.....ในทางตรงกันข้าม...ทำได้ไหมที่จะ พัฒนาความเจริญทางวัตถุแต่พอดีเท่าที่มีความสามารถ(อย่ากู้จนเกินเหตุเกินกำลัง) พัฒนาคุณธรรมจริยธรรม ปลูกฝักเยาวชนของชาติแต่วัยเด็ก เพื่อเติบโตเป็นกำลังของชาติในรุ่นต่อไป (เหมือนที่หลายประเทศเขาให้ความสำคัญ)....ยึดถือแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง มีน้อยใช้น้อย ใช้หลักนิยมสังคมไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่ใช่ว่า เพื่อนมีไอโฟน ลูกเราต้องร้องขอมีบ้าง ไม่มีก็กู้เอา...รัฐบาลไม่เคยรณรงค์ค่านิยมหรือหลักนิยมเรื่องการประหยัดภายในชาติเลย....ของไทยสินค้าไทยไม่เคยรณรงค์...ของไทยมีดีมากมาย ที่่ท่องเที่ยว อาหาร ผลไม้ เกษตรกร กลับไม่ให้ความสำคัญ..ไปเน้นอุตสาหกรรม เช่นรถยนต์ ชิ้นส่วนไอที ฯลฯ (เน้นไปเอาดีในสิ่งที่ตนไม่มีดี) ที่สร้างมลพิษภายในประเทศ(ต่างประเทศเขามาลงทุนนอกประเทศเขา เพื่อเอาขยะมาทิ้งแล้วเอาเงินกลับไป..รัฐบาลไทยก็ดีใจนักหนามีคนมาลงทุนมากมาย.ถ้าต่างชาติไม่มาลงทุนจะไม่ดีเสียหายเศรษฐกิจ...มาโม้ชวนเชื่อ...จริงๆเขาเอามลพิษมาทิ้งไว้บ้านเมืองเรา.....ทำไมเราไม่พัฒนาบนลำแข้งของตน...พัฒนาตามแนวทางของตน ที่มีทรัพยากรที่เหมาะสม(เน้นเอาดีในสิ่งที่ตนมีดี)..ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง..เพื่อความอุดมสมบูรณ์ อยู่ดีมีสุขกันทั้งในปัจจุบันและอนาคตกันล่ะ.....หรือว่าเพราะนายทุน(นิยม)มันเป็นนักการเมืองด้วย..เลยต้องเน้นบริโภคกันให้มากๆ...สังคมจะเสื่อมทราม เสื่อมเสีย กรูไม่สน...เละเทะสิ้นดี..โชคดีที่ผมตัดสินใจไม่มีลูก ไม่อยากให้เด็กที่เกิดมาต้องมาเจอปัญหา ในอนาคตอีกมากมาย ยากจะแก้ไข
Edited by galaxy, 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 - 12:07.