เมื่อวานไปถึงตอน 5โมง กว่าๆ ฝนลงเม็ดพอดี
ปักหลักที่เวทีเสื้อหลากสี กางร่มลายเสือ เสื่อกันฝนสีชมพู นั่นแหละเรา กลับออกมาตอน 2 ทุ่ม ก่อนเลิกชุมนุม
ปล. น้องตั๊นเดินผ่านหน้า3 รอบ ยิ้มให้เราด้วย น่ารักมากกกกก
ใครที่ออกมาได้ ขอให้มาเถอะ อย่ารอเลย..
ไปดุหนัง ดูบอล นั่งหน้าคอม เล่นเกมส์ แชท Facebook Twitter ทำไมเราให้เวลากับสิ่งเหล่านี้ได้
แต่กับอนาคตของประเทศ ทำไมไม่แม้แต่จะสละเวลาไม่อยาก ให้มานึกเสียใจทีหลังว่าตอนนั้นทำไม ไม่ทำอะไรบ้าง
ขอบคุณคนที่ออกมาเมื่อวาน
Edited by จาจา, 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 - 12:39.
แผ่นดินมันกำลังอ่อนแอ อ่อนแออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เหมือนเรือนใกล้จะพัง คานใกล้จะขาด เสาผุกร่อน เพราะปลวกมอดมันเจาะกินใน ถ้าพวกเราไม่ช่วยกัน วันนึง ถ้ามันต้องเผชิญกับพายุร้าย แม้นแรงเพียงนิด มันก็ไม่แคล้วต้องพังทลายลง
ความห่วงใยแผ่นดินปลุกให้กูลุกขึ้นมาทุกวัน ลุกขึ้นมาเพื่อบอกกับลูกหลานว่า เราต้องดูแลตัวเอง ดูแลบ้านเกิดของตัวเอง
แต่งานใหญ่เพียงนี้ไม่อาจจะทำให้สำเร็จได้ด้วยใครคนใดคนหนึ่ง กูพยายามส่งผ่านความคิดของกู ไปยังผู้ที่มีจิตใจรักแผ่นดิน กูมีความหวังว่าความคิดของกูคงไม่โดดเดี่ยว แล้วกูก็มีความหวังว่า ความห่วงใยบ้านเกิดจะปลุกให้ทุกคนตื่นขึ้นมาพร้อมกัน เราต้องพร้อมที่จะสู้เพื่อบ้าน..........ทำสิ่งที่ยากแสนยากให้สำเร็จ อาศัยคาถาเพียงสี่คำ…ร่วม แรง ร่วม ใจ และคาถาอีกสองคำ แลกชีวิต
** ด้วยใจคารวะต่อบรรพบุรุษผู้กล้า ผู้เสียสละทุกท่านที่ปกปักรักษาแผ่นดินไทยมานับแต่อดีต
