อุทาหรณ์สอนใจที่ผมเห็นซ้ำๆนี้ทำให้ผมตระหนักว่า...
สังคมใดจะเดินหน้าต่อไปได้ ไม่เกี่ยวกับจำนวนคน แต่เกี่ยวกับคุณภาพคนล้วนๆครับ
หากเราจำใจตัด "เนื้อร้าย" ออกจากทีมไปซะบ้าง ทีมจะไปได้ดี ประเทศชาติจะก้าวหน้าไปได้สวย
ทั้งที่มีคนเหลือน้อย หรือเจออุปสรรคหนักหนาก็ตาม ก็วิ่งฉิวต่อไปได้อย่างดี
แต่ถ้าเรายังเลี้ยงเนื้อร้ายไว้ในทีม พวกนี้จะเป็นตัวถ่วง ตัวป่วน ตัวฉุดทีม ทำลายสังคม บ่อนทำลายประเทศชาติที่สุด
ผมจึงยอมให้มีการตัดเนื้อร้ายออกครับ!!
ฆ่าทิ้งให้หมดแบบราวันด้า เขมรแดง หรือแบบนาซีดี....?
ผมว่าแบบนาซีดีกว่านะ เป็นอตุสาหกรรมดี น่าจะกำจัดหมดไปไวกว่า 
ผมเข้าใจการตัดเนื้อร้ายทิ้งแบบที่คุณว่าแบบนี้ คุณช่วยอธิบายคำพูดหน่อยครับ หรือว่าผมนั้นเข้าใจถูกแล้ว ????
ขอโทษที่อธิบายสั้นไปหน่อยครับ
การตัดเนื้อร้ายของผมหมายถึง
ถ้าเป็นองค์กร การตัดเนื้อร้ายหมายถึงต้องไล่ออก ไม่เอาไว้ถ่วงทีม
ถ้าเป็นระดับชาติบ้านเมือง ผมยึดวิถีของในหลวงครับ
"
คุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้"
พวกเนื้อร้ายต้องไม่เลือกเข้ามาเป็นสส. เป็นผู้บริหารองค์กร ไม่ได้รับตำแหน่งหรือยศ
หากยังอยู่ในตำแหน่งต้องปลดออก ไล่ออก
หากเนื้อร้ายมาในฐานะประชาชน ต้องมีบทลงโทษต่อพฤติกรรมที่ทำร้ายส่วนรวมอย่างชัดเจน
และกันออกจากสังคมส่วนใหญ่ เช่น ให้อยู่เป็นที่เป็นทางเฉพาะกลุ่มของตน
ไม่ให้ทำร้ายสังคมได้ครับ
