khonthum

เรื่องของคนไม่ดี มีทุกพรรค แต่ไม่ได้หมายความว่าการมีคนไม่ดีส่วนหนึ่งในพรรค แล้วคนในพรรคนั้นๆต้องไม่ดีไปหมดทุกคน ผมเชื่อว่าใครเลือกอยู่พรรคไหน ย่อมมีเหตุผลของตัวเอง จะอ้างว่าด้วยอะไรก็ตามแต่ที่จะอ้างให้สวยหรู แต่ความจริงรู้อยู่กับใจตัวเองดีว่าอะไร? การกล่าวหาคนอื่นที่ไม่ได้ร่วมกระทำความผิดว่าเป็นคนไม่ดีไปด้วยนั้น ย่อมไม่ใช่วิสัยของคนที่อ้างตัวเองว่าเป็นนักประชาธิปไตย เป็นคนดี ซึ่งไม่มีใครรู้ได้อีกว่าคนๆนั้นเป็นคนดีจริงหรือไม่? จึงอยากให้แยกแยะเรื่องส่วนบุคคลกับส่วนรวม ...........

ตั้งแต่เกิดมาจนชีวิตเลยหลักห้าไปแล้ว ผ่านเรื่องการเมืองมามากมาย วิ่งหนีตายเมื่อพฤษภา35 ร่วมเรียกร้องประชาธิปไตย จนถึงวันนี้ก็ยังไม่เคยได้มีโอกาสเห็นพรรคการเมืองดีๆจริงๆสักพรรค ได้แต่คาดหวังว่าสักวันหนึ่ง...สักวันหนึ่ง...

จนทุกวันนี้...เห็นออกมาเรียกร้องการปฎิรูปการเมือง , สภาประชาชน  ฯลฯ ถามจริงๆว่ามันใช่คำตอบสุดท้ายหรือครับ? ในเมื่อเราบริโภคข่าวสารด้านดีอย่างเดียวกับสิ่งที่กำลังทำ แล้วด้านลบล่ะครับ?ไม่มีเลยหรือ? ตัวอย่างเช่น รัฐธรรมนูญปี50 ที่บอกว่าดี ให้รับไปก่อน ทุกวันนี้ผลพวงทั้งหลายที่เกิดขึ้นมันก็มาจากต้นเหง้าของรัฐธรรมนูญฉบับนี้ แล้วหากสภาประชาชนไม่ใช่อย่างที่เราคิดใครจะรับผิดชอบ? คุณสุเทพ?....ถึงเวลานั้นคุณสุเทพก็คงไม่อยู่รับผิดชอบอะไร? ผมอยากให้ใช้สติ+เหตุผล=ภูมิคุ้มกันตนเอง อย่าไปตกเป็นเครื่องมือทางการเมืองของใคร พวกเราตกเป็นเครื่องมือของระบอบการเมืองมานานแล้ว วันนี้เราก็ยังตกเป็นเครื่องมือของนักการเมืองที่แค่เปลี่ยนเรื่องมาเป็นเหยื่อให้เราฮุบเท่านั้น

ผมเห็นด้วยกับการปฎิรูปการเมือง....แต่ควรเริ่มที่พรรคการเมืองก่อน ตราปใดที่เรายังไม่มีพรรคการเมืองที่ดี เราก็คงไม่มีโอกาสได้เห็นการเมืองที่งดงาม

ผมเห็นด้วยกับการปราบปรามทุจริต...แต่ควรเริ่มจากการที่จะทำยังไงให้การทุจริตน้อยลงก่อน ก่อนที่จะไปปราบปรามให้สิ้น เพราะมันเป็นรากเหง้าฝังลึกในสังคมไทย

ผมเห็นด้วยกับการมี พรบ.นิรโทษกรรม...แต่เป็นการนิรโทษกรรมให้กับประชาชนที่มาร่วมการชุมนุมด้วยความบริสุทธิ์ ไม่ใช่แกนนำหรือคนสั่งการ

ผมเห็นด้วยกับการแก้รัฐธรรมนูญ....แต่ต้องเป็นการแก้เพื่อประโยชน์ของส่วนรวม ไม่ใช่เพื่อบคุคลคณะใด คณะหนึ่ง

ผมเห็นด้วยกับการเลือกตั้ง....เพราะการเลือกตั้งเป็นพื้นฐานของระบอบประชาธิปไตย การยอมรับในกติกาหรือเงิ่อนไขที่เราตั้งกันขึ้นมา เป็นสิ่งสอนให้เรารู้จักหน้าที่และพื้นฐานของประชาธิปไตยอย่างแท้จริง ไม่ใช่เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า การจะลบกติกา ควรเข้าไปลบในระบบคือกระบวนการทางรัฐสภา เพื่อให้เป็นที่ยอมรับของคนทั้งประเทศ มิใช่แค่อ้างว่าคนส่วนมากเท่านั้น คนส่วนมากไม่ใช่ เสียงส่วนมากตามระบอบกติกา

สุดท้าย....ผมไม่เห็นด้วยกับการเรียกร้องที่ไม่มีข้อยุติ ได้คืบเอาศอก ได้ศอกเอาวา การชุมนุมควรมีเป้าหมายที่ชัดเจนในสิ่งที่เรียกร้อง ไม่ใช่การเขยิบข้อเรียกร้องมาทีละข้อ การไล่ให้คนไปสู่ทางตัน สุดท้ายก็หันกลับมาสู้ เหมือนอย่างคุณทักษิณฯ ที่โดนไล่ให้จนตรอกจนต้องหันกลับมาสู้เพื่อความอยู่รอดและการมีที่ยืนในสังคม การทำอะไรอย่าให้มันมากจนคนอื่นไม่มีที่ยืนในสังคม เพราะเมื่อถึงเวลานั้นเขาไม่มีอะไรจะเสีย เขาก็พร้อมที่จะสู้เพื่ออย่างน้อยก็มีโอกาสรอด ดีกว่านั่งงอมืองอเท้าให้อีกฝ่ายกระทำอย่างเดียว ที่ผ่านมาเราก็ได้เห็นแล้ว .....

คุณสุเทพเป็นนักการเมืองตั้งแต่หัวดำ ยันหัวหงอก คุณสุเทพเพิ่งรู้สึกว่ามีการทุจริตเองหรือ? แล้วหลายสิบปีที่ผ่านมาไม่มีการทุจริตเลยหรือ? เรื่อง สปก.4-01 คงไม่ใช่เรื่องทุจริตใช่ไหมครับ? ผมว่าน่าสงสารคนไทยนะครับ ที่พวกเราเพิ่งมาตื่นตัวว่ารับไม่ได้กับการทุจริต แล้วที่ผ่านๆมาทำไมเรารับได้? ทำไมเราเงียบได้? แต่วันนี้ทำไมถึงรับไม่ได้? เพราะอะไร?มี ๒ คำตอบคือ ๑.เมื่อก่อนพรรคที่ทุจริต เราชอบก็เลยไม่เป็นไร  ๒.ตอนนี้พรรคที่ทุจริต เราไม่ชอบก็เลยทนไม่ได้....คำตอบเป็นแบบนี้ใช่ไหมครับ? ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมไม่ออกมาเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว หรือ รัฐบาลที่แล้ว? หรือว่ารัฐบาลที่แล้วไม่มีเรื่องทุจริต? ขอฝากไปถึงท่านอธิการบดีที่ออกมาแย๊วๆๆๆสนับสนุนว่าท่านกวาดหน้าบ้านท่านเรียบร้อยหรือยัง? ท่านจะบอกว่าที่มหาวิทยาลัยของท่านไม่มีการทุจริตหรือ? ท่านไม่เคยทุจริตเลยหรือ? ท่านกล้าไปจุดธูปสาบานต่อหน้าพระสยามเทวธิราชไหม? ว่าเป็นความจริง ถ้าไม่จริงขอให้มีอันเป็นไปภายใน ๓ วันขอให้ครอบครัวมีแต่ความฉิบหาย ท่านกล้าไหม? ในเมื่อทุกที่ก็มีการทุจริต แล้วทำไมต้องมาพุ่งไปที่เป้าเดียว? ผมก็อยากเห็นประเทศไทยไม่มีการทุจริต แต่ขอตอบว่ายากครับ ต่อให้มีกฎหมายแรงๆก็ยังมี อาจจะแค่น้อยลง ให้หมดคงเป็นไปไม่ได้ เราดูอย่างจีนที่กฎหมายแรงมากก็ยังมีคนกล้ากระทำผิด สาเหตุการทุจริตมันมาจากสันดานคนครับ ถ้าคนที่มีสันดานดีเขาก็คงไม่รับไม่ทำ คนที่มีสันดานไม่ดีก็คงอดไม่ได้เมื่อมีโอกาสและจังหวะ ทุกวันนี้เรากำลังแก้กันที่ปลายเหตุ แต่เราไม่เคยกลับไปมองที่ต้นเหตุ การเสนอมาตรการลงโทษแรงๆเป็นแค่ปลายเหตุที่แค่ทำให้หยุดชะงัก ไม่ได้หายขาด เหมือนคนเป็นมะเร็ง การฉายรังสีก็แค่หยุดให้มันเจริญเติบโต พอหมดฤทธิ์มันก็ลามไปอีก

ผมว่ามันถึงเวลาที่เราจะปฎิรูปประเทศมากกว่าปฏิรูปการเมือง ข้อเรียกร้องทั้งหลายในทุกวันนี้ เป็นแค่เรื่องที่นักการเมืองเขียนขึ้นมา เพื่อให้มีหนังถ่ายทำกันได้ต่อไป และก็อาจจะเป็นหนังประเภทไตรภาค ถ้าเรารักประเทศไทยจริง เรารักในหลวงจริงอย่างปากที่เรามักจะตะโกนเวลาที่พระองค์เสด็จพระราชดำเนินผ่านว่า "ทรงพระเจริญ" เราก็ไม่ควรที่จะทำให้ในหลวงของเราทรงไม่สบายพระทัย เรื่องที่คนไทยด้วยกันต้องมาทะเลาะเอาเป็นเอาตายกันเองแบบนี้ เราต้องหันหน้ามาร่วมกันปฎิรูปประเทศโดยทุกฝ่าย ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ถ้าใครมาอ้างว่าเป็นฝ่ายไหนเอาไปขังซะ เพราะคนพวกนี้เป็นคนที่ทำให้คนไทยต้องแตกแยก ไม่มีการแบ่งแยกว่าชนชั้นไหน เพราะทุกประเทศย่อมมีชนทุกชั้น ประเทศไทยก็เช่นกัน แต่เราอาจจะมีชนชั้นรากหญ้ามากกว่าเท่านั้น การแบ่งแยกเขา แยกเรา ทำให้เกิดความเลื่อมล้ำทางสังคม คนทุกชนชั้นย่อมมีหน้าที่ของตนเอง เพราะคนเราทุกคนย่อมมีความรู้ความสามารถไม่เท่าเทียมกัน ให้คนกรุงเทพฯมาปลูกข้าวเอาไหม? ให้คนจบสูงมาทำนาเอาไหม? นั่นย่อมทำให้เราเห็นว่าคนทุกชนชั้นย่อมมีข้อดีและข้อเสียของตัวเอง ไม่มีชนชั้นไหนดีทุกอย่างสมบูรณ์ทุกเรื่อง  ผมยังเชื่อว่าคนไทยที่แตกแยกกันอยู่ทุกวันนี้ ไม่ได้เกิดจากความรู้สึกที่แตกแยกโดยแท้จริง เพียงแต่เกิดจากการรับรู้และการเสพข่าวสารอะไรเข้าไป ทำให้เกิดความรู้สึกเกลียดชังกันออกมา ผมเชื่อว่าเมื่อวันที่ประเทศมีความเดื่อดร้อนทุกคนก็จะหันหน้ามาช่วยกันต่อสู้กับเรื่องร้ายๆนั้นๆ  และวันนี้มันถึงเวลาหรือยังที่เราจะร่วมมือกันขจัดปัญหาร้ายๆเหล่านั้น ด้วยการรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกันไม่ใช่ฝ่ายสุเทพหรือฝ่ายรัฐบาล.........หากคุณพร้อมแสดงความคิดเห็นมาเลยครับ ทุกๆความคิดเห็นมีค่าเป็นหนึ่งความคิดไม่ใช่ความคิดของชนชั้นไหนจะถูกต้อง นี่คือวิถีประชาธิปไตยที่แท้จริงคร้ับ.................