กระต่ายหมายจันทร์

 

Kanok Ratwongsakul Fan Page

29 นาทีที่แล้ว

ตำรวจจะจับสุเทพคืนนี้! ใครออกไปที่กระทรวงการคลังได้ ขอให้ออกไปนะครับ ที่นั่นมีกองทัพประชาชนอยู่ ตำรวจเจอมวลมหาประชาชนแล้วจะต้องล่าถอยกลับไป ข้ามคืนนี้ไปให้ได้..แล้ววันพรุ่งนี้ค่อยเผด็จศึก 

 

สาบานได้เลย ถ้าคุณสุเทพถูกจับคืนนี้ละก็

โรงพักต่างหลายแห่ง ถูกประชาชนไปเหยียบแน่

บอกธาริต เตรียมทำคดีได้เลยครับ

เจตนาฆ่าโดยเล็งเห็นผล โดยเฉพาะตัวผู้สั่งการ

จะไปหวังอะไร กับคนอย่างไอ้ทาริด(สีดวง)

บอกมันให้รีบโกยไปอยู่กับไอ้แม้วดีกว่า

ก่อนที่จะโดนสองล้านประชาทัณฑ์

 

มาเก็บไว้ในมู้ กลัวลืมขี้ข้าปลายแถววันหลัง



สุชา จุลเพชร คอลัมนิสต์ นสพ.ไทยรัฐ ออกรายการ Asia update บอกประชาชนที่มาร่วมชุมนุมขับไล่รัฐบาลทรราชย์ เหมือนมด เหมือนปลวก
ไม่มีความหมาย ถูกจ้างมา

ยังดีนะที่มันสำเหนียกได้ว่า รัฐบาลนี้ทรราชย์ รู้ขนาดนี้นี้แล้วยังเอาหน้าตาเหียก ๆ ออกมาพล่ามอีก

 

คนอย่างนายสุชา สมควรต้องก้มลงกราบแทบเท้า

คุณสมโภชน์  โตรักษา นักข่าวช่อง 7

เพื่อขอคำแนะนำว่าสื่อที่ดีมีคุณธรรมเป็นอย่างไร

    วันนี้มีเรื่องที่จะเล่าอยู่หนึ่งเรื่อง ในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม 2549 มีสตรีนางหนึ่งร่างท้วม หน้าเหมือนซาลาเปา ชื่อเจ๊ ด. (คุ้นไหม) เป็นน้องสาวของผู้มีอำนาจในขณะนั้น นั่งรออยู่ในเครื่องบินของการบินไทยด้วยความเป็นอภิสิทธิ์ชน(ขึ้นก่อน และไม่เสียตังค์) ได้เอาเท้าอันอวบอูมยกขึ้นมาพาดยันพนักเก้าอี้ด้านหน้าตน ซึ่งในซองพนักเก้าอี้ ได้มีหนังสือกินรีวางอยู่ หน้าปกเป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอันเป็นที่เคารพรักยิ่งของปวงชนชาวไทย สร้างความเอือมระอาให้แก่ผู้โดยสารที่ร่วมเที่ยวบินเป็นอย่างมาก

     จนกระทั่งมีชายคนหนึ่งท่าทางทระนงและภูมิฐานเดินผ่านมาหยุดดูแล้วพูดเสียงพอได้ยินว่า “มารยาททราม” แล้วก็เดินจากไป  เจ๊ ด.ได้ยินก็ทะลึ่งพรวดมองตามชายคนนั้นด้วยความโกรธสุดขีด จึงได้บอกให้แอร์และสจ๊วตไปตามชายคนนั้นมาขอโทษตน  สร้างความอึดอัดใจให้แอร์และสจ๊วตเป็นอย่างมาก

จนในที่สุดแอร์และสจ๊วตได้เดินมาบอกและเชิญชายคนนั้นไปพบเจ๊ ด. ด้วยความจำใจ  ชายคนนั้นเข้าใจดี จึงได้บอกแก่แอร์และสจ๊วตว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะไปพบเขาเอง” เมื่อชายคนนั้นเผชิญหน้าเจ๊ ด. บทสนทนาจึงเริ่มขึ้น

       เจ๊ ด. “มึงรู้หรือเปล่าว่ากูเป็นใคร ระวังตัวไว้ เงาหัวมึงจะไม่มี”

       ชายคนนั้น “ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร  แต่ผมเป็นทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ เป็นทหารพิทักษ์พระราชา

                            ถึงผมจะเป็นอะไรไปก็ยอม  แต่ระวังไว้เถอะ พวกคุณจะไม่มีแผ่นดินจะอยู่”

      เจ๊ ด.    “!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  “

ระหว่างยิงปืนเข้าใส่วัดพระแก้ว

กับเป่านกหวีดใส่บริษัทเครือชิน

หรือเป่านกหวีดใส่ส่วนราชการของตำรวจชั่วๆ 

อันไหนชั่วกว่ากัน

จข กท ตอบได้ไหมวะ

อยากรู้เหมือนกันว่า พรบ.ของรัฐบาลโมฆะจะไปได้สักกี่น้ำ

ตำรวจจะมีปัญญาจับไหมละคนเป็นล้านๆ คำรวยวิดขอให้

อยู่กับระบอบหน้าเหลี่ยมจนนาทีสุดท้าย ขอให้โชคดีครับ

อยากรู้เหมือนกันว่า พรบ.ของรัฐบาลโมฆะจะไปได้สักกี่น้ำ

ตำรวจจะมีปัญญาจับไหมละคนเป็นล้านๆ คำรวยวิดขอให้

อยู่กับระบอบหน้าเหลี่ยมจนนาทีสุดท้าย ขอให้โชคดีครับ

อยากรู้เหมือนกันว่า พรบ.ของรัฐบาลโมฆะจะไปได้สักกี่น้ำ

ตำรวจจะมีปัญญาจับไหมละคนเป็นล้านๆ คำรวยวิดขอให้

อยู่กับระบอบหน้าเหลี่ยมจนนาทีสุดท้าย ขอให้โชคดีครับ

คุณกรกช  อยากทราบว่าคุณเป็นคนจันท์หรือเปล่า  ถ้าเป็นคนจันท์จริงๆ คุณคงไม่พูดแบบนี้  อย่าลืมว่าคุณธวัชชัยก็เคยแจ้งเกิดกับพรรคประชาธิปัตย์มาแล้ว

และยังจำกันได้คุณธวัชชัยก็เคยแพ้ให้กับคุณสมชาย คุณอำนาจและคุณ...(จำชื่อไม่ได้)จากพรรคประชาธิปัตย์ ส่วนคุณพงศ์เวชเป็นบุตรคุณประพัฒน์พงศ์

ก็เป็นญาติกับคุณอภิสิทธิ์ ทั้งคุณธวัชัยกับคุณพงศ์เวชต่างก็ยอมรับว่า ถ้าอยู่พรรคอื่นคงจะสู้กระแสพรรคประชาธิปัตย์ในจันทบุรีตั้งแต่ปี ๒๕๕๑ถึงปัจจุบันได้

ลำบาก จึงตัดสินใจมาอยู่กับประชาธิปัตย์  ทั้งนี้ จะเห็นได้ว่าคะแนนปาร์ตี้ลิสต์ของ ปชป, ในพื้นที่จันทบุรีสูงกว่พรรคคู่แข่งมาก  ที่สำคัญคนจันท์เป็นคนที่มี

จิตสำนึกทางการเมืองสูงเป็นอันดับต้นๆของประเทศ ไม่แพ้พื้นที่ภาคใต้ .ถ้าจะแสดงอะไรอย่าพูดเพียงครึ่งเดียว เดี๋ยวเขาจะหาว่าไม่รู้จริง

จขกท.ครับ โลกสวยเกินไปหรือเปล่า ไม่เถียงหรอกที่คุณไม่ใช่เสื้อแดง

แต่ความเห็นที่คุณมีเป็นความเห็นของสังคมอุดมคติ แต่กับสังคมไทย

มันไม่ใช่100%  โลกของความเป็นจริงในสังคมการเมืองมันโหดร้ายนัก

สงบสติอารมณ์บ้างก็ดีนะ  ปล่อยวาง....แล้วทุกอย่างจะดีเอง

อยากถามทุกท่านว่าถ้าคุณสุเทพนำมวลชนเข้าไปนั่งในสำนักงบฯและช่อง3 แล้วมีผลทำให้รัฐบาลนังปูหน้าโง่และ สส.ทาสต้องออกไปจะยอมไหมครับ สำหรับผมแล้ว ! ยอมครับ

กำนันสุเทพ ผู้นำม็อบมือสมัครเล่น

แต่ฝีมือโคตรเซียนเหยียบเมฆเลย

555555555555555555555555

พระราชดำรัสสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
1. “…คนดีของฉันรึ จะต้องเป็นคนไม่พูดปลด ไม่สอพลอ ไม่อิจฉาริษยา ไม่คดโกง และไม่มีความทะเยอทะยานอย่างบ้า ๆ แต่พยายามทำหน้าที่ของตนให้ดี ในขอบเขตของศีลธรรม…”
2. “…ในครอบครัวของเรา (ความรับผิดชอบ) เป็นของที่ไม่ต้องคิด เป็นธรรมชาติสิ่งที่สอนอันแรก คือเราจะทำอะไรให้เมืองไทย ถ้าไม่มีความรับผิดชอบจะไปช่วยเมืองไทยได้อย่างไร ทุกอย่างออกมา จากนั้นจะเอาหลักการต้องเป็นคนดี นี่คือหลักการ เพื่อจะช่วยอะไรได้ สิ่งเหล่านี้ ฉันเป็นคนพูดออกมา…”
3. “…คนเราต้องรู้จักบังคับตนเอง ถ้าปล่อยตามบุญกรรมก็จะไม่เจริญ ดังเช่นการเลี้ยงเด็ก ต้องกำหนดเวลานอน เวลาเรียน เวลารับประทานอาหาร เวลาพักผ่อน ทุกอย่างต้องให้เป็นไปตามเวลา ถ้าไม่เช่นนี้ ก็จะไม่เจริญ เติบโต ไม่มีสติปัญญา…”
4. “…ทุกอย่างที่ทำต้องตามเวลา ต้องตรงเวลาและเวลาที่จะทำอะไรก็ต้องทำ ไม่ใช่ไปไถลเล่น ไปทำโน่นทำนี่ และเรื่องการรับประทานก็ต้องเป็นเวลาเหมือนกัน ต้องมีระเบียบในด้านนี้…”
5. “…ถ้าจะเป็นคนดี จะมีอะไรอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีอย่างละนิด อย่างละหน่อย แล้วแต่สังคม อย่างไรก็ตามมี Principle ง่าย ๆ หลักการหนึ่ง หลักการใด เช่น ฉันจะไม่ให้ลูกฉันเป็นคนโกหกขโมย หลักการใหญ่ ๆ ทางจริยธรรมต้องมีแน่นอน…”
6. “…เราจะทำอะไรก็พยายามที่จะทำให้ในทางซื่อสัตย์สุจริต เพราะว่าถ้าคนเราคนหนึ่งทำโดยความซื่อสัตย์สุจริตและคนอื่น ๆ ทำด้วย ก็เลยเป็นประโยชน์ส่วนรวม นั่นก็จะเป็นความเจริญของประเทศชาติ…”
7. “…สอนให้เด็ก Honest คือ พูดความจริงเท่านั้น…ถ้าจะพูดไป ทุกอย่างมาจากทูลกระหม่อม (สมเด็จพระบรมราชชนก) ทูลกระหม่อมตั้งพระทัยที่จะทำอะไรให้ประเทศดีขึ้น มีความตั้งใจอย่างเดียวเพื่อจะทำสิ่งที่ดีให้ประเทศ เพราะฉะนั้น คือต้องให้เป็นคนดี แม่ไม่ใช่คำมาก คือต้องเป็นคนดี…”
8. “…คนเราไม่ควรลืมตัว ไม่อวดดี ไม่ถือดีว่าตนเก่ง…”
9. “…อนัตตา คือ ความไ่ม่มีตน บังคับไม่ได้…ส่วนอัตตา คือตัวตนของเราซึ่งเป็นส่วนที่บังคับได้ คนเราต้องรู้จักบังคับตนเอง ถ้าปล่อยตามบุญตามกรรมก็ไม่เจริญ…”
10. “…อยู่ในสังคม จึงต้องไม่รังแกคน ต้องอดทน…”
11. “…เรียนหนังสือให้ดี จะได้ให้ความรู้มาช่วยประเทศ ช่วยไทย สงสารคนไทยที่ยังยากจนที่เคราะห์ร้ายกว่าเรามาก…”
12. “…การรู้จักแยกแยะความดี ความเลว ความถูกต้องเหมาะสม เป็นสิ่งสำคัญมาก การมีชีวิตอยู่ในโลกได้ประสบความสำเร็จนั้น ต้องอยู่ในกรอบขอความถูกต้องด้วย…”
13. “…จงมีความนึกคิดและปฏิบัติ ในทางที่ดีที่ถูกที่เหมาะสมเสมอ…”
14. “…ความพอใจหรือไม่พอใจเกิดขึ้นด้วยต้วเราเอง ถ้าเปรียบเทียบตนเองกับคนที่มีมากกว่า เราจะรู้สึกด้อยถ้าเปรียบเทียบที่ด้อยกว่าเราดูดีมาก ดังนั้นถ้าไม่รู้จักพอ มีเท่าไหร่ก็ไม่อาจพอดี…”
15. “…ต้องรู้จักทำตามสมควร ให้เหมาะสมกับกาลเทศะ ความสมควร ความเหมาะสม ความพอดี เหล่านี้ เป็นสิ่งที่ต้องเอาใจใส่ศึกษาใหรู้ว่าเป็นอย่างไร ศึกษาได้โดยจิตที่มีสมาธิ ค่อย ๆ พิจารณาไตร่ตรอง…”
16. “…คนเราทุกคนต้องปรับตัว ถ้าปรับก็ไม่มีเรื่อง ฉันเองก็ต้องปรับตัว…”
17. “…คนเราเมื่ออยู่ในโลก จะต้องเรียนรู้ความจริงต่าง ๆ ของโลกไว้ เพื่อใหมีชีวิตอยู่ในโลกได้…”
18. “…อย่าลืมว่าแต่ละคนมีความดี บริสุทธิ์ไม่ทั้งหมด เพราะฉะนั้นถึงแม้จะมีข้อบกพร่องอะไรบ้างก็ต้องยอมรับ นี่คือสภาพของคนปกติ…บริสุทธิ์ ดีพร้อม มีแต่ธรรมะ คนจริง ๆ แล้วต้องมีข้อไม่ดีอยู่บ้าง เพราะฉะนั้นขอให้มองกันในแง่ดี แล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี…”
19. “…ต้องร่างกายแข็งแรงก่อน แล้วจิตใจจึงเข้มแข็ง ทำอะไรได้…”
20. “…ความพยายาม courage และ volonte 3 สิ่งนี้ ควรให้มีติดตัวอยู่เสมอ นั่นแหละจะทำอะไรได้สำเร็จทุกอย่าง…” (courage แปลว่า ความกล้าที่จะทำด้วยความเด็ดขาด volonte แปลว่า ความอยากทำด้วยความเต็มใจ ผู้แปล แก้วขวัญ วัชโรทัย)

*ตชด.ทุกคนจำไว้ให้ดี ประชาชนผู้มาชุมนุมมิใช่ศัตรูของท่าน พวกนักการเมืองโกงชาติขายชาติต่างหากที่เป็นศัตรูของท่าน*

ภาพความทรงจำ ย้อนอดีตอันยาวไกลกว่า 30 ปี เมื่อปี พ.ศ.2506 – 2507 สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีได้ทรงรู้จักตำรวจตระเวนชายแดนในระหว่างที่พระองค์เสด็จประทับ ณ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ ร่วมกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และตำรวจตระเวนชายแดนกองกำกับการตำรวจตระเวนชายเขต 5 อ.แม่ริม  จ.เชียงใหม่ ได้จัดกำลังถวายกำลังอารักขา

ในวันหนึ่งได้ทรงสอบถามว่า ตำรวจอะไรแต่งกายชุดเขียวๆ คล้ายทหาร จึงได้ทรงทราบว่าเป็นตำรวจตระเวนชายแดน(ตชด.) พระองค์ก็ได้ทรงถามนายตำรวจชายแดนคนหนึ่งว่า ตำรวจหน่วยนี้ทำหน้าที่อะไร อยู่ที่ไหน อยากจะไปเยี่ยมตำรวจตระเวนชายแดน ที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ตามป่าตามเขาสักแห่งหนึ่ง ทางกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนเขต 5 จึงได้นำเสด็จไปเยี่ยมหมวดตำรวจตระเวนชายแดนที่อยู่ในท้องที่ อ.ฝาง มว.521 (ซึ่ง ร.ต.ต.สล้าง บุนนาค ยศในขณะนั้นเป็นผู้บังคับหมวด) ที่อยู่ บ.หัวนา ต.ม่อนปิ่น อ.ฝาง จ.เชียงใหม่

ตั้งแต่นั้นมาพระองค์ก็ทรงทราบและเข้าพระทัยดีว่า ตชด.ทำอะไร? ลำบากอย่างไร? ในปีต่อ ๆ มา สมเด็จพระบรมราชชนนีเสด็จ ฯ เยี่ยมหมวดตำรวจตระเวนชายแดน และหมู่บ้านในถิ่นทุรกันดารหลายแห่ง ด้วยพระเมตตาและห่วงใยต่อประชาชนที่ห่างไกลคมนาคม ขาดแพทย์รักษายามเจ็บไข้จึงทรงอนุเคราะห์และมอบหมายให้ตำรวจตระเวนชายแดนรับผิดชอบในการรักษาพยาบาลแก่ประชาชนชาวไทยคมนาคมหากผู้ป่วยมีการอาการเกินขีดความสามารถที่จะรักษาพยาบาลในท้องถิ่นได้ก็ทรงให้มารักษา ณ โรงพยาบาลโดยอยู่ในพระอุปถัมภ์ของพระองค์ท่าน เมื่อปี พ.ศ. 2512 ระหว่างที่พระองค์ท่านประทับแรมที่พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ทรงมีพระราชดำริจัดหน่วยแพทย์เคลื่อนที่กับผู้ว่าราชการจังหวัด และคุณหญิงพูลสมัย ชัยนาม ซึ่งทั้งสองท่านได้นำมาปรึกษากับคณะแพทย์ พยาบาล เหล่ากาชาดจังหวัดเชียงใหม่ และตำรวจตระเวนชายแดน ซึ่งทุกฝ่ายเต็มใจอาสาสมัครจะปฏิบัติงานโดยพร้อมเพรียงกันและนำความขึ้นกราบบังคมทูล พระองค์ทรงโปรดเกล้าฯให้อาสาสมัครเข้าเฝ้าฯ ณ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์จังหวัดเชียงใหม่ มีการประชุมเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2512 เพื่อจัดตั้งหน่วยแพทย์อาสาสมัครโดยพระองคเป็นองค์ประธาน

*อยากให้ ตชด.ทุกคนได้อ่านก่อนที่จะทำอะไรลงไปกับผู้มาชุมนุมที่เป็นเป็นเสมือนลูกหลานของสมเด็จย่า คิดให้ดี*