เผอิญผมเพิ่งได้รับคำชวน ให้ไปสอบคัดเลือกการสมัครอบรมเป็นเวลาเดือนครึ่ง เกี่ยวกับ
"การสร้างเสริมเศรษฐกิจ ลดความยากจนให้ประชาชน" (Economy Empowerment and Reduce Poverty)
เป็นทุนของสหรัฐครับ รวมค่าเครื่องบิน ที่พัก อาหาร ค่าเรียน รวมทั้งค่าขนมระหว่างอยู่ที่นั่นด้วย (ดีมาก เพราะผมกำลังจนอย่างเรง)
โดยทุนที่ให้นี้ เราต้องไปเรียนที่วอชิงตันดีซีเกี่ยวกับเรื่อง "เพิ่มอำนาจทางเศรษฐกิจและลดความยากจน" โดยเฉพาะ
(แต่คาดว่าผมคงไม่ได้รับการคัดเลือกแน่ครับ เพราะภาษาปะกิดผมง่อยมาก สำหรับการไปเรียนอะไรที่เข้มข้นขนาดนั้น
ผมเลยทำใจไว้ก่อนว่าตูสอบตกแน่นอน)
ทีนี้ในเอกสารการสมัคร เขาให้เราเลือกสาขาความรู้และองค์กรที่เราอยากเข้าไปเรียนเฉพาะทางเลย
ผมก็เขียนไปว่าสิ่งที่ผมต้องการเรียนรู้มากที่สุดคือ กฎหมายการเงิน และการฟื้นฟูสภาพการเงินหลังวิกฤตเศรษฐกิจ
เพราะประเทศไทย กฎหมายการเงินที่เป็นธรรม หรือกฎหมายที่คุ้มครองลูกหนี้ พอไปถึงสภาแล้วถูกโหวตตกทุกครั้ง
ไม่เคยผ่านสภาเลย ทำให้ประชาชนไทยเสียเปรียบแบงก์เอามากๆ
ซึ่งผมเขียนว่า....สหรัฐเองก็เคยมีปัญหาเรื่องแบงก์เอาเปรียบลูกหนี้อย่างมากมาแล้ว
จนเขารณรงค์แก้กฎหมายครั้งมโหฬารในปลายยุคบุช ทั้งกฎหมายคุ้มครองสิทธิลูกหนี้ กฎหมายเกี่ยวกับบัตรเครดิต จนออกมาเป็น "พระราชบัญญัติคุ้มครองลูกหนี้"(Debtors' Right ACT 2008)
พอมายุคโอบาม่าที่เศรษฐกิจพังทลาย เขาก็รณรงค์แก้กฎหมายเรื่องการ"ยึดบ้าน"ครับ
เพราะมีการยึดบ้านแบบไม่จำเป็นและไม่เป็นธรรม เกิดขึ้นเยอะมากจากฝีมือแบงก์
มีกฎหมายชั่วคราวออกมาเพื่อผ่อนปรนให้กับประชาชนที่กำลังจะสิ้นเนื้อประดาตัว
กฎหมายเกี่ยวกับภาษี กฎหมายเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ ฯลฯ เพื่อช่วยเหลือประชาชนเป็นพิเศษ
...
ตอนผมเขียนกรอกใบสมัครมั่วๆไป(เพราะปะกิดง่อยมาก) ผมก็นึกได้ว่า...ผมรู้เรื่องพวกนี้จากไหน?
ผมรู้จากรายการทีวีของสหรัฐที่มาฉายในเคเบิ้ลบ้านเราครับ!
ผมดูจาก MSNBC มีการดีเบทเรื่องนี้ทุกวัน ผมได้ดูจากรายการโอปราห์ที่อุทิศแอร์ไทม์ให้กฎหมายเรื่องหนี้สินเป็นเดือนๆเลย
เพื่อให้คนรู้ว่าวิกฤตเศรษฐกิจคราวนี้เกิดจากความโลภของแบงก์อย่างไร เกิดจากความไม่รู้กฎหมายของคนอเมริกันอย่างไร
และแบงก์มีแทคติกในการผลักภาระให้ประชาชน ผ่านเงื่อนไขสินเชื่อยังไงบ้าง ฯลฯ
แล้วผมก็ฉุกใจคิดว่า...ผมไม่เคยเห็นการ "พร้อมใจกันทุ่มเทนำเสนอความรู้ให้คนตาสว่าง" แบบนี้เลยจากสื่อมวลชนในทีวีของไทย
วันนี้เกิดอะไรขึ้นในบ้านนี้เมืองนี้...ผมก็เห็นแต่คนอ่านข่าวแต่งตัวสวยหล่ออ่านข่าวที่บก.ให้มา เจื้อยแจ้วกันไปหน้าจอ
ทำงานเหมือนพีอาร์หน้าห้างสรรพสินค้าไปวันๆ แทนที่จะทำหน้าที่ขวนขวายหาความรู้มาทำรายการในแต่ละวันในฐานะ "สื่อมวลชน"
ส่วนรายการสัมภาษณ์เกี่ยวกับการเมือง ก็ไม่ให้ความรู้อะไรเลย แค่เชิญคนมาเสี้ยมเท่านั้น (แบบรายการสรยุทธ์ หรือตอบโจทย์)
ผมตกใจจริงๆว่าสื่อมวลชนโทรทัศน์เดี๋ยวนี้ เกิดอะไรขึ้นครับ??? มันน่าตระหนกมากเลยนะ!
เหมือนสื่อมวลชนเดี๋ยวนี้เป็นคนที่ "ไม่รู้จักชีวิต" เลยเอาแต่ใช้ชีวิตแบบ "สุขสบายตัวเองเข้าว่า"
ไม่รู้เลยว่าประเด็นสำคัญของสังคมคืออะไร ความทุกข์ยากของประชาชนคือเรื่องอะไร
ไม่ขวนขวายหาความรู้มาเติมให้ประชาชนไทยเลยว่า...เขาควรจะตระหนักรู้เรื่องไหนบ้าง
หรือว่าพวกเขาคิดแต่ว่า...การมาเป็นพิธีกรข่าว การมาประกาศข่าว หรือทำรายการทีวี
นี่คืออาชีพหาเงินเท่านั้น?!!!
* ยาวไปหน่อยขอโทษด้วยครับ... มันอัดอั้น 
Edited by ผึ้งน้อยตุหรัดตุเหร่, 25 December 2012 - 07:28.
