-------------
จากพฤติกรรมเผด็จการเสียงข้างมาก
ที่นับวันจะยิ่งใช้อำนาจปิดปากฝ่ายค้าน ชัดเจนขึ้นทุกที
ทำให้เกิดภาพที่เราไม่คุ้นตามาก่อน
และทำให้ฝ่ายไพร่เอาไปตีกิน ตัดบทไปเผยแพร่ สะกดจิตกัน โดยละทิ้งบริบท
1. ผู้นำฝ่ายค้านเดินไปทวงถามเลขาฯ สภา ที่หน้าบัลลังก์
ถึงคำวินิจฉัยที่กลับไปกลับมาของประธานสองคน
2. ส.ส.เชน เทือกสุบรรณ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เพราะชีวิตของคนในพื้นที่กำลังลูกผีลูกคน
จากการใช้แก๊สน้ำตาสลายผู้ชุมนุมสวนยาง
ยังไม่รู้เลยว่าถ้าเป็นเราจะอดทนต่อแรงยั่วยุ และการถูกปิดปากได้ซักขนาดไหน
จะออกหน้าช่วยเหลือพี่น้อง ก็เกรงจะกลายเป็นข้ออ้างว่าม็อบนั้นเป็นม็อบการเมือง
ม็อบสวนยางจะโดนดิสเครดิตด้วยลูกไม้ชั่ว ซึ่งเป็นงานถนัดของพรรคไพร่
พอจะใช้สภาเป็นสถานที่พูด เพื่อประโยชน์ของคนในชาติ
กลับถูกเผด็จการรัฐสภาเสนอปิดการประชุมอยู่เสมอ
อีกทั้งนางสตรอฯ ที่ชอบอ้างว่ามีอะไรให้ไปคุยในสภา
ก็มิเคยนำพาจะเข้ามารับฟังปัญหาหรือแสดงความจริงใจ
ต่อคนที่มิใช่พวกตัวเอง
สรุปว่าเห็นใจในความอึดอัดนี้นะคะ
เมื่อรัฐสภาไม่เอื้อให้ได้ดูแลทุกข์สุขของคนในพื้นที่
ก็นับว่าตัดสินใจถูกต้องแล้วค่ะ ที่พึ่งพากระบวนการยุติธรรม