สำหรับศิลปะแล้ว ผมว่าไม่มีใครโต้แย้งได้่ว่า บอดี้ไลน์ หรือ รูปร่างของผู้หญิงนั้นเป็นสิ่งที่สวยงาม ชวนมอง ทุกคนชอบ ไม่ว่าจะชายหรือหญิง (ยกเว้น ห่วงยาง ช้างน้ำ นะ อัันนั้นไม่น่าดู)
ศิลปะคือจินตนาการ โดยมีสิ่งกระตุ้นเร้าคือ ความผลักดันทางด้านอารมณ์ความรู้สึก ทั้งด้านบวกและด้านลบ
ถ้าด้านบวกก็เช่น ความรู้สึก รัก ชอบ ความสุข หรือแรงผลักดันทางเพศ ถ้าด้านลบเช่น ความกดดัน บีบคั้น ความทุกข์ ความเศร้า หรือแม้แต่ความโกรธแค้น
แล้วนำเอาอารมณ์ความรู้สึกที่มีอยู่ตอนนั้น บวกเข้ากับประสบการณ์ที่ได้พบเจอ นำมารวมกับสิ่้งที่พบเห็น สิ่้งกระตุ้นภายนอก สิ่งของ ทิวทัศน์ บวกเข้ากับจินตนาการของเจ้าตัวแล้วถ่ายทอดออกมา อาจจะเป็นรูปร่าง หรือไม่เป็นรูปร่าง ดูรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่อง บ้าง ก็แล้วแต่ว่าศิลปินจะถ่ายทอดออกมาอย่างไร
ซึ่งในความหมายของการสื่อเรื่อง ไร้เดียงสา หรือ เดียงสา ผมก็ไม่อาจ ปฏิเสธได้ว่า เด็กๆ นั้น คือ ตัวแทนของการสื่อความหมายนั้นออกมาได้อย่างดี
สำหรับภาพข้างบน คอนเซปป์ธีมของ ศิลปะนี้คือ "The Innocent" หมายถึง ซื่อ บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา แปลกไหม? ที่ชื่อไทยกลับใช้คำว่า "เดียงสา" นั่นคือ รู้ผิดรู้ชอบตามปกติสามัญ นั่นคือ คำว่า sensible
ผมมองว่า จงใจใช้ให้เกิดความขัดแย้ง ในความหมายร่วมกัน
สำหรับผู้มอง และเห็นว่ามันเป็นศิลปะ ก็จะมองเข้าใจความหมายของคำว่า "Innocent" ความบริสุทธิ์
สำหรับผู้มอง และไม่เห็นว่ามันเป็นศิลปะ ก็จะไม่มองภาพแต่มองอีกด้าน ว่าภาพนี้มันมี "เดียงสา" มองว่า มันหื่น มันหยาบ
ก็อยู่ที่ว่าเข้าใจสิ่งที่ศิลปินคิดไหม ยอมรับคอนเซปป์ของเขาหรือเปล่า หรือเจ้าตัวมีคอนเซปป์ของตัวเองที่ยึดไว้แล้ว ก็เลยไม่ยอมรับ
ที่สำคัญ ศิลปะ เป็นเรื่องของปัจเจก ไม่ใช่เสียงส่วนใหญ่ สิ่งที่ศิลปินมองว่าสวยงาม ไม่จำเป็นที่คนส่วนใหญ่จะมองว่าสวยก็ได้
ศิลปะไม่มี "ถูก" หรือ "ผิด" ที่แท้จริง
เพราะอย่างนั้นมันถึงเป็น
"ศิลปะ"