คือ ชื่อเป็น ภาษา ญี่ปุ่น เรียก ยากมากเลย
เพราะ อ่านไม่ออก แหะ ๆ
แต่เอาเป็นว่า เรียกว่า คุณ นักรบยุ่น ละกัน นะ (ขออภัย ถ้าไม่เหมาะสม)
คือ ความคิด คนเรา มันไม่เหมือนกัน หรอกครับ
แต่ บางที อาจมี บ้างที่เหมือนกัน คือ
คนเรา เกือบ ทุกคน ชอบใ้ห้ คนอื่น เห็นพ้อง กับ
ความคิดของเรา
ผมก็เป็น และ คิดว่า คุณ นักรบยุ่น ก็น่าจะเป็น
แน่นอน เพื่อนสมาชิก ของเรา อีกหลายคน ก็เป็น
แต่ ในหัวข้อ ที่ว่า นี้ ยังแตกต่าง กันในเรื่อง ของรายละเอียด นิดหน่อย
เช่น ผม อยากให้ คนเห็นพ้อง แต่ ผมจะไม่บังคับ
เชื่อ หรือ ไม่ ก็ได้ จะด่า ผม ก็ได้ (จริง ๆ โกรธ นะ แต่ รักษาฟอร์ม ฮะ ๆ )
ผม เอง ค่อนข้าง ความรู้น้อย กว่า คนอื่น
ก็เลย ค่อนข้าง จะเจียมตัว นิดหน่อย
คนส่วนใหญ่ ที่เคยเป็น อาจารย์ หรือ หัวหน้าคน
มักจะ ไม่ค่อยชอบลง ให้คนอื่น เพราะความเคยชิน
หรือ เพราะ ความยึดถือ อะไร ก็แล้วแต่
เวลา คนเรา เถียงกัน สังเกต ไหมครับ
บางครั้ง จะวน มาเรื่อง เดิม ๆ เกือบทุกครั้ง
เพราะ เรา ต่างมั่นใจว่า ความเห็น เราถูก
เรากลัวคนอื่น จะไม่เห็น ที่เรา พยายามสื่อ
ก็เลย ต้องย้ำเรื่อง เดิม ๆ
จริง ๆ ไม่ใช่ ไม่เห็น หรอก เห็นแล้ว
แต่ เรายังอยาก เชื่อ แบบของเรา หนิ
เฮ่ออออ เขาถึงบอก เถียงไป ก็เท่านั้นล่ะ
ความคิดคน ต่างคน ก็ ต่างคิด
หากเรา ไม่รู้จัก โอนอ่อน ผ่อนตาม กัน อะนะ
ต้องระวัง ความดันโลหิต ถามหา นิดหนึ่งนะ
ดังนั้น การจะสรุป อะไร ก็ตาม
ในมุมมอง ของเรา ถ้า เราเชื่อมั่น
มันก็ถูกในมุม เราล่ะ แต่ถ้า คนอื่น เขาเชื่อมั่น บ้างล่ะ
เราต้องหักหาญ ความเชื่อมั่น ของเขา หรือเปล่า
นี่เป็นเรื่อง ที่ต้องคิด เพื่อ การอยู่ร่วมกัน ไง
ถึงได้บอก ว่า การพยายาม เอาความคิด คนมารวมกัน
เพื่อหา ว่า ความคิดใคร ถูกต้องที่สุด
หรือ พยายามสรุปว่า คนเรา ต้องคิด เหมือน ๆ กัน
มันจึง เป็นเสมือน การพยายาม กรอกพิษ
ให้ตัวเอง นั่นละครับ
คนเรา จะดับ พิษ จากความฟุ้งซ่าน ความไม่รู้จัก ปล่อยวาง ไปบ้าง
ให้ได้ นั้น เราต้องมอง ว่า เราเอง
ก็ไม่ใช่ ว่ารู้ทุกสิ่ง เรา ไม่ใช่ ศูนย์กลาง ของความถูกต้อง
เราเป็น เพียง วงโคจร หนึ่ง ๆ ที่ต้อง พึ่งพา วงโคจร อื่น ๆ
ดังนั้น การเสนอความเห็น ของเรา จึงควรเป็นเพียง
การเสนอแนะ แต่ ไม่ใช่ การสรุปความ
หรือ การบ่งบอก สิ่งที่ถูกต้อง
ผมเอง ก็เสนอแนะ นะ ไม่ต้องเชื่อผม ก็ได้