จนกระทั่ง ลุงที่นั่งแถวหน้าไอ้กุ้ง เตรียมจะลง ป้ายต่อไป ไอ้กุ้งชั่งใจว่า เปลี่ยนที่นั่งดีไหมหว่า พอลุงลุกไป ไอ้กุ้งก็ลุกไปนั่งทันที แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
มองวิว ที่ถนนเลียบด่วนไปเรื่อย หยิบ mp 3 ฟัง สายตาก็มองด้านหลังเบาะ มีกระดาษเล็กติดอยู่ ด้วยสายตาสั้น ที่ไม่ได้ใส่แว่นตา ขี้เกียจเพ่ง ก้ไม่ได้สนใจอะไร แต่กระดาษสีขาวมันเด่นสะดุด ต่อมความอยากรู้ ก็ปะทุ ขึ้น จึงขยับใกล้อีกนิดเพื่ออ่าน
(ขออภัยที่จดจำทุกตัวอักษรไม่ได้หมด)
เกี่ยวรัฐบาล กับ ฝ่ายค้านถ้าไม่ทำหน้าที่ของตนให้ดี ประเทศชาติย่อมไม่ก้าวหน้า มีลงท้าย ว่า ท.แสงตะวัน เราก็ยิ้ม เออมันก็จริงนะ สายตาสอดส่ายมองตัวอักษรอื่นๆ ที่พนักเบาะ มีชื่อเฉลิมและยิ่งลักษณื โดยมีกระดาษแผ่นนี้แปะทับข้อความทระหว่างเฉลิมกับยิ่งลักษณ์ แต่ก็ไม่ได้คิดจะแกะแต่ประการใด มองต่ำลงมาอีก ก็จะมีข้อความเขียนด้วยปากกาเมจิ สีดำ เขียนว่า เสื้อแดงชอบไถนา "โง่" เราก็ยิ้ม ไม่ได้คิดอะไร เพราะเคยเจอ คนเขียนด่าอภิศิทธิ์ด่าทหาร ก็ไม่รู้ใครมือบอนเขียน หูก็ฟังเพลงจากmp3 มองโน่นนี่ไปรอบๆ
เจอป้าคนหนึ่งแกนั่งแถวเดียวกับเราแต่คนละฝั่ง ท่าทางแกจะอารมณ์ไม่ดี มองขวางๆ ปากก็เหมือนจะด่าอะไร เราก้ได้ยินไม่ถนัด เพราะรถวิ่งเร็ว ลมตีเข้ามาทำให้ไม่รู้ว่าแกพูดอะไร จึงไม่ได้สนใจ แต่มาเอะใจตรงที่ทำไมแกมอง ฉันว่ะ คนที่อยู่ใกล้ๆ ก็มองแกกับเราสลับกันก็เลยถอดหูฟังออก ชัดเลย แกด่า แต่แกไม่รู้ด่าใคร สายตาแกมองเรา พอสบตา แกก้มองขวาง ปากก้ด่า
เราเลยถาม ว่ามีอะไร อยู่ๆ มาด่าทำไม (มั่นใจว่า แกด่าอ่ะ เพราะสานตาแกเล็งเรดาร์มาที่เราคนเดียว แต่ยัง งง กรูทำไรว่ะ )
ประชาชน อะไรแม่งก็ไม่รู้ มันบอกว่า อย่าทำอะไรคิดว่าไม่รู้
เราเลยมองตรงหน้า มันมีข้อความ ที่แอนตี้เสื้อแดง แล้วเราสนใจ อ้อ ยิ้มด้วยเราก็เลยอะไร ฉันอ่านอะไร นี่ เราชี้ ตรงกระดาษที่เราสนใจแต่แรก แล้วพูดแล้วจิ้มที่กระดาษ แบบของขึ้น
"เป็นอย่างไง อย่านึกว่าไม่รู้นะ ใส่เสื้ออะไร แล้วแสยะ"
ไอ้กุ้งบ้าจี้ ก้มมองตามเสื้อโปโลสีเขียว มีปักที่อกว่าจากวันแม่ถึงวันพ่อ แล้วก็ไม่ได้มีอะไรที่บ่อบอก ว่าเราอยู่ฝ่ายไหนสักนิด พอดี พี่คนข้างหน้าเจ้าของเบาะที่มีปัญหา สังเกตนานแหละว่าแกรำคาญ เอียงหน้ามาหาเรา "อย่าไปยุ่ง แกคนบ้า" เราก็ " ขอบคุณค่ะ " ได้สติ กลับมา ถ้าไม่ได้พี่คนนั้น คงต้องเถียงกับป้านั่นต่อ ยัยป้าคงฉุนเฉียวหน้าดู ถึงขนาดเลื่อนไปนั่งเบาะข้างหน้า ไม่ยอมนั่งแถวเดียวกับเรา
แกก็ยังคงด่า แต่ไม่ได้เจาะจง แต่สายตาแกมองเรา
ขนาดคนขับรถเมล์ที่อยู่หน้าสุดยังโดน " พวกมรึงอ่ะ ไอ้พวกข้าราชการตัวดี เขาจะไม่เอาไว้" อยากสะกิดบอกแก ว่านั่นนะรัฐวิสาหกิจ เขาเป็นพนักงาน ไม่ใช่ข้าราชการ จากนั่นก็ด่าไปเรื่อย ไอ้กุ้งก็ทำหน้าแบบนี้ 
ได้ยิน แต่ไม่ได้สนใจฟังแกเท่าไร ต้องคิดถึงประชาชน แล้วพึมพำอะไรอีกไม่รู้ เดี๊ยวเถอะกรูก็ฆ่าทิ้งให้หมด
ม่ายสนจายยยยยพอดีรถจอดป้าย มีคนขึ้นมายืนมั่ง หาที่นั่ง สีหน้าแต่ละคน
มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งข้างเรา แล้วถามทางไปเดอะมอลล์ ว่าจะลงตรงไหน รถนี้ไปทางไหน เราก็อธิบายโดยไม่สนใจป้าคนนั้น ได้ยินแต่ไม่สนใจ
จนเราลงที่หน้าราม สีหน้าเราก็แบบนี้
ยังได้ยินด่าไม่หยุด นี่ถ้าลุกมาจิกตบเราได้ ก็คงทำ เฮ้อ เสียดาย ถ้าไม่ติดว่างง+โมโห คงจะถ่ายรูปข้อความมาให้ดูกันแล้วปล. ต้องกราบขออภัยเพื่อนๆ ที่โดยสารรถเมล์ 36 ก. ด้วยที่ไอ้กุ้งชิ่งหนีก่อน เพราะคิดว่าป้ายแกจะด่าต่ออีกอย่างน้อย 3-4 ป้าย ไอ้กุ้งไม่ได้ตั้งใจจะกระตุ้นให้ป้าแกสติแตก นะ
