Exotic

พอดีนั่งทำงานอยู่แล้วเครียดๆ นึกขึ้นได้ว่าเพิ่งสมัครสมาชิดบอร์ดเสรีไทย

เลยอยากจะเล่าประสบการณ์ ที่เคยหลงผิด ในสมัยเรียนให้ได้อ่านกัน

ถ้าผู้ดูแลเห็นว่าไม่เหมาะ ก็จัดการกระทู้ผมได้เลยครับ

ผมอ่านบอร์ดนี้มาพักใหญ่ๆแล้ว แต่เพิ่งสมัครสมาชิกครับ เลยยังไม่ค่อยรู้กาละเทศะ

ผิดพลาดประการใดช่วยชี้แนะละกันครับ




เหตุการณ์มีอยู่ว่า ตอนเลือกตั้งปี48 ยุค 4ปีซ่อม 4ปีสร้าง ตอนนั้นผมศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยรัฐที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง

มีเพื่อนผมในคณะคนหนึ่ง เป็นลูกหลานของคนใกล้ชิดมากๆของแม้ว ได้มาชักชวนเพื่อนที่ม.หารายได้พิเศษ

เค้าบอกว่า ไม่กี่วัน วันละไม่กี่ชั่วโมง จะได้รายได้ รวมๆ เป็นหมื่น แห่มแล้วใครมันจะไม่อยากได้ละครับ

นิสิตอย่างเราอยู่ดีๆก็จะหาเงินเป็นหมื่นได้ เลยถามกันว่างานอะไร แต่ก็พอรู้อยู่แล้ว ว่าต้องเกี่ยวกับการเมือง

เพราะก็รู้ว่าคนเพื่อนคนที่ชวนเป็นใคร



เพื่อนคนนี้ก็เลยให้รายละเอียดว่า แค่ไปเดินแจกใบปลิว หาเสียง ตามสถานที่ต่างๆ แค่นั้นเอง

มีรถตู้รับส่ง มีอาหารและของว่างอย่างดี ไม่ลำบาก แค่ร้อนตอนเดินแจกใบปลิวเท่านั้น

ซึ่งดูเหมือนเพื่อนในคณะหลายๆคนจะตอบตกลงไปอย่างง่ายๆ จริงๆแล้วเพื่อนๆพวกนี้โดยส่วนใหญ่

นัดแนะกันแล้วครับว่า จะไม่ตั้งใจแจกซะเท่าไร เพราะลับหูลับตา ก็กะจะโยนไอ้ใบปลิวหาเสียง

พวกนี้ทิ้ง เพราะอะไรหรือ เพราะว่า โดยส่วนใหญ่ ไม่ชอบแม้วกันอยู่แล้วครับ จากการทำตัวของเค้า

ในฐานนะนายก4ปีซ่อม ของเค้าในสมัยก่อนมันเริ่มโชยกลิ่นเหม็นเน่ามาแล้วไงครับ

แต่ที่ตอบตกลงกันว่าจะไปทำงานให้เพราะเกรงใจเพื่อนคนชวน และอยากได้เงินกัน



ส่วนตัวผมนั้นยังไม่ตบปากรับคำ ยัง2จิต2ใจ เพราะในช่วงนั้น ผมได้โทรกลับบ้าน

และเคยได้คุยกับคุณพ่อของผม ถึงเรื่องที่ท่าน เพิ่งลาออก

จากการเป็น กกต.จังหวัดแห่งหนึ่ง เหตุผลที่พ่อบอกผมก็คือ พ่อทำงานไม่สะดวก

เพราะกกต.คนอื่นโดนซื้อตัวไปหมดแล้ว ส่วนตัวพ่อผมนั้น ไม่ยอมโดนซื้อครับ

ผมเลยพอรู้ความเลวของพวกนี้อยู่บ้าง ถามว่าตอนนั้นถึงขั้นเกลียดไหม

ไม่ครับ แค่ไม่ชอบ แต่ตอนนี้ บอกตรงๆเกลียดครับ เพราะความเลว โกงกิน

ใช้ประชาชนเป็นเครื่องมือ บ่อนทำลายชาติ จ้องล้มล้างสถาบัน



ก่อนที่ผมจะตัดสินจว่าจะแจกใบปลิวไหมนั้น เพื่อนคนอื่นๆก็มาชักจูงว่าไปเหอะไปด้วยกัน

ไอ้คนชวนก็มากดดันว่า ช่วยเพื่อนหน่อยเหอะวะ ไปกันเยอะ กรูได้ทำงานได้ตามเป้า

ที่ได้รับมอบหมาย จากความกดดันอย่างหนัก ผมเลยตัดสินใจถามไอ้คนชวนให้แน่ใจอีกครั้งว่า

แค่เดินแจกใบปลิวหาเสียงนะ ไม่ต้องไปเดินขบวน หรือ ไปเจอพวกคนใหญ่คนโตในพรรค

แล้วเดินตามตูดพวกนั้นใช่ไหม (เพราะว่าผมไม่ต้องการเป็นเครื่องมือทางการเมืองไปมากกว่านี้

แค่แจกใบปลิวก็รู้สึกไม่ดีแล้ว เพราะตอนนั้นผมเริ่มไม่ชอบแม้วแล้ว) คำตอบคือ ใช่

แค่แจกๆๆ แต่ไปตามสถานที่ ที่คนอยู่เยอะๆหลายๆแห่งเท่านั้น แต่ที่สำคัญให้ใส่ชุดนิสิตเต็มยศ

ผู้ชายก็อย่าใส่ยีนต์ ให้ผูกเนคไท ผู้หญิงก็แต่งตัวให้เรียบร้อย อย่านุ่งสั้น เอาให้น่าเชื่อถือ

ประมาณนั้น ผมเลยคิดเออเอาว่ะแค่นี้เอง ไม่ต้องทำไรมาก ผมเลยตัดสินใจไป

เพราะเกรงใจเพื่อนคนที่ชวน และที่สำคัญ บอกตรงๆด้วยความที่ตอนนั้นยังเป็นวัยรุ่น

และเป็นแค่นิสิต การที่หาเงินด้วยตัวเองได้หลักหมื่นในตอนนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ



วันสองวันแรกที่ผมไป ใช่ครับตามที่เพื่อนคนชวนพูดทุกอย่าง แจกใบปลิวหาเสียง

พวกผมก็แจกจริงบ้าง แอบหย่อนทิ้งถังขยะบ้าง ตอนแจกก็บอกให้เลือกเบอร์อื่นบ้าง

คนรับแจกใบปลิวก็งงๆบ้าง ฮ่าๆ ก็ประมาณนี้หละครับ แต่ในแปลกใจเล็กน้ิอย

คือที่สถานที่ ที่มารวมตัว ก่อนแยกย้ายไปทำงานเนี้ย มันไม่ใช่มีแค่พวกผม

แต่มีนิสิตจาก 3มหาลัย คือ จุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตร ผมมารู้ตอนหลังว่า

อีก2มหาลัยที่นอกเหนือจากพวกผมนั้นก็มีลูกๆหลานๆของคนใกล้ชิดแม้ว

ไปชักชวนมาแบบเดียวกับพวกผมนี้แหละ




งานที่พวกผมทำนั้นมันสบายมากๆครับ ก่อนเริ่มแจกใบปลิวหาเสียง ก็มีอาหารว่าง

ก็พวก ขนม น้ำส้ม การบินไทยบ้าง KFCบ้าง แมคโดนัลบ้าง S&Pบ้าง และไม่ใช่

แค่ให้กินแค่ชิ้นสองชิ้นนะครับ คือจะกินเท่าไรกินเลย ไม่อั้น แถมให้เอากลับบ้าน

หรือไปทานระหว่างแจกใบปลิว ด้วยก็ได้ ทำงานวันละ 3-5 ชั่วโมง อาหารว่าง

วันละ2มื้อ พอแจกเสร็จ ก็พาไปเลี้ยงอาหารดีๆหรูๆก่อน แยกย้ายกลับ

และรายได้ที่ได้รับต่อวัน ก็วันละ 1500-3000 บาท แล้วแต่ชั่วโมง

ทำงานของวันนั้นๆ ส่วนตัวผมก็ดีใจนะครับที่ตอนนั้น วัยขนาดนนั้น

ได้เงินเท่านั้น แถมอาหารการกินชั้นดี แต่อีกใจ เริ่มไม่สบายใจ พอหวนกลับมาคิด

ขนาดเราคนเดียวยังได้เท่านี้ ถ้ารวมๆคนที่มาทำงานทุกคนแล้ว

วันนึงพวกนี้มันเสียค่าใช้จ่ายเท่าไร ไม่อยากจะคิดเลย เอาแค่พวกนิสิตจาก3มหาลัย

ก็ร่วมๆ100คนต่อวันแล้ว ไหนจะพวกทีมงานของพวกเค้าอีกละ




ไม่อยากจะคิด กับแค่การช่วยหาเสียงเพียงแค่นี้ เสียเงินขนาดนี้

และนี้เป็นเพียงแค่กลุ่มเล็กๆที่พวกเค้ามาจ้างให้ทำงาน หาเสียง

ไหนจะต้องซื้อเสียง ซื้อส.ส. ซื้อกกต. .......................

พวกเค้าจะต้องเสียเงินกันอีกเท่าไรเนี้ย

แล้วถ้าพวกเค้าจะได้กลับไปเป็นนายก และจัดตั้งรัฐบาล

จะเอาคืนขนาดไหน ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ





ผมเริ่มไม่สบายใจครับ แต่ตอนนั้น ที่ยังไปเดินแจกใบปลิวให้พวกเค้าอยู่

คือ เงิน จริงๆครับ ผมยังตัดกิเลสที่อยากจะได้เงินไม่ได้

ตอนนั้นผมจำได้ว่า ผมกลับหอพักไปในวันที่เริ่มเดินแจกใบปลิววันแรก

ผมไม่สบายใจผมเลยโทรไปปรึกษาพ่อ และเล่าให้ท่านฟังทั้งหมด

ว่าไปทำอะไรมาบ้าง ท่านไม่ห้ามผม ที่จะไปทำต่อ

ท่านบอกว่า เรื่องการเมือง เรื่องเลือกตั้ง ลูกจะชอบ จะเลือกใคร พ่อไม่ว่า

มันเป็นสิทธิของลูก แต่ท่านพูดมาประโยคว่า


"ลูกคิดว่า พวกที่ใช้เงิน ซื้อทุกอย่าง เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการบริหารประเทศ มันจะนำพาประเทศไปในทิศทางไหนกันแน่ สักวันลูกจะเห็นด้วยตัวเอง"




ครับในเมื่อพ่อไม่ห้ามผมเลยตัดสินใจที่จะแจกใบปลิว แลกเงินต่อ

เพราะทนกับกิเลสตัวเองไม่ไหว และหลังจากนั้น

ผมจำได้ในวันนั้น พวกผมเลิกเรียนเสร็จก็ได้ไปที่จุดรวมตัว

ก่อนทำงานเหมืิอนเดิม ขณะที่นั่งทานของว่างที่พวกเค้าแจกอยู่นั้น

วันนี้แปลกกว่าวันอื่น เพราะมีพวกทีมงานเค้าเดินมาบอกว่า

วันนี้เราจะไปด้วยกันทั้งหมด(นิสิตทั้ง3มหาลัย) ไม่แยกกันไป

เดียวเราจะขึ้นรถบัสไปกัน ผมเริ่มงงๆ เอ๊ะจะไปไหนกันหว่า





เลยจะหันไปถามไอ้เพื่อนคนที่ชวน แต่มันหายหัวไปไหนไม่รู้

สักพักมันเดินกลับมา พวกผมเลยไปรุมถามรายละเอียด

สรุปก็คือ จะมีคนใหญ่คนโตในพรรค มาเดินหาเสียง

เลยจะให้รวมตัวไปเดินแจกใบปลิวตามหลัง

นั่นไงว่าแล้ว อย่างที่ผมกลัวแต่แรก คือการไปเดิน

ตามตูดพวกนักการเมืองขี้โกงพวกนี้ แต่ผมก็ปล่อย

เลยตามเลยเพราะหลวมตัวมาแล้ว







และแล้วหลังจากที่นั่งรถบัสมาลงที่สถานที่แห่งหนึ่ง

ทีมงานก็ให้ลงมาจัดขบวนต้อนรับ คุณหญิง.......และคณะ

ประชาชนก็แห่มาต้อนรับกันใหญ่ เพราะตรงเขตนั้น

เป็นเขตส.ส.เก่าของพวกเค้า ต่อจากนั้น พวกเค้า

ก็เดินหาเสียง และให้พวกผมเดินตามคอยแจก

ใบปลิวหาเสียง และเสียงที่ผมได้ยินจากโทรโข่ง

ของคนใหญ่คนโตในพรรคประโยคหนึ่ง มีใจความประมาณว่า




"พ่อ แม่ พี่ น้อง นิสิตนักศึกษาเหล่านี้ เป็นนิสิตนักศึกษา จาก จุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตร เต็มใจ อาสามาขอช่วยพวกเราหาเสียง"



ผมก็เลยถึงบางอ้อ ว่าทำไมถึงได้จ้างมาแค่3สถาบัน

(ไม่ได้ยกยอมหาลัยตัวเองว่าดีหรือมีชื่อเสียงที่สุดในประเทศหรอกนะครับ

แต่ตอนเอ็นทรานซ์ เด็กที่จะเข้า3สถาบันนี้ได้ ต้องมีคะแนนสูงพอสมควร

และในความคิดของผมที่ผมเข้าใจก็คือเหมือนพวกเค้าจะให้ประชาชน

ได้รับรู้ว่า พวกเด็กรุ่นใหม่ที่มีการศึกษา เต็มใจและ อาสามาช่วยพวกเค้า

และอยากให้พวกเค้าได้บริหารประเทศต่อไป)





และหลังจากผมได้ยินประโยคนี้และพอเข้าใจถึงจุดประสงค์ของพวกเค้า

ในความคิดของผม(ผมก็ไม่ทราบว่าที่ผมเข้าใจนั้นมันถูกต้องไหมนะ)

ผมเลยตัดสินใจว่า หลังจากวันนี้ ผมจะไม่มาทำงานนี้ให้พวกเค้าอีก

เพราะผมไม่อยากตกเป็นเครื่องมือแบบนี้ และผมก็ไม่ชอบการหลอกหลวง

ของพวกเค้าที่บอกว่า เต็มใจ และขออาสามาช่วย จริงๆแล้วเต็มใจอะเต็มใจ

เพราะเงินที่พวกเค้าเอามาล่อ แต่ไม่เคยขออาสาเลย แบบนี้มันไม่ถูก เหอๆ




หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้ไปอีกเลย 3วันที่ผมไปทำได้มาน่าจะประมาณ6พันกว่าบาท

ส่วนเพื่อนๆคนอื่นลองถามๆดู พวกที่ทำแต่ต้นจนจบ ก็ได้กัน เป็นหมื่นๆแหละครับ




และนับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมได้แต่คิดเสียใจที่หลงผิดกับเงินที่พวกเค้ามาล่อใจ

ผมไม่น่าไปหลงร่วมมือกับพวกทำลายชาติบ้านเมืองพวกนี้เลย






ผมเลยย้อนกลับไปคิดถึงคำที่พ่อผมพูดเิอาไว้ ที่บอกว่าสักวันผมจะเห็นเอง

ครับผมเห็นแล้ว ทุกวันนี้บ้านเมืองแตกแยก ประชาชนโดนใช้เป็นบรรไดไปสู่อำนาจ

สถาบันถูกนำมาลบหลู่ เสื้อแดงพวกที่ได้รับเงินหาเรื่องเค้าไปทั่ว เผาบ้านเผาเมือง

ตำรวจหาคนที่เป็นกลางแทบไม่ได้ และต่อไปนี้ประเทศจะย่ำแย่ไปจนถึงเมื่อไหร่กัน





คิดแล้วก็เศร้าๆๆจริงๆประเทศไทย..................................................