คุณหนูจีน่า

ดีใจเนอะ ... คิดถึงมวากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก    

ขอซักเมนท์ เมนท์เดียวในกระทู้ประวัติศาสตร์แล้วจะตายก็ไม่เสียดายเลย  

ขอบคุณคุณ redfrog 53 ผู้ริเริ่ม และมวลมหาประชาชาวเสรีไทยทุกท่านที่ได้ร่วมกันโพสต์

ทั้งเนื้อหา รูปภาพ แย่งกันโพสต์ในหน้าเลขเด็ด ชิงประกาศการมาถึง่ของลุงกำนัน (จนเจอดีไปหลายครั้ง  )

ตักเตือน พูดคุย ปลอบโยน เชียร์อัพ และต่างๆนานา มาตลอดเจ็ดเดือน

ขอสารภาพว่าเป็นสมาชิกที่เห็นแก่ตัว อ่านอย่างเดียว แต่ไม่งอมืองอเท้านะเจ้าคะ เพราะข้าเจ้าแจกไลค์แบบไม่มีอั้นทุกวัน (ยกเว้นวันไม่ว่าง)

ที่เสียดายคือ ยังไม่สามารถตามอ่านได้จนครบทุกหน้า เพราะบางทีไม่ได้เข้ามาหลายวัน ตามอ่านไม่หมดค่ะ

กับไม่สามารถไลค์ให้ทุกคนได้ เหตุผลนั้นย่อมทราบกันดี

บอกเลยว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ทำให้ตัดสินใจซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่แบบทันทีทันใด เพราะของเก่าชักช้าเวิ่นเว้อมีปัญหาตลอด ตลอด

เหตุที่ตามอ่านอย่างเดียว เนื่องจากเป็นคนเลอะเทอะ เงอะงะ ไม่ค่อยมีเวลา ตามข่าวทันบ้างไม่ทันบ้าง

ที่ไหนจะคุยกับท่านสมาชิกได้ทันการณ์ เลยต้องซุ่มเงียบกันไป

คิดไว้แต่ว่ามวลมหาประชาชนชนะเมื่อไหร่ จะเข้ามาร่วมวงด้วย

แต่เมื่อเหตุการณ์กลับตาลปัตรแบบนี้ เลยต้องมาแบบนี้ล่ะค่ะ

อยากบอกว่าการเข้าร่วมเป็นมวลชนนกหวีดตั้งแต่ต้นจนจบของตัวเอง

ถือเป็นวาระสำคัญและยิ่งใหญ่ของชีวิต

แม้ไม่อาจเทียบได้กับความเสียสละ กล้าหาญ ความอดทน ความเหนื่อยยากของมวลมหาประชาชนส่วนใหญ่ก็ตาม

ไม่นึกเลยว่าครั้งนึงในชีวิตเล็กๆนี้จะได้มีส่วนร่วมทำอะไรเพื่อบ้านเพื่อเมืองได้แบบนี้

ไม่เคยนึกอีกเหมือนกันว่าจะออกไปตากแดดหน้าดำ ฝ้าขึ้น จากคนขาวๆกลายเป็นดำที่สุดในบ้าน

ไปนั่งๆ ยืนๆ กินๆอยู่บนถนน บันไดห้าง ขอบฟุตบาธ นั่งตามสะพานลอย ปีนข้ามแบริเออร์ เดินกันหลายๆกิโล

และทำอะไรอีกสารพัดอย่างที่ในภาวะปกติจะไม่มีทางทำแน่นอน

ส่วนตัวแล้วคิดว่าภารกิจที่แสนเหนื่อยยากทั้งหลายของพวกเราคือความงดงามในชีวิตของทุกคนที่มีส่วนร่วม

เราได้ร่วมกันดูแลรักษาและปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนของเรา

เพื่อจะได้ส่งต่อแผ่นดินที่ผาสุกร่มเย็นนี้ให้แก่ลูกหลานในวันข้างหน้า

เช่นเดียวกับที่บรรพบุรุษของเราได้สละชีวิตและเลือดเนื้อกอบกู้บ้านเมือง รักษาแผ่นดินไว้ให้

วันข้างหน้าไม่รู้ว่าคนไทยในแผ่นดินนี้จะพบเจอกับอะไรอีกบ้าง

แต่เชื่อแน่ว่าเขาเหล่านั้นจะทำในสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อชาติเช่นกัน

นี่คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงนึงของชีวิต ที่ได้พบ ได้เข้าใจ ได้รัก ได้ให้ ได้แบ่งปัน ได้รู้จัก ได้เคารพ และได้ให้เกียรติ

ต่อเพื่อนร่วมชาติที่มาปฏิบัติภารกิจร่วมกัน

กราบขอบพระคุณลุงกำนันนะคะ ขอบคุณที่ไม่ย่อท้อและทำให้พวกเราได้ "สู้ไปด้วยกัน"

ขอบพระคุณเพื่อนๆมวลมหาประชาชนทุกท่าน รู้มั๊ยว่าคุณทำให้เราภาคภูมิใจในความเป็น "คนไทย" มากเพียงใดและรักคุณขนาดไหน

ขอบพระคุณชาวเสรีไทยทุกคนสำหรับข้อมูลข่าวสาร มิตรภาพ และน้ำใจไมตรีค่ะ

กราบนมัสการพระคุณเจ้าด้วยเจ้าค่ะ 

--------------------------------------------------

แผ่นดินนี้ มากล้นบุญคุณทวี ระลึกด้วยความภักดี แผ่นดินนี้คือชีวิตเรา

ส่วนตัวคิดว่าพวกนี้อยู่ในกลุ่มเด็กมีปัญหา ไม่รู้อะไรไปกดดันพวกแม่มจนสมองแปรปรวน

ไม่ใช่ว่าพวกมันไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร แต่พวกมันไม่ยอมคิด ปฏิเสธที่จะคิดและยอมรับความเป็นจริง

เพราะอะไร ... เพราะพวกมันจะรู้สึกตกต่ำ อิจฉาริษยา และด้อยค่า

ถึงได้พยายามยกหางตัวเองชูสูงๆให้คนเห็นว่า ... กรูอยู่นี่ กำลังทำนี่นี่นี่ เรียกร้องนั่นนั่นนั่น

รู้สึกว่าเท่ห์ มีค่า พ่อแม่พี่น้อง ชาวบ้านสนใจ ยิ่งตามด่ามันมันยิ่งฟิน

สังเกตเถอะว่า พวกนี้ชอบยกพ่อแม่มาด่าด้วย เช่น ไอ้สมเจียม นังเต่าอืด

มันต้องการแค่นี้แหละ วิธีการถูกผิดไม่สน ยิ่งทำแล้วมีพวกตามแห่ ยิ่งพองขน

โรคจิตดีๆนี่เอง

แล้วที่มันเลือกลิเบอรัล ก็เพราะเป็นประเด็นใหญ่ ผู้คนสนใจ ทำแล้วสนองนี๊ดกันไปเต็มๆ ฟินสุดชีวิต

ไอ้พวกโรคจิต     

เจอเรื่องพวกนี้แล้วของขึ้น

ตัวต้นคิดประเดิมการตกทองตั้ง 1,000         

ไม่เคยเชื่อถือมูลนิธิกระจกเงาและดวงประทีปเลยค่ะ ... บ่องตง

 

วัฏจักรตระกูลชิน >>  โกง ปล้น ฆ่า ย้ายถิ่น เปลี่ยนนามสกุล

แล้วก็เริ่ม โกง (ชาติ) ปล้น (แผ่นดิน) ฆ่า (ตัดตอน) ย้ายถิ่น (ดูไบ) เปลี่ยนนามสกุล (กลายเป็นมอนเตร)

ความเลวที่กระทำไว้และไม่มีใครเคยสำนึกถึงความถูกผิดแม้แต่คนเดียว

ขอแช่งให้ตัวมัน เครือญาติ และลูกหลานได้รับกรรมอย่างหนักถ้วนหน้ากัน

 

พวกสายเลือดวิปริต 

 

 

ปอลิง :  ถ้ามีการสาวไปถึงโคตรเหง้าที่จีน อาจเจอว่าคนที่ย้ายมาอยู่ไทย 

ก็เพราะ โกง ปล้น ฆ่า มาแล้วก็ย้ายถิ่นหนีมา ... แค้นว่ะค่ะ 

 

947058_600284523314986_925145650_n1.jpg

 

1897898_594418350638212_435462833_n1.jpg

 

เห็นหน้านังตัวเล็ก นึกถึงตอนมันทำหน้าแบบ "อึ่งอ่างหน้าเบ้"

ตอนศาลตัดสินคดีตัวพ่อแล้ว ... อยากตื้บให้หายอึ่งอ่าง

นังเด็กจิตวิปริต

เอิ่ม ... วันนี้ดุเดือดหน่อยนะคะ ขออภัย