ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว และ เป็นจริง แม้กระทั่งในครอบครัว ผัวเมียลูก
หลายๆครอบครัวที่ประสบปัญหานี้ จนเกิดเป็นปัญหาใหม่ในสังคมไทยปัจจุบัน
ผัวแดง เมียเหลือง ลูกฟ้า. นั่งกินข้าวร่วมกันได้ แต่ห้ามเสวนาเรื่องการเมือง
เหตุจากความชอบ ความคิดเห็น ความรู้สึกที่ต่างกัน สิ่งที่ผูกโยงสัมพันธ์เอาไว้
ไม่ให้ครอบครัวแตกสลาย คือสายเลือด และความรัก ของครอบครัว
แต่ถ้าเป็นเพื่อนล่ะ ??
เพื่อนรักคนหนึ่งของผมเป็นเสื้อแดง ในขณะที่ผมเป็นแมงสาบ เราคบหากันมานานเหลือเกิน
เพื่อนเจ็บ เราเจ็บ เพื่อนมีความสุข เรามีความสุข เพื่อนเดือดร้อน เราเดือดร้อน
ทุกๆปัญหา ทุกๆความสุข. ผมกับเพื่อน เราก็พึ่งพาช่วยเหลือกันมาตลอด
แม้กระทั่งในบางเรื่อง ที่เอ่ยบอกใครไม่ได้
วันวาน เราได้ร่วมวงสุราพูดคุยสัพเพเหระ. และปัญหาชีวิต หลังจากที่เราห่างหายกันไปตามยถา
ผมเริ่มไต่ถามถึงสารทุกข์เหมือนเดิมที่เราเคยเป็นมา มึงเลิกกะเมียแล้ว ลูกมึง หลานมึง เป็นไงมั่งเพื่อน
มันก็บอกเล่าเก้าสิบ ตามสถานภาพของคนเป็นพ่อ เป็นตา พร้อมกับตัดพ้อวัยที่ลุล่วงรวมถึงภาระ จนไม่สามารถ
ทำอะไรอิสระได้ดั่งเช่นเคยเป็น ผมนั่งฟังเพื่อน เหมือนเช่นที่ผ่านมานับสิบๆปี ด้วยรอยยิ้มเปี่ยมด้วยความผูกพันธ์
จนจบความ
แม่มึงเป็นไงมั่ง คำถามของเพื่อนต่อผม เป็นคำแรกในวันแม่ และเป็นประเด็นจุดชนวน ผมบอกเล่าเรื่องมารดา
เรื่องครอบครัว ที่เสี่ยงชีวิตเหลือเกินในแต่ละวัน ด้วยภัยโจรสามจังหวัดภาคใต้ ที่ผู้บริสุทธิ์ในพื้นที่ต้องประสบ
ความห่วงใยต่อเพื่อนร่วมชะตากรรมในพื้นที่ ความสูญเสียของทหารผู้น้อย ความน้อยใจในสถานะของคนพุทธ
ในพื้นที่. และสรุปด้วยความรู้สึกที่อยากทิ้งเมืองกรุง เพื่อกลับไปร่วมชะตากับพี่ๆน้อง
แต่ผมกลับได้ยินจากปากเพื่อนเต็มสองหู ด้วยประโยคที่ว่า. ถ้าไม่ปฏิวัติทักษิณเสียก่อนปัญหานี้จะไม่เกิด..........
ผมอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะถามกลับไปว่า แล้วมึงรู้ไหม ใครจุดไฟเผาบ้านกู
มันตอบแบบมั่นใจเหลือเกินว่า.
" ประชาธิปัตย์ กลัวฐานเสียงทางภาคใต้ต้องเสียให้ทักษิณ จึงก่อชนวนความวุ่นวาย จนยากที่จะแก้"
แล้วอารัมภบทต่อเนื่อง ถึงความเลวของพรรคนี้ และการต่อสู้ของเสื้อแดง เพื่อล้ม ปชป ตบท้ายด้วย
การสำทับว่า ถ้าพื้นทีทางภาคใต้เป็นแดง ปัญหานี้จะคลี่คลาย เพราะคนแดงทั้งประเทศจะไม่มีทางยอม
ให้ใครมารังแกคนใต้เด็ดขาด เหมือนที่คนแดงเคยช่วยกันมาตลอด พร้อมส่งสายตาแสดงออกว่า
เป็นเพราะมึงเลือก ปชป
เห็นท่าจะไม่ค่อยดี เพราะถึงแม้ว่าผมจะอธิบายไป แต่ก็ไม่สามารถเอาความจริงอีกมุมอธิบายความรู้สึกต่อเพื่อนได้
ผมจึงบอกกับเพื่อนอย่างรอมชอมและสุภาพที่สุดว่า...
เพื่อน...กูคบหามึงก่อนทีทักษิณจะมาเป็นนายก กูรักมึงเพราะมึงคือเพื่อนกู เพื่อนที่ไม่เคยทิ้งกัน
กูรักมึงไม่ใช่เพราะ ปชป และไม่เกี่ยวกับปัญหาบ้านกู และกู ก็อยากจะรักกับมึง ในแบบนี้ ตลอดไป
เพราะมึงคือมึง.
กูคบกับมึงเพราะเราคือเพื่อนที่รับรู้รับฟังปัญหาซึ่งกัน ไม่ได้เกี่ยวพันกับใคร
ต่อไปนี้ มึงกับกู จะคบหากันด้วยความเป็นเพื่อน ที่ไม่เกี่ยวพันกับปัญหาทางการเมือง
มึงจะรักใครในแง่มุมการเมือง. กูจะชื่นชมใครในเรื่องการบริหารประเทศ.
เราทิ้งไว้ตรงนั้น. กูจะเลี่ยงที่จะพาดพิง. มึงจงเลี่ยงที่จะกล่าวถึง.
ขอให้ความรู้สึกดีๆ ของมึง กับกู ที่มีมาก่อนทักษิณและ ปชป เป็นมิตรภาพที่นิรันดรตลอดไป
เพื่อนผม มองหน้าผมอย่างตั้งใจ.
แล้วบอกผมว่า " แล้วจะคุยกันได้อย่างไรในเมื่อมึงกับกู คุยกันคนละเรื่อง"
ผมหัวเราะ แล้วบอกมันว่า ตอนมึงมีปัญหากับเมีย ตอนมึงมีปัญหากับลูก แล้วมึงโทรมาหากู
มึงเคยรู้ไหมว่า กูเป็นแมงสาบ......ไอเ หี้ย....
Edited by kaidum, 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556 - 23:00.
