อ่านเรื่องคุณตะนิ่นตาญีแล้วเศร้าค่ะ คนที่รักจากไปโดยไม่มีโอกาสแม้ร่ำลา ของดิฉันเองเพื่อนที่รักก็จากไป ยังดีที่ได้ไปงานเผาวันสุดท้ายซึ่งเป็นการบังเอิญมาก
รู้จักกันสมัยเรียนหนังสือ แล้วก็ไม่ค่อยได้เจอกัน เป็นเรื่องที่บางคนอาจไม่เชื่อ แต่วันที่ไปเผา ดิฉันบอกเขาว่าโชคดีนะที่ยังได้มาเจอเธอแม้จะเป็นในแบบที่เราไม่ได้
ต้องการ หลังจากงานเผา 1 ปี ดิฉันฝันเห็นเขาค่ะ เป็นภาพวันแรกที่เราพบกัน เขาบอกว่าวันนั้นอยากมาบอกนะแต่มาไม่ได้ แต่วันนี้เขามาแล้วนะ ตี่นขึ้นมาร้องไห้เลยค่ะ
แต่สวดมนตร์จะอุทิศให้เขาทุกครั้ง เล่าให้ฟังเพียงแค่อยากบอกละคะว่า ในช่วงชีวิตของคนเรา ทุกคนต้องเจอกับเหตุการณ์ที่อยากใช้คำว่ามันทำให้เรารู้สึกเต็มตื้น
เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ดีจังที่เราเป็น มธ เหมือนกัน รหัสดิฉัน ..6066 ถ้าเลขตัวที่ 3 เหมือนกันก็แปลว่าเราอยู่คณะเดียวกันละซิ
ขอมอบให้เพื่อนร่วมสถาบัน คุณคะน่ินตาญี คุณกีรเต้ คุณ IFAI และเพื่อนที่มีดนตรีในหัวใจทุกคน