417 replies to this topic

[พระฤๅษี]

..........หนี..หนี..หนี..หนี...(คุก)..........

 

 

๑.เจ้าโกง เจ้ากิน สินทรัพย์..............เจ้าลับ ลวงล่อ ฉ้อฉล

...เจ้าโลภ เล่ห์ลิ้น สิ้นคน..................ก่อกล มนมาร ผลาญแผ่นดิน

 

๒.จ้องจะ จับเจ้า เข้าคุก...............เจ้าซุก ซ่อนโซ โผผิน

...หนีไกล ไม่พ้น มลทิน................เกาะกิน กายใจ ไปจนตาย

 

๓.ลูกหลาน วานวงศ์ พงศ์เผ่า........อับเฉา เศร้าสั่น ขวัญหาย

...มิตรมอง เหมือนซ้ำ ทำลาย........วอดวาย ขายหน้า ทั่วสากล

 

๔.เสียชื่อ ลือนาม สามโลก............ทุกข์โศก สารพัด ขัดสน

...นิจจัง นั่งนอน ร้อนรน.................เพราะผล พิษชั่ว ที่ตัวทำ..ฯลฯ

 

 

.........พระฤๅษี......๑๓/๙/๕๖....(ก๖,ป๗,) ...

 

              

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

......... แสงเทียน ........

 

 

๑. แสงเทียน ที่ริบหรี่............โอ้ราตรี ที่เงียบเหงา

...ลมพา มาแผ่วเบา..............ดังจะดับ ลงลับดวง

 

๒. ฝนโปรย ลงเปียกพื้น.......กลางดึกดื่น ฝืนใจห่วง

...แรมเลือน แลเล่ห์ลวง.......ระกำแล้ว เจ้าแก้วตา

 

๓. หนาวใน หัวใจสั่น............ให้หวั่นหวั่น ขวัญผวา

...กรรมเอย อนิจจา..............หนอน้ำใจ กระไรเลย

 

๔. เมฆมืด มืดมัวหมด..........เศร้าสลด แล้วอกเอ๋ย

...ดาวเดือน ไม่เหมือนเคย... คู่นภา ราตรีกาล

 

๕. มองฟ้า ฟ้าร่ำไห้.............เป็นไฉน น่าสงสาร

...คนมอง หมองดวงมาน......เหมือนม่านฟ้า น้ำตาพรม

 

๖. ฟ้าร้อง ดั่งใจร้าว..............อนาถหนาว นั่งขื่นขม

...นกน้อย นอนระทม............ทุกข์ท่วมทับ หลับคาคอน..ฯะ

 

 

.......พระฤๅษี.....๒๐/๙/๕๖......( ยานี ๑๑) ...

[พระฤๅษี]

..... มีบท..ดอกสร้อย..อยู่สำนวนหนึ่ง ไม่กล้านำมาเก็บที่นี่..

เพราะ กลัวจะถูก ดูดคำ มันเป็นเพียง การบรรยาย ถึง พืช
 

ไม้เถาชนิดหนึ่ง..ชื่อว่า..ฟักทอง.. เป็นไม้เถา เลื้อย ลำต้น

 

เปราะบาง ต้น-ใบ มีขน .ดอกสีทอง แม้เถาจะเล็ก.แต่ ผล-

 

ใหญ่มาก.สีเหลือง ทั้งดอก.ทั้ง เนื้อ. ทางโภชนาการ  ถือว่า

 

มี  วิตามิน เอ สูง  ...บท ดอกสร้อย  ชื่อ ( .... ทอง ) นี้ เลย

 

ลงไว้แค่  หน้าเฟสฯ...และ ใน เพจ พระฤๅษี...เท่านั้น......

 

บอกให้เพื่อน ๆ รู้ ใครอยากอ่าน ต้องไปที่นั่นแล้ว...... 
 

[อาบังคนเหนือ]

งานศิลปะของอาจารย์เฉลิมชัย ตอนที่เห็นแรกๆกระผมดูแล้วมันรกๆยังงัยชอบกล แต่พอวัดร่องขุ่นเริ่มออกมาเป็นรูปร่างกลับกลายเป็นว่าสวย คงต้องเอาองค์ประกอบหลายอย่างมาผสมกันกระมัง มันถึงจะมองเห็น แล้วยิ่งกระผมไม่ได้มีความรู้ในด้านศิลปะด้วย มันเลยมองชิ้นเล็กสองสามชิ้นแล้วมองว่ามันรก เลยต้องรอให้เค้าทำออกมาจนเสร็จจึงจะเห็นความงาม

[อาบังคนเหนือ]

เข้าไปอ่าน บทดอกสร้อยแล้วครับ หลังๆมานี่อ่านเข้าใจความหมายง่ายดีครับ ชุดก่อนๆ คำบางคำกระผมแปลความหมายไม่ค่อยออก ต้องถามอากู๋ตลอด

[พระฤๅษี]

..... อ้อ  ขอโทษ ครับ  บางสำนวน ก็ใช้คำ ธรรมดา  เพราะสื่อให้ เข้าใจได้

 

ทุกคน..แต่บางสำนวน จะใช้ศัพท์  ที่ต้องหาคำแปล. เพราะ สื่อให้ คนอีก

 

กลุ่มหนึ่งเข้าใจ แล ศัพท์ ต่าง ๆ ที่กำลังจะสูญหายไปจาก ภาษาไทย

 

บางคำก็เป็น ศัพท์ โหราศาสตร์ อย่างเช่น..กาลปักษ์..กาลโยค..อัคนิโรธ.

 

ฯลฯ. บางคำก็เอา รากศัพท์มา จาก มคธ..สันสกฤต..เพราะต้องลากเข้าสัมผัส.

 

คือ ทุกสำนวน  ถ้าไม่รื่น  ไม่เรียบ  สะดุด.ผมจะไม่ยอมให้ผ่าน..แลบางสำนวน

 

ที่ มีคำที่ ทาง..บอร์ด.. กำหนด  ผมก็จะพยายามไม่นำมาลง  ฉะนั้น  คุณ ก็ต้อง

 

ไปกดอ่านในหน้า เพจ พระฤๅษี..ได้    ขอบคุณครับ.....

[พระฤๅษี]

......... อธิศูทรชาติ........

 

 

๑.เอาเปรต ปะปนปอบ............มาเชิดชอบ ชวนชักโชว์

..ซูบซีด เซซังโซ...................ผสมสาย สลับพันธุ์

 

๒.พวกหนึ่ง นั่นโอ่อ่า..............เสนอหน้า สมานฉันท์

..พวกหนึ่ง เกาะกลุ่มกัน..........ก่อเรื่องเลว แลระราน

 

๓.พวกหนึ่ง นั่งวางแผน..........สูบสินแสน ล้านล้างผลาญ

..พวกหนึ่ง นั่นสาธารณ์...........พาลพันพัว ทั่วแดนทอง

 

๔.พวกหนึ่ง ก็แก้กฏ...............ทรยศ หมดทั้งผอง

..โป้ปด เป็นปรองดอง.............ประดับถ้อย ทุราการ

 

๕.พันธุ์โลภ รวมหลายเหล่า.....ทุกเพศเผ่า เข้าหักหาญ

..ตามติด จอมซาตาน..............มารโมหะ อโคจร

 

๖.โจรโฉด ใจโหดหิน..............คงพังภินท์ เพราะกาสร

..จมปลัก จักม้วยมรณ์.............หมดตระกูล สูญเผ่าพันธุ์..ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี.....๒๘//๙//๕๖...( ยานี ๑๑)...

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

..... อย่าเร่ง อย่ารีบตาย..........จะสบาย ไปหน่อยมั๊ง.?

...กายา พาลานัง....................อนิจจัง จะก่อกรรม

 

..... รับทุกข์ รับทัณฑ์รับ.........เกินแสนกัปป์ การกระทำ

...ผลผิด ติดใจจำ..................จารจดยัง หนังสุวาน

 

..... ทรมา ห้าร้อยภพ.............ขยะกลบ กองสังขาร

...นรก หมกไหม้มาน.............วารวันว่าย อบายภูมิ...ฯลฯ

 

 

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =( ยานี ๑๑) 

 

 

...... เวรกรรม นำหน้า สาหัส............บ่งบอก วิบัติ

....สารพัด โรคร้าย ลักขณา

 

...... ปวดปาน อัคนี บีฑา.................นานนับ กัปปา

....สังขาร์ ทารุณ ทรพล

 

...... เจ็บจิต วิปริต เล่ห์กล...............ก่อทุกข์ เกินทน

....ทุรน ทุเรศ รับทัณฑ์....ฯลฯ

 

= = = = = = = = = = = = = = = = = = ( ฉบัง ๑๖ )

 

 

........... พระฤๅษี.....๓๐/๙/๕๖.....

[พระฤๅษี]

..... ทรมาทรกรรม .....

 

 

๑.อย่าเร่ง อย่ารีบ มรณัง..............อนาถจิต อนิจจัง

..ชีวัง ยังทน ทรมา

 

๒.อกุศล ผลผิด อวิชชา..............เวียนว่าย เวทนา

..แสนสา-หัสเหว ห้วงกรรม

 

๓.โทษทัณฑ์ ท่วมทั่ว ตัวทำ.......จารจิต จดจำ

..แน่นำ แนวทาง ทรพี

 

๔.ลงนรก ตกต่ำ ย่ำยี..................วังวน อเวจี

..อัปรีย์ ผีแดน แผ่นดิน

 

๕.จิตถ่อย ร้อยเล่ห์ ราคิน............ก่อกิจ โกงกิน

..พังภินท์ เผามาร ผลาญเมือง

 

๖.โรคร้าย รุมเร้า เนาเนือง..........ยากเข็ญ ขุ่นเคือง

..สิ้นเปลือง ปัจจัย ล่มจม

 

๗.วิบัติ อัตตา สาสม...................สารพัด โสมม

..สิ้นลม เลวเหลือ เชื้อสกุล

 

๘.เกิดยาก กากเกณฑ์ เดนสถุล......เสเพล เนรคุณ

..หมดบุญ บรรลัย วายปราณ

 

๙.น่าอนาถ ชาติชั้น จัณฑาล............เผ่าพงศ์ วงศ์วาน

..สามานย์ มืดมิด ปิดสวรรค์.........นั่นแล..ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี.....๑/๑๐/๕๖.....( ฉบัง ๑๖ ) 

[พระฤๅษี]

..... กูกู้  รู้ไหม  ใครอย่าขวาง...??

....เปิดทาง สร้างหนี้ มีไรหวา...??

....เรื่องเขื่อน ขี้ผง สายคงคา...

....ท่วมป่า ท่วมเมือง เรื่องของมัน...

 

.....มารมนุษย์ ทุจริต จิตชั่ว

....เมามัว โมหะ โทษมหันต์

....สงสาร บ้านเมือง เรื่องสำคัญ

....ทำกัน ฉันใด เล่าไทยเอย...ฯะ

 

 

........ พระฤๅษี...๕/๑๐/๕๖..(ก.๗)

Edited by พระฤๅษี, 5 October 2013 - 11:24.

[พระฤๅษี]

....... ฝนเอ๋ย ฝนจ๋า.................... ตกมา ทำไม ใครเขาขอ.?

.....ดูสาว สาวยัง นั่งหน้างอ.........ทนรอ รถติด หงุดหงิดใจ

 

....... ถึงที่ ทำงาน รำคาญมาก.........คันปาก อยากด่า อีบ้าไหน.?

.....บริหาร บ้านเมือง เรื่องบรรลัย.....ออกไป ไอ้เปรต ทุเรศเอย...ฯะ

 

 

...... พาเอ๋ย พายุ............................ฟ้าดุ ร้องดัง สั่งสายฝน

.....โปรยปาน ม่านน้ำ ชุ่มฉ่ำชล....... ท่วมถนน เนืองนอง ดั่งคลองคู

 

......ฟ้าร้อง ก้องฟ้า พาระทึก...........ครึกครึก โครมลั่น สนั่นหู

.....พายุ..ยุพา.. ไหนน่าดู................เชิญผู้ รู้อ่าน วานบอกเอย...ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๑๗/๑๐/๕๖...(ดอกสร้อย)

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

......... ปราชญ์เปรต  เศษมนุษย์ .......

 

 

๑.มืดมน อนธการ..........หมู่มาร มันผยอง

...ดึกดึก คึกคะนอง........ลำพอง ผสมพันธุ์

 

๒.เชิญชั่ว ชักเชิด..........ละเมิด โมหันต์

...ครุโทษ ยมทัณฑ์.......ตามมัน ติดตรา

 

๓.เร่งรีบ รวบรัด.............สารพัด หมัดหมา

...สังเวช เวทนา.............ขี้ข้า สามานย์

 

๔.ทรราช ทุรลักษณ์......เสื่อมศักดิ์ สังขาร

...จมปรัก ดักดาน..........อันธพาล ทรพี

 

๕.แก้กฏ ปลดเปรต....... ป้องเศษ ซากผี

...สับปลับ อัปรีย์............อเวจี จดจำ

 

๖.บัณฑิต จิตโฉด..........นิรโทษ สัตว์สัม-

...ภเวสี พลีกรรม............ทุกข์ทำ ธรณินทร์

 

๗.ปราชญ์ปอบ ลอบรับ...งาบงับ ทรัพย์สิน

...ฉ้อฉล มลทิน.............. พังภินท์ พงศ์พันธุ์..ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๖/๑๑/๕๖...( กลอน ๔ ).

[พระฤๅษี]

.... กลอน ๔ .... ข้างบน   เป็นกลอน โบราณ อีกชนิดหนึ่ง ที่มีมาแต่ ยุคอยุธยา.

 

แต่ ไม่ค่อยมีผู้นิยมแต่งมากนัก. มีปะปน อยู่ใน วรรณกรรม.ต่าง ๆ  บ้างไม่มากนัก

 

พบ..กลอน ๔.กลอน ๕. ได้ใน หนังสือ ( ศิริวิบุลกิตติ์...ของ หลวงศรีปรีชา..เซ่ง )

 

ในสมัย ปลาย อยุธยา.... ใครสนใจ ก็ยังหาอ่านได้....ยากนัก ก็ไป หอสมุดแห่งชาติ

 

คง ไม่ผิดหวัง......

[พระฤๅษี]

............ นิรโทษ ฤ เนรเทศ ..........

 

 

๑. แสงทอง ส่องรอด ยอดสน...........ยามยล ยังแค่ แลสลัว

...พายุ ยังอยู่ ดูมัวมัว........................เกรงกลัว ก่อการ ผลาญนคร

 

๒. สกุณา พาคู่ สู่ฟ้ากว้าง.................เวิ้งว้าง ยังหวัง สังหรณ์

...หวั่นวัน ฝันผวา อาวรณ์.................ทินกร ก็ยัง บังเมฆา

 

๓. ฝูงปอบ รอบหล้า กล้าแกร่ง..........รวมแหล่ง เหล่าทาส ชาดหมา

...สรรพซาก กากเดน เกณฑ์มา.........ราคา ซื้อขาย รายตัว

 

๔. แสงสิ้น ยินอย่าง ลางร้าย..............มันหมาย มาทำ กรรมชั่ว

...เบือนบิด จิตเขลา เมามัว................มิกลัว ตัวต่ำ ทำไป

 

๕. หื่นโหย เห่าหอน หลอนหลอก......กลับกลอก เกินเลว เหลวไหล

...ทาสถ่อย โทษทัณฑ์ ฉันใด............นอกใน ไม่พ้น ผลกรรม

 

๖. เสียงมั่ว ชั่วมาก ลากถู..................อดสู ดูท่า น่าขำ

...สภา-ทาสไพร่ ใจระยำ....................เชิญทำ ชาวไทย ไม่ยอม..ฯะ

 

 

.......... พระฤๅษี...๘/๑๑/๕๖...(ก.๖)

Edited by พระฤๅษี, 8 November 2013 - 18:29.

[พระฤๅษี]

.......... ทำลาย..ทำเลว.......

 

 

๑. มันก่อ การร้าย...............ฉิบหาย วายป่วง

...ฉกฉ้อ ล่อลวง.................จาบจ้วง จัณฑาล

 

๒. ทรราช ชาติไพร่.............จิตใจ ดิรัจฉาน

...โสมม ซมซาน.................สามานย์ หมดอาย

 

๓. เสียสกุล สถุลถ่อย..........ยับย่อย ยากขยาย

...ลงนรก ตกอบาย- - - - - - ภูมิ ร้าย เลวทราม

 

๔. ชั่วโฉด โทษมหันต์........แบ่งปัน เป็นสาม-

-- พงศ์เผ่า เหล่านาม..........ตายตาม ตกไป

 

๕. เชื้อชาติ ทาสแท้...........เกินแค่ แก้ไข

...อัปรีย์ จัญ-ไร..................ทำไทย ทุกข์ทน

 

๖. อดสู สารพัด..................เสียสัจจ์ สับสน

...รัฐฯลวง เล่ห์กล...............ร้อนรน ธรณี

 

๗. จากโจร ใจต่ำ................ส่งสัม-ภเวสี

...สภาทาส พาที..................ก่อกลี-ยุคกาล

 

๘. ผู้นำ ทำถ่อย..................ธรรมถอย ทุกสถาน

...ปลุกปั่น สัน-ดาน..............พาพาล ไพร่พล

 

๙. อันธพาล รานรุก.............บอกบุก ทุกหน

...จอแจ จลาจล..................อึงอล อับปาง...ฯะ

 

 

.......... พระฤๅษี...๑๒/๑๑/๕๖...( ก.๔ ) ...

[พระฤๅษี]

.......... จารึก.. ๑๑/๑๑/๕๖........( แผ่นดิน สยาม )

 

 

๑. เสียแดน เสียดิน ถิ่นสยาม................เสียขอบ เขตคาม

...เสียนาม ขายหน้า ข้าฯไท

 

๒. เสียแล้ว ฤๅรัฐฯ จัญ-ไร....................อนาถนัก หนักใจ

...ขายไพร ขายพื้น พสุธา

 

๓. บรรพชน ช่วยชาติ ญาติกา...............พิทักษ์ รักษา

...ชีวา มาป้อง เป็นพลี

 

๔. ผ่านกาล มารทำ ย่ำยี.....................อวยไอ้ ไพรี

...อัปรีย์ กลียุค ทุกข์ทน

 

๕. ฤๅไทย ไร้แล้ว รี้พล.........................ประจัญ ประจญ

...เล่ห์กล กาลี ผีพาล

 

๖. อุกอาจ ทาสไพร่ ใจหาญ..................คบคิด มิตรมาร

...ระราน รุกแดน แผ่นดิน

 

๗. รัฐฯไร้ รักษา ธาณินทร์.....................กอบโกย กลกิน

...พังภินท์ พินาท ชาติไทย

 

๘. จารจำ นำฝัง ยังใจ...........................น้ำตา ตกใน

...หาใคร ให้ช่วย ป่วยการ

 

๙. ขายชาติ ชั่วช้า สามานย์....................เผ่าพันธุ์ จัณฑาล

...สัน ดาน ดั่งพงศ์ ทรพี

 

๑๐.ตระกูล กักขฬะ กาลกิณี...................โทษทำ ย่ำยี

...หมดดี ดวงดับ อับปาง............ฯะ

 

 

..........พระฤๅษี...๑๔/๑๑/๕๖...(ฉบัง ๑๖)

Edited by พระฤๅษี, 16 November 2013 - 15:32.

[พระฤๅษี]

........ สภาทาส  ....( ตอน จบ )...

 

๑. รู้รู้ อยู่ว่า สภาทาส..................อุบาทว์ เบียดเบียน เป็นเสี้ยนหนาม

...ลากจูง ฝูงห่า พยายาม.............สมความ ฝันไว้ ทั้งไพร่นาย

 

๒. ผู้คน บ่นด่า สารพัด.................วิบัติ ซัดซ้ำ ทำเสียหาย

...กฏเกณฑ์ เอนอ้า น่าละอาย......เสียดาย สัน-ดาน ด้านสิ้นดี

 

๓. รู้ผิด บิดผัน มันก็รู้....................แต่สู้ เสียสัจจ์ ทำบัดสี

...ใจกาย ขายขาด เป็น.ทาสพลี.....อัปรีย์ ปนเปรต ทุเรศจริง

 

๔. ทำทาง ทุจริต จิตโมหะ............กักขฬะ กาลี ดั่งผีสิง

...เสียหาย ไม่หา มาอ้างอิง...........ประวิง เวลา พากันพาล

 

๕. ชาวเมือง มากมา ทุกอาชีพ......เร่งรีบ รวมใจ ให้ประสาน

...เป็นกลุ่ม ก้าวหน้า มาล่ามาร.......รัฐบาล บ้าบอ ทรยศ

 

๖. ทำสิ่ง สารเลว เหวนรก.............สกปรก เป็นแผล มาแก้กฏ

...สับปลับ กลับกลอก หลอกพจน์..โป้ปด มดเท็จ ดั่งเว็จวัด

 

๗. เหม็นเน่า นักหนา สภาทาส......เสียชาติ เชื้อไทย ใจอสัตย์

...ปราชญ์เปรต เศษขยะ สารพัด....อึดอัด ขัดจิต อวิชชา

 

๘. บ้านเมือง เรืองรอง ดูหมองศรี......ภูตผี ผลาญเผา เข้ารักษา

...แดงดำ ตำรวจ อวดศักดา...............ขี้ข้า ท่าทำ ระยำยับ

 

๙. พูดจา พาโล ทำโตใหญ่...............ฝูงไพร่ พงศ์พันธุ์ มันโขกสับ

...เงินหว่าน คลานมา อ้าปากงับ........แล้วจับ จัดไป ให้ตายแทน

 

๑๐.ครั้งนี้ ทีจะ วาระท้าย..................นางนาย แน่นถนน คนนับแสน

...ไล่รัฐฯ เลวล้น ให้พ้นแดน.............สองแขน สองขา อย่าได้กลัว

 

๑๑.รวมเหล่า รวมใจ ไทยทั้งหล้า.....ฟันผ่า ฝูงพาล พวกมารชั่ว

... เร่งรัด ไล่รุก มันทุกตัว..................มืดมัว เมาห์มัน อันตราย

 

๑๒.ครั้งนี้ ทีจะ ไม่ละแล้ว.................ส่อแวว ว่าวัน อันฉิบหาย

... จลาจล จะผจัญ กันวุ่นวาย...........เป็นตาย ตามกรรม ที่ทำกัน

 

๑๓.พระเสาร์ เงาหา พระราหู...........ดวงดู ดับแปลก ผิดแผกผัน

... เกิดดับ นับนี้ ไม่กี่วัน...................มีอัน อับปาง ทาง.อบายฯ...ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๒๑/๑๑/๕๖..( ก.๗).....

[พระฤๅษี]

......... ม.๖๘ ....( สภาทาส )

 

 

๑. เวลา นาที กลียุค.................. จะสุข จะทุกข์

...จะรุก จะรับ กับกรรม

 

๒. ธัมมะ ชำนะ อธรรม................จับโจร จองจำ

...ฤๅนำ ธรรมา-ธิปไตย

 

๓. คำสั่ง สุภาฯ ว่าไร.?................เท็จจริง จะไฉน

...ว่าไป ในบท กฏเกณฑ์

 

๔. ถูกผิด ติดขัด ชัดเจน............ไม่โอน ไม่เอน

...เป็นเวร วันดับ อับปาง

 

๕. ถือสุด ยุติธรรม ท่ามกลาง.....ดีเลว ละวาง

...จะสร้าง สู่ผล กลใด.?

 

๖. กฏกรรม นำทาง ท่านไป........สู่สวรรค์ ชั้นไหน

...ฤๅให้ เหวนรก โลกันต์

 

๗. เลือกแล้ว รับสุข ทุกข์ทัณฑ์...ตามแต่ ตนอัน

...จะผัน จะแปร แน่นาน

 

๘. ถูกผิด สิทธิ์ขาด ราชการ........ประเมิน ประมาณ

...เอาภาร พินิจ พิจารณา

 

๙. สมเหตุ สมผล สุภาฯ................ไพร่ทาส ดาษดา

...อนาถา ทรยศ หมดอาย.....ฯะ

 

 

........ พระฤๅษี...๒๒/๑๑/๕๖...( ฉบัง ๑๖)...

[พระฤๅษี]

......... พจนะ ทรพี .....

 

 

๑. ปมถูก ผูกมัด รัฐฯร้าย.................มุ่งหมาย มาทำ กรรมชั่ว

...อำมหิต จิตเขลา เมาห์มัว..............ติดตัว อัตตา พาไป

 

๒. สิ้นหวัง สังเวช เศษมนุษย์...........แสนสุด เลวซ้ำ ทำไฉน

...อกุศล ผลยัง ฝังใจ.......................แก้ไข คงยาก รากษส

 

๓. รวมฝูง จูงมา อาฆาต..................อุบาทว์ ทาสไพร่ ใจกบฏ

...ลิ้นเล่ห์ ลวงล่อ ทรยศ...................คิดคด ปดโป้ โลภะ

 

๔. อับอาย ขายหน้า สารพัด...........อสัตย์ เสื่อมศักดิ์ กักขฬะ

...ด้านเดน เจรจา วาทะ...................พจนะ ทรพี ปีศาจ

 

๕. ยุแยก แผกมนุษย์ ทุจริต...........ชีวิต คิดง่าย ขายขาด

...เสียหมด ทศทิศ ผิดพลาด...........เสียชาติ เชื้อถ่อย ย่อยยับ

 

๖. สุมหัว มั่วสิน กินดะ.....................เกะกะ กลมัก ลักหลับ

...สังเวย สุวาน ขานรับ....................สับปลับ อัปรีย์ ผีเปรต

 

๗. โสมม จมพิษ จิตตก...................สกปรก รกร้าย หมายเหตุ

...ผลสิ้น ภินท์พัง สังเวช.................ประเทศ ถูกทำ จำทน

 

๘. ไปดี ไปชั่ว ตัวผิด.......................ทุจริต จิตจ่อ ฉ้อฉล

...เกินทำ กรรมก่อน ร้อนรน............อับจน มลทิน สิ้นอาย..ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๒๗/๑๑/๕๖..( ก.๖)...

[พระฤๅษี]

........... รัฐฯเถื่อน...สภาทาส........

 

 

๑. บ้านเมือง มันพินาศ............ก็เพราะปราชญ์ ผสมเปรต

...ทำเรื่อง เลวทุเรศ................เศษมนุษย์ ทุจริต

 

๒. มันเมือง มันทุกขะ.............เพราะโมหะ มันจับจิต

...มารร้าย กำเริบฤทธิ์.............อำมหิต มหันต์นัก

 

๓. บ้านเมือง มันมืดหมด........เพราะกบฏ บ้ายศศักดิ์

...ทำเรื่อง อัปลักษณ์.............กักขฬะ สารพัด

 

๔. บ้านเมือง คงย่อยยับ........พวกสับปลับ กับอสัตย์

...สืบพันธุ์ กันเกาะกัด...........ยัดทรัพย์สิน กินตะกละ

 

๕. บ้านเมือง คงดูเดือด........ทุกหยดเลือด เสียสละ

...กอบกู้ กันเถอะนะ..............จะจับโจร ปล้นประเทศ

 

๖. บ้านเมือง มีชีวิต...............มันถือสิทธิ์ กันส่งเดช

...แก้กฏ ปลดปล่อยเปรต......มิใช่เขต จตุบาท

 

๗. บ้านเมือง มันติดขัด.........เพราะฝูงสัตว์ สิเกลื่อนกลาด

...ซื้อขาย ทำลายชาติ...........ช่างอุบาทว์ อนาถสุด

 

๘. บ้านเมือง มันเหลือรับ......ช่วยกันขับ ช่วยกันขุด

...ล้างมวล อมนุษย์...............ฉุดชักส่ง ลงนรก

 

๙. บ้านเมือง มันพิบัติ...........เพราะพวกสัตว์ สกปรก

...โหดห่า แลลามก..............ตกอบายฯ ตายตามกัน...ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๖/๑๒/๕๖...( ยานี ๑๑. สัมผัส ตาย )...

[พระฤๅษี]

......... อกุศล .........

 

๑. ออกออก นางดอกโศก........อย่าโย้โยก อยู่ยืดยาด

...โคตรเหง้า เมาห์อำนาจ..........ขาดเมตตา ดูน่ากลัว

 

๒. อยู่ใย ไปไปเถอะ..................มันเปื้อนเปรอะ เลอะไปทั่ว

...บ้านเมือง มันมืดมัว................เพราะทำชั่ว จนชาชิน

 

๓. วงศา-คณาญาติ...................พวกอุบาทว์ ชาติโหดหิน

...ยุบยื้อ ถือโกงกิน...................แผ่นดินเดือด ด้วยเลือดโจร

 

๔. ทั่วไทย รู้กันทั่ว....................นังต่ำตัว สวมหัวโขน

...ขี้ข้า กล้าตะโกน....................โยนผิดให้ ใครใครกัน

 

๕. ชาติเชื้อ ไม่เหลือรับ............พวกสับปลับ จึงคับขัน

...จบลง ทั้งพงศ์พันธุ์................เพราะโทษทัณฑ์ ที่ทำมา

 

๖. ไปเถอะ ไปรับผล.................อกุศล ตนเสาะหา

...สุดเขต เวทนา........................อนิจจา อเวจี.....ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๑๑/๑๒/๕๖...( ยานี ๑๑)...

[พระฤๅษี]

......... ๙.๙.๓๙...( ไปไล่โจร ).........

 

 

๑. บ้านเมือง เคืองขัด บัดซบ................. มือตบ ตีนตบ

...ใกล้จบ ใกล้จะ อวสาน

 

๒. เรื้อรัง ฝังกล อนธการ........................มืดมิด สนิทปาน

...ซาตาน มารทำ ยำยับ

 

๓. อาธรรม์ มันจ้าง วางกับ......................ฆาตกรรม เกินนับ

...จะซับ จะซ้อน มรณัง

 

๔. ด้านดื้อ ถือสิทธิ์ อนิจจัง.....................อวิชชา พาพัง

...จะยัง ยั่งยืน อยู่ใย

 

๕. เห็นผิด ปิดชั่ว ทั่วไป..........................ทั้งนอก ทั้งใน

...*** ใจจำ อำพราง

 

๖. ชายโฉด หญิงชั่ว ตัวนาง.....................ทนทำ ทุกทาง

...ไม่วาง ไม่วอน อ่อนอาย

 

๗. ทรยุค บุกเหย้า เพรางาย.....................ตะเกียก ตะกาย

...ฉิบหาย วายวอด ตลอดกาล

 

๘. เป็นทาส ถ่อยไพร่ ใจพาล...................เสียลูก เสียหลาน

...ประจาน ประจำ ซ้ำเติม

 

๙. เสียชาติ เชื้อไข ไทยเดิม.....................ก้าวก่าย เหิมเกริม

...พูนเพิ่ม พิบัติ อัตตา

 

๑๐.เมืองพุทธ มีพระ-ศาสดา.....................ศีลธรรม นำพา

...เวทนา เนืองนับ กัปป์กัลป์

 

๑๑.จิตต่ำ ทำตัว พัวพัน.............................เลวร้าย รับทัณฑ์

...วันวัน ขวัญจร ร้อนรน

 

๑๒.เสพสุข เสพสิ่ง อกุศล.........................โลภะ ปะปน

... เป็นผล พาส่ง ลงอบายฯ.....ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๘/๑๒/๕๖...( ฉบัง ๑๖)

[อาบังคนเหนือ]

กระผมขอรบกวนท่านพระฤาษีครับ คือได้เห็นคำขวัญวันเด็กแล้ว รู้สึกมันไม่ไพเราะ ไม่คล้องจองอะไรซักอย่าง เลยอยากรบกวนท่านพระฤาษีแต่งคำขวัญวันเด็กซักชุดจะเป็นการรบกวนหรือไม่ครับ เอาแบบคล้องและเข้าใจง่ายๆน่ะครับ

[พระฤๅษี]

..... ต้องขอโทษ คุณ อาบังคนเหนือ...เพิ่งเข้ามาเห็น เพราะไม่ได้เข้าทุกวัน

 

อย่าเลยครับ เรื่อง..คำขวัญวันเด็ก.. ปล่อยเขาเถอะครับ  คำว่า..จารึก..มันมีอยู่

 

๒ ชนิดครับ... จารึก ให้จดจำ ความเป็น คนที่มี วุฒิภาวะ. มาก-น้อย เพียงใด

 

คนรุ่นต่อไปก็ได้เห็น. แล้วมันจะ ฟ้องตัวเอง. ...... เพลงของ..สุนทราภรณ์...

 

เด็กเอ๋ยเด็กดี  ต้องมีหน้าที่  ๑๐ อย่างด้วยกัน  ฯลฯ  นั่นแหละ  ถูกต้องที่สุดแล้ว...

[พระฤๅษี]

..... เหมันต์ หันมา หน้าหนาว

...เดือนดาว พราวพร่าง สว่างใส

...นวลนวล ชวนมอง ยองใย

...อำไพ ผ่องฟ้า ราตรี...ฯลฯ

 

 

.......... พระฤๅษี...๑๒/๑๒/๕๖...(ก.๖)

 

          

[อาบังคนเหนือ]

 

 

 

อ่านกลอนท่านพระฤาษี เลยคิดถึงรูปนี้ครับ เพราะที่เชียงรายตอนนี้หนาวมาก เมื่อ22ธค.มีธุระต้องไปงานศพอุ๊ย(ยาย)ที่ อ.นาน้อย จ.น่าน แวะเที่ยวเอาไอหนาวมาฝากครับ เผื่อใครอยากไปเที่ยวที่นี่ เพราะดูแล้วเพิ่งเป็นที่ท่องเที่ยวใหม่ คนยังไม่มาก หากไม่มีที่พักก้อบอกได้นะครับ เพราะว่าบ้านญาติกระผมเองก้ออยู่ที่ อ.นาน้อย

[พระฤๅษี]

..... อุตส่าห์ เอา สายหมอก ผสม ลมเหนือ มาฝาก ขอบคุณมาก ..อาบังคนเหนือ..

ขอตอบแทน ด้วย..บทกวี  ชื่อ.....ลมหนาว.....

 

 

............. ลมหนาว ............

 

๑. เหมันต์ ผันมา หน้าหนาว...............เดือนดาว พราวพร่าง สว่างใส

...นวลนวล ชวนมอง ยองใย................อำไพ ผ่องฟ้า ราตรี

 

๒. เพ็ญเอย เพ็ญจันทร์ วันก่อน..........เยือนย้อน เยี่ยมมอง ส่องสี

...เจิดแจ่ม จำรัส รัชนี.........................รัศมี มองเห็น เย็นตา

 

๓. ลมผ่าน พริ้วพรม ลมหนาว.............เรื่องราว แลหลัง ยังใฝ่หา

...คืนวัน ผันผ่าน กาลเวลา..................นิจจา ใจเจ้า ดั่งเงาจันทร์

 

๔. เสียงลม ลมพัด พัดยอดไม้............เหมือนใคร ใครเพ้อ เพ้อฝัน

...หายห่าง ห่างหา หากัน....................เวียนวัน วันเวียน เปลี่ยนไป

 

๕. หนาวนั้น นั่นเดือน เหมือนคืนนี้......จำที่ ที่เก่า เจ้าได้ไหม.?

...เดือนดาว หนาวนัก พักใจ................กับใคร ไออุ่น หนุนนอน

 

๖. หนาวนี้ นี่เดือน เยือนฟ้า.................เอกา ล้าแรง แสงอ่อน

...เหลือเงา เหงาช้ำ ฝากอัมพร............เจ้าจร จากใจ ไปไกลตา....ฯะ

 

 

..........พระฤๅษี...๒๔/๑๒/๕๖...( ก.๖-๗).....

[อาบังคนเหนือ]

อ่านกลอนด้านบนตอนอากาศหนาวๆเช่นนี้แล้ว มีความรู้สึกเหงาๆชอบกลครับ

[พระฤๅษี]

......... ปีใหม่ ๒๕๕๗ ......

 

 

๑. สวัสดี ปีใหม่ ใกล้ กลียุค..............ทั่วทุก ถิ่นแคว้น แดนสยาม

...แตกแยก แผกเพศ ทุกเขตคาม.....รุกราม เล่นเล่ห์ เพทุบาย

 

๒. เดือนใหม่ ใกล้รุ่ง วันพรุ่งนี้...........เปรตผี สารพัด มันนัดหมาย

...รวมกัน พันธุ์เผ่า เข้าทำลาย...........ไพร่นาย รายเรียง เคียงกันมา

 

๓. วันใหม่ ใสสว่าง หรือทางมืด.........จืดชืด เชิญชั่ว ตัวปัญหา

...อัปยศ หมดอาย ขายหน้าตา...........นิจจา พาผัน วันเดือนปี

 

๔. แสงสูริย์ สีอ่อน ขึ้นตอนเช้า..........เย็นเจ้า จากไป ในราศี

...หมุนเวียน วนรอบ ขอบธานี.............บัดพลี พระสยามฯ ยามมงคล

 

๕. ศุภศรี ศรีศักดิ์ หลักประเทศ...........ปกเกศ ปกเกล้า เราทุกหน

...ปัดเป่า เผ่าพาล มารผจญ...............เล่ห์กล กาลี จงหนีไกล

 

๖. หมดทุกข์ หมดโศก หมดโรคร้อน...กินนอน นั่งเดิน เพลินสดใส

...บ้านเมือง เรืองรอง ผ่องอำไพ.........ชาวไทย ให้มา สามัคคี.....ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๓๑/๑๒/๕๖...(ก.๗)...

[พระฤๅษี]

[พระฤๅษี]

......... เลือกตั้ง ฤ ลากตั้ง .........

 

๑. เลือกตั้ง ตั้งใจ ให้สำเร็จ................เอาเจว็ด วางไว้ ได้ใช้สอย

...เพลินพักตร์ ชักเชิด กันเลิศลอย.....มากน้อย หนักเบา เอาด้วยกัน

 

๒. ดังหุ่น จุนเจิม เสริมเสน่ห์..............ร้อยเล่ห์ ลักษณะ สมานฉันท์

...จัดจูง ฝูงห่า มาพัวพัน....................ผกผัน โผเอา เผ่ากาลี

 

๓. ป้ายปิด ปะหน้า ดั่งทาแป้ง............ตบแต่ง ตามถนัด ติดบัดสี

...แหกปาก มากมั่ว ว่าตัวดี................อัปรีย์ มีไว้ ในกบาล

 

๔. ดูกัน นานหน่อย ค่อยค่อยคิด........วิปริต ลึกล้ำ เกินคำขาน

...จับโจร *** ใจจัณฑาล...............ยากนาน อยู่นะ มันตะแบง

 

๕. ผลุบโผล่ ดังผี แล้วหนีหาย...........ยักย้าย แยบยล ทำกลแฝง

...กลิ้งกลอก เกินกรรม ทั้งดำแดง......ตลบแตลง ร้อยเล่ห์ เพทุบาย

 

๖. คุกคาม ข่มขู่ อยู่เป็นนิจ................พ่นพิษ ผิดพร่ำ ทำฉิบหาย

...เปลี่ยนหน้า บ้าบอ รอทำลาย..........เป็นตาย ตัวแต่ง แถลงการณ์

 

๗. หัวดำ หัวหงอก หลอกกันเล่น........กฏเกณฑ์ โกงกล้า มาล้างผลาญ

...ดี-ชั่ว ตัวทำ นำประจาน...................สามานย์ มากพจน์ หมดยางอาย

 

๘. ล่มจม สมทำ ที่กรรมชั่ว.................มืดมัว หมดสกุล สาปสูญหาย

...บาปหนา ลามก ตกอบายฯ...............ตายตาย วายวอด ตลอดกาล..ฯะ

 

 

...........พระฤๅษี...๑๐/๑/๕๗...( ก.๗)...

[พระฤๅษี]

......... แปลงร่าง  พรางสี........

 

๑. แดงดำดวงดับด้อย...........รัศมี  แลฤๅ

...พาเผ่าพวกพาลผี..............พ่ายแพ้

...แปลกปนป่นเป็นสี..............ซับเศวต วรรณา

...ซ้อนซ่อนหลอนเล่ห์แล้......เล่นลิ้นลับลวง

 

๒. ผลพวงผิดพลาดพลั้ง....... พังภินท์  พลพาล

...ยับแย่ยากยลยิน.................ย่ำย้ำ

...ถมทุกข์ท่วมมลทิน.............ทรทึก  เทวศแฮ

...ขาวร่านมานมืดคล้ำ............ขุ่นคล้ำคุกคาม

 

๓. ยามยากยังแค่ค้า..............คารม  ลวงแล

...เสียสัจจ์จัดจ่อมจม.............ป่นปี้

...สังเวชว่าองค์ยม-------------ราชไล่  ลงอบายฯ

...กรรมก่อรอรับลี้..................หลบเร้นฤๅไฉน

 

๔. ไปไปใยยั่วแท้..................ทรพล  พักตร์นา

...มัวมั่วมิดกมล..................... แม่นแม้น

...ทำทำที่สถุลทน..................ถ่อยถ้อย  แถลงฤๅ

...ชาติชั่วตัวขุ่นแค้น...............แค่แค้นเคืองตน

 

๕. อกุศลกลก่อแกล้ง............กัปป์กัลป์  

...นับเนื่องนรกลงทัณฑ์.........ด่าวดิ้น

...สองหัตถ์แห่งราชมัล..........โบยเบื่อ  แรงแล

...พงษ์เผ่าพันธุ์พาลสิ้น..........สาปสิ้นสูญสลาย...ฯะ

 

 

.........พระฤๅษี...๑๕/๑/๕๗...(โครงสี่สุภาพ)...

[พระฤๅษี]

......... เวรกรรม  ทำกัน.........

 

๑.สรรพสัตว์ สมสู่สร้าง..........สัมภเว- สีฤๅ

...ส่งส่วย แสนเสเพล..............พี่น้อง

...ฉลฉ้อ ก่อการเก--------------เร เก่ง  โกงนา

...คิดแต่ แค่โลภต้อง...............ต่ำตื้นติดกมล

 

๒.พลพาล ผลาญเผ่าพื้น........ทรพี  พันธุ์แล

...ปวงปราชญ์ปนเปรตปี-------ศาจ สร้าง

...ทำทุกข์ ท่วมธรณี.................นับเนื่อง  นานนา

...เล่นเล่ห์ ลับลวงล้าง..............เล่ห์ร้ายทรชน

 

๓. ดลดี ฤๅชั่วช้า........................เชิญตรอง  ตามแฮ

...ถูกผิด จิตจารจอง................แจ่มแจ้ง

...คนคุณค่าแค่ครอง...............สรีร์ร่าง  แลฤๅ

...ยังอยู่ อย่าเสแสร้ง................ส่ำสิ้นมรณัง

 

๔. วังเวง แวววุ่นว้า...................วันคืน  

...กรรมเก่า เงาฝากฝืน.............อยู่ยั้ง

...ลาลับ เล่นกลกลืน..................ลืมแก่  กันนา

...ถอยบ่ ถอยถ่อยทั้ง................เถื่อนถ้อยแถลงการณ์

 

๕. นับนาน มานแม่นแม้น..........หมดอาย  อกเอย

...ยืนอยู่ ยามเพรางาย...............แง่นี้

...โหดหา ห่าฉิบหาย...................หิวหื่น  เห็นฤๅ

... ทำชั่ว ตัวหลบลี้.....................เผ่นพ้นเพียงใด..ฯะ

 

...........พระฤๅษี...๑๘/๑/๕๗...(โครงสี่ฯ)

Edited by พระฤๅษี, 18 January 2014 - 11:15.

[อาบังคนเหนือ]

กลอนด้านบนกระผมอ่านอยู่หลายรอบเพื่อ มโนภาพให้เห็น อ่านครั้งแรกไล่อ่านให้คล่อง อ่านรอบหลังๆไล่หาความหมาย กระอ่านรอบเดียวไม่ค่อยรเข้าใจครับ สงสัยความคิดเชื่องช้า

[พระฤๅษี]

..... ไม่ใช่อย่างนั้น.. โครง ฯ เป็นร้อยกรองที่ ต้อง...ย่อคำ...โดยปกติ

 

ผมจะไม่ค่อยแต่ง เพราะการย่อคำ มันรวบความหมาย ที่ผู้อ่านจะต้อง

 

ไปขยายเอง แล้วอีกประการหนึ่ง เมื่อย่อคำมากๆ ก็ต้องใช้ ภาษาไทย

 

แบบเก่าๆ ที่เขาไม่ค่อยใช้แล้ว  หรือใช้ในคำประพันธ์ส่วนมาก  อย่าง

 

คำว่า..สรีระ..มาน..เพรางาย..ฯลฯ  คำเหล่านี้ก็ไม่ยากเกินไป  มาน-มน-

 

มนะ ..ก็คือ  ใจ.นี่เอง  เพรางาย  ก็ เวลา เช้า-ค่ำ...ฯลฯ   ก็พยายามจะใช้

 

คำง่าย ๆ เพราะมีคนบ่นมามาก. แต่ว่า ผมเป็นคนที่ แต่งบทกวี.. ที่ ยึดหลัก

 

ตาม..ฉันทลักษณ์..ที่ท่านครู กวีโบราณ ได้ทำไว้โดยเคร่งครัด. แต่ละวรรค

 

แต่ละบทที่ เขียน จะไม่นอกกฏเกณฑ์เด็ดขาด......

[อาบังคนเหนือ]

เพ-รา-งาย กระผมอ่านว่า เพรา-งาย อย่างว่านะครับ คำหรือประโยคโบราณปัจจุบันนี้หาอ่าน ฟัง แทบไม่ได้ ขนาดกระผมคนรุ่นค่อนข้างเก่านานๆทีจะได้ยินคำพวกนี้ จึงเป็นเหตุผลที่กระผมต้องอ่านหลายรอบเพื่อใหห้เข้าใจความหมายครับ ขอบคุณท่านพระฤาษี ที่หาแต่งกลอนมาให้อ่านครับ

[พระฤๅษี]

......... ฉกฉวย .........

 

๑. ฉกฉวย ใช้ฉุกเฉิน............ก็เกิน จะกล่าวขาน

...แอบอวย อำนาจพาล.........ประจาน ประจำทำ

 

๒. ดูดัง จตุบาท....................เชื้อชาติ ที่ตกต่ำ

...เลวร้าย เรื่องระยำ..............แนะนำ คงเนิ่นนาน

 

๓. หวังแต่ แค่ชำนะ...............ลดละ ลืมสังขาร

...ย่อยยับ อัประมาณ..............ดักดาน ไม่มีดี

 

๔. บึมบึม ระเบิดบอก.............ในนอก แนววิถี

...เถื่อนทำ ซ้ำย่ำยี..................หน้าที่ ที่ใครทำ.?

 

๕. แอบออก มาโอ่อ้าง...........หลงทาง ทั้งเช้าค่ำ

...จารจบ ให้จดจำ..................แนะนำ ทำดีดี

 

๖. สุดทาง อำนาจเถื่อน..........ลางเลือน ไร้ราศี

...ขายหน้า ทั้งธานี.................กาลี ที่ทำกัน

 

๗. ดื้อด้าน เข้าผลาญชาติ......สิ้นวาสน์ แววกระสัน

...ทบทวน ถึงโทษทัณฑ์.........เถิดมัน จะตามมา

 

๘. ฉุกเฉิน กันฉาบฉวย...........เสื่อมสวย ไร้เดียงสา

...ดูด้อย น้อยราคา..................ดังกา ที่ร้องกวน

 

๙. ดีชั่ว ตัวนำบท....................กำหนด กฏผันผวน

...ใช้เล่ห์ ลิ้นเรรวน..................ปั่นป่วน เป็นพวกพาล..ฯะ

 

 

.......... พระฤๅษี...๒๓/๑/๕๗...( ก.๕).....

[พระฤๅษี]

..... ตอบ คุณกานดา..คุณวีนัส. คุณ อร. ที่ถามใน เฟสฯ ..จอเล็ก..รอนานหน่อย ต้องขออภัย

 

ระยะนี้ ไม่ว่างจริงๆ ไปเที่ยว อนุสาวรีย์ชัยฯ บ้าง. ลาดพร้าวบ้าง. เย็นๆ แดดร่ม ลมตก. บอกไว้

 

แล้วว่าขอมาตอบในนี้..แต่อาจจะนานสักหน่อย. พอดี วันนี้มีเวลาเลยตอบให้.. คำถาม เหมือน ๆ

 

กัน อย่างหนึ่ง คือ แต่งกลอน อย่างไร ถึงไพเราะ..??  เคยตอบแล้ว หลายครั้ง  แต่เท่าที่ฟัง คุณ ๆ

 

ก็เรียนรู้ ตำรากลอน ฉันทลักษณ์. ที่ เป็นแบบเรียนมาแล้วทุกคน.. ม.ต้น.ม.ปลาย. ก็มีสอน. ..

 

... เท่าที่ถามมา คงไม่ใช่ถาม เกี่ยวกับ ฉันทลักษณ์. น่าจะต้องกลับไปอ่านให้ละเอียดอีกทีนะ.

 

เพราะเท่าที่ดู  ยังขาดเรื่องการ..ใช้ระดับเสียง... และ ..สัมผัสใน... ตำราฉันทลักษณ์..ของท่าน

 

หลวงธรรมาภิมณฑ์.. ก็แนะนำไว้ละเอียดอยู่นะ. เรื่องสัมผัสใน. แต่ถ้าพูดถึง..ความจำเป็น...ก็น่าจะ

 

ต้องย้อนกลับมองดูตัวเราเอง..ว่าจะแต่งตาม.ฉันทลักษณ์. ของท่านหลวงฯ ที่ ใช้สอนเป็นบทเรียน

 

หรือว่า จะแต่งตามใจชอบ..สองลักษณะ การแต่งนี้ คุณต้องเลือกเอา. สำหรับ พระฤๅษี .แต่งตาม

 

ฉันทลักษณ์..ที่ ท่านครู ได้แนะนำสั่งสอนไว้.. ซึ่งค่อนข้างจะมี กฏเกณฑ์ มาก. และต้องเข้าใจหลัก

 

ภาษาไทย..พอสมควร.( คำกร่อน.คำขยาย.คำสนธิ.คำสมาส ฯลฯ) และคำอื่นๆ เราต้องรู้พอสมควร

 

เพื่อเอาคำเหล่านั้นมาใช้. เข้าสัมผัสนอก-ใน. .....

 

... แต่ คุณก็ มีสิทธิ์ เลือกแต่ง จะยึดตามตำรา หรือ จะแต่งแบบ อิสระ.. เพราะได้สัมผัสนอก.สัมผัส-

 

เชื่อม ระหว่างบท.ก็ แต่งได้แล้ว.

 

... ส่วนเรื่องที่ถาม. ถึง ..อรรถกวี.. ก็ไปเปิดดู กวี ๔ เหล่า. อรรถกวี คือ การเขียนกลอนตามเหตุการณ์

 

ที่เกิดขึ้นปัจจุบัน.. ส่วนที่ถาม พระฤๅษี. เขียนกลอนเป็น แต่เมื่อไหร่..??  ก็ยังไม่ ถึง ๑๐ ขวบ.

 

และท่านครู ไม่ได้สอนกลอนแปดสุภาพ..แต่ท่านครู เริ่มต้นสอน..กาพย์ยานี ๑๑ ก่อน.. เพราะท่านบอก

 

ว่าง่ายกว่ากลอนแปด.และทางไป ยาวถึง คำฉันท์.. เพราะ กลอน ๑๑ .นั้น ท่านว่ามีหลายชนิด. ถึงบท

 

อินทรวิเชียรฉันท์.. ก็ ๑๑. ท่านสอนว่า แค่ เปลี่ยน  ใส่ ..ครุ.ลหุ. ก็จะเป็น คำฉันท์ได้หลายชนิด.ฉะนั้น

 

ท่านบอกว่า เรียน กาพย์ ยานี ๑๑ ก่อน ให้คล่อง..นี่ เล่าถึงที่พระฤๅษี.. เรียนมา..อะไรอีกล่ะ..??

 

ถามอะไรอีกก็ลืมแล้ว.. ไว้ มาอ่านดูก่อน มีอะไรก็ถามใหม่ได้นะ......ชักลืม ๆ มันหลายวัน...

[พระฤๅษี]

..... มีอีกเรื่อง ลืมแล้ว เพิ่งนึกออก  ที่ อาจารย์ แอ๊ว  ขอให้ นำ ..สามัคคีเภท คำฉันท์..

 

มาลงให้อ่าน เพราะหาซื้อไม่ได้.. ผมก็คิดอยู่ หลายวัน..เหตุเพราะ ปัจจุบัน  หาคนอ่าน

 

คำฉันท์ ..ได้ยาก จริงครับ สามัคคีเภท.. เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบัน. ที่แตกความสามัคคี

 

บ้านเมืองร้อนระอุ.. แต่ก็นั่นแหละ อย่างที่ผมต้องตรองมาก เพราะจะไม่มีผู้อ่าน. และอ่าน

 

ไม่เข้าใจ. ใน สามัคคีเภท..แม้จะเป็นคำฉันท์ ยุคใหม่ อ่านง่ายก็จริง แต่ก็มี มคธ-สันสกฤต.

 

อยู่มาก. ถ้าผมเขียน ก็คงไม่ อธิบายศัพท์. นอกจาก ผู้อ่านจะถาม เป็นบางคำ...เพราะผมก็

 

ไม่ใช่ผู้รอบรู้.. อาจารย์ คงเข้าใจ... ขอให้ผมตัดสินใจก่อนนะครับ....ตอนนี้ อากาศเย็น แล้ว

 

พอค่ำ ยุงก็ชุมมากเลย. นั่งหน้าบ้าน ยุงกัดขาคันไปหมด....

[พระฤๅษี]

......... ดอกเอ๋ย ดอกข้าว .........

 

..... ข้าวเอ๋ย ข้าวเปลือก..........

...ใครเสือก สั่งเจ้า ให้เห่าหอน...

...อับจน หนทาง อย่างแน่นอน...

...เดือดร้อน เหลือเกิน เงินไม่มี...

 

.....ตามทวง ตามถาม ติดตามด่า

...รัฐฯบ้า บัดซบ หลบหน้าหนี

...จำนรร จำนำ ไหนทำดี.?

...อปรีย์ อีเปรต ทุเรศเอย...ฯะ

 

 

=============( ดอกสร้อย)

 

 

......... บ้านป่า เมืองเถื่อน.........

 

 

..... สักวา กาลี ทั้งพี่น้อง

...รวมผอง สารพัด ดิรัจฉาน

...ทรชน ปนปะ อันธพาล

...ดักดาน หาญโหด โฉดฉกรรจ์

 

.....ไล่ด่า ฆ่าตี ดั่งผีร้าย

...มุ่งหมาย มาทำ กรรมมหันต์

...ไม่เกรง ไม่กลัว ชั่วชีวัน

...โทษทัณฑ์ ท่วมใจ ประลัยเอย..ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๒๘/๑/๕๗..( สักวา)..

Edited by พระฤๅษี, 28 January 2014 - 11:13.