........ สภาทาส ....( ตอน จบ )...
๑. รู้รู้ อยู่ว่า สภาทาส..................อุบาทว์ เบียดเบียน เป็นเสี้ยนหนาม
...ลากจูง ฝูงห่า พยายาม.............สมความ ฝันไว้ ทั้งไพร่นาย
๒. ผู้คน บ่นด่า สารพัด.................วิบัติ ซัดซ้ำ ทำเสียหาย
...กฏเกณฑ์ เอนอ้า น่าละอาย......เสียดาย สัน-ดาน ด้านสิ้นดี
๓. รู้ผิด บิดผัน มันก็รู้....................แต่สู้ เสียสัจจ์ ทำบัดสี
...ใจกาย ขายขาด เป็น.ทาสพลี.....อัปรีย์ ปนเปรต ทุเรศจริง
๔. ทำทาง ทุจริต จิตโมหะ............กักขฬะ กาลี ดั่งผีสิง
...เสียหาย ไม่หา มาอ้างอิง...........ประวิง เวลา พากันพาล
๕. ชาวเมือง มากมา ทุกอาชีพ......เร่งรีบ รวมใจ ให้ประสาน
...เป็นกลุ่ม ก้าวหน้า มาล่ามาร.......รัฐบาล บ้าบอ ทรยศ
๖. ทำสิ่ง สารเลว เหวนรก.............สกปรก เป็นแผล มาแก้กฏ
...สับปลับ กลับกลอก หลอกพจน์..โป้ปด มดเท็จ ดั่งเว็จวัด
๗. เหม็นเน่า นักหนา สภาทาส......เสียชาติ เชื้อไทย ใจอสัตย์
...ปราชญ์เปรต เศษขยะ สารพัด....อึดอัด ขัดจิต อวิชชา
๘. บ้านเมือง เรืองรอง ดูหมองศรี......ภูตผี ผลาญเผา เข้ารักษา
...แดงดำ ตำรวจ อวดศักดา...............ขี้ข้า ท่าทำ ระยำยับ
๙. พูดจา พาโล ทำโตใหญ่...............ฝูงไพร่ พงศ์พันธุ์ มันโขกสับ
...เงินหว่าน คลานมา อ้าปากงับ........แล้วจับ จัดไป ให้ตายแทน
๑๐.ครั้งนี้ ทีจะ วาระท้าย..................นางนาย แน่นถนน คนนับแสน
...ไล่รัฐฯ เลวล้น ให้พ้นแดน.............สองแขน สองขา อย่าได้กลัว
๑๑.รวมเหล่า รวมใจ ไทยทั้งหล้า.....ฟันผ่า ฝูงพาล พวกมารชั่ว
... เร่งรัด ไล่รุก มันทุกตัว..................มืดมัว เมาห์มัน อันตราย
๑๒.ครั้งนี้ ทีจะ ไม่ละแล้ว.................ส่อแวว ว่าวัน อันฉิบหาย
... จลาจล จะผจัญ กันวุ่นวาย...........เป็นตาย ตามกรรม ที่ทำกัน
๑๓.พระเสาร์ เงาหา พระราหู...........ดวงดู ดับแปลก ผิดแผกผัน
... เกิดดับ นับนี้ ไม่กี่วัน...................มีอัน อับปาง ทาง.อบายฯ...ฯะ
......... พระฤๅษี...๒๑/๑๑/๕๖..( ก.๗).....
