wewe

เปรียบเทียบ 3 หนุ่มหล่อ ซึ่งไม่รู้ว่าปัจจุบันยังนับได้หรือเปล่า ตอนนี้ คนคอเคล็ด มีคะแนนนำไป 1 แล้วจ้ะ

(ถ้าคุณ wewe  เข้ามาในนี้บ่อยๆ จะรู้ว่า ไม่ใช่ศาลาคนเศร้าเล๊ย)

สวัสดีค่ะคุณมะนาว (ขออนุญาตเรียกตามเพื่อนนะคะเรียกง่ายดี) วันนี้ใช้เวลาอ่านมู้นี้ ตั้งแต่บ่ายสาม

เพิ่งอ่านจบตอนทุ่มนี้เองค่ะ

วีวี่อ่านตอนแรกคล้ายๆ ว่าจะเศร้าค่ะ  (หรือว่าวีวี่หลงใส่อารมณ์เข้าไปเองหนอ)

แต่พอมาสักหน้าสี่หน้าห้าค่อยแรงปลายเริ่มคึกคัก

มีเสียงเจื้อยแจ้วเจรจา สลับเสียงเพลง ครึกครื้นดีเลยค่ะ 

สวัสดีท่านเจ้าของบ้านและทุกท่านค่ะ 

เพิ่งเข้าห้องนี้ครั้งแรกค่ะ เล่น สรท.ไม่ค่อยมีเวลาเข้าห้องอื่นเลยค่ะ

พอมีเวลาเงยหน้าจากโต๊ทำงาน ก็รีบมุดเข้าห้องสภากาแฟด้วยความเคยชิน

ช่วงนี้เหนื่อยๆ รู้สึกอยากรีแร็กบ้างเลยลองคลิกเข้ามาห้องพัก

มาเจอบ้านดนตรี ของคุณตะนิ่นตาญี อ่านแรกๆ จะออกคล้ายศาลาคนเศร้า

เข้ามาที่นี่รู้สึกจิตใจสงบขึ้นมากค่ะ 

ขออนุญาตมานั่งพักฟังเพลงด้วยคนนะคะ

ถ้าเป็นจริงนะ

ก็ทำให้นึกถึงคำที่เพื่อนคนหนึ่งเคยพูดไว้ตอนที่นางเป็น นรม.ใหม่ๆเลย

ว่านางอาจจะถูกใช้เป็นเครื่องมือ และสักวันน้องนอกใส้

ก็ต้องถูกทำลายด้วยน้ำมือพี่เลวๆ

2558

 

รัฐบาลยิ่งลักษณ์นำพาเมืองไทยล่มจมพอดี

ยุบสภา ลาออก เลือกตั้งใหม่

พรรคเพื่อไทยไม่ได้เป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล

ประชาธิปัตย์จัดตั้งด้วยเสียงปริ่ม+เสียงพรรคแมลงดากาฝาก

เข้ามาก็เจอเศรษฐกิจล่มสลายขั้นวิกฤต

ต้องหาทางแก้ไขไม่ให้ประเทศล่มจมไปกว่านี้

 

พรรคเพื่อไทยความจำเสื่อมทั้งพรรค

บอกว่าความฉิบหายที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้

เกิดจากพรรคประชาธิปัตย์ทั้งสิ้น

แล้วก็ยกพวกมาแถแถกโฆษณาชวนเชื่อตามสื่อสมุนอย่างครึกโครม

กลุ่มพลังควายแดงจัดม้อบไม่เว้นแต่ละวัน

 

2 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก

ผู้คนเบื่อพรรคประชาธิปัตย์เพราะ "เชื่องช้า-ไม่ทันใจ"

ทั้งที่มันเป็นปัญหาที่ต้องใช้เวลาในการแก้ไข

พรรคเพื่อไทยมีวิธี

ขบวนการขับไล่รัฐบาลประชาธิปัตย์ถือกำเนิด

 

ทุกอย่างเข้าลูปตามปกติ....จบจินตนาการ

แป๊ะลิ้มเก่งที่สุดในสามโลกยังอยู่กลัวไร  

เห็นปากดีนักนิ ยกให้เป็นนายยกเลยดูซิว่าจะเช็ดขรี้เช็ดเยี่ยวยังไง

เฮ้อ สารขันธ์แลนด์ องค์กรหลักเป็นแบบนี้แล้วจะให้ ปชช.ตาดำๆ หันหน้าไปพึ่งใคร

จะเอาไรมากกับตัวตลกประจำบอร์ด 

แชร์ประสบการณ์จากเพื่อนร่วมงานค่ะ

พี่ที่ทำงานแกเป็นพันธมิตรจ๋า ดูเอ่เอ้ทั้งวัน

แกยืนยันว่าบ้านแกจะเลือกเบอร์ 11 ทั้งบ้าน

ถามแกว่า ทำไมถึงอยากเลือกเบอร์นี้ แกบอกว่า เบื่อพรรคการเมือง

นักการเมืองชั่วหมด อยากเลือกอิสระบ้าง  

เราพูดกรอกหูแกทุกวันว่าผลที่ตามมาจะไม่ได้เบอร์ที่เลือก

แต่จะได้เบอร์ที่ไม่เลือกมาแทน อธิบายให้แกฟังทุกวัน

วันละนิดวันละหน่อยด้วยนาๆเหตุผล

เอาคลิปจาบจ้วงให้ฟัง  ปริ้นเรือ่ง ปตท.ให้อ่าน

1 อาทิตย์ก่อนเลือกตั้งก็ไม่ได้พูดเรืองเลือกผู้ว่ากับแกอีก

จนเมื่อวันศุกร์ที่ 1 มี.ค. ก่อนกลับบ้าน แกบอกว่า วันที่ 3 จะไปเลือกเบอร์ 16 นะ

เราก็ยิ้มให้แก

วันนี้ตอนเช้าเจอกันที่ทำงาน แกยิ้มมาเลย บอกว่า  พี่กับลูกไปเลือกเบอร์ 16

เมียพี่อยู่อีกเขต พี่บอกให้ไปเลือกเบอร์ 11  เพราะสงสารเขา

แต่พอกลับบ้านเมียบอกว่า ไม่ได้เลือกเบอร์ 11 ให้นะ เพราะกาไม่ลง

ใจมันไม่ยอม  ใจบอกในวินาทีสุดท้ายที่ยืนในคูหกาว่าต้องกาเบอร์ 16 เท่านั้น 

ดีใจที่พี่แกเลือกที่จะฟังเหตุผล มากกว่า มุดทะลุ ดื้อดึง เพื่อจะเอาชนะ

พันธมิตรใจบริสุทธิ์ ตอ้งแบบนี้ซิ 

ไม่ได้หวังอะไรหรอก 

เสียค่าสมัครห้าหมื่น เพราะอยากดังแค่นั้น

 

 

โง่เป็นควาย ต่อไปเถอะ

ตามหลักการวิวัฒนาการของชาร์ล ดาวินน์ ควายไม่มีวันวิวัฒนาการเป็นคนได้หรอกครับ

 

 

ควายคงเป็นควายตลอดกาล

คุณชายขับรถชนเสาไฟฟ้าหัก ล้มทับคอกวัว ควายแดงน้ำตาซึม  

ช่วงว่างขอเล่ามั่ง   รีแร็ก ๆ

เป็นลูกเกษตรกรรมค่ะ

ช่วงประถม จำขึ้นใจเรื่องความเจ็บปวด อิอิ

ตอน ป.3 มีต้นไม้ใหญ่มันโคล่นทั้งต้น ผู้ใหญ่ก็ไปตัดกิ่งก้านมันออกเอาไปทำฟืน ตัดเตียนเหลือแต่ลำต้นกับกิ่งใหญ่ๆ

เด็กอย่างเราเกิดไอเดียสนุก  ชวนกันไปเล่น ไต่ขั้นไป แล้วก็กระโดดลงไปพื้นดิน วนกันคนละหลายรอบ

เราเป็นหญิง ใส่กระโปรงไปเล่น โดดสองรอบผาน พอรอบสาม หัวห้อยโตงเตงเลยคร้าผู้ชม กระโปรงไปเกียวอีกกิ่งเข้า ๕๕๕๕๕

ตกใจร้องให้จ๊ากกกกกกกกกกกเขล็ดจนตายเลยคร้าาาาา เพื่อนๆ ต้องรีบไปบอกผู้ใหญ่มาช่วยเอาลง 

ป.5   วิ่งเล่นตี่จับกับเพื่อนที่ รร. ไม่รู้สบัดคออิท่าไหน คอเคล็ด (ฮา) ปวดคอมากกกกกก

ครูให้กลับบ้านก่อนเพื่อน เลยต้องเดินคอเอียง น้ำตาคลอ พกความเจ็บปวดกลับบ้านคนเดียว  

ก่อนถึงบ้านต้องเดินผ่านไร่แตงโม  ป้าเจ้าของไร่ ตะโกนถามว่า อีหนูนนนนนน เองเป็นไรถึงเดินคอเอียงมาแบบนั้นนนนน

เลยตะโกนตอบป้าพร้อมกับร้องให้ไปว่า  หนูคอเคล็ดมันเลยหันไม่ได้จ้าป้าาาาาาาาา ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ปี่แตกทันที)

ป้าแกก็รีบเดินเข้ามาหาทันที แล้วก็ช่วยนวดคลายเส้นให้  พอได้คลายเส้นจากฝีมือป้าค่อยดีขึ้น ขยับหัวได้ตรงขึ้นมาหน่อย

แต่ก็ยังปวดอยู่ ป้าบอกค่อยเดินกลับนะหนู  เราขอบคุณป้า แล้วก็เดินกลับบ้าน ถึงบ้านแม่นวดยาให้ กินข้าว กินพารา นอน

ตื่นเช้าอีกวันหายเจ็บเหมือนฝันค่ะ   

ช่วง ม.ต้น ปั่นจักรยานตราจรเข้ไป รร.กับเพื่อนๆ ทุกวัน (4 โล) ถ.ลาดยาง 3 โล ลูกรังก่อนถึงบ้านอีก 1 โล

ทำเป็นกิจวัตรประจำวัน เหตุการณ์ปกติผ่านไปเกือบสองปี มีวันนึงมีกิจกรรมที่ รร.กลับช้า ไม่ทันเพื่อนๆ

เลยต้องปั่นกลับคนเดียว  กลางทางเจอไอ้โรคจิต มันยืนเล่นว่าวอยู่ข้างถนนตั้งใจให้เราเห็นมัน เรามองมาแต่ไกล

เหมือนมีเซ้นว่ามันทำอะไร  พอปั่นมาใกล้ก็ไม่มองมัน รีบปั่นจ้ำอ้าวๆ กลับบ้้านไปเล่าให้พ่อฟัง

พอไปแจ้งความที่โรงพักไว้ว่ามีไอ้โรคจิตแถวนั้น  

หลังจากนั้น พอวันไหนที่มีกิจกรรมที่ รร. ไม่มีเพื่อนร่วมทาง พ่อก็จะละจากงานแล้วปั่นจักรยานอีกคันออกมารับที่ปากทาง

ม.ต้น ม.ปลาย การเรียนแค่ พอใช้มาตลอด แต่เรียน ไม่เคยสอบตก ไม่เคยติด ร. ติดศูนย์  ฉลุยตลอด

ไม่เคยทำให้พ่อแม่กังวลเรื่องการเรียน เอาตัวรอดได้ดี อิอิ  การบ้านทำเองบ้างลอกบ้างเฉพาะอันไหนที่ทำไม่ได้จริงๆ

ด้วยความทีเป็นลุกคนโต ไม่มีพี่ให้ปรึกษา พ่อแม่ก็เป็นเพียงเกษตรกร ความรุ้ ป.4  แกก็สอนไม่เป็น  

ด้วยความคิดแบบเด็กๆ  จึงไม่เคยคิดว่าจะอยากได้เกรดดีๆ คิดแค่ขอให้ผ่าน เรียนไปแบบไม่มีจุดประสงค์

เย้ยยย มีซิ มีจุดประสงค์แค่ผ่านไง ฮาาาา   

สมัยนั้นไม่ค่อยมีคนเรียนมากนัก จบ ป.6 เขาก็เลิกเรียนกันแล้ว เลยทำให้ไม่มีการแข่งขัน เด็กเลยเฉื่อย

พอมหาลัย  ถึงพ่อจะเป็นเกษตรกร แต่พ่อก็แนะนำลูกว่า อยากให้เรียนบริหาร  จบมาจะได้นั่งทำงานในออฟฟิต

ไม่ตากแดดเหมือนพ่อแม่ จบแล้วจะได้หางานทำได้ง่ายด้วย จะได้มีรายได้ช่วยดูแลน้องๆ ช่วยพ่อ ไอ้เราตอนนี้ั้น

เกลียดตัวเลขมากกกกกกก  ใจอยากเรียนอะไรก็ไดที่มันง่ายๆ จบง่ายๆ  ฮาาาา  สมัยนั้นอยากเรียนไปทางคหกรรมศาสตร์

(ตัดเย็บเสื้อผ้า) ตามเพื่อนเพราะเห็นว่า มันน่าจะง่ายดี  ไม่ต้องอ่านหนังสือมาก แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเชื่อตามที่พ่อแนะนำ

ผลการเรียน จากมัธยม ลอกบ้าง ทำเองบ้าง กลายมาเป็นให้เพื่อนลอกซะงั้น   

 

วันที่ 3 บิ๊ก คลีนนิ่งเดย์อีกครั้ง ด้วยการ VOTE16

 

หมายความว่ายังไงครับ... ผู้ว่าคนเก่าเค้าทำสกปรกไว้เยอะหรือครับ...

แต่ก็มิได้นำพา

แยกถูกแยกผิดไม่ได้ เกินเยียวยาจริงๆ  

น่ารำคาญจริงๆ 

เขาให้เม้นตอบคำถามตามหัวกระทู้

แต่นี่มานั่งโค้ทคำตอบคนอื่นมาวิจารณ์ จิก กัด ความคิดเห็นคนอื่นอยู่ได้ตลกดี

และก็น่าแปลกนะที่ไม่ยักวิจารณ์อีกฝ่าย