นาย A : แมร่งหิวโว้ย อยากกิน แดรกอะไรก็ไม่อร่อยนาย B : แล้วเอ็งอยากกินอะไรนาย A: อยากกินของอร่อยนาย B: แล้วของอร่อยๆ ของเอ็งนี้อะไร ข้าจะได้หามาให้แดรกนาย A: ของอร่อยก็คือของอร่อยนาย B : งั้นเอ็งกินไรดี ข้าเลือกให้ ถ้าเอ็งเลือกไม่ได้ ข้าเลือกให้ จะได้รู้ว่าอะไรที่มันอร่อยของเอ็ง ข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง ข้าวแกง ไหมนาย A : เชี้ยๆๆ เอ็งคิดว่าทั้งโลกมีอาหารอยู่ 3 สาม เหรอไง ไอ้โง่นาย B: เอ้อ ข้ารู้ ไม่ได้มีอาหารแค่ 3 อย่าง ในโลกมีเป็นแสนๆ แต่เอ็งไม่เลือกนิ ว่าจะเอาอะไร ข้าจะรู้ได้ไง อะไรที่เอ็งว่าอร่อยนาย A: ของอร่อย ก็คือของอร่อย มันเป็นนามธรรม เอ็งไม่เข้าใจหรือนาย B: เอ้อ รู้ ว่าของอร่อย แล้วของอร่อยของเอ็งที่เป็นรูปธรรมคืออะไร ที่มันเป็นอาหาร แล้วที่เอ็งอยากกิน ที่เอ็งว่ามันอร่อยนาย A: ก็คือของอร่อยไง เอ็งนี้ไม่เข้าใจเลยใช่ไหม แถมยังมาดูถูกของอร่อยอีกนาย B: แสร่ด เอ็งก็บอกว่าดิว่า ของอะไรที่เป็นชื่ออาหารของเอ็งคืออะไรนาย A: "ไม่รู้โว้ย" พอใจยังนาย B: แสร่ดด ถามแล้วไม่รู้ แล้ว เจือก อยากกินของอร่อย งั้นก็จงหิวต่อไป นึกได้แล้วค่อยหาแดรก นึกไม่ออก ก็นอนให้เน่านอนตายไปซะ ไปต้องแดร่ก
ผมออกตัวก่อนว่า ไม่ได้ต้องการจะเอาแพ้เอาชนะก่ะใคร นะจ๊ะ ถ้าคุยกันดีๆได้ ก็จะคุย
แต่ถ้าคุยไม่ได้ ก็บ๊ายบาย ทางใครทางมัน ผมขอไม่เห็นด้วยเรื่อง ของอร่อย ที่บอกว่า
หิวข้าวแต่ไม่บอกว่าจะกินอะไร? ของอร่อยคืออะไร? ตอบไม่ได้ ก็จงหิวต่อไป
ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย บริบทแบบนี้ มันเถียงได้ไม่จบ เช่น ฝรั่งกินไก่งวง บอก "อร่อยที่สุด"
แต่คนไทยอย่างผม บอกไม่ชอบ เพราะทั้งจืดทั้งมีกลิ่นสาป "อร่อยตรงไหน?วะ"
จับไปยัดไส้ก็แล้ว ก็งั๊นๆแหละ สรุปคือ ไก่งวงที่พวกคุณชอบ ผมไม่ชอบครับ
หรืออีกบริบทนึง คนที่กินยาก จะไกลแค่ก็จะถ่อสังขาร เพื่อไปหาของอร่อยกิน
จะเป็นจะตาย แต่กับคนกินง่าย ไม่เรื่องมาก หิวเมื่อไหนก็จ่อมตรงนั้น
ข้าวผัดกะเพรา ง่ายๆ จบเลย แค่คนๆเดียว ยังเรื่องมากได้ขนาดนี้
สรุปว่า จะคนดี หรือ ของอร่อย มันคือ นามธรรม ครับ
คิดแทนคนอื่น โดยทึกทักเอาเองว่า อันนี้ อร่อย อันนั้น ไม่อร่อย
แล้วพยายามจะให้คนอื่น คิดแบบเรา ผมว่า มันไร้สาระน่ะครับ
ปัญหาคือ อยากกินของอร่อย อยากกิน อยากกิน คนถามแล้ว ว่าอยากกินอะไร แต่ตอบว่า "ไม่รู้โว้ย" ครับ
ถ้าเอ็งตั้งใจอ่านดีๆ ไม่รีบร้อน มันแสดงอยู่แล้วว่า คนหิว อยากหาของอร่อยกิน ถามแล้วอยากกินอะไร ก็ไม่ตอบ ตอบแค่หิว ก็เลยหามาให้เลือก ของกินมาให้ ชอบแบบนี้ไหม แบบนั้นไหม เพราะคนอยากกินของอร่อย บอกไม่ได้ว่า อะไรที่มันอร่อย สุดท้ายของกินมีเป็นแสนรายการ ตอบได้คำเดียว "ไม่รู้โว้ย" ว่าอะไรอร่อย ทั้งที่ตัวเองหิว อยากกินของอร่อย
มองตัวคุณดีกว่าว่าอ่านบทสนทนาที่ผมพิมพ์ ดีมากน้อยแค่ไหน และคุณเข้าใจประเด็นแค่ไหน 
เขามาเชียร์ผมไม่ว่า แต่ถ้าอ่านแล้วยัง งงๆ ก็ ตั้งสติ แล้วอ่านใหม่
อีกประเด็นหนึ่ง
ผมออกตัวก่อนว่า ไม่ได้ต้องการจะเอาแพ้เอาชนะก่ะใคร นะจ๊ะ ถ้าคุยกันดีๆได้ ก็จะคุยแต่ถ้าคุยไม่ได้ ก็บ๊ายบาย ทางใครทางมัน
ผมก็ออกตัวก่อน บทสนทนา ผมไม่ได้ไปพางพิงคุณ แต่คุณจะเดือดร้อนแทน อันนี้เรื่องของคุณ แล้วผมก็ไม่ได้คิดไป quote กลับหาคุณ หรือไปนั่่งถามคุณ แต่คุณ เจือก เอง ก็ว่าไปอย่าง
Edited by โคนัน, 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555 - 12:32.
