1 ความเห็นในกระทู้นี้

[วฤก]

ฝากไว้กับใคร

๐ เราฝากบ้าน ฝากเมือง อย่างเปลืองเปล่า
ไว้กับเหล่า กระสือ ดื้อกระหาย
จึงเห็นโหย โกยกิน อย่างสิ้นอาย
ความวอดวาย จึงตั้ง ยังหน้าเรา

เพื่อนคนไทย ใจบอด จนปลอดปรัชญ์
เลิกยั้งพลัด พลาดจม งมงายเขลา
ประโยชน์ตน ปล้นถือ ยื้อแย่งเอา
ลืมรากเหง้า งามละมุน ของคุณธรรม

ไม่รักชาติ ศาสน์กษัตริย์ วิบัติเกิด
ทางที่เปิด เป็นนรก ยอมตกต่ำ
บ้านเมืองร้อน ว่อนเนื่อง เรื่องระยำ
ที่วนซ้ำ เวียนซาก ยากคลี่คลาย

เราฝากบ้าน ฝากเมือง อย่างเปลืองเปล่า
ไว้กับเหล่า กระสือ ดื้อกระหาย
มันหิวโหย โกยกิน อย่างสิ้นอาย
ยอมวอดวาย อย่างนั้น ฤๅนั่นเรา ฯ

วฤก : ๑๑ มกราคม ๒๕๕๖

[พระฤๅษี]

..๑..มันมืดมน  มัวหมด ทศทิศ.........มันดำมิด เหมือนม่าน มารผยอง

.....มันคุกคาม ข่มเขา เข้ายึดครอง......มันลำพอง พากัน อันธพาล

 

..๒..จะหาผู้ ชูชุบ อุปถัมภ์............ก็กรรมกรรม เกินปลง  น่าสงสาร

.....วฤกเอย  เอ่ยพจน์ บทพิจารณ์.....ก็แค่อ่าน ผ่านกลอน อักษรไป

 

..๓..นั่งนั่งนึก ตรึกตรา น่าอนาถ.......ทุกชนชาติ ราษฏร์ล้า น้ำตาไหล

.....จะบำบวง บัดพลี ที่ศาลใด........เหมือนมันไม่ มีเงา เหล่าเทวา

 

..๔.. ทุกข์ก็ทน ทนท้อ ต่อไปเถิด......ความบรรเจิด จ่อมจม เกินงมหา

......จะยากยับ อัปรีย์ กี่เพลา...........อนิจจา อนาถจิต ..อนิจจัง....ฯลฯ

 

 

>>>>> ๑๑/๑/๕๖ <<<<<