อารยะ

สำหรับฟลัดเวย์ฝั่งตะวันตกจะเป็นเรื่องของการปรับปรุงขุดเส้นทางน้ำในคลองมหาสวัสดิ์ที่ตื้นเขินหลายช่วง เพื่อให้กระแสน้ำไหลได้เร็วขึ้น
และเมื่อไหลไปถึงท่าจีนเพื่อจะเอาลงทะเล ส่วนที่เป็นแก้มลิงมากมายซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแม่น้ำสายนี้ ควรนำโมเดลคลองลัดโพธิ์ที่บางกระเจ้า
มาประยุกต์
จะทำอย่างไีร รัฐบาลต้องระบุไว้ในการออก พรก. นั้น
แต่ได้คิดบ้างหรือเปล่าไม่ทราบได้ เพราะปูไม่ได้บอกให้เขียนอะไรไว้เลยครับคุณรุ้ง

ผลที่เกิดขึ้นหลังจากมีสนามบินแล้วคือ พื้นที่บริเวณนี้กลายเป็นที่ดอน (แน่นอนที่จะต้องมีการปรับพื้นที่ให้เป็นเช่นนั้น)
ยืนยันได้จากเครื่องปั๊มน้ำขนาดใหญ่ล่างสุดที่เรียงกันเป็นตับ (สีชมพู) ไม่มีน้ำมาให้สูบออก เพราะพื้นที่บริเวณนั้นไม่ลุ่มตามธรรมชาติเสียแล้ว
สรุปว่าถ้าจะเป็นฟลัดเวย์จะต้องลงทุนกันเฉพาะสนามบินให้รอดจากน้ำท่วม โดยต้องสร้างพนังกั้นน้ำอีกชุดล้อม
ส่วนพื้นที่ที่เหลือทำอย่างไรก็ได้ให้เป็นที่ลุ่ม โดยปรับให้คล้ายกับสภาพในปีก่อน 2528
ส่วนเครื่องสูบน้ำจำนวนเท่าที่มีน่าจะเอาอยู่ครับ

โปรดดูเส้นสีน้ำตาลจากบนลงล่างบริเวณทางซ้ายในวงกลมล่างสุด เพื่อดูถนน 4 สาย: หทัยราษฏร์ ร่มเกล้า กิ่งแก้ว บางพลีที่เ่อ่ยถึงข้างบน
นี่คือพนังยักษ์ที่เตรียมกันน้ำเข้า กทม. ด้านตะวันออกไว้แล้วตั้งแต่ปี 2539
ส่วนพื้นที่ซึ่งควรกันไว้มิให้มีสิ่งก่อสร้าง เพื่อจะได้เวนคืนสะดวกเมื่อต้องดำเนินการ ก็ดันมีสนามบินใหญ่ที่สุดในสุวรรณภูมิสร้างขึ้นดื้อๆ ถือว่าทำลายผังเมืองกรุงเทพฯให้เสียหาย
คำถามวันนี้คือ ฟลัดเวย์กรุวเทพฯอยู่หนใด??

เมื่อวาน (30 มกราคม 2555) ก่อนหน้าปู่ยงโพสต์ไม่กี่ชั่วโมง พรรค ปชป. โดยคุณกรณ์ อดีตรัฐมนตรีคลัง
และ สส. กลุ่มหนึ่งได้ยื่นหนังสือถึงประธานสภาผู้แทนฯ
เพื่อนำรายชื่อ สส. 128 นายยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญเพื่อให้ตีความ
พระราชกำหนด 2 ใน 4 ฉบับ (ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว
หลังจากมีมติเห็นชอบโดย ครม. เมื่อวันที่ 11 มกราคม 2555)
เนื่องจากเห็นว่าเป็นการออก พรก. 2 ฉบับดังกล่าว น่าจะขัดต่อรัฐธรรมนูญ

คือฉบับ “พรก. ซุกหนี้” ที่ให้รัฐโอนหนี้ของรัฐบาล 1.41 ล้านล้านบาทให้แบงก์ชาติ
กับฉบับ “พรก. น้ำท่วม” ที่ให้รัฐบาลกู้เงิน 350,000,000,000 บาท
(ปูอ่านว่าจะ "ห้าหมื่นสามแสนล้านบาท" ในวันที่แจ้งให้สภาทราบว่าฝ่ายบริหารจะออกกฎหมายเร่งด่วนเป็น พรก.)
เพื่อฟื้นฟูบ้านเมืองหลังน้ำท่วมใหญ่ที่ผ่านมา

พระราชกำหนดฉบับที่ 1 คงบังคับใช้หรือดำเนินการให้หนี้ 1.14 ล้านล้านบาท
ไหลไปเข้าบัญชีแบงก์ชาติได้โดยพลัน
และไม่ว่าศาลรัฐธรรมนูญจะตีความเป็นอย่างไร ผลกระทบจากการซุกหนี้ดังกล่าว
ได้เกิดขึ้นแล้วหลังจากรัฐบาลได้ขยายเพดานเงินกู้เพิ่มสมใจนึก
นั่นคือผู้ส่งออกอาจพบกับภาวะแข็งตัวของค่าเงินบาท
เพราะแบงก์ชาติตัดสินใจยุติหรือลดการลงทุนแทรกแซงค่าเงินบาท
เนื่องจากไม่ต้องการเสี่ยงกับภาวะขาดทุน
หลังจากมีภาระเพิ่มจากการที่ต้องแบกรับหนี้สาธารณะ 1.14 ล้านล้านบาท
ที่รัฐบาลยิ่งลักษณ์โยนมาให้

ในพระราชกำหนด "น้ำท่วม" (ฉบับที่ 2) มีการระบุจำนวนเงินที่รัฐจะมีอำนาจกู้ 350,000,000,000 บาท
(ปูอ่านว่า "ห้าหมื่นสามแสนล้านบาท"!)
แต่หาได้แสดงประมาณการว่าจะสร้าง “ฟลัดเวย์” แต่อย่างไรไม่
จึงเสี่ยงที่จะเกิดการใช้จ่ายอย่างไม่โปร่งใส

แต่จำนวนเงินกู้กว่าสามแสนล้านบาท น่าจะต้องเป็นงบสร้างฟลัดเวย์บนพื้นที่เป้าหมาย
ซึ่งทุกรัฐบาลทราบตำแหน่งดีมาตั้งแต่ 2528 หลังจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ทรงย้ำในปี 2528 และ 2538 ว่าพื้นที่ฟลัดเวย์ควรจะอยู่ในตำแหน่งที่เชื่อมต่อจากระบบชลประทานเหนือคลองรังสิต
รัฐบาลในปี 2539 จึงสร้างแนวคันป็น ถนนหทัยราษฏร์ ถนนร่มเกล้า ถนนกิ่งแก้ว และถนนบางพลี
4 สายเรียงกัน ตั้งแต่สุดเขตเหนือคือ "สายไหม" ลงมายันสมุทรปราการ
เพื่อเป็นแนวกั้นฟลัดเวย์ให้น้ำที่ไหลจากด้านบนมีทางไหลลงสู่อ่าวไทย ดีกว่าใช้ได้ “บิ๊กแบก”

การที่จำนวน “สามแสนห้าหมื่นล้านบาท” ที่รัฐบาลจะกู้ไม่ระบุรายการสร้างฟลัดเวย์
ก็เพื่อเปิดทางให้หลีกเลี่ยงการใช้พื้นที่ดังกล่าว เนื่องจากคงเกรงว่า
การเวนคืนจะไปกระทบผลประโยชน์ในเครือข่ายธุรกิจของบุคคลที่เกี่ยวข้อง
หรือสนับสนุนพรรคเพื่อไทยที่ลงทุนไปในพื้นที่ดังกล่าว

ถ้าเช่นนั้น “พรก. น้ำท่วม” จึงน่าจะเป็นการออก "blank check" จำนวนสามแสนห้าหมื่นล้านบาท
เพื่อพลพรรคเพื่อไทยจะได้นำไปขึ้นเงินได้ตามอัธยาศัย

.