sriariya

“พรปีใหม่ ๒๕๕๖”

 

ศุภศรี ดิถี ขึ้นปีใหม่

พรใดใด คงได้รับ นับเป็นแสน

จากพี่น้อง ผองเพื่อน ทั่วดินแดน

หรือจากแฟน ก็จิตชื่น ตื่นเต้นทรวง

 

เมื่อปีเก่า พ้นผ่าน ท่านคงคิด

สิ่งถูกผิด หลายอย่าง บ้างใหญ่หลวง

บ้างก็เล็ก จนลืม เรื่องทั้งปวง

บ้างเป็นห่วง แม้ปีใหม่ ใจก็จำ

 

อันความคิด นั้นทำ ให้เป็นทุกข์

ทำให้สุข หรรษา ช่างน่าขำ

อันระลึก นึกถึง เป็นดั่งกรรม

ที่จะทำ ให้สุข  หรือโศกตรม

 

ธรรมชาติ ของมนุษย์ สุดจะกล่าว

ที่เป็นข่าว ทั้งร้ายดี มีมากขรม

ทั้งหลอกลวง ปล้นฆ่า ตามอารมณ์

เพราะจิตจม ในกิเลส เหตุปัจจัย

 

ศีลธรรม ถดถอย มิน้อยแล้ว

จะมีแนว หนทาง เป็นอย่างไหน

สร้างความคิด ศีลธรรม อย่าห่างไกล

ในปีใหม่ จงรีบเถิด ย่อมเกิดบุญ

 

ขออวยพร ให้ท่าน จงไกลเหตุ

ที่เป็นเภท ภัยจงหาย กุศลหนุน

ปีสองห้า ห้าหก จงรวยทุน

เรื่องว้าวุ่น จงจางจาก จิตทุกคน

 

ด้วยคุณพระ รัตนตรัย ในพิภพ

กราบเคารพ เทพเทวา ทุกแห่งหน

จงบันดาล ความสุข ในบัดดล

ท่านจงพ้น ความทุกข์ พบสุขเอย...

 

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์ (ผู้ประพันธ์) ๓๐ ธ.ค. ๒๕๕๕

 

 

 

 

แก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อใคร

บทความนี้ จะเขียนเพื่อให้ข้อคิด ข้อเตือนใจ ต่อนักการเมือง นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ทุกกลุ่ม ให้ได้รับความรู้ ความเข้าใจ เท่าที่ความรู้ความเข้าใจของข้าพเจ้ามีอยู่ ความจริงแล้ว ข้าพเจ้าเองไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยว แต่เนื่องจาก ข่าวการแก้ไขรัฐธรรมนูญ มีแนวโน้มจะนำพาไปสู่ความหายนะของระบอบประชาธิปไตย ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงกาลของเหล่านักการเมืองที่เห็นแก่พวกพ้อง บางกลุ่มบางคน รวมไปถึง นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ที่มีสมอง แต่สติปัญญาไม่ค่อยมีเท่าไหรนัก ออกมาให้สัมภาษณ์แบบเขลาๆ โดยไม่ได้คำนึงถึง สถานะในด้านต่างๆของประเทศ
การแก้ไขรัฐธรรมนูญ ต้องมีเหตุผลที่ดีพอ ไม่ใช่ออกมากล่าวอ้างว่า รัฐธรรมนูญที่มีอยู่ไม่เป็นประชาธิปไตยบ้าง มาจากเผด็จการบ้าง มาจาก อำมาตย์ บ้าง พวกคุณรู้กันบ้างไหมว่า มันผู้ใดกล่าวอ้างถึง ระบบอำมาตย์ ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร มันผู้นั้น คิดคดทรยศ เป็นกบฎต่อราชบัลลังค์ โดยไม่มีข้อแก้ตัว
นักการเมืองทุกคนที่ได้รับเลือกเข้ามาเป็น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ต่างก็ล้วนเข้ามาได้เพราะรัฐธรรมนูญที่มีอยู่ในปัจจุบัน แล้วกลับมากล่าวอ้างว่าจะแก้ไข รัฐธรรมนูญ เพราะเป็นสัญญาที่ให้ไว้กับประชาชน พวกนักการเมืองเหล่านั้นรู้หรือไม่ว่า ที่พวกท่านได้รับเลือกเข้าไปในสภาฯ ก็เพราะประชาชนต้องการอยู่ดีกินดี
ที่เลือกพวกท่านเข้าไปในสภาฯ ก็เพราะนโยบายที่ให้ไว้กับประชาชน จะช่วยให้ประชาชน มีเงินพอใช้จ่าย ไม่ได้ต้องการให้ท่านทั้งหลายเข้าไปแก้ไขรัฐธรรมนูญ
ข้าพเจ้าอยากจะรู้เหมือนกับประชาชนส่วนใหญ่ที่อยากจะรู้ว่า จะแก้ไขรัฐธรรมนูญทำไม รัฐธรรมนูญที่มีอยู่ไม่เป็นประชาธิปไตยที่ตรงไหน เหล่านักการเมือง ที่กระ***น กระหือรือ อยากจะแก้รัฐธรรมนูญ
1.แก้เพื่อใคร
2.แก้แล้ว ประชาชน และประเทศชาติ จะได้ประโยชน์อะไร
ลองตอบคำถาม ที่ถามนี้ให้ได้ซิ
ในที่นี้ข้าพเจ้าจะไม่ขอเอ่ยนามถึงผู้ใด แต่อยากจะถามว่า พวกท่านเหล่านักการเมืองที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญ อยากให้ประวัติซ้ำรอยอีกหรือ เอางบประมาณแผ่นดิน ไม่ใช้แบบไม่เกิดประโยชน์ต่อประชาชน เหมือนอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งหนึ่ง เงินงบประมาณไม่ใช่เงินของพวกคุณใช่ไหม อยากจะใช้ก็ใช้ เพื่อเป็นข้ออ้าง หากทำประชามติแล้วมีเสียงข้างมาก เพื่อแก้ไขรัฐธรรมนูญ
ข้าพเจ้าเอง แม้จะไม่ได้เรียนมาทางด้าน รัฐศาสตร์ แต่ขอบอกได้เลยว่า นักการเมือง บางคน บางกลุ่ม ไม่ได้มีความเป็นประชาธิปไตยอะไรเลย มันก็แค่ พวกเผด็จการเสียงข้างมาก แถมยังไม่เป็นอีกด้วย ไม่รู้ว่า ประชาธิปไตยเป็นอย่างไร บ้าง ก็ดีแต่พูดป่าวประกาศว่า ต้องเอาเสียงข้างมาก จะทำอะไร ก็ต้องเอาเสียงข้างมาก เสียงข้างน้อยไม่มีความหมาย มันผิดหลักประชาธิปไตย นะ ในที่นี้จะยังไม่สอนในรายละเอียด เพราะเกรงว่าจะเอามะพร้าวห้าวไปขายสวน หรือสอนจรเข้ให้ว่ายน้ำ
ขอให้ท่านทั้งหลายที่เป็นนักการเมือง เป็นนักเคลื่อนไหวทางการเมืองทุกฝ่าย ได้อ่าน ได้คิดพิจารณา อย่าทำให้กลายเป็นน้ำผึ้งหยดเดียวอีก เพราะคงไม่ใครยอมใคร ถ้าไม่ยึดหลักประชาธิปไตยที่แท้จริง

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์ (ผู้เขียน)
17 ธ.ค.2555

การปฏิบัติธรรม ก่อให้เกิด ประโยชน์
การปฏิบัติธรรม ในทางพุทธศาสนานั้น หรือแม้แต่ในศาสนาอื่นๆก็ตาม มีการปฏิบัติธรรมในหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐาน ไปจนถึงการปฏิบัติธรรมเพื่อการบรรลุสู่จุดหมายสูงสุด
มนุษย์ปุถุชนทั่วไป ย่อมมีการปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐานกันอยู่เป็นนิจ ในที่นี้หมายถึง บุคคลทั้งหลาย ที่ถือศีล ปฏิบัติศิล นับตั้งแต่ศีล ๕ หรือแม้แต่บุคคลถึงแม้จะไม่สนใจศีล หรือไม่สนใจธรรม แห่งศาสนาก็ตาม ก็ล้วนย่อมมีการประพฺฤติปฏิบัติธรรมแห่งศาสนา โดยธรรมชาติของตัวมนุษย์เองอยู่แล้ว จะเรียกว่า "หนีไม่พ้น ไม่ว่าจะนับถือศาสนาไหนๆ ก็ล้วนย่อมประพฤติปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐานกันโดยอัตโนมัติ" แต่ถ้าหากบุคคลทั้งหลายเหล่านั้น รู้จักศาสนา รู้จักข้อศีล ใส่ใจ หรือเอาใจฝักใฝ่ในศีลธรรมทางศาสนาบ้าง ก็ย่อมสร้างคุณประโยชน์ให้ทั้งตนเอง และผู้อื่น ซึ่งเกี่ยวข้องปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน โทษย่อมไม่มี โทษย่อมไม่เกิด
แต่ถ้า บุคคลทั้งหลายเหล่านั้น ห่างไกลศีลธรรมทางศาสนา ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่เอาใจฝักใฝ่ศีลธรรมทางศาสนาเลย ก็จะขึ้นอยู่กับ สภาพสิ่งแวดล้อมทางสังคม ที่เขาเหล่านั้นได้รับการขัดเกลา บุคคลเหล่าน้้น อาจจะประพฤติปฏิบัติไปในทางใดทางหนึ่ง หรือไปในทั้งสองทาง คือ ทั้งให้ประโยชน์ แลทั้งให้โทษ แก่ตนเอง และผู้อื่น เนื่องจากสภาพจิตใจของบุคคลเหล่านั้น จะเป็นไปตามสภาพการได้รับการขัดเกลา
ศีลธรรม ทางศาสนา จึงมึความสำคัญในการขัดเกลา จิตใจ พฤติกรรม การกระทำ ของบุคคลทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นในด้านใดใดของสังคม เช่น เศรษฐกิจ การเมือง การทหาร การปกครอง การสาธารณสุข ฯลฯ ในอันที่จะสร้างสรรค์ ความเท่าเทียม ความมีประชาธิปไตย ความปรองดอง สามัคคี ต่อกันและกัน มีแต่ประโยชน์ ปราศจากโทษหรือสิ่งที่ไม่ดี อย่างแน่นอน

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์ (ผู้เขียน)
13 ธันวาคม 2555