73666 ความเห็นในกระทู้นี้

[พ่อไอ้ตอม]

จะเอาภาพมาลงทำไม ขยายให้มันทำไม ลบเหอะ มีเป็นร้อยมีทุกวัน ให้มันอยู่ในที่ๆของมันไม่ใช่เอาออกมาขยายให้มันมีความสุข

เป้าหมายมันคือต้องการให้เผยแพร่ แค่นี้ก็ตกหลุม เอามาให้ดูคนทำมันเจ็บเหรอ

เราคนอ่านที่เห็นกลับเจ็บใจ

Edited by พ่อไอ้ตอม, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 17:36.

[redfrog53]

Pone Poyepoloye กับ Tooktook Dent
รถแท็กซี่ติดธงผืนใหญที่กระโปรงด้านหน้าและหลัง กระจกข้างติดแผ่นกระดาษเขียนว่า "รับส่งฟรีสถานที่ชุมนุม"


ที่ติดธงแดง หายากโน๊ะ???

[Bookmarks]

ผมรู้สึกได้นะครับว่า เราจะชนะแน่นอน จากอาการดิ้นของรัฐบาลนี้ ตอนนี้มันใส่ร้ายมวลชนแบบไม่ยั้งเลย ทำให้ผู้ชุมนุมยิ่งเกลียด 

Edited by Bookmarks, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 16:32.

[Bookmarks]

จะเอาภาพมาลงทำไม ขยายให้มันทำไม ลบเหอะ มีเป็นร้อยมีทุกวัน ให้มันอยู่ในที่ๆของมันไม่ใช่เอาออกมาขยายให้มันมีความสุข

เอามาลง ทำให้มันรู้สึกหนาวๆ ได้นะ มันกล้าเปิดหน้าขนาดนี้ แล้วมันจะเดินไปไหน มาไหนแบบสบายๆ หรือครับ ตอนนี้คงหนาวจับไข่แล้ว

[ไก่น้อย]

@nongyangyang
12.00น.แม่พล.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรม กอดให้กำลังใจนายสุเทพหน้า supalaipark






ข่าวฟรีทีวีตายแล้ว
"ผมไม่เคยเห็นการบริหารจัดการอะไรที่มันเลวได้อย่างนี้ ไม่มีตัวเลข ไม่มีรายละเอียดอะไรทั้งสิ้น ทุกอย่างมาจากการโม้ของรัฐบาล เมื่อความจริงตามทัน ไม่มีการขายข้าว มีแต่จ่ายเงินจนเกลี้ยงหมด จะมีอะไรเหลือ"
ศาสตราจารย์อัมมาร สยามวาลา
อดีตประธานสถาบันการวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย
(TDRI)





ตั๊น จิตภัสร์ ภิรมย์ภักดี
ทหารเคยบอกว่าถ้ามีคนตาย รัฐบาลต้องรับผิดชอบ.. ตั๊นเชื่อว่าถึงเวลาแล้วค่ะ ที่ทหารจะต้องออกมาแสดงจุดยืนเคียงข้างพี่น้องประชาชน คุณจะยอมยืนนิ่งดูดายให้รัฐบาลและระบอบทักษิณทำร้ายประชาชนอีกนานเท่าไร??
นี่จะต้องสูญเสียชีวิต สูญเสียเลือดเนื้ออีกสักกี่คน?? คุณจึงจะยอมออกมายืนเคียงข้างประชาชน..
พวกเราเลือดเนื้อเดียวกัน เป็นคนไทยเช่นกัน ประชาชนมือเปล่ามาเรียกร้องความถูกต้อง ความยุติธรรม มาไล่คนโกง.. ไม่ใช่กองโจรที่มาปล้นชาติหรือลอบทำร้ายประชาชน..
ประชาชนสู้ไม่มีถอยอยู่แล้วเพราะเราสู้ด้วยอุดมการณ์ สู้เพื่อชาติ เพื่ออนาคตของบ้านเมือง ยึดหลัก สงบ สันติ อหิงสา แต่เราชนะพวกโจรไม่ได้ถ้าพี่น้องทหารไม่ออกมา
อย่าได้ไปกลัวรัฐบาลทรราช ที่ได้ทรยศคนทั้งประเทศแล้ว เป็นสิทธิของพวกเราภายใต้กรอบกฎหมายรัฐธรรมนูญที่จะทวงคืนอำนาจอธิปไตยกลับมาเป็นของประชาชน
เราไม่ได้เรียกร้องให้ทหารออกมาปฏิวัติ เพราะนี่เป็นการประชาภิวัฒน์ คือการปฏิวัติโดยประชาชน เราเพียงเรียกร้องให้ทหารออกมาแสดงจุดยืน..
วันนี้มีเพียง2ฝ่ายเท่านั้น คือ ระบอบทักษิณ กับ ประชาชน.. อยู่ที่ว่าทหารจะเลือกฝ่ายไหน!!!

การบริหารระดับประเทศแต่ไม่มีข้อมูลอะไรตอบประชาชนได้เลยจริงๆๆ  ยิ่งท่านรัฐมนตรีณัฐวุฒิถามเรื่องจำนำข้าวยังไม่รู้ว่าใช้เงินในการรับจำนำเท่าไหร่  ขายได้เท่าไหร่  ต้องใช้เงินแผ่นดินเพิ่มเท่าไหร่  นั้นเป็นการบริหารระดับประเทศซึ่งทำให้ประชาชนยากจนขึ้นไปอีกหากผู้บริหารทำผิดพลาด   ยกตัวอย่างง่าย ๆ  ภรรยาให้เงินสามีไปเที่ยว  กลับมายังถามสามีว่าใช้อะไรไปบ้าง  ให้ไปเท่าไหร่ใช้หมดเลยหรอ  หากสามีแอบกั๊กไว้  

[nakornphun]

เอาใจช่วยทุกท่าน เราจะฝ่าฟัน และ ผ่านพ้นไปด้วยกันครับ

[ongard370]

ผมสงสัยว่าเราจะมีตำรวจไว้ทำ

== ข้อความถูกระงับโดยผู้ดูแล ==  อะไร

Edited by MOD_21, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:35.

[nakornphun]

ผมสงสัยว่าเราจะมีตำรวจไว้ทำ

== ข้อความถูกระงับโดยผู้ดูแล == อะไร

 

ใจเย็นๆครับ พวกเราอย่ารีบร้อนครับ ยิ่งตำรวจอยู่เฉย ยิ่งดีแล้วครับ มันบีบให้เกมมันผลิออกในแนวทางที่วางไว้ อย่าให้ตำรวจทำอะไรนั่นแหละครับ เรายิ่งยิ้ม 555+

Edited by MOD_21, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:35.

[Tatiana]

ลูกคัยหว่า!!!

 

ขอคลายเคลียดนิ๊ดเดียว

 

อยากฝากถามคุณอรรถวิช สุวรรณภักดี ว่าใช้ครีมยี่ห้อไร หน้าเด้งดีจัง เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ สาว แก่ แม่หม้ายรวมถึงหนุ่มรักหล่อในบอร์ดด้วย

[ppneer]

 

ลูกคัยหว่า!!!

 

ขอคลายเคลียดนิ๊ดเดียว

 

อยากฝากถามคุณอรรถวิช สุวรรณภักดี ว่าใช้ครีมยี่ห้อไร หน้าเด้งดีจัง เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ สาว แก่ แม่หม้ายรวมถึงหนุ่มรักหล่อในบอร์ดด้วย

 

 

 

ใช้กวนอิม ครับ

[สุกี้น้อย]

 

         

[สุกี้น้อย]

ผมแค้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[foyfon]

 

         

ตัวเล็กอาการดีขึ้นหรือยังครับ

[ต้นกล้า]

วัดกันไปเลย...ถ้าคืนนี้คนมาชุมนุมยังไม่ลดลง หรือมามากกว่าเดิม...รัฐบาลเถื่อนอาวสานแน่ครับ..

[Tatiana]

ภาพจากเฟสบุค

 

แก้ไขลบภาพตามที่เพื่อนสมาชิกแนะนำค่ะ

 

 

 

 

 

Edited by Tatiana, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 17:32.

[สุกี้น้อย]

 

 

         

ตัวเล็กอาการดีขึ้นหรือยังครับ

 

 

ดีขึ้นแล้ว...หลับอยู่

 

ขอบคุณมากครับ

[คนสับปรับ]

ภาพจากเฟสบุค

แจ้งลบออกเถอะครับ หรือรายงานเจ้าของภาพเอาออกเถอะครับ มันไม่ดี แต่ให้ทำจริงๆดีกว่า 

[aiwen^mei]

Nadaprapai Sucharitkul

My niece Vanina who wrote the letter to President Obama !

Vanina Sucharitkul

I will be at Ratchprasong stage tonight around 8 pm after K Suthep to talk about the Obama letter. Let's get the message across to the foreign media. We are not anti-democratic, we are just anti-tyranny.

 

 

Edited by aiwen^mei, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 17:24.

[nakornphun]

ความไม่สงบมากมาย มาแต่ด้วย แตก สามัคคี

[aiwen^mei]

Nadaprapai Sucharitkul

My niece Vanina who wrote the letter to President Obama !

Vanina Sucharitkul

I will be at Ratchprasong stage tonight around 8 pm after K Suthep to talk about the Obama letter. Let's get the message across to the foreign media. We are not anti-democratic, we are just anti-tyranny.

 

 

 

Letter to President Obama regarding Thailand's Political Crisis - A Response to Michael Turner

17 มกราคม 2014 เวลา 18:21 น.

President Barack Obama

President of the United States of America

The White House

1600 Pennsylvania Ave., NW

Washing, D.C. 20500

 

17 January 2014

 

 

Dear Mr. President,

 

I am writing in response to Congressman Michael R. Turner's letter to you yesterday, urging you to publically voice opposition to the anti-government movement and support the election on 2 February 2014.  With all due respect, Congressman Turner's letter is misguided and shows a lack of understanding of the Thai political crisis. 

 

As a U.S. trained lawyer, and citizen of the U.S. and Thailand, I am pro-democracy.  Indeed, I have often volunteered for voters' assistance groups to inform Americans on voting registration, necessary documents for voting, and finding the right precinct to ensure that their votes do get counted.

 

The anti-government protestors are also pro-democracy.  The movement is not to rid Thailand of democracy.  It is to rid Thailand of the most tyrannical and dictatorial regime in history.  Throughout history, many dictators have been democratically elected.  Saddam Hussein received 100% of the votes.  Hugo Chavez, whom you publically called authoritarian, was also elected by the majority.

 

The Thaksin authoritarian government, elected through vote-rigging, proved to be the most corrupt and the gravest human rights violator.  In order to fully appreciate the current political crisis, one must examine the telecommunications Tycoon' legacy.  To name a few examples of Thaksin's egregious conducts:

 

• In February 2003, Thaksin launched a "war on drugs" campaign resulting in 2,800 extrajudicial killing in the span of three months.  In 2007, official investigations concluded that more than half of those executed had no connections with drugs.  The UN Human Rights Committee raised serious concerns yet perpetrators were never prosecuted.
• In 2004, Thaksin's security forces shot, suffocated or crushed to death 85 southern protestors in what is known as the Tak Bai massacre.  Human Rights Watch has condemned this atrocity and urged independent criminal investigation but again, to no avail.
•  According to Amnesty International, 18 human rights defenders were either assassinated or disappeared.
• Due to Thaksin's censorship and intimidation of the press, human rights violations remained unreported and any dissent was silenced.   
• In an attempt to circumvent conflict of interest laws, Thaksin illegally transferred billions of baht in assets to his maids and drivers, without their knowledge.
• Thaksin aided his wife to purchase government land at a reduced rate of 1/3 in violation of the law prohibiting political leaders from engaging in business dealings with the government. Thaksin was consequently sentenced to two years in prison but fled the country and never served his sentence.
• Thaksin approved a US $127 million low-interest government loan to Myanmar's military-run government to purchase satellite services from his telecommunications business.
• During his tenure as prime minister, Thaksin sold his stakes in telecoms giant Shin Corp to Temasek holding, evading taxes worth $16.3 million. 
• Thaksin's countless measures to benefit his telecommunications business prompted the Supreme Court to unanimously find him guilty of 4 counts of policy corruption and order seizure of $1.4 billion of his frozen $2.3-billion fortune.

 

These are just examples of the myriad ways in which Thaksin abused and robbed this country.  Although in self-imposed exile, Thaksin continues to run Thailand and implement the policy of corruption through his sister.  In a guised attempt to foster reconciliation, the current Thaksin regime passed the Amnesty Bill, designed to pardon protestors from all sides for engaging in political expression.  At 4:25 am on a Friday night, the Thaksin-controlled parliament passed the final version of the bill that would now pardon all politicians ever charged or convicted of corruption since the coup.  The revised bill also provided for the return of assets seized.  To state the obvious, this law was passed solely to pave way for Thaksin's return as a free man with all his wealth restored.

 

In a ploy to control both the parliament and the senate, Thaksin's current government attempted to amend the senate structure and bar appointed senators who are professionals from all sectors.  Eliminating this system would result in Thaksin's party controlling the legislative branch without any checks and balances.  The Amnesty Bill or any other laws to enable Thaksin's corruption can then easily pass.  Although the Constitutional Court struck down the senate-restructuring measure, Thaksin's government openly declared that it would defy the court's decision. 

 

It is this blatant systematic policy of corruption and abuse of power solely for the benefit of Thaksin that fueled Thai citizens to stand up and say, enough is enough.  The protestors want democracy.  But first, Thaksin's dictatorship must be eradicated. 

 

Over a decade of being under Thaksin's regime, one thing is clear.  Our current democratic system has failed us.  It has allowed for an authoritarian regime to usurp power and strip the nation's wealth.  When a system accepts voter fraud and places corrupt politicians above the law, citizens must question and rise up against this broken system.  The citizens are calling for reform.  A true democracy with transparency, accountability, and most importantly, balance of power. 

 

We want democracy.  And it is through this civil disobedience that we will achieve it.

 

Sincerely,

 

 

 

Vanina Sucharitkul

cc: Congressman Michael R. Turner

Edited by aiwen^mei, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 17:24.

[redfrog53]

ใจบางบาง ใยไหม หญิงในเชิงบวก
จากกระทู้ในพันทิพย์ http://pantip.com/topic/31535665 สรุปแล้วควายแดงแต่งเรื่องนะคะ เจ้าของรูปภาพโดนขโมยภาพมาค่ะ
ขอบคุณเจ้าของภาพ



ตกลงแดงแต่งเรื่องไม่เนียน แถมไปเอารูปคนอื่นมาใส่ไฟอีก โคตรเหจิง!

[แดงแสงเทียน]

กูไม่ไปเลือกตั้ง

กููกับมึงไม่ต้องเคารพซึ่งกันและกัน

มึงจะทำอะไรเรื่องของมึง กูจะทำอะไรเรื่องของกู

มึงจุดเทียนทำไมขอมึงกูไม่อยากรู้

กูจะจุดเทียนให้อุดมการณ์พี่น้องกู

 

กูกับมีงแยกกันอยู่ โลกใครโลกมัน

กูจะเดินผ่านพวกมึงเสมือนมึงต่างชาติ ต่างพันธ์

[อาวุโสโอเค]

สู้กันด้วยสตินะครับ ช่วงนี้ผมไปๆมาๆ ลาดพร้าว

เป็นห่วงทุกท่านนะครับ

[HiddenMan]

 

I Support PM Abhisit

Liked · 6 minutes ago 

 

 

สู้ไม่ถอย /

@Probank_News
มวลชนยืนอยู่บนสะพานลอยเยอะมาก ที่แยกรัชดา-ลาดพร้าว#exitTH pic.twitter.com/QHUwtGfFMU 5:03pm · 19 Jan 14

[HiddenMan]

 

 

I Support PM Abhisit

แจ้งข่าว การ์ด ที่โดนจ่อยิงที่เวทีลาดพร้าว คืนวานนี้ 18/01/2014 อาการปลอดภัยแล้ว # ขอบคุณคณะแพทย์ ที่ช่วยกันดูแลอย่างเต็มที่ครับ

[Tatiana]

 

ภาพจากเฟสบุค

แจ้งลบออกเถอะครับ หรือรายงานเจ้าของภาพเอาออกเถอะครับ มันไม่ดี แต่ให้ทำจริงๆดีกว่า 

 

ลบแล้วค่ะ แต่เสียดายอ่ะ

[HiddenMan]

 

ตั๊น จิตภัสร์ ภิรมย์ภักดี

Liked · 26 minutes ago 

 

 

วันนี้ที่เวทีแยกราชประสงค์.. เย็นนี้เจอกันที่ 5แยกลาดพร้าวนะคะ..

ขออนุญาตืงดขายตุ๊กตาที่เวทีปทุมวันวันนี้นะคะ เนื่องจากต้องเดินทางไปหลายเวทีกว่าจะได้กลับมาที่เวทีปทุมวันคงจะดึก เตรียมพร้อมสรุปข่าวภาษาอังกฤษค่ะ..

[nakornphun]

แปลเป็นภาษาไทยให้ผมได้ไหมครับ ผมอ่านไม่ค่อยออกครับ

[RED MORON]

ประชาชนที่ถนนลาดพร้าวเยอะมาก ไม่มีคำบรรยาย

[redfrog53]

ตั๊น จิตภัสร์ ภิรมย์ภักดี
วันนี้ที่เวทีแยกราชประสงค์.. เย็นนี้เจอกันที่ 5แยกลาดพร้าวนะคะ..
ขออนุญาตืงดขายตุ๊กตาที่เวทีปทุมวันวันนี้นะคะ เนื่องจากต้องเดินทางไปหลายเวทีกว่าจะได้กลับมาที่เวทีปทุมวันคงจะดึก เตรียมพร้อมสรุปข่าวภาษาอังกฤษค่ะ..

[iba]

 
         

ตัวเล็กอาการดีขึ้นหรือยังครับ

 
ดีขึ้นแล้ว...หลับอยู่
ตัวเล็กหายไวๆนะ. แถบที่ระเบิดเราชอบไปยืนตรงนั้นด้วย เฮ้อ ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร โกรธเกลียด เจ็บแค้น เสียใจ

 
ขอบคุณมากครับ

[phoebus]

Issara Sinpreecha

 

"เรวดี ศรีท้าว" อดีตนักวิ่งลมกรด ทีมชาติไทย มาร่วมให้กำลังใจกับ 'หลวงปู่พุทธะอิสระ' และมวลชน กปปส. ณ เวทีแจ้งวัฒนะ

 

   

 

[Redbuffalo010]

" ลุงปอดครับ ”      

 

“สมชัย”โพสต์เฟซบุ๊กอัด ”ปลอด ”

ถามอายุเท่าไร รับทำงานเหนื่อย ถูกกดดัน ลั่นอยู่ครบเทอม คอยทำหน้าที่ขจัดคนโกง

 

เมื่อวันที่ 19 ม.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายสมชัย ศรีสุทธิยากร กกต.ด้านกิจการบริหารงานเลือกตั้ง ได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กส่วนตัว ตอบโต้นายปลอดประสพ สุรัสวดี ปฏิบัติหน้าที่รองนายกรัฐมนตรี กรณีที่ได้โพสต์ภาพถ่ายล้อเลียน กกต. ทั้ง 5 คน พร้อมระบุข้อความเรียกร้องให้นายสมชัย ลาออกจากตำแหน่ง เนื่องจากมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมกับการปฏิบัติหน้าที่กกต. โดยระบุว่า " ลุงปอดครับ ” ไม่รู้ว่าตอนนี้ลุงปอดอายุเท่าไร มีความเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่สักแค่ไหน จำได้ว่า เจอลุงปอดครั้งแรกเมื่อจัดเวทีแก้ไขปัญหา สมัชชาคนจน แก้ปัญหาเขื่อนปากมูล ที่หอประชุมเล็กธรรมศาสตร์ ซึ่งเป็นวิกฤตของประเทศในช่วงนั้น ลุงปอดน่าจะเป็นข้าราชการระดับสูงที่รัฐบาลขอให้มาขึ้นเวทีชี้แจงกับชาวบ้าน ผมเห็นลุงปอดเอาหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะมาอ่านบนเวที ตอนที่ชาวบ้านเขาร่ำไห้บรรยายถึงความทุกข์ยาก คงสะท้อนถึงวุฒิภาวะของลุงปอดในขณะนั้นได้ข้อความระบุด้วยว่า ลุงปอดคงอึดอัดเต็มที่ที่ผมทำหน้าที่ตรงไปตรงมา ไม่เข้าหน้าอินทร์หน้าพรหม แตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่แวดล้อมลุง ที่มักจะเออออห่อหมก ตามใจ จนลุงเสียนิสัย นึกว่าจะบ่นจะว่าใคร เป็นหมา เป็นเสือ ก็ว่ากันได้เต็มที่ หรือลุงนึกว่าตำแหน่งยศฐา บรรดาศักดิ์ที่มีเลยทำให้ลุงสามารถกล่าวคำหยาบคายกับใคร โดยลืมนึกถึงหนังสือสมบัติผู้ดีที่ลุงแนะนำให้ผมอ่าน ไม่เป็นไร เพราะลุงคงต้องแสดงออกหน่อย เดี๋ยวคนพวกเดียวกันจะเห็นว่าทำงานไม่เต็มที่

 

ผมเองก็เป็นชาวบ้านตัวเล็ก ๆ ที่บังเอิญเค้าเลือกมาทำหน้าที่เป็นกรรมการ แล้วเค้าก็ทำงานเป็นทีมกันดี เพียงแต่ที่เหลือเขาอาจจะไม่ถนัดตอบโต้กับนักการการเมืองที่ใหญ่คับเมือง หรือไม่อยากลดตัวลงไปเกลือกกลั้ว บังเอิญผมอาจจะเด็กสุด และยังควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ เลยพูดมากกว่าคนอื่นสักนิดนายสมชัย ระบุอีกว่า เรื่องเลือกตั้ง เราก็ตั้งใจทำงานเต็มที่ แต่ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ก็อยากให้พวกลุงได้รับรู้บ้าง เพื่อว่าจะได้สำเหนียกถึง อะไร ๆ ที่จะเสียหายที่ตามมา แล้วจะได้ช่วยกันแก้ไข เพราะหากบ้านเมืองจะจลาจลวุ่นวายตรงหน้า คงไม่พ้นความรับผิดชอบของเรา ๆ ท่าน ๆ ให้เป็นบันทึก รอยเปื้อนในประวัติศาสตร์ไทย เรื่องขอให้ลาออก เรียนตามตรง เหนื่อยกับการทำหน้าที่ตรงนี้พอสมควร ทั้งเวลา ทั้งแรงกดดันก็มากมาย กลับไปสอนหนังสือรายได้ก็มากกว่านี้ แต่พอนึกถึงการได้รับโอกาสพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้ทำหน้าที่สำคัญยิ่งนี้แล้ว คงต้องอยู่ต่อไปจนครบวาระ เพื่อทำหน้าที่ ไม่ให้คนโกง คนทุจริต มาบริหารให้เกิดความเสียหาย ล่มจม แก่ประเทศชาติ ซึ่งอาจทำให้ขัดใจนักการเมืองขี้ฉ้อบางคน แต่ขอให้สบาย ๆ อย่าเครียดมากเกินไป หรือจะไปเดินเล่นแถวสยามพารากอน พร้อมกันบ้างก็ได้ แถวนั้น ปลอดภัย มีคนแต่คนดี ไม่มีปัญหา วันนี้ว่างนิดนึง เลยมีโอกาสเขียนจดหมายถึงลุง แต่หากวันหน้างานยุ่ง ไม่มีโอกาสตอบเรื่องไร้สาระเช่นนี้ ลุงคงไม่ว่านะ ด้วยความระลึกถึง แม้ว่าจะไม่รู้จักกันมากก็ตาม.

http://dailynews.co....บุ๊กอัด ”ปลอด ”

Edited by Redbuffalo010, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:10.

[a.mtvv]

สหภาพฯ ธ.ก.ส. นัดชุมนุมใหญ่พรุ่งนี้ สกัดรัฐบาลล้วงเงินฝากลูกค้า อุดโครงการจำนำข้าว.... อ่านต่อได้ที่ : http://bit.ly/1h3T1gF

Edited by a.mtvv, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:12.

[lakhin]

ขอให้จับเป็นได้ไวๆ

[สุกี้น้อย]

Bluesky ทำไมไม่ถ่ายทอดที่เวทีอนุสาวรีย์

ผมร้อนใจ

[ใบย่านาง]

 18 มกราคม 2557

น.พ. สันต์  ใจยอดศิลป์
 

ขอเขียนถึงการเมืองหนึ่งครั้ง และครั้งเดียว

 

บล็อกของผมพูดถึงแต่เรื่องสุขภาพการเจ็บป่วย จะนอกเรื่องบ้างก็เป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาคลายเครียด เรื่องอื่นๆที่เป็นสาระแต่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพไม่ว่าจะเป็นศาสนา หรือการเมือง ผมไม่เคยพูดถึงเลย ที่ผมไม่พูดถึงการเมืองนั้นมีเหตุผลสองอย่าง อย่างหนึ่งก็เพราะคนไข้ของผมมีทั้งสีเหลืองสีแดง ที่เป็น ส.ส. ก็มี ที่เป็นรัฐมนตรีก็มี มีทั้งฝ่ายเพื่อไทยและฝ่ายประชาธิปัตย์ แม้แต่ท่านผู้อ่านบล็อกนี้ก็มีทั้งเหลืองทั้งแดง ถ้าผมพูดเรื่องการเมืองไป ไม่ว่าจะพูดออกเหลืองหรือออกแดง ก็ต้องทะเลาะกับคนไข้ของผมเสียราวครึ่งหนึ่ง ดังนั้นผมเงียบเสียดีกว่า

 

แต่ว่ามาถึงวันนี้บ้านเมืองของเราได้เฉียดเข้าใกล้จวนแจจะตกขอบเหวของความหายนะ ผมจึงคิดว่าเป็นเวลาที่ผมควรแหกประเพณีของบล็อก ขอเขียนเรื่องการเมืองสักหนึ่งครั้ง ครั้งเดียว แล้วจะไม่เขียนถึงอีกเลย

 

อีกเหตุผลที่ผมไม่เคยเขียนเรื่องการเมืองมาก่อนก็คือผมเองเคยตั้งใจว่าจะทำงานเป็นหมออาชีพมุ่งใช้ชีวิตดูแลคนเจ็บไข้โดยจะไม่ยุ่งอะไรกับการเมืองอีกเลย ตั้งแต่หลังเหตุการณ์ตุลาคม 2519 เป็นต้นมา เหตุผลเรื่องนี้มันยาว แต่ผมเล่าคร่าวๆให้ท่านผู้อ่านได้ เพื่อจะได้เข้าใจเรื่องที่ผมจะเขียนวันนี้ คือหลังเหตุการณ์ที่นักศึกษาเดินขบวนขับไล่รัฐบาลทหารเมื่อ 14 ตุลาคม 2516 ผมก็เหมือนนักศึกษาในสมัยนั้นคนอื่นๆที่ฝักใฝ่การเมืองจนการเมืองเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของชีวิตประจำวัน ตัวผมเองเป็นรองนายกองค์การนักศึกษาของมหา’ลัย ซึ่งมีงานหลักคือประสานงานม็อบต่างๆนอกมหา’ลัยมากกว่างานเรียนหนังสือ วาระหลักของขบวนการนักศึกษาสมัยนั้นมีเรื่องเดียว คือทำอย่างไรจะลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนลงได้ หรือที่เรียกว่า wealth distribution วิธีการที่พวกเราตกลงกันได้เป็นเอกฉันท์มีประเด็นเดียว คือต้องต่อต้านการคืนชีพของรัฐบาลเผด็จการทหารทุกรูปแบบ แต่การจะเดินหน้าไปอย่างไรโดยไม่มีเผด็จการทหารนั้น นักศึกษาเองก็แบ่งเป็นสองแนว แนวหนึ่งนิยมระบบประชาธิปไตยที่มีการเลือกตั้ง อีกแนวหนึ่งเชื่อว่าระบบเลือกตั้งไม่เวอร์ค เพราะเปิดช่องให้พวกนายทุนขุนศึกศักดินาตามเข่นฆ่าทำลายผู้นำคนจน จำต้องก่อการปฏิวัติลุกฮือของชนชั้นกรรมาชีพ แล้วตั้งรัฐบาลเผด็จการของชนชั้นกรรมาชีพขึ้น เรียกง่ายๆว่าแนวทางคอมมิวนิสต์ พวกนิยมแนวทางหลังนี้บางคนก็ได้ไปติดต่อสื่อสัมพันธ์กับ พคท.(พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย) ซึ่งเป็นพรรคการเมืองนอกกฎหมายและทำงานอยู่ในป่า ตัวผมนั้นเป็นพวกไม่ชอบความรุนแรงและนิยมระบบเลือกตั้ง แม้ว่าอีกใจหนึ่งยังออกจะเห็นด้วยว่าท่ามันจะไม่เวอร์ค เพราะขณะที่พวกเราพยายามยึดมั่นในแนวทางประชาธิปไตยอยู่นั้น ก็ได้เห็นผู้นำชาวนา ผู้นำกรรมกร ที่ลุกขึ้นมานำเรียกร้องเพื่อปากท้อง ได้ทะยอยถูก “เก็บ” หรือฆ่าตายอย่างทารุณไปหลายราย

 

แล้วทหารก็ทำรัฐประหารโหดเมื่อ 6 ตุลาคม 2519 นักศึกษาจำนวนหนึ่งถูกฆ่าตาย บางคนถูกจับแขวนคอ อีกจำนวนมากหนีหัวซุกหัวซุน รวมทั้งผมด้วย ส่วนหนึ่งหนีเข้าป่าไปสมทบกับ พคท. แต่ผมหนีไปตั้งหลักไม่ไกล พอเห็นปลอดภัยก็กลับเข้าหอเรียนหนังสือต่อ ประสบการณ์ที่เหล่าผู้นำนักศึกษาได้รับจากการกระทำของขุนศึกในสมัยนั้น ผมบรรยายได้คำเดียวว่า.. “ยากที่จะลืม”

 

ผมเองนั้นเป็นคนขี้ขลาด เมื่อเจอเข้าก็บอกตัวเองได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่วิธีที่ผมจะใช้ชีวิตที่ทอดยาวรอผมอยู่ข้างหน้าอีกหลายสิบปี จึงสาปส่งการยุ่งเกี่ยวกับเรื่องการเมืองตั้งแต่นั้น ช่วงประมาณปีพ.ศ. 2524 เมื่อเรียนจบไปเป็นหมอชนบท มีชาวบ้านนิยมนับถือมาก ก็มีคนมายุว่าคุณหมอน่าจะสมัครผู้แทน ผมได้แต่หัวเราะหึ..หึ ในช่วงเวลานั้น เมื่อไปกลับเยี่ยมบ้านเกิด เพื่อนๆมัธยมรุ่นเดียวกันซึ่งกระจายเป็นครูใหญ่ครูน้อยอยู่ทั่วเขตเลือกตั้งก็รุมชวนให้สมัครผู้แทนโดยอาสาว่าจะช่วย ผมก็ได้แต่หัวเราะหึ..หึ เพราะในใจผมต่อเรื่องการเมืองนั้นมีคำตอบชัดอยู่แล้ว

 

ช่วงตั้งแต่ปีพ.ศ. 2519 เป็นต้นมา เป็นช่วงที่เมืองไทยใกล้จวนแจจะเกิดสงครามกลางเมือง (civil war) หมายความว่าสงครามที่ชาวบ้านรบกับชาวบ้านด้วยกันเอง

 

ฝ่ายหนึ่งก็คือฝ่ายที่พวกเราเรียกว่า “นายทุน-ขุนศึก-ศักดินา” ซึ่งมีกำลังพลหลักเป็นชาวบ้านที่ถูกปลุกปั่นให้เกลียดชังพวกคอมมิวนิสต์ที่จะมาล้มเจ้า โดยพวกขุนศึกศักดินาได้ลงไปจัดตั้งมวลชนชาวบ้านขึ้นเป็นกลุ่มลูกเสือชาวบ้านทั่วประเทศ เอาไว้เป็นทัพหนุนของทัพหน้า ตัวทัพหน้าเองก็เป็นชาวบ้านที่พวกขุนศึกลงไปติดอาวุธให้โดยตรง เรียกว่า “ทหารพราน”

 

ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งคือ พคท. ซึ่งมุ่งโค่นล้มนายทุน-ขุนศึก-ศักดินา และมุ่งสถาปนารัฐบาลเผด็จการโดยชนชั้นกรรมาชีพขึ้น ฝ่ายนี้มีกองกำลังเป็นชาวบ้านเช่นกัน แต่เป็นชาวบ้านที่ พคท. ได้ปลุกระดมให้สำเหนียกถึงความเหลื่อมล้ำในสังคมและให้เจ็บแค้นต่อการถูกกดขี่ขูดรีด ส่วนที่เป็นมวลชนนั้นไม่ได้ติดอาวุธ แต่ส่วนที่เป็นแนวร่วม, เป้า ส. (หมายถึงคนที่จ่อคิวจะได้เป็นสมาชิกพรรค) และคนที่เป็นสมาชิกพรรคนั้น พคท.ได้ติดอาวุธให้ด้วย โดยที่ประมาณครึ่งหนึ่งของเพื่อนนักศึกษาที่ผมรู้จักและทำกิจกรรมด้วยกัน ได้มาอยู่กับฝ่าย พคท. 

 

ตรงกลางระหว่างสองฝ่ายนี้ก็คือพวกที่หวังอาศัยเวทีประชาธิปไตยแบบเลือกตั้งในการแก้ปัญหา ซึ่งก็มีทั้งนายทุน ปัญญาชน คนชั้นกลางทั่วไป และนักการเมืองสายไม่รุนแรงซึ่งมีเพื่อนเก่าของผมอยู่ด้วยอีกจำนวนหนึ่ง

 

แต่เหตุการณ์ก็ผ่านมาได้อีกหลายปีโดยไม่มีสงครามกลางเมืองขนาดใหญ่จริงๆเกิดขึ้นนอกจากยุทธการป่าล้อมเมืองระดับไม่รุนแรง เพื่อนที่อยู่กับ พคท. ได้เล่าให้ผมฟังว่า พคท. เองมีโครงสร้างภายในที่ล้าหลังพัฒนาไม่ขึ้น ไม่มีศักยภาพพอที่จะก่อการปฏิวัติยึดอำนาจรัฐมาตั้งเป็นรัฐบาลเผด็จการของชนชั้นกรรมาชีพขึ้นได้ ท้ายที่สุด พคท. ก็ล่มสลายไป ขณะเดียวกันรัฐบาลป๋าเปรมได้เปิดอ้าแขนรับพวกเราที่เคยเข้าป่าไปอยู่กับ พคท. ให้กลับบ้าน พวกเราเกือบทั้งหมดก็กลับมา เพื่อนรุ่นพี่บางคนกลับมาเป็นหมอฝึกหัดอยู่ภายใต้ความดูแลของผมซึ่งตอนนั้นผมเป็นแพทย์ประจำบ้านแล้ว พวกเราที่กลับมา ได้รับการกระซิบจากฝ่ายขุนศึกว่าให้อยู่แต่ในกรุงเทพฯ คนที่เป็นหมอก็ให้เป็นหมอในกรุงเทพฯ ห้ามออกไปอยู่ชนบท คนที่ยอมเชื่อฟังก็ได้รอดชีวิตมา ซึ่งบางคนกลายมาเป็นผู้นำฮาร์ดคอร์ของมวลชนเสื้อแดงอยู่ในวันนี้ เพื่อนสนิทของผมคนหนึ่งกลับมา เขาไม่ยอมอยู่ในกรุงเทพ แต่ไปทำร้านอาหารอยู่ริมน้ำโขงที่เชียงราย แล้ววันหนึ่งเขาก็ถูกตาม “เก็บ” ตายคาร้านของเขาอย่างโหด***มทารุณ

 

พวกเพื่อนๆที่ยังมีหัวคอมมิวนิสต์ได้เคยเปรยให้ผมฟังว่า เมื่อหมดสิ้น พคท. สำหรับคนชั้นกรรมาชีพ การจะยึดอำนาจรัฐมองไม่เห็นทางอื่น มีทางเหลืออยู่ทางเดียวคือต้องสามัคคีกับนายทุน ซึ่งเขาใช้คำว่า “นายทุนชาติ” เพื่อชิงอำนาจรัฐมาให้ได้ก่อน เมื่อได้แล้วก็ค่อยใช้อำนาจนั้นมากระจายรายได้หรือสร้าง wealth distribution ภายหลัง นั่นหมายความว่าการปฏิวัติต้องทำเป็นสองก๊อก ก๊อกแรก กรรมาชนสามัคคีกับนายทุนชาติโค่นล้มขุนศึกศักดินา ก๊อกสองกรรมาชนค่อยมาโซ้ยกับนายทุนชาติซะเองต่อเพื่อบังคับเฉลี่ยความรวยมาให้คนจน 

 

ต่อมา ประมาณปี 2544 ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ได้มี “นายทุนใหญ่ใจถึง” เข้ามาเล่นการเมืองด้วยวิธีใช้เงินจำนวนมากซื้อสส.เข้าคอก เพื่อนผมที่เป็นนักสังคมนิยมแนวทางรุนแรงหลายคนได้เข้าไปซุกปีกนี้ พรรคของ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ชนะเลือกตั้งอย่างง่ายดาย เรียกว่าวิธีซื้อแบบนี้ทำให้ได้อำนาจรัฐมาง่ายๆโดยแทบไม่ต้องเปลืองเลือดเนื้อเลย เพื่อนผมหลายคนแฮปปี้ ได้เป็นรัฐมนตรี และได้ผลักดันนโยบายที่หากจะเรียกจากมุมของพวกสังคมนิยมก็เรียกได้ว่าเป็นนโยบายกระจายรายได้ แต่พวกนายธนาคารเรียกว่านโยบายประชานิยม ในบรรดานโยบายเหล่านี้ ผมเห็นมีอยู่สองเรื่องที่มีผลดีต่อคนชั้นกรรมาชีพอย่างเป็นรูปธรรม คือนโยบายสามสิบบาทรักษาทุกโรค กับนโยบายกองทุนหมู่บ้าน ซึ่งหากไม่มี "นายทุนใหญ่ใจถึง" ให้อาศัยใบบุญ สิ่งนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น

 

แต่ฮันนิมูนระหว่างนักสังคมนิยมหัวรุนแรงกับ “นายทุนใหญ่ใจถึง” มีอยู่ได้ไม่กี่ปี ปัญหาที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะมิชชั่นที่แท้จริงของ “นายทุนใหญ่ใจถึง” คือการสร้างอำนาจผูกขาดถาวรด้วยการกอบโกยกักตุนทุนทรัพย์ไว้สร้างอำนาจให้ตัวเองและครอบครัวต่อๆกันไปไม่สิ้นสุด มิชชั่นนี้ก่อความไม่พอใจในหมู่นายทุนอื่นที่ถูกกีดกันไม่ให้ได้เอี่ยวในผลประโยชน์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนายทุนที่อิงอยู่กับขุนศึกศักดินา พวกอื่นที่ไม่พอใจก็มีนักการเมืองที่อยู่คนละพวก  (ซึ่งก็มีเพื่อนของผมอีกจำนวนหนึ่ง) และปัญญาชนคนชั้นกลางที่ต้องการให้ใช้หลักผิดชอบชั่วดีในการดูแลบ้านเมือง ทั้งสามพวกนี้ได้สามัคคีกับพวกขุนศึกศักดินาโค่นล้ม “นายทุนใหญ่ใจถึง” ซึ่ง “นายทุนใหญ่ใจถึง” ก็ทราบดี จึงด้านหนึ่งได้ใช้ยุทธการปลุกระดมและจัดตั้งมวลชนคนยากจนในชนบทไว้เป็นเกราะกันชนปกป้องตัวเองจากพวกขุนศึก อีกด้านหนึ่งได้ลงมือ “ซื้อ” ขุนศึกส่วนหนึ่งมาเป็นพวกของตน ในวันที่ถูกทหารทำรัฐประหารล้มรัฐบาลของตัวเองเมื่อปีพ.ศ. 2549 ตอนนั้นตัว “นายทุนใหญ่ใจถึง” อยู่ที่สหรัฐอเมริกา เพื่อนคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับเขาเล่าให้ผมฟังว่านาทีแรกที่ได้รับรายงานข่าวรัฐประหาร นายทุนใหญ่ใจถึงเอ่ยปากถามว่า

 

“ใครทำ.. พวกเราหรือเปล่า?”

 

นั่นหมายความว่าย้อนหลังไปไกลถึงแต่สมัยนั้น (2549) การซื้อขุนศึกไว้เป็นพวกของตนก็ได้ดำเนินไปจนถึงจุดที่หากจะใช้ก่อรัฐประหารก็ทำได้แล้ว เพียงแต่ว่ากลุ่มขุนศึกที่ชิงลงมือในวันนั้นเป็นอีกพวกหนึ่ง การแพ้เกมกันในชั่วเวลาสั้นๆที่นับกันเป็นชั่วโมงนี้ทำให้ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ต้องระเห็จไปอยู่ต่างประเทศและยังไม่ได้กลับเมืองไทยจนทุกวันนี้

 

การรัฐประหารโค่นล้ม “นายทุนใหญ่ใจถึง” ได้สำเร็จในปี 2549 ทำให้ฝ่ายต่อต้าน “นายทุนใหญ่ใจถึง” กล้าแข็งขึ้น ฝ่าย “นายทุนใหญ่ใจถึง” เองกลับต้องสาละวนตกเป็นฝ่ายตั้งรับ จนชีวิตของเพื่อนๆนักสังคมนิยมที่ไปซุกอยู่ในปีกของ ” นายทุนใหญ่ใจถึง” ทุกวันนี้ไม่มีเวลามาคิดเรื่อง wealth distribution อีกต่อไปแล้ว เพราะต้องมัวแต่ยุ่งอยู่กับการต่อสู้เพื่อธำรงรักษาอำนาจรัฐผ่านการใช้เงินและลูกเล่นทุกรูปแบบโดยเลิกคำนึงถึงหลักผิดชอบชั่วดีไปเลย ขอเพียงยืดเวลายึดกุมอำนาจรัฐออกไปให้ได้อย่างเดียว นโยบายประชานิยมซึ่งเดิมเป็นส่วนหนึ่งของการกระจายรายได้ที่เคยได้ผล ได้แปลงรูปมาเป็นวิธีหาเสียงแบบสุกเอาเผากินและก่อปัญหามากกว่าแก้ปัญหา เพื่อนๆของผมทุกคนดูเหมือนจะลืมพันธะกิจหลักที่จะ distribute wealth ไปหมดสิ้น ปัญหาพื้นฐานของคนจน ถ้าไม่นับเรื่องการรักษาพยาบาลซึ่งทำได้ดีเสียเรื่องหนึ่งแล้ว เรื่องอื่นยังไม่ได้รับการแก้ไขเลยแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเกือบสิบปี ปัญหาคนจนไร้ที่ดินทำกินซึ่งเป็นที่มาของ “ม็อบปากมูล” ที่หนังสือพิมพ์เคยขนานนามว่าม็อบตลอดกาล เคยมีอยู่อย่างไร ก็ยังมีอยู่อย่างนั้น ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะปฏิรูปที่ดิน ปัญหาชาวนามีต้นทุนการผลิตสูงและผลผลิตคุณภาพต่ำก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข ปัญหาการกระจายอำนาจและงบประมาณไปชนบทที่รัฐธรรมนูญบังคับไว้ นอกจากจะไม่ได้ทำแล้วยังถูกระงับอีกต่างหาก ส่วนใหญ่เพื่อนๆเผลอลืมเพราะเผลอไปยึดติดเงินและอำนาจซึ่งเป็นเพียงเครื่องมือที่จะบรรลุเป้าหมายแทนการมุ่งมั่นที่ตัวเป้าหมายเองเสียฉิบ กิจกรรมปกป้องอำนาจนี้ทำกันโดยทิ้งหลักผิดถูกชั่วดีไปหมด มุ่งเอาแต่ชนะและยึดกุมอำนาจรัฐให้ได้ ทำกันอยู่นานตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา จนทำให้รากวัฒนธรรมของสังคมไทยสั่นคลอนเหมือนต้นไม้ที่ถูกดึงให้รากบางส่วนขาด สังคมไทยทุกวันนี้ไม่มีใครสนใจแยกแยะความชั่วความดีออกจากกันอีกต่อไปแล้ว คนระดับนำของสังคมและอาจารย์มหา'ลัยพูดออกโทรทัศน์ว่าชั่วหมายความว่าดีได้อย่างหน้าตาย และคนไทยทุกคนก็มีส่วนร่วมกันปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น อย่างน้อยก็ด้วยการทำตัวเป็น “ไทยเฉย” ดังนั้นการที่ประเทศชาติของเราเดินมาจนถึงจุดนี้ได้ จึงเป็น “กรรมหมู่” ที่คนไทยทุกๆคนร่วมกันก่อ จะโทษกันและกันไปก็ไร้ประโยชน์

 

          หลังการรัฐประหารและโดนกลศึก "ตุลาการภิวัฒน์" จนต้องหนีคดีไปอยู่ต่างประเทศ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ได้ใช้ความพยายามผ่านรัฐบาลหุ่นของตนเพื่อกลับมามีอำนาจเต็มอีกครั้งให้ได้ โดยทำการอย่างไม่คำนึงถึงหลักผิดชอบชั่วดีใดๆ การกระทำดังกล่าวได้ก่อให้เกิดพลังต่อต้านขึ้นใหม่ในสังคม คือกลุ่มคนชั้นกลางที่ยังเชื่อมั่นเรื่องผิดชอบชั่วดี กลุ่มนี้ได้ขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากพันเป็นหมื่น จากหมื่นเป็นแสน จากแสนเป็นล้าน จากล้านเป็นหลายล้าน  และขยายข้ามชั่วอายุจากคนรุ่นเก่าลงไปถึงคนรุ่นใหม่ เรียกว่าเป็นการฮึดสู้ของ “ไทยเฉย” ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และคนกลุ่มนี้ได้แสดงเจตนาที่จะเข้ามาสร้างระบบการเมืองที่มีพื้นฐานอยู่บนสำนึกผิดชอบชั่วดีขึ้นมาใหม่

          

     สังคมไทยได้เดินมาถึงปากเหวที่อาจเกิดสงครามกลางเมืองอีกครั้ง ซึ่งดูจะเป็นปากเหวที่ลึกและอันตรายกว่าครั้งก่อน หากสังคมไทยถลำเข้าสู่สงครามกลางเมืองคราวนี้ มันจะยืดเยื้อเรื้อรังไม่มีวันจบและประเทศชาติจะทรุดโทรมราวกับร่างกายของคนป่วยเป็นมะเร็งระยะแพร่กระจายนั่นเทียว เพราะกำลังพลแต่ละฝ่ายนั้นมหึมามหาศาลก้ำกึ่งกัน ชนิดที่ว่าหากทั้งสองฝ่ายฆ่าฝ่ายตรงข้ามตายได้หมด ประเทศไทยก็แทบไม่เหลือคนเดินถนนเลย

 

ฝ่ายหนึ่งก็คือมวลชนคนยากคนจนในชนบท ซึ่งโดยการปลุกปั่นของพวกเพื่อนๆนักสังคมนิยมแนวเผด็จการ พวกเขาถูกปั่นจนมีความเชื่อว่าชีวิตจะดีขึ้นถ้าปกป้อง “นายทุนใหญ่ใจถึง” ไว้เป็นพวกตน และทำลายล้างพวกขุนศึกศักดินาหรืออำมาตย์ให้สิ้นซากไปเสีย พวกตนก็จะได้ธำรงรักษาอำนาจรัฐที่พวกตนสามารถมีส่วนร่วมไว้ได้ และอนาคตก็จะแก้ปัญหาการปันส่วนผลผลิตที่ไม่เป็นธรรมที่เป็นเหมือนหัวอกกลัดหนองคนจนมาตลอดได้

 

          อีกฝ่ายหนึ่งคือ ไทยเฉยฮึดสู้ ซึ่งประกอบขึ้นจากนายทุนน้อย นักการเมืองที่สู้สนามเลือกตั้งที่ใช้เงินไม่ได้ ปัญญาชน-คนชั้นกลางที่ทนสังคมแบบไร้ความผิดถูกชั่วดีอีกต่อไปไม่ไหว ฝ่ายนี้นอกจากจะถูกปลุกจิตสำนึกให้ลุกขึ้นมา "กู้ชาติ" แล้ว ยังถูกทำให้เชื่อว่าการจะนำประเทศกลับมาเป็นสังคมที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีใหม่ได้อีกครั้งนั้น ไม่มีวิธีอื่นนอกจากต้องกำจัด “นายทุนใหญ่ใจถึง” และบริวารให้สิ้นซากไปเสียก่อน

 

ในท่ามกลางกำลังรบอันเปรียบเสมือนฝูงจิ้งหรีดข้างละฝูงนี้ ตรงกลางก็คือนักปั่นจิ้งหรีด ซึ่งนั่งกันอยู่สองมุม มุมหนึ่งคือ “นายทุนใหญ่ใจถึง” อีกมุมหนึ่งคือขุนศึกที่นายทุนใหญ่ยังซื้อไม่สำเร็จ ซึ่งผมขอเรียกง่ายๆว่า "ขุนศึกศักดินา" ก็แล้วกัน ดูจากเรคคอร์ดของนักปั่นจิ้งหรีดที่นั่งประจำที่ทั้งสองมุมแล้ว งานนี้คงหลีกเลี่ยงการฆ่ากันตายเป็นเบือได้ยาก เพราะนายทุนใหญ่นั้นมีเรคคอร์ดที่ชัดเจนจากทั้งกรณี “ยิงทิ้ง” ขี้ยาสองพันกว่าศพ กรณีกรือเซะ กรณีตากใบ กรณีเผาราชประสงค์ ส่วนเรคคอร์ดของฝ่ายขุนศึกศักดินานั้นก็ใช่ย่อย ผมเองเคยเห็นกับตามาแล้วสมัยเป็นนักศึกษา รวมทั้งการถูกฆ่าตายของเพื่อนสนิทของผมเองที่ริมฝั่งโขง ซึ่งผมขออนุญาตไม่ฟื้นฝอยหาตะเข็บนะครับ

ไปภายหน้าเมื่อเล่าขานให้ลูกหลานฟัง มันจะกลายเป็นประวัติศาสตร์ที่เหลือเชื่อ ที่มวลชนจำนวนมหาศาลสองฝ่ายมารบกัน ต่างฝ่ายต่างก็มีวาระของตัวเองอยู่ในมือ แต่เมื่อเปิดโผออกมา วาระของแต่ละฝ่ายนั้นกลับเป็นคนละเรื่อง และไม่ได้ขัดแย้งอะไรกันเลย แบบนิทานชาวนาสามคน คนหนึ่งอุ้มไก่ อีกคนอุ้มห่าน แล้วต้องมาตบตีกันเพราะชาวนาคนที่สามบอกว่าไก่กับห่านของทั้งสองคนจะจิกตีกันจนทำให้สัตว์เลี้ยงของฝ่ายตรงข้ามตาย ทั้งๆที่ในชีวิตจริง ไก่บ้าที่ไหนจะมาจิกตีกับห่าน
 

วันจันทร์นี้ผมจะไปเดินถนนร่วมกับพี่ๆน้องๆหมอๆและพยาบาล ตามนัด ด้านหนึ่งไปเดินเพื่อให้น้องๆเกิดความรู้สึกอบอุ่นว่าขณะที่พวกเขาออกมาช่วยประชาชนคนเจ็บไข้ในสนาม ผมซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่แก่แล้วได้ให้ความชื่นชมและสนับสนุนการธำรงเกียรติของวิชาชีพที่พวกเขาได้ทำ อีกด้านหนึ่งก็เพื่อร่วมเป็น “ไทยเฉยฮึดสู้” อีกคนหนึ่ง ที่อยากแสดงออกถึงความอยากเห็นสังคมไทยกลับมาเป็นสังคมที่เปี่ยมสำนึกผิดถูกชั่วดีดังเดิม ทั้งนี้โดยไม่ได้ให้ราคาอะไรกับพวกนักปั่นจิ้งหรีดที่อยู่เบื้องหลังไม่ว่าข้างไหนแม้แต่น้อย

 

ทุกครั้งที่ผมไปเดินก่อนหน้านี้ ผมพยายามมองหาทางออกของสังคมไทยที่เป็นรูปธรรมแต่ก็ยังมองไม่เห็น ผมไม่อาจคาดเดาได้ว่าผลสุดท้ายของเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร บนนาทีที่ใกล้ถึงจุดหักล้างกันนี้ ผมยังมองไม่เห็นว่าจะมีโอกาสที่ฝ่ายหนึ่งซึ่งก็คือคนจนในชนบทที่ต้องการการกระจายรายได้ที่เป็นธรรม กับอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งก็คือไทยเฉยฮึดสู้ที่ต้องการฟื้นฟูสังคมที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับขึ้นมาใหม่ จะได้มีโอกาสจูนความต้องการของกันและกัน และสร้างสรรค์สังคมใหม่ร่วมกันโดยไม่ถูกปั่นให้ฆ่าฟันกันได้อย่างไร เพราะ

 

ตราบใดที่ยังมีนักปั่นจิ้งหรีดหน้าเดิมนั่งประจำที่ทั้งสองมุมอยู่ โอกาสที่จะไม่ฆ่าฟันกันนั้นผมคิดว่า...ไม่มีเลย

 

นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์

ข้อเขียนของคุณหมอ สันต์ ใจยอดศิลป์
ทำให้มองภาพรวมได้ชัดเจน

http://visitdrsant.b...og-post_18.html

 

Edited by ใบย่านาง, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:13.

[กีรเต้]

 

Ake Oree
นี่คือโฉบหน้าของคนระยำ .. ที่มีความคิดระยำ !
เกิด และ ซุกหัวนอนในแผ่นดิน ทำมาหากินบนแผ่นดิน
เสือกคิดเนรคุณ .. ไอเดรัจฉาน
ขอเพื่อนผมทุดคนเสียสละ เวลาสักเล็กน้อย !
ช่วยบอกต่อความระยำ ของชายในภาพด้วยคับ

ไม่รู้ว่า ได้กินดีมีสุข นอนหลับฝันดีมั่ยยย!!!

คุณ redfrog ครับ ไอ่ sam parr มันใช่ไอ้นี่จริงหรือครับ ต้องตรวจสอบดีๆ นะครับ 

 

ไปเจอแต่เฟซบุ๊ค นี้ พิจารณากันเอง

https://www.facebook...sak.sriboonpeng

Edited by กีรเต้, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:11.

[a.mtvv]

 

เวทีราชดำเนิน

[Tatiana]

อยากให้ลุงกำนันหยุดเดิน อันตรายเกินกว่าที่จะไปเสี่ยง ลุงกำนันตัวสูงใหญ่+ผมขาว มันโดดเด่นมาก หากจะเดินน่าจะทำหมวกลายธงชาติและสวมกันทุกๆคน จะได้จับภาพกำนันได้ยาก และบลูสกายก็ไม่ควรพยายามชี้จุดของลุงกำนันมากเกิน

 

เห็นภาพการ์ดอาสาทั้งหญิง ชายที่จับมือกันล้อมวงลุงกำนันเวลาเดินแล้ว เคารพใจจริงๆ เค้าต้องเดินไปข้างๆ แล้วยังต้องเดินแบบย่อตัว(เพื่อให้พี่น้องประชาชนที่อยากมอบเงิน จับมือ ถ่ายรูปกับลุงกำนันได้สดวก) เป็นระยะทางไกล

[poonny]

" ลุงปอดครับ ”      

 

“สมชัย”โพสต์เฟซบุ๊กอัด ”ปลอด ”

ถามอายุเท่าไร รับทำงานเหนื่อย ถูกกดดัน ลั่นอยู่ครบเทอม คอยทำหน้าที่ขจัดคนโกง

 

เมื่อวันที่ 19 ม.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายสมชัย ศรีสุทธิยากร กกต.ด้านกิจการบริหารงานเลือกตั้ง ได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กส่วนตัว ตอบโต้นายปลอดประสพ สุรัสวดี ปฏิบัติหน้าที่รองนายกรัฐมนตรี กรณีที่ได้โพสต์ภาพถ่ายล้อเลียน กกต. ทั้ง 5 คน พร้อมระบุข้อความเรียกร้องให้นายสมชัย ลาออกจากตำแหน่ง เนื่องจากมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมกับการปฏิบัติหน้าที่กกต. โดยระบุว่า " ลุงปอดครับ ” ไม่รู้ว่าตอนนี้ลุงปอดอายุเท่าไร มีความเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่สักแค่ไหน จำได้ว่า เจอลุงปอดครั้งแรกเมื่อจัดเวทีแก้ไขปัญหา สมัชชาคนจน แก้ปัญหาเขื่อนปากมูล ที่หอประชุมเล็กธรรมศาสตร์ ซึ่งเป็นวิกฤตของประเทศในช่วงนั้น ลุงปอดน่าจะเป็นข้าราชการระดับสูงที่รัฐบาลขอให้มาขึ้นเวทีชี้แจงกับชาวบ้าน ผมเห็นลุงปอดเอาหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะมาอ่านบนเวที ตอนที่ชาวบ้านเขาร่ำไห้บรรยายถึงความทุกข์ยาก คงสะท้อนถึงวุฒิภาวะของลุงปอดในขณะนั้นได้ข้อความระบุด้วยว่า ลุงปอดคงอึดอัดเต็มที่ที่ผมทำหน้าที่ตรงไปตรงมา ไม่เข้าหน้าอินทร์หน้าพรหม แตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่แวดล้อมลุง ที่มักจะเออออห่อหมก ตามใจ จนลุงเสียนิสัย นึกว่าจะบ่นจะว่าใคร เป็นหมา เป็นเสือ ก็ว่ากันได้เต็มที่ หรือลุงนึกว่าตำแหน่งยศฐา บรรดาศักดิ์ที่มีเลยทำให้ลุงสามารถกล่าวคำหยาบคายกับใคร โดยลืมนึกถึงหนังสือสมบัติผู้ดีที่ลุงแนะนำให้ผมอ่าน ไม่เป็นไร เพราะลุงคงต้องแสดงออกหน่อย เดี๋ยวคนพวกเดียวกันจะเห็นว่าทำงานไม่เต็มที่

 

ผมเองก็เป็นชาวบ้านตัวเล็ก ๆ ที่บังเอิญเค้าเลือกมาทำหน้าที่เป็นกรรมการ แล้วเค้าก็ทำงานเป็นทีมกันดี เพียงแต่ที่เหลือเขาอาจจะไม่ถนัดตอบโต้กับนักการการเมืองที่ใหญ่คับเมือง หรือไม่อยากลดตัวลงไปเกลือกกลั้ว บังเอิญผมอาจจะเด็กสุด และยังควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ เลยพูดมากกว่าคนอื่นสักนิดนายสมชัย ระบุอีกว่า เรื่องเลือกตั้ง เราก็ตั้งใจทำงานเต็มที่ แต่ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ก็อยากให้พวกลุงได้รับรู้บ้าง เพื่อว่าจะได้สำเหนียกถึง อะไร ๆ ที่จะเสียหายที่ตามมา แล้วจะได้ช่วยกันแก้ไข เพราะหากบ้านเมืองจะจลาจลวุ่นวายตรงหน้า คงไม่พ้นความรับผิดชอบของเรา ๆ ท่าน ๆ ให้เป็นบันทึก รอยเปื้อนในประวัติศาสตร์ไทย เรื่องขอให้ลาออก เรียนตามตรง เหนื่อยกับการทำหน้าที่ตรงนี้พอสมควร ทั้งเวลา ทั้งแรงกดดันก็มากมาย กลับไปสอนหนังสือรายได้ก็มากกว่านี้ แต่พอนึกถึงการได้รับโอกาสพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้ทำหน้าที่สำคัญยิ่งนี้แล้ว คงต้องอยู่ต่อไปจนครบวาระ เพื่อทำหน้าที่ ไม่ให้คนโกง คนทุจริต มาบริหารให้เกิดความเสียหาย ล่มจม แก่ประเทศชาติ ซึ่งอาจทำให้ขัดใจนักการเมืองขี้ฉ้อบางคน แต่ขอให้สบาย ๆ อย่าเครียดมากเกินไป หรือจะไปเดินเล่นแถวสยามพารากอน พร้อมกันบ้างก็ได้ แถวนั้น ปลอดภัย มีคนแต่คนดี ไม่มีปัญหา วันนี้ว่างนิดนึง เลยมีโอกาสเขียนจดหมายถึงลุง แต่หากวันหน้างานยุ่ง ไม่มีโอกาสตอบเรื่องไร้สาระเช่นนี้ ลุงคงไม่ว่านะ ด้วยความระลึกถึง แม้ว่าจะไม่รู้จักกันมากก็ตาม.

http://dailynews.co....บุ๊กอัด ”ปลอด ”

 

สั้นๆ "เจ็บถึงกระดูก"

[lakhin]

17.00น.ผู้ตัองสงสัยที่อนุสาวรีย์ฯ ถูกการ์ดคุมตัวพร้อมประทัดลูกบอล วิทยุสื่อสาร อาการมึนเมา บอกกำลังจะไปงานศพ ข่าวภาพ-เนชั่น

[กีรเต้]

Bluesky ทำไมไม่ถ่ายทอดที่เวทีอนุสาวรีย์

ผมร้อนใจ

 

ใจเย็นๆ ไว้

[กีรเต้]

 

Bluesky ทำไมไม่ถ่ายทอดที่เวทีอนุสาวรีย์

ผมร้อนใจ

 

ใจเย็นๆ ไว้

 

 

ถาวร  เสนเนียม

 

ตอนนี้

[a.mtvv]

 18 มกราคม 2557

น.พ. สันต์  ใจยอดศิลป์
 

ขอเขียนถึงการเมืองหนึ่งครั้ง และครั้งเดียว

 

บล็อกของผมพูดถึงแต่เรื่องสุขภาพการเจ็บป่วย จะนอกเรื่องบ้างก็เป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาคลายเครียด เรื่องอื่นๆที่เป็นสาระแต่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพไม่ว่าจะเป็นศาสนา หรือการเมือง ผมไม่เคยพูดถึงเลย ที่ผมไม่พูดถึงการเมืองนั้นมีเหตุผลสองอย่าง อย่างหนึ่งก็เพราะคนไข้ของผมมีทั้งสีเหลืองสีแดง ที่เป็น ส.ส. ก็มี ที่เป็นรัฐมนตรีก็มี มีทั้งฝ่ายเพื่อไทยและฝ่ายประชาธิปัตย์ แม้แต่ท่านผู้อ่านบล็อกนี้ก็มีทั้งเหลืองทั้งแดง ถ้าผมพูดเรื่องการเมืองไป ไม่ว่าจะพูดออกเหลืองหรือออกแดง ก็ต้องทะเลาะกับคนไข้ของผมเสียราวครึ่งหนึ่ง ดังนั้นผมเงียบเสียดีกว่า

 

แต่ว่ามาถึงวันนี้บ้านเมืองของเราได้เฉียดเข้าใกล้จวนแจจะตกขอบเหวของความหายนะ ผมจึงคิดว่าเป็นเวลาที่ผมควรแหกประเพณีของบล็อก ขอเขียนเรื่องการเมืองสักหนึ่งครั้ง ครั้งเดียว แล้วจะไม่เขียนถึงอีกเลย

 

อีกเหตุผลที่ผมไม่เคยเขียนเรื่องการเมืองมาก่อนก็คือผมเองเคยตั้งใจว่าจะทำงานเป็นหมออาชีพมุ่งใช้ชีวิตดูแลคนเจ็บไข้โดยจะไม่ยุ่งอะไรกับการเมืองอีกเลย ตั้งแต่หลังเหตุการณ์ตุลาคม 2519 เป็นต้นมา เหตุผลเรื่องนี้มันยาว แต่ผมเล่าคร่าวๆให้ท่านผู้อ่านได้ เพื่อจะได้เข้าใจเรื่องที่ผมจะเขียนวันนี้ คือหลังเหตุการณ์ที่นักศึกษาเดินขบวนขับไล่รัฐบาลทหารเมื่อ 14 ตุลาคม 2516 ผมก็เหมือนนักศึกษาในสมัยนั้นคนอื่นๆที่ฝักใฝ่การเมืองจนการเมืองเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของชีวิตประจำวัน ตัวผมเองเป็นรองนายกองค์การนักศึกษาของมหา’ลัย ซึ่งมีงานหลักคือประสานงานม็อบต่างๆนอกมหา’ลัยมากกว่างานเรียนหนังสือ วาระหลักของขบวนการนักศึกษาสมัยนั้นมีเรื่องเดียว คือทำอย่างไรจะลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนลงได้ หรือที่เรียกว่า wealth distribution วิธีการที่พวกเราตกลงกันได้เป็นเอกฉันท์มีประเด็นเดียว คือต้องต่อต้านการคืนชีพของรัฐบาลเผด็จการทหารทุกรูปแบบ แต่การจะเดินหน้าไปอย่างไรโดยไม่มีเผด็จการทหารนั้น นักศึกษาเองก็แบ่งเป็นสองแนว แนวหนึ่งนิยมระบบประชาธิปไตยที่มีการเลือกตั้ง อีกแนวหนึ่งเชื่อว่าระบบเลือกตั้งไม่เวอร์ค เพราะเปิดช่องให้พวกนายทุนขุนศึกศักดินาตามเข่นฆ่าทำลายผู้นำคนจน จำต้องก่อการปฏิวัติลุกฮือของชนชั้นกรรมาชีพ แล้วตั้งรัฐบาลเผด็จการของชนชั้นกรรมาชีพขึ้น เรียกง่ายๆว่าแนวทางคอมมิวนิสต์ พวกนิยมแนวทางหลังนี้บางคนก็ได้ไปติดต่อสื่อสัมพันธ์กับ พคท.(พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย) ซึ่งเป็นพรรคการเมืองนอกกฎหมายและทำงานอยู่ในป่า ตัวผมนั้นเป็นพวกไม่ชอบความรุนแรงและนิยมระบบเลือกตั้ง แม้ว่าอีกใจหนึ่งยังออกจะเห็นด้วยว่าท่ามันจะไม่เวอร์ค เพราะขณะที่พวกเราพยายามยึดมั่นในแนวทางประชาธิปไตยอยู่นั้น ก็ได้เห็นผู้นำชาวนา ผู้นำกรรมกร ที่ลุกขึ้นมานำเรียกร้องเพื่อปากท้อง ได้ทะยอยถูก “เก็บ” หรือฆ่าตายอย่างทารุณไปหลายราย

 

แล้วทหารก็ทำรัฐประหารโหดเมื่อ 6 ตุลาคม 2519 นักศึกษาจำนวนหนึ่งถูกฆ่าตาย บางคนถูกจับแขวนคอ อีกจำนวนมากหนีหัวซุกหัวซุน รวมทั้งผมด้วย ส่วนหนึ่งหนีเข้าป่าไปสมทบกับ พคท. แต่ผมหนีไปตั้งหลักไม่ไกล พอเห็นปลอดภัยก็กลับเข้าหอเรียนหนังสือต่อ ประสบการณ์ที่เหล่าผู้นำนักศึกษาได้รับจากการกระทำของขุนศึกในสมัยนั้น ผมบรรยายได้คำเดียวว่า.. “ยากที่จะลืม”

 

ผมเองนั้นเป็นคนขี้ขลาด เมื่อเจอเข้าก็บอกตัวเองได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่วิธีที่ผมจะใช้ชีวิตที่ทอดยาวรอผมอยู่ข้างหน้าอีกหลายสิบปี จึงสาปส่งการยุ่งเกี่ยวกับเรื่องการเมืองตั้งแต่นั้น ช่วงประมาณปีพ.ศ. 2524 เมื่อเรียนจบไปเป็นหมอชนบท มีชาวบ้านนิยมนับถือมาก ก็มีคนมายุว่าคุณหมอน่าจะสมัครผู้แทน ผมได้แต่หัวเราะหึ..หึ ในช่วงเวลานั้น เมื่อไปกลับเยี่ยมบ้านเกิด เพื่อนๆมัธยมรุ่นเดียวกันซึ่งกระจายเป็นครูใหญ่ครูน้อยอยู่ทั่วเขตเลือกตั้งก็รุมชวนให้สมัครผู้แทนโดยอาสาว่าจะช่วย ผมก็ได้แต่หัวเราะหึ..หึ เพราะในใจผมต่อเรื่องการเมืองนั้นมีคำตอบชัดอยู่แล้ว

 

ช่วงตั้งแต่ปีพ.ศ. 2519 เป็นต้นมา เป็นช่วงที่เมืองไทยใกล้จวนแจจะเกิดสงครามกลางเมือง (civil war) หมายความว่าสงครามที่ชาวบ้านรบกับชาวบ้านด้วยกันเอง

 

ฝ่ายหนึ่งก็คือฝ่ายที่พวกเราเรียกว่า “นายทุน-ขุนศึก-ศักดินา” ซึ่งมีกำลังพลหลักเป็นชาวบ้านที่ถูกปลุกปั่นให้เกลียดชังพวกคอมมิวนิสต์ที่จะมาล้มเจ้า โดยพวกขุนศึกศักดินาได้ลงไปจัดตั้งมวลชนชาวบ้านขึ้นเป็นกลุ่มลูกเสือชาวบ้านทั่วประเทศ เอาไว้เป็นทัพหนุนของทัพหน้า ตัวทัพหน้าเองก็เป็นชาวบ้านที่พวกขุนศึกลงไปติดอาวุธให้โดยตรง เรียกว่า “ทหารพราน”

 

ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งคือ พคท. ซึ่งมุ่งโค่นล้มนายทุน-ขุนศึก-ศักดินา และมุ่งสถาปนารัฐบาลเผด็จการโดยชนชั้นกรรมาชีพขึ้น ฝ่ายนี้มีกองกำลังเป็นชาวบ้านเช่นกัน แต่เป็นชาวบ้านที่ พคท. ได้ปลุกระดมให้สำเหนียกถึงความเหลื่อมล้ำในสังคมและให้เจ็บแค้นต่อการถูกกดขี่ขูดรีด ส่วนที่เป็นมวลชนนั้นไม่ได้ติดอาวุธ แต่ส่วนที่เป็นแนวร่วม, เป้า ส. (หมายถึงคนที่จ่อคิวจะได้เป็นสมาชิกพรรค) และคนที่เป็นสมาชิกพรรคนั้น พคท.ได้ติดอาวุธให้ด้วย โดยที่ประมาณครึ่งหนึ่งของเพื่อนนักศึกษาที่ผมรู้จักและทำกิจกรรมด้วยกัน ได้มาอยู่กับฝ่าย พคท. 

 

ตรงกลางระหว่างสองฝ่ายนี้ก็คือพวกที่หวังอาศัยเวทีประชาธิปไตยแบบเลือกตั้งในการแก้ปัญหา ซึ่งก็มีทั้งนายทุน ปัญญาชน คนชั้นกลางทั่วไป และนักการเมืองสายไม่รุนแรงซึ่งมีเพื่อนเก่าของผมอยู่ด้วยอีกจำนวนหนึ่ง

 

แต่เหตุการณ์ก็ผ่านมาได้อีกหลายปีโดยไม่มีสงครามกลางเมืองขนาดใหญ่จริงๆเกิดขึ้นนอกจากยุทธการป่าล้อมเมืองระดับไม่รุนแรง เพื่อนที่อยู่กับ พคท. ได้เล่าให้ผมฟังว่า พคท. เองมีโครงสร้างภายในที่ล้าหลังพัฒนาไม่ขึ้น ไม่มีศักยภาพพอที่จะก่อการปฏิวัติยึดอำนาจรัฐมาตั้งเป็นรัฐบาลเผด็จการของชนชั้นกรรมาชีพขึ้นได้ ท้ายที่สุด พคท. ก็ล่มสลายไป ขณะเดียวกันรัฐบาลป๋าเปรมได้เปิดอ้าแขนรับพวกเราที่เคยเข้าป่าไปอยู่กับ พคท. ให้กลับบ้าน พวกเราเกือบทั้งหมดก็กลับมา เพื่อนรุ่นพี่บางคนกลับมาเป็นหมอฝึกหัดอยู่ภายใต้ความดูแลของผมซึ่งตอนนั้นผมเป็นแพทย์ประจำบ้านแล้ว พวกเราที่กลับมา ได้รับการกระซิบจากฝ่ายขุนศึกว่าให้อยู่แต่ในกรุงเทพฯ คนที่เป็นหมอก็ให้เป็นหมอในกรุงเทพฯ ห้ามออกไปอยู่ชนบท คนที่ยอมเชื่อฟังก็ได้รอดชีวิตมา ซึ่งบางคนกลายมาเป็นผู้นำฮาร์ดคอร์ของมวลชนเสื้อแดงอยู่ในวันนี้ เพื่อนสนิทของผมคนหนึ่งกลับมา เขาไม่ยอมอยู่ในกรุงเทพ แต่ไปทำร้านอาหารอยู่ริมน้ำโขงที่เชียงราย แล้ววันหนึ่งเขาก็ถูกตาม “เก็บ” ตายคาร้านของเขาอย่างโหด***มทารุณ

 

พวกเพื่อนๆที่ยังมีหัวคอมมิวนิสต์ได้เคยเปรยให้ผมฟังว่า เมื่อหมดสิ้น พคท. สำหรับคนชั้นกรรมาชีพ การจะยึดอำนาจรัฐมองไม่เห็นทางอื่น มีทางเหลืออยู่ทางเดียวคือต้องสามัคคีกับนายทุน ซึ่งเขาใช้คำว่า “นายทุนชาติ” เพื่อชิงอำนาจรัฐมาให้ได้ก่อน เมื่อได้แล้วก็ค่อยใช้อำนาจนั้นมากระจายรายได้หรือสร้าง wealth distribution ภายหลัง นั่นหมายความว่าการปฏิวัติต้องทำเป็นสองก๊อก ก๊อกแรก กรรมาชนสามัคคีกับนายทุนชาติโค่นล้มขุนศึกศักดินา ก๊อกสองกรรมาชนค่อยมาโซ้ยกับนายทุนชาติซะเองต่อเพื่อบังคับเฉลี่ยความรวยมาให้คนจน 

 

ต่อมา ประมาณปี 2544 ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ได้มี “นายทุนใหญ่ใจถึง” เข้ามาเล่นการเมืองด้วยวิธีใช้เงินจำนวนมากซื้อสส.เข้าคอก เพื่อนผมที่เป็นนักสังคมนิยมแนวทางรุนแรงหลายคนได้เข้าไปซุกปีกนี้ พรรคของ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ชนะเลือกตั้งอย่างง่ายดาย เรียกว่าวิธีซื้อแบบนี้ทำให้ได้อำนาจรัฐมาง่ายๆโดยแทบไม่ต้องเปลืองเลือดเนื้อเลย เพื่อนผมหลายคนแฮปปี้ ได้เป็นรัฐมนตรี และได้ผลักดันนโยบายที่หากจะเรียกจากมุมของพวกสังคมนิยมก็เรียกได้ว่าเป็นนโยบายกระจายรายได้ แต่พวกนายธนาคารเรียกว่านโยบายประชานิยม ในบรรดานโยบายเหล่านี้ ผมเห็นมีอยู่สองเรื่องที่มีผลดีต่อคนชั้นกรรมาชีพอย่างเป็นรูปธรรม คือนโยบายสามสิบบาทรักษาทุกโรค กับนโยบายกองทุนหมู่บ้าน ซึ่งหากไม่มี "นายทุนใหญ่ใจถึง" ให้อาศัยใบบุญ สิ่งนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น

 

แต่ฮันนิมูนระหว่างนักสังคมนิยมหัวรุนแรงกับ “นายทุนใหญ่ใจถึง” มีอยู่ได้ไม่กี่ปี ปัญหาที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะมิชชั่นที่แท้จริงของ “นายทุนใหญ่ใจถึง” คือการสร้างอำนาจผูกขาดถาวรด้วยการกอบโกยกักตุนทุนทรัพย์ไว้สร้างอำนาจให้ตัวเองและครอบครัวต่อๆกันไปไม่สิ้นสุด มิชชั่นนี้ก่อความไม่พอใจในหมู่นายทุนอื่นที่ถูกกีดกันไม่ให้ได้เอี่ยวในผลประโยชน์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนายทุนที่อิงอยู่กับขุนศึกศักดินา พวกอื่นที่ไม่พอใจก็มีนักการเมืองที่อยู่คนละพวก  (ซึ่งก็มีเพื่อนของผมอีกจำนวนหนึ่ง) และปัญญาชนคนชั้นกลางที่ต้องการให้ใช้หลักผิดชอบชั่วดีในการดูแลบ้านเมือง ทั้งสามพวกนี้ได้สามัคคีกับพวกขุนศึกศักดินาโค่นล้ม “นายทุนใหญ่ใจถึง” ซึ่ง “นายทุนใหญ่ใจถึง” ก็ทราบดี จึงด้านหนึ่งได้ใช้ยุทธการปลุกระดมและจัดตั้งมวลชนคนยากจนในชนบทไว้เป็นเกราะกันชนปกป้องตัวเองจากพวกขุนศึก อีกด้านหนึ่งได้ลงมือ “ซื้อ” ขุนศึกส่วนหนึ่งมาเป็นพวกของตน ในวันที่ถูกทหารทำรัฐประหารล้มรัฐบาลของตัวเองเมื่อปีพ.ศ. 2549 ตอนนั้นตัว “นายทุนใหญ่ใจถึง” อยู่ที่สหรัฐอเมริกา เพื่อนคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับเขาเล่าให้ผมฟังว่านาทีแรกที่ได้รับรายงานข่าวรัฐประหาร นายทุนใหญ่ใจถึงเอ่ยปากถามว่า

 

“ใครทำ.. พวกเราหรือเปล่า?”

 

นั่นหมายความว่าย้อนหลังไปไกลถึงแต่สมัยนั้น (2549) การซื้อขุนศึกไว้เป็นพวกของตนก็ได้ดำเนินไปจนถึงจุดที่หากจะใช้ก่อรัฐประหารก็ทำได้แล้ว เพียงแต่ว่ากลุ่มขุนศึกที่ชิงลงมือในวันนั้นเป็นอีกพวกหนึ่ง การแพ้เกมกันในชั่วเวลาสั้นๆที่นับกันเป็นชั่วโมงนี้ทำให้ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ต้องระเห็จไปอยู่ต่างประเทศและยังไม่ได้กลับเมืองไทยจนทุกวันนี้

 

การรัฐประหารโค่นล้ม “นายทุนใหญ่ใจถึง” ได้สำเร็จในปี 2549 ทำให้ฝ่ายต่อต้าน “นายทุนใหญ่ใจถึง” กล้าแข็งขึ้น ฝ่าย “นายทุนใหญ่ใจถึง” เองกลับต้องสาละวนตกเป็นฝ่ายตั้งรับ จนชีวิตของเพื่อนๆนักสังคมนิยมที่ไปซุกอยู่ในปีกของ ” นายทุนใหญ่ใจถึง” ทุกวันนี้ไม่มีเวลามาคิดเรื่อง wealth distribution อีกต่อไปแล้ว เพราะต้องมัวแต่ยุ่งอยู่กับการต่อสู้เพื่อธำรงรักษาอำนาจรัฐผ่านการใช้เงินและลูกเล่นทุกรูปแบบโดยเลิกคำนึงถึงหลักผิดชอบชั่วดีไปเลย ขอเพียงยืดเวลายึดกุมอำนาจรัฐออกไปให้ได้อย่างเดียว นโยบายประชานิยมซึ่งเดิมเป็นส่วนหนึ่งของการกระจายรายได้ที่เคยได้ผล ได้แปลงรูปมาเป็นวิธีหาเสียงแบบสุกเอาเผากินและก่อปัญหามากกว่าแก้ปัญหา เพื่อนๆของผมทุกคนดูเหมือนจะลืมพันธะกิจหลักที่จะ distribute wealth ไปหมดสิ้น ปัญหาพื้นฐานของคนจน ถ้าไม่นับเรื่องการรักษาพยาบาลซึ่งทำได้ดีเสียเรื่องหนึ่งแล้ว เรื่องอื่นยังไม่ได้รับการแก้ไขเลยแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเกือบสิบปี ปัญหาคนจนไร้ที่ดินทำกินซึ่งเป็นที่มาของ “ม็อบปากมูล” ที่หนังสือพิมพ์เคยขนานนามว่าม็อบตลอดกาล เคยมีอยู่อย่างไร ก็ยังมีอยู่อย่างนั้น ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะปฏิรูปที่ดิน ปัญหาชาวนามีต้นทุนการผลิตสูงและผลผลิตคุณภาพต่ำก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข ปัญหาการกระจายอำนาจและงบประมาณไปชนบทที่รัฐธรรมนูญบังคับไว้ นอกจากจะไม่ได้ทำแล้วยังถูกระงับอีกต่างหาก ส่วนใหญ่เพื่อนๆเผลอลืมเพราะเผลอไปยึดติดเงินและอำนาจซึ่งเป็นเพียงเครื่องมือที่จะบรรลุเป้าหมายแทนการมุ่งมั่นที่ตัวเป้าหมายเองเสียฉิบ กิจกรรมปกป้องอำนาจนี้ทำกันโดยทิ้งหลักผิดถูกชั่วดีไปหมด มุ่งเอาแต่ชนะและยึดกุมอำนาจรัฐให้ได้ ทำกันอยู่นานตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา จนทำให้รากวัฒนธรรมของสังคมไทยสั่นคลอนเหมือนต้นไม้ที่ถูกดึงให้รากบางส่วนขาด สังคมไทยทุกวันนี้ไม่มีใครสนใจแยกแยะความชั่วความดีออกจากกันอีกต่อไปแล้ว คนระดับนำของสังคมและอาจารย์มหา'ลัยพูดออกโทรทัศน์ว่าชั่วหมายความว่าดีได้อย่างหน้าตาย และคนไทยทุกคนก็มีส่วนร่วมกันปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น อย่างน้อยก็ด้วยการทำตัวเป็น “ไทยเฉย” ดังนั้นการที่ประเทศชาติของเราเดินมาจนถึงจุดนี้ได้ จึงเป็น “กรรมหมู่” ที่คนไทยทุกๆคนร่วมกันก่อ จะโทษกันและกันไปก็ไร้ประโยชน์

 

          หลังการรัฐประหารและโดนกลศึก "ตุลาการภิวัฒน์" จนต้องหนีคดีไปอยู่ต่างประเทศ “นายทุนใหญ่ใจถึง” ได้ใช้ความพยายามผ่านรัฐบาลหุ่นของตนเพื่อกลับมามีอำนาจเต็มอีกครั้งให้ได้ โดยทำการอย่างไม่คำนึงถึงหลักผิดชอบชั่วดีใดๆ การกระทำดังกล่าวได้ก่อให้เกิดพลังต่อต้านขึ้นใหม่ในสังคม คือกลุ่มคนชั้นกลางที่ยังเชื่อมั่นเรื่องผิดชอบชั่วดี กลุ่มนี้ได้ขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากพันเป็นหมื่น จากหมื่นเป็นแสน จากแสนเป็นล้าน จากล้านเป็นหลายล้าน  และขยายข้ามชั่วอายุจากคนรุ่นเก่าลงไปถึงคนรุ่นใหม่ เรียกว่าเป็นการฮึดสู้ของ “ไทยเฉย” ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และคนกลุ่มนี้ได้แสดงเจตนาที่จะเข้ามาสร้างระบบการเมืองที่มีพื้นฐานอยู่บนสำนึกผิดชอบชั่วดีขึ้นมาใหม่

          

     สังคมไทยได้เดินมาถึงปากเหวที่อาจเกิดสงครามกลางเมืองอีกครั้ง ซึ่งดูจะเป็นปากเหวที่ลึกและอันตรายกว่าครั้งก่อน หากสังคมไทยถลำเข้าสู่สงครามกลางเมืองคราวนี้ มันจะยืดเยื้อเรื้อรังไม่มีวันจบและประเทศชาติจะทรุดโทรมราวกับร่างกายของคนป่วยเป็นมะเร็งระยะแพร่กระจายนั่นเทียว เพราะกำลังพลแต่ละฝ่ายนั้นมหึมามหาศาลก้ำกึ่งกัน ชนิดที่ว่าหากทั้งสองฝ่ายฆ่าฝ่ายตรงข้ามตายได้หมด ประเทศไทยก็แทบไม่เหลือคนเดินถนนเลย

 

ฝ่ายหนึ่งก็คือมวลชนคนยากคนจนในชนบท ซึ่งโดยการปลุกปั่นของพวกเพื่อนๆนักสังคมนิยมแนวเผด็จการ พวกเขาถูกปั่นจนมีความเชื่อว่าชีวิตจะดีขึ้นถ้าปกป้อง “นายทุนใหญ่ใจถึง” ไว้เป็นพวกตน และทำลายล้างพวกขุนศึกศักดินาหรืออำมาตย์ให้สิ้นซากไปเสีย พวกตนก็จะได้ธำรงรักษาอำนาจรัฐที่พวกตนสามารถมีส่วนร่วมไว้ได้ และอนาคตก็จะแก้ปัญหาการปันส่วนผลผลิตที่ไม่เป็นธรรมที่เป็นเหมือนหัวอกกลัดหนองคนจนมาตลอดได้

 

          อีกฝ่ายหนึ่งคือ ไทยเฉยฮึดสู้ ซึ่งประกอบขึ้นจากนายทุนน้อย นักการเมืองที่สู้สนามเลือกตั้งที่ใช้เงินไม่ได้ ปัญญาชน-คนชั้นกลางที่ทนสังคมแบบไร้ความผิดถูกชั่วดีอีกต่อไปไม่ไหว ฝ่ายนี้นอกจากจะถูกปลุกจิตสำนึกให้ลุกขึ้นมา "กู้ชาติ" แล้ว ยังถูกทำให้เชื่อว่าการจะนำประเทศกลับมาเป็นสังคมที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีใหม่ได้อีกครั้งนั้น ไม่มีวิธีอื่นนอกจากต้องกำจัด “นายทุนใหญ่ใจถึง” และบริวารให้สิ้นซากไปเสียก่อน

 

ในท่ามกลางกำลังรบอันเปรียบเสมือนฝูงจิ้งหรีดข้างละฝูงนี้ ตรงกลางก็คือนักปั่นจิ้งหรีด ซึ่งนั่งกันอยู่สองมุม มุมหนึ่งคือ “นายทุนใหญ่ใจถึง” อีกมุมหนึ่งคือขุนศึกที่นายทุนใหญ่ยังซื้อไม่สำเร็จ ซึ่งผมขอเรียกง่ายๆว่า "ขุนศึกศักดินา" ก็แล้วกัน ดูจากเรคคอร์ดของนักปั่นจิ้งหรีดที่นั่งประจำที่ทั้งสองมุมแล้ว งานนี้คงหลีกเลี่ยงการฆ่ากันตายเป็นเบือได้ยาก เพราะนายทุนใหญ่นั้นมีเรคคอร์ดที่ชัดเจนจากทั้งกรณี “ยิงทิ้ง” ขี้ยาสองพันกว่าศพ กรณีกรือเซะ กรณีตากใบ กรณีเผาราชประสงค์ ส่วนเรคคอร์ดของฝ่ายขุนศึกศักดินานั้นก็ใช่ย่อย ผมเองเคยเห็นกับตามาแล้วสมัยเป็นนักศึกษา รวมทั้งการถูกฆ่าตายของเพื่อนสนิทของผมเองที่ริมฝั่งโขง ซึ่งผมขออนุญาตไม่ฟื้นฝอยหาตะเข็บนะครับ

ไปภายหน้าเมื่อเล่าขานให้ลูกหลานฟัง มันจะกลายเป็นประวัติศาสตร์ที่เหลือเชื่อ ที่มวลชนจำนวนมหาศาลสองฝ่ายมารบกัน ต่างฝ่ายต่างก็มีวาระของตัวเองอยู่ในมือ แต่เมื่อเปิดโผออกมา วาระของแต่ละฝ่ายนั้นกลับเป็นคนละเรื่อง และไม่ได้ขัดแย้งอะไรกันเลย แบบนิทานชาวนาสามคน คนหนึ่งอุ้มไก่ อีกคนอุ้มห่าน แล้วต้องมาตบตีกันเพราะชาวนาคนที่สามบอกว่าไก่กับห่านของทั้งสองคนจะจิกตีกันจนทำให้สัตว์เลี้ยงของฝ่ายตรงข้ามตาย ทั้งๆที่ในชีวิตจริง ไก่บ้าที่ไหนจะมาจิกตีกับห่าน
 

วันจันทร์นี้ผมจะไปเดินถนนร่วมกับพี่ๆน้องๆหมอๆและพยาบาล ตามนัด ด้านหนึ่งไปเดินเพื่อให้น้องๆเกิดความรู้สึกอบอุ่นว่าขณะที่พวกเขาออกมาช่วยประชาชนคนเจ็บไข้ในสนาม ผมซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่แก่แล้วได้ให้ความชื่นชมและสนับสนุนการธำรงเกียรติของวิชาชีพที่พวกเขาได้ทำ อีกด้านหนึ่งก็เพื่อร่วมเป็น “ไทยเฉยฮึดสู้” อีกคนหนึ่ง ที่อยากแสดงออกถึงความอยากเห็นสังคมไทยกลับมาเป็นสังคมที่เปี่ยมสำนึกผิดถูกชั่วดีดังเดิม ทั้งนี้โดยไม่ได้ให้ราคาอะไรกับพวกนักปั่นจิ้งหรีดที่อยู่เบื้องหลังไม่ว่าข้างไหนแม้แต่น้อย

 

ทุกครั้งที่ผมไปเดินก่อนหน้านี้ ผมพยายามมองหาทางออกของสังคมไทยที่เป็นรูปธรรมแต่ก็ยังมองไม่เห็น ผมไม่อาจคาดเดาได้ว่าผลสุดท้ายของเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร บนนาทีที่ใกล้ถึงจุดหักล้างกันนี้ ผมยังมองไม่เห็นว่าจะมีโอกาสที่ฝ่ายหนึ่งซึ่งก็คือคนจนในชนบทที่ต้องการการกระจายรายได้ที่เป็นธรรม กับอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งก็คือไทยเฉยฮึดสู้ที่ต้องการฟื้นฟูสังคมที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับขึ้นมาใหม่ จะได้มีโอกาสจูนความต้องการของกันและกัน และสร้างสรรค์สังคมใหม่ร่วมกันโดยไม่ถูกปั่นให้ฆ่าฟันกันได้อย่างไร เพราะ

 

ตราบใดที่ยังมีนักปั่นจิ้งหรีดหน้าเดิมนั่งประจำที่ทั้งสองมุมอยู่ โอกาสที่จะไม่ฆ่าฟันกันนั้นผมคิดว่า...ไม่มีเลย

 

นพ.สันต์ ใจยอดศิลป์

ข้อเขียนของคุณหมอ สันต์ ใจยอดศิลป์
ทำให้มองภาพรวมได้ชัดเจน

http://visitdrsant.b...og-post_18.html

 

 

ดีมากเลยครับ  ขอบคุณครับ

[kanokporn]

ขอให้จับเป็นได้ไวๆ

มันปลอมเป็นผู้ชุมนุม ห้อยนกหวีด ต่อไปนี้ขอให้การ์ดตรวจค้นกระเป๋าทุกคน เพื่อความปลอดภัย รับสมัครการ์ดเพิ่มเลยถ้ามวลชนเยอะ เพิ่มเพื่อตรวจอาวุธอย่างเดียวไม่ต้องทำอย่างอื่นก็ได้ มวลชนให้ความร่วมมืออยู่แล้วเพราะไม่มีใครอยากบาดเจ็บเหมือนกัน

[สุกี้น้อย]

Bluesky ทำไมไม่ถ่ายทอดที่เวทีอนุสาวรีย์
ผมร้อนใจ

 

ใจเย็นๆ ไว้

กลัวว่าจะมีเพื่อนผมอยู่ในรายชื่อด้วยน่ะครับหลวงพี่

ยังติดต่อไม่ได้เลยครับ

[กีรเต้]

 

 

Bluesky ทำไมไม่ถ่ายทอดที่เวทีอนุสาวรีย์
ผมร้อนใจ

 

ใจเย็นๆ ไว้คิดว่าไม่มีอะไรมาก

กลัวว่าจะมีเพื่อนผมอยู่ในรายชื่อด้วยน่ะครับหลวงพี่

ยังติดต่อไม่ได้เลยครับ

 

 

โชคคงช่วย ทำใจเย็น ๆยังไม่มีการแจ้งรายชื่อ

 

มีเรื่องเล่าให้ฟัง

 

ตอนที่เกิดสึนามิ  เพื่อนที่อยู่ที่เกาะยาว ก่อนหน้าไม่กี่วันก็ยังคุยโทรศัพท์กัน

พอเกิดสึนามิ พยายามโทรหาเท่าไรก็ไม่มีการตอบรับ น่ากลัวไปคอยมองเราลงมาจากสวรรค์แล้ว

Edited by กีรเต้, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:36.

[Gohell]

ผมว่านะ คุณถาวร จะพลาดไปไหม ที่ไปบอก พยานที่จำหน้าคนร้ายขว้างระเบิดที่ อนุเสาวรีย์ ได้

 

ผมเกรงว่า พยายานทั้งหมดจะถูกข่มขู่ หรือ อุ้มหาย...

 

และ ภาพจากกล้องวงจรปิดที่่ต่างต่างจะถูกลบทั้งไหม เราควรก็อบปี้่เก็บไว้ก่อนดีไหม

 

ไม่ควรไว้ใจตำรวจนะครับ...ถ้าจำเป็นที่ต้องบอกอะไรตำรวจ เราก็ควรเก็บหลักฐานสำรองไว้ด้วย

 

 

[กีรเต้]

กำนัน

 

เวทีไหนไม่รู้

 

ปอ ลอ เวทีลาดพร้าว

Edited by กีรเต้, 19 มกราคม พ.ศ. 2557 - 18:47.