57 replies to this topic

[ผึ้งน้อยตุหรัดตุเหร่]

ในขณะที่ทฤษฎีหยุดนิ่งกลับไม่มีหลักฐานสนับสนุน เป็นแค่ความคิดของนักวิทยาศาสตร์บางคน

โห ผมชอบข้อความหลังที่สุดเลยครับ
มันช่างเหมาะกับไอ้พวกนักวิชาการกับสื่อกะเลวกะรากที่เป็นแค่"บางคน" แต่มาคิดแทน "ทุกคน"

[ปกติทำแต่งาน]

คิดต่างไม่เป็นไร

แต่อย่าหมิ่น อาฆาตมาดร้าย

เชี่ย คุยแบบผู้ดีไม่รู้เรื่อง

เห่าหอนอยู่นั่นแหละ คิดต่างก็เป็นผู้ร้าย เป็นผู้ผิด คิดต่างต้องติดคุก คิดต่างเป็รคนเนรคุณ

คิดอะไรเรื่องของบิดาเอ็ง สมอง ความคิดของเอ็ง ไม่เกี่ยวกับ ตรู แต่อย่ามาหมิ่นในที่สาธารณะ

เอ็งเป็นจิ้งจอกหางด้วน ก็ไม่ต้องมาแต่งนิยายให้พวกตรูตัดหางไปกับพวกเมิง หางของข้าสวย ภูมิใจที่มี สราดดดดดด

[Kyubey]

ผมพูดตามตรงนะครับว่า ผมศึกษางานเขียนและงานวิจัยเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์มาหลายชิ้น ทั้งเป็นงานเขียนต้องห้ามและไม่ต้องห้าม...(และไปเสวนาเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย)
ซึ่งผมไม่ขออ้างตัวว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องนี้นะ เพราะความรู้ผมมันแค่หางอึงเท่านั้น...

เอาเป็นว่าผมขอแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการวิจารณ์สถาบันกษัตริย์ล่ะกันครับ ซึ่งผมเคยโพสไว้นานแล้ว...
และถ้าใครอยากแย้งข้อมูลไหนก็เชิญเลยครับ เพราะตั้งแต่ผมโพสมา ไม่เคยมีใครแย้งผมสักคนเลย...

ผมขอออกตัวก่อนว่า ผมศึกษางานเขียนและงานวิจัยเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์มาหลายชิ้น ทั้งเป็นงานเขียนต้องห้ามและไม่ต้องห้าม...

สมัยนี้งานเขียนที่วิจารณ์พระหากษัตริย์มีเพียบครับ เลือกหาอ่านได้ตั้งแต่หนังสือถึงวิทยานิพนธ์เลยทีเดียว
(สำหรับวิยานิพนธ์รู้สึกว่าโดนเขียนจนไม่มีอะไรจะเขียนแล้วมั้ง)
เอาเป็นว่าในงานวิชาการที่เกี่ยวกับการวิพากษ์วิจารณ์สถาบันพระมหากษัตริย์มีจำนวนมากครับ
ซึ่งผมเคยอ่านแล้วส่วนใหญ่เป็นการวิพากษ์วิจารณ์ที่ได้องค์ความรู้ทางด้านประวัติศาสตร์เป็นอย่างดี
โดยเฉพาะการบอกข้อมูลอ้างอิงที่มีการอ้างอิงตั้งแต่ระดับเอกสารชั้นต้น จนถึงชั้นรอง แถมมีการอ้างอิงการสัมภาษณ์ที่ถูกต้องตามหลักงานวิจัย

แต่คนบางกลุ่มที่อยู่ในลัทธิต่อต้าน Loyalist (อันที่จริงกลุ่มแนวๆนี้มีมานานในประวัติศาสตร์แล้วนะ แต่พึ่งจะโด่งดังไม่กี่ปีนี้เอง)
พวกนั้นส่วนใหญ่ใช้เหตุผลที่ไม่ได้มองหลักความเป็นจริงว่า พระมหากษัตริย์ไม่ได้เป็นผู้บริหารประเทศตั้งแต่ยุคการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
และพวกนั้นไม่ได้เข้าใจหลักธรรมชาติของมนุษย์ เพราะมนุษย์ทุกคนมีทั้งดีและไม่ดี ซึ่งรอบตัวมนุษย์นั้นทุกอย่างมีทั้งคุณและโทษ
ดังนั้นตามตรรกะของมนุษย์ย่อมต้องมองข้อดีมากกว่าข้อเสีย และที่สำคัญมนุษย์ต้องทำดีมากกว่าการทำไม่ดี!!!
ส่วนใหญ่งานเขียนของกลุ่มนั้นผมเคยอ่านหลายครั้ง ซึ่งผมชอบถามกับตัวเองว่า 'ข้อมูลนี้อ้างอิงจากไหน มีหลักฐานอ้างอิงที่น่าเชื่อถือหรือไม่!?'
มันก็เหมือนกับว่า... ผมขอยกตัวอย่าง คุณ A พูดกล่าวหาคุณ B ว่าอย่างโน้นอย่างนี้โดยไม่มีหลักฐาน คุณ A โดนคดีหมิ่นคุณ B
แต่ถ้าคุณ A พูดกับคุณ B ด้วยเหตุผลและหลักฐานอ้างอิง อาจไม่โดนคดีหมิ่นก็ได้ครับ

ผมบอกได้เลยว่าบางคนที่ต่อต้านมาตรา 112 บางคนยังไม่เคยอ่านงานเขียนวิจารณ์พระมหากษัตริย์เลยแม้แต่งานเดียว...
แต่มาต่อต้านมาตรานี้โดยบอกว่าไม่มีสิทธิและเสรีภาพ?....

อืม...ผมขอยกตัวอย่างหนึ่ง คนที่พูดวิจารณ์เกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ก็เหมือนกับนักหนังสือพิมพ์หรือคนเขียนนิตยสารซุบซิบดารา
ถ้านักหนังสือพิมพ์หรือคนเขียนนิตยสารซุบซิบดาราใช้จินตนาการเขียนเรื่องราวต่างๆโดยไม่ใช่เรื่องจริง
เขาอาจจะโดนฟ้องในข้อหาหมิ่นประมาทได้ครับ ซึ่งกรณีนี้มีตัวอย่างมากมายครับ อย่างคุณสนธิ ลิ้มทองกุลโดนฟ้องหลายคดีไปแล้ว
หรือดาราอย่างคุณสุวนันท์ คงยิ่ง(กบ) ยื่นฟ้องหมิ่นประมาทหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งเป็นต้น...
ทั้งหมดนี้ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยนะ

อีกตัวอย่างหนึ่งคือ หนังสือต้องห้ามมีนามว่า "The King Never Smile"
ผมสงสัยว่าทำไมเล่มนี้ถึงเป็นหนังสือต้องห้าม? ผมอ่านไปสัก 2 รอบพอสรุปได้คือ...
1. ชื่อของหนังสือไม่เหมาะสม
2. เนื้อหาค่อนข้าง "ตรง" เกินไปจนสุ่มเสี่ยงการฟ้องร้องได้ ยกตัวอย่าง บทที่ 4 ของหนังสือเล่มนี้ชื่อ ...
ถ้าใครเคยอ่านบทที่ 4 ขอบอกว่าช่วงท้ายๆของบทที่ 4 เนื้อหาพุ่งตรงมาก แถมบอกว่าสิ่งนี้เป็นข่าวลือและเป็นทฤษฎีอีกต่างหาก...
และที่สำคัญ ตอนสรุปบทที่ 4 มีการเขียนเหมือน ... เป็นผู้ได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้???
ผมจึงไม่แปลกใจทำไมถึงเป็นหนังสือต้องห้าม ...
และไม่แปลกใจด้วยว่าทำไมถึงโดนฟ้องร้อง ...


ส่วนที่กล่าวหาว่ามีการกลั่นแกล้งคนบริสุทธิ์โดยใช้มาตรานี้...อันที่จริงเกือบทุกมาตราก็กลั่นแกล้งได้เหมือนกันแหละครับ
ถ้าใครดู "รายการคุยกับแพะ" ก็รู้แล้ว หรือเรื่องการจับลิขสิทธิ์ในร้านคอมพิวเตอร์ที่มีการกลั่นแกล้งเพียบ ทำไมไม่ไปเรียกร้องให้แก้กฏหมายลิขสิทธิ์บ้าง?
ผมพูดตามตรงนะครับว่า กฏหมายไม่ผิด แต่มันผิดอยู่ที่คนใช้กฏหมาย

สำหรับเรื่องคนจะรักหรือไม่รักสถาบัน ผมว่ามันเป็นธรรมชาติสิทธิของบุคคลครับ
เพราะเหรียญมีสองด้าน มีรักยอมมีเกลียด มีสุขย่อมมีทุกข์ มีดำย่อมมีขาว อื่นๆ
แต่ถ้าไม่รักสถาบัน ผมว่าอยู่เงียบๆดีกว่าครับ อย่าแสดงออก เพราะมันจะเกิดเรื่องได้
มันก็เหมือนกับว่า ต้องมีมารยาททางสังคม กล่าวคือเข้าเมืองตาหลิวต้องหลิวตาตามครับ

[butadad]

ปราบดา ลองนัั่งคุย กับสุทธิชัย เรื่องนี้มั่งยัง

[Bourne]

ไอ่ปราบดาหยุ่น มันคือใครครับ มีผลงานเขียนอะไรมีสาระเป็นชิ้นเป็นอันมั่ง
บอกตรง ๆ ไม่เคยอ่านและไม่เคยคิดอ่านงานเขียนมันสักชิ้น เพราะรู้สึกว่าผลงานมันน่าจะเป็น "วรรณเวร" มากกว่า "วรรณกรรม"
ไอ่เรื่อง "แสงไฟที่ต้องเราต้องรักษาไว้ด้วยกัน" ก็ไม่ได้อ่าน เพราะขี้เกียจเสียเวลา

[rinrin1356]

วิพากษ์วิจารณ์อย่างมีเหตุผล กับหมิ่น อาฆาต มาดร้าย สองคำนี้ ถ้าแยกไม่ออกว่าต่างกันแบบไหน กล้าดียังไงเรียกตัวเองเป็นนักวิชาการ นักกฎหมาย หรือแม้แต่นักเขียนก็ตาม

พวกเขาต้องกลับไปเรียนใหม่สิจึงจะถูก

[blue]

ผมเข้าใจที่คุณเห็นไตพยายามจะบอกนะครับ คุณเห็นไตจะย้อนหลังไป 100 จุดหรือล่วงหน้าไป 100 จุด
ไม่มีปัญหาหรอกครับ เพราะจุดที่เราจะต้องทำความเข้าใจกันมันคือจุดปัจจุบันครับ
คุณเห็นไตยกบทความเป็นท่อน ๆ มา แล้วบอกว่าน่าสนใจ คุณเห็นไตถอดอคติหรือยังครับที่ยกบทความเหล่านี้มา
ถ้าถอดอคติแล้วคุณเห็นไตน่าจะเห็นว่าหลายท่อนของบทความจะเป็นการกล่าวหาจากผู้คิดต่างที่กล่าวหาผู้ที่เขา
เรียกว่าสาวกลัทธิในลักษณะปกป้องผู้นำแบบไร้เหตุไร้ผล ซึ่งผมมองว่าเป็นการกล่าวหาที่ไร้เหตุไร้ผลครับ ผมไม่คิดว่า
ผู้เขียนบทความจะไม่รู้หรอกครับว่า การเห็นต่างไม่ได้มีอะไรผิดกฎหมาย แต่เขาพยายามจะเขียนให้มันเป็นอย่างนั้น
ผมติดใจบทความท่อนที่ว่า "สาวกลัทธิโหด***มถึงขั้นที่ว่าผู้คิดต่างทั้งหลายสมควรถูกฆ่าล้างโคตร นอกจากนั้นยังกีดกั้น
ขัดขวางประณามความเห็นหรือความช่วยเหลือจากคนนอกโดยประกาศว่าคนนอกไม่เข้าใจพื้นฐานวัฒนธรรมอันลึกซึ้ง
(ซึ่งไม่ต้องการตรรกะ) ของลัทธิตน"
บทความท่อนนี้คุณเห็นไตถอดอคติหรือยังครับ หรือคุณเห็นไตเห็นด้วยกับบทความท่อนนี้ ผมไม่ทราบว่าผู้เขียนใช้
จินตนาการ หรือไปโดนใครด่ามาทำนองนี้ จึงเอามาเขียน ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นก็ถือว่าไร้สาระมาก แต่ถ้าเขียนเพราะฝังใจ
เอาเหตุการณ์ในอดีตมาเขียน ผมว่ามันก็ผิดอีกนั่นแหละ เพราะเหตุการณ์แต่ละครั้งมันไม่ได้เกิดขึ้นจากความคลั่งลัทธิ
อย่างที่ผู้เห็นต่างอยากจะให้มันเป็น แต่มันเกิดจากการปลุกเร้ากันทั้งสองฝ่ายที่พยายามจะปลุกคนหมู่มากให้เชื่อตน
จนปัญหามันบานปลาย ถ้าเป็นกรณีที่ผมว่านี่ผมก็เห็นความโหด***มครับ แต่มันไม่เกี่ยวกับการคลั่งลัทธิอย่างที่ผู้เขียน
พยายามจะบอกว่ามันใช่ แต่ถ้ามันใช่มันก็คลั่งลัทธิทั้งสองฝ่ายละครับ แล้วคุณเห็นไตคิดว่าจะโทษใครครับ
ผมอ่านที่คุณเห็นไตเขียนเกี่ยวกับเรื่องการพูด การคิด ทำนองว่าถูกห้ามพูดห้ามคิด จะพูดต้องพูดในบ้าน
พูดแล้วต้องเหลียวหน้าเหลียวหลัง ผมก็มีอาการอย่างนั้นครับเวลาจะด่าหรือนินทาใครแต่กลัวเขาได้ยิน แต่ถ้าผมคิด
ไม่เหมือนเขาผมก็ไม่มีอาการอย่างนั้น เพราะผมแยกได้ว่าคิดต่างกับด่า มันไม่เหมือนกัน

[SINANJU]

เห็นไตครับ ถ้าสิ่งที่พวกนี้ทำบอกว่าคิดเพื่ออนาคตหรือไปไว้เป็นแนวคิดไกลๆๆๆอีกหลายๆๆๆๆปี ไม่มีใครว่าครับ แต่มันเอามาใช้กับปัจจุบันครับซึ่งคนเค้าไม่ยอม สังคมตอนนี้เค้าไม่ยอมครับ
อีกข้อนะครับคุณรู้ได้ไงครับว่าสถาบันเค้าไม่พัฒนาปรับตามสังคมไทย? แนวคิดที่มันคิดไว้มันอาจจะไม่ทันสมัยแล้วก็ได้

อ้อ แล้วอ้างอิงกาลิเลโอน่ะ อ้างให้มีเหตุผลหน่อย พวกนักวิทยศาสตร์เค้าจะทำอะไรมันต้องมีหลักฐานหรือข้อพิสูจน์ผลทดลองจริงมาหักล้าง ไม่ใช่เอาหลักเลื่อนลอยมาพูดครับ ถ้าของที่อยู่เดิมเค้ามีหลักฐานการกระทำเป็นรูปธรรม และพิสูจน์ว่ามีประโยชน์ต่อสังคมอยู่ และประชาชนพิสูจน์ได เค้าคงด่าว่านายปราบดาครับ เพราะที่ไอ้นี่พูดมันไม่มีหลักฐานอ้างอิงใดๆเลย หรือข้อพิสูจน์ใดๆเลย เอาเปลือกนอกมาคิดชัดๆ