ผู้สื่อข่าวรายงานว่า พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ได้เปิดตัวหนังสือ "ชำระความเชื่อ เพื่อเอื้อความจริง" ซึ่งมีเนื้อหาที่เป็นการชี้แจง จาก ท่านว. วชิรเมธี ถึงกรณีวลีจำเลย ฆ่าเวลา บาปยิ่งการฆ่าคน นั้นมีความเพี้ยนไปไกลเลยอ่าวไทยสู่มหาสมุทรแปซิฟิก... โดยหนังสือ "ชำระความเชื่อ เพื่อเอื้อความจริง" เล่มนี้ มี 48 หน้า จัดทำโดยสถาบันวิมุตยาลัย ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2555 มีคำปรารภโดยพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี หรือนามปากกา ว.วชิรเมธี ดังนี้ ...
เวลาสองปีมานี้ (2554-2555) มีผู้นำเอาข้อเขียนและคำพูดของผู้เขียนในหลายเรื่อง หลายประเด็น ไปตีความให้ผิดเพี้ยนออกไปจากความเป็นจริงหลายเรื่อง บางเรื่องก็เพี้ยนน้อย บางเรื่องก็เพี้ยนมาก แต่บางเรื่องก็ทั้งเพี้ยนและทั้งเพิ่ม (ทัศนคติของคนอื่นเข้ามาปลอมปนบางรายก็เลยไปขั้นบิดเบือน) จนแทบไม่เหลือเค้าความหมายเดิมให้แลเห็น เช่น คำบรรยายเรื่องการตระหนักรู้ถึงคุณค่าของเวลา ที่ผู้เขียนมักนำมาเทศก์หรือเขียนอยู่บ่อยๆ ว่า เรามีเวลาจำกัด แล้วก็มักจะกล่าวเชิงอุปมาว่า "การฆ่าสัตว์เป็นบาป แต่การฆ่าเวลาเป็นบาปมหันต์ยิ่งกว่านั้น" ซึ่งต่อมามีบางคนไปตัดทอนให้เหลือสั้นๆ ว่า "ฆ่าเวลา บาปยิ่งกว่าฆ่าคน" เป็นต้น วลีทั้งสองนี้ ถ้าอ่านด้วยใจเป็นธรรมก็จะทราบเจตนารมณ์ชัดเจนว่า กำลังพูดถึงเรื่องการใช้เวลาไม่คุ้มอย่างที่เราเรียกกันว่า "การฆ่าเวลา" นั่นเอง
ภาพจากประชาชาติธุรกิจออนไลน์
https://www.facebook.com/nationweekend
ขนาดพระต้องมา "ขยายความ" ก็ไปหาอ่านกันได้นะ ไม่รับคำวิจารณ์ใดๆนะขอรับ เพราะเรียนตามตรง... กระพ๊มก็ไม่ได้ศึกษาธรรมในส่วนของท่านเท่าไหร่ เคยดูตอนท่านมาบรรยายธรรมร่วมกับพระอาจารย์ และกับแม่ชีศันสนีย์เท่านั้น ก็คิดว่าท่านก็ปรุงแต่งธรรมะให้คนเข้าใจ, เข้าถึงได้ง่ายๆนะ แต่ก็ยังเป็นเรื่องจนได้...
Edited by wat, 10 มกราคม พ.ศ. 2556 - 18:47.
ก็ยกพระสูตรของพระพุทธองค์ตรัสไว้มาสอนก็หมดเรื่อง พระองค์ก็ทรงอุปมาอุปมัยไว้ตั้งหลากหลายร้อยเรื่อง แต่ความเป็น "อกาลิโก" คือไม่จำกัดกาลก็เห็นมีพระองค์ผู้เดียวที่ทำได้ แล้วจะไปปรุงแต่งใดๆอีก อย่างเช่นพระองค์ตรัสอุปมาอุปมัยไว้สองพันกว่าปีมาแล้วเรื่องความยากในการเกิดมาเป็นมนุษย์ว่า เปรียบดังโลกนี้ทั้งใบเต็มไปด้วยท้องน้ำ บุรุษหนึ่งทิ้งแอกไม้ไผ่ตาเดียว (แอกคือไม้ที่เค้าใช้เทียมเกวียนเจาะรูไว้ 1 รู) ลงสู่ท้องน้ำนั้น ทุกๆร้อยปีจะมีเต่าตาบอดตัวหนึ่งโผล่ขึ้นจากท้องน้ำมาหายใจคราวหนึ่ง ภิกษุทั้งหลาย เป็นไปได้หรือไม่ที่เต่าตาบอดตัวนั้นจะโผล่ขึ้นมาจากท้องน้ำโดยหัวร้อยเข้ารู้แอกไม้ไผ่ได้ในคราวเดียว... สองพันกว่าปีผ่านไป...แอกไม้ไผ่คนก็ยังรู้จัก, นึกภาพตามได้ว่าอาการที่พระองค์อุปมานั้นเป็นเช่นไร... ไม่เห็นต้องไปตีความใดๆเลยขอรับ...
เกิดเหตุเภทภัยที สงสัยเจ้าของตายก่อน ท่านทั้งหลายมัวแต่เกี่ยงกันช่วย...
