398 replies to this topic

[eAT]

ไซไฟดีๆ อีกเรื่อง
โคนัน จากเจ้าพ่ออนิเมะคนหนึ่งของญี่ปุ่น ฮายาโอะ ฉายช่อง 5
โอ้ลืมบอกไป บลูโนอา ฉายช่อง 9 เรื่องนี้ไม่มีมนุษย์ต่างดาว
แต่เป็นมนุษย์ด้วยกันเอง ทำสงครามจนโลกจมหายไปในมหาสมุทร
ส่วนใหญ่ เหลือทีอาศัยเป็นเกาะไม่กี่แห่ง แต่ไม่วายบางคนยังคิด
ทำสงครามอยู่อีก

[นายตัวเกร็ง]

เห็นกระทู้นี้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ไม่คิดว่าจะคุยกันได้ถึงวันนี้แฮะ
เลยขอแนะนำการ์ตูนที่ตอนเด็กๆ ทุกคนน่าจะได้เคยดูมาแล้ว
อย่ามามุกว่าเกิดไม่ทันเลย รู้ๆ กันอยู่

เมื่อมนุษย์ต่างดาวบุกโลก พร้อมถล่มโลกจนเละเทะ มนุษย์โลกไม่มีทางสู้
แม้แต่นิดเดียว แต่เรียนรู้ได้ว่า มนุษย์ต่างดาวไปโจมตีได้ทุกแห่งยกเว้นทะเล
ทำให้มนุษย์ที่เหลือน้อย สร้างฐานเล็กๆ เพื่อประกอบยานเพื่อต่อสู้ โดยเริ่มต้น
เรือดำน้ำชื่อบลูโนอา จะค่อยๆ เดินทางไปยังฐานต่างๆ เพื่อเพิ่มเติมอ๊อปชั่น
ระหว่างทางก็ปะทะกับมนุษย์ต่างดาว เพื่อใหสุดท้าย สามารถบินขึ้นไปในอวกาศ
เพื่อโจมตียานแม่ของมนุษย์ต่างดาวนั้น

อยากจะบอกจริงๆว่าผมไม่เคยดูจริงๆครับ เกิดทันหรือเปล่าไม่รู้สิ
แต่เท่าที่จำได้ผมได้มาดูการ์ตูนตอนแรกๆเลยน่าประถม ๔ ละมั้ง
ถ้าก่อนนั้นผมจะไม่ได้ดูเลยเพราะพ่อ แม่ค่อนข้างจำกัดเรื่องการทีวีของผม
ตอนนั้นรับว่าโกรธมากเลยเพราะเพื่อนคุยกันเราไม่รู้เรื่อง
แต่ตอนนี้เข้าใจเหตุผลแล้ว ผมมาดูการ์ตูนจริงจังก็อาราเล่ ดรากอนบอลนั่นแหละครับ
ไม่ได้มุกนะ ตอนนั้นถ้าไม่ออกไปเล่นข้างนอกโดนเฆี่ยนแน่ๆ ฮ่าๆ

[eAT]

แห๋มออกตัวว่าเกิดไม่ทันเชียว งั้นมาเรื่องนี้ ไม่ได้ฉายทีวี ออกเป็นวิดีโอ

MegaZone 23


ตอนดูทีแรกแทบจะร้องออกมาว่า เลียนแบบ Captive Universe นี่หน่า
แต่ความจริงแล้ว มันเป็นมุกมาตราฐานมุกหนึ่งของพวกไซไฟ
เมะหลายๆ เรื่องในช่วงนี้ค่อนข้างชอบมาก เพราะ mechanic design สวยดี
โดยเฉพาะพวกเครื่องบินรบ และยานอวกาศ

เป็นเรื่องของเด็กหนุ่มแก็งค์มอเตอร์ไซค์ ในโตเกียว ปี 19XX
ที่ได้รับมอเตอร์ไซค์ไฮเทค ที่ถูกโขมยมาจากกองทัพ แล้วที่สำคัญ
มอเตอร์ไซค์นี้มีวิดีโอลิงค์ ที่ปลายทางเป็นนักร้องชื่อดัง อีฟ แล้วเรียก
เด็กหนุ่มว่า โอเปอเรเตอร์ เซเว่น ให้เขาไปช่วยเหลือ จนกระทั่งรู้ความจริง
ว่า แท้จริงเขาไม่ได้อยู่ที่โตเกียว หนำซ้ำไม่ได้อยู๋บนโลกเสียด้วย

เรื่องนี้มีฉากโป๊ด้วยนะ 3 ภาคจบ ฝีมือคนออกแบบดูรูปแล้วน่าจะรู้นะ

[sweet chin music]

ตอนเด็กๆส่วนใหญ่ผมดูแนวๆแปลงร่างนะ พวกจูเรนเจอร์ อุลตร้าแมน อะไรแบบนี้
อนิเมะ ไม่ค่อยได้ดูเท่าไร รู้จักแต่โดราเอมอน ชอบมากๆก็ตอนพิเศษ ถึงกับอ้อนพ่อซื้อวีดีโอเทปเลย
ไม่กล้าดูเยอะด้วย กลัวเทปมันยืด 55555

[นายตัวเกร็ง]

โห๊ะๆ ไม่ได้ออกตัวครับเรื่องจริงทั้งนั้น...
ไม่ได้บอกว่าเกิดไม่ทันแต่ตอนนั้นไม่ทันได้ดูมากกว่า...กิจกรรมนอกบ้านมันเยอะ
ไปเขื่อนยิงปลา(ตอนนั้นอยู่เขื่อนลำตะคอง) เล่นน้ำอยู่สันเขื่อน
ยิงนกตกปลาไปเรื่อย ดูทีวีมากไม่ได้เดี๋ยวโดนหวาย (ข้ามขั้นจากก้านมะยมไปเยอะ)
ฮ่าๆ

[greeenday]

ผมไม่ได้ดูอนิเมะนานแล้ว แต่จนตอนนี้ยังอ่านการ์ตูนออนไลน์อยู่เลยครับ ยังสงสัยอยู่บางเรื่องตามอ่านตั้งแต่สมัยเรียน จนตอนนี้ยังไม่จบเลย ยิ่งเรื่อง Berserk นี่เดือนล่ะตอน โอ๊ยอยากจะบ้าตาย บางทีหายไป เป็นปียังมีเลยคร้าบ

[นายตัวเกร็ง]

ผมไม่ได้ดูอนิเมะนานแล้ว แต่จนตอนนี้ยังอ่านการ์ตูนออนไลน์อยู่เลยครับ ยังสงสัยอยู่บางเรื่องตามอ่านตั้งแต่สมัยเรียน จนตอนนี้ยังไม่จบเลย ยิ่งเรื่อง Berserk นี่เดือนล่ะตอน โอ๊ยอยากจะบ้าตาย บางทีหายไป เป็นปียังมีเลยคร้าบ

คนวาด Berserk ติดเกมน่ะครับเห็นว่าปีที่แล้วหายไปครึ่งปีเพราะติด Idol M@ster เลยไม่วงไม่วาดเล่นเกมอย่างเดียว
Berserk ทำเป็นอนิเมะแล้วนะครับ

Edited by นายตัวเกร็ง, 21 July 2012 - 20:46.

[eAT]

ตอนเด็กๆส่วนใหญ่ผมดูแนวๆแปลงร่างนะ พวกจูเรนเจอร์ อุลตร้าแมน อะไรแบบนี้
อนิเมะ ไม่ค่อยได้ดูเท่าไร รู้จักแต่โดราเอมอน ชอบมากๆก็ตอนพิเศษ ถึงกับอ้อนพ่อซื้อวีดีโอเทปเลย
ไม่กล้าดูเยอะด้วย กลัวเทปมันยืด 55555

อุลตร้าแมน
กาโม่
จัมโบ้เอ

[นายตัวเกร็ง]

หลังๆมาเนี่ยกลายเป็นกระทู้ Anime Retro ไปแล้วแหะ
คงมีหลายคนอยากรำลึกความหลังเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก
แต่อนิเมชั่นไม่ได้ทำมาให้แค่เด็กดูนะ โตๆกันแล้วก็ดูได้

[sweet chin music]

ที่คุณ eAT มาแปะมันก็เก่าไป
ผมทันยุค อุลตร้าแมน อุลตร้าแมนแจ๊ค อุนตร้าแมนเลโอ อะไรแบบนี้

ป.ล. พ่อบ้านไร้ดุ้น เล่มจบออกมาแล้ว คนที่ผมเชียร์เข้าวินด้วย อิอิ
แต่เนื้อเรื่องตั้งแต่ต้น หวยมันก็กำหนดตัวนางเอกไว้แล้วนี่เนอะ

Edited by sweet chin music, 23 July 2012 - 18:06.

[นายตัวเกร็ง]

ที่คุณ eAT มาแปะมันก็เก่าไป
ผมทันยุค อุลตร้าแมน อุลตร้าแมนแจ๊ค อุนตร้าแมนเลโอ อะไรแบบนี้

ป.ล. พ่อบ้านไร้ดุ้น เล่มจบออกมาแล้ว คนที่ผมเชียร์เข้าวินด้วย อิอิ
แต่เนื้อเรื่องตั้งแต่ต้น หวยมันก็กำหนดตัวนางเอกไว้แล้วนี่เนอะ

๒ เรื่องที่ซื้อเลยทั้งชมรมฮาเร็ม ทั้งพ่อบ้านไร้ดุ้นคนที่อวยเข้าวินทั้งคู่
(คอเดียวกันใช่ไหมเนี่ย)

[sweet chin music]

ชมรมฮาเร็ม ผมเชียร์เนื้อนะฮะ แต่ยังไม่จบนิ?
ถ้าผิดจากนี้ ต้องถือว่าช็อกมากๆ เพราะเนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะให้เนื้อกินขาด
ตั้งแต่เพื่อนสมัยเด็ก ---> มาเพื่อนสมัยเด็กกว่า, สัมพันธ์ระหว่างป๊ะป๋าทั้งคู่ ฯลฯ

[นายตัวเกร็ง]

ชมรมฮาเร็ม ผมเชียร์เนื้อนะฮะ แต่ยังไม่จบนิ?
ถ้าผิดจากนี้ ต้องถือว่าช็อกมากๆ เพราะเนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะให้เนื้อกินขาด
ตั้งแต่เพื่อนสมัยเด็ก ---> มาเพื่อนสมัยเด็กกว่า, สัมพันธ์ระหว่างป๊ะป๋าทั้งคู่ ฯลฯ

แต่มันมาแพ้ที่ความสัมพันธ์ของแม่มากกว่า
เพราะเฉลยแล้วว่าทำโคบาโตะถึงเหมือนกับเซนะ
และอีกอย่างดูเหมือนฟ้ามืดจะมีปมมากกว่า
ว่าทำไมถึงไม่มีเพื่อน!!

[sweet chin music]

แต่มันมาแพ้ที่ความสัมพันธ์ของแม่มากกว่า
เพราะเฉลยแล้วว่าทำโคบาโตะถึงเหมือนกับเซนะ
และอีกอย่างดูเหมือนฟ้ามืดจะมีปมมากกว่า
ว่าทำไมถึงไม่มีเพื่อน!!

เออ ลืมเรื่องความสัมพันธ์กับแม่ไปเลยครับ แบบนั้นฟ้ามืดก็คงมีสิทธิ์
แต่พระเอกก็นะ ทำหน้าตาย จนไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่
น่าจะเขียนๆให้พระเอกกล้าตัดสินใจที่จะทำอะไรลงไปได้ละ
ตัวจุดประกายคงอยู่ที่ริกะนั้นหละครับ เล่มต่อๆไปอาจะเป็นเฟืองตัวสำคัญเลย

[นายตัวเกร็ง]

แต่มันมาแพ้ที่ความสัมพันธ์ของแม่มากกว่า
เพราะเฉลยแล้วว่าทำโคบาโตะถึงเหมือนกับเซนะ
และอีกอย่างดูเหมือนฟ้ามืดจะมีปมมากกว่า
ว่าทำไมถึงไม่มีเพื่อน!!

เออ ลืมเรื่องความสัมพันธ์กับแม่ไปเลยครับ แบบนั้นฟ้ามืดก็คงมีสิทธิ์
แต่พระเอกก็นะ ทำหน้าตาย จนไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่
น่าจะเขียนๆให้พระเอกกล้าตัดสินใจที่จะทำอะไรลงไปได้ละ
ตัวจุดประกายคงอยู่ที่ริกะนั้นหละครับ เล่มต่อๆไปอาจะเป็นเฟืองตัวสำคัญเลย

เคยเห็นตัวเอกอนิเมะฮาเร็มแน่วแน่ไหมครับ? ไม่ลังเลไม่ใช่ตัวเอกแนวนี้แน่
ขนาดมหาเทพริโตะที่ว่าแน่ๆยังออกอาการโลเลเลย อ๊ะ!! ยกเว้นไอ้โตะรูท Dead End ไว้ตัวนึง

[sweet chin music]

จบควบก็ได้ ฮาเร็มแล้วจบแบบ เธอทั้งคู่คือปีกของฉัน ผมชอบนะ

[นายตัวเกร็ง]

จบควบก็ได้ ฮาเร็มแล้วจบแบบ เธอทั้งคู่คือปีกของฉัน ผมชอบนะ

ฮาเร็มไม่พอเข้าข่ายค้ำคอร์ด้วยสิ

[eAT]

ที่คุณ eAT มาแปะมันก็เก่าไป
ผมทันยุค อุลตร้าแมน อุลตร้าแมนแจ๊ค อุนตร้าแมนเลโอ อะไรแบบนี้

ป.ล. พ่อบ้านไร้ดุ้น เล่มจบออกมาแล้ว คนที่ผมเชียร์เข้าวินด้วย อิอิ
แต่เนื้อเรื่องตั้งแต่ต้น หวยมันก็กำหนดตัวนางเอกไว้แล้วนี่เนอะ

เก่าไร อุลตร้าแมนยุคเดียวกับกาโม่ ใครๆ ก็รู้
ใครๆ ก็เล่น

http://quietusyipsum...9829-10-cg-no-6


แบ๊งค์กาโม่
บรรยากาศมาคุ

เอแล้วมีอะไรที่มันเอามาเล่นกันอีก จำไม่ได้แล้ว
แต่ 2 อันนี้ นสพ.เล่นกันบ่อย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้อ่าน
นสพ. แล้ว เลยไม่รู้ว่ายังเล่นกันอยู่หรือเปล่า?

[sweet chin music]

ยุคนั้นเหรอครับ พวกบัตรสมาชิกสมาคมเxือกแห่งประเทศไทย, บัตรบอกรัก
แล้วก็พวก ทาโซ่ ที่แถมอยู่ในซองขนม ล่อลวงให้ซื้อมาสะสมได้จริงๆ

[นายตัวเกร็ง]

เกิดไม่ทันจริงๆแหะ เราเคยเห็นแต่ดราก้อนบอลที่แถมมาจาก คัม คัม

[eAT]

รู้สึกไปไกลเหลือเกิน กลับมาแนะนำเมะต่อ

Rocket Girls
เมื่อญี่ปุ่นคิดจะเข้าสู่กิจการอวกาศบ้าง แต่ว่ากลับประสบความสำเร็ํจเพียงแค่
ยิงดาวเทียมเท่านั้น พยายามสร้างจรวดรุ่นใหม่ๆ ที่รับภาระเพิ่มขึ้น (load) ซึ่งก็
ไม่ประสบความสำเร็จ จนเหลือแค่เพียงครั้งสุดท้าย ถ้าไม่สำเร็จก็จะยุบเลิกโครงการ
แต่ ผอ. ดันเกิดไอเดียวปิ๊ง เปลี่ยนนักบินจากผู้ใหญ่เป็นเด็กผู้หญิง เพื่อให้มีน้ำหนัก
ลดลง และระบบยังชีพก็จะมีขนาดเล็กลงไปด้วย สามารถใช้จรวดรุ่นเก่าที่มีเสถียรภาพ
ดีกว่าได้ จึงเป็นที่มา rocket girls

เมะดูสบายๆ ไม่เครียด แน่นอนความสมจริงสู้ Space Brothers แน่นอน
แต่ก็ไม่ถึงกับโม้แหลกราญ

[eAT]

http://www.youtube.com/watch?v=EYwiGjGelDQ
เพลงเปิดเรื่องเพราะมาก Twin Spica
เรื่องของเด็กสาวที่สูญเสียแม่จากอุบัติเหตุจรวดที่พานักบินสู่อวกาศ ตกลงสู่เมือง
แต่ก็เธอก็ยังคงอยากที่จะเป็นนักบินอวกาศ แถมเจอกับวิญญาณนักบินอวกาศคนนั้นด้วย
เรื่องนี้ทำไม่จบนะครับ แต่ถ้าใครชอบเรื่องเกี่ยวกับนักบินอวกาศ อย่างหนังสือการ์ตูน
"เปิดประตูสู่สวรรค์ - Passport Bule" เรื่องนี้ให้ความรู้สึกทำนองเดียวกัน ระดับความสมจริง
เพิ่มจากเรือง rocket girls ขึ้นเยอะมาก ถึงแม้ว่าจะให้เป็นเรื่องที่เกิดในอนาคตก็ตาม

ค้นรูปแล้วไปเจอ มีแบบซีรี่ส์ด้วยแฮะ




ถ้าใครสนใจอยากอ่าน คงต้องไปค้นตามร้านเช่า
เพราะออกมานานมากแล้ว




ถ้าอยากคุยเรื่องไหน ก็บอก แต่ผมดูไม่กี่เรื่องเองนะ

Edited by eAT, 25 July 2012 - 07:23.

[นายตัวเกร็ง]

โฮ่ ! คุณ @eAT นี่ชอบแนวอวกาศแหะสงสัยจะดูกันดั้มด้วยไหมน้า?

[sweet chin music]

เปิดประตูสู่สวรรค์ ผมเคยอ่านนะสนุกมากเรื่องนี้

[นายตัวเกร็ง]

เปิดประตูสู่สวรรค์ ผมเคยอ่านนะสนุกมากเรื่องนี้

อ่อ...ชื่อมันชวนให้คิดมาจริงๆนะเนี่ย !!!

[2012]

berserk ครับ การ์ตูนในดวงใจ เหมือนการเมืองในปัจจุบันเลย

[นายตัวเกร็ง]

berserk ครับ การ์ตูนในดวงใจ เหมือนการเมืองในปัจจุบันเลย

ผมไม่ได้ตามมาตั้งแต่เล่ม ๒๓ แล้วมั้งดีแล้วที่ไม่ได้ตามคนเขียนดันติดเกมหยุดเขียนซะงั้น

[2012]

berserk ครับ การ์ตูนในดวงใจ เหมือนการเมืองในปัจจุบันเลย

ผมไม่ได้ตามมาตั้งแต่เล่ม ๒๓ แล้วมั้งดีแล้วที่ไม่ได้ตามคนเขียนดันติดเกมหยุดเขียนซะงั้น

ผมอ่านเล่มแรกตอนอายุ 15 ใช้ชื่อเรื่อง นักรบวิปลาสแล้วก็หายไป ตอนนี้ผม 40 ยังไม่มีวี่แววว่าจะจบครับ ลองอ่านๆดู กรีฟีส นี่มันไอ้แม้่วชัดๆ " นายแห่งเหล่าแกะขาวที่ตามืดบอด "

[eAT]

โฮ่ ! คุณ @eAT นี่ชอบแนวอวกาศแหะสงสัยจะดูกันดั้มด้วยไหมน้า?

กันดั้มนี่ใช่เรื่อง "อภินิหารกันดั้ม" ที่ฉายช่อง 7 ถูกต้องไหม?
ได้ดู จำได้ว่าหุ่นมันเดี๋ยวตัวเล็ก เดี๋ยวตัวใหญ่ สุดยอดมากๆ

เบื่อเรื่อง "อวกาศ" แล้วหรือ ว่าจะคุยต่อ (Blue Noah มันใต้น้ำนะ มีตอนจบ
ถึงค่อยออกไปสู้นอกโลก) งั้นมาเรื่องนี้ Noein



คุณจะทำยังไงถ้าคุณอายุเพียงสิบกว่าขวบ แล้วเพื่อนคุณโดนมุ่งทำร้าย
โดยตัวคุณเองที่อายุมากกว่า โดยมาจากอนาคต ??

เมื่ออนาคตถูกโจมตี มีเพียงไอเท็มลึกลับที่จะสามารถช่วยโลกอนาคตได้
จึงได้ส่งอัศวินย้อนกลับมาอดีต เพื่อตามหา แต่ว่ามันดันอยู่ที่ตัว ฮารุกะ
คนรักของเขา (ในอนาคต) ที่เขาให้สัตย์ที่จะปกป้องเธอ แต่ไม่สามารถ
ทำได้ในอนาคต

เรื่องนี้เล่นกับควอนตัมหลายเรื่องเลย และที่สำคัญ นำเอาปรัชญาเรื่อง
ธรรมชาติใดๆ ที่ไม่มีผู้สังเกต จะมีจริงหรือไม่ก็ตาม ก็เสมือนว่าไม่มี

[นายตัวเกร็ง]

ขอละทิ้งกระทู้ไปก่อน แอบไปเปิด Tumblr Bolg อยู่อยู่ในช่วงกำลังศึกษา
เดี๋ยวถ้าคล่องแล้วจะมาเปิดประเด็นใหม่ ฮ่าๆ ฮ่า ฮ่า

[yoshikiryuichiro]

ขอแนะนำอีกสักเรื่อง

Muv- Luv Alternative : Total ECiplise

ปล.ระวังปวดตับนะครับ

[นายตัวเกร็ง]

ขอแนะนำอีกสักเรื่อง

Muv- Luv Alternative : Total ECiplise

ปล.ระวังปวดตับนะครับ

ตับระเบิดมากกว่า...เอาสาวๆไปให้มนุษย์ต่างดาวฆ่าซะ***นเลย

[eAT]

ยังแนะนำเรื่องที่อยู่บนโลก

Serial Experiment Lain
เป็นเรื่องดังเรื่องหนึ่งแบบว่าแป๊กในญี่ปุ่น แต่ไปดังในอเมริกา เทียบได้กับ Ghost in the Shell
ทีเดียว เอ.... ยังไม่ได้เขียนถึงด้วยนิ Serial Experiment Lain เป็นการ์ตูนแนวโหดร้าย หลายๆ
คนดูแล้วหลับ ไปไม่ค่อยรอด ด้วยบรรยากาศที่ดูอึมครึม สีแนวเอิร์ทโทน การใช้ภาพซ้ำๆ ที่จงใจ
ไม่ใช่เผา (แต่ก็เรียกว่าใช้โอกาสไปในตัว) ดำเนินเรื่องช้ามากๆ

เรื่องราวของเด็กหญิงที่ได้รับเมลจากเพื่อนร่วมห้อง ที่ฆ่าตัวตายไปแล้ว ........ ว่ากันว่าใครที่ได้รับ
จะเมลจะต้องฆ่าตัวตายตามไปได้ หรืออะไรทำนองนั้น เพราะบอกตามตรง ดูไปหลับไป เลยไม่
ค่อยเข้าใจเรื่องด้วย

แน่นอนเพลงเพราะอีกเหมือนกัน ด้วยฝีมือของ BOA นักร้องอินเตอร์ของเกาหลีที่ไม่ต้องจับมือ
แท๊กทีมเป็น girl group

[eAT]

And you don't seem to understand
A shame you seemed an honest man
And all the fears you hold so dear
Will turn to whisper in your ear
And you know what they say might hurt you
And you know that it means so much
And you don't even feel a thing

I am falling, I am fading
I have lost it all

And you don't seem the lying kind
A shame then I can read your mind
And all the things that I read there
Candle lit smile that we both share
and you know I don't mean to hurt you
But you know that it means so much
And you don't even feel a thing

I am falling, I am fading, I am drowning
Help me to breathe
I am hurting, I have lost it all
I am losing
Help me to breathe





บทวิเคราะห์เบื้องลึก Serial Experiment LAIN
โดย DigiTaL-KRASH!!!

ในบรรดาอนิเมชันไซไฟที่มีเนื้อหาเข้มข้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Serial Experiment Lain เป็นเรื่องหนึ่งที่มีความน่าสนใจเกินกว่าระดับของการ์ตูนแนววิทยาศาสตร์ ที่ดูเพื่อความบันเทิงเท่านั้น Lain ได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับอภิปรัชญาเอาไว้หลายข้อ สอดแทรกเอาไว้ในเรื่องอย่างกลมกลืน


Serial Experiments: Lain นั้น เป็นหนึ่งในอนิเมชันซีรีส์ที่มีเนื้อหาทางปรัชญาสอดแทรกเอาไว้มากที่สุด ในเรื่องนี้จะมีการโยนคำถามต่างๆ ทั้งเกี่ยวกับสภาวะความเป็นจริง(reality) และศาสนา มาให้ผู้ชมได้ขบคิด
เป็นคำถามที่ไม่เคยล้าสมัย ซึ่งผู้ชมจะได้แค่คำตอบเป็นส่วนๆให้ไปหาข้อสรุปสุดท้ายเอาเอง

ตั้นแต่ต้นเรื่องที่เลน(Lain) เด็กหญิงวัยรุ่น ตัวละครเอกของเรื่องได้รับอีเมล์ลึกลับ จากเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ตายไปแล้ว ผู้ชมจะถูกดึงเข้าไปร่วมกับการค้นหาของเธอ เป็นการเดินทางค้นหาที่ในท้ายที่สุด จะกลายเป็นการเดินทางเพื่อค้นหาตัวตนของเธอนั่นเอง

หนึ่งในประเด็นทางปรัชญาที่เด่นชัดที่สุดที่มีการยกขึ้นมาตั้งคำถามใน Serial Experiments: Lain (SEL) ก็คือ โลกที่เราอยู่ในตอนนี้ เป็น “โลกจริง” หรือเปล่า หรือว่ามีสถานที่อื่นที่เป็นโลก “จริง” แต่โลกนี้นั้นเป็นบางสิ่งบางอย่างที่เป็นเหมือนความฝัน เหมือนในภาพยนตร์ The Matrix แต่อาจจะเป็นไปได้ว่า การมองในมุมมองนี้อาจจะเป็นมุมมองที่มองแบบแยกกันจนชัดเจนเกินไปก็ได้ เพราะใน SEL นั้นโลกทั้งสองแห่ง อาจมีโลกหนึ่งที่มีสภาพความเป็นจริงน้อยกว่าอีกแห่งเพียงนิดเดียวจนเกือบไม่ใช่โลกที่ถูกสมมติขึ้นมาก็เป็นได้

ในเรื่อง SEL นั้นอย่างน้อยก็มีโลกคู่ขนานแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า the Wired ซึ่งเป็นโลกที่แตกต่างออกไปจากโลก “จริง” ที่เลนเริ่มต้นการเดินทางค้นหาของเธอ ในโลก the Wired นั้น ก็มี “พระเจ้า” และก็มีประชากรของตนเอง ส่วนมากจะเป็นผู้ที่เข้ามาจากโลก “จริง” และส่วนใหญ่จะเข้ามาเพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น แต่เป็นพวกคนประเภทที่รู้สึกมีชีวิตชีวาเมื่ออยู่ที่นั่น มากกว่าในโลกที่พวกเขาจากมา
อันที่จริงแล้ว ความเป็นไปในโลกของอนิเมชันเรื่องนี้นั้น ก็ไม่ได้ต่างออกไปจากโลกที่พวกเราอาศัยอยู่กันในทุกวันนี้เลย เนื่องจากมีคนที่ใช้เวลาอยู่กับคอมพิวเตอร์ หรืออันที่จริงก็คือใช้ชีวิตอยู่ในเครือข่ายอินเตอร์จำนวนมากขึ้นทุกขณะ ในเว็บไซต์... ในโลกความเป็นจริงเสมือน...

อย่างไรก็ตาม ในโลกของ เลน แล้ว คนคนหนึ่งสามารถข้ามผ่านขอบเขตของโลกคู่ขนานทั้งสองในทางกายภาพได้ด้วย โดยหยุดภาวการณ์คงอยู่ในโลกแห่งนี้ และอาศัยอยู่ในโลกแห่งนั้น ตัวอย่างเช่น ชิสะ โยโมดะ ที่เสียชีวิตไปจากการฆ่าตัวตาย ซึ่ง นี่ก็ก่อให้เกิดคำถามติดตามมาอีกข้อ นั่นคือ the Wired เป็นโลกหลังความตายหรือไม่

ดังนั้นจึงดูเหมือนว่า the Wired มีระดับความเป็นจริงเทียบเท่าโลกภายนอก

...มันเป็นโลกที่แท้จริงกว่าหรือไม่...

เนื้อเรื่องใน SEL บ่งชี้ให้เห็นว่าโลกที่เราอาศัยอยู่นี้... โลกที่เราคิดอยู่เสมอว่ามันคือความจริง... ที่แท้จริงแล้วอาจจะมีตัวตนอยู่เพียงบางเบาดุจเดียวกับม่านหมอกก็เป็นได้...

ข้อบ่งชี้ประการหนึ่งถึงสารที่หนังต้องการจะสื่อออกมาในแง่นี้ ก็คือ

ประการแรก ตัวตนของพี่สาวของเลนเอง ที่ชื่อ มิกะ ได้จางหายออกไปจากโลก “จริง” ที่พวกเราอาศัยกันอยู่ เมื่อหน้าที่ของเธอในโลกนี้เสร็จสมบูรณ์ (หรืออาจจะไม่สำเร็จและล้มเหลวโดยสิ้นเชิงก็ได้ แล้วแต่มุมมองของคนดูแต่ละคน) แต่สิ่งที่เกิดกับเธอนั้น ไม่ต่างอะไรจากตัวละครในหนังสือ หรือเกม ที่หมดบทบาทที่สำคัญลง หรือเหมือนคาแรกเตอร์ในเกมคอมพิวเตอร์ ที่ผู้เล่นตัวละครตัวนั้นได้ปิดเครื่องไปแล้ว (ถึงกระนั้นก็ตาม ผู้คนในโลก “จริง” ในเรื่องนั้น ปกติมักจะไม่ “จาง” ไปง่ายๆเหมือนกัน)

ประการที่สอง ตัวของเลนเองนั้น มีตัวตนอยู่ในโลกใบนี้ได้จากการทดลองที่เกิดขึ้นในโลก the Wired แม้ว่าเธอจะเป็นการทดลองโดยใคร หรือโดยองค์กรใด เราไม่อาจจะรู้ได้แน่นอน เพราะเนื้อเรื่องก็ไม่เคยให้จุดนี้มีความสำคัญ



แต่บางทีมันอาจจะไม่สำคัญก็ได้ ว่าเธอมาจากที่ใด



เมื่อเธอค้นพบความจริงตรงนี้เข้า จึงทำให้เธอเป็นผู้ที่สามารถผ่านไปยังสถานที่ใดก็ได้ในโลกทั้งสองแห่ง ราวกับมันเป็นเพียงภาพมายาเท่านั้น...


จุดนี้ก็เป็นอีกจุดหนึ่ง ที่สะท้อนแนวคิดที่มีโทนคล้ายกันในหลายๆปรัชญาความคิด แม้จะไม่เหมือนกันเสียทีเดียว ไล่ตั้งแต่ศาสนาพุทธ ไปยังอภิปรัชญา และฟิสิกส์มูลฐาน ที่ว่าทุกสิ่งทุกอย่าง อาจเป็นเพียงสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง






สิ่งที่มีอยู่ อาจเป็นมายาเท่านั้น


ลีลาการตั้งโจทย์ของเรื่องนี้ การติดตามการพัฒนาของตัวละคร และวิธีที่เรื่องดำเนินไปนั้น ใช้วิธีการเช่นเดียวกับโกอัน(koan) ซึ่ง วิธีการสอนธรรมะในรูปแบบหนึ่งของเซน โดยที่อาจารย์จะมอบปริศนาธรรมให้ลูกศิษย์ขบคิดเพื่อให้เข้าใจธรรมะ ทำให้บรรลุธรรมได้

ปริศนาที่เรื่องให้มา ได้นำพาให้ผู้ชมเกิดมุมมอง และวิธีคิดใหม่ๆเกี่ยวกับโลก และชีวิต ทั้งยังกระตุ้นให้เราหันย้อนกลับไปมองโลกในเครือข่ายอินเตอร์เน็ต และเว็บไซต์ต่างๆที่เราสร้างขึ้น...



...แนวคิดที่ตรงนี้ที่เรื่องพยายามนำเสนอให้แก่ผู้ชม อาจจะทำให้หลายๆคนเริ่มฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า...

เรากำลังสร้างโลกต่างๆขึ้นในนั้นหรือเปล่า แล้วสักวันหนึ่งมันจะมีภาวะความเป็นจริง มากกว่าโลกของเราใบนี้หรือเปล่า

หรือว่าที่จริงแล้ว ...เราเพียงค้นพบโลกที่มีอยู่แล้ว... ภาวะความจริงคู่ขนาน ที่เราสามารถเข้าถึงได้โดยผ่านทางเทคโนโลยี.... หรือไม่บางทีโลกบนเว็บอาจจะมีความเป็นจริงมากกว่าโลกใบนี้ หรือมีความเป็นจริงเทียบเท่ากัน กับโลกนี้ แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่เป็นจริงไปด้วยพร้อมๆกัน

นอกจากประเด็นในแง่อภิปรัชญาแล้ว สำหรับในแง่ของความคิดเชิงไซไฟ ที่เรื่องมีอยู่ก็คือ ทฤษฎีไกอา(Gaia) : สติรับรู้ และความรู้สึกนึกคิดของโลก

ทฤษฎีไกอา ได้ถูกจับมาใช้ประกอบงานเขียน และภาพยนตร์ไซไฟหลายๆเรื่อง แต่เรื่องนี้ให้มุมมองที่แปลกอกไป ในแง่ของการกล่าวถึง คลื่นความถี่กำทอนที่มีค่า 8Hz ของโลก และค่าสถิติของประชากรมนุษย์ที่เกือบเท่ากับจำนวนนิวรอน(เซลประสาท) ในสมองของมนุษย์ มนุษย์แต่ละคนบนโลก มีแรงขับดันที่จะพยายามติดต่อสื่อสารกันกับคนอื่นๆ เฉกเช่นเดียวกับเซลสมองแต่ละเซลส่งสัญญาณสื่อสารกันในสมองของเรา โดยเฉพาะการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดของเทคโนโลยีสื่อสารเมื่อเร็วๆนี้ ที่ทำให้คนแต่ละคนเข้ามาใกล้กันมากกว่าเดิม ทำให้โลกทั้งใบเชื่อมติดกัน และ(อาจจะ) ทำให้ความรู้สึกนึกคิด ของคนแต่ละคนสะสมรวมกันเป็นแหล่งข้อมูลจำนวนมหาศาล ซึ่งมีสิ่งต่างๆเพียงน้อยนิดบนโลกที่ไม่อยู่บนฐานข้อมูลอันนั้น

แน่ละ เฉกเช่นเดียวกับที่เซลสมองแต่ละเซลในสมองของคุณ ของผม ไม่อาจจะหยั่งรู้การมีตัวตน หรือความรู้สึกนึกคิดสติสัมปชัญญะของเจ้าของสมอง คือคุณ กับผมได้ ดังนั้นมนุษย์ จึงไม่อาจสำเนียกได้ ถึงกลุ่มความคิดที่ยิ่งใหญ่ที่รวมจิตใจทุกดวงของมนุษยชาติเป็นหนึ่งเดียว นั่นคือ... ไกอา...

จริงๆแล้วประเด็นนี้ยังเอามาใช้ได้อีกมาก และสามารถนำมาประกอบในนิยายวิทยาสาสตร์ได้หลายแนว เราจะเห็นแนวคิดไกอา หรือสติความรับรู้ร่วมได้ในนิยายหลายเล่ม เช่น ปฐมภพ ในนิยายชุดสถาบันสถาปนาของไอแซก อาสิมอฟ หรือ Collective Mind ของอารยธรรมบอร์ก หรือ เผ่าพันธุ์ The Buggers ในซีรีส์เอ็นเดอร์ ของ Orson Scott Card แม้แต่ตัวผมเองก็เคยหยิบทฤษฎี Collective Mind หรือ Universal Conciousness หรือ Gaia นี้มาใช้ในเรื่องสั้นของผมเรื่องหนึ่ง ที่เขียนไว้เล่นๆนานมาแล้ว เกี่ยวกับ Brain implant ที่สามารถเชื่อมสมองเข้ากับเน็ตเวิร์กโดยตรง

จริงๆแล้วการมาถึงของสถานการณ์ดังกล่าว พร้อมกับเทคโนโลยีด้านคอมพิวเตอร์ และไซเบอร์เนติกส์นั้น มันน่ากลัวหรือไม่ ในประเด็นนี้ ดร. Kevin Warwick ผู้เขียนหนังสือชื่อ I, Cyborg ซึ่งทำงานเป็นศาสตราจารย์ในสาขาไซเบอร์เนติกส์ในมหาวิทยาลัยที่ผมกำลังศึกษาอยู่ (ผมไม่ได้เรียนกับแกหรอก) ได้เคยเปิดวงเวทีเสวนานอกรอบที่ชื่อ Café Scientifique ในผับ Queen’s Head บริเวณหน้ามหาวิทยาลัยไปเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 2547 ที่ผ่านมา (บรรยากาศจะคล้ายๆกับกลุ่มมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน ของ มช. แต่นี่เป็นฝรั่ง และออกไปในแนววิทย์) ซึ่งคนนอกเข้ามาฟังได้

ดร.เควิน บอกว่า ไม่มีประโยชน์ ที่คนเราจะกลัวการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี เพราะมันจะมาถึงเราไม่วันใดก็วันหนึ่ง ในวันหนึ่ง ความสามารถในการทำงานของคอมพิวเตอร์ จะก้าวเลยไปไกลกว่าความสามารถในการทำงานของสมองอย่างแน่นอน เมื่อถึงวันนั้นก็ขึ้นกับว่า เราจะรู้จัก “ใช้ประโยชน์” จากมัน และอยู่ร่วมกันกับเทคโนโลยี ที่อาจจะมีสติปัญญาขึ้น และทำให้เราพัฒนาความสามารถของมนุษย์ ทั้งทางสมองและร่างกายขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง หรือจะถอยห่างออกจากมัน เปรียบเหมือนกับคนรู้จักใช้รถยนต์ให้เป็นประโยชน์ กับคนที่เดินเท้าเพียงอย่างเดียว

และมุมมองอันเดียวกันนี้ ศาสตราจารย์ เวอร์เนอร์ วินจ์ (Vernor Vinge) ผู้ซึ่งเป็นทั้งนักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ระดับโลก นักคณิตศาสตร์ และนักวิทยาการคอมพิวเตอร์ ก็มองเอาไว้ในหนังสือหลายเล่มของแกเช่นกัน

ในอนิเมชันเรื่อง Serial Experiments: Lain นั้นมีคำกล่าวไว้อยู่ประโยคหนึ่งว่า "Every one gets connected" เรื่องนี้เป็นความจริงขึ้นมาในวันหนึ่งข้างหน้า ในอนาคตที่ไม่ไกลเกินไปนัก เมื่อทุกคนเชื่อมต่อกันด้วยเทคโนโลยี และหากเราถือเอาประโยคอ้างอิงที่ว่า “ข้อพิสูจน์ถึงการมีอยู่ของสิ่งใด คือการสถิตไว้ในความทรงจำ หากไร้ซึ่งความทรงจำ ย่อมไม่อาจรับรู้ถึงการคงอยู่” แสดงว่าเรามีการติดต่อ เชื่อมสัมพันธ์กับคนอื่นๆ ก็เพื่อที่จะยืนยันถึงการมีตัวตนของเราอยู่ในโลกนี้ด้วยเช่นกัน

หากความทรงจำของคนอื่นๆเกี่ยวกับเรา เป็นสิ่งเดียวที่มีความสำคัญสำหรับการมีตัวตนอยู่ของเราละก็ คงไม่มีโลกแห่งใดที่อาจถือได้ว่าเป็นโลกแห่งความจริง นอกเสียจากโลกในความทรงจำเท่านั้น

จากความทรงจำ... ก็มาถึงประสาทรับรู้หรือผัสสะ…

ในเรื่อง เมื่อเลย์น “ลบ” ตัวเธอออกจากความทรงจำของคนอื่นๆในโลกนี้ไปแล้ว เธอสามารถหาจุดสิ้นสุดของการนิยามกรมีตัวตนได้ แต่ขณะเดียวกัน เธอก็ยังรับรู้ และการรับรู้นั้นเอง ที่ทำให้เธอมีแรงขับที่จะยืนยันการมีตัวตนอยู่(existence)ของเธอ โดยปราศจากซึ่งความจำใดๆเกี่ยวกับเธอในโลกใบนี้

เนื้อหาในตอนจบของเรื่อง ก็นำมาสู่การตั้งคำถามสุดท้าย “หากไร้ซึ่งความทรงจำเกี่ยวกับเราในโลกใบนี้แล้ว เราจะมีตัวตนอยู่อีกหรือไม่”

"Without memory is there any existance?"

คำตอบสำหรับคำถามนี้อาจเป็น ความจริงสัมบูรณ์ ที่กล่าวถึงมาตลอดทั้งเรื่องนี้ก็เป็นได้ แต่คำตอบจะเป็นอย่างไรนั้น...



ขึ้นกับนิยามที่เราแต่ละคนให้กับมันเอง






"Here there is a G.O.D." -Serial Experiments: Lain

-------------------
Infinity World

"Where am I vanishing into?"
Into a clam, quietly sleeping in the sea?
Last night's dream, I dreamt an unbelievably real one.
I'm just sleeping...

Town beyond the boundless horizon, nobody seems to be there.
Only the moon shines, and her light creates shadows.
Imagination, like illusions, starts overwhelming the town.

Holding inconsistency, wasted sense of value,
penetrates into the ground's surface so, so deeply.
"Where am I vanishing into?"
Truly, into a dark, calm layer.

But, wind, don't stop blowing yet.
Yeah, wind, don't stop blowing yet.

Gentleman with a rich chest living in an east mountain,
crowd of ladies wasting time for nothing.
Children creating a perfect evil, like a genius does,
river forms a flow but never needs water.

Purple time turns everything into the truth,
mysterious rumors floating in the skies.
Group of information creeping on the ground filled with noise.
Memories of a story that was never born.

Holding inconsistency, wasted sense of value,
penetrates into the ground's surface so, so deeply.
"Where am I vanishing into?"
Truly, into a dark, calm, layer.

But, wind, don't stop blowing yet.
Yeah, wind, don't stop blowing yet.

"What's he seeking?" "What does she understand?"
"You love me?" "I sure do, honey."
Satisfaction constantly creates loose portrayl.

A lake filled with mystery but not leading to the sea.
Thousands of molecules slash the darkness while giving ultrarapid lights.
"Who knew it?" "Everyone owns it in common."
Unnatural body and unconsciously developed technologies called "indifference"
.
Value of enormous intelligence named "ignorance" is disregarded...

But, wind, don't stop blowing yet.
Yeah, wind, don't stop blowing yet...

[นายตัวเกร็ง]

ยังแนะนำเรื่องที่อยู่บนโลก

Serial Experiment Lain
เป็นเรื่องดังเรื่องหนึ่งแบบว่าแป๊กในญี่ปุ่น แต่ไปดังในอเมริกา เทียบได้กับ Ghost in the Shell
ทีเดียว เอ.... ยังไม่ได้เขียนถึงด้วยนิ Serial Experiment Lain เป็นการ์ตูนแนวโหดร้าย หลายๆ
คนดูแล้วหลับ ไปไม่ค่อยรอด ด้วยบรรยากาศที่ดูอึมครึม สีแนวเอิร์ทโทน การใช้ภาพซ้ำๆ ที่จงใจ
ไม่ใช่เผา (แต่ก็เรียกว่าใช้โอกาสไปในตัว) ดำเนินเรื่องช้ามากๆ

เรื่องราวของเด็กหญิงที่ได้รับเมลจากเพื่อนร่วมห้อง ที่ฆ่าตัวตายไปแล้ว ........ ว่ากันว่าใครที่ได้รับ
จะเมลจะต้องฆ่าตัวตายตามไปได้ หรืออะไรทำนองนั้น เพราะบอกตามตรง ดูไปหลับไป เลยไม่
ค่อยเข้าใจเรื่องด้วย

แน่นอนเพลงเพราะอีกเหมือนกัน ด้วยฝีมือของ BOA นักร้องอินเตอร์ของเกาหลีที่ไม่ต้องจับมือ
แท๊กทีมเป็น girl group

http://www.youtube.com/watch?v=_XfJwh2cC6o

เรื่องนี้ได้ดูครับมันค่อนข้างกดดันเลยทีเดียวมีกลิ่น Yuri ด้วย ฮ่าๆ

[eAT]

The last love song on this little planet
มาแนะนำเรื่องเลิฟเลิฟกันบ้าง



ก่อนอื่นต้องสารภาพว่า เรื่องนี้ดูไม่จบ ดูจนถึงตอนที่นางเอกพูด (จำไม่ได้ทุกคำพูดนะ)
"ชูจิ ตอนนี้หัวใจฉันไม่เต้นแล้ว ฉันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า แล้วเธอยังจะรักฉันอีกไหม"
ตับระเบิดพอดีกัน เลยเปิดฝา เอาแผ่นเก็บใส่กล่อง แล้วเก็บขึ้นหิ้งเอาไว้


เป็นเรื่องราวของเด็กชั้นมัธยมที่ริจะมีความรัก หากแต่ว่าความสัมพันธ์ยังไม่ไปถึงไหน
ก็เกิดสงครามขึ้นก่อน นางเอกถูกจับต้วไปดัดแปลงเป็นมนุษย์ดัดแปลงคาเมนไรเดอร์
เพื่อต่อสู้กับองค์กรซ๊อคเกอร์ เอ.... เหมือนจะผิดเรื่องไปหน่อย นางเอกถูกดัดแปลง
เป็นใช้เป็นอาวุธในการต่อสู้ทำสงคราม โดยค่อยๆ เปลีื่ยนแปลงทางร่างกาย จนกระทั่ง
จิตใจก็เริ่มเปลี่ยน พวกเขาและเธอจะต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลง จะยังคงรักกันยืนยาวได้
แค่ไหน ก็ไม่อาจทราบได้ เพราะไม่ได้ดูต่อ แล้วการ์ตูนที่ NED ออกมาก็ออกไม่จบด้วย
ใครอยากรู้ต้องลองไปหามาชมดู เมื่อสัก 2-3 ยังเห็นอยู่ในกระบะลดราคา ตอนนี้น่าจะ
หาได้ยากแล้ว

เรื่องนี้ออกเป็นแนวที่นิยมสร้างกัน เรื่องของมนุษย์คืออะไร ถ้าเปลี่ยนอวัยวะแล้วจะยัง
คงเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่ เช่น Ghost in the shell ที่นางเอกเปลี่ยนเป็นไซบอร์ก 100%
หรือเรื่องที่หลุดโลกไปเลยอย่าง Galaxy Express 999 เสนอถึงขั้นมนุษย์เหมือนสัตว์
ชนิดหนึ่ง ต้องเปลี่ยนตัวเองเป็นเครื่องจักรที่ทำให้อายุยืนยาวขึ้นถึงจะเป็นมนุษย์ทำให้
ตัวเอกต้องเดินทางไปกับรถไฟสาย 999 เพื่อเปลี่ยนตัวเองเป็นไซบอร์กที่จุดหมายปลายทาง

[yoshikiryuichiro]

เอ่่อ เรื่องsaikanoผมก็เคยดูนะ

แต่พอดูจบแล้วมันรู้สึกแย่ยังไงก็ำไม่รู้สิ

ปล.ความเห็นส่วนตัวแล้ว ไอ้สิ่งที่เรียกว่ามนุษย์เนี่ย มันไม่ได้หมายความเพียงแค่สิ่งมีชีวิตประเภทหนึ่งที่เรา ๆ ท่าน ๆ รู้จัก

แต่มันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ อย่างเช่นคนที่ตายไปแล้ว แต่ถูกย้ายจิตวิญญานไปไว้ในร่างอื่นๆ ที่ไม่ใช่คน ผมว่าเขาก็ยังคงเป็นมนุษย์อยู่ดี

แต่คนบางคนที่สูญเสียอัตตาและความเป็นตัวของตัวเองไปแล้วเนี่ย ต่อให้มีรูปร่างเหมือน ๆ กับทุกคนในนี้ก็ไม่ใช่มนุษย์

เป็นได้แค่สิ่งมีชีวิตประเภทหนึ่งที่คล้ายมนุษย์เท่านั้น(ผมคงไม่ยกตัวอย่าง เพราะในบอร์ดนี้ หลายๆ ตัวก็เป็นเช่นนั้น)

Edited by yoshikiryuichiro, 1 August 2012 - 02:11.

[นายตัวเกร็ง]

เอ่่อ เรื่องsaikanoผมก็เคยดูนะ

แต่พอดูจบแล้วมันรู้สึกแย่ยังไงก็ำไม่รู้สิ

ปล.ความเห็นส่วนตัวแล้ว ไอ้สิ่งที่เรียกว่ามนุษย์เนี่ย มันไม่ได้หมายความเพียงแค่สิ่งมีชีวิตประเภทหนึ่งที่เรา ๆ ท่าน ๆ รู้จัก

แต่มันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ อย่างเช่นคนที่ตายไปแล้ว แต่ถูกย้ายจิตวิญญานไปไว้ในร่างอื่นๆ ที่ไม่ใช่คน ผมว่าเขาก็ยังคงเป็นมนุษย์อยู่ดี

แต่คนบางคนที่สูญเสียอัตตาและความเป็นตัวของตัวเองไปแล้วเนี่ย ต่อให้มีรูปร่างเหมือน ๆ กับทุกคนในนี้ก็ไม่ใช่มนุษย์

เป็นได้แค่สิ่งมีชีวิตประเภทหนึ่งที่คล้ายมนุษย์เท่านั้น(ผมคงไม่ยกตัวอย่าง เพราะในบอร์ดนี้ หลายๆ ตัวก็เป็นเช่นนั้น)

สุดยอดอนิเมะปวดตับเรื่องหนึ่งเลยสำหรับผม T_T

[นายตัวเกร็ง]

วันนี้เกิดเหตุการณ์พิเศษหน่อยในวงการอนิเมะไทยไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักคือ
การประกาศลิขสิทธิ์อนิเมะกลางซีซั่นวันนี้ที่โดนคือ Accel World ซึ่งเพิ่งฉายไป 17 ตอน
ทำให้การทำแฟนซับภาษาไทยต้องจบไปด้วย แต่เห็นเสียงตอบรับจากแฟนบอยอนิเมะแล้วเพลีย
"ไม่รอให้แฟนซับทำจบก่อนวะ" บ้างล่ะ "ว่าไปถึงบริษัทที่ซื้อบ้างล่ะ" อะไรกันวะ?
เขาซื้อมาเร็วก็ดีแล้วนี่ ถ้าไม่อยากรอก็ Eng ไปดิ คำตอบคือ "ขี้เกียจแปล"
เออ!! งั้นช่างแม่มเหอะ ไปตายให้หนอนแดรกซะเถอะ ใส่ความพยายามอีกนิดก็ไม่ได้
โถ่ถุย...อนาถตรรกะบ้าๆจริงๆ ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองผู้เสพนั่นแหละมีส่วนอย่างมากในการตัดสินใจซื้อ
อนิเมะเรื่องนั้น ยิ่งพูดถึง ยิ่งแชร์ ยิ่งดังบริษัทเขาก็ซื้อหวังว่าจะจัดจำหน่ายเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
บ้าไปแล้วคนดูอนิเมะแฟนซับทุกวันนี้

[eAT]

ไม่มีผลต่อผม เพราะผมเลิกซื้อแผ่นไปแล้ว หลังจากพบสัจจธรรมว่า การขนของหนีน้ำ
มันลำบากดีแท้ แต่จริงๆ แล้วก็หลวมตัวไปซื้อ Summer War Blu-ray มาเหมือนกัน



นอกนั้นพยายามโหลดบิท ไม่ว่าจะเป็น ซี่รีส์ อย่าง Falling sky, Walking dead
หนังพวก Trasformers ทั้งหลาย แผ่นพยายามหักห้ามใจไม่ซื้อแล้ว ขนของที
แทบอ้วก

Edited by eAT, 6 August 2012 - 15:21.

[sweet chin music]

วันนี้เกิดเหตุการณ์พิเศษหน่อยในวงการอนิเมะไทยไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักคือ
การประกาศลิขสิทธิ์อนิเมะกลางซีซั่นวันนี้ที่โดนคือ Accel World ซึ่งเพิ่งฉายไป 17 ตอน
ทำให้การทำแฟนซับภาษาไทยต้องจบไปด้วย แต่เห็นเสียงตอบรับจากแฟนบอยอนิเมะแล้วเพลีย
"ไม่รอให้แฟนซับทำจบก่อนวะ" บ้างล่ะ "ว่าไปถึงบริษัทที่ซื้อบ้างล่ะ" อะไรกันวะ?
เขาซื้อมาเร็วก็ดีแล้วนี่ ถ้าไม่อยากรอก็ Eng ไปดิ คำตอบคือ "ขี้เกียจแปล"
เออ!! งั้นช่างแม่มเหอะ ไปตายให้หนอนแดรกซะเถอะ ใส่ความพยายามอีกนิดก็ไม่ได้
โถ่ถุย...อนาถตรรกะบ้าๆจริงๆ ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองผู้เสพนั่นแหละมีส่วนอย่างมากในการตัดสินใจซื้อ
อนิเมะเรื่องนั้น ยิ่งพูดถึง ยิ่งแชร์ ยิ่งดังบริษัทเขาก็ซื้อหวังว่าจะจัดจำหน่ายเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
บ้าไปแล้วคนดูอนิเมะแฟนซับทุกวันนี้

คือเราไม่มีสิทธิอะไรไปโวยวายเลยครับ ที่ทำๆกันอยู่มันก็คือละเมิดลิขสิทธิ์ดีๆนี่เอง
บริษัทเค้าซื้อมาอย่างถูกต้อง จะซื้อช่วงไหนไม่สำคัญ ไม่ใช่ประเด็นเลย
พวกที่ออกมาโวยวายไม่ไหวจริงๆ สงสัยเสพของเถื่อนจนเป็นปกติไปละ
ถือพวกแกไม่สามารถไปด่าอะไรได้เลยจริงๆ

เดือนหน้า สาวเรียวกังจะออกละ เตรียมเก็บเงินซื้อได้

[นายตัวเกร็ง]

วันนี้เกิดเหตุการณ์พิเศษหน่อยในวงการอนิเมะไทยไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักคือ
การประกาศลิขสิทธิ์อนิเมะกลางซีซั่นวันนี้ที่โดนคือ Accel World ซึ่งเพิ่งฉายไป 17 ตอน
ทำให้การทำแฟนซับภาษาไทยต้องจบไปด้วย แต่เห็นเสียงตอบรับจากแฟนบอยอนิเมะแล้วเพลีย
"ไม่รอให้แฟนซับทำจบก่อนวะ" บ้างล่ะ "ว่าไปถึงบริษัทที่ซื้อบ้างล่ะ" อะไรกันวะ?
เขาซื้อมาเร็วก็ดีแล้วนี่ ถ้าไม่อยากรอก็ Eng ไปดิ คำตอบคือ "ขี้เกียจแปล"
เออ!! งั้นช่างแม่มเหอะ ไปตายให้หนอนแดรกซะเถอะ ใส่ความพยายามอีกนิดก็ไม่ได้
โถ่ถุย...อนาถตรรกะบ้าๆจริงๆ ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองผู้เสพนั่นแหละมีส่วนอย่างมากในการตัดสินใจซื้อ
อนิเมะเรื่องนั้น ยิ่งพูดถึง ยิ่งแชร์ ยิ่งดังบริษัทเขาก็ซื้อหวังว่าจะจัดจำหน่ายเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
บ้าไปแล้วคนดูอนิเมะแฟนซับทุกวันนี้

คือเราไม่มีสิทธิอะไรไปโวยวายเลยครับ ที่ทำๆกันอยู่มันก็คือละเมิดลิขสิทธิ์ดีๆนี่เอง
บริษัทเค้าซื้อมาอย่างถูกต้อง จะซื้อช่วงไหนไม่สำคัญ ไม่ใช่ประเด็นเลย
พวกที่ออกมาโวยวายไม่ไหวจริงๆ สงสัยเสพของเถื่อนจนเป็นปกติไปละ
ถือพวกแกไม่สามารถไปด่าอะไรได้เลยจริงๆ

เดือนหน้า สาวเรียวกังจะออกละ เตรียมเก็บเงินซื้อได้

เด็กพวกนี้มันไม่เคารพสิทธิอะไรหรอกครับ เอาแต่ร้องกระจองอแง
จนได้ไปอยู่ในเว็บดราม่า...

[นายตัวเกร็ง]

http://youtu.be/CsMdilUCf2E

ในที่สุดไอ้โทวมะ ต่อยสลบ ตบเป็นเมีย โลลิค่อนตัวพ่อ

ก็กลับมา re-run อีกครั้ง (โปรโมตหนังแน่ๆ) แล้วทีเด็ดก็คือ

มันเพิ่มตัวละครเข้าไปอีก (บอสฝั่งเวท) - -"

เดือนตุลานี้กลับมาอีกครั้งแล้ว ช่วงนี้ญี่ปุ่นฮิตเอาเมะเก่ากลับมาฉาย

แล้วปรับให้ตรงกับนิยายมากขึ้นแหะ

[99 ราตรี]

http://youtu.be/CsMdilUCf2E

ในที่สุดไอ้โทวมะ ต่อยสลบ ตบเป็นเมีย โลลิค่อนตัวพ่อ

ก็กลับมา re-run อีกครั้ง (โปรโมตหนังแน่ๆ) แล้วทีเด็ดก็คือ

มันเพิ่มตัวละครเข้าไปอีก (บอสฝั่งเวท) - -"

เดือนตุลานี้กลับมาอีกครั้งแล้ว ช่วงนี้ญี่ปุ่นฮิตเอาเมะเก่ากลับมาฉาย

แล้วปรับให้ตรงกับนิยายมากขึ้นแหะ

เรื่องนี้เพิ่งจะดูจบไปเพราะเห็นมีคนอัพแบบ HD ลงยูทูปด้วย ในตอนแรกก้ไม่ได้คาดหวังอะไรกับเมะเรื่องนี้แต่พอดูๆไปสนุกใช้ได้เลย
ว่าแต่ SS3 จะมาเมื่อไหร่รู้บ้างไหมคับเนี่ย

[นายตัวเกร็ง]

http://youtu.be/CsMdilUCf2E

ในที่สุดไอ้โทวมะ ต่อยสลบ ตบเป็นเมีย โลลิค่อนตัวพ่อ

ก็กลับมา re-run อีกครั้ง (โปรโมตหนังแน่ๆ) แล้วทีเด็ดก็คือ

มันเพิ่มตัวละครเข้าไปอีก (บอสฝั่งเวท) - -"

เดือนตุลานี้กลับมาอีกครั้งแล้ว ช่วงนี้ญี่ปุ่นฮิตเอาเมะเก่ากลับมาฉาย

แล้วปรับให้ตรงกับนิยายมากขึ้นแหะ

เรื่องนี้เพิ่งจะดูจบไปเพราะเห็นมีคนอัพแบบ HD ลงยูทูปด้วย ในตอนแรกก้ไม่ได้คาดหวังอะไรกับเมะเรื่องนี้แต่พอดูๆไปสนุกใช้ได้เลย
ว่าแต่ SS3 จะมาเมื่อไหร่รู้บ้างไหมคับเนี่ย

คงอีกนานล่ะครับเพราะทางสตูดิโอ J.C.Staff ซุ่มทำตัว Movie ตัวนี้เป็น Original Movie (ไม่มีในนิยาย) คงต้องรอต่อไปเท่านั้น

[นายตัวเกร็ง]

กลับมาขุดกระทู้สักหน่อยถึงจะเขียน Blog ส่วนตัวแล้วก็เถอะ
แต่ที่ก็มีคนพูดคุย (?) กลายเป็นกระทู้ที่ยาวนานจนได้แหะ

[99 ราตรี]

เพิ่งดูเรื่อง Bakemonogatari กับ Nisemonogatari จบไปแล้วรู้สึกว่าเมะเรื่องนี้แม่นอาร์ตมากทั้งภาพทั้งเนื้อเรื่อง

แต่บางมุกมันลึกไปแปลไทยแล้วก็ค่อยจะเก็ตสักเท่าไหร่สงสัยเป็นมุกเฉพาะของญี่ปุ่นมั้ง

[นายตัวเกร็ง]

เพิ่งดูเรื่อง Bakemonogatari กับ Nisemonogatari จบไปแล้วรู้สึกว่าเมะเรื่องนี้แม่นอาร์ตมากทั้งภาพทั้งเนื้อเรื่อง

แต่บางมุกมันลึกไปแปลไทยแล้วก็ค่อยจะเก็ตสักเท่าไหร่สงสัยเป็นมุกเฉพาะของญี่ปุ่นมั้ง

ผมจำได้แต่ตอนแปรงฟัน

[99 ราตรี]

เพิ่งดูเรื่อง Bakemonogatari กับ Nisemonogatari จบไปแล้วรู้สึกว่าเมะเรื่องนี้แม่นอาร์ตมากทั้งภาพทั้งเนื้อเรื่อง

แต่บางมุกมันลึกไปแปลไทยแล้วก็ค่อยจะเก็ตสักเท่าไหร่สงสัยเป็นมุกเฉพาะของญี่ปุ่นมั้ง

ผมจำได้แต่ตอนแปรงฟัน

มุกแปรงฟันนี่สุดยอดคับ คิดได้ไง

[sweet chin music]

วันนี้พึ่งไปสอย K-On ภาคสองมา จนไปเลย อิอิ