อุปสรรคของเรานั้นมีมากจริงๆ
เกือบจะไมได้เป็นหนึ่งในล้านซะแล้ว
เริ่มจากคุณแม่เพิ่งผ่าตัดใหญ่มา ต้องพักฟื้น เราจึงปลีกตัวไปไหนไม่ได้
ทั้งที่สามเสน ที่ราชดำเนิน คงอดไปร่วมชุมนุมแหงเลย
แต่บังเอิญโชคดีน้องชายมาจาก ตจว อาสาดูแลคุณแม่แทนให้ในวันอาทิตย์ แต่มีข้อแม้ว่า เราต้องกลับก่อนหกโมง
เอาล่ะวะ ได้ทีแล้ว จะไป ราชดำเนิน วันที่ 24 นี้ให้ได้
พอวันพฤหัส ดันป่วยเป็นหวัด จะอดไปไหมเนี่ย
อัดยาเข้าไป นอนเยอะๆ ทำท่าจะหายดี
วันศุกร์ดันท้องเสียอีก สงสัยเพราะฤทธิ์ยาฆ่าเชื้อที่ทานเข้าไป
สงสัยอดไปแน่เลยตู
วันอาทิตย์เช้า กำลังแต่งตัวจะออกจากบ้าน ฝนตก ลมแรงมาก!!!
จะอดไปไหมเนี่ย
ชักใจคอไมดี เลยขอพรพระ ว่าขอไปราชดำเนิน ให้ท่านทั้งหลายช่วยบันดาลให้สมปรารถนาด้วยเถิด
พอลงมาข้างล่าง ฝนหยุด
ฟ้าครึ้ม เย็นสบายมากๆ ไม่โดนฝนเลยตลอดทาง
แล้วก็เย็นสบายไม่มีแดด เดินได้ไม่ร้อน ไม่มีเหงื่อ
ปกติ เวลาไปราชดำเนิน จากบ้านนั่งรถเมล์ไปได้ต่อเดียวก็ถึง
แต่นี่ เราต้องอ้อมไปขึ้นรถเมล์สามต่อ แล้วไปต่อเรื่อข้ามฟากที่ท่าวังหลัง ไปท่ามหาธาตุ
เดินผ่าน มธ ทะลุสนามหลวง ไปราชดำเนิน
ที่หน้าธรรมศาสตร์
สนามหลวงก็มีพี่น้องจากภาคใต้จับจองที่นั่งกันแล้ว
เข้าไปในราชดำเนินได้ไกลสุด แค่แยกคอกวัว เพราะมีคนนั่งฟังปราศัยเต็มแล้ว
เห็นอนุสาวรีย์อยู่ลิบๆ
นั่งฟังปราศัย
เดินต่อไปไม่ได้
เลยอดไปที่ร้านแม็คเพื่อยลโฉม ชายเสื้อขาว พุงพลุ้ย ที่ชอบถ่ายรูปสาวๆ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ไปร่วมเป็นหนึ่งในล้าน