มีคณา

ผมกำลังชมข่าวจาก Blue Sky....

รายการสายล่อฟ้า ภาคพิเศษว่า.....

สุเทพหักหลังตำรวจ......

เปลี่ยนการประชุมจาก"สามเสน" เป็น"อนุเสาวรีย์ประชาธิปไตย"..........ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

นับเป็นเรื่องแปลกประหลาดอย่างที่สุด ที่คำว่าประชาชนสำหรับเสื้อแดง ถูกใช้แทนคนที่เลือกพรรคเพื่อไทยเท่านั้น

ในขณะที่คนที่เลือกพรรคประชาธิปัตย์สิบกว่าล้านคน กลับไม่ได้รับความชอบธรรมในความเป็นประชาชนจากคนพวกนี้ 

แม้ว่าจะทุบอภิสิทธิ์รุนแรงแค่ไหน สิ่งที่ปรากฏให้เห็นคือความเข้มแข็งในการต่อสู้ตามกระบวนการยุติธรรม แตกต่างจากความขี้ขลาดของนักโทษหนีคดีที่หนีคุก หนีตะรางไปอยู่เมืองนอก ทำลายระบบตุลาการเพื่อเอาตัวรอด เป็นเครื่องสะท้อนให้เห็นได้ว่า

คนชั่วกลัวคนดี ซึ่งหากคิดตามปรัชญาของพลาโต้ ก็คือ “คนดีไม่ต้องอาศัยกฎหมาย มาบอกให้เขาทำอะไรอย่างรับผิดชอบ ขณะที่คนเลวจะหาทางเลี่ยงกฎหมาย”

ซึ่งวันนี้พิสูจน์หัวใจของผู้ชายในมาดเชิ๊ตขาวกางเกงแสล็คแล้วว่ามีความเด็ดเดี่ยวมากกว่าพวกแสดงอำนาจนิยมว่า “ยูเอ็นไม่ใช่พ่อ” ชนิดที่เทียบกันไม่ติด

ในขณะที่คนหนึ่งประกาศยอมตายเพื่อรักษาระบบ แต่อีกคนหนึ่งกำลังทำลายระบบเพื่อรักษาตัวเอง และสิ่งที่คนไทยควรจะพึงระลึกไว้ด้วยคือ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ คือ นายกรัฐมนตรี คนแรกในประวัติศาสตร์ที่ไม่ออกกฎหมายนิรโทษกรรมให้กับตัวเองเมื่อมีความสูญเสียเกิดขึ้นจากการชุมนุมทางการเมือง แต่ฝ่ายที่เป็นผู้ชุมนุมทางการเมืองซึ่งกำลังมีอำนาจในขณะนี้กลับกำลังทำทุกวิธีการเพื่อออกกฎหมายใช้อำนาจฝ่ายบริหารล้างผิดให้ตัวเอง

แม้พยายามกดอภิสิทธิ์ให้ต่ำ แต่ความจริงย่อมเป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ ว่า ใครที่ยืนหยัดได้ท่ามกลางพายุ และใครที่ใช้วิชามารสร้างพายุทำลายคนอื่น

อภิสิทธิ์ เคยพูดไว้ว่า

“...ถ้าการเข้าไปดำรงตำแหน่งนายกฯ ของผมจะมีความผิด ก็คงมีแค่ประการเดียว คือ ผมเป็นนายกรัฐมนตรีในระบบสภาคนแรกหลัง ปี ๒๕๕๐ ที่คุณทักษิณสั่งไม่ได้...”

และนี่คือเหตุผลว่าทำไมทักษิณกลัวอภิสิทธิ์ และต้องทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดอภิสิทธิ์ ออกจากถนนการเมือง โดยมีแนวร่วมมุมกลับคอยเสี้ยมตลอดเวลาว่า อภิสิทธิ์เลวกว่าทักษิณ 3 เท่า !
 

บางส่วนจาก บทความจากคอลัมน์วันอาทิตย์สไตล์สมจิตต์ นวเครือสุนทร "ทักษิณกลัวอภิสิทธิ์" หน้า 5 ไทยโพสต์

ดูรูปก็รู้ว่า.. คนไหนอธรรม คนไหนธรรมะ....คนไหนซาตาน คนไหนเทพบุตร

*************************************************************************************

ไม่แปลกใจที่เห็นบรรดาเสื้อแดงขี้ข้าทักษิณในห้องนี้

เช่น คนหนีทหาร กากลี ปลายอ้อฯ karn ดอนยอ ตำรวจบ้าน แพท21 ฯลฯ เสื้อแดง + เสื้อเหลือง

ที่พยายามใส่ร้าย ใส่ใคล้ หรือกล่าวหาว่ากล่าว รวมทั้งเสี้ยม คุณอภิสิทธิ์ตลอด !!!

Bloomberg ไม่เป็นประชาติ๊บไตย

Bloomberg  ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง

Bloomberg  เป็นสื่อของ อำมาตย์

Bloomberg  โดนสั่งให้เขียนโดยมือที่มองไม่เห็น

ข่าวที่แท้จริง ต้องออกมาจาก 

ว้าย ทีวี 

โกหกทีวี

เอเซียอาบแดง

มติชิน 

เท่านั้น ควายแดงถึงจะเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง 

ไม่เชื่อก็ลองถามควายแดงดูซิ

ใคร ๆ ก็รู้

ปล เพิ่มเติมข้อความ

@blogOKnation: ที่บาหลี "มูดี้ส์" วิจารณ์ "ยิ่งลักษณ์"ว่าเป็นเพียง "ที่แขวนใบปลิว"ของ"ทักษิณ"
 
 
Noch Hautavanija
ยิ่งลักษณ์โดนจวกยับที่งานเอเปค บาหลี
 
ประเทศไทย : “นายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร หลังจากสองปีที่ทำงาน ยิ่งลักษณ์ ต้องทำงานหนักเพื่อที่จะลบภาพว่า “เธอเป็นเพียง 'ที่แขวนป้ายโฆษณา' สำหรับพี่ชายผู้ลี้ภัย(นักโทษหนีคดี)ของเธอ อดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร”
 
http://www.bloomberg...leadership.html
Asia’s Crisis of Leadership
By William Pesek Oct 8, 2013 5:00 AM GMT+0700
 
The day Asian leaders have long dreaded is here: The era of rapid growth is over.
It has taken five years, but the fallout from what Asians call the “Lehman shock” is finally hitting gross domestic product and living standards. These risks are the talk of Bali, where Asia-Pacific Economic Cooperation nations are mulling what to do about a world where “risks remain tilted to the downside.” There, Michael Taylor, chief credit officer for Asia at Moody’s Investors Service, said chaotic markets and a slow recovery in advanced nations is driving a “change in the economic cycle” that makes sustaining growth in the region “more challenging.”
 
But a messy international scene isn’t the biggest problem facing Asia. The problem is weak leadership in a region that desperately needs bold and visionary solutions to a fast-growing list of challenges.
Asia failed to use 5 percent, 7 percent or even 10 percent growth rates to recalibrate economies away from a hyperdependence on exports and toward domestic-demand-led growth. After Asia’s meltdown in 1997, policy makers strengthened financial systems, built more transparent and international business environments, and attacked cronyism. Then, at the first sight of recovery, reform efforts were shelved. Until recently, Asian leaders even thought they had decoupled from the West as U.S. and European recessions failed to damp local growth rates.
Coming Storm
The costs of that complacency are now rising: The Asian Development Bank estimates 2013 growth will be the slowest in four years, at best. As Asia’s export machine sputters and markets brace for an end to the Federal Reserve’s stimulus, governments need to act nimbly and creatively to protect growth. They also must prepare for the next financial storm (a default in the U.S., perhaps?). Yet considering the state of Asian leadership, it’s hard not to be gloomy about the region’s chances. Here’s a quick rundown.
INDONESIA: For all his success in bringing stability to a nation that 15 years ago seemed destined for failed statehood, President Susilo Bambang Yudhoyono looks like a spent force. His team needs to act forcefully to erase a current-account deficit that’s turning off investors and has pushed the rupiah down 14 percent this year. Yudhoyono should be intensifying his anti-corruption drive, accelerating infrastructure-project plans, and restraining the nationalistic vibe that now permeates the resource sector. Most important, he needs to institutionalize the reforms that reduced poverty ahead of next year’s election, which term limits preclude him from contesting.
INDIA: There was a certain irony to Manmohan Singh visiting the White House last week as the U.S. government was shutting down: The Indian prime minister’s own government stopped working some time ago. His team faces the possibility of a full-blown debt crisis and the prospect of becoming the first BRIC -- Brazil, Russia, India and China -- nation downgraded to junk. When Congress Party heir Rahul Gandhi’s criticism of something as obvious as letting criminals serve in Parliament passes for bold leadership, you know India’s economy is in trouble.
MALAYSIA: Hopes that Prime Minister Najib Razak would scrap 42-year-old race-based policies that favor ethnic Malays and irk foreign investors were all for naught. Instead, Najib is doubling down on economic apartheid, expanding perks at the expense of Chinese and Indian minorities. Rating companies are calling Malaysia out for its rising debt, generous subsidies and a lack of budgetary reform. It’s not clear Najib can stop a public backlash from derailing Malaysia’s entry into a Trans-Pacific Partnership, which would make the economy more vibrant.
THAILAND: Prime Minister Yingluck Shinawatra is also failing the subsidies test, displaying a lack of political will to stand up to rice and rubber farmers and to gasoline consumers. She’s been too distracted with tweaking the constitution to implement a $64 billion infrastructure plan to boost growth. After two years in office, Yingluck must work harder to put to rest speculation she’s a mere placeholder for her fugitive brother, former Prime Minister Thaksin Shinawatra.
Leadership Deficits
And then there are the smaller, less globalized nations. Vietnam’s leaders, for example, are making little headway reducing the role of state-owned enterprises, which are holding back the economic opening many seek. Cambodia’s recent election raised so many charges of fraud that it’s hard to envision Prime Minister Hun Sen having any spare time to modernize his financial system. Ethnic conflicts and worries about a restive military reasserting itself are darkening Myanmar’s coming-out party.
Even Asia’s bright spots face worrisome leadership deficits. China’s new bosses are too preoccupied with consolidating power to restructure their rickety economy and limit fresh debt bubbles. In Japan, Shinzo Abe’s pledges to deregulate the economy are running afoul of his own party. In South Korea, Park Geun Hye is watering down plans to craft a “creative economy” for fear of alienating the country’s giant, oxygen-sucking conglomerates. In the Philippines, Benigno Aquino has gotten high marks on the economy but low ones for his handling of a separatist movement that is costing his economy investment and tourism dollars.
Asia avoided the worst of recent crises, but its luck may be running out. Unless the region’s leaders are harboring some latent plan to rise to the occasion, Asia’s next five years could be quite turbulent indeed.
(William Pesek is a Bloomberg View columnist.)
 
 
เขาประชุมระดับผู้นำนะคร้ายย E'Ngo  ไม่ใช่งานประกวดแพ๊ตตี้ 

16 ชุด ชรบ คุ้มครองบริเวณใด ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้

ก) หมู่บ้าน

ข) ตำบล

ค) เงาหัวตัวเอง

ข้อนี้ใจดี แถมโพยให้ไปหาคำตอบ

อ้าว เพิ่งเห็นว่า ซ้ำข้อ 16

ขอแก้เป็นข้อ 17 นะคะ

16 วิธีระบายน้ำท่วมแบบชาวบ้านสามารถทำได้อย่างไร

ก) ใช้เรือดันน้ำ

ข) ใช้เรือดำน้ำ

ค) ไม่ต้องระบายน้ำ แต่หันมาทำประมงน้ำจืดแทน

14 เติมคำลงในช่องว่าง

Let me begin by ............ Secretary Clinton to Thailand once again

ก) welcome

ข) overcome

ค) come came come

15 ถวาย EM บอลแด่พระสงฆ์ ควรถวายอย่างไร

ก) ใส่ลงในบาตรพระ

ข) ประเคนเสร็จแล้ว ก็แล้วแต่พระจะจัดการ

ค) บูรณาการถวายพร้อมภัตตาหาร

13. หญ้าอะไร ใช้ช่วยพยุงคันกันดินไม่ให้ดินทลาย

ก) หญ้าญี่ปุ่น

ข) หญ้าแฝก

ค) หญ้าแพรก

12. จังหวัดใดอยู่ติดทะเล

ก) สิงห์บุรี

ข) อ่างทอง

ค) พระตะบอง

11. ประชากรในอาเซียนมีจำนวนเท่าใด

        ก. 10 คน

        ข. 100 ล้านคน

        ค. ครึ่ีงโลก

10. การแก้ไขปัญหาน้ำท่วม ให้ "เอาอยู่" ส่วนไหน บูรณาการ ได้สำคัญที่สุด

ก. ต้นน้ำ
ข. กลางน้ำ
ค. ปลายน้ำ
........
ว. 5 4Season

 

 

9) 53,918,000,000 บาท อ่านว่าอะไร

ก)  ห้าหมื่นสามแสนเก้าร้อยสิบแปดล้านบาท

ข)  ห้าหมื่นสามพันเก้าร้อยสิบเเปดล้านบาท

ค)  ห้าหมื่นล้านสามพันเก้าร้อยสิบแปดบาท