หลงฮู้เช็ง

บทกวีโดย อรุณรุ่ง  สัตย์สวี ได้รับรางวัลพานแว่นฟ้า พศ2556

ใครบางคนเปรียบว่าข้าคือเบี้ย                                 ต่ำเตี้ยสุดบนกระดานการเมืองถ่อย

เป็นไพร่พาลด่านหน้าค่าเพียงน้อย                           จักกี่ร้อยกี่พันไม่ทันกล

เบี้ยยอมพลีชีพเพื่อผู้เหนือกว่า                                สัจธรรมธรรมดาอย่าสับสน

เป็นลูกไล่ปลุกปั่นเป็นกันชน                                  หนีไม่พ้นถูกหลอกออกไปตาย

 

เรื่องมันเศร้าพิกลคนที่รัก                                        นอกกระดานนั้นเหนื่อยนักนะสหาย

การเมือง โลก ปรัชญาสาธยาย                                 ชีวิตเป็นเบี้ยหงายสบายดี

เอาตัวออกนอกกระดานได้อย่างไร ?                       เปิดตำราเล่มไหนกันครับท่านพี่ ?

ศพคนตายกองสูงขึ้นทุกที                                       ศพเบี้ยที่ไร้ค่าสายตาคุณ

 

บนกระดานการต่อสู้สู่สิ่งใหม่                                   เส้นทางเดินยาวไกลแรงใจหนุน

แนวรบร่วมแนวรับปรับสมดุล                                   เบี้ยยุคใหม่ไล่ขุนกลางกระดาน

ยังเหลือแต่ผู้รู้อยู่ภายนอก                                       ภายในยังติดคอกหลอกลูกหลาน

หลอกกระทั่งความคิดจิตวิญญาณ                             ว่าตนอยู่นอกกระดานการเมืองทราม

 

ทุกสิ่งล้วนสัมพันธ์กันทั้งหมด                                  นั่นคือกฎธรรมชาติมิอาจห้าม

ขยับปีกผีเสื้อเชื้อไฟลาม                                        ใครยิ้มหยามบนภูดูเดือนดาว

คลับคล้ายนิ่งความจริงคุณขยับ                                ดั่งแนวรบเหลื่อมทับดำกลับขาว

ผีในอกดื้อรั้นปั้นเรื่องราว                                        พาคุณก้าวไม่พ้นตัวตนเอง

ไม่ศรัทธาประชาธิปไตยมีใครว่า                             แต่ทำตีฝีปากกล้าวาจาเก่ง

เดินตามกติกาประสานักเลง                                   ใช่แพ้แล้วพาลเบ่งโคลงเคลงเรือ

แค่เสียโคนเสียม้าแข้งขาสั่น                                  คว่ำกระดานอีกแล้วท่านมุขมันเฝือ

เบี้ยกระจัดกระจายตายเป็นเบือ                              เลือกตั้งจนคนเบื่อกันทั้งบาง

คุณก็หมากตัวหนึ่งในกระดาน                                 จำใส่หัวกบาลเอาไว้บ้าง

เห็นม้าเม็ดโคนเรือเมื่อฝุ่นจาง                                เบี้ยไล่ขุนเปิดทางให้ได้คิด

วาทกรรมอำซ่อนนอนตาหลับ                                เบี้ยที่ไม่ขยับคือผลผลิต

ฟูมฟักไข่เผด็จการทั้งชีวิต                                      สำคัญผิดคิดว่าออกนอกกระดาน

 

คุณก็เปรียบเบี้ยหมากอีกฟากฝ่าย                           ม้าเรือโคนโค่นได้ไม่คัดค้าน

เออตีแผ่ออกมาใครสามานย์                                  เว้นขุนเหนือกระดานไว้ทำไม?

เชื่อชีวิตเทียมเท่าเราจึงสู้                                       ตั้งกระดานเดินสู่วันฟ้าใหม่

บนครรลองประชาธิปไตย                                       ล้มแล้วลุกเดินใหม่ไม่คว่ำกระดาน

บนครรลองประชาธิปไตย                                       ต้องมิยอมให้ใคร คว่ำกระดาน

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

โอ่อวดอ้างตนเป็นนักวิชาการต้นแบบ วิจารณ์สถาบันฯ อย่างกัดไม่ปล่อย ราวกับบรรพบุรุษต้นตระกูลตัวเอง

อาสัญแดดิ้นด้วยผล ม.112 ทุกถ้วนสาแหรกตั้งแต่ปู่ก๋งลงมาถึงยายทวด   หน้าตาราวกับตัวจำอวด เที่ยวสิงสู่

อยู่ในหลืบเหลืองแดงตั้งลัทธิไม่เอาเจ้าทั้งที่ตัวเองได้ดีก็เพราะสถาบันฯ  ล่าสุดเร้นความหื่นไม่มิด เข้าเฟซ

eดอกทองหรือ choc-curry เกียวโต  แทนที่จะแสดงความคิดเห็นให้สมกับที่เป็นคณาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิ

ตรงกันข้ามกลับหื่นกามวิพากษ์ใบหน้าและทรวดทรงของสองอาจารย์มหาวิทยาลัยเดียวกันได้อย่างน่า

ขยะแขยง นี่น่ะหรือ .. พฤติกรรมของปัญญาชนผู้อหังการ์ไม่เอาสถาบัน ..  กากแท้ๆ  

Confirm.... อีเดียท!!!

ลายจุดบอกว่า...

อย่าละเอียด.....
ผมไม่ได้ยกทฤษฏีพอเพียงมาใช้นะครับ แต่เอาสามัญสำนึกเลย

ราคา 80 บาทเป็นราคาขาดทุนกำไร ไม่ใช่ขาดทุน

ผมว่าไอ้นี่มีปัญหาเรื่องสามัญสำนึกนะ  มันเอาอวัยวะส่วนไหนของมันมาคิดหรือนี่  ว่าราคา 80 บาท เป็นราคาขาดทุนกำไร

ยางไม่ใช่ถั่วงอก  ที่โปรยเมล็ดลงไปไม่กี่วันก็เก็บขายได้  มันมีปัญญาคิดบ้างหรือเปล่า  ว่ายางกว่าจะโตจนเปิดหน้ายางได้

ต้องใช้เวลาอย่างต่ำหกเจ็ดปี  และปีหนึ่งๆ  เกษตรกรจะกรีดยางได้กี่วันล่ะ  อนึ่ง แรงงานที่ใช้กรีดยาง ก็ต้องใช้แรงงานคน

เท่านั้น  ไม่สามารถใช้เครื่องจักรเพื่อทุ่นแรงได้  อ้วนจนคอเป็นหนอก  เพราะหลอกแดร๊กเงินมูลนิธิอย่างไอ้นี่  ต่อให้เลย

ว่าเดินกรีดยางได้สักลูกเขา*คุณ*ก็นอนแบแล้ว  วันนึง*คุณ*ได้น้ำยางสักสองโลหรือเปล่าก็ไม่รู้  เถียงกับกากแดงในสรท.

มาก็หลายคน ยังไม่ปรี๊ดเท่าอ่านของกากจุดนี่ไม่กี่คำ  เดนคนจริงๆ 

สังคมชาวเฟซเมื่อวาน  พล่านกันแต่เรื่องเจนนี่กับเอ๋ ชนม์สวัสดิ์  จนกลบแทบทุกข่าว  แม้แต่ข่าว พรบ.นิรโทษกรรมฯ  ฉบับ วรชัย เหมะ  ผ่าน

มติวาระแรกไปแล้วอย่างลอยลำ  ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น   ดูๆ ไป สังคมโซเชี่ยล ก็สมกับที่พวกแดงเขาสบประมาทเหมือนกัน  ว่ามาไวไปไว

วูบวาบตามกระแส ทั้งๆ ที่คนกลุ่มนี้ น่าจะเป็นกลุ่มที่มีศักยภาพที่สุดแล้วในการขับเคลื่อนการเมืองของประเทศ  เป็นแบบนี้คนดูไบคงยิ้มร่า

โด๊ปถั่งเช่าเตรียมตัวไว้กลับเมืองไทยอย่างเท่ห์ๆ ในอีกไม่นาน  ไม่ต้องไปรับมือกับม๊อบหรืออะไรให้มากมาย  หาข่าวมากลบข่าวเอาไว้เรื่อยๆ

ข้าวเน่าเอาเอกยุทธกลบ  พรบ. นิรโทษ เอาเจนนี่กลบ ฯลฯ  เจริญล่ะ!