ppn262000

เติบโตมากับร้านโชห่วย-ขายของชำ มาตั้งแต่เกิด เพราะบ้านอยู่หน้าตลาด พ่อแม่ขายของทุกอย่างตั้งแต่นสพ.ยันเครื่องเขียน

15ปีก่อน 7-11มาเปิดตรงข้ามบ้าน ยังพอขายได้เพราะอาศัยลูกค้าเก่าๆ แต่พอเวลาผ่านไป 7เริ่มขายทุกอย่างแม้แต่นสพ. อีกทั้งคนรุ่นใหม่ชอบเข้าร้านสะดวกเดินซื้อมากขึ้น กิจการที่บ้านก็เริ่มถดถอยลง

ดีนะที่พี่น้องเรียนจบทำงานกันได้แล้ว พ่อแม่จึงขายของไปงั้นๆแก้เหงาไปวันๆ ต่อมา4ปีที่แล้ว มีห้างดิสเคาสโตร์มาขอเช่าตึกแถวทำร้านบ้าง เลยตัดสินใจให้เช่า ทุกวันนี้นอนกินค่าเช่า ให้แม่พักผ่อนทำกับข้าวเลี้ยงหลาน

เล่าให้ฟังเพื่อจะบอกว่า ปัญหานี้ต้องใช้กม.ควบคุมปลาใหญ่ ไม่ให้ไล่กินเล็ก ไม่ให้ปลาเล็กเป็นหนี้ ไม่ต้องเปลี่ยนชื่อ

หลังจาก ลุ้นผลเลือกตั้ง ในวันที่ 3 มี.ค. 56 อย่างใจหายใจคว่ำ

 

ขอขอบคุณท่านพงศพัศ เป็นอย่างมากที่ท่านได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคนกรุงเทพก่อนการเลือกตั้ง

 

ขอบคุณ และ ขอบคุณ

 

ที่ท่านทำให้เรา

 

จากสิ่งนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

    

 

นี่คือสิ่งที่ คุณลี ควรทำซะตั้งนานแล้ว ดีกว่ามาชวนคนในบอร์ดทะเลาะด้วยตั้งเยอะ

 

ยกตัวอย่าง คุณกบแดง(ขออภัยที่เอ่ยนาม) คุณจะเห็นแกเน้น ประชาสัมพันธ์ เป็นหลักไม่ค่อยเน้นตอบโต้

ซึ่งคุณกบแดง แกก็ โดนแซว โดนแขวะ โดนป่วน เป็นประจำ แต่แกก็มุ่งมั่นทำต่อเนื่องมาโดยตลอด

ไม่เห็นแกจะมีอาการอะไร แล้วดูสิ่งที่คุณกบแดงได้ ในเว็ปนี้ซิ ทุกวันนี้เสื้อแดงต่างๆ ก็คิดว่าที่นี่เป็นเว็ป ปชป ไปซะแล้ว

(ผมเข้าใจว่าที่นี่เป็นที่รวมคนเกลียดไอ้เหลี่ยมนะ ถ้าผมเข้าใจผิดบอกด้วย) ผลที่ได้มีการมองในแง่บวก เพิ่มมากขึ้น

 

 

อีกตัวอย่างนึงก็คือเบอร์ 4 คุณเห็นที่แกทำรึเปล่าครับ แกมาเสนอนโยบาย ประชาสัมพันธ์ตัวเอง แล้วแกก็ไป

ไม่สนใจอะไรซักอย่าง มีคนเข้าไปเล่นแกตั้งหลายคน แต่พี่แกเล่นมุขนิ่ง จะด่าก็ด่าไปแกไม่สน

แต่สิ่งที่แกได้ คือ มีคนรู้เรื่องราวแกไปแล้ว แกได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ผลที่ได้มีการในแง่บวก เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน คุ้มหรือไม่คิดดูเอานะ

 

แล้วลองหันกลับมามองสิ่งที่คุณกำลังทำซิ มันได้ผลลัพธ์อย่างไร

ถ้าคุณมีเจตนาที่จะสนับสนุนเบอร์ 17 จริง ๆ ควรจะต้องทำอย่างไร คงไม่ต้องบอกนะครับ 

เราจะได้ผู้ว่ากทม.ที่เป็นหนังตะลุงหรือคะ

บางที ถ้าอภิสิทธิ์ไม่มีดีพอ

คงไม่มีคนดิ้นกันมากขนาดนี้หรอก

ลูกไอ้เป็ดเหลิม..มันยังไม่รู้เลยว่า..พ่อมันเป็นใคร
เห็นเที่ยวถาม..มรึงรู้ไหม...กรูลูกใคร     
 

แล้วสาวคนนี้มาบอกเป็นลูกเป็ดเหลิม ....โปกแน่ใจเหรอ เชื่อเหรอ     

(ว่าที่)ผู้ว่าฯทั่นนี้..เค้าไร้รอยต่อไงครับ

เลยไม่รู้ว่ารอยต่อกรุงเทพฯ-นนท์ฯอยู่ไหน

_{ส่วนตัวคิดว่า ปัญหาหลัก ไม่น่าจะเป็นเรื่องการบ้านมาก หรือน้อย แต่เป็นที่หลักสูตรการเรียนการสอนมากกว่า  ตามความคิดของตัวเอง และฟังลูกพูด ( ตอนนี้เรียนวิศวะเคมี ปี3) หลักสูตรของนร.ไทย โดยเฉพาะ วิทย์-คณิต มันเกินชั้นเรียนไปมาก  อย่างฟิสิกส์ ม.ต้น ลูกเห็นน้องเรียนยังบอกว่า นี่มันเหมือนของม.ปลาย หรือ ปี1 มหาลัยด้วยซ้ำ  ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเขียนหลักสูตรจะเร่งอะไรนักหนา  คนที่จะไปเรียนต่อด้วยสายวิทย์ ไม่ได้จำเป็นต้องรู้ต้องใช้ ฟิสิกส์หรือคณิตขั้นสูงมีเยอะแยะไป  เรียนหมอ เรียนเภสัช เรียนสถาปัตย์ ก็ใช้แค่พอประมาณเท่านั้น  ถ้าจะไปเรียนวิศวะ หรือวิทยาศาสตร์ ตอนสอบเข้าก็เน้นคะแนนฟิสิกส์ให้เยอะหน่อย เพื่อคัดกรองเด็ก ก็ค่อยไปเพิ่มความรู้เอาในระดับมหาลัยก็ได้ มหาลัย เรียน4 ปีความรู้ไม่พอ ก็เพิ่มเป็น5 ปี  ทำไมต้องบังคับให้เด็กเรียนยากเกินไป จนทำให้ไม่อยากเรียน}

 

_{การบ้านถ้าเหมาะสมกับความรู้ ความสามารถของเด็ก ถึงจะมากหน่อย แต่เค้าก็จะทำได้เอง อย่างไม่ลำบากเกินไปนัก  แต่การบ้านที่มันเกินความสามารถเด็ก  เด็กก็ไม่อยากทำ ทำก็ไม่ได้  สุดท้ายก็ไปลอกเพื่อน ง่ายดี ( ทำไมเพื่อนทำได้ก็ไม่รู้  อาจจะให้ครูสอนพิเศษ ช่วยทำ ??)}

 

_{เรื่องใบงาน  เป็นเรื่องที่ขัดใจที่สุด  ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี  แต่การสั่งงานให้เด็กไปค้นคว้าเอง ( โดยเฉพาะเด็กเล็ก เช่นประถม) ครูต้องให้ข้อมูลเด็กด้วยว่าจะไปค้นคว้าได้จากแหล่งไหนบ้าง  ไม่ใช่ให้ตาบอดคลำช้างไปเรื่อยๆ  โดยเฉพาะวิชาสังคม ซึ่งกว้างมาก คำถามที่ถามแบบเฉพาะเจาะจง จะหาคำตอบที่ถูกต้องจริงๆได้ยาก แหล่งข้อมูลในหนังสือบางครั้งก็ไม่ตรงกันซะอีก}

 

_{สรุปว่า สิ่งที่ควรแก้ไขก่อน คือหลักสูตร, ทัศนคติ และวิธีการสอนของครู   ไม่ใช่ไปแก้ที่ปลายเหตุคือการบ้าน}

 

 

เขียนได้ครอบคลุมจริงๆค่ะ

อย่าแก้แค่ "ลดการบ้าน" เพราะมันคือ ปลายเหตุ

เด็กๆชอบแน่ แต่ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่แท้จริง

_{ส่วนตัวคิดว่า ปัญหาหลัก ไม่น่าจะเป็นเรื่องการบ้านมาก หรือน้อย แต่เป็นที่หลักสูตรการเรียนการสอนมากกว่า  ตามความคิดของตัวเอง และฟังลูกพูด ( ตอนนี้เรียนวิศวะเคมี ปี3) หลักสูตรของนร.ไทย โดยเฉพาะ วิทย์-คณิต มันเกินชั้นเรียนไปมาก  อย่างฟิสิกส์ ม.ต้น ลูกเห็นน้องเรียนยังบอกว่า นี่มันเหมือนของม.ปลาย หรือ ปี1 มหาลัยด้วยซ้ำ  ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเขียนหลักสูตรจะเร่งอะไรนักหนา  คนที่จะไปเรียนต่อด้วยสายวิทย์ ไม่ได้จำเป็นต้องรู้ต้องใช้ ฟิสิกส์หรือคณิตขั้นสูงมีเยอะแยะไป  เรียนหมอ เรียนเภสัช เรียนสถาปัตย์ ก็ใช้แค่พอประมาณเท่านั้น  ถ้าจะไปเรียนวิศวะ หรือวิทยาศาสตร์ ตอนสอบเข้าก็เน้นคะแนนฟิสิกส์ให้เยอะหน่อย เพื่อคัดกรองเด็ก ก็ค่อยไปเพิ่มความรู้เอาในระดับมหาลัยก็ได้ มหาลัย เรียน4 ปีความรู้ไม่พอ ก็เพิ่มเป็น5 ปี  ทำไมต้องบังคับให้เด็กเรียนยากเกินไป จนทำให้ไม่อยากเรียน}

 

_{การบ้านถ้าเหมาะสมกับความรู้ ความสามารถของเด็ก ถึงจะมากหน่อย แต่เค้าก็จะทำได้เอง อย่างไม่ลำบากเกินไปนัก  แต่การบ้านที่มันเกินความสามารถเด็ก  เด็กก้ไม่อยากทำ ทำก็ไม่ได้  สุดท้ายก็ไปลอกเพื่อน ง่ายดี ( ทำไมเพื่อนทำได้ก็ไม่รู้  อาจจะให้ครูสอนพิเศษ ช่วยทำ ??)}

 

_{เรื่องใบงาน  เป็นเรื่องที่ขัดใจที่สุด  ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี  แต่การสั่งงานให้เด็กไปค้นคว้าเอง ( โดยเฉพาะเด็กเล็ก เช่นประถม) ครูต้องให้ข้อมูลเด็กด้วยว่าจะไปค้นคว้าได้จากแหล่งไหนบ้าง  ไม่ใช่ให้ตาบอดคลำช้างไปเรื่อยๆ  โดยเฉพาะวิชาสังคม ซึ่งกว้างมาก คำถามที่ถามแบบเฉพาะเจาะจง จะหาคำตอบที่ถูกต้องจริงๆได้ยาก แหล่งข้อมูลในหนังสือบางครั้งก็ไม่ตรงกันซะอีก}

 

_{สรุปว่า สิ่งที่ควรแก้ไขก่อน คือหลักสูตร, ทัศนคติ และวิธีการสอนของครู   ไม่ใช่ไปแก้ที่ปลายเหตุคือการบ้าน}

ในฐานะที่ผมเป็นครู คนหนึ่ง ถามว่า การเรียนการสอนสมัยนี้ เปลี่ยนนโบายทุกรัฐบาล ครูทำตัวไม่ถูก อิง นร มากเกินไป เอาใจ นร มากเกินไป สาระของการสอนคือการมีวินัย มีคุณธรรม คู่ความรู้ ทุกวันนี้ตักเตือนเด็กไม่ได้ ว่าไม่ได้ ตีไม่ได้ ให้ตกยังไม่ได้เลยครับ ครูก็จะสอนเฉพาะเด็กที่รับฟังและสอนได้เท่านั้น ส่วนพวกที่เหลือ ขอ ก็จะตามใจอยากทำ เลว อย่างไรก็ตามแต่สะดวกร้ายแรงก็ออก ครูก็รักตัวกลัวตกงานเหมือนกันครับ ทุกวันนี้ก็สอนไปตามหน้าที่ แต่ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อระบบที่มันทำให้ลูกหลานเราตกจ่ำแบบนี้ครับ เกิดมาเป็นครู ต้องชี้ทางในเด็ก สอนให้คนกลายเป็นคนโดยสมบูรณ์