เมรีสีน้ำเงิน

เจตนาเผยแพร่ก็ถือว่ามีส่วนร่วมในการกระทำเหมือนกัน

คุณปุ๊กลุ๊กปลอมคะ ในข่าวเขาไม่ได้บอกเบอร์หรอกค่ะ

ไม่เคยโดนค่ะ
ตัวหนังสือ บางครั้งถ้าเขียนไม่ชัดเจน หรืออ่านไม่ชัดเจนก็เกิดปัญหาในการสื่อสาร
อยากให้ใจเย็นๆ. ถนอมน้ำใจ สามัคคีกันไว้
บางครั้งก็อย่าผลักมิตรให้เป็นศัตรูค่ะ

รักในหลวง ทำไมจะกราบพระบาทท่านไม่ได้ล่ะ แต่งชุดข้าราชการเต็มยศ เห็นในหลวงอยู่ตรงหน้า กราบไม่ได้เหรอ

งั้นผมขอเป็นประชาชนคนธรรมดา ที่พอเวลาเห็นในหลวงอยู่ตรงหน้า แล้วขอก้มกราบแทบพระบาท ด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นด้วยรักและภักดี ดีกว่าครับ

....ความรัก เคารพ ธรรมเนียมปฏิบัติ ระเบียบปฏิบัติ ส่ิงเหล่านี้บางเรื่องต้องแยกออกจากกันในบางครั้ง โดยเฉพาะการปฏิบัติงานอยู่ในภารกิจรับเสด็จ จะใช้ความรู้สึกอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดูธรรมเนียมปฏิบัติ หรือราชประเพณีด้วย คนเป็นข้าราชการต้องทำให้ถูกระเบียบปฏิบัติเวลารับเสด็จ
....การเป็นประชาชนธรรมดาถวายความเคารพอย่างไรตามความรู้สึกก็ไม่ผิดอยู่แล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการกราบ ถอนสายบัว เพราะทำด้วยความรักในพระองค์ท่าน..
แต่ข้าราชการต้องทำถูกต้อง
...จริงๆแล้วก็ไม่อยากเขียนเรื่องนี้ เพราะพวกเรารักพระองค์ท่านทุกคน. มีครั้งหนึ่งหลายปีมาแล้ว ที่สนามบินต่างจังหวัดแห่งหนึ่งวันที่ สมเด็จพระเทพฯ จะเสด็จพระราชดำเนินกลับจากทรงงานมีข้าราชการ ตำรวจ ทหาร ลูกเสือชาวบ้าน ประชาชนไปส่งเสด็จ. ทุกคนที่ยืนก็ถวายความเคารพตามระเบียบ แต่มีกระทาชายนายทหารท่านหนึ่งซึ่งไม่ได้แต่งชุดทหาร แต่แต่งชุดซาฟารี แต่ทุกคนในจังหวัดรู้อยู่ว่าเป็นทหาร และท่านก็รู้เพราะถวายงานตลอด จู่ๆก็ก้มลงกราบแทบพระบาท. ทุกคนก็ตกใจเพราะมิใช่ธรรมเนียม...ขอเล่าคร่าวๆแค่นี้นะคะ
....ที่อธิบายมาไม่ได้ว่าใครนะคะ. ก็อย่างที่บอก พวกเรารักพระองค์กันทุกคน

นายกฯสวมชุดข้าราชการ สวมหมวก การถวายความเคารพใช้ตะเบ๊หรือวันทยาหัตถ์ถูกต้องตามระเบียบ. แต่ถ้าไม่สวมหมวกการถวายความเคารพจะใช้การคำนับทั้งชายและหญิงจะปฏิบัติเหมือนกัน ส่วนการกราบส่วนใหญ่จะเป็นที่รโหฐาน (หรือที่ส่วนตัว...เท่าที่เคยเห็น) และที่เคยเห็นผู้ว่าฯจังหวัดไหนๆก็ไม่เคยก้มกราบจะใช้การตะเบ๊ะทั้งนั้น แต่ท่านวิทยา ผิวผ่องอาจจะเคยรับเสด็จสมเด็จพระบรมราชินีนาถ เวลาที่ท่านเสด็จส่วนพระองค์บ่อยๆ จึงคุ้นชินกับการกราบ ดังนั้นตรงนี้ก็ต้องแล้วแต่บริบทแวดล้อม..

....ปล.ไม่ได้เข้าข้าง...แต่ไม่อยากให้นำเรื่องนี้มาเป็นประเด็นเท่าไร...

...คำขวัญประจำจังหวัดนราธิวาสคือ "เมืองนราน่าอยู่" สมัยก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ปล้นปืนปี 47 เมืองนราเป็นเมืองที่น่าอยู่จริงๆ เมืองเงียบสงบ ถนนในเมืองมีสองสายหลักคือถนนเส้นเลียบปากแม่น้ำบางนรา และเส้นหอนาฬิกา สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญคือหาดนราทัศน์ และอ่าวมะนาว วัดที่สำคัญเช่นวัดชลธาราสิงเห อำเภอตากใบ หรือเรียกอีกชื่อคือวัดพิทักษ์แผ่นดินไทย ที่ได้ชื่อนี้เนื่องจากสมัยล่าอาณานิคมมีวัดตั้งอยู่ที่นี่ เราจึงอ้างอิงได้ว่าที่นี่คือผืนแผ่นดินไทย ทำให้ไม่ต้องเสียดินแดนในส่วนนี้ ที่สำคัญจังหวัดนราธิวาสมีพระตำหนัก ทักษิณราชนิเวชน์ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศานุวงศ์ ได้เสด็จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานไปประทับแรมเป็นประจำทุกปีในช่วงเดือนกันยายน-ตุลาคม ซึ่งสมัยก่อนเมืองนราธิวาสจะมีความคึกคักมากก็ในช่วงนี้ เนื่องจากมีข้าราชการจากส่วนกลางลงไปในพื้นที่แทบจะทุกกระทรวง ทบวง กรม เรียกได้ว่าปีทั้งปีเมืองนราฯจะมีรถติดก็คือช่วงนี้เท่านั้น ช่วงที่เหลือก็จะเงียบสงบมาก อำเภอสุไหง-โกลกยังมีความคึกคักมากกว่าตัวเมืองนราเสียอีก ประชาชนที่อยู่ในพื้นที่ซึ่งส่วนใหญ่ 90 เปอร์เซนต์เป็นอิสลามแต่ก็อยู่ร่วมกับชาวไทยพุทธได้อย่างสันติสุข...
...ได้แต่หวนคิดถึงวันเก่าๆที่มีความสุขของเมืองนราธิวาส อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันเมืองนราก็ยังน่าอยู่แม้จะมีสถานการณ์ความไม่สงบ เพราะที่จริงอยากเดินทางไปไหนก็ได้ตราบที่ที่แห่งนั้นมีถนนหรือเส้นทางเดินเท้าเข้าไปได้ ดังนั้น อย่าได้นำปัญหามาสุมให้ชาวนราเพิ่มขึ้นอีกเลย

...เรื่องจำนวนหมู่บ้านนั้นไม่อยากให้เอามาเป็นประเด็นเท่าไร เนื่องจากหากชุมชนมีการขยายตัวก็จะมีการแบ่งเขตการปกครองในตำบลและมีหมู่บ้านเพิ่มขึ้น. ตำบลบูกิตก็เช่นกันปี 2011 ได้้เพิ่มขึ้นเป็น 14 หมู่บ้านแล้วในบางเวบก็มี (ขออภัยลิงค์ไม่เป็นค่ะ) ท่านที่เก่งๆลองหาข้อมูลดูได้ค่ะ..
...ประเด็นสำคัญที่อยากจะถามก็คือ ปัญหาของจังหวัดชายแดนภาคใต้มีโครงสร้างที่สลับซับซ้อนหลายมิติจนทุกวันนี้รัฐยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาเหล่านั้นให้คลี่คลายลงไปได้ มิหนำซ้ำยังทวีความรุนแรงเรื่อยๆ ดังนั้นการตั้งหมู่บ้านเสื้อแดงยิ่งเป็นการเพิ่มความซับซ้อนของปัญหาในพื้นที่ให้มากยิ่งขึ้นหรือไม่? สิ่งที่เกิดขึ้นในพื้นที่ทุกวันนี้มันยังไม่เพียงพออีกหรือถึงต้องเอาเรื่องปัญหาเรื่องสีเสื้อเข้าไปเติมจะไม่เป็นการสร้างความแตกแยกให้มากยิ่งขึ้นอีกหรือ?...คนเราเห็นต่างไม่ผิด เพราะถ้าเห็นเหมือนกันก็ไม่เกิดการพัฒนา แต่การสร้างแนวร่วมด้วยวิธีการอย่างนี้ในทางการเมืองคงไม่เกิดการพัฒนาหรือสร้างสรรค์ใดใดในพื้นที่แห่งนี้แน่นอน...