คำพูดนี้ได้ยินครั้งแรกเมื่อไหร่ไม่รู้ ไม่สำคัญ แต่รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้ยิน
รู้สึกมีความมั่นใจเสมอว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์ใด เราจะได้รับการปกป้อง
จากคนที่เรียกตัวเองว่าทหาร เราจะได้รับการปกป้องจากคนที่สัญญากับเราว่า
จะปกป้องเรา เพราะเราคือประชาชนที่มีเลือดเนื้อเชื้อใข มีเชื้อชาติ มีวัฒนธรรม
มีภาษา และมีรากเหง้าเดียวกันกับพวกเขา
ถึงวันหนึ่ง วันที่พวกเราหลายคนออกไปเรียกร้อง ออกไปแสดงความคิดเห็น
ตามสิทธิของเราที่พึงมีตาม รธน. เราออกไปเรียกร้องให้คนกลุ่มหนึ่ง คืนอำนาจที่ได้มา
คืนสู่ประชาชน เพราะเราเห็นว่าพวกเขาเหล่านั้น ได้อำนาจมาจาก การใช้เล่ห์เพทุบาย
ได้มาจากการแย่งชิง โดยมิได้คำนึง และเคารพต่อเสียงส่วนใหญ่ของประชาชน
ตามระบอบประชาธิปไตย ถึงแม้การออกไปเรียกร้องของเรา จะทำให้คนอื่นบางส่วนเดือดร้อนบ้าง
แต่เราก็ไม่เคยคิดเคยฝันว่า จะโดนคนที่เคยบอกว่าจะปกป้องเราทำร้าย เข่นฆ่า
จนเสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก โดยที่เขาไม่เคยนึกเลยว่า พวกเราคือส่วนหนึ่งของคนที่เขา
บอกว่าจะคุ้มภัยให้ จนถึงวันนี้น่าจะถึงเวลาที่เราจะคอยเตือนตัวเองว่า
"ระวังตัวด้วยนะปวงประชา ทหารกล้าจะยิงเอา"
(ผมหมายถึงทหารบางส่วนที่เกี่ยวข้อง ไม่ไช่ทหารทุกคนในกองทัพ)
Edited by ดอนยอ, 11 ตุลาคม พ.ศ. 2555 - 16:06.