สำนึกของแม่ค้าก๋วยจั๊บกับพ่อค้าโอยั๊วะ
จาก OKNation
วันพุธ ที่ 25 ธันวาคม 2556
Posted by Dr.Sixteen ,
สำนึกของแม่ค้าขายก๋วยจั๊บกับพ่อค้าโอยั๊วะ
ถ้าผมไม่รีบบันทึกเรื่องนี้เดี๋ยวนี้จะรู้สึกผิดมาก ผมไปทำธุระที่โรงพยาบาลพุทธมณฑล โรงพยาบาลเล็กๆประจำอำเภอที่มีคุณหมอวัฒนา เทียมปฐม นายแพทย์ผู้เอาการเอางานและเป็นที่รักของเพื่อนผองน้องพี่ชาวพุทธมณฑล หน้าโรงพยาบาลจะมีรถเข็นขายก๋วยจั๊บ อีกร้านหนึ่งที่อยู่ติดกันเป็นร้านกาแฟโบราณ ขายตั้งแต่เช้ามืด หลังๆแกบอกว่าต้องเลิกเร็วขึ้นเพราะ “มีธุระสำคัญที่ต้องทำ”
เดินโต๋เต๋อยู่หน้าโรงพยาบาลพักหนึ่ง ได้ยินเสียงสองคนคุยกันเรื่องการบ้านการเมือง สัญชาตญาณอยากรู้อยากเห็นว่าเขาพูดถึงเรื่องนี้อย่างไร ทำให้ผมกระแซะเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้ได้ยินถนัดๆ
“บ้านเมืองเราไม่ปกติเพราะปล่อยให้เขาซื้อทุกอย่าง แม้กระทั่งสส.เขาก็ซื้อ แล้วอย่างนี้ต่อไปบ้านเมืองเราจะเป็นอย่างไร”
“ทุกอย่างก็ไปอยู่ในมือเขาหมดนะสิ เขาจะสั่งให้ทำอะไรก็ได้ แบบนี้มันก็แย่”
“ขนาดประชาชนออกมามากมายขนาดนี้ เขายังบอกว่าแค่แสนหน้าแสนหก ถ้ามี “เซ้นส์” (สาบาน ผมได้ยินอย่างนี้จริงๆ) ซะหน่อย ก็คงรู้ว่าอะไรเป็นอะไร นั่งนี่มันดื้อด้านจริงๆ”
“มันเป็นอย่างนี้ ผมถึงต้องไปทุกวัน เพราะกลัวไม่มีใครไปช่วยเขา บ่ายๆนี้ผมก็จะเลิกขายของ เตรียมตัวไปราชดำเนินแล้ว ไปหนึ่งคน ก็มีคนเพิ่มหนึ่งคน ถ้าไปสิบคนก็มีคนเพิ่มสิบคน ไม่ต้องมาจ้างผมหรอก ผมไปของผมเอง จ้างแท็กซี่ไปเอง กลับบ้านหกทุ่ม ตีหนึ่ง ตื่นเช้าก็ลุกมาขายของต่อ”
สักครู่มีชาวบ้านคนหนึ่งเดินเข้ามาสั่งกาแฟ แกบอกกับผมภายหลังว่า ทำนาอยู่แถวๆนี้
“ตอนนี้ถือกันแต่ใบประทวน (เอกสารจำนำข้าว) เบิกเงินจาก ธกส.ก็ไม่ได้ เดือดร้อนกันไปหมด ไม่รู้จะทำไงดี ปีใหม่ก็กำลังจะมาแล้ว ชาวบ้านต้องกินต้องใช้...”
ผมฟังแล้วอึ้ง นึกไม่ถึงว่าสำนึกราชดำเนิน จะแผ่ซ่านเข้าไปยังจิตใจของพลเมืองไทยได้อย่างกว้างขวางขนาดนี้ เคยมีคนปรามาสว่า ชาวบ้านหาเช้ากินค่ำ อยู่เหย้าเฝ้านา ไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ใครมาโน้มน้าวชักชวนหรือเอาเงินจ้างให้ไปไหนเขาก็ไป แต่พ่อค้าโอยั๊วะรายนี้ เจียดรายได้จากการขายของมาจ่ายเป็นค่าแท็กซี่จากพุทธมณฑลไปถนนราชดำเนินทุก คืน โดยไม่มีใครบังคับ เขาไปของเขาเองโดยสมัครใจ เพราะห่วงว่า การชุมนุมที่ราชดำเนินจะกร่อย ส่วนแม่ค้าก๋วยจั๊บ ถึงแม้จะไม่ได้ไปร่วมชุมนุม แต่ก็อ่านสถานการณ์ด้วยความเข้าอกเข้าใจและผมเชื่อว่า มีคนคิดแบบเขา รู้สึกแบบเขาอยู่ค่อนประเทศ แต่ไม่ได้ออกมาเดินเท่านั้นเอง
หลายปีที่ผ่านมา สังคมไทยอึดอัดคับข้องใจกับเผด็จการในรูปแบบใหม่ นั่นคือเผด็จการนายทุนที่ใช้เงินซื้อสส.มาไว้ในคอกอุปถัมภ์และบังคับบัญชา สส.เหล่านั้นให้ทำในสิ่งที่ตนเองต้องการโดยไม่คำนึงถึงความถูกต้องชอบธรรม ตามหลักนิติรัฐ นิติธรรม ใช้ประชาธิปไตยเป็นเครื่องมือในการค้ำจุนอำนาจ สังคมไทยอึดอัดคับข้องใจเพราะไม่รู้จะจัดการกับเผด็จการในรูปแบบใหม่ได้ อย่างไร ได้แต่หวานอมขมกลืนเรื่อยมาตั้งแต่เศรษฐีจนถึงยาจก เพราะทำอะไรพวกนี้ไม่ได้ จับไม่ได้คาหนังคาเขา
จนกระทั่งถึงเวลาที่ธรรมะจัดสรร คนพวกนี้เกิดย่ามใจ ทำผิดให้เห็นแบบคาหนังคาเขา แต่ก็ยังทำทู่ซี้ไม่แยแสปฏิกิริยาของประชาชน เอาแต่หาเหตุผลข้างๆคูๆมาอ้างเอาตัวรอดไป รอวันเลือกตั้งมาถึงเพื่อจะได้กลับมาใหม่ เพราะยังไงเสีย ก็ต้องชนะ แต่เขาอาจคิดผิด
ระวังให้ดีเถอะ ปฏิกิริยาต่อต้านจากสังคมกว้างขวาง ลึกซึ้งขนาดนี้ หากยังมาทำไก๋ แกล้งทำไม่รู้สึกรู้สาแบบกบต้ม น้ำเดือดมาถึงตัวเมื่อไหร่ ระวังจะกระโดดหนีไม่ทัน
Link
http://www.oknation....3/12/25/entry-1