........ผมนั่งคุยกับพี่เล็กที่ยืนชูป้ายต้านรัฐประหารนานเกือบ2ชั่วโมง ซึ่งใหม่ๆ แกมองผมด้วยสายตาที่มึนตึง ไม่เป็นมิตรแต่พอพูดคุยผ่านไป จึงรู้ว่า เรามีสิ่งที่รักสิ่งเดียวกันคือ ชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์
.....พี่เล็กบอกทั้งบ้านมีแกเป็นเสื้อแดงอยู่เดียว ก่อนมาอยู่กับพี่สาวในกรุงเทพแกมีร้านซักรีดและดูแลพ่อกับแม่จนเสียทั้งสองท่านไป จึงตัดสินใจเข้ามาอยู่กับพี่สาวซึ่งเป็นกลางทางการเมืองทำมาหากินอย่างเดียว ส่วนน้องเป็นพวก กปปส.ซึ่งมักจะทะเลาะกันเสมอเมื่อพูดคุยเรื่องการเมือง
....พี่เล็กบอกมาเพราะมีข่าวในวงคนเสื้อแดงว่าทหารจะตั้งพวก กปปส.เป็นรัฐมนตรี
...พี่เล็กบอกมาเพราะกลัวทหารไม่ยอมให้มีเลือกตั้ง เสพติดอำนาจจนหลงลืมประชาชน
....พี่เล็กบอกมาเพราะคนรังแกนายกปู
....พี่เล็กบอกมาเพราะทนไม่ไหวที่อีกฝ่ายทำอะไรก็ได้ แต่เสื้อแดงทำอะไรผิดหมด
....มีประเด็นตามนี้แหละครับ ที่พี่เล็กออกมา
ผมให้เหตุผลและคัดค้านกันไปมารวมแล้ว2ชั่วโมง สุดท้ายแกยอมรับว่าแกผิดและยอมรับโทษตามกฎหมายและสัญญาว่าจะไม่กลับมาต่อต้านทหารอีกแล้ว แต่จะรอดูและให้โอกาสทหารสลายสีเสื้อสร้างความปรองดองคืนความสุขให้คนไทยตามที่ผมชี้แจงไป
...พี่เล็กขู่ผมว่าถ้าไม่เป็นไปตามที่พูดคนจะออกมาไล่ทหารเป็นล้าน
...ผมก็ตอบแกกลับไปว่า หนึ่งในล้านนั้นก็มีผมอยู่ด้วยอีกหนึ่งคน จับมือสัญญาแลกเบอร์โทร ผมยกมือไหว้ลาพี่เล็กเพื่อกลับมาพักผ่อน
....ส่วนพี่เล็ก.......เป็นไปตามกฎหมายที่บังคับใช้อยู่ในขณะนี้ครับ
....คนไทยถ้าหันหน้ามาเปิดอกพูดคุยกันจริงๆจังๆ โดยยึดมั่นใน3สถาบันหลักแล้ว ประเทศอยู่รอดแน่นอนครับ