308 ความเห็นในกระทู้นี้

[ปลายอ้อกอแขม]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

[Ixora]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

"หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน
ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย
ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

ก็มาตรา 184 ก็เขียนไว้ตามนี้นี่ครับ

[Limmy]

สงสัยต้องแก้กฎหมายเมืองไทย มาตราหนึ่งอย่าให้ยาวเกินสามบรรทัด

คนเสื้อแดงจะได้ 'อ่าน' มากกว่า 'ฟัง'

อย่าไปกังวลกับความยาวเลย กังวลในเนื้อหาสาระดีกว่า
แต่ที่สำคัญ กรุณาเขียนอะไรให้เกิน 3 บรรทัดบ้าง

จะได้รู้สึกว่า ไม่ได้ "ก็อป"ความเห็นของใครมาแปะ
ให้ผมภูมิใจบ้าง ว่าผมไม่ได้คุยกับมนุษย์คีย์บอร์ด

ถ้าผมเขียนเกินสามบรรทัด ก็พอจะหวังใจได้บ้างว่าคุณ 'อ่าน'

ปัญหาอยู่ที่คนเสื้อแดงส่วนใหญ่ ไม่'อ่าน' เลยไม่รู้ว่าจะเขียนไปยาว ๆ เพื่ออะไร เพราะไม่ค่อยเห็นประโยชน์ โดยเฉพาะเรื่องคำพิพากษาในคดีที่ดินรัชดาฯ ที่ผมและเพื่อนสมาชิกอีกหลายท่าน ได้พิมพ์แสดงความคิดเห็นไปจนมือแทบหงิก เมื่อหลังมีคำพิพากษาออกมาใหม่ ๆ ครับ

ไม่ว่าสู้พยายามอดทนอธิบายอย่างไรก็ตาม แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็มีแค่ 'ศาลพระภูมิ ศาลลำเอียง ตุลามาร ฯลฯ' ซึ่งทำให้ผมและเพื่อนสมาชิกรู้สึกเบื่อหน่าย เหมือนกับภายเรือในอ่าง

เหมือนกับที่ผมได้ยกตัวอย่างขึ้นมาไงครับ ไม่ว่าจะอธิบายแค่ไหนก็ตาม คนเสื้อแดงก็จะพูดตามแกนนำเหมือนนกแก้วนกขุนทอง 'ทำกับข้าวถูกปลด เป็นกบฎถูกปล่อย' โดยไม่ได้นึกไปถึงว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ไม่ใช่ลูกจ้างบริษัทเอกชน

เกินสามบรรทัดแล้ว หวังว่าคุณคงเข้าใจถึงเหตุและผลที่ผมรู้สึก 'อิดหนาระอาใจ' นะครับ ขอบคุณครับ

[baezae]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

เอามาจากไหนครับ? ขอหลักวิธีการคิดแบบนั้นหน่อย

"ถ้าในปัญหาใดมีความ เห็นแย้งกันเป็นสองฝ่ายหรือเกินกว่าสองฝ่ายขึ้นไปจะหาเสียงข้าง มากมิได้ ให้ผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากยอม เห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า"

จากข้อความด้านบน เมื่อเกิดกรณีที่มีองค์คณะพิจารณาคดี หากหาเสียงข้างมากไม่ได้ คือไม่มีฝ่ายใดมากกว่า ให้"ผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากยอม".....

เมื่อแบ่งออกเป็น ๒ ข้างหรือมากกว่าในจำนวนเท่า ๆ กัน จากจำนวนเท่าไรก็ตาม หมายความว่าเสียงข้างที่เห็นผลร้ายมากกว่า ไม่ว่าจะกี่คนก็ตาม ยอมตามส่วนน้อยกว่า ทำไมเจาะจงหมายถึงเฉพาะประธาน?

แถมนี่ข้ามขั้นว่า ได้เสียงข้างมากมาก่อนหน้าแล้วด้วย

ถ้าหาหลักฐานยืนยันว่า ในภาษาเก่าอะไรของคุณ "ผู้พิพากษา" หมายถึง "ประธาน" เพียงคนเดียวไม่ได้ กรณีนี้คุณก็บิดเบือนอย่างหน้าด้าน ๆ อีกแล้วนะ

ซึ่งจริง ๆ แล้ว ตามเนื้อหาเต็ม ๆ คือ

"มาตรา 184 ในการประชุมปรึกษาเพื่อมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้ อธิบดีผู้พิพากษา ข้าหลวงยุติธรรม หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย ให้ประธานออกความเห็น สุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก ถ้าในปัญหาใดมีความ เห็นแย้งกันเป็นสองฝ่ายหรือเกินกว่าสองฝ่ายขึ้นไปจะหาเสียงข้าง มากมิได้ ให้ผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากยอม เห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า"

http://www.kodmhai.c...m3-182-192.html

มีการแบ่งแยกด้วยคำชัดเจน ถึงประธาน หัวหน้าผู้พิพากษาในศาล และผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาเป็นคณะ(เพราะให้ถามทีละคน)

ดังนั้นสรุปได้ว่า "ผู้พิพากษา" หมายถึง "ประธาน" ของคุณ ตอแหลเข้าข้างตัวเองอย่างหน้าด้านบัดซบ

[ปลายอ้อกอแขม]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

"หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน
ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย
ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

ก็มาตรา 184 ก็เขียนไว้ตามนี้นี่ครับ

ด้วยความเคารพ

แล้วถ้าไม่มีเสียงข้างมาก ในการวินิจฉัยอรรถคดีนั้น ในเมื่อเสียงเสมอกันอยู่

ประธาน ต้องทำอย่างไร ?

[ปลายอ้อกอแขม]

สงสัยต้องแก้กฎหมายเมืองไทย มาตราหนึ่งอย่าให้ยาวเกินสามบรรทัด

คนเสื้อแดงจะได้ 'อ่าน' มากกว่า 'ฟัง'

อย่าไปกังวลกับความยาวเลย กังวลในเนื้อหาสาระดีกว่า
แต่ที่สำคัญ กรุณาเขียนอะไรให้เกิน 3 บรรทัดบ้าง

จะได้รู้สึกว่า ไม่ได้ "ก็อป"ความเห็นของใครมาแปะ
ให้ผมภูมิใจบ้าง ว่าผมไม่ได้คุยกับมนุษย์คีย์บอร์ด

ถ้าผมเขียนเกินสามบรรทัด ก็พอจะหวังใจได้บ้างว่าคุณ 'อ่าน'

ปัญหาอยู่ที่คนเสื้อแดงส่วนใหญ่ ไม่'อ่าน' เลยไม่รู้ว่าจะเขียนไปยาว ๆ เพื่ออะไร เพราะไม่ค่อยเห็นประโยชน์ โดยเฉพาะเรื่องคำพิพากษาในคดีที่ดินรัชดาฯ ที่ผมและเพื่อนสมาชิกอีกหลายท่าน ได้พิมพ์แสดงความคิดเห็นไปจนมือแทบหงิก เมื่อหลังมีคำพิพากษาออกมาใหม่ ๆ ครับ

ไม่ว่าสู้พยายามอดทนอธิบายอย่างไรก็ตาม แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็มีแค่ 'ศาลพระภูมิ ศาลลำเอียง ตุลามาร ฯลฯ' ซึ่งทำให้ผมและเพื่อนสมาชิกรู้สึกเบื่อหน่าย เหมือนกับภายเรือในอ่าง

เหมือนกับที่ผมได้ยกตัวอย่างขึ้นมาไงครับ ไม่ว่าจะอธิบายแค่ไหนก็ตาม คนเสื้อแดงก็จะพูดตามแกนนำเหมือนนกแก้วนกขุนทอง 'ทำกับข้าวถูกปลด เป็นกบฎถูกปล่อย' โดยไม่ได้นึกไปถึงว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ไม่ใช่ลูกจ้างบริษัทเอกชน

เกินสามบรรทัดแล้ว หวังว่าคุณคงเข้าใจถึงเหตุและผลที่ผมรู้สึก 'อิดหนาระอาใจ' นะครับ ขอบคุณครับ

สุดยอด

แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว!

[MIRO]

ปลาย..อะไรสักอย่าง สู้ๆ *i i*

[Ixora]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

"หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน
ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย
ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

ก็มาตรา 184 ก็เขียนไว้ตามนี้นี่ครับ

ด้วยความเคารพ

แล้วถ้าไม่มีเสียงข้างมาก ในการวินิจฉัยอรรถคดีนั้น ในเมื่อเสียงเสมอกันอยู่

ประธาน ต้องทำอย่างไร ?

คุณอ่าน แล้วคิด และทำตามลำดับสิครับ เขาเขียนว่า
ให้ออกเสียงทีละคน โดยให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย (แปลว่าประธานห้ามออกเสียงก่อน)
แล้วจากนั้นจึงให้นับ แล้วยึดเอาเสียงข้างมากที่ได้จากการนับ หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียงแล้ว

หรือคุณเข้าใจว่า ให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย โดยประธานต้องยึดตามเสียงข้างมากเท่านั้น

เขาไม่ได้เขียนว่า
"ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัย (ของประธาน) ให้ถือตามเสียงข้างมาก" นะครับ

เขาเขียนว่า
"ให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย (เสร็จแล้วจึงสรุป) การวินิจฉัย (โดย) ให้ถือตามเสียงข้างมาก"


คุณถามผมว่าถ้าไม่มีเสียงข้างมากในการวินิจฉัย ประธานต้องทำอย่างไร

ผมก็จะตอบคุณว่า ตาม ม.184 หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียง (เป็นคนสุดท้าย) แล้ว

หากยังไม่มีเสียงข้างมาก ประธานก็ต้องสรุปมติ แล้วยกประโยชน์ให้จำเลยไงครับ

แต่ย้ำว่า "หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียงแล้ว" นะครับ

[Limmy]

ก่อนจะกลับไปเรื่อง'ข้อกฎหมาย'ต่อ อยากให้ทบทวน 'ข้อเท็จจริง' ประกอบด้วย

คุณปลายอ้อกอแขมทราบหรือไม่ว่า ทักษิณได้เขียนข้อความ และเซ็นต์กำกับเอกสารสำเนาบัตรประจำตัวฯ เพื่อใช่ในการประมูลที่ดินรัชดาเอาไว้อย่างไร ? เหมาะสมหรือไม่ ?

[baezae]

อย่างที่คุณ Ixora เขียนมา นั่นแปลตามเนื้อหา ไม่ต้องย้อนหลังมาหน้า ตัด เปลี่ยนข้อความให้เข้าข้างตัวเลยสักนิด

ถามว่า ที่ปลายอ้อฯ เอามาว่า ประธานต้องตัดสินตามเสียงข้างให้ประโยชน์จำเลย เอามาจากไหน? คิดเอาเอง หรือใส่เอาตามใจ?

ภาษานี้ เป็นภาษาเก่า

สมัยก่อน เขาไม่เรียกกันว่า " ประธาน" อย่างที่เรียกๆกันในสมัยนี้

คำว่า "ให้ผู้พิพากษา" ตาม ม.184 ในสมัยนั้น หมายถึงประธาน (เจ้าของสำนวน).ในสมัยนี้
ที่จะออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ..พระเจ้า !

"หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน
ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย
ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

ก็มาตรา 184 ก็เขียนไว้ตามนี้นี่ครับ

ด้วยความเคารพ

แล้วถ้าไม่มีเสียงข้างมาก ในการวินิจฉัยอรรถคดีนั้น ในเมื่อเสียงเสมอกันอยู่

ประธาน ต้องทำอย่างไร ?

ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว

[Kyubey]

ผมต้องขอขอบคุณ Baezae และท่านอื่นๆด้วยครับ
ความรู้แน่นจริงๆ บางข้อมูลผมยังไม่ทราบเลยครับ

[ปลายอ้อกอแขม]

"ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว"


คำวินิจฉัยของคุณแสบทรวงจริงๆ

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

[Ixora]

"ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว"


คำวินิจฉัยของคุณแสบทรวงจริงๆ

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

อ้าว เป็นงั้นไป

[baezae]

"ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว"


คำวินิจฉัยของคุณแสบทรวงจริงๆ

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

ถ้าหลักการพิจารณาของคุณคือ ให้อ่านส่วนขยายด้านท้ายก่อน แล้วค่อยมาพิจารณาส่วนด้านหน้า วิธีคิดผมคงผิด

แต่ถามจากใจจริง คุณอ่านหนังสือ แปลความหมายแบบนั้นหรือเปล่า?

ผมยังคงต้องการคำตอบว่า ผมตีความกฎหมายเพี้ยนหรือบิดเบือนตรงไหน?

เปรียบเทียบกับพฤติกรรมของคุณที่่ ตีความย้อนจากสู่ขยายมาส่วนหลัก บิดเบือนข้อบัญญัติว่าประธานต้องพิจารณาตามส่วนเห็นว่าไม่ผิด และตอแหลว่า"ผู้พิพากษา" หมายถึง "ประธาน"

ใครเพี้ยน ใครบิดเบือน?

กรุณาอ่านข้อความตัวเองอีกครั้ง เปรียบเทียบกับเนื้อความที่บัญญัติไว้ในประมวลวิธีพิจารณากฎหมายอาญามาตราดังกล่าว ดูว่าอะไรผิดแปลกไหม

แต่ตอนนี้ เฉพาะกระทู้นี้ คุณตอแหลไปอย่างน้อย ๓ ครั้งอย่างที่บอก โดยไม่สามารถแก้ตัวในความตอแหลนั้นได้ แถมมีหน้าโยนมาให้ผมอีก

ถ้าไม่ทุเรศตนเอง ผมทุเรศตัวคุณแทนครับ

[Gop]

"ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว"


คำวินิจฉัยของคุณแสบทรวงจริงๆ

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

สำหรับผม ทุกอย่างชัดเจนแล้วครับ มีคนเก้าคน ออกความเห็นทีละคน ยึดเสียงข้างมาก ไม่มีอะไรให้สงสัย
มีแต่คนเค้าสงสัยและเห็นแย้งกับความคิดเห็นของคุณ คุณตอบแบบนี้ คุณนั่นแหละครับ ที่จบเห่

ชัดเจนเลยครับ ว่าคุณจนด้วยเหตุผล ถ้ามีเหตุผลแย้ง คุณไม่ตอบแบบนี้หรอกครับ

[Gop]

ด้วยความเคารพ

แล้วถ้าไม่มีเสียงข้างมาก ในการวินิจฉัยอรรถคดีนั้น ในเมื่อเสียงเสมอกันอยู่

ประธาน ต้องทำอย่างไร ?

ผมเห็นอะไรเพิ่มนิดนึงแล้ว ผมว่าคุณปลายอ้อกอแขมกำลังคิดว่า มีการออกเสียงทีละคน
แล้วปรากฏว่ามันเสมอกันสี่ต่อสี่ แล้วประธานเป็นคนสุดท้าย ต้องยกประโยชน์ให้จำเลย
ทันที ซึ่งเป็นเรื่องที่คุณปลายอ้อกอแขมคิดเอาเอง เพราะคุณจะรู้ได้อย่างไร ว่าก่อนที่จะ
มีการลงความเห็นคนสุดท้าย คะแนนจะเป็น ๔ ต่อ ๔ ไม่ใช่ ๕ ต่อ ๓ แล้วคนสุดท้ายทำ
ให้ออกมาเป็น ๕ ต่อ ๔

อย่างไรก็ตาม จากกฏหมายที่คุณ baezae อ้างมา

"มาตรา 184 ในการประชุมปรึกษาเพื่อมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้ อธิบดีผู้พิพากษา ข้าหลวงยุติธรรม หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย ให้ประธานออก ความเห็น สุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก ถ้าในปัญหาใดมีความ เห็นแย้งกันเป็นสองฝ่ายหรือเกินกว่าสองฝ่ายขึ้นไปจะหาเสียงข้าง มากมิได้ ให้ผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากยอม เห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า"

http://www.kodmhai.c...m3-182-192.html

สำหรับผม มันชัดเจนแจ่มแจ้งเลยว่า ให้ลงความเห็นให้เสร็จทุกคนก่อน ให้ประธานเป็นคนสุดท้าย ซึ่งกรณีนี้มีองค์คณะพิจารณา ๙ คน
ลงความเห็นเสร็จแล้ว ได้ผลออกมา ๕ ต่อ ๔ ทุกอย่างก็จบตรงนี้แล้ว ผมไม่เห็นเหตุผลไดๆ ที่คุณปลายอ้อกอแขมแย้งตรงนี้ได้เลย ได้
แต่เล่นสำนวน ความจริงผมไม่สนหรอกครับ ว่าคุณปลายอ้อกอแขมจะคิดอย่างไร แต่ผมเชื่อว่า วิญญูชนรู้และสามารถตัดสินใจได้เอง ว่า
ใครกันแน่ที่บิดเบือนกฏหมาย สำหรับผม ผมได้คำตอบแล้วครับ

[MIRO]

ปลาย..อะไรสักอย่าง

งอลตุ๊บป่อง ไปซะแล้ว
เชียร์ไม่ขึ้นจริงๆ - -"


*\ /* กลับไปเชียร์ PookLook ก็ได้ .. ตัวนี้แดงแท้ แดงคุณภาพ ของจริง !

[Torres_No9]

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

ผมว่าคุณไม่ต้องไปเผา ม.184 หรอกครับ ผมว่าคุณเอาหนังสือประมวลกฏหมายไปทำบุญตามห้องสมุดต่างๆ ดีกว่า
แล้วคุณค่อยเผาตัวเองตาย รับรองชาติหน้าด้วยผลบุญนี้จะทำให้คุณมีความรู้ความสามารถในทางกฏหมายแบบปกติชน
ที่เค้าเข้าใจกันได้ ไม่ใช่เข้าใจแบบมั่วๆ ผิดๆ แบบที่คุณเป็นอยู่ในชาตินี้ ++

ผมนี่แหละ
กระจอกที่สุดในเวปบ้านราษฎร์

ตั้งแต่คุณเข้าเสรีไทยมา ผมว่านี่หล่ะข้อมูลที่จริงที่สุด
ที่ "คุณปลายอ้อกอแขม" สื่อสารกับคนเสรีไทย
"กาก" สมคำเล่าลือจริงๆ ครับ ++

[ริวมะคุง]

คณะพิจารณามี9ท่าน คัดเลือก1คนมาเป็นประธาน ไม่ได้หมายความว่าประธานจะเป็นผู้ตัดสินคำตัดสินของอีก8ท่าน

แต่ประธานคือผู้ดำเนินการพิจราณาคดี มีอำนาจพิจารณาเท่ากันกับ8ท่านที่เหลือ

คำตอบมันอยู่ปลายจมูกแต่พยายามมองไปใกลๆเพื่อที่จะไม่มองมันเพราะมันไม่สวยงามถูกใจ

[55555]

สรุปแล้วหาเสียงข้างมากไม่ได้ตรงไหน..

[junah]

ได้ความรู้ ดี ทั้งที่ลืมข้อกฎหมายไปเยอะแล้ว ขอบคุณครับ

[ATOM]

คดือย่างนี้ เหตุผลก็ว่ากันไปแต่ละฝ่าย อ้ายข้อกฏหมายก็คนนี้แหล่ะเขียน อ้ายพวกที่นั่งตัดสินมันก็มีเหตุผลต่างกันออกไป เห็นคดีที่ผู้นำถูกตัดสินจำคุกเพราะคดีแบบนี้ข้าละอายชาวโลก ไหนบอกว่าโกงประเทศไทยจนเหลือแต่กระดูก ดันมาติดคุกเพราะคดีอย่างนี้ ..หึหึ
เห็น คลิป สาล ตลก พูดกับน้องปอย หึหึ..ข้าละตาสว่าง

[ริวมะคุง]

โกงเงินบาทเดียวก็ถือว่าผิดครับตอม อย่างี่เง่า
สนับสนุนคนทำชั่วสมกับเป็นเสื้อแดงคุณภาพ เห็นแบบนี้แล้วรู้เลยว่าทำไมเสื้อแดงถึงโดนคนเลวหลอกใช้

[55555]

คดือย่างนี้ เหตุผลก็ว่ากันไปแต่ละฝ่าย อ้ายข้อกฏหมายก็คนนี้แหล่ะเขียน อ้ายพวกที่นั่งตัดสินมันก็มีเหตุผลต่างกันออกไป เห็นคดีที่ผู้นำถูกตัดสินจำคุกเพราะคดีแบบนี้ข้าละอายชาวโลก ไหนบอกว่าโกงประเทศไทยจนเหลือแต่กระดูก ดันมาติดคุกเพราะคดีอย่างนี้ ..หึหึ
เห็น คลิป สาล ตลก พูดกับน้องปอย หึหึ..ข้าละตาสว่าง

ไม่เห็นเอ็งขำกับคำว่า "บกพร่องโดยสุจริต" มั่งอ่ะตอม

[Bourne]

อ่านแล้ว เวทนา จขกท มาก เสียม้าจริง ๆ หาเหตุผลมาสู้ไม่ได้ยัดข้อหาให้ฝ่ายตรงข้ามว่าตีความกฎหมายเพี้ยนซะงั้น ต้องตีความแบบตรูเท่านั้นถึงจะถูก เท่าที่ดู ม 184 เค้าก็ปฏิบัติตามตัวอักษรเด๊ะ ๆ ตามที่เพื่อนสมาชิกอธิบายมา มันจะไปยากตรงไหน คำตัดสินคดีนี้ก็มีที่มาที่ไปทุกมุม เอาอคติที่บังตาออก แล้วยอมรับเสียเถิดครับว่า ไอ่เหลี่ยม มันผิดจริง

สุดท้ายจำไว้เป็นอุทาหรณ์แล้วกันครับ การที่คุณเขียนบทความได้เกิน 3 บรรทัดนั้น ในเว็บบ้าน(ขี้)ราด อาจถือเป็นเรื่องอัศจรรย์ ได้รับแต่คำอวยซึ่งเป็นเพียงมายาเท่านั้น แต่เวลาคุณมา เสรีไทย คุณต้องพก ข้อมูลและเหตุผล มาด้วยครับ คุณจึงจะสามารถยืนอยู่ในสังคมนี้ได้ ก็สู้ ๆ นะครับ กระทู้หน้าอาจทำได้ดีขึ้น

[RiDKuN_user]

”เรียนท่านผู้ดูแลเวป

ท่านลองอธิบาย คำว่า "หาเสียงข้างมากมิได้" คืออะไร ? คือไม่มีเสียงข้างมากใช่หรือไม่ ?

อธิบายคำว่า "ให้ผู้พิพากษาที่เห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากกว่า ยอมเห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า" หมายความว่าอย่างไร ?

พูดกันง่ายๆ แบบชาวบ้านๆ

หลักกฎหมายไทย

ถ้าสิ่งใดยังเป็นที่เคลือบแคลงสงสัยในคดี
ศาลจะยกประโยชน์ให้จำเลย เพราะผู้พิพากษาท่านก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย ท่านดูตามหลักฐานเอกสาร

ถ้าท่านอ่าน มาตรานี้ให้จบ
กฎหมายบัญญัติไว้ว่า ถ้ามีเสียงเท่ากัน ก็ถือว่าเป็นเหตุแห่งความสงสัย ไม่เป็นเอกฉันท์

ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน (ประธาน) ต้องยอมเห็นคล้อยไปกับผู้พิพากษาที่มีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า..

เพราะยังเป็นข้อสงสัย ต้องยกประโยชน์ให้จำเลย

ผมมีความเห็นดังนี้ ท่านว่าอย่างไร ?

ปล.ผมไม่ใช่คนรักทักษิณ แต่ผมเห็นใจทักษิณ

ต้องยอมรับว่า ท่านมั่วกฎหมายได้เก่งจริงๆ

หาเสียงข้างมากมิได้ ก็คือ ได้เท่ากันนั่นแหละ
แต่นั่นมันต้องพิจารณาจากเสียงขององค์คณะทั้งหมดหลังจากลงมติแล้ว
ไม่ใช่ไปหักเสียงของเจ้าของสำนวนทิ้งแล้วบอกว่าได้เท่ากัน

คุณพยายามจะแถว่าได้ 4-4 เลยต้องใช้วรรค 2 มาช่วย
ซึ่งมันไม่ใช่ เพราะเจ้าของสำนวนยังไม่ลงมติ ไอ้ 4-4 นั่นก็ไม่ใช่ผลการลงมติ
ผลการลงมติคือ 5-4

และหลักสำคัญคือ ผู้พิพากษาทุกคน ต้องมีความเห็นของตัวเองนะครับ
ไม่ใช่ประธานไปดูคำตอบของ 8 คน แล้วค่อยกลับบ้านไปเขียนคำวินิจฉัยของตัวเอง
อันนั้นมั่วครับ

การยอมตาม โดยปกติ ผู้พิพากษาส่วนน้อย ก็ยอมตามเสียงส่วนมากอยู่แล้ว
คือก็มีความเห็น มีคำวินิจฉัยส่วนตนเหมือนกัน แต่ว่าก็ยอมตามเสียงส่วนใหญ่
ถึงแม้จะขัดกับคำวินิจฉัยของตัวเองก็ตาม

และการยอมตามในที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า ยอมมีคำวินิจฉัยไปในทางอื่นนะครับ
คำวินิจฉัยส่วนตนยังคงอยู่ทุกคน แต่ว่ายอมให้ทำตามมติของเสียงส่วนใหญ่

แต่ถ้าเท่ากันจริงๆ จึงจะใช้วรรค 2 คือให้ดำเนินการไปในทางที่มีผลเสียน้อยกว่า
และต้องย้ำว่า เท่ากัน จะต้องพิจารณาจากองค์คณะทั้งหมด

ไม่ใช่ลงมติยังไม่เสร็จ ก็ทะลุกลางปล้องอ้างวรรค 2 ขั้นมา ทำไม่ได้ครับ
(ดีนะท่านไม่บอกว่าตอนที่ 1-1 ก็ต้องใช้วรรค 2 แล้ว )

และหลักใหญ่คือทุกคนจะเขียนคำวินิจฉัยมาเอง แล้วมาสรุปกันในที่ประชุมครับ
ไม่มีการมาดูของคนอื่นแล้วค่อยไปเขียนของตัวเอง

ส่วนเรื่องเหตุแห่งความสงสัย นั่นเป็นเรื่องของการพิจารณาคดีครับ
ไม่เกี่ยวกับการประชุมเลย

และผมอยากขอร้องครับ กฎหมายเป็นรากฐานสำคัญของประเทศ
การใช้กฎหมายมั่วๆ ไปปลุกปั่นยุงยงคนที่ไม่รู้เรื่อง มันคือการบ่อนทำลายประเทศโดยทางอ้อม
คุณจะด่าใครชั่วช้าเลวทราม หรือไปชุมนุมกี่แสนกี่ล้านคน ถ้าไม่มีใครเดือดร้อนก็ทำไปเถอะผมเฉยๆ
แต่กฎหมายมันเขียนไว้ชัดก็ขอร้องว่าอย่าไปบิดเบือนให้มันเสียไป
โดยอาศัยว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้ชัดว่ากฎหมายบัญญัติไว้อย่างไร

[Ozymandias]

คุณอ่าน แล้วคิด และทำตามลำดับสิครับ เขาเขียนว่า
ให้ออกเสียงทีละคน โดยให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย (แปลว่าประธานห้ามออกเสียงก่อน)
แล้วจากนั้นจึงให้นับ แล้วยึดเอาเสียงข้างมากที่ได้จากการนับ หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียงแล้ว

หรือคุณเข้าใจว่า ให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย โดยประธานต้องยึดตามเสียงข้างมากเท่านั้น

เขาไม่ได้เขียนว่า
"ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัย (ของประธาน) ให้ถือตามเสียงข้างมาก" นะครับ

เขาเขียนว่า
"ให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย (เสร็จแล้วจึงสรุป) การวินิจฉัย (โดย) ให้ถือตามเสียงข้างมาก"


คุณถามผมว่าถ้าไม่มีเสียงข้างมากในการวินิจฉัย ประธานต้องทำอย่างไร

ผมก็จะตอบคุณว่า ตาม ม.184 หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียง (เป็นคนสุดท้าย) แล้ว

หากยังไม่มีเสียงข้างมาก ประธานก็ต้องสรุปมติ แล้วยกประโยชน์ให้จำเลยไงครับ

แต่ย้ำว่า "หลังจากประธานได้ร่วมออกเสียงแล้ว" นะครับ

ผมว่าคุณ Ixora อธิบายได้ง่ายและเข้าใจง่ายสุดแล้วนะครับ

[ปลายอ้อกอแขม]

ผมขอสรุปประเด็นที่ผมตั้งขึ้น..ในท้ายสุด

เนื่องจากเราคุย .ใน “คนละเรื่องเดียวกัน”อยู่ จึงไม่อาจหาข้อสรุปที่ชัดเจนได้ ซึ่งท่านก็มีข้อมูลอีกด้าน ผมก็มีข้อมูลอีกด้าน และด้วยใจที่ต่างมี “ธง”กันอยู่..จึงไม่เกิดการยอมรับ

ผมขอสรุปสุดท้ายในประเด็นข้อถกเถียงที่ได้ตั้งขึ้น แล้วจะไม่เข้ามาตอบอีกในประเด็นนี้อีกต่อไป.. เพราะยืดยาวเกินไปแล้ว
.........................................................
โดยปกติ ผู้พิพากษา 9 คน ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่า จำเลยยังไม่มีความผิดรธน. 2550 ม. 39 หากมีความสงสัยว่า จำเลยได้กระทำผิดหรือไม่ ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยนั้นให้จำเลย ตาม ป.วิ 227

ในคดีนี้แม้ พรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2542 มาตรา 20 ที่บัญญัติว่า

“การทำคำสั่งที่เป็นการวินิจฉัยชี้ขาด หรือพิพากษาคดี ให้ผู้พิพากษาในองค์คณะผู้พิพากษาทุกคน ทำความเห็นในการวินิจฉัยคดีเป็นหนังสือ พร้อมทั้งต้องแถลงด้วยวาจาต่อที่ประชุมก่อนการลงมติ และให้ถือมติตามเสียงข้างมาก ในการนี้ องค์คณะผู้พิพากษาอาจมอบหมายให้ผู้พิพากษาคนใดคนหนึ่ง ในองค์คณะผู้พิพากษาเป็นผู้จัดทำคำสั่งหรือคำพิพากษาตามมตินั้นก็ได้...” ก็ตาม

แต่กลับไม่ปรากฏข้อกำหนดของประธานศาลฎีกา หรือบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัตินี้ บัญญัติถึงการปฏิบัติหน้าที่ของผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนในการประชุมปรึกษาคดีไว้ ตลอดจนกรณีที่มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้นั้น จะต้องดำเนินการอย่างไร ?
เหตุนี้ ม. 18 วรรคสอง แห่ง พรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญ ก็บอกว่า

“...ให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาคดีอาญาใช้บังคับ...โดยอนุโลม”

หมายความว่า ป.วิ อาญา ม. 184 มาบังคับใช้ กฎหมายนี้ ไม่ได้บอกผู้พิพากษา 9 คน ออกเสียงพร้อมกันในคราวเดียวกัน เพื่อให้ได้เสียงข้างมาก แต่ให้ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนทำหน้าที่เป็นประธาน ยังไม่มีสิทธิออกเสียงทันที ต้องไปถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาอีก 8 คนทีละคนว่า จำเลยที่ 1 กระทำความผิดหรือไม่ ?

ในวันพิพากษา คณะผู้พิพากษาทั้ง 9 คนลงมติด้วยคะแนน 5 ต่อ 4 ว่าจำเลยที่ 1 มีความผิดให้จำคุก 2 ปี ก็แสดงให้เห็นว่า ในชั้นนี้ ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน ทำหน้าที่ประธานสอบถามความเห็นผู้พิพากษา อีก 8 คนนั้น มีผู้พิพากษา 4 คนเห็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดแต่ผู้พิพากษาอีก 4 คนเห็นว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด คะแนนเสียงจึงเป็น 4 ต่อ 4 เท่ากัน แย้งกันอยู่


ตอนนี้ จึงเข้าบทบัญญัติแห่งรธน. กับ ป.วิ ที่อ้างไว้ คือต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าจำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด และกรณียังเป็นที่สงสัยว่าจำเลยที่ 1 กระทำผิดจริงหรือไม่ เพราะมีคะแนนเสียงเท่ากัน หาเสียงข้างมากไม่ได้ เป็นไปตาม. 184 ที่ว่า

“ถ้าปัญหาใด มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้ ให้ผู้พิพากษาที่เห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากกว่า ยอมเห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า” อีกด้วย

ท่านผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนผู้ทำหน้าป็นประธานและต้องออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ต้องถูกผูกมัดให้ปฎิบัติด้วยบทกฎหมายที่บัญญัติไว้นี้ ให้จำต้องลงมติว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด เพราะเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า แม้ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน จะมีความเห็นขณะนั้นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดก็ตาม


คะแนน 5 - 4 จึงเท่ากับว่า ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนที่ออกเสียงเป็นคนสุดท้ายได้ลงมติว่า จำเลยที่ 1 กระทำความผิด ซึ่งเป็นผลร้ายแก่จำเลยที่ 1 มากกว่า น่าจะขัดต่อ รธน. 50 มาตรา 39 วรรคสอง และ ป.วิอาญา 227 และ 184

ตัวบทมาตรา 184 ที่ว่า “...ให้เจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพาทที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย... ถ้าในปัญหาใด มีความเห็นแย้งกัน…” ดังนี้ เป็นเหมือนบังคับให้ท่านผู้พิพากษา ต้องปฏิบัติตามความในมาตรา 184 ไม่มีข้อยกเว้น
..................

ผมจบแค่นี้ ครับ

และหากมีข้อความ ถ้อยคำ สำนวนใดของผม ที่ทำให้เกิดความรู้สึกไม่พอใจในกับเพื่อนสมาชิกในนี้ ..ผมขออภัย !

[Bourne]

^
^
^
มั่วโพด ๆ ครับ สรุปปั๊บจบ ผมตีความว่าเป็นการ "ตีหัวเข้าบ้าน" ได้มั้ยครับ?

[Gop]

ผมสรุปถูกมั้ยครับ คุณปลายอ้อกอแขม
คุณคิดว่า ในการลงมติของคณะผู้พิพากษานั้น ถ้าเสียงออกมาเท่ากัน ผู้พิพากษาคนสุดท้าย(ซึ่งถือว่าเป็นประธาน)
ต้องเห็นตามเสียงที่เป็นประโยชน์แก่จำเลยใช่มั้ยครับ

ปัญหาก็คือ อย่างนี้ผู้พิพากษาที่เป็นประธาน ไม่มีสิิทธิวินิจฉัยนะครับ ท่านไม่รู้สึกว่ามันตลกบ้างหรือไง??

[baezae]

ผมขอสรุปประเด็นที่ผมตั้งขึ้น..ในท้ายสุด

เนื่องจากเราคุย .ใน “คนละเรื่องเดียวกัน”อยู่ จึงไม่อาจหาข้อสรุปที่ชัดเจนได้ ซึ่งท่านก็มีข้อมูลอีกด้าน ผมก็มีข้อมูลอีกด้าน และด้วยใจที่ต่างมี “ธง”กันอยู่..จึงไม่เกิดการยอมรับ

ผมขอสรุปสุดท้ายในประเด็นข้อถกเถียงที่ได้ตั้งขึ้น แล้วจะไม่เข้ามาตอบอีกในประเด็นนี้อีกต่อไป.. เพราะยืดยาวเกินไปแล้ว
.........................................................
โดยปกติ ผู้พิพากษา 9 คน ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่า จำเลยยังไม่มีความผิดรธน. 2550 ม. 39 หากมีความสงสัยว่า จำเลยได้กระทำผิดหรือไม่ ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยนั้นให้จำเลย ตาม ป.วิ 227

ในคดีนี้แม้ พรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2542 มาตรา 20 ที่บัญญัติว่า

“การทำคำสั่งที่เป็นการวินิจฉัยชี้ขาด หรือพิพากษาคดี ให้ผู้พิพากษาในองค์คณะผู้พิพากษาทุกคน ทำความเห็นในการวินิจฉัยคดีเป็นหนังสือ พร้อมทั้งต้องแถลงด้วยวาจาต่อที่ประชุมก่อนการลงมติ และให้ถือมติตามเสียงข้างมาก ในการนี้ องค์คณะผู้พิพากษาอาจมอบหมายให้ผู้พิพากษาคนใดคนหนึ่ง ในองค์คณะผู้พิพากษาเป็นผู้จัดทำคำสั่งหรือคำพิพากษาตามมตินั้นก็ได้...” ก็ตาม

แต่กลับไม่ปรากฏข้อกำหนดของประธานศาลฎีกา หรือบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัตินี้ บัญญัติถึงการปฏิบัติหน้าที่ของผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนในการประชุมปรึกษาคดีไว้ ตลอดจนกรณีที่มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้นั้น จะต้องดำเนินการอย่างไร ?
เหตุนี้ ม. 18 วรรคสอง แห่ง พรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญ ก็บอกว่า

“...ให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาคดีอาญาใช้บังคับ...โดยอนุโลม”

หมายความว่า ป.วิ อาญา ม. 184 มาบังคับใช้ กฎหมายนี้ ไม่ได้บอกผู้พิพากษา 9 คน ออกเสียงพร้อมกันในคราวเดียวกัน เพื่อให้ได้เสียงข้างมาก แต่ให้ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนทำหน้าที่เป็นประธาน ยังไม่มีสิทธิออกเสียงทันที ต้องไปถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาอีก 8 คนทีละคนว่า จำเลยที่ 1 กระทำความผิดหรือไม่ ?

ในวันพิพากษา คณะผู้พิพากษาทั้ง 9 คนลงมติด้วยคะแนน 5 ต่อ 4 ว่าจำเลยที่ 1 มีความผิดให้จำคุก 2 ปี ก็แสดงให้เห็นว่า ในชั้นนี้ ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน ทำหน้าที่ประธานสอบถามความเห็นผู้พิพากษา อีก 8 คนนั้น มีผู้พิพากษา 4 คนเห็นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดแต่ผู้พิพากษาอีก 4 คนเห็นว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด คะแนนเสียงจึงเป็น 4 ต่อ 4 เท่ากัน แย้งกันอยู่


ตอนนี้ จึงเข้าบทบัญญัติแห่งรธน. กับ ป.วิ ที่อ้างไว้ คือต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าจำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด และกรณียังเป็นที่สงสัยว่าจำเลยที่ 1 กระทำผิดจริงหรือไม่ เพราะมีคะแนนเสียงเท่ากัน หาเสียงข้างมากไม่ได้ เป็นไปตาม. 184 ที่ว่า

“ถ้าปัญหาใด มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้ ให้ผู้พิพากษาที่เห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากกว่า ยอมเห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า” อีกด้วย

ท่านผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนผู้ทำหน้าป็นประธานและต้องออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ต้องถูกผูกมัดให้ปฎิบัติด้วยบทกฎหมายที่บัญญัติไว้นี้ ให้จำต้องลงมติว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด เพราะเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า แม้ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน จะมีความเห็นขณะนั้นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดก็ตาม


คะแนน 5 - 4 จึงเท่ากับว่า ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนที่ออกเสียงเป็นคนสุดท้ายได้ลงมติว่า จำเลยที่ 1 กระทำความผิด ซึ่งเป็นผลร้ายแก่จำเลยที่ 1 มากกว่า น่าจะขัดต่อ รธน. 50 มาตรา 39 วรรคสอง และ ป.วิอาญา 227 และ 184

ตัวบทมาตรา 184 ที่ว่า “...ให้เจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพาทที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย... ถ้าในปัญหาใด มีความเห็นแย้งกัน…” ดังนี้ เป็นเหมือนบังคับให้ท่านผู้พิพากษา ต้องปฏิบัติตามความในมาตรา 184 ไม่มีข้อยกเว้น
..................

ผมจบแค่นี้ ครับ

และหากมีข้อความ ถ้อยคำ สำนวนใดของผม ที่ทำให้เกิดความรู้สึกไม่พอใจในกับเพื่อนสมาชิกในนี้ ..ผมขออภัย !

มั่วแหลกลาญ แถมเนื้อความไปก๊อปเขามาด้วย เปิดกูเกิลหาคำตรงเป๊ะ ๆ ยังได้

ถ้าอ่านตามมาตรา ๑๘๔ เนื้อความลำดับดังนี้ (ซ้ำรอบที่เท่าไรไม่รู้)

๑. ประธานถามทีละท่าน
๒. ประธานออกเสียงท่านสุดท้าย
๓. วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก
๔. หากไม่มีเสียงข้างมาก จึงยกประโยชน์ให้จำเลย โดยฝ่ายที่เห็นว่าผิดต้องยอมฝ่ายที่เห็นว่าไม่ผิด

แต่ปลายอ้อฯ เล่นมั่วเรียงลำดับ ๑-๔-๒-๓ สงสัยว่าเพราะอะไรเลยข้าม ๒ กับ ๓ มาพิจารณา ๔ ก่อน?

ถามว่าเช่นนั้นประธานจะไปอดตาหลับขับตานอนพิจารณาสำนวนทำไม สู้รอให้คณะพิจารณาออกเสียง แล้วออกเสียงตามเสียงข้างมากหรือเสียงด้านไม่ผิดในกรณีเท่ากันไปเลยไม่ดีกว่าหรือ?

เนื้อหากฎหมายบัญญัติไว้ชัดเจน ทำไมถึงตีความว่าต้องยกส่วนขยายมาใช้ก่อน โดยข้ามส่วนหลักที่มาก่อนหน้าไป?

อีกประเด็นคือ ปลายอ้อ ตีความว่า "ผู้พิพากษา" เท่ากับ "ประธาน" ทั้งที่ในเนื้อหาที่บัญญัติไว้ มีทั้งคำว่าประธาน และผู้พิพากษาแยกกันชัดเจน จะบิดเบือนเนื้อหากฎหมายทำไม?

[Ixora]

“ถ้าปัญหาใด มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้ ให้ผู้พิพากษาที่เห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากกว่า ยอมเห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า” อีกด้วย

ท่านผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนผู้ทำหน้าป็นประธานและต้องออกเสียงเป็นคนสุดท้าย ต้องถูกผูกมัดให้ปฎิบัติด้วยบทกฎหมายที่บัญญัติไว้นี้ ให้จำต้องลงมติว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิด เพราะเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า แม้ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน จะมีความเห็นขณะนั้นว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดก็ตาม


คะแนน 5 - 4 จึงเท่ากับว่า ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนที่ออกเสียงเป็นคนสุดท้ายได้ลงมติว่า จำเลยที่ 1 กระทำความผิด ซึ่งเป็นผลร้ายแก่จำเลยที่ 1 มากกว่า น่าจะขัดต่อ รธน. 50 มาตรา 39 วรรคสอง และ ป.วิอาญา 227 และ 184

ตัวบทมาตรา 184 ที่ว่า “...ให้เจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพาทที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย...
ถ้าในปัญหาใด มีความเห็นแย้งกัน…” ดังนี้ เป็นเหมือนบังคับให้ท่านผู้พิพากษา ต้องปฏิบัติตามความในมาตรา 184 ไม่มีข้อยกเว้น

คุณเป็นคนเขียนบทความชิ้นนี้ หรือ คัดลอกมาครับ ถ้าคัดลอกมาก็น่าจะแจ้งที่มาด้วย
http://www.dlo.co.th/node/204

"หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน
ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย
ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

ประเด็นอยู่ที่ คุณไปเอาส่วนท้ายที่ว่า
"ให้ประธานออกเสียงเป็นคนสุดท้าย การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก"

มาเป็นข้ออ้างเพราะว่า เกิดกรณี ก่อนประธานออกเสียง นับแล้ว 4 ต่อ 4
จึงอ้างว่า "การวินิจฉัย (ออกเสียง) ของประธานให้ถือตามเสียงข้างมาก
เพื่อจะได้ออกมาเป็นผลการวินิจฉัยสรุปอย่างที่คุณ "ตั้งธง" คือ 5-4

ซึ่งหมายความต่อไปอีกว่า ต่อให้ก่อนหน้านั้น เป็น 7-1, 6-2, 5-3
หากยึดตามที่คุณว่าแล้วละก็ ประธานก็ต้องยึดตามเสียงข้างมากเท่านั้น
ไม่มีสิทธิมีผลการวินิจฉัยเป็นของตนเองเลยแม้แต่น้อย (คุณเห็นด้วยหรือ?)
ซึ่งขัดต่อหลักกฎหมายของการให้สิทธิเสมอกันในการออกเสียง (โหวต)

ผู้พิพากษาทั้งคณะ แต่ละท่าน มีศักดิ์ และ สิทธิ์ เสมอกันทุกท่านนะครับ
เจ้าของสำนวน ทำหน้าที่เป็นประธาน และมี 1 เสียง เป็นสิทธิ์เฉพาะตนเหมือนท่านอื่นๆ
แต่กฎหมายบัญญัติให้ท่านออกเสียงเป็นคนสุดท้าย แล้วจึงค่อยนับคะแนนเสียงเป็นมติ

เหมือนเดิมครับ เพียงแค่คุณทำตามลำดับที่เขียนไว้ ไม่ต้องยอกย้อน
เอาส่วนท้าย (การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก) มาทำเสียก่อน
เพื่อบังคับให้ผู้ลงคะแนนคนสุดท้าย (ประธาน) ต้องทำตามคะแนนเสียงข้างมากเท่านั้น
ภาษาชาวบ้านก็จะเรียกว่า คนลงคะแนนคนสุดท้ายจำต้อง "ตามน้ำ" อย่างเดียวเลย
ทั้งที่ผลการวินิจฉัยของแต่ละท่านเป็น "สิทธิ" ที่สงวนให้เสมอกันทุกท่านนะครับ

1. หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน (องค์คณะมี 9 ท่าน)
2. ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย (ถามทีละท่าน ได้ผล 4-4)
3. ให้ประธานออกความเห็นสุดท้าย (ประธานลงคะแนนได้เป็น 5-4)
4. การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก (ผลการวินิจฉัย 5-4 ลงมติว่าผิด)

เขาไม่ได้เขียนกฎหมายมาให้ตีความยอกย้อน ซับซ้อน เลย
หากแต่เมื่อเราอยากเลี่ยงบาลี เลี่ยงกฎหมาย เราก็ตีความเพื่อให้ได้ประโยชน์แก่ตนเสียอย่างนั้น

และผมอยากขอร้องครับ กฎหมายเป็นรากฐานสำคัญของประเทศ
การใช้กฎหมายมั่วๆ ไปปลุกปั่นยุงยงคนที่ไม่รู้เรื่อง มันคือการบ่อนทำลายประเทศโดยทางอ้อม
คุณจะด่าใครชั่วช้าเลวทราม หรือไปชุมนุมกี่แสนกี่ล้านคน ถ้าไม่มีใครเดือดร้อนก็ทำไปเถอะผมเฉยๆ
แต่กฎหมายมันเขียนไว้ชัดก็ขอร้องว่าอย่าไปบิดเบือนให้มันเสียไป
โดยอาศัยว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้ชัดว่ากฎหมายบัญญัติไว้อย่างไร

[SPDZ]

คุณปลายอวัยวะฯ เค้าอยากให้พ่อแม้วเค้าถูก อำมาตย์ผิด ไปกดดันเค้าอยู่ได้

[KKK]

เอาภาษาชาวบ้านๆ เกรียนๆเลยนะ

ห้องเรียนห้องนึง มีสมาชิกในห้อง 9 คน เป็นหัวหน้าห้อง 1 คน

ซึ่งหัวหน้าห้อง ไม่ได้มีอำนาจพิเศษเหนือกว่านักเรียนอีก 8 คน เพียงแต่เป็นคนดำเนินกิจกรรม

หลังจากนั้น อาจารย์ให้งานมา 1 ชิ้น ให้เลือกทำรายงานระหว่าง

1.เลว 2.ชั่ว

ให้ทั้งห้องเลือกว่าจะทำงานชิ้นไหน เพียง 1 ชิ้น โดยเลือกได้แล้ว ให้หัวหน้าห้องมาแจ้งผล



ถามว่า อาจารย์จะรู้ได้ยังไงครับ ว่านักเรียนคนไหน อยากทำรายงานเรื่องไหน นอกจากผลสรุปจากหัวหน้าห้อง

และในเมื่อหัวหน้าห้องเป็นนักเรียนของห้องนี้ด้วย หัวหน้าห้องไม่มีสิทธิเลือกเหรอครับว่าอยากทำเรื่องไหน

อาจารย์จะรู้ได้ยังไงว่าก่อนหัวหน้าห้องจะเลือกงาน เลว มี 4 คะแนน ชั่ว มี 4 คะแนน

อาจจะเป็น เลว 5 คะแนน ชั่ว 3 คะแนนก็ได้

[จีรนุช]

มันจบเเล้วครับนาย ขอโทษที่ตัวเองโง่ในบอร์ดที่ไปหลอกเขาไว้มากมายหลายกระทู้ไม่ได้ ยอมรับที่ตัวเองตีกฎหมายช่วยนายไม่ได้

[Gop]

ผมชอบกระทู้นี้นะ ยิ่งแย้งยิ่งเห็นชัดขึ้นเรื่อย ให้คนใช้ความคิดพิจารณาเอาเอง

[bird]

จากประเด็นปัญหา..เรื่องคำพิพากษา ประสาชาวบ้าน
มาจบลงที่ ประเด็นปัญหา มติขององค์คณะผู้พิพากษา...

เท่าที่อ่านมาพอจับใจความได้ว่า จขกท โต้แย้งการลงมติขององค์คณะผู้พิพากษาตามมาตรา 184
ไม่ว่าจะเป็น ประธาน หรือ เจ้าของสำนวน ลงคะแนนเป็นคนสุดท้าย และ ข้อความสุดท้ายของ
มาตรา 184 ที่ว่า
“ ถ้าปัญหาใด มีความเห็นแย้งกันเป็นสองฝ่าย จะหาเสียงข้างมากมิได้ ให้ผู้พิพากษาที่เห็นเป็นผลร้าย
แก่จำเลยมากกว่า ยอมเห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า ”

ขออธิบายอย่างนี้ค่ะ

เริ่มจากการแต่งตั้งองค์คณะผู้พิพากษา ในการพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง
รัฐธรรมนูญ 2550 ระบุไว้ในมาตรา 219 (วรรค 4) ความว่า
“ ให้มีแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองในศาลฎีกา โดยองค์คณะผู้พิพากษา
ประกอบด้วย ผู้พิพากษาในศาลฎีกาซึ่งดำรงตำแหน่งไม่ต่ำกว่าผู้พิพากษาศาลฎีกาหรือ
ผู้พิพากษาอาวุโสซึ่งเคยดำรงตำแหน่งไม่ต่ำกว่าผู้พิพากษาศาลฎีกาจำนวนเก้าคน ซึ่งได้รับ
เลือกโดยที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกา โดยวิธีลงคะแนนลับ และให้เลือกเป็นรายคดี ”

และถ้าจะโต้แย้งว่า รัฐธรรมนูญ 2550 เชื่อถือไม่ได้ ในรัฐธรรมนูญ 2540 ได้บัญญัติไว้ในหมวด
ที่ 8 (ศาล) ส่วนที่ 3 ว่าด้วยศาลยุติธรรม ในมาตรา 272 ความว่า

“ มาตรา ๒๗๒ ศาลยุติธรรมมีสามชั้น คือ ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ และศาลฎีกา เว้นแต่ที่มีบัญญัติ
ไว้เป็นอย่างอื่นในรัฐธรรมนูญนี้หรือตามกฎหมายอื่นให้มีแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทาง
การเมืองในศาลฎีกา โดยองค์คณะผู้พิพากษาประกอบด้วยผู้พิพากษาในศาลฎีกาซึ่งดำรงตำแหน่ง
ไม่ต่ำกว่าผู้พิพากษาศาลฎีกา จำนวนเก้าคน ซึ่งได้รับเลือกโดยที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาโดยวิธีลง
คะแนนลับ และให้เลือกเป็นรายคดีอำนาจหน้าที่ของศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่ง
ทางการเมืองและวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ให้เป็นไปตามที่บัญญัติไว้
ในรัฐธรรมนูญนี้และในกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่ง
ทางการเมือง

ดังนั้น ประเด็นที่ว่า ทำไมต้องมีองค์คณะผู้พิพากษา 9 คงตกไป ไม่น่านำมาเป็นประเด็นโต้แย้ง

หลังจากแต่งตั้งองค์คณะผู้พิพากษาตามคุณสมบัติที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญแล้ว องค์คณะผู้
พิพากษาทั้ง 9 ท่านจะเลือกประธานองค์คณะผู้พิพากษา จากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการพิจารณา
คดี โดยยึดหลักระบบการไต่สวน ภายใต้ พรบ. วิธีพิจารณาคดีอาญาผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง
ประเด็นก็ไม่น่าจะมีปัญหาให้ต้องชีแจงมากกว่านี้

ที่นี้ในประเด็น การพิพากษาและคำวินิจฉัย รัฐธรรมนูญ 2550 ได้บัญญัติไว้ในมาตรา 278 (วรรคแรก)
ความว่า

“ การพิพากษาคดีให้ถือเสียงข้างมาก โดยผู้พิพากษาซึ่งเป็นองค์คณะทุกคนต้องทำความเห็น
ในการวินิจฉัยเป็นหนังสือพร้อมทั้งต้องแถลงด้วยวาจาต่อที่ประชุมก่อนการลงมติ “

แล้วก็ใน รัฐธรรมนูญ 2540 ก็ได้บัญญัติในประเด็นการพิพากษาไว้ใน มาตรา 311 ความว่า

“การพิพากษาคดีให้ถือเสียงข้างมาก โดยผู้พิพากษาซึ่งเป็นองค์คณะทุกคนต้องทำ
ความเห็นในการวินิจฉัยคดีเป็นหนังสือพร้อมทั้งต้องแถลงด้วยวาจาต่อที่ประชุมก่อนการลงมติ “

แปลความว่า ทั้ง 2540 และ 2550 บัญญัติไว้เหมือนกันคือ องค์คณะทั้ง 9 ท่านต้องมีความเห็น
ก่อนการประชุมลงมติ (ประธานองค์คณะ คือ 1 ในองค์คณะผู้พิพากษาเช่นเดียวกัน)

ที่นี้ก็มาถึงประเด็นการลงมติ ตาม ป.วิอาญา มาตรา 184 ที่ว่า

“ ในการประชุมปรึกษาเพื่อมีคำพิพากษาหรือคำสั่งให้ อธิบดีผู้พิพากษา ข้าหลวงยุติธรรม หัวหน้า
ผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน ให้ออก
ความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย ให้ประธานออกความเห็น สุดท้าย

การวินิจฉัยให้ถือตามเสียงข้างมาก

ถ้าในปัญหาใดมีความ เห็นแย้งกันเป็นสองฝ่ายหรือเกินกว่าสองฝ่ายขึ้นไปจะหาเสียงข้างมากมิได้
ให้ผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็นผลร้ายแก่จำเลยมากยอม เห็นด้วยผู้พิพากษาซึ่งมีความเห็นเป็น
ผลร้ายแก่จำเลยน้อยกว่า “

คือ การแถลงคำวินิจฉัยส่วนตัวขององค์คณะผู้พิพากษาตามมาตรา 278 ของรัฐธรรมนูญ 2550 หรือ ตาม
มาตรา 311 ของรัฐธรรมนูญ 2540 ไม่ใช่มาลงมติกันสด ๆ วันนั้นเดียวนั้น

แต่เป็นการมาสรุปว่าแต่ละท่านมีคำพิพากษาส่วนตัวว่าแต่ละประเด็นในคำฟ้องผิดหรือไม่ผิด..
ในประโยคที่ว่า

" หัวหน้าผู้พิพากษาในศาลนั้น หรือเจ้าของสำนวนเป็นประธาน ถามผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาทีละคน
ให้ออกความเห็นทุกประเด็นที่จะวินิจฉัย ให้ประธานออกความเห็น สุดท้าย "

หมายความว่า ในการประชุมเพื่อลงมติ ให้ผู้พิพากษาแต่ละท่านแถลงคำวินิจฉัยที่ละท่าน โดยประเพณี
ส่วนใหญ่จะเริ่มจากผู้พิพากษาทีมีอาวุโสน้อยที่สุด เรียงตามลำดับ ประธานที่ประชุม ถือเป็นตำแหน่ง
ใหญ่ที่สุดในที่ประชุม จึงสมควรแถลงคำวินิจฉัยเป็นท่านสุดท้าย

ตัวอย่างเช่น...ในที่ประชุมของบริษัท ส่วนใหญ่ บรรดาหัวหน้าแผนก ก็จะแสดงความเห็นต่าง ๆ ตาม
ความคิดเห็นของแต่ละคน สุดท้ายเจ้าของบริษัทถึงจะแถลงความเห็น เพราะอะไรรู้มั้ย

เพื่อจะได้ตัดปัญหา ข้อครหาว่า ลงมติเอาใจเจ้านาย ไง ในประเด็นนี้ก็คล้ายกัน ประธานแถลงคำวินิจฉัย
เป็นท่านสุดท้ายเพื่อจะได้ไม่มีข้อกล่าวหาว่า วินิจฉัยเอาใจประธาน รัฐธรรมนูญถึงกำหนดว่าแต่ละท่าน
ต้องมีคำวินิจฉัยเป็นลายลักษณ์อักษรก่อนการลงมติ เพื่อเป็นหลักฐานการวินิจฉัย ไม่ใช่มาวินิจฉัยในวัน
ประชุมลงมติ

ส่วนที่ว่า หากหาเสียงข้างมากมิได้ ตามหลักจริยธรรมคือ ใช้หลักให้คุณต่อจำเลย ส่วนใหญ่ปัญหาจะ
เกิดในกรณีมีผู้พิพากษาในองค์คณะฯ ลาออก หรือ ถอนตัว ระหว่างการพิจารณาคดี ซึ่งโดยปกติจะไม่มี
การแต่งตั้งใหม่ ก็จะทำให้มีจำนวนองค์คณะเป็นเลขคู่ ที่อาจจะมีคำวินิจฉัยส่วนตัวออกมาเท่า ๆ กัน
ประเด็นนี้ให้ใช้หลักกฎหมายที่เป็นคุณต่อจำเลย...คือ

ถ้าวินิจฉัยว่า...ยกฟ้อง...เท่ากับ มีความผิด....ให้ถือว่ายกฟ้อง แต่ผู้พิพากษาที่มีความเห็นแย้งอาจนำ
สำนวนคำพิพากษารวบเข้าไว้ในสำนวนได้

ถ้าวินิจฉัยว่า...มีความผิด ด้วยเสียงข้างมาก และกำหนดบทลงโทษไว้แตกต่างกัน เช่น

ให้ลงโทษสูงสุด 10 ปี 4 ท่าน และให้ลงโทษ 2 ปี 4 ท่าน ก็จะถือว่า มีความผิดและให้ลงโทษ 2 ปี

ที่นี้ในประเด็นของ ที่ดินพิพาท พิพากษาว่าผิดด้วยเสียงข้างมาก ประเด็นเดียวเท่านั้น คือ มีความผิด
ตาม พรบ. ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและ ปราบปรามการทุจริต พศ. 2542 มาตรา 100 และ
มีบทกำหนดโทษ ตาม พรบ. มาตรา 122

ถ้ายังไงลองไปหาคำวินิจฉัยส่วนตัวของทั้ง 9 ท่านมาอ่านและวิเคราะห์ดู

หวังว่าข้อมูลข้างต้น จะให้ความกระจ่างได้บ้าง

[คนดื่มเบียร์]

เข้ามาดันครับ อยากเห็น จขกท แสดงความคิดเห็น

[ริวมะคุง]

เข้ามาอ่านเรื่อยๆ ก็ยังเห็นพยายามจะแถให้ได้ หมดหวังจะดึงให้พ้นตมแล้วครับ

[Bourne]

กด like ให้เลยกับเพื่อนสมาชิกทั้งสามท่าน คือ คุณ baezae คุณ ixora และ คุณ bird สำหรับข้อมูลทางวิชาการด้านกฎหมายและความพยายามให้ความกระจ่างแก่ จขกท

ผมชอบกระทู้นี้จัง นอกจากได้ความรู้ทางกฎหมายเพิ่มเติมแล้ว ยังทำให้ผมเข้าใจสุภาษิตไทยที่ว่า "สีซอให้......ฟัง" ได้อย่างลึกซึ้งอีกด้วย ขอบคุณครับ

[จันทร์ในน้ำ]

คุณ bird คับ ผมอ่านแล้วงงคับ ไม่อยากอ่านไปจินตนาการเข้าข้างตัวเองไป ช่วยตรวจสอบและแก้ไข คำตก คำผิดด้วยถ้ามี ขอบคุณคับ
หรือถ้าไม่มีแต่ผมอ่านไม่เข้าใจเองก็ขออภัยคับ

[MIRO]

ชัดเจนครับคุณ bird


เป็นอีกกระทู้ที่ต้องอ่านกันยาวมาก แต่คุ้มค่าครับ


ขออนุญาติ เจ้าของกระทู้ กระจายลิงค์ครับ
ไม่ดัดแปลง หรือ บิดเบือนข้อมูลที่อยู่ในนี้แน่นอน เพราะจะไปเฉพาะ ลิงค์
ผมอยากให้คนอื่นๆ ได้อ่านกันบ้างครับ

[bird]

คุณ bird คับ ผมอ่านแล้วงงคับ ไม่อยากอ่านไปจินตนาการเข้าข้างตัวเองไป ช่วยตรวจสอบและแก้ไข คำตก คำผิดด้วยถ้ามี ขอบคุณคับ
หรือถ้าไม่มีแต่ผมอ่านไม่เข้าใจเองก็ขออภัยคับ

ไม่เข้าใจประเด็นไหน..ถามมาเลยค่ะ จะพยายามอธิบายเท่าที่ความรู้จะพอมี
ที่อธิบายไว้ย่อ ๆ พอเข้าใจเท่านั้นค่ะ เริ่มจากการตั้งองค์คณะผู้พิพากษา และ
การลงมติ

[ยิ่งรัก(โพย)]

ผมงงมากว่าคุณปลายอ้องงอะไร หลายๆท่านก็บอกไปชัดเจนแล้วนะครับ

เอาที่ผมสรุปอ่านได้สั้นๆ กรณีที่คุณปลายอ้อบอกว่า ทำไม 4-4 แล้วประธานคนสุดท้ายไม่ลงคะแนนยกประโยชน์ให้จำเลยล่ะ

กรณีนั้นมันคือมีคนลงคะแนนเสียงแค่ 8 คนเท่านั้นแล้วเสมอกันที่ 4-4 ครับ

แต่กรณีนี้ คนลงคะแนนเสียงมีทั้งหมด 9 คน มันจึงไม่สามารถเสมอกันที่ 4-4 ได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มันต้องเป็นไม่ 5-4 หรือ 4-5 เท่านั้น

[E_mail]

"ไม่เฉพาะประธานสิ

สมมติมีองค์คณะ ๘ ท่าน แบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ๔ ต่อ ๔ ตามมาตราดังกล่าว ฝ่ายเห็นผิด ๔ ต้องยอมตามฝ่ายเห็นไม่ผิด ๔

แต่ในกรณีดังกล่าว องค์คณะ ๙ เป็นฝ่ายเห็นว่าผิด ๕ ไม่ผิด ๔ ตามที่บัญญัติให้วินิจฉัยตามเสียงข้างมาก ต้องตัดสินว่าผิด ถูกต้องแล้ว"


คำวินิจฉัยของคุณแสบทรวงจริงๆ

ผมว่า ควรต้องเผา ม.184 ทิ้งแล้วล่ะ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนหัวหลักหัวตอ
เพื่อจะไม่ให้มีคนบัดซบ หน้าด้านๆ ต้องคอยมาตีความให้กฎหมาย "เพี้ยน"อีก

อามิตตาพุทธ !

ผมจบนะ ..ยอมจริงๆ !

จริงครับ พวกบัดซบ หน้าด้าน คอยตีความกฏหมายให้เพี้ยน

สารเลวพวกนี้มันต่ำครับ ต่ำช้าย้อนไปถึงปู่ย่าตายายมันเลย .... ขอให้ตกนรกหมกไหม้

[koong]

อื่มม ขอบคุณเพื่อนๆสมาชิกที่อดทนอธิบายให้ปลายอ้อ
แม้จะไร้ประโยชน์ก็ตาม

ทรท ที่ลงสมัครครั้งแรกนั้น เราก็เลือกนะ
มาเปลี่ยน ตอนที่โอนหุ้นให้คนใช้เป็นพันล้าน เราอึ้งไปเลย บกพร่องโดยสุจริต วาทะที่ปั้นสรรให้สวยงามหาก เรากลับขยะแขยง ไม่เชื่อว่าระดับผู้นำประเทศจะไม่รู้ว่า มันผิด ตอแหลชัดๆ

พอเหอะปลายอ้อกอแขม
ทำผิดกฏหมาย กับทำในสิ่งที่กฏหมายห้าม
คุณจงเชื่อด๊อก เตอร์กฏหมายแบบเฉลิมต่อไปเถอะ

[จันทร์ในน้ำ]

คุณ bird คับ ผมอ่านแล้วงงคับ ไม่อยากอ่านไปจินตนาการเข้าข้างตัวเองไป ช่วยตรวจสอบและแก้ไข คำตก คำผิดด้วยถ้ามี ขอบคุณคับ
หรือถ้าไม่มีแต่ผมอ่านไม่เข้าใจเองก็ขออภัยคับ

ไม่เข้าใจประเด็นไหน..ถามมาเลยค่ะ จะพยายามอธิบายเท่าที่ความรู้จะพอมี
ที่อธิบายไว้ย่อ ๆ พอเข้าใจเท่านั้นค่ะ เริ่มจากการตั้งองค์คณะผู้พิพากษา และ
การลงมติ

ได้ละคับ หากหาก = หากหา
มันเป็นการพิมพ์เกินไม่ใช่พิมพ์ซ้ำ ผมเลยคิดสะแทบแย่จะเอาอะไรมาใส่ต่อดี หาก.... เห็นเป็นข้อมูลดีๆผมเองเลยไม่อยากคิดเอาเองเลยถามเอาดีกว่า

[JarTown]

คิดง่ายๆ นะคุณปลายอะไรซักอย่าง (เจ้าของกระทู้)

ถ้าประเด็นที่คุณกำลังพูดถึงมันเป็นอย่างที่คุณคิดจริงๆ คิดว่าทีมกฏหมายระดับเทพของวงการที่คุณทักษิณต้องมีตังจ้างมานั้นจะไม่รู้เชียวเหรอว่ามีช่องนี้ให้โจมตีได้ว่าคำตัดสินไม่เป็นไปตามกฏหมายรัฐธรรมนูญ
ถ้าฝ่ายกฏหมายเค้าเห็นว่ามันเป็นไปได้ เค้าอ้างได้ เค้าคงทำไปแล้วแหละ และที่สำคัญถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง คุณทักษิณก็คงไม่ต้องหลบหนีคุกอยู่ต่างประเทศแบบนี้หรอก!

หรือคุณคิดว่าคุณฉลาดกว่า เก่งกว่า รู้มากกว่า มีประสบการณ์มากกว่านักกฏหมายเหล่านั้น?

[ศรอรชุน]

สังเกตการให้ข้อมูลบิดเบือนของคนเสื้อแดงแล้วส่วนใหญ่จะมี 2 ประเภท คือ
๑. ทำเป็นข้อความสั้นๆ กะทัดรัด จดจำง่ายเอาไว้ให้สาวกท่องจำ เช่น "เมียซื้อ ผัวเซนต์ ผัวติดคุก" , "ทำกับข้าวถูกปลด", "ดีแต่พูด", "กู้มาโกง" ฯลฯ
๒. นำข้อความที่คัดเลือกมาแล้วจากข้อ ๑ มาอธิบายโดยการบิดเบือนหลักกฎหมาย หรือหลักฐานอื่นๆ ให้เป็นบทความยาวๆ อ่านยากๆ ทำความเข้าใจยากๆ ดูแล้วน่าเชื่อถือ ยกตัวอย่างเช่น ที่ปลายอ้อ กำลังพยายาม (ไม่รู้จริงๆว่าเขียนเอง หรือไปก๊อปมา หรือ ไปก๊อปมาแล้วตัดทอนปรับปรุงบางส่วน )

แล้วผลเป็นอย่างไรละครับ ก็มีเสื้อแดงที่ฟังสาวกมาสำรอกให้ฟัง ประเภทแรกก็เชื่อทันที พร้อมกับ ท่องจำต่อๆกันไป (พร้อมที่จะเชื่อทุกอย่างอยู่แล้ว) แต่ถ้าแดงประเภทที่เวอร์ชั่นสูงขึ้นมาอีกหน่อย ก็จะหาข้อมูลมารองรับ แล้วเป็นไงครับ ... นี่ไง ใช่เลย !! ทั้งๆที่บางทีแค่อ่านจั่วหัวบรรทัดเดียว แล้วไปอ่านบทสรุปตอนท้าย อีกหนึ่งบรรทัด... พอใครแย้งให้ฟังก็หาว่าเขาเป็นอำมาตย์ เป็นสลิ่ม...แถไปเรื่อยๆ คิดๆไปกน่าสงสารเหมือนกันครับ

[O2Giant]

ผมว่า จขกท. ไม่ได้โง่หรอกครับ

" แต่เจตนาบิดเบือนกฎหมาย " ให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ

เพียงแค่นั้นเองแหละ