Yasuhiro

ตกปลาได้กี่ตัวแล้วครับลุง

ตอนแรกผมกะจะอ่านเงียบๆ อย่างเดียว แต่กระทู้นี้ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงแสดงความคิดเห็นครับ

 

ส่วนตัวผมรู้สึกว่าเสรีไทยสมัยก่อนมันมีเสน่ห์ มีความน่าสนใจ มีความสนุกในการถกกับเพื่อนสมาชิกด้วยข้อมูล  แต่หลังๆ เนื่องด้วยหน้าที่การงานที่เปลี่ยนไป กับหลังๆ ผมรู้สึกว่ามีตัวอะไรก็ไม่รู้เพ่นพ่านเต็มบอร์ดไปหมด
และทำให้สัดส่วนกระทู้ที่น่าสนใจและมีสาระดีๆ ตกไปหมด ทำให้ผมเข้ามาอ่านในเสรีไทยจากทุกๆวัน จนตอนนี้แวะเข้ามาอ่านแค่สัปดาห์ละครั้งสองครั้งเพื่ออัพเดทข่าวที่อาจจะตกหล่นไป  และผมเชื่อว่าเพื่อนสมาชิกหลายคนก็อาจจะเป็นแบบเดียวกับผม  ระบบการรับสมาชิกของเสรีไทยมันมีข้อดี แต่การที่มีตัวอะไรเพ่นพ่านเต็มบอร์ดไปหมด มันก็สะท้อนให้เห็นว่าระบบการรับสมาชิกของเสรีไทยที่ผ่านมา มันยังไม่มีประสิทธิภาพมากพอ ผมจึงขอเป็นอีกเสียงที่สนับสนุนให้มีการปฎิรูประบบการรับสมาชิกของบอร์ดแห่งนี้ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นครับ

เมื่อครู่ผมกำลังคุยกับเพื่อนที่เมืองไทยผ่านเนต โดยผมบ่นไปว่า "อ่าน ข่าวเรื่องการแบนละครที่ช่อง ๓ อ่านข่าวเรื่ิองราวของอัสสัมชัญ (ไม่รวมพวกปัญหาที่จะกระทบต่อระบบเศรษฐกิจไทยเป็นจำนวนมหาศาลในปีนี้) มันทำให้เกิดความสงสัยว่า สังคมไทยมันแย่ได้ถึงขนาดนี้แล้วเหรอ"

 

เพื่อนผมทักกลับมาประโยคนึงว่า ผมกำลังลืมกรณีของเขาพระวิหารที่มีความเสี่ยงที่จะต้องเสียดินแดนเพิ่มอีกหรือเปล่า?
ประโยคนี้ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นได้ว่า คนในรัฐบาลชุดนี้ตั้งใจหาเรื่องแบนละครที่เป็นข่าว เพื่อให้คนส่วนใหญ่เปลี่ยนจุดสนใจมาเรื่องนี้ และวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้แทน เพื่อที่จะได้ไม่ไปโฟกัสเรื่องของเขาพระวิหารหรือเปล่า????

 

 

เพื่อนๆสมาชิกคิดเห็นกันอย่างไรบ้างครับ?

เรื่่องท่าเรือน้ำลึกที่ทวายนี่ ผมได้แต่ถอนหายใจและเสียดายโอกาสของประเทศไทยไปตั้งแต่บริษัทอิตาเลียน-ไทยให้งบสนับสนุนการวิจัยของสภาพัฒน์ซึ่งทำให้ผลวิจัยที่สภาพัฒน์จัดทำขึ้นเองก่อนหน้านั้นที่ระบุว่า ควรก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกที่ปากบาราที่สุดและไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เปลี่ยนมาเป็นทำที่ทวายดีที่สุดและหากก่อสร้างที่ปากบาราจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและไม่ควรสร้าง

จริงอยู่ที่ระยะหลังผมเปลี่ยนความคิดมาทางเห็นด้วยที่ไม่ควรไปดำเนินการก่อสร้างใดๆ ที่จะกระทบต่อระบบนิเวศน์ และสิ่งแวดล้อมแถวปากบาราเพราะบางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีในระยะยาวก็เป็นได้ แต่ผมรู้สึกรันทดใจทุกครั้งที่เห็นแม้วและพวกพยายามหาทางเข้าไปฮุบ เพื่อที่จะได้ผูกขาดในการบริหารจัดการในด้านที่เกียวข้องกับประเด็นนี้ ไม่ว่าจะเป็นการเขียน MOU ให้สิทธิแก่กลุ่มดูไบเวิร์ลเข้าศึกษาและได้รับสิทธิพิเศษก่อนในการจัดการบริหารแลนด์บริดจ์ ซึ่งเราก็รู้ๆกันว่าใครอยู่เบื้องหลัง หรือเรื่องท่าเรือน้ำลึกทวายที่ผมรู้สึกว่า รัฐบาลชุดนี้พยายามบีบเอกชนที่ไปวิ่งเต้นให้เกิดโครงการท่าเรือน้ำลึกทวายต้องคายหรือยอมให้พวกมันเข้าไปมีส่วนในการผูกขาดการบริหารจัดการ ซึ่งท้ายที่สุดแล้วประเทศชาติจะไม่ได้อะไรเลย และหากพม่าปิดด่านขึ้นมา มันจะเกิดอะไรขึ้นกับไทย แถมชาติต่างๆเร่งให้ความช่วยเหลือแก่พม่าซึ่งในอนาคตก็อาจจะไม่มีความจำเป็นที่จะต้องขนส่งผ่านประเทศไทยเลย

ข่าวนี้ผมอ่านแล้วรู้สึกเจ็บปวด
ขณะเดียวกัน กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนองครับ

ปล่อย เขา ไป

แรกๆผมเคยพยายามอธิบายอะไรให้ฟังด้วยความใจเย็น ก็อย่างที่เพื่อนๆสมาชิกเจอกัน
ต่อมา ผมรำคาญและไม่ชอบขี้หน้าเลย ก็อย่างที่เพื่อนๆสมาชิกรู้สึกกัน
พอมาวันนี้ ผมรู้สึกถึงคำว่าปล่อยวาง ถ้าคนเรามันแก้ไม่ได้ก็ปล่อยวาง ไม่ยุ่ง ไม่เข้ากระทู้ หรือข้ามที่เขาเขียนตอบมาก็พอครับ

กำ เรือดำน้ำ....ใครเค้าแจ้งขอเข้าน่านน้ำกันล่ะครับเพ่

เค้าดำเข้าไปซุ่มดูเงียบๆทั้งนั้นแหละท่าน

ตามหลักกฎหมายสากลและธรรมเนียมปฎิบัติต้องแจ้งครับ หากไม่แจ้งถือว่ามีเจตนาที่จะยั่วยุหรือก่อสงคราม ทุกอย่างมันมีธรรมเนียมปฎิบัติทางการทูตอยู่ ถ้าไม่คิดจะเคารพกติกาสากลก็ไม่ต่างอะไรกับพวกเสิอแดงที่เป็นอยู่

อื้ม ผมอยู่ที่โตเกียวมาก็นานหลายปี และติดตามการเมืองภายในญี่ปุ่นมาตลอด เพราะเป็นประชาชนผู้เสียภาษี ผมไม่รู้ว่าคุณไปดูข่าวและมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนมากขนาดไหนถึงได้เข้าใจนักการเมืองญี่ปุ่นผิดไปมากขนาดนั้น
ก่อนอื่นรัฐบาลญี่ปุ่นได้ทำการซื้อเกาะคืนจากเอกชนเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว ข่าวมันก็ออกทุกช่อง และที่สำคัญคือเกาะนี้ได้ถูกผนวกเข้ากับญี่ปุ่นตั้งแต่ปี 1893 ซึ่งได้มีการสำรวจและมีการบันทึกเป็นลายลักษณอักษรชัดเจนว่าไม่พบประมงจีน หรือมีชาวจีนไปตั้งหลักแหล่ง หรือตลอดจนมีการแสดงว่าเป็นส่วนหนึ่งของจีนแต่อย่างใด

หลังสงครามโลกสื้นสุดญี่ปุ่นยอมรับและตกลงคืนดินแดนที่ยึดคืนมาได้ระหว่างสงครามโลกหมด และคงไว้ในส่วนที่เป็นดินแดนของญี่ปุ่นจริงๆ ซึ่งรวมถึงหมู่เกาะเซนโกกุนี้ด้วย ซึ่งประชาคมโลกก็รับรู้และรัฐบาลจีนในยุคนั้นก็ยอมรับมาโดยตลอด แต่เมื่อมีการสำรวจทรัพยากรธรรมชาติในบริเวณหมู่เกาะดังกล่าวในช่วงต้นทศวรรษ60 มีการคาดการณ์ว่าบริเวณดังกล่าวมีทรัพยากรทางด้านพลังงานอยู่เป็นจำนวนมาก รัฐบาลจีนก็พยายามจะลากเขตน่านน้ำมาผนวกบริเวณนี้ดังกล่าวให้ได้ และพยายามอ้างไปถึงสมัยราชวงศ์หมิง ราชวงศ์ชิง
ซึ่งไอ้ข้ออ้างดังกล่าว มันฟังไม่ขึ้นพอๆกับเขมรเคยอ้างว่าสุรินทร์เป็นของมันมาก่อน

สำหรับประเด็นเรื่องเกาะเซนโกกุและบริเวณใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็นรัฐบาล ฝ่ายค้าน ตลอดจนภาคประชาชน รู้สึกเป็นไปในทางเดียวกันครับ ว่าจีนพยายามที่จะหาเรื่องลักไก่ฮุบหมู่เกาะบริเวณดังกล่าวไป และที่ผ่านมาจีนก็ทำการละเมิดน่านน้ำญี่ปุ่นมาโดยตลอดซึ่งผิดหลักกฎหมายระหว่างประเทศ ที่ผ่านมาญี่ปุ่นเป็นฝ่ายอดทนทุกครั้งเพราะไม่อยากให้กระทบต่อภาคเอกชนที่เข้าไปลงทุนในประเทศจีน ซึ่งที่ผ่านมาญี่ปุ่นได้เข้าไปลงทุนและเป็นคู่ค้าอันดับหนึ่งของจีนมาโดยตลอด และเพิ่งมาเป็นอันดับสองในต้นปีที่ผ่านมา หลังจากมูลค่าการค้าระหว่างจีนกับสหภาพยุโรปขยายตัวจนเป็นอันดับหนึ่ง

ทีผ่านมาเมื่อจีนประสบปัญหาการเมืองภายใน หรือปัญหาเศรษฐกิจชะลอตัว รัฐบาลจีนก็พยายามเล่นประเด็นชาตินิยมเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากประชาชน แต่การกระทำดังกล่าวมาแล้วสองสามครั้ง มันทำให้สองชาติที่เข้าไปลงทุนในจีนมากที่สุดได้แก่ ญี่ปุ่นและสหรัฐ ค่อยๆชะลอการลงทุนในจีนลง ประกอบกับค่าแรงในจีนสูงขึ้นด้วยในรอบสองสามปีที่ผ่านมา จีนเองโตได้เพราะการลงทุนจากต่างประเทศ ซึ่งเมื่อการลงทุนจากต่างประเทศชะลอตัวลง จีนเองก็จะรับผลกระทบไปด้วย ซึ่งจุดนี้มันทำให้ท่าทีของรัฐบาลจีนอ่อนลงทุกครั้ง เมื่อญี่ปุ่นและสหรัฐหมดความอดทนกับการกระทำของจีน

ขอเสริมเพิ่มเติมครับ เพราะว่าในหลายกรณีคนไทยหลายคนตัดเนื้อความมาไม่หมด และตัดมาเฉพาะส่วนที่ชอบ (แต่ไอ้ส่วนที่ตัดออกไปดันมีสาระสำคัญมากกว่า)
อย่างที่พูดๆกันว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ ไอ้คนที่เอามาใช้ดันเอามาไม่หมดทั้งประโยคที่ไอสไตน์ได้กล่าวไว้เต็มๆประมาณว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ แต่จินตนาการที่ว่าต้องมีพื้นฐานหรือที่มาจากองค์ความรู้หรือทฤษฎีที่มีอยู่เพื่อเอาไปพัฒนาองค์ความรู้ หรือสิ่งใหม่ๆ

พอตัดออกมาเหลือแค่จินตการสำคัญกว่าความรู้ แต่ไม่ได้มีการต่อยอด หรือตั้งบนองค์ความรู้ที่มีอยู่ ไอ้จินตนาการที่ว่า ก็แค่การคิดเพ้อเจ้อครับ

อ่านแล้วผมอ้าปากค้าง นิ่งไป 10วินาที ว่าคิดได้อย่างไร
อารมณ์ประมาณผู้นำของติมอร์ตะวันออกมายื่นข้อเสนอให้กับรัฐบาลชุดที่แล้วว่าจะขอเข้ามามีบทบาทแก้ไขปัญหาความขัดแย้งการเมืองของไทย (ตอนแดงเผาบ้านเผาเมือง)

ปัญหาความขัดแย้งด้านน่านน้ำเขตเศรษฐกิจพิเศษในทะเลจีนใต้ ตลอดจนการที่จีนไม่ยอมรับและไม่เคารพข้อกฎหมายระหว่างประเทศ หมายที่จะฮุบเอาเกาะเซนโกกุเป็นของจีนให้ได้ ก็เพราะความพยายามที่จะหาทรัพยากรด้านพลังงานมาใช้ในการประคับประคองอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของจีน เพื่อที่ประชาชนจะได้กินอิ่มนอนหลับ ไม่มาสนใจประเด็นปัญหาการเมืองภายใน และคนจะได้ไม่ไปหาเรื่องชุมนุมจนโค่นล้มระบอบการปกครองพรรคเดี่ยวของจีน

ผมสงสัยครับว่านายกไทยคนนี้จะแก้ไขปัญหาในเรื่องดังกล่าวได้อย่างไร ในเมื่ออีกฝ่ายคือจีน ที่มีความขัดแย้งด้านพรมแดนกับประเทศรอบข้างทั้งหมด มีการตั้งใจให้มีการชุมนุมต่อต้านประเทศที่ตนเองมีความขัดแย้ง (แต่พอเรื่องมันจะลามไปจนกระทบอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของจีน การชุมนุมดังกล่าว สามารถสงบและยุติได้ทันทีทันใด เป็นปาฎิหาริย์และอัศจรรย์แก่ชาติอื่นๆเป็นอย่างยิ่ง เพราะถ้าหากเป็นการชุมนุมที่เกิดจากประชาชนอย่างแท้จริงแล้ว การชุมนุมประท้วงดังกล่าวจะไม่สามารถสงบได้ทันทีที่รัฐบาลประกาศ)

สรุปสั้นๆคือนายกคนนีั้เหมือนกับนักโทษหนีคดี ที่คิดไปเองว่าตนเองมีความสามารถ ในขณะที่ความเป็นจริง ต่างชาติเขารู้ว่าอะไรเป็นอะไร และความสามารถที่แท้จริงมีแค่ไหน ไม่รู้มันจะไปขายขี้เท่อในเวทีโลกไปทำไม

ครับ เห็นทีผมจะต้องขึ้นคำเตือนในกระทู้นี้ "คำเตือน ห้ามดื่มเครื่องดื่มใดๆ ขณะอ่านกระทู้นี้ เพราะมันอาจจะทำให้คุณสำลัก หรือทำให้หน้าจอ หรือคีย์บอร์ดเปื้อนน้ำได้ เนื่องจากความฮาในบางความเห็นของเพื่อนสมาชิก"
(เพราะของผมสำลักไปแล้วครับ ตอนนี้เช็ดหน้าจอไป พิมพ์ไป)

พอดีผมเห็นหัวข้อกระทู้ว่าทางบันคี มูน ได้เชิญนายกไปบรรยายเกี่ยวกับสิทธิสตรี
เนื่องจากผมอยู่โตเกียวมาก็นานหลายปี (ปีที่ 6 แล้วครับ) ข่าวสารที่เกี่ยวข้องในเรื่องสิทธิสตรี ก็ไม่ค่อยได้ตามเท่าไหร่ เพราะสายที่ผมทำมันเป็นเรื่องการต่างประเทศด้านความมั่นคง
ไอ้กระผมก็เลยสงสัยว่าทั่นนายกของเรา ได้ดำเนินการอะไรที่เป็นรูปธรรมในด้านสิทธิสตรีบ้าง คือเท่าที่เห็นผ่านๆ ก็มีแค่ฝ่ายรัฐบาลพยายามล้างสมอง โฆษณาชวนเชื่อ แต่ไอ้โครงการ หรือนโยบายที่ผลักดันอย่างเป็นรูปธรรม ผมยังหาไม่เจอ

เพื่อเป็นการแก้ไขความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนของผม ผมเลยขอความอนุเคราะห์จากเพื่อนๆสมาชิก ช่วยอธิบาย หรือยกตัวอย่างมาให้ผมเห็นด้วยครับ
เพราะให้ผมมองตามตรง ผมไม่เห็นอะไรเป็นรูปธรรมในการผลักดันจากรัฐบาลชุดนี้

จริงๆมันจะไม่เป็นข่าวใหญ่หรอกครับ เพราะที่สหรัฐ เมื่อคุณออกจากตำแหน่งไปแล้ว คุณก็ไม่มีบทบาทอะไรต่อไป "When you're out, you out" เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง
ผิดจากบ้านเราที่หลายๆคน เมื่อออกจากตำแหน่งไปแล้่ว ยังยึดติดกับหัวโขนที่เคยใส่ แล้วคิดไปเองด้วยว่าตัวเองยังใส่หัวโขนนั้นอยู่
ถ้าแม้วไปเจอคิสซิงเจอร์จริง ก็คงถ่ายรูปมาแล้ว หรือว่าจะไปว่าจ้างบริษัทที่ปรึกษาของคิสซิงเจอร์เพื่อไปล๊อบบี้ แต่ก็นั่นอีกแหล่ะครับ ล๊อบบี้เรื่องอะไร ญาติตัวเองเป็นนายก และพรรคตัวเองเป็นรัฐบาลอยู่ มันก็ดูไม่สมเหตุสมผลอยู่ดี

จริงอยู่ที่คิสซิงเจอร์เป็นนักการทูตชื่อดังพอๆกับโจว เอินไหล แต่ก็นู่นสมัยนิกสัน มุมมองอะไรต่ออะไรของคิสซิงเจอร์ค่อนข้างเก่าเกิน (แต่ผมชอบอ่าน เพราะแกเป็นบุคคลสำคัญที่ผมชื่นชอบ แต่เรื่องการทูตจริงๆ โจว เอินไหลเหนือกว่าเยอะ (รายนี้ผมก็ชอบเหมือนกัน))
สรุปคือ ผมเห็นไอ้นักต้มตุ๋นคนหนึ่งพยายามปล่อยข่าวเพื่อให้ตัวเองดูน่าเชื่อถือ เป็นการดิ้นเฮือกสุดท้าย ก่อนไปลงนรกซะมากกว่า (กลับเมืองไทยก็ไม่ได้ เพราะน้องและลูกกะเป๋งไม่อยากให้กลับ แถมเผลอๆ ดับอนาถเหมือนมุสโสลินี ไปที่ไหนก็เขาต้องให้เข้าไปแบบไม่เต็มใจ แต่ต้องให้เข้าเพราะไม่อยากมีปัญหากับรัฐบาลไทย (ยกเว้นเรื่องน้ำมันในอ่าวไทย ที่เกี่ยวกับเชฟรอน)

เป็นตั้งแต่ยุคแม้วแล้วครับ ไอ้การประเมินตัวเลขทางเศรษฐกิจเช่น จีดีพี อัตราเงินเฟ้อ และอื่นๆ ในขั้นต้นหน่วยงานหลักๆ จะประเมินตามจริง ต่อมาในที่ประชุมระหว่างหน่วยงาน มันก็จะมีคนบางกลุ่มที่จะเอาใจรัฐบาล เข้ามาแย้งว่า ทั่นนายก คาดการณ์ว่าไทยเราควรจะโตประมาณนั้น ประมาณนี้ แล้วสุดท้ายในที่ประชุมดังกล่าวก็จะปรับตัวเลขให้สอดคล้องกับฝ่ายการเมือง (เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริงประมาณปี 2004 2005 ณ ห้องประชุมแห่งหนึ่งในกระทรวงการคลัง ผมเข้านั่งร่วมประชุมอยู่ด้วย ถามเพื่อนทีทำโดยตรงก็บอกว่าประเมินกันสามที่ ไม่ตรงกันซักที่ แต่จะสรุปตัวเลขออกมาตามที่ผู้มีอำนาจทางการเมืองอยากให้เป็น)

เสียหายไหม เสียหายสุดๆครับ ในเมื่อข้อมูลหรือตัวเลขที่ประเมินๆกันมันไม่ได้อยู่บนความจริง การวางนโยบายใดๆก็ตามจะถูกบิดเบือนไปด้วย เพราะสมมุติฐานเริ่มต้นก็เพี้ยนไปแล้ว แต่ที่แปลกคือ รัฐบาลที่นำโดยพรรคอื่นไม่เป็น เป็นแต่พรรคนี้ที่ abuse ในทุกๆด้่าน ทำให้ข้าราชการหลายคนกลัวกันหัวหดและยอมทำตัวเป็นพุ๊ดเดิ้ลให้กับรัฐบาล

ผมยอมรับในคำตัดสินและคำวินิจฉัยของศาล แต่ผมเลิกที่จะคาดหวังในคำตัดสินของศาลสำหรับกรณีที่เกี่ยวข้องกับเสื้อแดงไปแล้วครับ
ศาลท่านมีความเมตตามากไปหน่อย ถ้าเป็นประเทศอื่น มันไม่เรื้อรังมานานขนาดนี้ครับ