วันนี้เป็นวันนึงที่ผมรู้สึกภูมิใจและดีใจมาก เพราะพวกเราคนไทยในต่างแดนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ยามที่มีเรื่องของประเทศชาติเดือดร้อน เราไม่เคยทิ้งกัน ต้องเน้นนะครับว่าไม่รู้จักกันจริง ๆ ไม่เคยเห็นหน้า อย่างผมเอง พอน้องที่รู้จักกันขวนเข้ากลุ่มในไลน์ ก็แชทกันไม่เกินชั่วโมง พอเช้าวันรุ่งขึ้นตีรถไปหา ซื้ออุปกรณ์ ช่วยกันสกรีนเสื้อ ทำป้าย มันเป็นความภูมิใจ ความอบอุ่น สำหรับพวกเราในต่างแดน ที่ไม่มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงอยู่ใกล้ตัว
โอ้โหสกรีนกันสดๆ สียังไม่ทันแห้งดีก็ใส่ไปลุยกันเลย นับถือครับ
มันกระทันหันน่ะครับท่าน สกรีนกันสด ๆ เลย หาซื้อเสื้อให้สาว ๆ ได้แค่สิบกว่าตัวเท่านั้นเอง บางตัวยังไม่ทันแห้งดีเลย มีเท่าไหร่ขายหมดเกลี้ยง ไม่คิดกำไรนะเอาแค่ค่าซื้อของเท่านั้นเอง น้องอีกคนก็ไปพิมพ์ธงชาติมาผูกข้อมือ ภูมิใจครับ อบอุ่นมาก