ย้อนกลับไปหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 พรหมินทร์ เลิศสุริย์เดชสอบได้คณะวิทย์ มหิดล ต่อมาได้รับเลือกให้เป็นเลขาธิการพรรคแนวร่วมมหิดล (ก่อตั้งเมื่อปี 2517 โดยมีประธานพรรคคนแรกคือ เหวง โตจิราการ) ในช่วงที่พรหมินทร์ดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคนั้น เป็นช่วงที่พรรคแนวร่วมมหิดล มีการขยายตัวสูงสูด พรหมินทร์เคยเล่าผ่านหนังสือ "ปูมประวัติศาสตร์มหิดลฯ" ว่าได้นำเอาสรรนิพนธ์ของเหมา เจ๋อ ตุง ว่าด้วยเรื่องการสร้างพรรคมาศึกษาและปรับใช้กับการสร้างพรรคแนวร่วมมหิดล !!
http://th.wikipedia....์_เลิศสุริย์เดช
ในช่วงหลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 พรหมินทร์ได้เข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย โดยใช้ชื่อจัดตั้งว่า สหายจรัส
ภายหลังนโยบาย 66/23 เขากลับเข้ามาเรียนต่อจนจบการศึกษา ต่อมาพรรคพวกเครือข่ายคนเดือนตุลาที่ไปช่วยงานทักษิณแนะนำให้ดึงตัวพรหมินทร์เข้ามาช่วยงานด้านกลยุทธ์ และได้เข้าร่วมทำงานกับกลุ่มบริษัทชินวัตรจนตำแหน่งสุดท้ายคือซีอีโอของบริษัทชินแซท ฯ
พรหมินทร์และบริษัทแมทช์บอกซ์ อยู่เบื้องหลังแคมเปญการรณรงค์ทางการเมืองให้กับ ทักษิณ ที่เป็นภาพโปสเตอร์ ทักษิณยืนชี้นิ้วมองไกลไปข้างหน้าพร้อมกับคำขวัญ "พลิกเมืองไทยให้แข่งกับโลก" ที่ได้รับการกล่าวขวัญว่าสร้างความพึงพอใจให้คนชั้นกลางเป็นอย่างมาก
ผู้บริหารแมทช์บอกซ์ เป็นกลุ่มเพื่อนของนายธงชัย วินิจจะกูล อดีตประธานศูนย์นักเรียนแห่งประเทศไทย มีความใกล้ชิดกับพรหมินทร์ และมีความผูกพันทางอุดมการณ์มาอย่างยาวนาน
พรหมินทร์ก็รับเองว่าตนมีแนวคิดลัทธิที่ตรงข้ามกับสถาบันในระหว่างเป็นนักศึกษามหิดล
ดังนั้นจะแปลกอะไรที่พวกมีความคิดสุดโต่งอีกด้านจะใช้ความรุนแรงกับนักศึกษายุค 6 ตุลา
ทั้งๆที่พรหมินทร์และพรรคพวกเป็นเพียงนักศึกษาส่วนน้อยที่ใช้นักศึกษา 3,000 กว่าคนเป็นโล่มนุษย์
ป่าวประกาศให้มาร่วมกันไล่เผด็จการถนอมที่กลับเข้าเมืองไทยในคราบสามเณร โดยไม่คิดจะยุติการชุมนุม !
เช้ามืดของวันที่ 6 ตุลาคม 2519 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้แปรเปลี่ยนเป็นทุ่งสังหารอันหฤโหด
ที่เข่นฆ่าทำร้ายผู้ชุมนุมโดยกองกำลังตำรวจอาวุธครบมือ ระเบิด กระสุนปืน และแก๊สน้ำตา
ถาโถมสาดใส่ผู้ชุมนุมอย่างไม่ปรานี ตั้งแต่ตีห้าครึ่งจวบจนแดดเริ่มจะแก่กล้าเมื่อเวลา 9.00 น.
ยังผลให้มีผู้เสียชีวิตจากอาวุธสงครามอย่างโหดร้ายทารุณ
บ้างก็ถูกทุบตีและแขวนคอตาย บ้างก็ถูกราดน้ำมันจุดไฟเผาทั้งเป็น
บางรายก็ถูกลิ่มตอกอก หรือ อวัยวะส่วนอื่นจนสิ้นใจ
เสียชีวิตรวมทั้งสิ้นหลายสิบราย บาดเจ็บอีกหลายร้อยราย
ส่วนที่เหลือก็ถูกจับกุมคุมขัง ถูกต้อนขึ้นรถบรรทุกไปคุมขังเยี่ยงนักโทษร้ายแรง หนึ่งในนั้นมีคุณแม่ของข้าพเจ้าด้วย
ถามคนจำนวนมากใน 3,000 กว่าคนว่าพวกเขาเห็นด้วยกับทฤษฎีการสร้างพรรคและงานมวลชนของพรหมินทร์หรือเปล่า
และพรหมินทร์รวมทั้งสหายนักศึกษาจำนวนน้อยนิดที่เป็นแกนนำอยู่ตอนนั้นทำไมไม่ยุติการชุมนุม
เป็นเพราะพวกมันต้องการศพในการเอาไปชี้นำว่าชนชั้นปกครองใช้ความรุนแรงใช่หรือไม่
ดังนั้นภาพที่สิงห์สนามหลวงนำมาแปะที่ต้นกระทู้จึงเป็นหลักฐานชั้นดีว่า
ใครกันแน่ที่ยั่วยุให้เกิดความรุนแรงเพื่อเข้าทางฝ่ายตนเอง ?
ใครกันแน่ที่ใช้แผนก่อให้เกิดศพด้วยวิธีการแบบเลวๆทั้งพ.ศ. 2519 (และ 2553ซึ่งเหตุการณ์ต้องการศพเหมือนกันมาก)
สิงห์สนามหลวงสมควรไปสั่งสอนต้นตอพรรคพวกที่ก่อให้เกิดศพ ไม่ต้องมาตั้งกระทู้สั่งสอนคนที่นี่
ทั้งนั้นแล้วก็ตาม..สิงห์สนามหลวงยังไม่ละอายที่ใช้ภาพประวัติศาสตร์ภาพนั้นมาใช้ประโยชน์ในวันนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก