bird

ข้าว - ไข่เจียว...

อาหารพื้น ๆ ง่าย ๆ ข้าวสวยร้อน ๆ โปะหน้าด้วยไข่เจียว...ควันฉุย...

อาจจะมีน้ำปลาพริก หรือ ซอสพริก หรือ ซอสมะเขือเทศ หรือ

บางท่านอาจจะไม่ต้องการเครื่องเคียง...แล้วแต่ความชอบ..

ไข่เจียว..อาหารพื้น ๆ ง่าย ๆ ใคร ๆ ก็ทำได้..

ขอให้มีเพียงแค่..ไข่สักฟอง น้ำมันอีกนิดหน่อย...เพียงเท่านี้

ก็สามารถทำได้แล้ว....

อร่อย หรือไม่...ก็อยู่ที่ว่า..น้ำมันร้อนได้ทีหรือไม่ เครื่องปรุง

ได้สัดสัวนพอดีหรือไม่..

แต่..ไข่เจียว ก็มีให้เลือกสรรอีกหลายรูปแบบ ขึ้นอยู่กับว่า

ท่านจะใส่อะไรลงไป..

บางครั้งท่านอาจจะไม่พอใจกับสิ่งที่ท่านได้ใส่ลงไปสักเท่าใดนัก

ถ้าใกล้ตัวท่านมีเพียง หอมแดง 2-3 หัว ท่านเติมหอมแดงใส่ลง

ไปในไข่เจียว ท่านอาจจะไม่ได้ Happy

แต่.ก็ดีกว่าที่ท่านจะให้คนในครอบครัวของท่าน ทานแต่ไข่เจียว

ในทางตรงข้าม

ถ้ามี หมูสับ มีมะเขีอเทศ ท่านก็อาจจะเลือกสิ่งที่จะเติมลงไปได้

ตามที่ท่านปรารถนา..

ขึ้นอยู่กับว่า...วัตถุดิบที่ท่านมีนั้น...มากหรือน้อย เพียงใด

ท่านจะต้องเสียเวลาเดินทางไปซื้อ

แล้วปล่อยให้ ไข่เจียวในกะทะไหม้ เกรียม จนทานไม่ได้

หรือ เททุกอย่างทิ้งลงถังขยะ..แล้วเริ่มคิดเมนูใหม่

บางท่านอาจจะบอกว่า...ก็อย่าเพิ่งนำไข่เจียว ขึ้นเตาไฟ

มาถึงเวลานี้..

ไข่ ถูกกระเทาะออกมาจากเปลือก เทลงใส่ชาม 

ตีจนขึ้นฟองนุ่ม ๆ เติมเครื่องปรุงรส จนได้รสที่น่าพอใจ

น้ำมันได้ถูกเทลงในกะทะ นำขึ้นวางบนเตาไฟ..

น้ำมันร้อนได้ที่...บรรจง เทไข่ลงไป..ฟูเต็มกะทะ..

ฉับพลัน...นึกได้ว่า...

คนในครอบครัว..ไม่ต้องการ เพียงไข่เจียวธรรมดา...

ทุกคนอยากได้...

ไข่เจียวพิเศษ...ตามความต้องการ...ที่แตกต่างกันไป

โดยไม่สนใจว่า...วัตถุดิบ มีหรือไม่..หาได้หรือไม่

เพียงแต่...ต้องการ ไข่เจียว พิเศษที่ตัวเองต้องการเท่านั้น

จะเป็นไปได้มั้ย..

ถ้าวันนี้ ทุกคนในครอบครัว หันหน้าเข้าหากัน..แล้ว

พยักหน้าร่วมกัน..

ทานเมนู พื้น ๆ ง่าย ๆ แบบ ...

ข้าว-ไข่เจียว ที่มีเครื่องเคียงส่วนผสม เท่าที่มีอยู่ในครัวไปก่อน

ความอร่อยอาจจะน้อยไปนิด...

แต่ก็ช่วยให้อิ่มท้อง ได้ทานไปพร้อม ๆ  กับสมาชิกในครอบครัว

รอเวลา..ค่อย ซื้อหา วัตถุดิบมาเพิ่ม มาเติมเข้าไป ทีละนิด ๆ

เพื่อเพิ่มรส...ข้าว-ไข่เจียว ให้หลากหลาย

แต่ก็ต้องพึงระวัง...อย่าใส่มากเกินไป...จนอาจจะทำให้

ข้าว-ไข่เจียว...เมนูง่าย ๆ อาหารพื้น ๆ ธรรมดา ๆ...ทานไม่ได้

สุดท้ายต้องเทลงถังขยะ....

ย้อนกลับไปเมื่อปี 2549  อุบัติเหตุทางการเมืองที่ดูเหมือนว่าจะเป็นจุดจบ

ของทักษิณและสาวก แต่จะมีสักกี่คนที่จะคาดเดาได้ว่า...

นั้นไม่ใช่จุดจบ..แต่เป็นจุดเริ่มต้น หายนะของประเทศ

จะมีสักกี่คนที่จะคาดเดาได้ว่า...ความขัดแย้งทางการเมืองจะนำพาประเทศ

ให้มายืนอยู่บนกลางสะพานเชื่อกที่เปราะบาง ที่ด้านล่างคือ หุบเหวหายนะ

จะเดินหน้าก็ไม่แน่ใจว่า..เชื่อกที่พยุงสะพานไว้ จะรับน้ำหนักได้หรือไม่

เชือกเส้นใหญ่ ที่ชำรุดเสียหายอย่างหนัก พร้อมจะขาด นำพาให้ผู้ที่อยู่

กลางสะพาน ร่วงหล่นสูก้นเหวได้ภายในไม่กี่วินาที่

จะถอยหลัง แผ่นไม้และเส้นเชือก ที่ร่วงหล่นไประหว่างทางที่เดินผ่านมา

สะพานเชื่อกไม่ได้อยู่ในสภาพที่พร้อมจะให้ถอยหลังกลับไปยังจุดเริ่มต้น

ถอยกลับไป ยังปลายสะพานที่เดินผ่านมา

อุปสรรคที่ขวางอยู่เบื้องหน้า หนักหนาสาหัสกว่าอุปสรรคที่เดินผ่านมา

เป็นอุปสรรคที่ต้องใช้สติ ใช้สัมปชัญญะ ใคร่ครวญ ไตร่ตรองให้จงหนัก..

ตั้งสติ คิดให้รอบคอบ..อย่าปล่อยให้อคติ อารมณ์ เข้าครอบงำ

ไม่เช่นนั้น...จะมองไม่เห็นว่า..แท้จริงแล้ว..

เชื่อก ที่พยุงสะพานอยู่นั้น...

มีความแข็งแรงมากพอที่จะรับน้ำหนัก

มีความแข็งแรงมากพอที่ลุยไปข้างหน้าให้ถึงปลายสะพาน โดยไม่ร่วงหล่น

ลงสู่ก้นเหวหายนะเบื้องล่าง

หากแม้นจะยอมเสียเวลาอีกสักนิด ลงมือซ่อมแผ่นไม้เบื้องหน้า เสริมความ

แข็งแรงของเส้นเชื่อก ซึ่งอาจจะไม่สมบูรณ์นัก แต่ก็แข็งแรงมากพอที่จะรับ

น้ำหนักจนกว่า จะเดินทางถึงปลายสะพานที่เห็นอยู่ข้างหน้าอย่างปลอดภัย

การซ่อมแผ่นไม้ และเส้นเชื่อกให้แข็งแรงมากพอ

เป็น ภาระ..หน้าที่...ความรับผิดชอบ ร่วมกันของผู้ร่วมเดินทาง...

อย่ามองว่า...เป็นคนโลกสวย...แต่..อยากให้การเดินทางครั้งนี้ ถึงจุดหมาย

ด้วยวัตถุประสงค์ที่ตั้งใจไว้..โดยไร้ซึ่ง.เชื้อร้าย..

เชื่อร้าย....ที่พร้อมจะย้อนกลับมาด้วยความแค้นที่ฝังรากลึก...

หากย้อนกลับไป ในปี 2544  ปวงชนคนติดดินหลาย ๆ คน ต่างกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า

" ถือเป็นโชคดีของประเทศ ที่ได้ผู้นำรัฐบาลเก่ง มีวิสัยทัศน์กว้างไกล เป็นนักธุรกิจที่ประสบ

ความสำเร็จอย่างมาก ดูเป็นคนดี ไม่โกงไม่กิน คงนำพาประเทศชาติให้รุ่งเรืองได้ " 

จากนั้น ภาพความสำเร็จของการบริหารประเทศ ไม่ว่าจะเป็น การปลดหนี้ IMF โครงการ

เอื้ออาทรสารพัดโครงการ ไม่ว่าจะเป็น บ้านเอื้ออาทร แท็กซี่เอื้ออาทร สวัสดิการสังคม

อีกมากมาย โครงการใหญ่ ๆ ระดับเมกะโปรแจ็ค มีกระทั่ง โครงการท่องเที่ยวแบบ วีไอพี

ที่เสียค่าสมาชิกหลักล้านบาท " อีลิทการ์ด " ที่บรรดาคนระดับกลาง ๆ อย่าหวังว่าจะได้

มีโอกาสได้สัมผัส

โครงการที่ถูกอกถูกใจ บรรดาปวงชนคนติดดิน คงหนีไม่พ้น กองทุนหมู่บ้าน สินค้าโอทอบ

SMEs SML แล้วแต่จะสรรหา โครงการแหวกแนว เพื่อจัดสรรเงินภาษีของประเทศให้ลง

ไปถึงมือปวงชนคนติดดิน ที่อยู่ห่างไกล ที่ขาดโอกาสในการรับรู้ข่าวสารใด ๆ

จะมีก็แต่เพียง รับฟังข่าวสารจากวิทยุท้องถิ่น จากผุ้ใหญ่บ้าน จากผุ้แทนที่เลือกมากับมือ

จึงได้รับฟังแต่คำเยินยอ

นายกทักษิณ ดีหนักหนา มีเงินให้ใช้ ไม่ต้องจ่ายคืน อีกทั้ง ท่านยังช่วยจ่ายหนี้ให้ประเทศ

ไม่ต้องเป็นหนี้ ที่รัฐบาลชวน สร้างหนี้ไว้

4 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก นายกทักษิณ สรรหาโครงการโน่นนี่นั้น ให้คนไทยได้ตี้นเต้น

อยู่ตลอดเวลา

จนลืมไปว่า โครงการต่าง ๆ นั้น ล้วนใช้เงินภาษีของประเทศทั้งสิ้น

แต่ก็ช่างมั้นเถอะ...ถ้าการใช้เม็ดเงินนั้นสร้างความเจริญให้กับประเทศได้อย่างยั่งยืน

ในวงเล็บ 1 ( หรือป่าว )

ในวงเล็บ 2 ( คุ้มค่าเงินภาษีที่ต้องจ่ายไปหรือป่าว )

ผลจากการแจกเงินผ่านสารพัดโครงการ...ทำให้ผลการเลือกตั้ง 2548 ทักษิเนตรา ได้รับ 

ชัยชนะอย่างถล่มทลาย อันเป็นผลมาจากอะไร คงไม่ต้องอธิบายให้มากความ

" เพราะ นายกท่านเป็นคนเก่งไง "

แต่...ความเป็นจริงที่ซ่อนอยู่หลังม่าน...จะมีปวงชนคนติดดินสักกี่คนที่จะล่วงรู้

ในเมื่อ ถิ่นฐานอาศัย ที่ห่างไกล โอกาสที่จะได้รับรู้ข่าวสาร ความเป็นจริง ที่น้อยนิด

ทักษิณ..ชนะ เพราะ...เทคโอเวอร์ พรรค พร้อม สส ในสังกัดแบบเหมาเข่ง

ทักษิณ. ชนะ เพราะ...การตลาด การพรีเซ็น การเปิดตัวสินค้าใหม่ ที่ใช้ฝีมือระดับเทพ

ทักษิณ  ชนะ เพราะ...ภาพความสำเร็จที่ได้รับการโปรโมท แบบถึงมือ สัมผัสได้

เมื่อช่วงโปรโมท ช่วงลงทุนผ่านพ้นไป...ตามวิสัยนักธุรกิจ นักฉวยโอกาส ถึงเวลา

เรียกทุนคืน พร้อม เงินปันผล ก็เริ่มสำแดงให้ได้เห็น ชนิดที่เรียกได้ว่า

" ไม่เคยพบ ไม่เคยเจอ ไม่เคยปรากฎ ในหน้าประวัติศาสตร์ "

ปล. ยังไม่จบน่ะค่ะ...พอดีมีงานด่วนเข้ามาค่ะ

ดู MV..ชุดนี้ก่อน แล้วค่อยเข้าสู่เนื้อหา...นโยบายสุดโต่ง ของทักษิณ ยิ่งลักษณ์

กรุณาดูให้จบน่ะค่ะ...ช่วงท้ายของ MV มีอะไรดี ๆ ให้ชม

ทักษิณ....เจ้าของวาทกรรม...." ทักษิณคิด เพือไทยทำ "

หรือ

ยิ่งลักษณ์ ในฐานะ นายกฯ และ ประธาน กขช

หรือ

รมต. พาณิชย์...บุญทรง  หรือ วราเทพ

หรือ.

รมช พาณิชย์....ณัฐวุฒิ

หรือ.

รมต. คลัง กิตติรัตน์

ช่วยตอบหน่อยได้มั้ย...ว่า

ผลของการดื้อดึง ดื้อรัน ดิ้นรน ดำเนินนโยบายจำนำข้าว ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า

นำมาซึ่งหายนะ ท่ามกลางคำทักท้วงจากหลาย ๆ ฝ่าย หลาย ๆ หน่วยงาน

หลาย ๆ องค์กร ทั้งในและต่างประเทศ

แต่ก็ยังยืนยัน หัวชนฝา...ว่าจะต้องทำ ต้องทำให้ได้...

สุดท้าย...ผู้ที่เกี่ยวข้องต่างก็อิ่มกันจนพุงปลิ้น...ในขณะที่ ชาวนา ที่พวกคุณ

กล่าวอ้าง ว่า นโยบายจำนำข้าว เป็นการสร้างรายได้ให้ชาวนา เป็นการยกระดับ

ความเป็นอยู่ให้ชาวนา เป็นการลดความเลี่อมล้ำให้ชาวนา กลับกลายเป็นผู้ที่

รับกรรม จากผลการกระทำของพวกคุณ.

นี่ยังไม่รวมถึง ผลเสียหายที่ประเทศได้รับ จากการบริหารขั้นเทพ....

ภายใต้ สโลแกน....

ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ..

ชาวนารับกรรม ประเทศ ship หาย

ช่วยตอบหน่อยเถอะ....ใครหน้าไหน..จะเป็นผู้รับผิดชอบ....