7224 replies to this topic

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันศุกร์

 

ความเพียรพยายามเอาชนะกิเลส

ต้องพอดี

ตั้งใจมากเกินไปก็เครียด

ทำไปเรื่อยๆ

ขยันก็ทำ ขี้เกียจก็ทำ

พอดี พองาม

ในที่สุดก็ต้องถึง

 

ที่มา : ตามความเป็นจริง

ชยสาโร ภิกขุ

 

 

"ทุกข์ร้อนจะพลันสลายทุกข์ภัยจะไม่อาจแผ้วพาน "

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[Binladong]

 ปู -  ธนาคาร

 

(โพสต์ที่ 111)

Edited by Binladong, 9 February 2014 - 13:03.

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันอาทิตย์

 

พึงสละทรัพย์ เพื่อเห็นแก่อวัยวะ

พึงสละอวัยวะ ในเมื่อจะรักษาชีวิต

พึงสละได้หมด ทั้งอวัยวะ ทรัพย์ และชีวิต

ในเมื่อคำนึงถึงธรรม

 

A man should sacrifice his wealth

for the sake of his bodily organs, 

sacrifice his bodily organs so as to save his life,

and sacrifice them all - his wealth, bodily organs, and life -

in view of righteousness.

 

ที่มา : "อมฤตพจนา"  

พุทธศาสนสุภาษิต

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

 

 

 

"ในหลวงของแผ่นดิน ทรงเป็นที่รักและที่พึ่งพิงให้เราแสนนาน"

Edited by lazylemon, 9 February 2014 - 20:23.

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันจันทร์

 

สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นแล้ว

ย่อมเสื่อมย่อมสลายไป

คงอยู่ในสภาพใดสภาพหนึ่งไม่ได้

ของเกิดดับทั้งหลาย

จึงไม่สามารถให้ความสุขที่เที่ยงแท้ถาวรแก่เราได้

ไม่สามารถเป็นที่พึ่ง

ที่อาศัยอันปลอดภัยแก่เราได้

 

ที่มา : ตามความเป็นจริง

ชยสาโร ภิกขุ

 

 

"ตั้งแต่เล็ก จนโตจำได้ทุกอย่าง ใต้ร่มพระบริบาล"

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันพุธ

 

"คำพูดจะ หลุดจากปาก ต้องคิดให้ดีเสียก่อน

  ไม่ใช่ ห้ามพูด แต่ต้อง ระมัดระวังคำพูด"

 

cr : 108 วาทะแห่งความสุข

 

 

"สุขสราญด้วยความร่มเย็น"

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สีลวิมังสชาดก

ความลับไม่มีในโลก

 

ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ปรารภอุบายเครื่องข่มกิเลสที่เกิดขึ้นภายในพวกภิกษุ ในยามรุ่งแจ้งได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

 

          กาลครั้นหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลพราหมณ์ในเมืองพาราณสี เมื่อเติบโตขึ้นเป็นหนุ่มได้ไปเรียนศิลปวิทยาในสำนักอาจารย์คนหนึ่งในเมืองนั้นเอง ที่สำนักเรียน

อาจารย์มีลูกสาวสวยคนหนึ่ง  ต้องการอยากจะได้ลูกเขยเป็นผู้มีศีลธรรม คิดแผนการได้อย่างหนึ่งแล้ว ก็เรียกประชุมลูกศิษย์ทั้งหมด ประกาศให้ทราบว่า "นี่เธอทั้งหลาย ลูกสาวเราเติบโต

เป็นสาวแล้ว เราจักให้เธอแต่งงานแต่ยังขาดผ้าประดับอยู่อีกมาก ขอให้พวกเธอจงลักเอาผ้าประดับพวกญาติๆ แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องไม่มีใครเห็นนะ ผ้าที่มีคนเห็นเราจะไม่รับ"  พวกลูกศิษย์รับคำ

ตั้งแต่วันนั้นมา ลูกศิษย์คนอื่น ๆ ก็พากันนำผ้าประดับที่แอบลักได้มอบให้อาจารย์ ท่านก็เก็บรวบรวมไว้ที่หนึ่ง มีเพียงพระโพธิสัตว์เท่านั้นที่ไม่มีผ้าอะไรมามอบให้ อาจารย์จึงถามว่า

"ทำไมเธอถึงไม่ลักผ้าประดับมาให้อาจารย์ละ" พระโพธิสัตว์ตอบว่า "อาจารย์ แม้แต่ท่านก็ไม่รับเอาสิ่งของที่เขาเอามาให้ เมื่อมีคนเห็น ผมก็ไม่เห็นที่ลับในการทำบาปเลย" แล้วกล่าวเป็นคาถาว่า

 

          "ชื่อว่าที่ลับในโลก ย่อมไม่มีแก่ผู้กระทำบาปกรรม ต้นไม้ที่เกิดในป่าก็ยังมีคนเห็น คนพาลย่อมสำคัญบาปกรรมนั้นว่าเป็นความลับ"

 

อาจารย์เลื่อมใสเขามาก จึงยกลูกสาวให้แก่เขา พร้อมกับประกาศให้ศิษย์ทุกคนทราบและให้นำผ้าที่ทุกคนนำมาให้กลับคืนบ้านไป 

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

 

"ความลับไม่มีในโลก แม้นไม่มีผู้อื่นทราบ ตัวเราเองย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ"

 

ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม (เสนาซุย)

Edited by lazylemon, 13 February 2014 - 13:13.

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันจันทร์

 

 

"แผ่นดินนี้คือบ้าน คือแดนสวรรค์ แสนสุขใจ"

 

 

วันนี้เปิดบ้านมา ฝุ่นเยอะจัง  สิบเอ็ดวันที่หายไป คอมพ์เสีย เข้าได้บ้าง ไม่ได้บ้าง อยู่ๆ ก็ปิดเองซะงั้น การ์ดจอเสีย กว่าจะได้ซ่อมก็ต้องรอหลายวัน โพสต์อะไรก็ไม่ค่อยได้ พิมพ์ไม่ทันเสร็จ หายเฉยเลย เปิดหลายเว็บก็ไม่ได้ จอดับ กว่าจะได้ช่างเถอะ(คุณนาย)ช่วยทำให้ แม่มะนาวจะไปซื้อการ์ดเองก็บอกว่าเดี๋ยวโดนร้านหลอก ว่าไงก็ว่ากัน พอเครื่องใช้ได้ดี ก็เจออะไรๆที่ไม่ค่อยดี มีแต่เรื่องชวนเศร้าหมอง แม่มะนาวก็มีลูกสองคน เข้าใจเลยว่า การสูญเสียมันทำให้ใจสลายแค่ไหน วัยขนาดนี้กำลังน่ารักนักหนา แค่ลูกไม่สบายไข้ขึ้น ต้องตื่นนั่งเช็ดตัวทั้งคืน เพราะกลัวลูกชัก แล้วนี่ไปลับแล้วลูกเอ๋ย วันนี้นั่งดูภาพพ่อแม่ที่วัด แล้วน้ำตาร่วง ทุกเช้าเย็นเคยพูดเล่นเจรจา  แล้วตอนนี้กลับมาจะเจอใคร........อีกกีวัน กี่เดือน กี่ปี ทุกข์นี้จะบรรเทา

Edited by lazylemon, 24 February 2014 - 21:14.

[lazylemon]

"ใครก็ตามที่ได้รับอะไรไปจากโลกมากๆ

โลกก็คาดหวังว่า

เขาควรจะให้คืนในอัตราที่มากไม่น้อยไปกว่ากัน"

 

ในมุมกลับกัน เราอาจกล่าวได้อีกอย่างหนึ่งว่า

 

"ใครก็ตาม ที่ได้รับอะไรไปจากโลกมากๆ  แต่ไม่เคยคืนอะไรดีๆ ให้มากพอกับที่ได้รับไปจากโลกเลย

สำหรับคนเช่นนี้ โลกก็มีวิธีทวงคืนที่สาสมเหมือนกัน

แต่จะทวงคืนแบบใด สาสมแค่ไหน คงต้องให้กาลเวลาเป็นเครื่องตัดสิน"

 

ที่มา : วรรคทอง

ว.วชิรเมธี

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันอังคาร

 

 

"มีทุกอย่างที่ดีเพราะใคร ฉันจะไม่ลืม"

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันพุธ

 

 

"เหนือเกล้า ของเราปวงชนชาวไทย"

[lazylemon]

เนลสัน แมนเดล่า ถูกขังอยู่ในเรือนจำยาวนานถึง ๒๗ ปีเต็ม

แต่เขาไม่เรียกมันว่า"การถูกคุมขัง" เขาเรียกมันว่าเป็นการ"ศึกษาหาความรู้"

หลังจากได้รับอิสรภาพ เขาสรุปบทเรียนจากการศึกษาในมหาวิทยาลัยเรือนจำแห่งนั้นว่า

 

"ความรุนแรง ไม่ใช่หนทางแห่งสันติภาพ

สันติวิธี คือ จุดเริ่มต้นของสันติภาพ

สันติภาพเป็นทั้งหนทาง เป็นทั้งกระบวนการ เป็นทั้งจุดหมาย"

 

ต้องเดินบนหนทางนี้เท่านั้น

ประเทศชาติบ้านเมืองที่คุกรุ่นด้วยความรุนแรง จึงจะพบสันติ

นี่คือตัวอย่างของคนที่กลั่นความทุกข์ให้เป็นปรีชาญาณ

เป็นทุกข์ จนเห็นทุกข์ จึงพ้นทุกข์

 

ที่มา : วรรคทอง

 

ว.วชิรเมธี

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

มงคล คือเหตุแห่งความสุข ความก้าวหน้าในการดำเนินชีวิต นำมาจากบทมงคลสูตรที่พระพุทธเจ้าตรัสตอบปัญหาที่ท้าวสักกเทวราชได้นำหมู่เทวดาเข้าเฝ้า และทูลถามพระองค์ว่า  

อะไรคือมงคลของชีวิต หลังจากทีได้มีข้อถกเถียงกันอย่างยืดเยื้อมานานถึงสิบสองปี  องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแสดงหลักมงคล ซึ่งมีทั้งหมด ๓๘ ประการ

มงคลของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ยึดถือวัตถุ แต่ยึดถือการปฏิบัติฝึกฝนตนเอง

 

มงคลที่ ๑๗ สงเคราะห์ญาติ

 

เมื่อยามญาติ อัตคัด เกินขัดข้อง

ควรหาช่อง สงเคราะห์ ไม่เลาะหนี

เขาซาบซึ้ง ถึงคุณ อบอุ่นดี

หากถึงที เราจน ญาติสนใจ

 

ญาติ แปลว่า คนคุ้นเคย คนใกล้ชิด หมายถึงบุคคลที่คุ้นเคยและวางใจกันได้มี ๒ ประเภทได้แก่

๑.   ญาติทางโลก แบ่งได้เป็น ๒ พวกคือ

-   ญาติโดยสายโลหิต  เช่น ทวด ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา พี่ น้อง หลาน เหลน ฯลฯ

-   ญาติโดยความใกล้ชิดคุ้นเคย  เช่น เป็นเพื่อนสนิทสนมกับเราโดยตรง หรือสนิทสนมกับญาติทางสายโลหิตของเรา

 

๒.   ญาติทางธรรม  หมายถึงผู้เป็นญาติเพราะเหตุ ๔ ประการคือ

-    เป็นญาติเพราะบวชให้เป็นภิกษุ

-    เป็นญาติเพราะบวชให้เป็นสามเณร

-    เป็นญาติเพราะให้นิสัย

-    เป็นญาติเพราะสอนธรรมะให้

 

ลักษณะญาติที่ควรสงเคราะห์

๑.   เป็นคนที่พยายามช่วยเหลือตนเองก่อนแล้วอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เอะอะมีอะไรก็วิ่งมาหาท่าเดียว งอมืองอเท้าไม่ยอมช่วยตนเอง

๒.   รู้จักทำตัวให้น่าช่วย มีความประพฤติดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข มีสัมมาคารวะ มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีน้ำใจ

 

เวลาที่ควรสงเคราะห์ญาติ

๑.  เมื่อยากจนหาที่พึ่งไม่ได้

๒.  เมื่อขาดทุนทรัพย์ค้าขาย

๓.  เมื่อขาดยานพาหนะ

๔.  เมื่อขาดอุปกรณ์ทำกิน

๕.  เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย

๖.  เมื่อคราวมีธุระการงาน

๗.  เมื่อคราวถูกใส่ความ มีคดี

 

การสงเคราะห์ญาติ ทำได้ทั้งทางโลกและทางธรรม

 

วิธีสงเคราะห์ญาติทางโลก

ใช้หลักสังคหวัตถุ ๔ ดังนี้

๑.  ให้ทาน คือการสงเคราะห์เป็นทรัพย์สิน หรือเงินทองเพื่อให้เขาพ้นจากทุกข์หรือความลำบากตามแต่กำลัง

๒.  ใช้ปิยวาจา คือการพูดเจรจาด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน สุภาพ และประกอบไปด้วยความปรารถนาดี

๓.  มีอัตถจริยา คือการประพฤติตนให้เป็นประโยชน์กับเขา อาจช่วยเหลือด้วยแรงกาย กำลังใจ หรือด้วยความสามารถที่มี

๔.  สมานัตตตา วางตัวกับญาติให้เหมาะสมกับฐานะ เคารพญาติผู้ใหญ่ เอ็นดูญาติผู้น้อย เสมอต้นเสมอปลาย ร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่ทอดทิ้งกัน

 

วิธีสงเคราะห์ญาติทางธรรม

คือ ชักชวนญาติให้รู้จักประกอบการบุญการกุศล ชักพาให้ได้ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ให้ตั้งอยู่ในศรัทธา สอนธรรมะให้ ชักนำให้บวช ชักนำให้ปฏิบัติธรรม

 

อานิสงส์การสงเคราะห์ญาติ

 ๑.   เป็นฐานป้องกันภัย

 ๒.   เป็นฐานอำนาจ

 ๓.   เป็นบุญกุศล

 ๔.   เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน

 ๕.   ทำให้สนิทสนมคุ้นเคยกัน

 ๖.   ทำให้เกิดความสามัคคีกัน

 ๗.   ทำให้เกิดความจงรักภักดีต่อกัน

 ๘.   เป็นเหตุแห่งสันติสุขไปทั่วโลก

 ๙.   เป็นประเพณีอันดีงามของนำปราชญ์

๑๐.  ทำให้ตระกูลใหญ่โต มั่นคง

๑๑.  ทำให้มีญาติมากทุกภพทุกชาติ

๑๒.  เป็นตัวอย่างแก่อนุชนรุ่นหลัง

๑๓.  เป็นการสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีให้เกิดขึ้น

 

        “ตระกูลใด ที่หมู่ญาติได้ร่วมกันสร้างสรรค์จรรโลงวงศ์วาน ให้เป็นปึกแผ่นแน่นหนา จะเป็นที่เกรงขามแก่บุคคลทั้งหลาย แม้ผู้มุ่งร้ายก็ไม่กล้ามาเบียดเบียน

 ประดุจความหนาทึบแห่งกอไผ่ที่มีหนามแวดล้อมอยู่รอบข้างย่อมไม่มีใครเข้ไปตัดได้ง่ายๆ หรือเหมือนดังกอบัวที่เจริญงอกงามอยู่ในสระย่อมเป็นที่เจริญใจ แก่ผู้พบเห็น”     

 

 

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันพฤหัสบดี

 

 

"นํ้าพระทัยยิ่งใหญ่ เหนือใคร ใคร ใคร"

 

ถ้าเรารักในสิ่งที่ทำ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม

สิ่งแรกที่เราจะได้รับ ก็คือ "ความสุข"

 

 

ที่มา : วรรคทอง

ว.วชิรเมธี

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

อัฏฐสัททชาดก  เสียงสัตว์ ๘ ชนิด

 

          ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภเสียงแสดงความแร้นแค้นอันน่าสพรึงกลัวที่พระเจ้าโกศลได้สดับในเวลาเที่ยงคืน ได้ตรัสอดีตนิทาน

มาสาธก ว่า...

          กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นฤๅษีบำเพ็ญพรตอยู่ในป่าหิมพานต์ ต่อมาปีหนึ่งได้เข้าไปพำนักอยู่ในสวนหลวงของพระเจ้าพรหมทัต ผู้ปกครองเมืองพาราณสี

โดยที่พระราชาไม่ทรงทราบได้ ในคืนหนึ่ง เวลาเที่ยงคืนขณะที่พระราชากำลังบรรทมอยู่นั้นได้สดับเสียบ ๘ เสียงติดต่อกันไม่ขาดสาย คือ

          ๑.   เสียงนกกระยางตัวหนึ่งในสวนหลวงร้อง

          ๒.   แม่กาอาศัยอยู่ที่เสาพะเนียดโรงช้างร้อง

          ๓.   แมลงภู่ที่ช่อฟ้าเรือนหลวงร้อง

          ๔.   นกดุเหว่าที่เลี้ยงไว้ในเรือนหลวงร้อง

          ๕.   เนื้อที่เลี้ยงไว้ในเรือนหลวงร้อง

          ๖.   ลิงที่เลี้ยงไว้ในเรือนหลวงร้อง

          ๗.  กินนร (อมนุษย์ในเทพนิยายท่อนบนเป็นมนุษย์ ท่อนล่างเป็นนก) ร้อง

          ๘.  พระปัจเจกพุทธเจ้าได้เปล่งเสียงอุทานขึ้น

 

        พระเจ้าพรหมทัตเมื่อสดับเสียงเหล่านี้แล้วตกพระทัยสะดุ้งกลัว ในวันรุ่งขึ้นจึงรับสั่งให้พราหมณ์โหรหลวงเข้าเฝ้าสอบถามถึงเภทภัยพวกโหรหลวงดูฤกษ์แล้วถวายบังคมว่า

"อันตรายจักมีแก่พระองค์พระเจ้าข้า"  แล้วแนะนำให้ทำการบูชายัญสัตว์อย่างละ ๔ ตัว พระราชาทรงอนุญาตให้ทำตามนั้น

 

        มีชายหนุ่มลูกศิษย์ของหัวหน้าพราหมณ์บูชายัญคนหนึ่งเป็นผู้มีปัญญาฉลาดเฉลียว จึงเข้าไปหาอาจารย์พร้อมอ้อนวอนว่า "อาจารย์ การบูชายัญด้วยสัตว์ ขอท่านอย่าได้ทำเลยนะ

ท่านอาจารย์"  อาจารย์ตอบว่า "เจ้าช่างไม่รู้อะไรเสียเลย ถ้าเราไม่ทำการบูชาแล้วเราจะมีอาหารที่ดี ๆ รับประทานได้อย่างไร"

 

        ชายหนุ่มกลัวมีอันตรายแก่ตนเองจึงขอตัวเข้าเมืองไปแสวงหานักบวชเพื่อจะให้ไปห้ามพระราชาไม่ให้กระทำการบูชายัญ ได้แวะเข้าไปหาฤๅษี ในสวนหลวงนั้น ด้วยมั่นใจว่า

จะเป็นผู้ที่พระราชาให้ความเคารพนับถือ เรียนให้ฤๅษีทราบว่า "พระคุณเจ้า ท่านไม่คิดจะสงเคราะห์ชีวิตสัตว์บ้างหรือ พระราชามีรับสั่งให้ฆ่าสัตว์บูชายัญในวันนี้ ท่านช่วยปลดเปลื้อง

ความทุกข์แก่สัตว์น้อยใหญ่จะไม่สมควรอยู่หรือ" 

        พระฤๅษีตอบว่า "ก็ถูกต้องล่ะพ่อหนุ่ม แต่ว่าพระราชาไม่รู้จักเรา และเราก็ไม่รู้จักพระราชาเช่นเดียวกัน"

        ชายหนุ่ม "ว่าแต่ว่า พระคุณเจ้ารู้ผลของเสียงที่พระราชาทรงสดับหรือไม่"

        พระฤๅษี "ใช่เรารู้"

        ชายหนุ่ม "เมื่อรู้ทำไมไม่กราบทูลพระราชาล่ะ"

        พระฤๅษี "พ่อหนุ่ม ถ้าพระราชาทรงเสด็จมาที่นี้ เราก็จะกราบทูลให้ทรงทราบ"

 

        ชายหนุ่มรีบเข้าไปกราบทูลพระราชาให้ทรงทราบว่ามีฤๅษีตนหนึ่งมาพำนักอยู่ที่สวนหลวง ทราบเสียงที่พระองค์ทรงสดับว่า มีผลเป็นอย่างไร พระราชาทรงเสด็จไปสวนหลวง

โดยเร็วไว ไหว้ฤๅษีแล้วถามถึงเสียงเหล่านั้น พระฤๅษีกราบทูลให้ทรงทราบว่า

        "มหาบพิตร.. จะไม่มีอันตรายอะไรแก่พระองค์เลย เพราะได้สดับเสียงเหล่านั้น นกกระยางตัวหนึ่งที่สวนหลวงไม่ได้เหยื่อ หิวอาหารจึงร้องขึ้นเป็นเสียงแรก ถ้าพระองค์จะเมตตา

ต่อมัน ก็จงชำระสวนให้สะอาดแล้วปล่อยน้ำให้เต็มสระเถิด"  พระราชารับสั่งให้อำมาตย์คนหนึ่งไปกระทำตามนั้น

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "แม่กาตัวหนึ่งที่เสาพะเนียดโรงช้างโศกเศร้าคิดถึงลูกน้อย ๒ ตัวที่ตายไป จึงร้องเป็นเสียงที่ ๒ สาเหตุเพราะนายควาญช้างชื่อพันธุระที่ตาบอดข้างหนึ่ง

เวลาขี่ช้างออกจากโรงมักจะเอาขอตีถูกแม่กาบ้างลูกกาบ้าง รื้อรังมันบ้าง แม่กาได้รับความลำบากจึงร้องขอให้ตาของนายคราญช้างนั้นบอดทั้ง ๒ ข้าง ถ้าพระองค์จะเมตตาต่อมัน

จงเรียกนายพันธุระมาให้เลิกทำพฤติกรรมนั้นเสียเถิด"  พระราชารับสั่งให้หาตัวนายพันธุระมาเข้าเฝ้า ทรงบริภาษแล้วไล่ออกไป ทรงตั้งคนอื่นเป็นนายควาญช้างแทน

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "แมลงภู่ตัวหนึ่งที่ช่อฟ้ามหาปราสาทกัดกินกระพี้ไม้หมดแล้วไม่อาจจะกัดกินแก่นไม้ได้ เมื่อไม่ได้อาหารและบินออกไปที่อื่นไม่ได้ จึงร้องออกไปเป็นเสียงที่ ๓

ถ้าพระองค์จะทรงเมตตาต่อมันจงให้คนนำมันออกจากช่อฟ้านั้นเถิด" พระราชารับสั่งให้ทหารคนหนึ่งไปนำแมลงภู่ออกจากช่อฟ้าแล้วปล่อยไป

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "นกดุเหว่าตัวหนึ่งคิดถึงป่าที่ตนเคยอยู่อาศัยว่า 'เมื่อไรหนอเราจึงจะพ้นกรงนี้ ได้ไปสู่ป่าที่ร่มเย็นของเรา' จึงร้องขึ้นไปเป็นเสียงที่ ๔ ถ้าพระองค์จะทรงเมตตามัน

จงปล่อยมันเถิด" พระราชารับสั่งให้นายพรานคนหนึ่งนำมันไปปล่อยที่ของมันตามเดิม

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "เนื้อตัวหนึ่งในเรือนหลวงที่พระองค์เลี้ยงไว้ มันเป็นพญาเนื้อ เมื่อคิดถึงนางเนื้อของตนจึงร้องขึ้นเป็นเสียงที่ ๕ ถ้าพระองค์จะทรงเมตตาก็ปล่อยมันไปเถิด"

พระราชารับสั่งให้นำมันไปปล่อยที่เดิม

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "มีลิงตัวหนึ่งที่ถูกเลี้ยงไว้ในเรือนหลวงมีความกำหนัดต้องการผสมพันธุ์กับฝูงลิงในป่า ดิ้นรนอยากจะไปจึงร้องขึ้นเป็นเสียงที่ ๖ ขอพระองค์ทรงปล่อยมันไปเถิด"

พระราชารับสั่งให้ทำตามนั้น

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "มีกินนรตัวหนึ่งที่ถูกเลี้ยงไว้ในเรือนหลวงคิดถึงนางกินรี ดิ้นรนเพราะอำนาจกิเลส จึงร้องขึ้นเป็นเสียงที่ ๗ ขอพระองค์ทรงปล่อยมันไปเถิด"

พระราชารับสั่งให้ทำตามนั้น

 

        พระฤๅษีทูลต่อว่า "มหาบพิตร เสียง ๘ เป็นเสียงอุทานของพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่งที่อายุสังขารจะสิ้นลง จึงเหาะมาจากภูเขายังถิ่นมนุษย์จึงได้ปรินิพพานที่โคนไม้รัง

ในสวนหลวงของพระองค์ เวลามาถึงยอดปราสาทของพระองค์ได้เปล่งเสียงอุทานขึ้น ขอเชิญพระองค์เสด็จไปปลงศพท่านด้วยเถิด" ทูลจบก็นำพาพระราชาไปยังที่นั้น พระราชา

พร้อมหมู่พลได้ทำการบูชาศพพระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยดอกไม้ของหอม สั่งให้งดการบูชายัญ ให้ตีกลองประกาศห้ามฆ่าสัตว์ในเมือง ให้เล่นมหรสพและทำการสักการะศพของ

พระปัจเจกพุทธเจ้าตลอด ๗ วัน พระฤๅษีได้แสดงธรรมแก่พระราชาไม่ให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทแล้วก็กลับเข้าป่าหิมพานต์ตามเดิม

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

 

"ปัญหาทุกปัญหามีทางออกและมีวิธีแก้ที่ถูกต้องถ้าได้รับคำแนะนำที่ถูกต้อง"

 

ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม (เสนาซุย)

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันศุกร์

 

 

"ทุกย่างพระบาท นำชาติให้แกร่งกล้า"

 

อุปสรรคขวากหนาม  จะกัดกร่อนได้ก็เฉพาะคนดาษดื่นธรรมดา

มันจะไม่เป็นปัญหา สำหรับผู้มีศรัทธาอันหนักแน่นต่อเป้าหมาย

 

 

ที่มา : วรรคทอง

ว.วชิรเมธี

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

[lazylemon]

สวัสดีคืนวันเสาร์

 

 

"ทั่วทุกหย่อมหญ้า ร่มเย็นเพราะพระบารมี"

 

หากเราเข้าใจสัจธรรมของชีวิตว่า

มีเกิดย่อมมีดับ

การปล่อยวางจะเกิดขึ้น

พอปล่อยลงปลงได้

ชีวิตก็ง่ายมหาศาล

 

 

ที่มา : วรรคทอง

ว.วชิรเมธี

 

[lazylemon]

[lazylemon]