ผมนับถือ หลวงพี่ กะ ตา อิทธ(itsorachai)
จริง ๆ น้อ ที่ไปสั่งสอน พวก เสื้อแดง งี่เง่า
ประจำบอร์ดเราได้
ผมเองตอนนี้ เลิกข้องแวะแล้ว
ตั้งแต่ ไมเกรนขึ้น มาหลายวันนี่
จริง ๆ ต้องโทษ ผู้จัดการ เล่น พี่มาร์คผม
จนผมเครียดเลย
ตอนนี้ อารมณ์ผม แปรปรวนมาก
ผมระงับอารมณ์ ตัวเอง ไม่ได้จริง ๆ
ถ้าผม ไปโพสต์นะ ผมต้องหลุด คำหยาบ สาปแช่ง แหง ๆ
แต่ดีละ หลวงพี่ ใจเย็นดี ตาอิทธิ ก็โอ นะ
พวกนี้ มัน เถื่อน และ ดื้อ กว่าที่เรา จะทนได้อะ
ก็ขอบคุณด้วย ที่ช่วยสั่งสอน
ตอนนี้ ผม ไม่มี ความอดทน เลยให้ตาย
ผมเหมือนคน ที่ทิ้ง ความยับยั้งชั่งใจ
ไปหมดแล้ว ตอนนี้ พยายามอารมณ์ดี อย่างเดียว
ไม่งั้น มีหวัง เครียดจนจุกอกตาย
เฮ้อออออ ขนาดมีพวก วอน ไม่เยอะมาก
ผมยังรู้สึกแย่เลย อยากให้บอร์ดเรา เงียบ ๆ หน่อย
แต่มีพวกนี้ ไว้ให้ เพื่อน ๆ ได้แสดงออกบ้าง ก็โอนะ
ตอนนี้ ผมไม่มีความคิดในหัวเลย
ที่จะไปบอร์ดการเมืองอื่น อารมณ์มันไม่ให้จริง ๆ
รู้สึกว่า มันจะกลับมาดีอีก ไม่ได้แล้ว
จนกว่า ลุง จะชู้ต ยายปู ออกจากตำแหน่งได้
แต่พูดจริง ๆ ผมไม่มั่นใจเลยแหละ
แล้วไม่รู้ด้วย ว่าจะออกมายังไง คิดถึง
ข้อเสนอพี่มาร์ค แต่ก็คงยากนะ
ตอนนี้ บางที ก็เหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้านะ
บางทีก็รู้สึกเหมือน ความสุข มันจะหายไปแบบ
ไม่มีวันกลับเลยอะ
ตอนนี้ อยู่ได้ด้วย ความรู้สึก ยึดติด
กับ เรื่องเบา ๆ แบบ ภาพขำ ๆ ของ
พวกฟาย แล้วก็ ภาพน่ารัก ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ
แต่จะหาแบบ ความหวัง ความสุขจริง ๆ
เหมือน ๆ มันจะเลือน ๆ ไงไม่รู้
บางที เคยคิดเหมือนกัน ว่า อารมณ์แบบนี้
ถ้าใครมายัด อาวุธ ให้ผมในมือ
ผมอาจทำอะไรบ้า ๆ ได้อะ