ยังไม่มีผู้แสดงความเห็นในกระทู้นี้

[พระฤๅษี]

 >๑...สิ้นโลก โศกสุข ทุกข์คงหาย.

.....โลกสลาย  เราท่าน  คงหรรษา

.....โลกอยู่  ดูเอา  เศร้าอุรา

.....แหล่งหล้า เหลวแหลก แตกบรรลัย

 

>๒...โลกยัง  ดังเห็น  เป็นเช่นนี้

.....เปรตผี  พาลเผา  เข้าอาศัย

.....กอบโกย  โกงกิน  แผ่นดินไทย

.....อนาถใน  ใจเบื่อ  เชื้อพาล

 

>๓...มีใคร  ไหนสู้  หมู่ปีศาจ

.....เสียชาติ  เชิญหา  ผู้กล้าหาญ 

.....ถึงตน  ทนท้อ  ทรมาน

.....ซมซาน  ซ่อนหน้า  ระอาอาย

 

>๔...ไม่เก่ง  เกินเห็น  เป็นมนุษย์

.....เลวสุด  สั่งไพร่  ใจหมาย-

.....ส่งเผา  เข้าผลาญ  การทำลาย

.....วอดวาย หายนะ  ประชาชน

 

>๕...สิ้นชั่ว  สิ้นชาติ  วาสนา

.....โลกา  ผ่ากลาง  อย่างสับสน

.....พึ่งใคร  ไหนเล่า  เท่าพึ่งตน

.....ประจญ  ประจัญ  มิหวั่นใจ

 

>๖...อนาถ  นักหนา ชะตาประเทศ

.....นิเวศน์  วังทอง  เคยผ่องใส

.....มาซบเซา เศร้าหมอง มิยองใย

.....สะท้อนใน  ใจอยู่  ดูน่ากลัว

 

>๗...มืดคลึ้ม  ซึมเซา  เงาอุบาทว์

.....กลืนชาติ  โชคร้าย  หมายหัว

.....สาธุชน  ทนครอง  หมองมัว

.....เตือนตัว  เตือนใจ  ให้พ้นพาล.....

 

 

>>>พระฤๅษี......๗//๒//๕๖...<<<