พอดีไปอ่านข้อคิดเห็นในเฟสบุคมาครับ น่าสนใจดี ก็เลยเอามาให้อ่านกันดูครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
เขาเขียนหนังสือเชิญชวนนักท่องเที่ยวว่า
"ควรปฏิบัติตัวอย่างไรเมื่อเข้าไปในประเทศพม่า"
เขาเชิญชวนให้ทำตามวัฒนธรรมพม่า
และทำอะไรหลายๆอย่างตามแบบอย่างที่คนพื้นเมืองเขาทำกัน
อะไรที่ทำแล้วคนพม่าจะพอใจ อะไรที่ทำแล้วเขาจะโกรธ น่าชื่นชมตรงที่พม่าเขา
ยังรักษาวัฒนธรรมพื้นบ้านของเขา ไม่ว่าจะเป็นการแต่งกาย กิริยามารยาท หรือ
เรื่้องราวเกี่ยวกับวัดวาอาวาสศาสนา
เขายังรักษาไว้ได้ในระดับที่ดีทีเดียว โดยเฉพาะผู้นำของเขา
ยังแต่งกายด้วยชุดพม่าต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองอย่างสง่างาม
ไม่ได้อับอายชาติไหนในโลก แต่นั่นอาจเป็นเพราะพม่านั้น เป็นเมืองปิดมานาน
เพิ่งจะเปิดรับรู้เรื่องราวจากโลกภายนอกได้ไม่กี่วันนี้เอง
นานไปก็อาจจะถูกกลืนทางด้านวัฒนธรรมไปอีกก็ได้ เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรยั่งยืน
ดังเช่นที่ประสบปัญหาในประเทศไทยทุกวันนี้
ความผสมผสานอย่างหลากหลายของวัฒนธรรมต่างแดน ทำให้สังคมไทยแปรเปลี่ยน
และเกิดปัญหาต่างๆตามมาอย่างมากมาย
โดยเฉพาะสังคมวัยรุ่นที่เป็นเยาวชนของชาติ ค่อนข้างจะน่าเป็นห่วง
เพราะความประพฤติที่ลอกเลียนแบบมาจากวัฒนธรรมต่างแดน
ที่ขาดการกลั่นกรองว่ามีความเหมาะสมหรือขัดต่อวัฒนธรรมไทยที่ดีหรือไม่?
อย่างไร? มิหนำซ้ำยังไม่ใส่ใจที่จะปฏิบัติตน
เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมไทยที่ดีอีกต่างหาก
ยังอาจมองว่าขนบธรรมเนียมประเพณีไทยเป็นของเก่าคร่ำครึโบราณ
เป็นเต่าล้านปีไปเสียอีก
แล้วผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง
ทั้งที่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง และไม่มีหน้าทีเกี่ยวข้อง
ก็พากันเอาหัวไปมุดอยู่แต่ในรูส้วม สูดดมแต่สิ่งสกปรกปฏิกูลโสโครก
ไม่สนใจใยดีที่จะกระตุ้นจิตสำนึกของคนไทยให้เกิดความรักชาติ
ให้ตื่นตัวและร่วมมือกันในการพัฒนาประเทศอย่างจริงจัง
หันมาส่งเสริมให้คนไทยนิยมใช้สินค้าไทย รู้จักประหยัดและอดออม
และรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีแบบไทยๆ
และศิลปวัฒนธรรมไทยที่สุภาพอ่อนโยนและสวยงาม
รวมทั้งกิริยามารยาทความประพฤติที่ดีงามต่างๆ การแสดงความเคารพต่อผู้ใหญ่
การกราบ การไหว้ การพูด การเจรจาด้วยถ้อยคำสุภาพไพเราะอ่อนหวาน
ถูกต้องชัดเจนตามหลักภาษาไทย การช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน
ความเห็นอกเห็นใจกัน เหล่านี้ ย่อมส่อแสดงถึง
ความมีศีลธรรมจริยธรรมอันดีงามทั้งสิ้น
แต่มันน่าทุเรศสิ้นดี
ที่ข่าวคราวของบ้านเมืองเราทุกวันนี้มีแต่ข่าวการเมืองที่สกปรกโสโครก
สาดโคลนใส่กัน กล่าวหากันไป กล่าวหากันมา ว่าคนนั้นทุจริต คนนี้คอรับชั่น
โครงการนี้ไม่โปร่งใส โครงการโน้นถูกกลั่นแกล้ง เดี๋ยวก็จะแก้รัฐธรรมนูญ
เดี๋ยวก็จะนิรโทษกรรม
เดี๋ยวก็จะกู้เงินเพื่อโครงการยักษ์ใหญ่ต่างๆที่กำลังอ้าปากพะงาบๆๆกันอยู่
คนในระดับผู้นำสำคัญหลายคนก็ล้วนมีปัญหา บางคนก็เป็นเหมือนเด็กปัญญาอ่อน
บางคนก็เผาบ้านเผาเมืองมา ไม่ว่าใครก็เอามาเป็นผู้นำได้ จนคนชักสงสัยว่า
ตรรกะในการเป็นผู้นำของคนไทย มันคืออะไรกันแน่? คงต้องขอบคุณสามครั้ง
สำหรับคนที่เป็นผู้บงการบริหารบ้านนี้เมืองนี้
ที่ทำให้ความต่างระหว่างคนไทยกับสุนัขมันเหลือน้อยเต็มทน
ปัญหาพื้นฐานของคนไทยที่หมักหมมมานานนับศตวรรษ
ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง
ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องการทุจริตในวงราชการ
ปัญหานักการเมืองด้อยประสิทธิภาพ ปัญหาอาชญากรรม ปัญหายาเสพติดยาม้ายาบ้า
ปัญหาบ่อนการพนันเถื่อน ปัญหาการค้าโสเภณีทั้งเด็กและไม่เด็ก
ปัญหาเรื่องสื่อลามกต่างๆที่ระบาดกระจายอยู่ในทุกวงการ
ปัญหาพฤติกรรมเสื่อมในหมู่วัยรุ่น
ปัญหาชนเผ่าต่างๆที่กำลังไหลทะลักเข้ามาในประเทศ
ล้วนเป็นปัญหาหนักและเป็นภาระกับสังคมไทยทั้งนั้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งวงการตำรวจที่คนไทยหลงรักอย่างสุดจิตสุดใจ
ถึงขนาดก่นด่าสาปแช่งไม่ว่าจะขับรถไปทางไหน
ขออย่าให้เจอไอ้หัวปิงปองมันตั้งด่านเลย ยิ่งถ้าใครมีคดีต้องขึ้นโรงพัก
ก็ยิ่งจะหลงรักตำรวจมากขึ้นอย่างสุดใจขาดดิ้น
กี่คนก็สรรเสริญตำรวจในแบบที่รับฟังไม่ได้ทั้งนั้น
จนหลายคนชักสงสัยว่าตำรวจมันเป็น "ผู้พิทักษ์สันติราษฏร์" หรือมันเป็น
"ผู้พิฆาตสันติราษฎร์" กันแน่ หากมีการลงประชามติ ผลจะออกมาเป็นอย่างไร?
แล้วมีใครคิดที่จะผ่าตัดวงการตำรวจให้มันดีกว่านี้ได้หรือไม่?
แค่วงการตำรวจอย่างเดียว คนไทยก็ชอกช้ำระกำทรวงพอแล้ว
ยังหน่วยงานอื่นๆอีกแทบจะทุกหน่วยงานเต็มไปด้วยการทุจริตคดโกงทั้งนั้น
แล้วอย่างนี้ประเทศไทยจะไปรอดได้อย่างไร?
หากคนไทยไม่รณรงค์ช่วยกันแก้ไขปัญหาของชาติอย่างจริงจัง
งอมืองอเท้ารอแต่จะให้พวกข้าราชการ นักการเมือง
มันเล่นสกปรกกันอยู่อย่างนี้
เห็นทีว่าประเทศไทยอาจถูกกลืนหายไปจากแผนที่โลก
และกลายเป็นประเทศใหม่ในชื่อใหม่ว่าอะไรก็ไม่รู้
การจะแก้ไขปัญหาต่างๆเหล่านี้ได้
ประเทศไทยต้องมีผู้นำที่เข้มแข็งเก่งกล้าสามารถและเป็นคนดีเท่านั้น
รวมทั้งรัฐบาลที่จะมาบริหารประเทศก็ต้องเป็นคนเก่งและเป็นคนดี
ตั้งใจทำงานเพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติอย่างจริงจัง
ไม่ใช่รัฐบาลที่มุ่งหวังแต่จะทำงานเพื่อผลประโยชน์แอบแฝงอย่างใดอย่างหนึ่ง
ตลอดเวลา เป็นเรื่องแปลกแต่จริง ที่คนไทยทุกคนรับรู้ได้
แต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาในยุคประชาธิปไตยเบ่งบาน
คนไทยไม่สามารถเลือกผู้นำที่เก่งและดีได้เลย
ทั้งที่คนไทยที่เก่งและดียังมีอยู่อีกมากมาย คนไทยคงได้แต่ฝันว่า
สักวันหนึ่งจักได้ผู้นำที่ทั้่งเก่งและดี จะได้รัฐบาลที่ทั้งเก่งและดี
แต่กว่าวันนั้นจะมาถึง หวังว่ายังคงมีแผ่นดินไทยให้พวกเราได้ยืนอยู่สินะ
"ควรปฏิบัติตัวอย่างไรเมื่อเข้าไปในประเทศพม่า"
เขาเชิญชวนให้ทำตามวัฒนธรรมพม่า
และทำอะไรหลายๆอย่างตามแบบอย่างที่คนพื้นเมืองเขาทำกัน
อะไรที่ทำแล้วคนพม่าจะพอใจ อะไรที่ทำแล้วเขาจะโกรธ น่าชื่นชมตรงที่พม่าเขา
ยังรักษาวัฒนธรรมพื้นบ้านของเขา ไม่ว่าจะเป็นการแต่งกาย กิริยามารยาท หรือ
เรื่้องราวเกี่ยวกับวัดวาอาวาสศาสนา
เขายังรักษาไว้ได้ในระดับที่ดีทีเดียว โดยเฉพาะผู้นำของเขา
ยังแต่งกายด้วยชุดพม่าต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองอย่างสง่างาม
ไม่ได้อับอายชาติไหนในโลก แต่นั่นอาจเป็นเพราะพม่านั้น เป็นเมืองปิดมานาน
เพิ่งจะเปิดรับรู้เรื่องราวจากโลกภายนอกได้ไม่กี่วันนี้เอง
นานไปก็อาจจะถูกกลืนทางด้านวัฒนธรรมไปอีกก็ได้ เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรยั่งยืน
ดังเช่นที่ประสบปัญหาในประเทศไทยทุกวันนี้
ความผสมผสานอย่างหลากหลายของวัฒนธรรมต่างแดน ทำให้สังคมไทยแปรเปลี่ยน
และเกิดปัญหาต่างๆตามมาอย่างมากมาย
โดยเฉพาะสังคมวัยรุ่นที่เป็นเยาวชนของชาติ ค่อนข้างจะน่าเป็นห่วง
เพราะความประพฤติที่ลอกเลียนแบบมาจากวัฒนธรรมต่างแดน
ที่ขาดการกลั่นกรองว่ามีความเหมาะสมหรือขัดต่อวัฒนธรรมไทยที่ดีหรือไม่?
อย่างไร? มิหนำซ้ำยังไม่ใส่ใจที่จะปฏิบัติตน
เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมไทยที่ดีอีกต่างหาก
ยังอาจมองว่าขนบธรรมเนียมประเพณีไทยเป็นของเก่าคร่ำครึโบราณ
เป็นเต่าล้านปีไปเสียอีก
แล้วผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง
ทั้งที่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง และไม่มีหน้าทีเกี่ยวข้อง
ก็พากันเอาหัวไปมุดอยู่แต่ในรูส้วม สูดดมแต่สิ่งสกปรกปฏิกูลโสโครก
ไม่สนใจใยดีที่จะกระตุ้นจิตสำนึกของคนไทยให้เกิดความรักชาติ
ให้ตื่นตัวและร่วมมือกันในการพัฒนาประเทศอย่างจริงจัง
หันมาส่งเสริมให้คนไทยนิยมใช้สินค้าไทย รู้จักประหยัดและอดออม
และรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีแบบไทยๆ
และศิลปวัฒนธรรมไทยที่สุภาพอ่อนโยนและสวยงาม
รวมทั้งกิริยามารยาทความประพฤติที่ดีงามต่างๆ การแสดงความเคารพต่อผู้ใหญ่
การกราบ การไหว้ การพูด การเจรจาด้วยถ้อยคำสุภาพไพเราะอ่อนหวาน
ถูกต้องชัดเจนตามหลักภาษาไทย การช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน
ความเห็นอกเห็นใจกัน เหล่านี้ ย่อมส่อแสดงถึง
ความมีศีลธรรมจริยธรรมอันดีงามทั้งสิ้น
แต่มันน่าทุเรศสิ้นดี
ที่ข่าวคราวของบ้านเมืองเราทุกวันนี้มีแต่ข่าวการเมืองที่สกปรกโสโครก
สาดโคลนใส่กัน กล่าวหากันไป กล่าวหากันมา ว่าคนนั้นทุจริต คนนี้คอรับชั่น
โครงการนี้ไม่โปร่งใส โครงการโน้นถูกกลั่นแกล้ง เดี๋ยวก็จะแก้รัฐธรรมนูญ
เดี๋ยวก็จะนิรโทษกรรม
เดี๋ยวก็จะกู้เงินเพื่อโครงการยักษ์ใหญ่ต่างๆที่กำลังอ้าปากพะงาบๆๆกันอยู่
คนในระดับผู้นำสำคัญหลายคนก็ล้วนมีปัญหา บางคนก็เป็นเหมือนเด็กปัญญาอ่อน
บางคนก็เผาบ้านเผาเมืองมา ไม่ว่าใครก็เอามาเป็นผู้นำได้ จนคนชักสงสัยว่า
ตรรกะในการเป็นผู้นำของคนไทย มันคืออะไรกันแน่? คงต้องขอบคุณสามครั้ง
สำหรับคนที่เป็นผู้บงการบริหารบ้านนี้เมืองนี้
ที่ทำให้ความต่างระหว่างคนไทยกับสุนัขมันเหลือน้อยเต็มทน
ปัญหาพื้นฐานของคนไทยที่หมักหมมมานานนับศตวรรษ
ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง
ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องการทุจริตในวงราชการ
ปัญหานักการเมืองด้อยประสิทธิภาพ ปัญหาอาชญากรรม ปัญหายาเสพติดยาม้ายาบ้า
ปัญหาบ่อนการพนันเถื่อน ปัญหาการค้าโสเภณีทั้งเด็กและไม่เด็ก
ปัญหาเรื่องสื่อลามกต่างๆที่ระบาดกระจายอยู่ในทุกวงการ
ปัญหาพฤติกรรมเสื่อมในหมู่วัยรุ่น
ปัญหาชนเผ่าต่างๆที่กำลังไหลทะลักเข้ามาในประเทศ
ล้วนเป็นปัญหาหนักและเป็นภาระกับสังคมไทยทั้งนั้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งวงการตำรวจที่คนไทยหลงรักอย่างสุดจิตสุดใจ
ถึงขนาดก่นด่าสาปแช่งไม่ว่าจะขับรถไปทางไหน
ขออย่าให้เจอไอ้หัวปิงปองมันตั้งด่านเลย ยิ่งถ้าใครมีคดีต้องขึ้นโรงพัก
ก็ยิ่งจะหลงรักตำรวจมากขึ้นอย่างสุดใจขาดดิ้น
กี่คนก็สรรเสริญตำรวจในแบบที่รับฟังไม่ได้ทั้งนั้น
จนหลายคนชักสงสัยว่าตำรวจมันเป็น "ผู้พิทักษ์สันติราษฏร์" หรือมันเป็น
"ผู้พิฆาตสันติราษฎร์" กันแน่ หากมีการลงประชามติ ผลจะออกมาเป็นอย่างไร?
แล้วมีใครคิดที่จะผ่าตัดวงการตำรวจให้มันดีกว่านี้ได้หรือไม่?
แค่วงการตำรวจอย่างเดียว คนไทยก็ชอกช้ำระกำทรวงพอแล้ว
ยังหน่วยงานอื่นๆอีกแทบจะทุกหน่วยงานเต็มไปด้วยการทุจริตคดโกงทั้งนั้น
แล้วอย่างนี้ประเทศไทยจะไปรอดได้อย่างไร?
หากคนไทยไม่รณรงค์ช่วยกันแก้ไขปัญหาของชาติอย่างจริงจัง
งอมืองอเท้ารอแต่จะให้พวกข้าราชการ นักการเมือง
มันเล่นสกปรกกันอยู่อย่างนี้
เห็นทีว่าประเทศไทยอาจถูกกลืนหายไปจากแผนที่โลก
และกลายเป็นประเทศใหม่ในชื่อใหม่ว่าอะไรก็ไม่รู้
การจะแก้ไขปัญหาต่างๆเหล่านี้ได้
ประเทศไทยต้องมีผู้นำที่เข้มแข็งเก่งกล้าสามารถและเป็นคนดีเท่านั้น
รวมทั้งรัฐบาลที่จะมาบริหารประเทศก็ต้องเป็นคนเก่งและเป็นคนดี
ตั้งใจทำงานเพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติอย่างจริงจัง
ไม่ใช่รัฐบาลที่มุ่งหวังแต่จะทำงานเพื่อผลประโยชน์แอบแฝงอย่างใดอย่างหนึ่ง
ตลอดเวลา เป็นเรื่องแปลกแต่จริง ที่คนไทยทุกคนรับรู้ได้
แต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาในยุคประชาธิปไตยเบ่งบาน
คนไทยไม่สามารถเลือกผู้นำที่เก่งและดีได้เลย
ทั้งที่คนไทยที่เก่งและดียังมีอยู่อีกมากมาย คนไทยคงได้แต่ฝันว่า
สักวันหนึ่งจักได้ผู้นำที่ทั้่งเก่งและดี จะได้รัฐบาลที่ทั้งเก่งและดี
แต่กว่าวันนั้นจะมาถึง หวังว่ายังคงมีแผ่นดินไทยให้พวกเราได้ยืนอยู่สินะ
