เช้าวันนี้แวะไปทำธุระที่คุรุสภา มีโอกาสได้ทักทายพูดคุยกับตำรวจ..
..ทั้ง3นาย เล่าให้ฟังว่า มาจากจังหวัดขอนแก่นได้อาทิตย์นึงแล้ว.. พวกเขามากันร้อยกว่าคน มาจากทุกอำเภอในจังหวัดขอนแก่น.. พวกเขาส่วนหนึ่งพักอาศัยนอนกันที่เต้นท์ข้างกระทรวงศึกษา อาบน้ำในถนนที่เอาสแลนมากั้นบังขอบเขต กินข้าวกล่องที่ได้รับแจก พอประทัง บางวันก็หาซื้อกินเอง พวกเขาบอกว่าเหนื่อยและอ่อนล้ามาก อยากนอนในป่ามากกว่ามานอนในเมือง พวกเขาได้รับเบี้ยเลี้ยงกันวันละสี่ร้อยบาท
พวกเขาบอกไม่อยากมากรุงเทพกัน ถึงจ้างมาวันละพันก็ไม่เอา พวกเขาเล่าให้ฟังว่า มีเพื่อนตำรวจนายหนึ่งในชุดที่มาด้วยกันจากขอนแก่น ได้รับข่าวร้าย ลูกชายเสียชีวิต.. ตำรวจนายนั้นขอลากลับบ้านไปทำศพลูกตามประเพณี แต่ผู้บังคับบัญชาไม่อนุญาต.. มีคำสั่งเด็ดขาดว่า ห้ามลา ห้ามป่วย ครั้งหนึ่ง ตำรวจชุดของพวกเขากำลังจะเดินทางกลับบ้าน ไปเปลี่ยนผลัด เดินทางไปถึงวังน้อยแล้ว ก็ได้รับคำสั่งให้เดินทางกลับเข้ากรุงเทพอีกรอบ เหตุการณ์เกิดขึ้นสองครั้งในรอบหนึ่งเดือน พวกเขาเล่าว่า เมื่อวานมีม็อบมาที่กระทรวงศึกษา..
ทุกคนที่มากันล้วนเป็นมิตร ยิ้มแย้มแจ่มใส และไม่มีการด่าทอ พวกเขาบอกว่าคนที่มาชุมนุม มานอนกันที่ราชดำเนิน น่าสงสารเช่นกัน.. ไม่ได้มีเบี้ยเลี้ยงเหมือนพวกเขา แต่ต้องนอนในถนนเหมือนพวกเขา พวกเขาถามผมว่าเมื่อไหร่จะจบ และจะจบยังไง พวกเขาบอกว่าไม่มีทางที่จะเอาชนะรัฐบาลที่มีอำนาจอยู่ในมือได้ นอกจากว่าประชาชนจะออกมากันมากๆ สักครึ่งประเทศ ผมให้กำลังใจพวกเขา และบอกถึงเจตนารมณ์ที่ประชาชนออกมาชุมนุมกัน พวกเขาเข้าใจ และบอกว่า ไม่อยากเห็นความรุนแรงแบบที่เกิดขึ้นเหมือนปี53อีก.. .................... .................... ''
ไปกินก๋วยเตี๋ยวด้วยครับกันพี่..'' พวกเขาเอ่ย ก่อนร่ำลาแยกย้ายไปร้านอาหารข้างๆคุรุสภา ผมเอ่ยขอบคุณแล้วรอถ่ายรูปพวกเขาจากด้านหลัง เพราะไม่ต้องการเปิดเผยแหล่งข่าว '' อยากเมียบ้านพอตายแล๋วครับ..'' คือคำอีสานที่ผมนึกถึงจากพวกเขา ขณะที่เดินออกมาจากคุรุสภา.. ...................... ......................
( '' อยากเมียบ้านพอตายแล่วครับ..'' แปลว่า..อยากกลับบ้านอย่างที่สุดแล้วครับ..! ) ..พวกเขาคิดถึงบ้านที่พวกเขาจากมา.. ..เช่นเดียวกัน..กับผม... 29-11-2556 / yongyut laksap .
- MIRO, กรรมกรไอที, Charlie and 30 others like this