Community

แน่นอนต้องกด 1

 

ปานนี้ท่านคงเหนื่อยน่าดู ทั้งบุ่น ทั้งบู๊

หวังว่าคนรอบข้าง คงแบ่งเบาได้เยอะ

 

 

 

@เสธน้ำเงิน

แอบปลื้ม เป็นรุ่นพี่โรงเรียนผมด้วย <3

พระยาพิชัย คือ พ่อกูดาบหัก
แฟ้มภาพ 17.00 บ้านคุณหญิงหน่อย สุดารัตน์

เวทีราชดำเนิน

กองทัพ... เป็นของชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
อย่างที่ท่านผู้บัญชาการทหารบกกล่าวไว้ครับ...
ผมก็เป็นคนในเครื่องแบบคนหนึ่ง
ได้ชื่อว่าเป็น "ข้าราชการ" คือ"ข้า"
ของรัชกาลปัจจุบัน คือ "ข้า" ของแผ่นดิน

ต่อให้ผมต้องถอดเครื่องแบบออกไป
เหมือนที่นายทหารชั้นผู้ใหญ่บางนายขู่ไว้...

ท่านก็เอาไปได้แค่เครื่องแบบสวยงามและ
ยศ ตำแหน่งหัวโขนจากผมเท่านั้นล่ะครับ...

ถอดเครื่องแบบออกมาวัดกับผมดีกว่า
ว่า "ใจ" ของท่านกับผม ดวงไหนที่ "รักชาติ"
ทำเพื่อแผ่นดินเกิด มากกว่ากัน...

กล้ามั๊ย???

 

หมอก้อง สรวิชญ์ สุบุญ
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗

 

 

เรื่องจริงจากหมอก้อง เหตุผลที่ทำไมคนไทยถึงรักในหลวง ต้องดูให้ได้ๆ

 

 

อีกคลิป

 

นพ.กัมปนาท ตันสิถบุตรกุล (Kampanart Tansithabudhkun, M.D.)

ทุกครั้งที่พี่น้องเราเสียชีวิต...สิ่งที่น่าสังเกตคือ พวกเราจะมาชุมนุมมากขึ้น มากขึ้น เรื่อยๆ...

 

มีเพื่อนๆและคนรอบตัวที่ห่วงใยคอยเตือนและห้ามปรามว่าอย่าไปชุมนุมนะ เดี๋ยวจะไม่ปลอดภัย(ซึ่งผมก็ขอขอบคุณในความห่วงใยมา ณ ที่นี้ด้วยจากใจจริง)...ความเสียใจ ความคับแค้นใจ ในวันนี้ ทำให้ท้อใจ กวาดใบไม้ที่บ้านไป ร้องไห้ไป กวาดเสร็จตัดสินใจว่า ....ต้องมา....เพราะ "กูไม่เคยกลัวมึง" (คำนี้มันก้องอยู่ในหัวมาตั้งแต่เริ่มชุมนุม)....ไม่เคยแม้สักนิด เดียว...ทำไมหรือครับ...ดูรูปสิครับ...ที่ศีรษะผม...มีรูปใครที่เฝ้ามองอยู่ ...ใครที่เคยเสียสละเพื่อพวกเราและเหน็ดเหนื่อยอย่างแสนสาหัส...เพื่อให้พวก เราได้อยู่อย่างสบายและมีความสุขมายาวนานหลายสิบปี....วันนี้เราจึงต้องตอบ แทนในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน....ด้วยการปกป้องประเทศชาติ โดยพลังศรัทธาของพวกเราและก้าวผ่านความกลัวเหล่านั้น....และเราก็ก้าวผ่าน มันไปแล้วจริงๆ....

 

 

At สะพานมัฆวานรังสรรค์.

เวทีราชดำเนิน

กองทัพ... เป็นของชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
อย่างที่ท่านผู้บัญชาการทหารบกกล่าวไว้ครับ...
ผมก็เป็นคนในเครื่องแบบคนหนึ่ง
ได้ชื่อว่าเป็น "ข้าราชการ" คือ"ข้า"
ของรัชกาลปัจจุบัน คือ "ข้า" ของแผ่นดิน

-----------------------

ขออภัย ถ้าซ้ำ    

Tan Thaugsuban
18 ชม. · 





ขอไว้อาลัย ให้กับ "น้องโดม" นรายศ จันทร์เพ็ชร อายุ 21 ปี เป็นคนอำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี บ้านเดียวกับผม และ พี่สมควร นวนขนาย อายุ 51 ปี ชาวชุมพร
ขอให้ดวงวิญญาณของท่านทั้งสองจงไปสู่สุขคติ และ พวกเราสัญญาว่าจะทำหน้าที่ประชาชนคนไทย แทนท่านทั้งสองเองครับ
"ความฝันของน้องโดมเพียงแค่อยากเป็นนักดนตรี"
 



 
ขอเป็นข้าฯรองพระบาท ทุกชาติไป [/size]

ศพกลับไปถึงสุราษฎร์แล้วเมื่อคืนตอน3ทุ่ม รดน้ำศพและสวดไปแล้ว1คืน ตั้งศพที่วัดท่าล้อน พุนพิน สุราษฎร์ธานีครับ[/size]

ทั้งความฝันและรูปร่างหน้าตา การเป็นการ์ดไม่ใช่แนวของน้องเขาเลยแต่มาด้วยความเสียสละจริง ๆ ดูคลิปที่น้องเล่นดนตรีแล้วใจหาย บอกว่าหากมีตังค์
จะทำให้ไพเราะกว่านี้ อยากบอกให้รู้ว่า น้องเล่นได้ไพเราะมากไพเราะที่สุดในโลก

เราเคยคิดเล่นๆแต่อยากจะทำมากว่า หลังเสร็จภาระกิจกู้ชาติกับลุงกำนัน นี่น่าจะจัดพิธีรดน้ำดำหัว กราบเท้า พี่น้องชาวใต้ การ์ดและผู้ชุมนุมจากภาคอื่นๆที่อยู่กับลุงกำนันมาตลอดอ่ะ เพราะรู้สึกว่าพวกท่านเหล่านั้นมีบุญคุณกับพวกเรามากๆ เหมือนพวกเขาเป็นทหารกล้าของเราที่คอยปกปักรักษาประเทศไทยให้กับเรา เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ และอยากจะทำมากๆ

Dome Bodyslam

ปลื้มแฟนคนอื่น-โดม นรายศ

" เพลง ปลื้มแฟนคนอื่น โดม นรายศ จันทร์เพชร เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ "

"ช่วยสนับสนุนกับผมที่ไม่ค่อยมีโอกาสเพราะไม่ค่อยมีเงินด้วยนะครับ ถ้าผมมีเงินที่จะทำเดโม่เองก็คงจะเพาะกว่านี้"

 

เวทีราชดำเนิน
มวลมหาประชาชนคนสงขลาสู้ไม่ถอย ลงจากรถไฟ ต่อด้วย..รถบัส มุ่งสู่...ภารกิจลุงกำนัน ‪#‎thaiuprising‬ ‪#‎pdrc‬ ‪#‎songkhla‬
พอดีเห็นรูปที่คุณredfrog53ที่ได้นำมาโพสต์ไว้และเราคิดว่าเป็นประเด็นที่น่าสนใจดีก็คือทำไมคนใต้จึงมีความตื่นรู้ในด้านการเมืองมากกว่าคนภาคอื่นมาก พอดีเราเคยอ่านจากนิตยสารครัวที่ลงเรื่องวัฒนธรรมการกินของชาวใต้ ว่านิยมกินแตเตี้ยม(เรียกอย่างนี้หรือเปล่าไม่รู้) กับกาแฟ ที่จริงอาหารเหล่านี้ควรจะกินเป็นมื้อเช้า แต่คนใต้โดยเฉพาะจังหวัดตรังนี่สามารถกินแบบนี้ได้ทั้งวัน คือร้านแทบจะเปิด24ชม ที่สำคัญคือว่าทำไมร้านเหล่านี้จึงเปิดได้มานานเกือบร้อยปีและยังมีการส่งผ่านวัฒนธรรมจากรุ่นสู่รุ่นได้อย่างเหนียวแน่น เหตุสำคัญคือการออกมากินกาแฟกับอาหารอื่นๆนอกบ้านในตอนเช้าหรือเย็นนั้นและใช้เวลาอยู่ในร้านกาแฟนานเกินจำเป็น แท้จริงมันคือเวลาทองในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารบ้านเมืองทางอ้อมในร้านกาแฟนี่ล่ะ ใครมีข่าวอะไรก็นำมาเล่าสู่กันฟัง ทั้งข่าวราคายาง ราคาปาล์ม และราคาพืชผลเกษตรอื่นๆด้วย และแน่นอนที่ขาดไม่ได้คือข่าวสารการเมือง พวกเขาจะรู้จักนักการเมืองทั้งระดับประเทศและท้องถิ่นอย่างดีซึ่งวิถีดังกล่าวจะแตกต่างจากคนภาคกลาง อีสาน หรือเหนือ เพราะในภาคอื่นๆจะนิยมไปตลาดซื้อกับข้าวแล้วกลับ ในขณะที่คนที่อยู่ในร้านกาแฟในภาคอื่นๆมักจะเป็นคนสูงวัยมากกว่า แต่ร้านกาแฟแบบภาคใต้จะเต็มไปด้วยบุคคลหลายวัยตั้งแต่เด็กตัวน้อยกระทั่งถึงคนวัยเกษียณ วิถีชีวิตดังกล่าวที่มีการกระทำให้เห็นแบบเชิงปลูกฝังโดยไม่รู้ตัวนี้เองทำให้คนใต้มีความตื่นรู้หรือสนใจในการเมืองแบบอยู่ในสายเลือด ขณะที่ภาคอื่นๆจะสนใจจริงจังก็ต่อเมื่อเรื่องดังกล่าวมากระทบตัว. เช่นเรื่องจำนำข้าวเป็นต้น ที่ต้องการจะชี้ให้เห็นก็คือว่าบางทีวัฒนธรรมการกิน และวิธีการดำเนินชีวิตก็อาจจะเป็นตัวกำหนดขีดความสามารถในการตื่นรู้ในข่าวสารที่ได้รับได้อย่างมากเหมือนกัน
ปล.ร้านกาแฟที่พูดถึงคือร้านแบบใช้ถุงชงกาแฟนะ

เวทีราชดำเนิน
มวลมหาประชาชนคนสงขลาสู้ไม่ถอย ลงจากรถไฟ ต่อด้วย..รถบัส มุ่งสู่...ภารกิจลุงกำนัน ‪#‎thaiuprising‬ ‪#‎pdrc‬ ‪#‎songkhla‬

เมื่อไหร่หนา  ที่พี่น้อง  ..เลือดเนื้อเชื้อไทย.. ทางเหนือ และอีสาน ที่ส่วนใหญ่เป็นแดง  จะมีความสำนึก  ..รู้ผิดถูก ดีชั่ว.. เอาประเทศชาติเป็นที่ตั้ง  ..เฉกเช่น   พี่น้อง  ..ชาวใต้  ..ที่มีเลือดเนื้อเชื้อไทย..   เช่นเดียวกัน  แต่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  ใน..สามัญสำนึก  แห่งตน..