honglaksi

 อ่านสื่อ ผู้จัดการ   ดู ช่อง news 1 ทุกวันนี้ ผมนึกว่า ทีวีเสื้อแดง ทุกที

เห็นหน้า จิตตอาฆาต  ปานเทย  ไอ้หน้าหมูปากหมาชัช และลิ่วล้อตะแรดแต๊ดแต๋

ผมนึกไปถึง หน้า คางคก นกแสก อำมาตย์หลายตัวของเสื้อแดง 

ไอ้ช่องอาบแดด มันเปิดหน้าด่าตรงๆ แต่ ช่องเหลืองขรี้ ตีเนียน เตะตัดขาเค้าตลอด 

เชื่อเถอะครับ ยุให้ตายมันก็ไม่ตั้งเวที

จุดประสงค์หลักตอนนี้ คือ ทำลายความน่าเชื่อถือ ของ กำนัน และ กปปส. ก่อนถึง วันที่ 29 มีค.

ด้วยเหตุผลความแค้นส่วนตัวของ ไอ้เจ๊กบ้า ที่ปากอ้างอ้างชาติต้องมาก่อน เอาธรรมนำหน้า ถรุยๆๆ

*** อย่าไปเชื่อนะครับ ว่าจอเค้าจะดับ มาขอบริจาค

      เคยไป ท่าพระอาทิตย์ แม..ร่..ง คนอ่านข่าว ขับ รถราคาเป็นล้าน ***

 

ตอนนี้ ช่องนี้ ผมให้เครดิต คนเดียว คือ พี่โสภณ องค์กร ที่มีจุดยืน เหตุผล และ การวิพากษ์วิจารณ์ ที่ตรงไปตรงมา เจ้าของช่องนี้คงสั่งแกไม่ได้

ตอนแรก ก็ไม่ถือสาอะไรกับการกระทำหลายๆอย่าง ของ ASTV คือยังนึกถึงสิ่งดีๆที่พวกเค้าทำไว้ แต่นานวันเขา เฮ้ย! อะไรวะ ชักยังไง ตอนแรก ยังคิดว่า ลับ ลวง พลาง ต่อมา ทำไมพูดกันไม่รู้เรื่อง สถานการณ์คล้ายกับ เพื่อนที่พูดกันไม่รู้เรื่อง เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ฟังกันเลย เอาแต่ใจตัวเอง จนเพื่อนๆหลายคนเบื่อ ไม่ยากยุ่งด้วย จนวันนึง เวลานัดพบกันสังสรรค์กัน หลายๆจะถามว่า ไอ้นี่มันมาด้วยหรือป่าว ถ้ามันมากูขอบาย เพื่อความสบายใจ อย่ายุ่งกันดีกว่า

ลองดู โสภณ ปานเทพ ชัชวาล จัดรายการดิ พี่โสเวลาติงเวลาเบรค กปปส แกยังพอดีพอดี แบบติเพื่อก่อ แต่สองรายหลังนึกว่าอยู่ asia update ซะอีก

ASTV พี่โสภณ น่าเชื่อถือที่สุดแล้วครับ คือว่ากันไปตามเนื้อผ้า ผิดก็วิจารณ์ ตามความเป็นจริง คนอย่างพี่โสภณ คือสื่อมวลชนมืออาชีพ ไม่ก้มหัวให้ใคร ที่จริงแกเป็นคนเหนือนะครับถ้าจำไม่ผิดน่าจะ ลำปาง แต่แกสู้กับทักษิณมาตั้งแต่ อยู่เนชั่น ในสมัยที่ เจ้าของASTV ยังอวยทักษิณ อยู่เลย

รัฐมีหน้าที่ต้องควบคุมให้มีความเสรี เป็นธรรม ไม่เลือกปฏิบัติ ควบคุมคุณภาพและราคา โดยการออกกฏเกณฑ์ กฎหมายมาควบคุม ไม่ใช่ลงไปแข่งขันเอง ส่วนกรณีถ้ากรณีที่รัฐจะมีกิจการวิสาหกิจไว้คานกับเอกชน ไว้เป็นทางเลือกให้ผู้บริโภค โดยมีหลักของการไม่เอากำไร ก็สามารถทำได้ แต่ก็จะเบียดเบียนภาษีของส่วนรวมอยู่ดี เพราะต้นทุนที่รัฐเป็นเจ้าของ จะสูงกว่าเอกชน จากการบริหารจัดการที่ไม่มีประสิทธิภาพ แต่อาจแก้โดยการจัดเป็นรูปสหกรณ์ ของท้องถิ่น หรือ กลุ่มประชาชน โดยให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการเป็นเจ้าของให้มากที่สุด  ตอนนี้เป็นไง ปตท คุมกลไกราคา แล้วราคาถูกไหม ความเชื่อว่ารัฐเป็นเจ้าของ มันไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุด แต่การมีกลไกที่เสรี เป็นธรรมพร้อมการควบคุมคุณภาพและราคาที่เข้มแข็งต่างหากที่เป็นคำตอบ และ เรามีศาลปกครอง องค์กรอิสระหรือ NGO ที่เข็มแข็งคอยช่วยจะดีมาก

ส่วนปัญหาคอร์รัปชั่น ตามแนวคิดของคุณ คือ คือต้องจัดการอย่างเด็ดขาดโดยมีเครื่องมือตามที่รัฐมีเช่น ปปช ตำรวจ อัยการ ฯลฯ ใช่มั๊ยถ้าใช่ แล้วเป็นไงบ้าง เคยมีผู้บริหารรัฐวิสาหกิจ บอร์ด หรือ นักการเมือง โดนกันกี่มากน้อยในเรื่องที่เกี่ยวกับรัฐวิสาหกิจ ถ้าคุณไม่เข้าไปเกี่ยวข้องคุณไม่รู้หรอก เอาง่ายๆ สมมุติคุณเป็นคนดี ตงฉินมีอุดมการณ์ ได้รับการแต่งตั้งเข้าไปเป็น บอร์ดรัฐวิสสาหกิจ เดี๋ยวมาแล้วข้อเสนอต่างๆ กลุ่มพนักงานมาเสนอเองบ้าง กลุ่มบริษัทบ้าง นักการเมืองบ้าง คนรอบข้างต่างๆ มากันเป็นกระบวนการ เพราะอะไร เพราะรัฐวิสาหกิจเป็นสมบัติส่วนรวมของชาติไง ไม่ใช่ของใครคนใดคนนึง เลยแบ่งกันหลายกลุ่มเลยไง ยังไงก็ไม่ใช่เงินของพ่อแม่กูอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือ ลองไปถาม ดร.พฤฒิพงศ์ ดูว่าเป็นไง แล้วถ้าหวัง ปปช แค่คดีจำนำข้าวอย่างเดียวก็แทบไม่ต้องทำอย่างอื่นแล้ว แต่ถ้าเราเปิดให้ประชาชนหรือเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมเช่น กลุ่มสหกรณ์ หรือท้องถิ่นต่างๆ หรือแม้แต่กลุ่มทุนเอกชน เข้ามาเป็นเจ้าของ โดยรัฐเพียงแต่ควบคุกฏเกณฑ์ตามที่กล่าวข้างต้น ความรู้สึกในการเป็นเจ้าของ มันจะมาก่อน แล้วทุกอย่างก็จะตามมา ไม่มีใครอยากให้กิจการตัวเองเจ้งหรอก

เรื่องการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ถ้าให้ดี ทำควบคู่ไปกับการกระจายอำนาจ เพื่อให้ท้องถิ่นมามีส่วนร่วมด้วยน่าจะเป็นประโยชน์ต่อประชาชน มากที่สุด

คราวนี้มาต่อ ข้อ 2. หลักการที่รัฐ ไม่ควรทำกิจการแข่งขันกับเอกชน ในอดีตรัฐบาลต้องลงทุนในกิจการหลายๆอย่างเพื่อบริการประชาชน เพราะ เอกชนไม่มีความสามารถที่จะทำได้ เพราะ ไม่มีเงินทุน ความรู้เทคโนโลยี ความมั่นคง อื่นๆอีกมากมาย แต่ในปัจจุบัน เอกชนมีความแข่งแกร่งขึ้น มีความรู้ความสามาถ ทำให้มีความสามารถในการทำกิจการบริการประชาชนได้ เช่น โทรคมนาคม การบิน การผลิตไฟฟ้า การผลิตน้ำประปา ฯลฯ รัฐจึงต้องลดภารกิจในเรื่องเหล่านี้ลง คงเหลือไว้แต่การรักษาไว้สิ่งที่เกี่ยวข้องกับความมั่นคงเช่น สายส่งไฟฟ้า โครงข่ายท่อประปา โครงข่ายหลักโทรคมนาคม คือเน้นแต่เรื่องหลักๆ ไม่ต้องลงไปถึงรายละเอียดมากเกินไป เพราะยิ่งเกี่ยวข้องมาก ก็ต้องใช้ภาษีอากรของประชาชนมากขึ้นเท่านั้น เพราะต้นทุนของรัฐ จะสูงกว่าเอกชน เนื่องจากการบริหารจัดการภาครัฐมีรายละเอียดขั้นตอนที่ต้องการความโปร่งใส จึงมีรายละเอียดขั้นตอนการตัดสินใจที่ล่าช้ากว่าเอกชน รัฐจึงควรเป็นเพียงผู้ทำหน้าที่ควบคุมกฏระเบียบต่างๆให้มีการแข่งขันอย่างยุติธรรม คุ้มครองผู้บริโภคที่เข็มแข็งในการควบคุมราคาและคุณภาพ มีความเสรีเป็นธรรม 

ตัวอย่างเช่น การขนส่งทางถนน รัฐทำถนน ถ้าเป็นการขนของ เอกชนก็ทำได้ดีแล้วรัฐไม่ต้องทำ รสพ เลยต้องเลิก ส่วนการขนคน รัฐยังมี บขส ไว้เป็นทางเลือก แต่เอกชนก็ทำรถทัวร์แข่งบริการกันไป ส่วน ขสมก ไม่ต้องคิดมาก ไปอยู่กับ กทม ดีที่สุด

การขนส่งทางรถไฟ รัฐเป็นเจ้าของทางรถไฟและที่ดินทรัพย์สินเดิม ขบวนรถก็อาจแบ่งให้เอกชนเข้ามาบริการแข่งบ้างเป็นทางเลือกให้ผู้บริโภค เหมือนรถทัวร์กับ บขส สถานีรถไฟต่างๆตามต่างจังหวัด ก็ควรทำข้อตกลงกับ อบจ.หรือ อบต.ของแต่ละจังหวัดในการช่วยกัดูแลความสวยงามสร้างเอกลักษณ์ ของแต่ละท้องถิ่นไป อันนี้น่าเกี่ยวไปถึงการกระจายอำนาจในอนาคต

เรื่องโทรคมนาคม เช่น ทีโอที องค์กรนี้น่าเป็นห่วง เพราะเอกชนแข่งขันกันสูง มีหน่วยงานที่กำกับดูแลอย่างชัดเจนแล้ว คือ กสทช. ถ้าปล่อยไปแบบเดิมๆ รอดยาก ผมยังคิดไม่ออกว่าจะไปทางไหนดี ยังไงก็อยู่เป็นทางเลือกให้ผู้บริโภค แต่ควรกระจายตัวไปอยู่กับ องค์กรส่วนท้องถิ่นของแต่ละพื้นที่ดีที่สุด ขืนรวมอำนาจไว้กับรัฐส่วนกลาง รอดยาก อุ้มไม่ไหวแน่ รายละเอียดยังต้องว่ากันต่อ แต่ถ้าไม่รอด กรณีของ ทีโอที จะเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดในการศึกษาถึง ทำไมต้องแปรรูปรัฐวิสาหกิจได้ดีที่สุด เรียกว่า เป็นมหากาพย์เลยก็ว่าได้ ส่วน CAT ปรับตัวได้ดีกว่าแต่ระยะยาวก็เหนื่อย ส่วนไปรษณีย์ไทย ต้องยกนิ้วให้ในการปรับตัว น่าจะเป็นตัวอย่างในการอยู่รอดได้เป็นอย่างดี อาจจะเป็นเพราะไม่มีผลประโยชน์มาก นักการเมืองเกี่ยวข้องน้อย วัฒนธรรมองค์กรมีความเข้มแข็ง และการผสมผสานในการให้เอกชนมาร่วม เช่น การให้บริการไปรษณีย์เอกชนต่างๆ

การบินไทย ผมไม่รู้รายละเอียดมากนัก รู้แต่ว่า ถ้าบินในประเทศ ผมเช็ค Low Cost ก่อน ถ้าต่างประเทศ ก็ดูที่ความสะดวกและราคา

ไฟฟ้า ประปา โครงข่ายสายส่งรับต้องดูแลเพราะความมั่นคง แต่การผลิต เอกชนก็ทำได้ดี ทั้งไฟฟ้าและประปา โดยเฉพาะประปา องค์กรส่วนท้องถิ่น ก็เข้ามาดูแลกันเยอะแล้ว

ส่วน ปตท เอาท่อส่ง แหล่งพลังงาน และความได้เปรียบออกไปก่อน แล้วมาดูซิว่า ออกมาตัวต่อตัวกับชาวบ้านแล้วยังเจ๋งรึป่าว ถ้าไปรอดก็นายแน่มาก ถ้าไม่รอด ก็โธ่เอ๋ย นึกว่าจะแน่

แล้วค่อยมาต่อรายละเอียด การดูดเงินภาษีของเหลือบในรัฐวิสาหกิจกันต่อในข้อ 3  

ขอประทานโทษครับ ไอ้เรื่องรู้ห่าน ไม่รู้ห่านเนี่ย ถ้าในเรื่องพลังงานกับ ปตท. ผมอาจจะมีความรู้ไม่เท่าคุณก็ได้ แต่ถ้าประเด็นเรื่องรัฐวิสาหกิจ กับการแปรรูป ผมก็พอจะมีความรู้บ้างนะครับ ที่นี้ มาว่ากันเรื่องประเด็น ปตท. ผมว่าในความคิดคุณคือ ปตท.ผูกขาดในเรื่องพลังงาน ไม่มีคู่แข่ง อันนี้ผมไม่เถียง ก็มันใช่ ปตท.ได้เปรียบรายอื่นเพราะเป็นเจ้าบ้านไง เปรียบกับฟุตบอล มันเล่นแต่ในสนามเหย้า กรรมการก็คนของตัวเอง เจ้าหน้าที่สนามก็คนของตัวเอง ไม่นับกองเชียร์ แล้วจะไม่ให้ได้เปรียบได้ไง แถมขายตั๋วสนามให้คนดูแพงอีกต่างหาก  สำหรับประเด็นเรื่องคู่แข่งของปตท. ถ้า Shell Caltex Esso บางจาก ไม่ใช่คนขายน้ำมันแข่งกับ ปตท แล้วเค้าเรียกว่าอะไรครับ มันถือเป็นทางเลือกให้ผู้บริโภคหรือไม่ เพียงแต่ตอนนี้กฎเกณฑ์ในการแข่งขันมันเอื้อให้ ปตท ได้เปรียบรายอื่นๆไง เรื่องราคา รายอื่นๆเค้าอาจสู้ไม่ได้ แต่ เรื่องบริการ เช็คกระจก เติมลม ส่วนลดบัตรเครดิต มันก็สู้กันได้

อีกประเด็น นะ ผมกำลังแสดงความคิดเห็นในภาพรวมของการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ปตท .เป็นเพียง 1 ในหลายๆรัฐวิสาหกิจที่ควรจะต้องแก้ไขในการเอาเปรียบประชาชน ถ้าลองความได้เปรียบต่างๆออกจาก ปตท ดูซิ มันจะเหนือกว่ารายอื่นหรือเปล่า แล้วหุ้นจะยังดีหรือเปล่า อันนี้ไม่เกี่ยวกับแหล่งพลังงาน โรงกลั่น กับท่อส่งนะ  ก่อนจบนะ เรื่องความรักชาตินะ มันก็คล้ายๆกับการรักลูกของเรา หรือรักผู้อื่นนั่นแหละ คือการให้และการเสียสละ แต่การรักอย่างมีเหตุผล ไม่โอ๋จนเสียนิสัย ไม่ให้เอาเปรียบคนอื่น ควรทำหรือไม่ สุดท้ายเลยนะ ผมเลิกเติม ปตท. มานานแล้ว ไม่ใช่ว่าผมไม่รักชาตินะ แต่เพราะราคามันก็เท่ากับ Shell ที่ บริการดีกว่า ได้รับส่วนลดบัตรเครดิตที่ผมใช้อยู่ด้วย    

ปตท มีคู่แข่งเพียบนะครับ เช่นในธุรกิจค้าน้ำมันคือ Shell Esso Caltex ไม่นับ บางจาก ซึ่งเป็นบริษัทลูก แต่ ปตท ได้เปรียบรายอื่นๆ เพราะเป็นเจ้าบ้าน ได้เปรียบทั้ง Infrsastructure  ไม่นับกฎระเบียบที่สร้างความได้เปรียบจากการที่รัฐเป็นเจ้าของ แค่ขายน้ำมันให้หน่วยงานของรัฐอย่างเดียวก็อื้อซ่าแล้ว ที่นักการเมืองมันชอบ ปตท เพราะความได้เปรียบไงครับ โดยเฉพาะ ระบบท่อส่ง โรงกลั่น ใครที่ไหนจะสู้ได้ ลองตัดปัจจัยความเป็นต่อของ ปตท ออกดูซิ หุ้นมันยังราคาสูงอยู่รึป่าว ดังนั้นรัฐควรลดบทบาทตัวเองจากรัฐวิสาหกิจให้มากที่สุด ดูแต่สาธารณณูปโภคพื้นฐานพอเช่น ไฟฟ้า ประปา หรือที่เกี่ยวกับความมั่นคงเช่นระบบโครงข่ายหลักของโทรคม หรือ ระบบท่อส่งของพลังงาน ดังนั้นในกิจการวิสาหกิจต่างๆยิ่งรัฐเข้าไปเกี่ยวข้องมากเท่าใหร่ ความรั่วใหลของภาษีประชาชน ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ปล่อยให้เอกชนแข่งขันกันแล้วรัฐคอยดูแลควบคุม การแข่งขันให้มีความยุติธรรมและ ควบคุมคุณภาพและราคาจะดีที่สุด   

ถ้าเป็นเมื่อ 10ปีก่อน ผมก็ไม่เห็นด้วยกับการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ แต่ตอนนี้ผมเห็นด้วย แต่ต้องเป็นกิจการที่มีเอกชนแข่งขันเช่น โทรศัพท์ การบิน แม้แต่การรถไฟ ก็ควรเปิดโอกาสให้เอกชนมาทำขบวนรถรถได้ แต่เส้นทางรัฐยังต้องควบคุม คราวนี้มาว่ากันที่เหตุผล
1. การเมืองและข้าราชการ และเจ้าหน้าที่ในรัฐวิสาหกิจ เกือบทุกแห่ง จ้องหาผลประโยชน์เข้าตัวเองและพวกพ้อง เพราะรัฐวิสาหกิจมีผลประโยชน์ต้องจัดซื้อจัดจ้าง เงินแต่ละปีเยอะมาก บอร์ดรัฐวิสาหกิจเกือบทุกที่ มาจากบริษัทที่หากินกับรัฐวิสาหกิจนั้น ผู้บริหารใครอยากเป็นต้องให้บริษัทจ่ายให้เพื่อเข้าไปปกป้องพวกตัวเอง ถามว่าคนทำเพื่อชาติมีมั๊ย ตอบว่ามี แต่จะโดนแขวน ไม่มีโอกาสเติบโต ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ เพราะความรู้สึกในการเป็นเจ้าของมันไม่มี ทุกคนคิดว่สเป็นของส่วนรวม มือใครยาวสาวได้สาวเอา ไม่ใช่ของพ่อกู บางคนตอนเป็นพยักงานธรรมดา โคตรมีอุดมการณ์ แต่พอเข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ อุดมการณ์จะค่อยๆหายไป ทุกคยตอบเป็นเสียงเดียวว่า มึงไม่เข้าไปอยู่ไม่รู้หรอก ถ้าใครอยากรู้ลึก มีตัวอย่างให้ไปถามได้คือ ดร.พฤฒิพงศ์ เพรียบจริยวัฒน์ ไปถามได้ ว่าเป็นบอร์ดระฐวิสาหกิจ สมัยท่านสพรั่ง แล้วเป็นไงบ้าง มันมีขบวนการอย่างไร เรื่องนี้มันลึกเสียจน ไม่โดนด้วยตัวเองไม่รู้สึก แค่นี้ก่อนเดี๋ยวกลับมาว่สข้อ2

เอาจริงๆ ผมขอเสนอกลศึกง่ายๆนิดเดียว ระบอบไอ้แม้วแพ้ราบคาบภายในไม่เกินหนึ่งเดือน

ง่ายๆแต่ยาแรง กปปส.ขีดเส้นไปเลยครับ พวกที่แวดล้อมไอ้แม้วมีคดีติดตัวต่างๆนาๆ ถ้ามาลงชื่อร่วมเป็นผู้พัฒนาชาติ(ตีจากไอ้แม้วนั่นแหละ) ภายในวันที่นี้ๆ จะได้รับนิรโทษกรรม ถ้าไม่มาก็ช่วยไม่ได้นะเว้ย..

เงินของไอ้แม้วก็จะไร้ค่าในชั่วข้ามคืน

วิธีแบบนี้ ดูดิบหน่อย แต่ถูกใจ นักเลงดีครับ เอากันแบบว่าใครไม่เกี่ยวถอยไป ทำให้นึกถึง บรรยากาศแถวบ้านผมที่ปักษ์ใต้สมัยตอนผมยังเด็กๆ ช่วงใต้ร่มเย็น ทหารก็ใช้วิธีคล้ายๆแบบนี้ จัดการไอ้พวกมาเฟีย อันธพาลทั้งหลาย ถ้าไม่ยอมก็ต้องหายสาบสูญไปอยู่ตามบ่อร้าง ในสวนยาง

อย่าลืมว่าตอนที่คอมมิวนสท์พ่ายแพ้ ก่อนหน้านั้นอีนกแสกก็หายเงียบไปจากพรรค ทั้งที่แม่มเป็นถึงโบลิตบูโรของพรรค

งานนี้อีนกแสกแม่งห็ชิ่งหายเงียบไปเป็นตัวแรกอีกแล่้ว

ท่านวิเคราะห์ เหมือนรุ่นพี่ คนนึงที่ผ่านยุคเดือนตุลา 19 เลยครับ ตอนนี้พวกเสื้อแดงทั้งโดนหลอก หลอกตัวเอง ใครยังแดงอยู่ตอนนี้ ควายเรียกพี่แล้วครับ มันมั่วไปหมดแล้ว นี่ยังไม่นับ แดง กอรมน. ที่พร้อมจะจัดการและชี้เป้าแมงเม่าให้พวกพี่ๆป๊อบคอร์นทันที ที่มีสัญญาณไฟเขียว

กองทัพไทยไม่พร้อมรบเพราะมีทหารแตงโมเป็นเปอร์เซนต์ที่สูงมาก อาจจะประมาณครึ่งหนึ่งของกำลังพลทั้งหมด พลทหารที่กำลังอยู่ในประจำการเหล่านี้เป็นแดงมาก่อนที่จะถูกเกณฑ์ทหาร หลายหมื่นคนเคยมีโอกาสได้ลงคะแนนเลือกยิ่งลักษณ์ในการเลือกตั้งตั้งที่ผ่านมา ถ้าถึงตอนที่ต้องทำสงครามกันจริงๆพลทหารเหล่านี้จะทำการรบแบบเหยาะแหยะ ไม่ปฏิบัติหน้าที่เต็มความสามารถ กองทัพจะเก็บความลับต่างๆไม่ได้ ในระหว่างออกปฏิบัติหน้าที่ลับหูลับตา นายทหารอาจถูกพลทหารยิงทิ้ง รวมทั้งจะมีพลทหารจำนวนมากหนีทัพไปเข้ากับฝ่ายเสื้อแดง

 

โดยรวมกองทัพไทยในปี พศ.นี้ ไม่สามารถจะสู้รบกับกองทัพเสื้อแดงได้ แต่ที่น่ากังวลที่สุดคือฝ่ายอำมาตย์อภิชนยังคงโง่งมงาย นึกว่าการควบคุมบรรดานายพลส่วนยอดของกองทัพแล้วจะสามารถควบคุมทหารทั้งหมดได้เหมือนเมื่อสิบปีก่อน จึงได้เดินเกมการเมืองเข้าหาความรุนแรงแบบไม่เกรงกลัว จนกระทั่งใกล้จะถึงจุดที่จะต้องใช้กำลังกันจริงๆ นายทหารบางคนจึงเริ่มรู้ตัวว่ากองทัพไม่พร้อมจะทำการรบเต็มรูปแบบกับเสื้อแดง ซึ่งมีส่วนสำคัญอย่างมากที่ทำให้กองทัพลังเลที่จะแตกหักกับรัฐบาล

 

ที่ผมเขียนบอกนี้ เพื่อเตือนสติบางคนที่ยังงมงายคิดว่ากองทัพจะสามารถปราบปรามเสื้อแดงได้  เราไม่มีทางเอาทหารเกณฑ์จากสามจังหวัดภาคใต้ไปปราบโจรก่อกรร้ายได้ฉันใด เราก็ไม่มีทางส่งกองทัพที่มีทหารแตงโมจำนวนมากไปสู้รบกับกองทัพเสื้อแดงได้ด้วยเหตุผลเดียวกัน ไม่เพียงแค่นั้นกองทัพภาคที่สองและภาคที่สามบางหน่วยอาจก่อกบฎต่อนายทหารและเลือกเข้าข้างกองทัพแดง ดังนั้นถ้าคิดจะทำสงครามกลางเมือง ท่านจะต้องเอากองทัพภาคที่หนึ่งและภาคสี่ไปสู่กับกองทัพแดงที่มีกำลังบางส่วนจากกองทัพภาคที่สองและสามสมทบ จึงมีความเป็นไปได้ที่กองทัพแดงจะมีกำลังพลรวมกันแล้วมากกว่ากองทัพไทย

 

ดังนั้นผมคิดว่าท่านยอมถอยเถอะครับ ยอมสูญเสียอำนาจบางส่วน ดีกว่าดึงดันต่อสู้แล้วสูญเสียทั้งหมด ผมเตือนมาด้วยความปราถนาดีจริงๆครับ เพราะไม่อยากเห็นสงครามเกิดขึ้นด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของคนที่อยู่บนหอคอยงาช้าง

คงไม่รู้เรื่องระบบทหารจริงๆ แล้วรด. ก็คงไม่เคยเรียน ขนาดผมจบ รด.ปี3 ยังรู้เลยว่า ระบบที่แข็งแกร่งของทหารคือ วินัย ครูฝึกปลูกฝังตลอดว่า ทหารถ้าไม่มีวินัย ก็คือโจร ทุกๆเช้าทหารเค้าต้องปฏิญานในการรักษาชาติว่าต้องสละชีพเพื่อชาติ เพราะบรรพบุรุษของเราเอาเลือดเอาเนื่อและความลำบากยากเข็นเข้าแลกไว้ นีขนาดเรียน รด.แค่ปี3 ยังจำได้เลย ที่สำคัญทหารคนไหนไม่ฝั่งคำสั่งผู้บังคับบัญชาในสนามรบ โดนยิงทิ้งได้เลย 

ยกเว้นกรุงเทพแล้ว

 

ระยอง ชลบุรี สมุทรปราการ สมุทรสาคร ฯลฯ

 

จังหวัดเหล่านี้เก็บภาษีได้มากเพราะมีโรงงานอุตสาหกรรมเยอะครับ

 

แต่จะบอกว่าภาษีควรให้ทางจังหวัดนั้นๆบริหารเองทั้งหมด  มันก็ไม่ถูกครับ

 

 

เพราะจังหวัดที่รวยก็จะยิ่งรวย   จังหวัดที่จนคงยิ่งจน

 

 

ที่สำคัญโรงงานเยอะๆ  เก็บภาษีได้มาก 

 

แต่แรงงานส่วนนึงก็มาจากจังหวัดอื่นๆ 

 

บางทีก็เป็นต่างชาติ (พม่าเยอะมาก)

 

ซึ่งพวกนี้เข้ามาทำงานเขาก็เข้ามาใช้สวัสดิการของประเทศเรา

 

ทั้งถนนหนทาง  ไฟฟ้า ประปา โรงเรียน โรงพยาบาล ฯลฯ

 

มาจากภาษีของคนทั้งประเทศสร้างขึ้นทั้งสิ้น

 

 

ดังนั้นเรียกร้องแต่พอดีเถิดครับ

 

ขอสัก 20% เพื่อพัฒนาท้องถิ่นก็น่าจะพอ

(ทุกวันนี้ระยองได้ 14% ซึ่งต่ำสุด  รองลงมาเป็นกรุงเทพ ได้ 18%)

20 % น้อยไปครับ การที่มีโรงงานเยอะ และมีแรงงานมาทำงานมาก แต่ท้องถิ่นเหล่านั้น ก็ต้องแลกด้วยปัญหารมลภาวะ แรงงานข้ามถิ่น อาชญากรรม แค่ปัญหารมลภาวะอย่างเดียว ก็ทำให้คุณภาพชีวิตเค้าลำบากมากพอแล้ว เค้าควรได้รับสิ่งที่เค้าต้องแลกมา อย่างน้อยต้อง 60 % ของภาษีที่เก็บได้ ถ้าให้ดี 70% เก็บพัฒนาเอง อีก 30% ส่งเข้าส่วนกลาง ส่วนเรื่องจังหวัดที่มีรายได้น้อยอย่าไปกลัวครับ รัฐบาลกลางค่อยแบ่งเงิน 30 % จากที่เก็บได้จากจังหวัดต่างๆ มาจัดสรรให้ตามความเหมาะสมต่อไป แล้วเราอาจตั้งกองทุนพัฒนาประเทศ ให้จังหวัดที่มีรายได้มาก ปล่อยกู้ให้จังหวัดที่มีรายได้น้อย โดยมีอัตราดอกเบี้ยต่ำ แต่ไม่มีฟรีประชานิยมอีกต่อไป อยากได้ต้องทำงานแลก ต้องขยัน หาจุดเด่นของแต่ละท้องถิ่นมาพัฒนาตนเอง ต่อไป 

หัวข้อปฏิรูป ในประเด็นกระจายอำนาจ โดยมีการเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัด ทั่วประเทศ ขอเพิ่มประเด็นการจัดเก็บภาษีด้วยนะครับ คือ เอาแนวทางจังหวัดจัดการตนเองมาเป็นหลัก จังหวัดไหนเก็บภาษีทั้งหมดได้เท่าใหร่ ให้หักไว้ใช้บริหารจัดการ รวมถึง ใช้เป็นสวัสดิการหรือการพัฒนา ไว้ในจังหวัfตนเองไว้เลย ตามแต่จะสรุปกันได้ ประมาณ 60-70% ตามแต่จะตกลงกัน ภาษีส่วนที่เหลือค่อยส่งเข้ามาส่วนกลาง  เป็นเงินกองทุนกลางของประเทศมีคณะกรรมการกองทุนที่มีตัวแทนจากทุกจังหวัดไม่สังกัดพรรคการเมืองพร้อมตัวแทนจากผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการไว้คอยดูแลเงินกองทุนกลาง รัฐบาลกลางจะเอาไปปู้ยี่ปู้ยำ ประชานิยมไม่ได้ต้องได้รับความเห็นชอบจากตัวแทนกองทุนก่อน ส่วนกรณี จังหวัดไหนรายได้ไม่พอรายจ่าย ก็สามารถขอกู้จากกองทุนกลางในอัตราดอกเบี้ยที่ต่ำ เพื่อเอาไปพัฒนาจังหวัดนั้นๆ ส่วนพืชผลการเกษตรต่างๆ ให้จัดตั้งกองทุนประกันรายได้ มีการประกันราคา โดยสามารถกู้จากกองทุนกลางในอัตราดอกเบี้ยต่ำเหมือนกัน ทุกอย่างต้องมีราคาที่ต้องจ่าย ยกเว้น การศึกษา และ สาธารณสุข ควรมีการจัดตั้งกองทุนช่วยเหลือโดยไม่คิดดอกเบี้ย  รัฐบาลกลาง ดูแลเรื่องหลักๆของประเทศ เช่น กองทัพ การเงินการคลัง การต่างประเทศ ระบบยุติธรรม( เช่นตำรวจสอบสวนกลาง สืบสวนคดีพิเศษ อัยการกลางสำหรับคดีพิเศษ )ส่วนศาลและองค์กรอิสระ ยังเป็นอิสระในการตรวจสอบรัฐบาลกลางและ ท้องถิ่น  รัฐบาลกลางมีนายก ที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง   

ภาพนี้น่าจะบอกอะไรบางอย่างได้ ขอย้ำว่าหลวงปู่มาทำความดี ไม่ได้มารบราฆ่าฟันใคร มีพระนำก็ดีอย่างนี้แหละ

 

 

 

รายงานจากพื้นที่ครับ

ใครที่คิดอะไรแบบเพ้อฝันว่า คนเบื่อแล้ว เหนื่อยแล้ว

โปรดกรุณาคิดใหม่นะครับ

 

สถานการณ์ในพื้นที่วันนี้ มันใหญ่กว่าจะคิด

รถราม้าศึก พร้อมออกสนาม

ที่จองรถทัวร์ไว้ ถึงขั้นต้องยกเลิก เพราะคนมากเกิน

ไม่ให้ไปไม่ได้ มีเคือง ต้องเปลี่ยนเป็นเหมาตู้รถไฟ

 

และเคืองกันหลายขุดแล้วในเรื่องนี้

ส่วนใหญ่แก้ไขได้ครับ เติมรถส่วนตัวเข้าไป ปิคอัพ เก๋ง แล้วแต่ความพร้อมของแต่ละกลุ่ม

 

บางคนถึงประกาศ

เยะแม่...ราคายางไม่ถึง๗๐บาทหยุดกรีด ขี้ยางวันนี้๒๘บาท

อย่าเอามันไว้ให้รกแผ่นดิน

 

รวมพลเข้ากรุงเทพฯหนุนกำนันเทพ ออกศึก

 

รายงานด้วยความศรัทธาในพลังแห่งมวลมหาประชาชนครับ

ไม่้ทราบจังหวัดอะไรครับ  

 

 

หลายอำเภอทางเหนือของนครศรีธรรมราชครับ

 

บ้านผมเปิดเผยตลอดครับ

นครศรีธรรมราชครับ

กล้าพูดว่าทุกพื้นที่ เหมือนกันหมดครับ

ที่ผมนำเสนอเป็นฝ่ายชาวสวนครับ

ดั่งที่ท่านมอด๑นำเสนอครับ

 

เสรีชนคนหลังเขา พิปูน ฉวาง นาบอน ทุ่งใหญ่ ช้างกลาง