กระทู้นี้จากใจ ไม่ดราม่า..
หลังจากที่เกิดเหตุปาระเบิดเมื่อวันก่อน วันนี้ผมตัดสินใจพาลูกและภรรยาไปชุมนุมเหมือนเช่นทุกครั้ง ทั้งๆที่รู้ว่าอาจเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น
เมื่อจอดรถแถวๆโรงเรียนเตรียมอุดมฯ ผมก็เดินๆไปเรื่อยๆจนถึงหน้ามาบุญครอง
สิ่งที่เห็นคือ "เด็กๆ" ซึ่งคุณพ่อคุณแม่พามาร่วมชุมนุมเหมือนกับผม มีเด็กมากมายราวกับเมื่อวานไม่มีเหตุอะไรเกิดขึ้น
ผมมองดูแววตาของพ่อแม่ที่พาลูกมา ไม่มีความกลัวเลยซักนิด
เพื่อนๆหลายท่านที่นี่คงพอทราบว่าผมเคยลงสมัครสส.หลายครั้ง
สิ่งที่ผมมีเพียงไม่กี่ข้อที่ทำให้ผมกล้าลงสมัครคือ "ความมุ่งมั่น ความรักความถูกต้องยุติธรรม และความกล้า"
ผมเคยคิดว่าผมมีสิ่งที่ว่านั้นมาก
แต่มาวันนี้ (จริงๆก็เริ่มรู้สึกตั้งแต่มีม็อบแล้ว) บอกตามตรงว่าผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีมากไปกว่าคนอื่นเลย แถมมีน้อยกว่าเสียด้วยซ้ำ
หลายๆคนที่ผมเห็นมาตลอด บางคนไปม็อบทุกวัน นอนค้าง ลุยกับตำรวจ อาสาเป็นการ์ด ลางานมาจนโดนหักเงินเดือน บริจาคเงินเต็มกำลัง เสี่ยงชีวิตกันนับครั้งไม่ถ้วน
คนเหล่านี้ไม่มีข้อจำกัดในการต่อสู้ เสียสละมากๆ เพราะความรักประเทศชาติและความถูกต้องยุติธรรมอย่างแรงกล้า
เหมาะที่จะสมัครสส.และเป็นสส.มากกว่าผมเป็นไหนๆ
สำหรับผม ถ้าไอ้***ทักษิณและขี้ข้าของมันจะพอมีข้อดีอยู่บ้าง ข้อดีที่ว่านั้นก็คือ ทำให้ผมได้เห็นว่าคนไทยรักชาติ รักความถูกต้องยุติธรรมมีมากแค่ไหน
และทำให้ผมรู้สึกภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ได้อยู่ร่วมผืนแผ่นดินกับพี่น้องที่ได้ร่วมต่อสู้กันมา
ผมคงต้องกลับไปประเมินตัวเองใหม่ หากคราวหน้าคิดจะลงสมัครสส.อีก ว่าตัวเองมีอะไรที่เหมาะสมที่จะเป็นตัวแทนของคนดีๆเหล่านี้
ราตรีสวัสดิ์ครับ
