582 replies to this topic

[Lucy Van Pelt]

เท่าที่อ่านมา 12 ข้อนี่ผมว่าทำได้เลยน่าจะเป็นข้อแรกๆ แต่ด้านการปฏิบัติข้อหลังๆมันต้องใช้เวลาและความรอบคอบอย่างมาก คือข้อแรกๆอาจจะทุเลาปัญหาไปได้บ้าง แต่มันเหมือนกับดับไฟไม่สนิท ถ้าข้อหลังๆทำได้อย่างไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ปัญหาอาจจะปะทุขึ้นมาใหม่ได้ แต่อาจจะม่รุนแรงมาก ถ้าอนุมานว่าข้อแรกๆได้ผล คือสามารถทำให้คนในพื้นที่เชื่อใจรัฐได้ 

 

ขอเสนอคุณเชฯมีเงื่อนไขหลายอย่างเหมือนกันครับ แต่ของแบบนี้ก็ต้องช่วยกันคิดให้รอบๆด้าน

[เช never die]

หรือเนื้อหาหลักๆมันก็จะแบ่งเป็นได้ประมาณสองช่วง ช่วง 7 วันแรก ต้องทำข้อที่ 1 ถึงข้อ 5 ให้เสร็จภายใน 7 วันให้ได้ก่อน

 

และถ้าทำได้ ลูกมันจะถูกโยนกลับไปให้แนวร่วมและผู้ก่อความไม่สงบต้องต่อสู้กันทางความคิดกันเอง ประมาณว่าชาวบ้านเค้าก็จะพูดกันไปทั่วว่า ให้มันขอโทษมันก็ขอโทษแล้ว ถูกต้องตามหลักจารีต ทหารแถวนี้ก็ไม่มีแล้ว กฏหมายพิเศษอะไรก็ไม่มีแล้ว ฆ่าคน-ยิงคน อะไรที่พวกเอ็งไปทำกันมาเค้าก็ไม่เอาผิดแล้ว เค้าหยุดแล้ว แล้วเอ็งล่ะ เอ็งจะไม่หยุดเลยหรือไงวะ ประมาณนี้ มันจะเกิดการปะทะทางความคิดระหว่างแนวร่วมกับผู้ก่อความไม่สงบเอง 

 

แล้วจากนั้น วันที่ 8 โดยประมาณก็ตั้งโต๊ะรับซื้อปืน M16 คืน ผมให้กระบอกละล้านก็ได้ ทีนี้ลูกมันก็จะถูกโยนกลับไปในกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบด้วยกันโดยตรง เกิดการปะทะทางความคิดกันเอง บ้างก็เห็นด้วยกับชาวบ้านที่เป็นแนวร่วม แถมได้เงินล้านไปตั้งตัว ส่วนที่ไม่เห็นด้วยก็อาจจะเพราะไม่แน่ใจว่าทางการจริงใจแก้ปัญหาจริง อาจรอดูท่าทีซักพัก (ช่วงนี้เสียงปืนเสียงระเบิดน่าจะสงบลงแล้ว) หลังจากพรรคพวกกลับมาพร้อมเงินล้าน ที่เหลือก็ไม่มีใครอยากแยกดินแดนแล้ว เอาเงินล้านไปตั้งตัวดีกว่า

 

ปืน M16 ประมาณ 500 กระบอก(ที่ปล้นไปล็อตแรกกับที่ฆ่าทหารแล้วชิงไป) ก็เป็นเงินแค่ 500 ล้าน This is a Peanut.

[Lucy Van Pelt]

ถ้างั้นความเสี่ยงในย่อหน้าที่สองนี่คุณเชฯคิดว่ามีโอกาสที่จะไม่สำเร็จไม๊ครับ? คือเมื่อชาวบ้านกับผู้ก่อความไม่สงบต้องปะทะกันด้านความคิดแล้ว ความเป็นไปได้ที่ผู้ก่อความไม่สงบจะชนะมีแค่ไหน? และถ้าชนะ จะมีแก้ไขอย่างไร? ดูเหมือนจะมีความเสี่ยงสูงทีเดียว

[เช never die]

ถ้างั้นความเสี่ยงในย่อหน้าที่สองนี่คุณเชฯคิดว่ามีโอกาสที่จะไม่สำเร็จไม๊ครับ? คือเมื่อชาวบ้านกับผู้ก่อความไม่สงบต้องปะทะกันด้านความคิดแล้ว ความเป็นไปได้ที่ผู้ก่อความไม่สงบจะชนะมีแค่ไหน? และถ้าชนะ จะมีแก้ไขอย่างไร? ดูเหมือนจะมีความเสี่ยงสูงทีเดียว

 

ผมเชื่อว่ามันจะได้ผลพันเปอร์เซ็นต์ครับโดยหลักคิดที่ว่า ...

 

1.อันนี้เป็นธรรมชาติครับ ไม่มีมนุษย์ปรกติคนไหนชอบ หรือมีความสุขกับการใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความไม่สงบครับ

 

2.อย่างที่เคยบอกใว้ครับ ในกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบหลายๆคนก็ไม่ใช่ขี้ไก่ แต่ตรงกันข้าม หลายคนมีการศึกษาดี นักการเงินการธนาคารก็มี วิศวะก็มี หมอก็มี ฯลฯ และเค้ารู้ครับ ถึงแม้จะรบสงครามกองโจรจนชนะรัฐไทยได้ ก็ไม่ใช่ว่าพื้นที่นี้จะมีสันติภาพได้ง่ายๆ ตัวอย่างจากนักรบศักดิ์สิทธิ์ในอาฟกานิสถานเป็นตัวอย่างให้เค้ารู้ๆกันอยู่แล้ว ตอนรบกับสหภาพโซเวียต ทุกกลุ่มทุกฝ่ายก็ร่วมร่วมใจกันดีแบบหลวมๆ พอรบชนะโซเวียต เสร็จแล้วก็หันปากกระบอกปืนมาฆ่าพวกเดียวกันเองเพื่ออำนาจ นี่ก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นพูโลใหม่ บีอาร์เอ็น หรืออาเคเค ไปจนถึงกลุ่มเล็กกลุ่มย่อยที่เป็นชาวบ้าน ฯลฯ ตอนนี้ก็ยังร่วมมือร่วมใจกันดีแบบหลวมๆ แต่ถ้าวันหนึ่งที่รัฐไทยยอมให้มีเอกราชและอธิไตยเป็นของตัวเอง พวกนี้ก็จะลุกขึ้นมาฆ่ากันเองเพื่อแย่งชิงอำนาจ พวกนี้เค้ารู้ครับ ดังนั้นถ้ามันจะมีหนทางใดที่จะไม่ไปถึงจุดนั้น พวกนักคิดในกลุ่มนี้นั้น ย่อมต้องเห็นด้วยโดยมิอาจปฏิเสธ

 

3.ส่วนของพี่แม้วเราก็มีแค่สองทางเลือก ตามแนวทางแก้ไขในหัวข้อที่.1. ละครับ

Edited by เช neverdie, 12 February 2013 - 08:23.

[เช never die]

ขอทำความเข้าใจในประเด็นเรื่องภาษาอีกนิดนึงครับ ...

 

โดยข้อเท็จจริง "ภาษามาลายู" ไม่มีอยู่ในโลกนี้ครับ ส่วนภาษาพื้นเมืองที่คนมาเลย์เซีย 20 กว่าล้านคนใช้ ภาษาพื้นเมืองที่คนอินโดนีเชีย 260 ล้านคนใช้ และภาษาพื้นเมืองที่คนในห้าจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทยใช้นั้น มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า "ภาษาบาฮาร์ซา" โดยแยกย่อยเป็น "บาฮาร์ซามาเลย์เซีย" "บาฮาร์ซาอินโดนีเซีย" "บาฮาร์ซาปัตตานี" แต่ภาษา "บาฮาร์ซาปัตตานี" คนจะไม่ค่อยเรียกกัน แต่จะเรียกว่า "ภาษายาวี" ทำไมจึงเรียกว่า "ภาษายาวี" มันมีที่มาครับ

 

ขอวกกลับมาที่ที่มาของภาษาบาฮาร์ซา เริ่มมีใช้ตั้งแต่ราวๆพุทธศตวรรษที่ 12 ในราชอาณาจักรศรีวิชัย (srivijaya) มีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เกาะชวา คนทั่วๆไปก็เลยเรียกรวมๆว่าภาษาชวา(Java) ในยุคที่รุ่งเรืองสุดๆของอาณาจักรศรีวิชัย มีอาราเขต เกาะชวา เกาะสุมาตรา เกาะลังกา บังคลาเทศ(พวกโรฮิงญาก็ใช้ภาษานี้) ตอนใต้ของฟิลิปินส์(เกาะมินดาเนา) และกินพื้นที่มาถึงภาคใต้ของไทยเกือบทั้งหมด มีทั้งภาษาและตัวอักษรเป็นของตนเอง

 

ต่อมาพวกดัชท์เข้าครอบครองอินโดนีเชีย พวกอังกฤษเข้าครอบครองคาบสมุทรมาลายู พวกนักการศึกษาทั้งดัชท์ทั้งอังกฤษก็ประมาณว่าขี้เกียจมาเริ่มต้นศึกษาตัวอักษรชวา ก็เลยเอาง่ายเข้าว่า ปรึกษากันแล้ว ก็เลยเอาตัวอักษรโรมันมาใช้ออกเสียงในภาษาชวา(บาร์ฮาร์ซา) แล้วเรียกตัวอักษรโรมันที่เอามาออกเสียงในภาษาชวา(บาร์ฮาร์ซา)นี้ว่าตัวอักษร "โรมี" หรือ "รูมี"

 

ตอนนี้ก็เท่ากับตัวอักษรชวาได้สูญหายไปจากอินโดนีเซียและมาเลย์เซียแล้ว แต่เนื่องจากห้าจังหวัดชายแดนใต้ของไทยไม่ได้ตกเป็นอาณานิคมของชาติตะวันตก ดังนั้นภาษาชวา(บาฮาร์ซาปัตตานี) จึงยังคงรูปลักษณ์ตัวอักษรชวาแบบดั้งเดิม จึงมีชื่อเรียกทั้งตัวอักษรและภาษาชวา(บาฮาร์ซา)ในพื้นนี้ว่า "ภาษายาวี"

 

ถามว่า "ภาษาบาฮาร์ซา" ในพื้นที่ทั้งสามแห่งแตกต่างกันไหม ก็ต้องบอกว่าแตกต่างกันในคำศัพท์บ้างแต่ 90 % จะใช้คำศัพท์เหมือนกัน ออกเสียงเหมือนกัน ใช้สื่อสารกันได้

 

ดังนั้นที่เรียกันว่า "ภาษามาลายู" นั้นไม่มีในโลก เป็นแค่คำสแลงที่พวกเจ้าอาณานิคมใช้คุยกับพวกเฮ้าส์ออฟลอร์ดของไทยในยุคอาณานิคม

 

ดังนั้นถ้าต่อไปเวลาผมพูดถึง "ภาษาบาฮาร์ซา" ก็หมายถึงภาษามาลายู ภาษายาวี ภาษาชวา ที่คนพื้นถิ่นแถวนี้ทั้งหมดใช้กันนะครับ

 

งงไหม..

[เช never die]

ขอสรุปผลได้ผลเสียจากการดำเนินตามแนวทาง 12 ข้อของผม ....

 

เราไม่ต้องสูญเสียชวิตทหารและประชาชนเพิ่มเติมขึ้นไป จากเหตุการความไม่สงบในพื้นที่นี้อีก เพราะสามารถเอาอาวุธสงครามออกมาจากพื้นที่ได้หมด และสามารถทำให้เป็นไปได้ในการนำสันติสุขกลับมาสู่พื้นที่อย่างรวดเร็ว(ไม่น่าจะเกินภายใน 1 เดือน)

 

เปรียบเทียบกับของคุณเฉลิมที่ต้องการเพิ่มเติมการประกาศกฏอัยการศึกในพื้นที่ ขอบอกว่านี่มันคือการราดน้ำมันลงบนกองไฟอีกรอบชัดๆ และไม่มีหลักประกันอะไรได้เลยว่าจะไม่ถูกตอบโต้อย่างรุนแรง และต้องสูญเสียชีวิตทหารอีกไม่รู้กี่นาย และโดยไม่มีคำตอบที่ชัดเจนว่าจะเอาอาวุธสงคราม 500 กระบอกกลับมาคืนทางการได้อย่างไร และไม่มีคำตอบเลยว่าเหตุการความไม่สงบนี้จะไปสิ้นสุดตรงไหน

Edited by เช neverdie, 12 February 2013 - 09:54.

[Super@2]

ผมว่ารัฐบาลไม่ได้สนใจหรอก นี่ก็จะ"ประกาศเคอร์ฟิว"ในวันที่ 15 ก.พ.นี้แล้ว

[เช never die]

ผมว่ารัฐบาลไม่ได้สนใจหรอก นี่ก็จะ"ประกาศเคอร์ฟิว"ในวันที่ 15 ก.พ.นี้แล้ว

 

งั้นก็ปล่อยประเทศไปตามบุญตามกรรมในมือโจรครับ

 

ค้าขายอะไรจะรวยเร็วเท่าค้าขายสงคราม ไม่มีอีกแล้ว

[kaidum]

โดนใจครับน้าเช เริ่มจากแสดงความบริสุทธิ์ใจ แล้วเข้าสู่
การเข้าถึง พัฒนาไปพร้อมกัน แม้ลึกๆผมเชื่อว่าจะมีปัญหาย่อย
คอยก่อกวนแน่นอน ก็ยังกล่าวได้ว่า เรากำลังจริงใจในการ
แก้ปัญหา อันน่าจะเกิดความรู้สึกที่ดีต่อผู้ถูกกระทำ และผู้รู้เห็น
แต่ผมยังไม่เชื่อโดยอัตลักษณ์ของแม้ว ว่าจะยอมรับเงื่อนไขข้อที่หนึ่งได้
โดยนิสัยความไม่ยอมใคร ไม่ยอมแพ้ และไม่ยอมรับ

ล่าสุดที่บ้านผม น้าชายโดนโจรยิง นัดแรกไม่โดน นัดสอง สาม
ด้าน แล้วมันวิ่งขึ้นมอไซด์หนีน้าเห็นหน้าคนยิงชัดเจน ไม่ใช่คนละแวกบ้าน
น้าไม่ได้พกปืน เพราะห่างจากบ้านไม่เกินสองกิโล ถือว่าแกเอง
ก็ประมาท
ลักษณะตามที่น้าบอกคือ เหมือนคนแขกพม่า ทำให้ผมคิดถึงโรฮิงญา
ตอนนี้พยายามหาข้อมูลในพื้นที่เพิ่มเติม แต่ถ้าเป็นจริง
ประเด็นใหม่ ก็กำลังเกิดขึ้นในสามจังหวัด

[เช never die]

ก็คิดอยู่เหมือนกันครับ ไอ้แม้วกับเหล่าสาวกมันคงไม่ยอมรับผิดง่ายๆ แต่ก็ตามที่กระทู้นี้ได้บรรยายมาโดยระเอียดแล้ว แล้วก็จะประทับใว้ในลายเซ็นต์ของผมตลอดไป คลิ้กเบาๆที่ลายเซ็นต์ของผมเมื่อไหร่ ก็จะรู้แจ้งเห็นจริงเรื่องไฟใต้กัน และมันจะเป็นประวัติศาสตร์ฉาวโฉ่ติดตัวตระกูลชินวัตรตลอดไป ไม่สามารถเปลี่นแปลงได้ครับ

[ดอน]

อย่าลืม  เอาไปให้มาร์ค ใส่ลงในพิมพ์เขียว  ออกแบบประเทศไทยด้วยนะ  เผื่อผู้คนเห็นด้วย  จะได้เลือก 

ปชป. เยอะๆ  จะได้ชนะเลือกตั้งบ้าง

ออกแบบนานแล้วนะ  ไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้

[เช never die]

อย่าลืม  เอาไปให้มาร์ค ใส่ลงในพิมพ์เขียว  ออกแบบประเทศไทยด้วยนะ  เผื่อผู้คนเห็นด้วย  จะได้เลือก 

ปชป. เยอะๆ  จะได้ชนะเลือกตั้งบ้าง

ออกแบบนานแล้วนะ  ไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้

 

จะรับข้อเสนอใว้พิจารณาครับ

 

ปล.มาเต็ม...  พวกควายแดง .. หึ หึ คุยกันเรื่องไอ้แม้วจุดไฟไฟใต้ ดันวกไปหามาร์ค

Edited by เช neverdie, 12 February 2013 - 14:46.

[kaidum]

แม้วก่อไว้ แล้วส่งพิมพ์เขียวการแก้ให้มาร์ค
ตามสคริปต์เป๊ะๆ หึหึ

[Axis Kernel]

ในช่วงปีต้นทศวรรษ 2520 (1980s) และช่วงปลายทศวรรษ 2530 (1990s) กลุ่มแบ่งแยกดินแดนติดอาวุธที่ต่อสู้มาอย่างยาวนาน

(พูโล, บีอาร์เอ็น, บีไอพีพี, จีเอ็มไอพี และอื่นๆ) ซึ่งกระทำการในช่วงปลายทศวรรษปี 2500 (1960s)ได้หยุดไป ทหารราบเหล่านี้ได้วางอาวุธ กลับไปยังหมู่บ้านที่จากมาและหยิบจับสิ่งที่เคยทิ้งมาผู้นำกลุ่มแบ่งแยกดินแดนเหล่านี้หลายคนยังคงอาศัยอยู่ในต่างแดนและถือสัญชาติของประเทศที่อาศัยอยู่ในช่วงขาลงของการก่อความไม่สงบ

 

แต่ตั้งแต่ปี2547 (2004) ที่กลุ่มแบ่งแยกดินแดนมาเลย์-มุสลิมรุ่นใหม่ได้เข้าสู่วงจรนี้นั้นผู้นำกลุ่มแบ่งแยกดินแดนรุ่นเก่าๆที่ได้ต่อสู้มาอย่างยาวนานได้ตัดสินใจว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะกลับมาใหม่บ้างก็ไปทางองค์กรเอกชนที่ทำงานเชี่ยวชาญด้านการเป็นตัวกลางเจรจาในขณะที่บางคนก็หันหน้าขอความช่วยเหลือสนับสนุนจากรัฐบาลของประเทศเพื่อนบ้านและองค์กรต่างชาติอย่าง องค์การการประชุมอิสลาม (Organisation of Islamic
Conference - OIC) ในการประสานอำนวยการประชุมกับฝ่ายไทยการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของ “กระบวนการสันติภาพ” ก็ได้ปรากฏขึ้นและทุกทุกกระบวนการก็เกี่ยวกับอาณาเขตดินแดน

 

จากมกราคม๒๕๔๗ ถึง พฤศจิกายน ๒๕๕๔ เกือบ ๘ ปีมีเหตุการณ์ความรุนแรงเกิดขึ้นทั้งสิ้น ๑๑,๓๓๒ เหตุการณ์
มีผู้สูญเสียจากเหตุการณ์ความรุนแรงทั้งสิ้น ๔,๙๘๔ ราย มีผู้บาดเจ็บจากเหตุการณ์ความรุนแรงทั้งสิ้น ๘,๓๑๑ ราย 

 

เฉลี่ยแล้วในวันหนึ่งๆ มีผู้เสียชีวิต ๑.๗ คน หรือราว ๆ เกือบ ๒ คน / วัน  ในจำนวนผู้เสียชีวิตเป็นมุสลิม ๕๙ เปอร์เซ็น หรือประมาณเกือบ ๓,๐๐๐ คน ผู้สูญเสียเป็นพุทธ ๓๘เปอร์เซ็น หรือประมาณ เกือบ ๒,๐๐๐ คน

 

ในจำนวนผู้บาดเจ็บเป็นมุสลิม ๓๒ เปอร์เซ็น หรือประมาณ ๒,๖๐๐ กว่าคน  ในจำนวนผู้บาดเจ็บเป็นพุทธ ๖๐ เปอร์เซ็น หรือกว่า ๕,๐๐๐ คน ราษฏร –คนธรรมดาสามัญ ตกเป็นเหยื่อความรุนแรงมากที่สุด หรือ ราว ๕๐ เปอร์เซ็นของเป้าโจมตี  ในขณะที่ทหารและตำรวจมีอยู่เพียง ๑๓ เปอร์เซ็น เด็กกำพร้า ๔,๗๐๐ คน หญิงหม้าย ๒,๒๐๐ คน 

 

ความจริงไทยมุสลิมกับไทยพุทธในสยามประเทศต่างก็มีบทเรียนไม่ต่างกันนั่นก็คือ การเป็นชนกลุ่มน้อยของกันและกัน

 

ในสังคมสยามประเทศมุสลิมคือ ชนกลุ่มน้อย และในสังคมจังหวัดชายแดนภาคใต้ ไทยพุทธ คือ ชนกลุ่มน้อย 

กระทั่ง สองอย่างนี้ คือบทเรียนที่ต่างคนต่างได้เรียนรู้มาเท่ากันและสูญเสียมาไม่ต่างกันทว่าผลพวงแห่งความรุนแรงทั้งหมดเหล่านี้
กลายเป็นคำถามอย่างเดียวที่เกิดขึ้นในพื้นที่ นั่นก็คือความไม่เหมือนระหว่างไทยพุทธ-ไทยมุสลิม

 

“เราจะอยู่ร่วมกันได้ไหม หากได้แล้ว ได้อย่างไร (เมื่อทั้งสองต่างมีบทเรียนมาไม่ต่างกันและสูญเสียมาเกือบจะเท่ากัน) ?”

 

มีการย้ายถิ่นฐานทั้งภายในภูมิภาคและภายนอกภูมิภาคของชาวพุทธประมาณ  ๓๐เปอร์เซ็น มีการย้ายถิ่นฐานทั้งภายในภูมิภาคและนอกภูมิภาคของมุสลิม ประมาณ ๑๐เปอร์เซ็น  “คดีความมั่นคง” ตั้งแต่ปี ๒๕๔๗ – ตุลาคม ๒๕๕๔ ทั้งสิ้น ๘,๑๙๘ คดี ในจำนวนนี้มีเพียง ๒๔ เปอร์เซ็น หรือเกือบ ๒,๐๐๐ คดีที่รู้ตัวผู้ก่อการ 

 

คดีความมั่นคงตั้งแต่๒๕๔๗ - ตุลาคม ๒๕๕๔ ทั้งสิ้น ๘,๑๙๘ คดี ในจำนวนนี้จับกุมตัวได้ประมาณ ๑๗ เปอร์เซ็น ๑,๓๘๕ คดี
เจ้าพนักงานสอบสวนส่งฟ้องเพียง ๒๐ เปอร์เซ็น หรือ ๑,๖๔๑ คดี  ศาลพิพากษาลงโทษในคดีความมั่นคงเพียง ๕๕ เปอร์เซ็น หรือประมาณ ๒๔๓ คน และคดียกฟ้อง ๔๕ เปอร์เซ็น หรือประมาณ ๒๔๑ คน

 

เราต่างผ่านอะไรมาเหมือนกันไม่ว่าจะเป็นช่วง ๒๕๔๗ คดีปล้นปืนกองพันพัฒนาที่ ๔ , คดีอุ้มหายทนายสมชาย นีละไพจิตร ,เหตุการณ์ยิงถล่มมัสยิดกรือเซะ,เหตุการณ์นองเลือดที่ตากใบ,เหตุการณ์ปิดเมืองยะลา, เกิดกรณีอพยพของชาวไทยมุสลิมไปยังมาเลเซียประมาณ๑๓๑ คน , สังหารครูประสาน ชูมาก,ทำร้ายครูจูหลิง,กราดยิงรถตู้ยะหา-บันนังสะตา,ฆ่าทหารที่ตันหยงลิมอ,ชุมนุมประท้วงที่มัสยิดกลางปัตตานี ,กรณีซ้อมทรมานนักศึกษายะลาอิสมาแอ เดะ, กรณียะผา กาเซ็งและอื่น ๆ อีกมากมาย

 

ความรุนแรงเดินไปสู่ขั้นวิกฤติภายใต้ ๖ นายกรัฐมนตรี ,๖ คน ผู้บัญชาการทหารบก, ๗ คน ของแม่ทัพภาคที่ ๔ ,๗ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ, ใต้การทำงานของหลายหน่วยงานเจ้าภาพในการดับไฟใต้ ไม่ว่าจะเป็น กอ.รมน.ภาค ๔ /พตท./ศอบต./กอ.สสส.จชต./ศบ.ชต./ศชต.
ผ่านการดำเนินงานของ กฎหมายพิเศษ/กฎอัยการศึก/พรบ.ความมั่นคง/พรก.ฉุกเฉิน

 

กองกำลังของรัฐทั้งทหารและตำรวจมากกว่า ๖๐,๐๐๐ นาย ใช้งบประมาณภาครัฐทั้งสิ้น๑๔๔,๐๐๐ ล้านบาท

 

นี่คือความรุนแรงที่เราได้ก่อมันให้เกิดขึ้นไม่ว่าด้วยเหคุผลที่เกิดขึ้นมาจากปัจจัยใดใดก็ตามที  

บ้างอาจจะเกี่ยวข้องกับความไม่ยุติธรรมตามการศึกษาของนักสิทธิมนุษยชน ส่วนหนึ่งเกิดจากเรื่องชาติพันธุ์และศาสนาจากการค้นคว้าของนักประวัติศาสตร์ อาจจะมีเกิดจากพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ร่วมของกลุ่มคนที่ได้รับความไม่เท่าเทียมในสายตาของกองทัพปลดแอกคงไม่พ้นจากการกระจายรายได้ไม่ทั่วถึงผ่านมุมมองนักเศรษฐศาสตร์หรือเกิดจากการไร้วิถีของศาสนาและการหลุดลุ่ยของชีวิตใต้แบบแห่งศาสนาผ่านแนวคิดของนักการศาสนาความรุนแรงและการก่อความไม่สงบของกลุ่มผู้ก่อการในสายตาของรัฐไทยและกองทัพ  ความไม่ลงตัวของผลประโยชน์ของผู้แสวงหาอำนาจและกอบโกย

 

-เกิดจากการปกครองที่ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยใต้สายตานักการเมืองท้องถิ่น
-เกิดจากระบบการศึกษาที่กดขี่และไม่มีความชัดเจนผ่านแว่นขยายของนักการศึกษา
-อาจเกิดจากการแพร่หลายของยาเสพติดจากการสำรวจของงานสาธารณะสุข
-อาจเกิดจากการกดขี่ของรัฐบาลกับการเป็นมุสลิมชนกลุ่มน้อยในสายตาของนักเคลื่อนไหวเพื่อสร้างสถานการณ์
-เกิดจากระบบการจัดการคดีความมั่นคงไม่ทั่วถึงจากการสำรวจนักกฎหมาย
-ความไม่เท่าเทียมในสิทธิของพลเมืองในสายตาชาวบ้าน

 

หรืออาจ เกิดจากการขัดแย้งและแย่งชิงตำแหน่งและหน้าที่การงานกันเองของ(นักการเมืองท้องถิ่น -นักการศาสนา) ที่เมืองชายแดนเพื่อกอบโกยผลประโยชน์และยกระดับการเป็นอยู่ของสายตระกูลให้ดีขึ้น

 

ทว่าเมื่อเหตุการณ์ความรุนแรงเหล่านี้จบลง ความสูญเสียได้เกิดขึ้นภายใต้รากเหง้าแห่งความเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด (ต่างกันแค่ศาสนาไทยมุสลิม-ไทยพุทธ)  เกือบจะทุกสถานการณ์ สิ่งหนึ่งที่ได้ยินตามมาและกลายเป็น บทสรุป คือ  “ความเป็นไทยพุทธ-ความเป็นมุสลิม
เพราะเราไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ ทุกคนต่างโยนความผิดมาให้กับความต่างเหล่านี้ว่าด้วยหลักความเชื่อหลักการศรัทธาและวิถีปฏิบัติ จนกระทั่งกลายเป็น “แพะที่คอยรับบาปมากว่า ๙ ปี”

Edited by Axis Kernel, 12 February 2013 - 22:02.

[Axis Kernel]

ในตอนนี้บริบทความขัดแย้งทางการเมืองในจังหวัดชายแดนภาคใต้ได้เปลี่ยนไปมาก มีกลุ่มแบ่งแยกดินแดนรุ่นใหม่เกิดขึ้นมา เป็นกลุ่มปฎิบัติการในพื้นที่ติดตามดูแลพลพรรคตามกลุ่มเซลล์ต่างๆทั่วภาคใต้ที่พูดภาษามลายูอย่างทั่วถึง  แทบพูดได้ว่ามีเพียงไม่กี่คนในกลุ่มรุ่นใหม่ที่เข้าถึงและยอมรับกลุ่มแบ่งแยกดินแดนรุ่นพี่ๆ ผู้นำกลุ่มเหล่านี้มีการพบปะเสวนากันเป็นประจำก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะยอมรับคำสั่งร่วมจากกลุ่มอื่น กลุ่มจูแว (นักรบปาตานี) เป็นตัวอย่างที่ดี  กลุ่มนี้ไม่มียุทธศาสตร์ทางหนีทีไล่เลย นอกจากจะพึ่งพากลุ่มลูกพี่เก่าๆ แต่เพราะปัญหาคือท่ามกลางผู้นำกลุ่มรุ่นพี่เองก็ไม่มีเอกภาพและการรวมตัวที่สมบูรณ์เพียงพอ ดังนั้นถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์คงที่แบบนี้พวกจูแวจึงไม่ได้เดือดร้อนหรือมีความรู้สึกเร่งรีบอะไรที่จะเสริมสร้างสายสัมพันธ์กับกลุ่มรุ่นพี่

 

กลุ่มแบ่งแยกดินแดนรุ่นพี่มักชอบคิดแต่เรื่องดินแดนและการแข่งขันระหว่างกลุ่ม ที่น่าสังเกตคือทุกกลุ่มมักพูดว่าพวกเขาเป็นคู่เจรจาที่แท้จริง
ทั้งที่เอาเข้าจริงมีหลายกลุ่มหลายพวกที่ใช้ชื่อองค์กรเดียวกัน จนทำให้กลุ่มคลังสมอง ภาคประชาสังคม รวมทั้งองค์กรระหว่างประเทศต่างๆ เช่น องค์กรการประชุมอิสลาม(Organisation of Islamic Conference - OIC) ต้องหันมาแสดงความสนใจอย่างจริงจัง

 

ส่วนนักเจรจาสันติภาพหรือผู้ไกล่เกลี่ยก็เหมือนผู้นำแบกแยกดินแดนรุ่นพี่ที่สนใจเฉพาะเรื่องดินแดนเช่นกัน ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว องค์กรโอไอซี (OIC) ได้จัดการจัดประชุมหลายครั้งกับผู้นำแบ่งแยกดินแดนที่ลี้ภัยต่างแดนเหล่านี้ พร้อมกับได้เรียกร้องให้พวกเขาจัดตั้งองค์กรใหม่ขึ้นมารองรับ โดยให้ชื่อว่า "สภาประชาชนปัตตานี" (United Patani People Council - UPPC)

 

ประเด็นสำคัญต่อข้อเสนอนี้คือเมื่อยี่สิบปีก่อนเคยมีผู้นำรุ่นพี่ในขบวนการเบอร์ซาตู (Bersatu) ได้พยายามลองทำมาแล้วแต่ล้มเหลว
เนื่องจากไม่มีกลุ่มแบ่งแยกดินแดนใดที่มีความยืดหยุ่นและมีข้อเสนอแลกเปลี่ยนที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม

 

อดีตสมาชิกคนหนึ่งขบวนการเบอร์ซาตูปรารภว่า"ถ้ารัฐบาลไทยไม่สนใจในสภาประชาชนปัตตานี (UPPC) องค์กรโอไอซีก็ทำอะไรไม่ได้" 

 

อย่างไรก็ดีไม่มีใครรอไฟเขียวจากกรุงเทพฯ ผู้ที่เข้าร่วมประชุมที่โอไอซีจัดให้ข้อมูลว่า รุสดี ยินงอ ผู้นำรุ่นพี่พูโลอีกคนหนึ่ง (แต่เป็นคนละกลุ่มกับกัสตูรี) พร้อมจะกระโดดเข้ามาเป็นผู้นำสภาประชาชนปัตตานีทันทีหลังจากที่มีการก่อตั้งเรียบร้อยอย่างเป็นทางการ ผู้นำอีกคนหนึ่งคือ แซมซูดินคาน ผู้ซึ่งเคยประกาศตัวเองว่าเป็นผู้นำพูโล เขาพอจะมีสายสัมพันธ์และรู้จักผู้นำโอไอซีบางคน แต่ปัญหาก็คือไม่ใครรู้ว่ามันจะมีผลอย่างไรต่อการยอมรับในบรรดากลุ่มแบ่งแยกดินแดนลี้ภัยทั้งหลายอีกทั้งมีเพียงผู้คนจำนวนน้อยเท่านั้นในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่มีความเข้าใจอย่างแท้จริงเกี่ยวกับอัตลักษณ์ของกลุ่มที่เรียกว่า“ผู้นำ” 

 

 

นอกจากนี้ ยังมีเรื่องปวดหัวคือยังไม่มีผู้นำแบ่งแยกดินแดนลี้ภัยคนใด มีความสามารถชักจูงให้องค์กรระหว่างประเทศคล้อยตามว่าเขามีบารมีและความสามารถในการเป็นผู้นำหรือมีอำนาจสั่งการต่อกลุ่มวัยรุ่นไทย-มาเลย์หลายพันคนในสามจังหวัดภาคใต้ที่รู้จักกันในนาม“จูแว”อย่างแท้จริง อย่างไรก็ดีหลายๆฝ่ายรวมทั้งทหารไทยเชื่อว่า การเจรจากับกลุ่มแบกแยกดินแดนรุ่นพี่ๆ ยังเป็นทางออกที่ดีเพราะในตอนนี้กลุ่มจูแวไม่ออกตัวมาเจรจาโดยตรงเพราะกลัวว่าอาจจะถูกปองร้ายหรือฆ่าตายหากการเจราจาในอนาคตเกิดล้มเหลวขึ้นมา อีกเหตุผลหนึ่งที่พวกจูแวทั้งหลายจะไม่ออกมาร่วมขบวนการเจรจาสันติภาพก็คือ ทุกวันนี้ การที่พวกเขาสามารถโจมตีเหล่าเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ไหนเมื่อใดก็ได้ย่อมแสดงถึงความเป็นผู้ชนะอยู่แล้ว 

 

ตอนนี้กรอบการเจรจาของสภาความมั่นคงแห่งชาติ(NSC) กำลังมาถึงโค้งสุดท้าย ในขณะที่ฝ่ายทหารกระตือรือร้นจะเริ่มกระบวนการสันติภาพอีกครั้งหนึ่งกับบรรดากลุ่มรุ่นพี่ผู้นำทหารหลายคนบอกกับผู้เขียนว่า ยินดียอมรับความร่วมมือจากประเทศเพื่อนบ้านโดยเฉพาะอินโดนีเซียและมาเลเซีย
เพื่อช่วยในเรื่องไกล่เกลี่ยและคาดหวังว่าผู้ให้การคุ้มครองเจ้าเก่าเหล่านี้จะสามารถนำพวกจูแวมาสู่โต๊ะเจรจาหรืออย่างน้อยที่สุดก็อาจจะเข้าร่วมในฐานะตัวแทนพวกจูแวได้

 

เรื่องนี้พูดง่ายแต่ทำยาก เนื่องจากกลุ่มจูแวโดยเฉพาะพวกวัยรุ่นเหล่านี้ไม่ค่อยแยแสในเรื่องการเจรจาสันติภาพ พวกเขาวาดหวังว่าผู้คุ้มครองเจ้าเก่าจะสามารถผนึกเป็นกำลังสำคัญของฝ่ายการเมืองในกระบวนการสันติภาพร่วมกับรัฐไทย แต่ก็เป็นเรื่องที่คาดหวังยากเพราะต่างก็รู้ดีว่าขบวนการของตนอยู่ในสถานะที่แยกส่วนและมีอิสระในการเคลื่อนไหวมากเกินไป ส่วนผู้คุ้มครองเก่าๆ ก็อยู่กันอย่างไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวอย่างมากด้วย
 

ดังนั้นไม่ว่าการขยับไปสู่การตั้งโต๊ะเจรจากระบวนการสันติภาพอย่างเป็นทางการจึงเป็นเรื่องยาก ยกเว้นแต่เมื่อใดที่กลุ่มผู้คุ้มครองเจ้าเก่าสามารถรวมตัวกันและยอมเป็นฝ่ายการเมืองด่านหน้าให้กับกลุ่มจูแว เมื่อนั้น กลุ่มจูแวก็อาจบรรลุความมุ่งหมายในการปลดปล่อยมาตุภูมิในประวัติศาสตร์ของพวกเขา “ปาตานี” ซึ่งบางคนที่ผันตัวมาเป็นพวกจูแวก็เพราะความโกรธแค้นจากความอยุติธรรมที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้เช่น เหตุการณ์ตากใบ  และบางส่วนก็พอใจรับใช้กลุ่มพ่อค้ายาเสพติดและพ่อค้าของเถื่อนตามชายแดนมากกว่า ส่วนคนอื่นๆ ยังคิดว่าการเจรจาเป็นแผนการร้ายอันจะล่อพวกเขาให้ปรากฏตัวออกมาเพื่อรอวันตาย

Edited by Axis Kernel, 12 February 2013 - 20:46.

[เช never die]

ในช่วงปีต้นทศวรรษ 2520 (1980s) และช่วงปลายทศวรรษ 2530 (1990s) กลุ่มแบ่งแยกดินแดนติดอาวุธที่ต่อสู้มาอย่างยาวนาน

(พูโล, บีอาร์เอ็น, บีไอพีพี, จีเอ็มไอพี และอื่นๆ) ซึ่งกระทำการในช่วงปลายทศวรรษปี 2500 (1960s)ได้หยุดไป ทหารราบเหล่านี้ได้วางอาวุธ กลับไปยังหมู่บ้านที่จากมาและหยิบจับสิ่งที่เคยทิ้งมาผู้นำกลุ่มแบ่งแยกดินแดนเหล่านี้หลายคนยังคงอาศัยอยู่ในต่างแดนและถือสัญชาติของประเทศที่อาศัยอยู่ในช่วงขาลงของการก่อความไม่สงบ

 

“เราจะอยู่ร่วมกันได้ไหม หากได้แล้ว ได้อย่างไร (เมื่อทั้งสองต่างมีบทเรียนมาไม่ต่างกันและสูญเสียมาเกือบจะเท่ากัน) ?”

 

มีการย้ายถิ่นฐานทั้งภายในภูมิภาคและภายนอกภูมิภาคของชาวพุทธประมาณ  ๓๐เปอร์เซ็น มีการย้ายถิ่นฐานทั้งภายในภูมิภาคและนอกภูมิภาคของมุสลิม ประมาณ ๑๐เปอร์เซ็น  “คดีความมั่นคง” ตั้งแต่ปี ๒๕๔๗ – ตุลาคม ๒๕๕๔ ทั้งสิ้น ๘,๑๙๘ คดี ในจำนวนนี้มีเพียง ๒๔ เปอร์เซ็น หรือเกือบ ๒,๐๐๐ คดีที่รู้ตัวผู้ก่อการ 

 

 

คดีความมั่นคงตั้งแต่๒๕๔๗ - ตุลาคม ๒๕๕๔ ทั้งสิ้น ๘,๑๙๘ คดี ในจำนวนนี้จับกุมตัวได้ประมาณ ๑๗ เปอร์เซ็น ๑,๓๘๕ คดี
เจ้าพนักงานสอบสวนส่งฟ้องเพียง ๒๐ เปอร์เซ็น หรือ ๑,๖๔๑ คดี  ศาลพิพากษาลงโทษในคดีความมั่นคงเพียง ๕๕ เปอร์เซ็น หรือประมาณ ๒๔๓ คน และคดียกฟ้อง ๔๕ เปอร์เซ็น หรือประมาณ ๒๔๑ คน

 

เราต่างผ่านอะไรมาเหมือนกันไม่ว่าจะเป็นช่วง ๒๕๔๗ คดีปล้นปืนกองพันพัฒนาที่ ๔ , คดีอุ้มหายทนายสมชาย นีละไพจิตร ,เหตุการณ์ยิงถล่มมัสยิดกรือเซะ,เหตุการณ์นองเลือดที่ตากใบ,เหตุการณ์ปิดเมืองยะลา, เกิดกรณีอพยพของชาวไทยมุสลิมไปยังมาเลเซียประมาณ๑๓๑ คน , สังหารครูประสาน ชูมาก,ทำร้ายครูจูหลิง,กราดยิงรถตู้ยะหา-บันนังสะตา,ฆ่าทหารที่ตันหยงลิมอ,ชุมนุมประท้วงที่มัสยิดกลางปัตตานี ,กรณีซ้อมทรมานนักศึกษายะลาอิสมาแอ เดะ, กรณียะผา กาเซ็งและอื่น ๆ อีกมากมาย

 

 

ความรุนแรงเดินไปสู่ขั้นวิกฤติภายใต้ ๖ นายกรัฐมนตรี ,๖ คน ผู้บัญชาการทหารบก, ๗ คน ของแม่ทัพภาคที่ ๔ ,๗ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ, ใต้การทำงานของหลายหน่วยงานเจ้าภาพในการดับไฟใต้ ไม่ว่าจะเป็น กอ.รมน.ภาค ๔ /พตท./ศอบต./กอ.สสส.จชต./ศบ.ชต./ศชต.
ผ่านการดำเนินงานของ กฎหมายพิเศษ/กฎอัยการศึก/พรบ.ความมั่นคง/พรก.ฉุกเฉิน

 

กองกำลังของรัฐทั้งทหารและตำรวจมากกว่า ๖๐,๐๐๐ นาย ใช้งบประมาณภาครัฐทั้งสิ้น๑๔๔,๐๐๐ ล้านบาท

 

 

จะไม่พูดถึงเรื่อง "ประกาศสงครามเพื่อเอาชนะยาเสพติด" ที่เป็นชนวนเหตุปัญหามาตั้งแต่ปี 2546 ซักหน่อยหรือ เรื่องนี้มุบมิบกันเงียบจัง

[ฟังทั้งสองฝ่าย]

ถ้าประกาศเคอร์ฟิว อยากให้โจรใต้ที่จะสร้างสถานะการณ์ให้ดูรุนแรง ขอให้ กระทำการในสถานที่ของผู้สนับสนุนรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นที่ทำการพรรคของรัฐบาล ผู้ที่สนับสนุนพรรคของรัฐบาล โปรดอย่าได้กระทำการกับประชาชนที่ไม่เกี่ยวข้องกับรัฐบาล และ ทหารที่ต้องทำหน้าที่ ตามคำสั่งของรัฐบาลด้วย 
ที่เสนอเช่นนี้ เพราะ สิ่งที่ท่านต้องการ ไม่ว่าจะแบ่งแยกดินแดน หรืออะไรก็แล้วแต่ ท่านต้องคุยกับทางรัฐบาล ถ้าคนที่สนับสนุนรัฐบาลโดน รัฐบาลจะต้องลงมาดูแลอย่างจริงจังแน่นอน

ได้ไหมครับ!!!

Edited by ฟังทั้งสองฝ่าย, 12 February 2013 - 23:18.

[poco]

ด้วยความเคารพนะคะเขามาดันกระทู้คะเพราะมีสาระ
และเป็นประโยชน์มากไม่อยากให้กระทู้ตกไปค่ะ

[เช never die]

ไม่มีอะไรมาก อยู่ว่างๆ นึกครึ้มๆ ดันมู้ตัวเองหน่อย

 

ขอให้ดวงวิญญานทหารหาญและเจ้าหน้าที่ทุกคน จงไปสู่สุขติตามความศรัทธา

ขอให้วิญญาณผู้บริสุทธ์ทุกคนเสียชีวิตในพื้นที่ภาคใต้ จงไปสู่สุขติตามความศรัทธา

ขอให้ดวงวิญญาณมะรอโซ จันทรวดี จงไปสู่สุขติตามความศรัทธา

 

พวกท่านทุกคนเป็นเหยื่อของทักษินและตระกูลชินวัตร

[เช never die]

สิ่งที่โชคดีสำหรับประเทศชาติอีกอย่างหนึ่ง เป็นสมบัติ เป็นมรดกตกทอดสืบเนื่องมายาวนาน และทำให้ชาติเราพ้นภัยจากหายนะอันมีต้นเหตุมาจากความบ้าอำนาจของผู้ปกครองบางคนและความขัดแย้ง ก็คือ ความเป็นสังคมที่เปิดกว้าง การมีบุคลิกภาพของคนใจกว้างของสังคมไทย ไม่อย่างนั้น ทั้งไดนาไมท์แรงสูง จรวดอาร์พีจี และสารพัดอาวุธสงครามร้ายแรงจากตะวันออกกลาง จะได้มีโอกาศหลั่งใหลเข้ามาถมเต็มในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้แน่นอน

 

เพราะอะไร ก็เพราะความมีลักษณะของการเป็นสังคมแห่งความใจกว้าง เช่น ยอมให้มีโรงเรียนสอนศาสนาตามความต้องการของคน การออกระเบียบให้เด็กหญิงคลุมฮิญาบไปโรงเรียน ฯลฯ และอีกหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง มันช่วยเป็นกำแพงของเหตุผล ที่จะป้องกันการแทรกแซงของกลุ่มชาติมหาอำนาจมุสลิมได้เป็นอย่างดี ทำให้ความขัดแย้งระหว่างผู้ก่อความไม่สงบกับเจ้าหน้าที่บ้านเมือง กลายเป็นเรื่องของการก่ออาชญากรรม กลายเป็นเรื่องส่วนตัว และไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งทางศาสนา และหรือระหว่างศาสนาของคนในพื้นที่ เพราะความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับผู้ถูกปกครองแบบนี้ก็มีทั่วไปในเกือบทุกประเทศ การที่กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบจะไปขอรับการสนับสนุนจากชาติอาหรับพวกนี้ แล้วอ้างว่าถูกกดขี่ด้านศาสนา จึงกลายเป็นการเอาเรื่องศาสนามาบังหน้าเพื่อไปประกอบอาวญากรรมในประเทศ จึงมักได้รับการปฏิเสธจากเหล่าชาติอาหรับเสมอมา

ลองมองอีกแง่มุมหนึ่ง ถ้ากลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ ประสพความสำเร็จในการสร้างความแตกแยกให้ลุกลามกลายเป็นความขัดแย้งทางศาสนาได้ละก็ บอกได้คำเดียวว่าดูไม่จืด

 

ลองมองภาพให้ชัดขึ้นไปอีก ถ้ากลุ่มชาติมหาอำนาจของโลกมุสลิมให้การสนับสนุนกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบนี้เป็นอย่างดี คนกลุ่มนี้ก็คงไม่ต้องไปลำบากลำบนไปปล้นปืนของทางการเพื่อเอามาใช้ หรือฆ่าเจ้าหน้าที่แล้วแย่งชิงปืนไป และคงไม่ต้องนั่งหลังขดหลังแข็งประกอบระเบิดจากถังแก้สปิคนิคผุๆ ป่านนี้คงจะมีระเบิดไดนาไมท์ชั้นดี แบบที่ระเบิดรถถัง เอ็ม 1 เอ 1  ให้สลายกลายเป็นฝุ่นใว้ใช้ ป่านนี้คงมีปืนไรเฟิลอานุภาพสูงติดกล้องเล็งมองตอนกลางคืนใว้ใช้ ป่านนี้คงมีจรวดทำลายรถหุ้มเกราะใช้ ฯลฯ

 

เพราะความใจกว้างอันเป็นอุปนิสัยของคนส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นมรดกตกทอดกันมาของคนในประเทศนี้นี่แหละ มหันตภัยเหล่านี้จึงไม่เกิดขึ้น

Edited by เช neverdie, 16 February 2013 - 10:08.

[ppneer]

เสริมนิดครับ

 

ได้คุยต่อกับพี่เขยมุสลิม

 

คุยกันเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แก่ยืนยันว่าเมื่อก่อนนั้นใช่

 

แต่หลังจากที่เกิดเรื่อง ในยุดใอ้แม้ว เปลี่ยนมาเป็นการแก้แค้น

 

หลังจากท่านนายกอภิสิทธิ์ ได้ถวายรายชื่อ จุฬา ท่านใหม่

 

เป็นจุฬาเดียวนี้เรื่องบาดหมางระหว่าง กลุ่ม 3 ชดต กับ 2 ชดต ได้ยุติลงเล็กน้อย

 

ทาง 2 ชดต คือ สงขลา และ สตูล ไม่ยอมนำมวลชนเข้าร่วม จึงเหลือแต่ 3 นรา ปัตตานี ยะลาที่ต้องการแบ่งดินแดน

 

และเมื่อเกิดเรื่องกรือแซะและตากใบ มวลชน 3 ชดต จึงคิดแก้แค้นให้กับพี่น้องที่เสียชีวิต

 

พี่เขยกล่าว ไปยิงเขาได้อย่างไรในมัศยิด ๆ ก็เหมือนวัดของชาวพุทธเป็นเขตอภัยทาน

 

แต่ชาวพุทธไปยิงพวกเขาตายคามัศยิด ถือว่า เป็นการหยามชาวอิสลาม อย่างมาก

 

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ทาง 2 ชดต จึงได้สนับสนุนทางปัจจัยให้กับ มวลชน 3 ชดตแต่ยังปฏิเสธการเข้าร่วม

 

เมื่อใด 2 ชดต เข้าร่วมเมื่อนั้น สงครามระหว่างพุทธ กับ อิสลามจะเกิดในเมืองไทย

[เช never die]

เสริมนิดครับ

 

ได้คุยต่อกับพี่เขยมุสลิม

 

คุยกันเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แก่ยืนยันว่าเมื่อก่อนนั้นใช่

 

แต่หลังจากที่เกิดเรื่อง ในยุดใอ้แม้ว เปลี่ยนมาเป็นการแก้แค้น

 

หลังจากท่านนายกอภิสิทธิ์ ได้ถวายรายชื่อ จุฬา ท่านใหม่

 

เป็นจุฬาเดียวนี้เรื่องบาดหมางระหว่าง กลุ่ม 3 ชดต กับ 2 ชดต ได้ยุติลงเล็กน้อย

 

ทาง 2 ชดต คือ สงขลา และ สตูล ไม่ยอมนำมวลชนเข้าร่วม จึงเหลือแต่ 3 นรา ปัตตานี ยะลาที่ต้องการแบ่งดินแดน

 

และเมื่อเกิดเรื่องกรือแซะและตากใบ มวลชน 3 ชดต จึงคิดแก้แค้นให้กับพี่น้องที่เสียชีวิต

 

พี่เขยกล่าว ไปยิงเขาได้อย่างไรในมัศยิด ๆ ก็เหมือนวัดของชาวพุทธเป็นเขตอภัยทาน

 

แต่ชาวพุทธไปยิงพวกเขาตายคามัศยิด ถือว่า เป็นการหยามชาวอิสลาม อย่างมาก

 

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ทาง 2 ชดต จึงได้สนับสนุนทางปัจจัยให้กับ มวลชน 3 ชดตแต่ยังปฏิเสธการเข้าร่วม

 

เมื่อใด 2 ชดต เข้าร่วมเมื่อนั้น สงครามระหว่างพุทธ กับ อิสลามจะเกิดในเมืองไทย

 

กรณีฆ่า-สังหารหมู่ คามัสยิดนี้ ต้องเอาทักษิน พัลลพ ชวลิต มาประหารชีวิตให้ตายตกไปตามกัน ในฐานะผู้สั่งการครับ ถ้ายังไม่ประหารชีวิตสามคนนี้ เรื่องก็คงจะยังไม่จบง่ายๆ และคงต้องคาราคาซังฆ่ากันตายไปอีกนาน และตัวเลขผู้เสียชีวิตคงจะไปถึงหมื่นศพในอีกไม่กี่ปี

 

อีกส่วนหนึ่ง การฆ่า-สังหารหมู่ที่มัสยิดกรือเซะ อยากให้ช่วยอธิบายให้พี่น้องมุลิมเข้าใจครับว่า มันไม่ใช่เรื่องที่ชาวพุทธไปฆ่าพี่น้องมุสลิมในมัสยิด แต่มันเป็นเรื่องที่คนบ้าอำนาจ โรคจิต มีปมโอดิปุส แบบทักษิน พัลลพ ชวลิต ทำกันเอง โดยที่พี่น้องชาวพุทธไม่ได้เห็นดีเห็นงามด้วยเลย กลับต่อต้านด้วยซ้ำ ซึ่งนี่ก็ทำให้ทักษินกลายเป็นผีเร่ร่อนมาจนทุกวันนี้ครับ

Edited by เช neverdie, 16 February 2013 - 11:07.

[promotion]

เสริมนิดครับ

 

ได้คุยต่อกับพี่เขยมุสลิม

 

คุยกันเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แก่ยืนยันว่าเมื่อก่อนนั้นใช่

 

แต่หลังจากที่เกิดเรื่อง ในยุดใอ้แม้ว เปลี่ยนมาเป็นการแก้แค้น

 

หลังจากท่านนายกอภิสิทธิ์ ได้ถวายรายชื่อ จุฬา ท่านใหม่

 

เป็นจุฬาเดียวนี้เรื่องบาดหมางระหว่าง กลุ่ม 3 ชดต กับ 2 ชดต ได้ยุติลงเล็กน้อย

 

ทาง 2 ชดต คือ สงขลา และ สตูล ไม่ยอมนำมวลชนเข้าร่วม จึงเหลือแต่ 3 นรา ปัตตานี ยะลาที่ต้องการแบ่งดินแดน

 

และเมื่อเกิดเรื่องกรือแซะและตากใบ มวลชน 3 ชดต จึงคิดแก้แค้นให้กับพี่น้องที่เสียชีวิต

 

พี่เขยกล่าว ไปยิงเขาได้อย่างไรในมัศยิด ๆ ก็เหมือนวัดของชาวพุทธเป็นเขตอภัยทาน

 

แต่ชาวพุทธไปยิงพวกเขาตายคามัศยิด ถือว่า เป็นการหยามชาวอิสลาม อย่างมาก

 

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ทาง 2 ชดต จึงได้สนับสนุนทางปัจจัยให้กับ มวลชน 3 ชดตแต่ยังปฏิเสธการเข้าร่วม

 

เมื่อใด 2 ชดต เข้าร่วมเมื่อนั้น สงครามระหว่างพุทธ กับ อิสลามจะเกิดในเมืองไทย

 

ปัจจุบันนี้เขายังอยากแบ่งแยกดินแดนอยู่หรือไม่ครับ

[RiDKuN_user]

กรณีนี้ นักโทษหนีคุก ก็ไม่ต่าง จาก ผู้ดีหนีทหาร หรอกครับ...   ที่สำคัญ..  อย่างหลัง คนใต้เลือกมาแท้ๆ...  เหอๆๆ 

 

 

เออ ท่านโทษว่าเป็นเพราะ รัฐบาลแม้ว...    แสดงว่า

ท่านรู้แล้วหรือครับว่า ไฟใต้ มันเกิดจากสาเหตุอะไร... กลุ่มไหน... และต้องการอะไร...

ถ้าท่านรู้... ทำไมไม่ช่วย รัฐบาลที่แล้ว..  แก้ปัญหาละครับ...  

 

ถ้าได้อ่านข่าวนายมะรอโซ​ วันนี้คนกลางที่สุดในสามโลกคงไม่ต้องถามแล้วนะครับว่ามันเกิดจากสาเหตุอะไร

และการรู้สาเหตุก็ไม่ได้หมายความว่าจะแก้ไขได้ครับ เพราะของบางอย่างเมื่อทำไปแล้วมันยากที่จะแก้ไข

แต่ก็ยังดีกว่าพวกที่ปฏิเสธสาเหตุที่แท้จริงเพื่อแค่จะปัดสวะให้พ้นตัว 

[เช never die]

เสริมนิดครับ

 

ได้คุยต่อกับพี่เขยมุสลิม

 

คุยกันเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แก่ยืนยันว่าเมื่อก่อนนั้นใช่

 

แต่หลังจากที่เกิดเรื่อง ในยุดใอ้แม้ว เปลี่ยนมาเป็นการแก้แค้น

 

หลังจากท่านนายกอภิสิทธิ์ ได้ถวายรายชื่อ จุฬา ท่านใหม่

 

เป็นจุฬาเดียวนี้เรื่องบาดหมางระหว่าง กลุ่ม 3 ชดต กับ 2 ชดต ได้ยุติลงเล็กน้อย

 

ทาง 2 ชดต คือ สงขลา และ สตูล ไม่ยอมนำมวลชนเข้าร่วม จึงเหลือแต่ 3 นรา ปัตตานี ยะลาที่ต้องการแบ่งดินแดน

 

และเมื่อเกิดเรื่องกรือแซะและตากใบ มวลชน 3 ชดต จึงคิดแก้แค้นให้กับพี่น้องที่เสียชีวิต

 

พี่เขยกล่าว ไปยิงเขาได้อย่างไรในมัศยิด ๆ ก็เหมือนวัดของชาวพุทธเป็นเขตอภัยทาน

 

แต่ชาวพุทธไปยิงพวกเขาตายคามัศยิด ถือว่า เป็นการหยามชาวอิสลาม อย่างมาก

 

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ทาง 2 ชดต จึงได้สนับสนุนทางปัจจัยให้กับ มวลชน 3 ชดตแต่ยังปฏิเสธการเข้าร่วม

 

เมื่อใด 2 ชดต เข้าร่วมเมื่อนั้น สงครามระหว่างพุทธ กับ อิสลามจะเกิดในเมืองไทย

 

ปัจจุบันนี้เขายังอยากแบ่งแยกดินแดนอยู่หรือไม่ครับ

 

อย่างที่เพื่อนสมาชิกในพื้นที่ทั้งคุณ kaidum และคุณ ppneer โพสท์ความเห้นให้ดูนะครับ

 

ตราบที่มุสลิมในอีกสองจังหวัด (สงขลา-ยะลา) ยังไม่เอาด้วยเรื่องแบ่งแยกดินแดน งานแบ่งแยกดินแดนก็เป็นเรื่องที่ใกลเกินเอื้อม แต่ก็อย่างว่า อย่างที่เห็นกันอยู่เรื่องตากใบ สองจังหวัดนั้นจะทำใจดำไม่ดูดำไม่ดูดีไม่รู้ไม่ชี้มันก็จะใจดำเกินไป อาจจะไม่ช่วยเรื่องแบ่งแยกดินแดน แต่อาจจะช่วยเรื่องปัจจัยให้เพื่อนเอาไประบายความคั่งแค้นไปเรื่อยๆ กาลเวลาเท่านั้นที่จะตอบได้

 

เดี๋ยวรอดู ถ้าเดือนสองเดือนนี้มีระเบิดตูมๆที่เชียงใหม่ อุดร ขอนแก่น ฯลฯ ละก็สนุกแน่ประเทสไทย เตรียมรับสภาพสงครามกองโจรระบายความแค้นเต็มรูปแบบ ไม่มีเป้าหมายอะไรเป็นเรื่องเป็นราว ระบายความคั่งแค้นล้วนๆ ถึงตอนนั้นก็หยุดใครทำอะไรไม่ได้แล้ว

[ppneer]

 

เสริมนิดครับ

 

ได้คุยต่อกับพี่เขยมุสลิม

 

คุยกันเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แก่ยืนยันว่าเมื่อก่อนนั้นใช่

 

แต่หลังจากที่เกิดเรื่อง ในยุดใอ้แม้ว เปลี่ยนมาเป็นการแก้แค้น

 

หลังจากท่านนายกอภิสิทธิ์ ได้ถวายรายชื่อ จุฬา ท่านใหม่

 

เป็นจุฬาเดียวนี้เรื่องบาดหมางระหว่าง กลุ่ม 3 ชดต กับ 2 ชดต ได้ยุติลงเล็กน้อย

 

ทาง 2 ชดต คือ สงขลา และ สตูล ไม่ยอมนำมวลชนเข้าร่วม จึงเหลือแต่ 3 นรา ปัตตานี ยะลาที่ต้องการแบ่งดินแดน

 

และเมื่อเกิดเรื่องกรือแซะและตากใบ มวลชน 3 ชดต จึงคิดแก้แค้นให้กับพี่น้องที่เสียชีวิต

 

พี่เขยกล่าว ไปยิงเขาได้อย่างไรในมัศยิด ๆ ก็เหมือนวัดของชาวพุทธเป็นเขตอภัยทาน

 

แต่ชาวพุทธไปยิงพวกเขาตายคามัศยิด ถือว่า เป็นการหยามชาวอิสลาม อย่างมาก

 

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ทาง 2 ชดต จึงได้สนับสนุนทางปัจจัยให้กับ มวลชน 3 ชดตแต่ยังปฏิเสธการเข้าร่วม

 

เมื่อใด 2 ชดต เข้าร่วมเมื่อนั้น สงครามระหว่างพุทธ กับ อิสลามจะเกิดในเมืองไทย

 

ปัจจุบันนี้เขายังอยากแบ่งแยกดินแดนอยู่หรือไม่ครับ

 

อย่างที่เพื่อนสมาชิกในพื้นที่ทั้งคุณ kaidum และคุณ ppneer โพสท์ความเห้นให้ดูนะครับ

 

ตราบที่มุสลิมในอีกสองจังหวัด (สงขลา-ยะลา) ยังไม่เอาด้วยเรื่องแบ่งแยกดินแดน งานแบ่งแยกดินแดนก็เป็นเรื่องที่ใกลเกินเอื้อม แต่ก็อย่างว่า อย่างที่เห็นกันอยู่เรื่องตากใบ สองจังหวัดนั้นจะทำใจดำไม่ดูดำไม่ดูดีไม่รู้ไม่ชี้มันก็จะใจดำเกินไป อาจจะไม่ช่วยเรื่องแบ่งแยกดินแดน แต่อาจจะช่วยเรื่องปัจจัยให้เพื่อนเอาไประบายความคั่งแค้นไปเรื่อยๆ กาลเวลาเท่านั้นที่จะตอบได้

 

เดี๋ยวรอดู ถ้าเดือนสองเดือนนี้มีระเบิดตูมๆที่เชียงใหม่ อุดร ขอนแก่น ฯลฯ ละก็สนุกแน่ประเทสไทย เตรียมรับสภาพสงครามกองโจรระบายความแค้นเต็มรูปแบบ ไม่มีเป้าหมายอะไรเป็นเรื่องเป็นราว ระบายความคั่งแค้นล้วนๆ ถึงตอนนั้นก็หยุดใครทำอะไรไม่ได้แล้ว

 

 

เมื่อวานไปส่งพี่เขยขึ้นรถไฟที่บางซื่อ

 

ก็บอกแกว่าอย่างไรเสียถ้าบังมีโอกาศกลับ

 

นรา ก็ช่วยๆบอกน้องๆเขาด้วยว่าคนไทยเหมือนกันก็ปล่อยเขาไปเถอะ

 

ส่วนจะล้างแค้น

 

ไปวางบ้านไอ้แม้วนังยกและครอบครัวพวกมันดีกว่ามาฆ่าประชาชนที่เขาไม่รู้เรื่อง

 

ยิ่งดีเสียอีกถ้าจัดการพวกเผาบ้านเผาเมืองให้สิ้นซาก

 

ผมจะถือพวกคุณคือวีระบุรุษ

[A7x]

ขออนุญาตน้าเช ถามเรื่องเกี่ยวกับศาสนานิดนึงนะครับ คงจะไม่ว่ากันนะครับ

คือผมสงสัยอยู่นานแล้ว กับคำพูดที่ว่า "การฆ่าคนต่างศาสนาแล้วจะได้บุญ" นี่เป็นเรื่องจริงเหรอครับ?

ในความเห็นส่วนตัวของผม ผมคิดว่าทุกศาสนา สอนให้คนเป็นคนดี การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นสิ่งที่บาป

ส่วนเรื่อง 3 จังหวัดนั้น ที่ผมเคยไปอยู่ที่ปัตตานีมา ตั้งแต่ก่อนช่วงมีเหตุการณ์ความรุนแรง จนมีเหตุการณ์หนักๆ

ซึ่งผมมีเพื่อนที่นับถืออิสลามมากมาย ที่สนิทกัน แต่หลังจากเหตุการณ์กรือเซะนั้น ทำให้ผมสัมผัสการเปลี่ยนแปลงอย่างนึงได้เป็นอย่างดี

จากเมื่อก่อน(ก่อนเกิดเหตุการณ์ทั้งหลายแหล่) ไม่เคยสัมผัสได้ถึงการแบ่งแยกกันทางศาสนาเลย จะพุทธหรืออิสลามก็อยู่ร่วมกันได้ อย่างมีความสุข

แต่หลังเหตุการณ์ที่กรือเซะ เพื่อนๆบางคน เริ่มมีการแบ่งแยก พวกมรึง(พุทธ) พวกกรู(อิสลาม) ถึงแม้จะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่ก็สัมผัสได้จากการกระทำ

ผมเข้าใจนะกับการที่ รัฐใช้กำลังไปถล่มมัสยิด แล้วทำให้ผู้ที่นับถืออิสลามโกรธแค้น หรือไม่พอใจ ในมุมกลับกัน หากวัดโดนยิงถล่มแบบนั้นผมก็ไม่พอใจเหมือนกัน

แต่อยากจะบอกไว้อย่างหนึ่งว่า การที่คุณโกรธแค้นรัฐในการกระทำครั้งนั้น โดยการที่มาทำร้ายประชาชนที่เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการกระทำนั้น ผมคิดว่ามันก็ไม่ยุติธรรมเช่นกัน

ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้สนุกกับการนอนที่ต้องมีปืนตั้งไว้ข้างหมอน หรือการที่ออกไปไหนมาไหนไม่ได้เนื่องจากมีข่าวกรองว่าจะมีการวางระเบิด(พ่อทำงานฝ่ายปกครอง)

จากจังหวัดนึงที่เคยน่าอยุ่มากๆ (ในความรู้สึกของผม) กลายเป็นจังหวัดที่ต้องอยู่ด้วยความหวาดระแวง

ถ้าหากพวกคุณอยากจะแก้แค้นจริงๆ ผมแนะนำให้ไปจัดการกับคนออกคำสั่งครับ อย่าไปทำร้ายชาวบ้านที่เขาไม่รู้เรื่องเลย เพราะ มันไม่ได้อะไรขึ้นมานอกจากความสูญเสียเพียงอย่างเดียว...

[เช never die]

ขออนุญาตน้าเช ถามเรื่องเกี่ยวกับศาสนานิดนึงนะครับ คงจะไม่ว่ากันนะครับ

คือผมสงสัยอยู่นานแล้ว กับคำพูดที่ว่า "การฆ่าคนต่างศาสนาแล้วจะได้บุญ" นี่เป็นเรื่องจริงเหรอครับ?

ในความเห็นส่วนตัวของผม ผมคิดว่าทุกศาสนา สอนให้คนเป็นคนดี การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นสิ่งที่บาป

ส่วนเรื่อง 3 จังหวัดนั้น ที่ผมเคยไปอยู่ที่ปัตตานีมา ตั้งแต่ก่อนช่วงมีเหตุการณ์ความรุนแรง จนมีเหตุการณ์หนักๆ

ซึ่งผมมีเพื่อนที่นับถืออิสลามมากมาย ที่สนิทกัน แต่หลังจากเหตุการณ์กรือเซะนั้น ทำให้ผมสัมผัสการเปลี่ยนแปลงอย่างนึงได้เป็นอย่างดี

จากเมื่อก่อน(ก่อนเกิดเหตุการณ์ทั้งหลายแหล่) ไม่เคยสัมผัสได้ถึงการแบ่งแยกกันทางศาสนาเลย จะพุทธหรืออิสลามก็อยู่ร่วมกันได้ อย่างมีความสุข

แต่หลังเหตุการณ์ที่กรือเซะ เพื่อนๆบางคน เริ่มมีการแบ่งแยก พวกมรึง(พุทธ) พวกกรู(อิสลาม) ถึงแม้จะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่ก็สัมผัสได้จากการกระทำ

ผมเข้าใจนะกับการที่ รัฐใช้กำลังไปถล่มมัสยิด แล้วทำให้ผู้ที่นับถืออิสลามโกรธแค้น หรือไม่พอใจ ในมุมกลับกัน หากวัดโดนยิงถล่มแบบนั้นผมก็ไม่พอใจเหมือนกัน

แต่อยากจะบอกไว้อย่างหนึ่งว่า การที่คุณโกรธแค้นรัฐในการกระทำครั้งนั้น โดยการที่มาทำร้ายประชาชนที่เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการกระทำนั้น ผมคิดว่ามันก็ไม่ยุติธรรมเช่นกัน

ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้สนุกกับการนอนที่ต้องมีปืนตั้งไว้ข้างหมอน หรือการที่ออกไปไหนมาไหนไม่ได้เนื่องจากมีข่าวกรองว่าจะมีการวางระเบิด(พ่อทำงานฝ่ายปกครอง)

จากจังหวัดนึงที่เคยน่าอยุ่มากๆ (ในความรู้สึกของผม) กลายเป็นจังหวัดที่ต้องอยู่ด้วยความหวาดระแวง

ถ้าหากพวกคุณอยากจะแก้แค้นจริงๆ ผมแนะนำให้ไปจัดการกับคนออกคำสั่งครับ อย่าไปทำร้ายชาวบ้านที่เขาไม่รู้เรื่องเลย เพราะ มันไม่ได้อะไรขึ้นมานอกจากความสูญเสียเพียงอย่างเดียว...

 

มันไม่มีหรอกครับ ศาสนาที่สอนให้คนทำชั่ว มันมีแต่คนชั่วที่ใช้ศาสนามาเป็นข้ออ้างในการทำชั่วของตนเอง ให้มันดูดีขึ้นมาหน่อยแค่นั้นเอง

 

ส่วนไอ้ที่มีการปลุกระดมกันว่า ฆ่าคนพุทธแล้วได้บุญ ยอมรับว่าการปลุกระดมแบบนี้มีจริง แต่คนส่วนใหญ่แถวนั้นเค้ารู้ว่ามันไม่จริงครับ ไม่มีมุสลิมสำนักไหนสอนแบบนั้น

 

อย่าว่าแต่การปลุกระดมของคนชั่วเรื่องฆ่าคนพุทธแล้วได้บุญเลย คนชั่วถ้ามันไปอยู่ตรงไหนมันก็ชั่ว เหมือนคนชั่วที่ปลุกระดม SHIA ที่ว่าฆ่าซุนนีย์ แล้วจะได้ไปสวรรค์ แล้วซุนนีย์ก็ทำเหมือนกันกับที่ SHIA ทำแบบที่กำลังเกิดขึ้นในปากีสถานตอนนี้ หรือแบกแดดตอนนี้ ฯลฯ แบบเดียวกันนั่นแหละครับ

 

อย่างที่บอกครับ คนชั่วอยู่ที่ไหนมันก็ชั่ว ไม่เกี่ยวกับศาสนาหรอกครับ พอๆกับที่คนพุทธที่เป็นเจ้าหน้าที่บ้านเมือง รุมกระทืบเพื่อนร่วมชาติที่โดนมัดมือไพล่หลัง แล้วชะโงกหน้าไปกระซิบที่ข้างหูคนโดนกระทืบว่า "เดี๋ยวกูจะทำให้มรึงเห็นว่านรกเป็นยังไง" ทั้งๆที่เป็นช่วงถือศีล-อดของเค้าอะไรนั่นแหละครับ อันเดียวกัน

 

ส่วนปัญหาของเรา ของคุณ ของผม ของผู้เจริญแล้วทุกคนในประเทศนี้ต้องช่วยกันคิด ไม่ใช่คำถามว่าจะฆ่าคนชั่วให้หมดไปได้อย่างไร

 

แต่คำถามที่แท้จริงก็คือ ทำอย่างไรจึงจะเปลี่ยนคนชั่วให้กลายเป็นคนดี และไม่เกิดคนชั่วใหม่ๆขึ้นมาในสังคมอีก

 

นี่จึงจะเป็นการกำจัดคนชั่วที่ถูกต้องอย่างแท้จริงครับ

 

(โอ้โห.. คมว่ะ งงเหมือนกันนะเนี่ย คิดได้ไง)

Edited by เช neverdie, 18 February 2013 - 14:15.

[wat]

 

จาก: https://www.facebook...177571372320131

 

  อาจเป็นเพียงข่าวเล็กๆ เสียงของผู้สูญเสียลูกชายคนหนึ่งเท่านั้น ที่ไม่ดังพอจะสั่นสะเทือนสำนึก, สันดานใดๆของผู้ก่อกรรมนี้ไว้ได้ขอรับ...

[gass]

ยิง กรือเซะ เดจาวูกับยิง วัดปทุม ยังไม่บอกไม่ถูก

 

ผู้วางแผนอาจเป็นคนเดียวกัน

 

จริงๆ คือ ห้ามยิงเด็ดขาด ศาสนสถาน พ่อแม่เราสอนลูกหลานว่า มันเป็นเขตอภัยทาน จะวัด จะโบสถ์คริส มัสยิน ก็ห้ามมีการฆ่าเกิดขึ้นเด็ดขาด หมากัไก่แมวกัดนก ก็ต้องปล่อยไป ตามธรรมชาติ

 

เรื่องนี้ ติดอยู่ในใจผมมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่อยากบอกใคร ขอผมระบายหน่อย

 

[isa]

สาเหตุก็คือคนที่ไม่เข้าใจประวัติศาสตร์พื้นที่ปักษ์ใต้แล้วมาอวดรู้น่ะสิครับ เมื่อหลายสิบปีก่อนที่ผมเพิ่งเข้ากรุงเทพฯใหม่ๆ ก็โดนพวกคนกรุงจ๋าหรือพวกภาคกลางดูถูกว่าเป็นพวกแยกดินแดนไปโน่น พอเห็นคนใต้นุ่งโสร่ง ก็เหมาว่าเป็นพวกมุสลิมไปหมด แถมยังปากเสียต่อว่าถ้าขุดคอคอดกระเมื่อไหร่ ภาคใต้จะแยกตัวเป็นอิสระ ว่างั้น

จริงๆแล้วพื้นที่ภาคใต้เป็นพื้นที่สำคัญ เพราะเป็นพื้นที่ปะทะระหว่างอิทธิพลของสยามกับอำนาจทางใต้ของชนชาติมลายูที่มีพื้นที่อิทธิพลสำคัญอยู่ที่เกาะชวาและสุมาตรา มีการรุกรานหลายๆครั้งทั้งในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ของสยามและทั้งก่อนหน้านั้น และนั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมเมืองนครศรีธรรมราชที่อยู่ไกลปืนเที่ยงขนาดนั้นถึงได้เป็นเมืองสำคัญระดับหัวเมืองประเทศราช และเป็นอีกสาเหตุว่าทำไมในประวัติศาสตร์ เวลามีศึกสำคัญๆ นครศรีฯ แทบไม่เคยส่งกำลังมาช่วยเลย คำว่าหัวเมืองปักษ์ใต้ที่พูดถึงในประวัติศาสตร์ หมายถึงแค่หัวเมืองชายทะเลใกล้ๆกรุงนี่เอง ก็เพราะกองทัพของนครศรีต้องยันอิทธิพลของหัวเมืองมลายู ไม่ว่าจะเป็นปัตตานี ไทรบุรี หรือสุลต่าเขาแดงสงขลาเอาไว้ ไม่นับถึงโจรสลัดมลายู ที่บางครั้งก็แข็งแกร่งถึงขนาดที่รวมกำลังกันตีเมืองได้ พื้นที่ตรงนี้จึงเป็นพื้นที่ที่พลเมืองทั้งไทยและมลายูปะปนกันไป ทั้งเกิดจากสงคราม การติดต่อค้าขาย และการอพยพย้ายถิ่น

ส่วนปัตตานี สาเหตุที่เกิดเป็นปัญหาขึ้นมาเพราะพื้นที่ตรงนี้เคยเป็นอาณาจักรอิสระปัตตานีดารุสลาม ที่เข้มแข็งพอควร นับถือศาสนาอิสลาม และค้าขายกับต่างประเทศเป็นอิสระ เคยตกเป็นหัวเมืองประเทศราชของไทยเป็นครั้งคราว แต่ไทยเพิ่งจะเอาชนะได้เด็ดขาดในสมัยร.3 และกวาดต้อนพลเมืองส่วนใหญ่ซึ่งเป็นมลายูขึ้นมาอยู่แถวกรุงเทพฯ แต่ก็มีตกเรี่ยราดตามรายทางเป็นชุมชนมุสลิมใหม่ตามเส้นทางเดินทัพ (กล่าวกันว่านางประแดะหูกลวงดวงสมรในเรื่องระเด่นลันได ก็เป็นแขกปัตตานีที่ถูกกวาดต้อนมาด้วย) และปัตตานีก็สิ้นสภาพเมืองไปตั้งแต่บัดนั้น (รวมถึงมัสยิดใหญ่ที่ร้างไปด้วย ไม่เกี่ยวอะไรกับลิ้มโต๊ะเคี่ยมหรือเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว) แน่นอนว่าต้องมีพวกคลั่งประวัติศาสตร์เก่าๆที่พยายามฟื้นฝอยหาตะเข็บ แบบเดียวกับพวกคลั่งประวัติศาสตร์เมืองเหนือหลายๆคนที่ยังเยิ้วๆฝันถึงล้านนาสมัยเก๋ากึ๊กส์ พยายามจะดิสเครดิตสยามอยู่ในปัจจุบัน

สาเหตุอีกข้อที่ทำให้ปัตตานีกลายเป็นปัญหา เพราะเรื่องการแบ่งดินแดนที่ฝรั่งอังกฤษเข้ามาเจ้ากี้เจ้าการ จริงๆแล้วปัตตานีจะไปเป็นจังหวัดของมาเลย์ก็ได้ แต่ฝรั่งมันต้องการจะได้ไทรบุรี กลันตัน ตรังกานู ซึ่งเป็นเมืองท่าสำคัญ และมีคนไทยอยู่มากกว่าเลยโบ้ยปัตตานีมาทางไทย แล้วยึดเอาเมืองท่าทั้งสามเมืองไปแทนตามสันดานฝรั่งในสมัยร.5 เราซึ่งกำลังรบสู้มันไม่ได้ก็ได้แต่ยอมตามตาปริบๆ ปัจจุบันเราได้แค่มองคนมาเลย์เอาแทรกเตอร์ไถวัดพุทธเก่าแก่ในไทรบุรีทิ้งด้วยความเจ็บปวดใจ ขอบอกมาเลย์ตรงๆว่าถ้าจะเอาสามจังหวัดไป เมิงช่วยเอาไทรบุรี กลันตัน ตรังกานู มาคืนก่อนได้มั้ย?

อีกดอกที่ทำให้ปัตตานีมีปัญหาก็คือการยุบเมืองต่างๆลงเป็นมณฑลแล้วส่งคนไปปกครอง ซึ่งเรื่องนี้ก็เพาะความไม่พอใจทั่วทุกหัวเมืองทั้งเมืองเหนือ หัวเมืองมลายู จากพวกเชื้อสายเจ้าเมืองเก่าที่ปัจจุบันต้องกลายเป็นไปสามัญชน ซึ่งเหตุการณ์หลายๆอย่าง ผมไม่เชื่อว่าพวกอดีตเชื้อเจ้าแขกพวกนี้ไม่มีส่วนยุ่งเกี่ยว เคยมีการปะทะรุนแรงที่หมู่บ้านดุซงญอ มีคนตายมากมาย ไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้เกิดสมัยจอมพลสฤษดิ์หรือไม่

อีกดอกที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือความขัดแย้งระหว่างคนจีนและคนมาเลย์ ที่ปะทุแรงตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง คนมาเลย์นั้นเข้าข้างญีปุ่นเพราะต้องการปลดตัวเองเป็นอิสระจากอังกฤษ แต่คนจีนนั้นต่อต้านญี่ปุ่น เพราะแค้นที่คนจีนแผ่นดินใหญ่ถูกญี่ปุ่นข่มเหง เหตุการณ์นี้ลุกลามไปจนเป็นการลอบฆ่า และเอาคืนหลังจากสงครามสงบ ขบวนการของคนจีนได้กลายรูปไปเป็นคอมมิวนิสต์จีนมลายา และปฏิเสธไม่ได้ว่าขบวนการแบ่งแยกดินแดนมลายู มีความเกี่ยวข้องกับคนมลายูที่อยู่ในมาเลเซีย ไทยเราช่วยปราบโจรจีนคอมมิวนิสต์ให้มาเลย์เซีย แต่มาเลย์ยังคงเลี้ยงไข้ขบวนการแบ่งแยกดินแดนไว้เป็นหนามยอกอกไทยอยู่จนทุกวันนี้

เสริมอีกข้อ สิ่งที่หลายๆคนไม่ตระหนักและยอมรับก็คือ พื้นที่สามจังหวัดภาคใต้นั้นเป็นพื้นที่ของชนกลุ่มน้อย ที่พลเมืองส่วนใหญ่เป็นคนมลายู พูดภาษายาวีหรือมลายูพื้นถิ่น นับถือศาสนาอิสลาม ...แล้วอะไรที่เขามี่่ส่วนร่วมกับสยามล่ะครับ ดังนั้นมันก็เป็นพื้นที่ที่พร้อมสำหรับความรุนแรงอยู่แล้ว

สาเหตุอีกดอกก็คือการมาถึงของลัทธิอิสลามใหม่หัวรุนแรงจากตะวันออกกลางที่นิยมก่อการร้าย ตั้งแต่ยุคของอยาตุลเลาะห์ โคไมนี อย่างที่เรารู้กันว่าจุดมุ่งหมายสำคัญของมุสลิมทุกคนก็คือเมกกะห์ ที่ซาอุดิอาระเบีย และพวกนี้ก็ไปรับเชื้อความคิดนี้มาและแพร่หลายไปทั่วโลก กลบพวกอิสลามเดิมที่รักสงบเอาไว้ และดึงพวกเขาเข้าไปพัวพันกับเหตุรุนแรงด้วย ยิ่งมีการปราบปรามจากรัฐ ก็ยิ่งเป็นการสุมเชื้อไฟ นั่นก็คือภาคใต้ของไทยก็เข้าไปเชื่อมโยงกับเครือข่ายก่อการร้ายระดับภูมิภาคที่เชื่อมโยงข้ามประเทศแถบภูมิภาคนี้ไปถึงตะวันออกกลางเป็นที่เรียบร้อย และนักรบระดับหัวกะทิที่เป็นครูฝึกบางคนก็เคยผ่านสมรภูมิจริงในอาฟกานิสถานหรืออิรักมาแล้ว

และดอกสุดท้าย "บักแม้ว" ที่โง่ๆแบบเดียวกับคนภาคกลางยุคเก่าที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เรื่องของภาคใต้ แต่ดันอวดรู้ ทั้งๆที่รู้ว่าพื้นที่นี้เป็นพื้นที่สุมไฟที่ไม่มีทางดับ ทางเดียวที่ทำได้ก็คือคอยระวังอยู่เสมอ นอกจากจะยุบหน่วยงานที่คอยระมัดระวังแล้ว ยังดันสาดน้ำมันใส่อีก ด้วยการยุบศอบต. ปราบยาเสพย์ติดด้วยการฆ่าตัดตอน ที่นอกจากจะสร้างความแค้นใหม่ๆ ยังเป็นการทำลายสายข่าวทหารในพื้นที่ และความโง่สุดท้ายก็คือการทำให้คนชุมนุมตายเป็นเบือโดยประมาทที่ตากใบแถมยังตามไปฆ่าผู้ก่อการร้ายในมัสยิดเก่าที่เป็นสัญลักษณ์ของอดีตอาณาจักรปัตตานีนั้นแล...

...แล้วจะมีอะไรเหลือ!!

Edited by isa, 18 February 2013 - 15:42.

[หนูอ้อย]

ก่อนขีดเส้นแบ่งประเทศเป็นแผนที่สมัยใหม่แบบปัจจุบัน

คำว่ารัฐส่วนกลางที่รวมศูนย์ที่พระนคร

จะ "เอาอยู่" วัฒนธรรมต่างๆได้  ต้องปกครองให้ดี มีความเป็นธรรม ผ่อนหนักผ่อนเบา

ไม่ว่าจะเป็นลาว เชียงใหม่ เขมร มลายู

ผู้คนในแต่ละ "ทิศ" ของประเทศมีวัฒนธรรม มีพื้นฐานนิสัยใจคอการดำรงชีพแตกต่างกันไป

ศึกษาอดีตแล้วจะรู้ว่า ผู้ปกครองที่เอาวัฒนธรรมต่างๆอยู่นั้น พวกท่านมีกุศโลบายอย่างไร

[kaidum]

สิ่งที่สำคัญคือการหยุดยั้งแนวร่วมครับ โดยการเข้าถึง และเข้าใจ

แพลนนิ่งของน้าเชข้อแรก คือเงื่อนไข ในการก้าวไปสู่ข้อยุติต่อไป

อย่าลืมเด็ดขาดว่า มุสลิมแนวร่วมถูกดึงเข้ามาด้วยเหตุการณ์กรือเซะ ตากใบ

เป็นประเด็นหลักๆ ถ้าทักษิณยังโทษพวกลิ้นงู (  ) โดยไม่สำนึกความผิดตัวเอง

ในการแก้ปัญหา

 

ศาสนาและการเปลี่ยนแปลงคำสอน เราไม่เถียงว่าเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นจริง แต่การบิดเบือนคำสอนใดๆ

ของแกนนำโจร ขึ้นอยู่กับรัฐไทยที่จะสร้างเหตุการณ์ให้เกิดข้อแม้ขึ้นมา  หรือ ทำให้สถานการณ์นั้น

ขยายไปสู่ประเด็นศาสนาได้ เหตุการ์ณหลังกรือเซะ ตากใบ เป็นชนวนที่ปลุกเร้าทำให้ผู้หลงผิด

เอนเอียงไปในเรื่องศาสนา  ก่อนจะเกิดเรื่องกรือเซะ ศาสนา ไม่เคยเป็นปัญหาต่อสามจังหวัดใต้

 

เรื่องในอดีตสมัยหะยีสุหรง ดุซงญอ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง และสงบลงแทบหมดแล้ว

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ คือ กรือเซะ ตากใบ เป็นการจุดไฟสุมให้ไฟคุขึ้นอีก อย่างเลี่ยงไม่ได้

แยกแกนนำออกจากพี่น้องมุสลิม เข้าถึงพี่น้องมุสลิม ช่วยเหลือพวกเค้าด้วยความจริงใจ

จัดระบบการเผยแพร่ศาสนา  โดยใช้คำสอนที่ถูกต้องตามสากลอิสลาม ส่งเด็กๆมุสลิมให้ได้รับความรู้

ที่ถูกต้อง ทั้งศาสนา ทางโลก

 

ผมรู้ว่าพี่น้องมุสลิม เป็นสังคมที่รักพวกพ้องมุสลิมทั่วโลก  จนบางครั้ง เหตุผลเป็นเรื่องรองลงมา

[Nabie]

ผมเชื่อว่า 10 ปี มันก็ไม่จบครับ 

เพราะมันแก้ปัญหาไม่ตรงจุด 

ปัญหามันเกิดจาก ตากใบ 

ที่ทำให้คนเขาเกลียดเจ้าหน้าที่ 

ผมคงไม่ต้องเขียนต่อว่าตากใบมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง

แต่ผมคงเขียนได้ว่า ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใหนโดนลงโทษเลย

ขนาดคนที่มัดผู้ชุมนุม แล้ว ทำร้ายร่างกายเขา ให้คนเป็นร้อยเห็นก็ตาม

คนที่จับคนขึ้นรถบรรทุก เหมือนหมู เข้าโรงเชืิอด 

แล้วยิ่งเดือดปุดๆมากขึ้น มันมาจากปากคนเป็นผู้นำ ที่กล่าวไว้ว่า

เขาตายเพราะอดอาหารในการถือศึลอดและเหนื่อยจากการปะทะ 

ไม่ได้พูดถึงว่า ก่อนตายเขาโดนอะไรบ้างเลย 

 

 

ช่วงนั้นผมกับพ่อ กำลังจะเปิดสาขาที่ ปัตตานีครับ เพราะไปเที่ยว

แล้วผมว่าธรรมชาติ บ้านเมืองน่าอยู่มาก แต่หลังจากนั้นไม่นาน

อาจารย์เมาะ เจ้าของบ้านที่ผมเช่าเพื่อดูทำเลอยู่ เขาบอกผมว่า

ถอนตัวจากที่นี่ไปเถอะครับ ที่นี่มันอันตรายแล้ว  

ลูกชายเขาก็โดนทำร้ายจนขาหักครับ ไปชุมนุมเฉยๆ

เขาว่าโดนเจ้าหน้าทีกระทืบจนขาหัก

 

แล้วเขาจะไปแก้ด้วยการทำความเข้าใจการทำงานเจ้าหน้าที่ได้อย่างไร

ใหนเมื่อ คนที่เป็นแกนนำ แนวร่วม ส่วนมากก็เป็น เหยื่อหรือญาติผู้เกี่ยวข้อง จากกรณีตากใบซะส่วนมาก

[PeaceMan]

สิ่งที่สำคัญคือการหยุดยั้งแนวร่วมครับ โดยการเข้าถึง และเข้าใจ
แพลนนิ่งของน้าเชข้อแรก คือเงื่อนไข ในการก้าวไปสู่ข้อยุติต่อไป
อย่าลืมเด็ดขาดว่า มุสลิมแนวร่วมถูกดึงเข้ามาด้วยเหตุการณ์กรือเซะ ตากใบ
เป็นประเด็นหลักๆ ถ้าทักษิณยังโทษพวกลิ้นงู (  ) โดยไม่สำนึกความผิดตัวเอง
ในการแก้ปัญหา
 
ศาสนาและการเปลี่ยนแปลงคำสอน เราไม่เถียงว่าเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นจริง แต่การบิดเบือนคำสอนใดๆ
ของแกนนำโจร ขึ้นอยู่กับรัฐไทยที่จะสร้างเหตุการณ์ให้เกิดข้อแม้ขึ้นมา  หรือ ทำให้สถานการณ์นั้น
ขยายไปสู่ประเด็นศาสนาได้ เหตุการ์ณหลังกรือเซะ ตากใบ เป็นชนวนที่ปลุกเร้าทำให้ผู้หลงผิด
เอนเอียงไปในเรื่องศาสนา  ก่อนจะเกิดเรื่องกรือเซะ ศาสนา ไม่เคยเป็นปัญหาต่อสามจังหวัดใต้
 
เรื่องในอดีตสมัยหะยีสุหรง ดุซงญอ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง และสงบลงแทบหมดแล้ว
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ คือ กรือเซะ ตากใบ เป็นการจุดไฟสุมให้ไฟคุขึ้นอีก อย่างเลี่ยงไม่ได้
แยกแกนนำออกจากพี่น้องมุสลิม เข้าถึงพี่น้องมุสลิม ช่วยเหลือพวกเค้าด้วยความจริงใจ
จัดระบบการเผยแพร่ศาสนา  โดยใช้คำสอนที่ถูกต้องตามสากลอิสลาม ส่งเด็กๆมุสลิมให้ได้รับความรู้
ที่ถูกต้อง ทั้งศาสนา ทางโลก
 
ผมรู้ว่าพี่น้องมุสลิม เป็นสังคมที่รักพวกพ้องมุสลิมทั่วโลก  จนบางครั้ง เหตุผลเป็นเรื่องรองลงมา

ไม่ค่อยมีเวลาที่จะอ่านทุก post เเต่เห็นด้วยกับคุณ kaidum อย่างยิ่งครับ

การยุบองค์กรที่เป็นที่ไว้วางใจของคนท้องถิ่น ที่จะคอยช่วยประสานระหว่างรัฐเเละประชาชน ที่คิดว่า ตนมีความต่าง เเละไม่ได้รับความเท่าเทียม

ในขณะที่มีการฆ่าตัดตอนจากอำนาจส่วนกลาง ที่ในหลายๆครั้งถูกใช้เป็นเครื่องมือทำลายฝ่ายตรงข้าม โดยมีผู้เสียผลประโยชน์ทั้งหลาย เป็นผู้มีอิธิพล

ทั้งพ่อค้าน้ำมันเถื่อนเเละอื่นๆ "เป็นเรื่องหลัก"ที่จุดชนวนไฟใต้ครั้งนี้เเน่ๆ ไม่ใช่เรื่องศาสนา.....



....เเต่ถ้าไม่อคติจนเกินไป ก็จะทราบว่าการใช้คำสอนผิดๆนั้นมีอยู่จริง "เเต่" ที่ปลุกระดมเยาวชนได้มาก ก็เพราะเหตุการณ์ตากใบ

เเละอันที่จริงเเล้ว หลังเหตุการณ์กรือเซะจบทันทีนั้น ถือเป็นจังหวะ ที่ภาครัฐพลาดโอกาสอย่างมาก เพราะบรรดาพ่อเเม่ผู้ใหญ่ทั้งหลาย เริ่มรู้เเล้วว่ามีการใช้คำสอนผิดๆเเละยาเสพติดมึนเมา มามอมเมาเเละหลอกใช้เยาว์ชนของพวกเขา เเละพวกเขา ก็ไม่อยากให้ลูกหลาน ต้องตกเป็นเครื่องมือ

เเต่ภาครัฐกลับไม่รีบ"ขยายผล"เข้าหา ช่วยเหลือเจรจาเยียวยา ด้วยความเข้าถึงเเละจริงใจ

ทำให้สถานการณ์ที่ควรจะ"เป็นต่อ" กลับเป็นไม่มี



"โดยส่วนตัว"ผมเชื่อว่า หนทางเเก้นั้น เราจำเป็นต้องใช้ทั้งพระเดชเเละพระคุณควบคู่กันไป (ขออนุญาติไม่ขยายความครับ)

[เช never die]

เมื่อวานนี้เห็นกลุ่มวาดะห์เริ่มออกมาเคลื่อนไหวแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการประชุมที่บ้านอาจารย์วันนอร์ เห็นมีลุงเด่น โต๊ะมีนา คุณอารีเพ็ญ อุตรสิน ฯลฯ ประชุมร่วมกับหัวหน้าผู้นำศาสนากว่ายี่สิบกลุ่มในพื้นที่ คงน่าจะเป็นสัญญาณที่ดี

 

ถ้ามองย้อนกลับไป ภายใต้การเป็นปากเป็นเสียงให้คนในพื้นที่ของนักการเมืองกลุ่มนี้ เหตุการณ์ภาคใต้ก้สงบมาช้านาน ภายใต้ร่มเงาของกลุ่มสะตอสามัคคีในพรรคประชาธิปัตย์อีกชั้นหนึ่ง จนชวลิตรับงานเป็นนอมินีของแม้ว ใช้ชื่อพรรคความหวังใหม่ มาดึงนักการเมืองกลุ่มวาดะห์นี้ออกไปจากพรรคประชาธิปัตย์ แล้วค่อยๆจำกัดบทบาทของนักการเมืองกลุ่มนี้ลงทีละน้อย จนนักการเมืองกลุ่มนี้หมดบทบาทไปเมื่อมาเป็นพรรครักร่วมเพศของทักษิน นี่ก็เกิดขึ้นก่อนที่ทักษินจะตั้งพรรครักร่วมเพศด้วยระยะหนึ่งแล้ว

[ppneer]

เมื่อวานนี้เห็นกลุ่มวาดะห์เริ่มออกมาเคลื่อนไหวแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการประชุมที่บ้านอาจารย์วันนอร์ เห็นมีลุงเด่น โต๊ะมีนา คุณอารีเพ็ญ อุตรสิน ฯลฯ ประชุมร่วมกับหัวหน้าผู้นำศาสนากว่ายี่สิบกลุ่มในพื้นที่ คงน่าจะเป็นสัญญาณที่ดี

 

ถ้ามองย้อนกลับไป ภายใต้การเป็นปากเป็นเสียงให้คนในพื้นที่ของนักการเมืองกลุ่มนี้ เหตุการณ์ภาคใต้ก้สงบมาช้านาน ภายใต้ร่มเงาของกลุ่มสะตอสามัคคีในพรรคประชาธิปัตย์อีกชั้นหนึ่ง จนชวลิตรับงานเป็นนอมินีของแม้ว ใช้ชื่อพรรคความหวังใหม่ มาดึงนักการเมืองกลุ่มวาดะห์นี้ออกไปจากพรรคประชาธิปัตย์ แล้วค่อยๆจำกัดบทบาทของนักการเมืองกลุ่มนี้ลงทีละน้อย จนนักการเมืองกลุ่มนี้หมดบทบาทไปเมื่อมาเป็นพรรครักร่วมเพศของทักษิน นี่ก็เกิดขึ้นก่อนที่ทักษินจะตั้งพรรครักร่วมเพศด้วยระยะหนึ่งแล้ว

 

 

หนาวๆร้อนๆครับพี่เช

 

กลุ่มนี้รวมตัวกันน่าจะมาจากใอ้แม้วโทรไปขอร้องให้มาช่วยเหลือน้องสาวมัน

 

ไม่อยากนั้น น้องสาวโง่ๆของมันอยู่ไม่ถึงสงกานต์

 

อย่าลืมว่ากลุ่มนี้ก็มีมวลชนที่เกิดก่อเหตุการณ์เพื่อแบ่งแยกดินแดนมาแล้ว

 

แต่ตอนนี้มันไม่ไช่การแบ่งแยก

 

มันเป็นการล้างแค้นนะครับ

[เช never die]

ในที่สุดรัฐบาลก็หยิบบางข้อในแนวทาง 12 ข้อไปใช้ในการดับไฟใต้

 

รอดูผลอีกที ถ้ามันได้ผล ภายในสามเดือนนี้ก็น่าจะเห็นผล

[หลานคนสร้างชาติ]

เป็นกำลังใจ ให้ประชาชน และเจ้าหน้าที่ ทุกท่านครับ

[เช never die]

เมื่อวานนี้เห็นกลุ่มวาดะห์เริ่มออกมาเคลื่อนไหวแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการประชุมที่บ้านอาจารย์วันนอร์ เห็นมีลุงเด่น โต๊ะมีนา คุณอารีเพ็ญ อุตรสิน ฯลฯ ประชุมร่วมกับหัวหน้าผู้นำศาสนากว่ายี่สิบกลุ่มในพื้นที่ คงน่าจะเป็นสัญญาณที่ดี

 

ถ้ามองย้อนกลับไป ภายใต้การเป็นปากเป็นเสียงให้คนในพื้นที่ของนักการเมืองกลุ่มนี้ เหตุการณ์ภาคใต้ก้สงบมาช้านาน ภายใต้ร่มเงาของกลุ่มสะตอสามัคคีในพรรคประชาธิปัตย์อีกชั้นหนึ่ง จนชวลิตรับงานเป็นนอมินีของแม้ว ใช้ชื่อพรรคความหวังใหม่ มาดึงนักการเมืองกลุ่มวาดะห์นี้ออกไปจากพรรคประชาธิปัตย์ แล้วค่อยๆจำกัดบทบาทของนักการเมืองกลุ่มนี้ลงทีละน้อย จนนักการเมืองกลุ่มนี้หมดบทบาทไปเมื่อมาเป็นพรรครักร่วมเพศของทักษิน นี่ก็เกิดขึ้นก่อนที่ทักษินจะตั้งพรรครักร่วมเพศด้วยระยะหนึ่งแล้ว

 

 

หนาวๆร้อนๆครับพี่เช

 

กลุ่มนี้รวมตัวกันน่าจะมาจากใอ้แม้วโทรไปขอร้องให้มาช่วยเหลือน้องสาวมัน

 

ไม่อยากนั้น น้องสาวโง่ๆของมันอยู่ไม่ถึงสงกานต์

 

อย่าลืมว่ากลุ่มนี้ก็มีมวลชนที่เกิดก่อเหตุการณ์เพื่อแบ่งแยกดินแดนมาแล้ว

 

แต่ตอนนี้มันไม่ไช่การแบ่งแยก

 

มันเป็นการล้างแค้นนะครับ

 

ถ้าเป็นไอ้แม้วโทรไปขอร้องหรือบังคับมาก็น่าจะงานงอก

 

กลุ่มวาดะห์ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบกับไอ้แม้ว (แบบที่ท่านโจโฉเคยเจอนั่นแหละครับ) มาตั้งแต่ถูกไอ้แม้วกล่าวหาอย่างเงียบๆว่าอยู่เบื้องหลังไฟใต้ช่วงแรกๆ เป็นสาเหตุให้กลุ่มวาดะห์ค่อยๆปลีกตัวออกมาจากพรรครักร่วมเพศ(ไทยรักไทย)ของไอ้แม้วไปอย่างเงียบๆเช่นกัน

 

เมื่อสักครู่ได้ยินชัดๆว่าเป็ดเหลิมเป็นคนไปเชิญ 9 สมาชิกกลุ่มวาดะห์มาเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวเรื่องไฟใต้ด้วย

 

ส่วนเรื่องใช้ พรบ.ความมั่นคงแทน พรก.สถาณการณ์ฉุกเฉิน อันนี้ถือว่ามาถูกทาง แต่ ....

 

ไม่ขอวิจารณ์ต่อ เคยบอกใว้แล้ว กินยาไม่ครบโดส จะเละยิ่งกว่าโกโก้ครั้นช์ รอดูกันต่อไปครับ

[Tinawut]

ถึงคุณเช และคุณแอ๊บกลาง (สงสัยคงไม่เข้ามาอ่านแล้วมั๊ง)

 

        ผมออกตัวก่อนเลยว่า เพิ่งเข้าเวปนี้ครั้งแรก และได้อ่านกระทู้นี้ตั้งแต่ต้น (ยาวมากช่วงหลังๆ ไม่ได้อ่าน)

อาจจะช้าไปหน่อย แต่ก็อยากจะแสดงความคิดเห็นบ้าง หวังว่าคงยังพอมีคนอ่านนะครับ

อันดับแรกเลยขอติง "คุณเช" ก่อนว่า การจะอธิบายให้คนอีกฝั่งเห็นด้วยต้องใจเย็นๆ มากๆ หน่อยครับ

ยิ่งถ้าเราใส่อารมณ์เข้าไปอีก จะทำให้การเรียบเรียงเหตุและผลไม่ชัดเจนทำให้อีกฝ่ายเห็นด้วยยากขึ้นไปอีกครับ

(จะโกรธกันก็ไม่เป็นไรครับ เตรียมใจไว้แล้ว ^^ ) 

คือถ้าจะให้เปรียบก็คงเหมือนตอนคดีไอ่ปื๊ดน่ะครับ ยิงคนตายในผับ คนเห็นกันเป็นสิบเป็นร้อย สุดท้ายก็หลุด

กับคนพวกนี้ ถ้าจะให้ชัดเจนก็คงต้อง เปิดไฟ ถ่ายคลิปตอนยิงไว้ นั่นแหละครับ ไม่งั้นไม่จบง่ายๆ

 

ผมขอเข้าเรื่องเกี่ยวกับไฟใต้เลยนะครับ ว่าถ้าเป็นผมจะค่อยๆ อธิบายดังนี้

(ไม่แน่ใจว่า จะพอช่วยอธิบายให้คุณแอ๊บกลาง เฮนไต เข้าใจหรือเห็นด้วยได้รึเปล่า)

(อยากจะแชร์สิ่งที่ผมได้รู้มาจากผู้รู้บางท่านที่เป็นคนใต้มาอีกที

ถูกผิดอย่างไร ขอผู้รู้ท่านอื่นๆ ช่วยแก้ช่วยเสริมด้วยนะครับ)

 

เรื่องไฟใต้ต้องท้าวความไปไกลเลยครับ สมัยโน้นต้องเรียกว่าเป็นหัวเมืองทางใต้ ซึ่งก็มีเจ้าเมืองปกครองอยู่

ซึ่งตอนสมัย ร.5 น่าจะเป็นช่วงที่สำคัญที่สุดคือ เรามีปัญหากับเจ้าหัวเมืองทางใต้จนถึงขั้นแตกหัก และยังมี

เรื่องการเสียดินแดนให้อังกฤษอีก หลังจากนั้นเราได้คืนแต่เสียดินแดนที่ปัจจุบันเป็นมาเลเซียไป

ดังนั้นถ้าพูดตรงๆ เลยคือ กลุ่มหัวเมืองทางใต้มีความโน้มเอียงที่จะไปอยู่กับมาเลเซียมากกว่า

ซึ่งว่ากันตรงๆ อีก มาเลเซียก็อยากได้เมืองดังกล่าวเหมือนกัน นี่เป็นจุดเริ่มต้นของกลุ่มแบ่งแยกดินแดนยุกต์แรกๆ

 

จากนั้นทางรัฐบาลไทยก็พยายามจัดการกับปัญหานี้เรื่อยมา จนกระทั่งสามารถควบคุมปัญหาแบ่งแยกดินแดนได้สำเร็จ

และก็มีการแต่งตั้ง ศอบต. กับ พตท.43 ขึ้น (ขอย้ำนะครับ ผมใช้คำว่า "ควบคุมปัญหา" ไม่ใช่ "แก้ปัญหา"

ถ้าจะเปรียบก็คงเหมือน เตาถ่านที่มีถ่านแดงๆ แล้วเราเอาฝาโอ่งมาปิดไว้ เราก็จะไม่เห็นเปลวไฟ)

 

ซึ่งทุกรัฐบาลเค้าก็ตระหนักในเรื่องนี้ดีอยู่แล้ว จนกระทั่งมาถึงยุคทักษิณ ไม่รู้เอาอะไราคิดอยู่ๆ ก็ยกเลิก ศอบต. (เปิดฝาเตา)

แถมยังปากดีว่า "โจรกระจอก" (เอาน้ำมันราดลงไปในเตา) ทีนี้ไฟใต้ก็ลุกโชน ท่วมลุกลามเป็นวงกว้างขึ้น จะดับตอนนี้ก็ยากละครับ

 

ดังนั้น ถ้าจะให้สรุปเลยก็คือ ทักษิณไม่ได้ทำให้เกิดไฟใต้ ไฟใต้มีอยู่ก่อนแล้วแต่ถูกควบคุมไว้

แต่ทักษิณทำให้ไฟใต้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง โดยการยุบ ศอบต. (เปิดฝาเตา) แล้วแถมด้วยโจรกระจอก (สาดน้ำมันลงไปอีก)

 

เอวังด้วยประการฉะนี้

 

ปล.ผมคงไม่เข้ามาต่อความยาวสาวความยืดอีกแล้วนะครับ เบื่อ

 

ด้วยความนับถือ

"กลางไม่กลางไม่รู้ แต่กรูรักประเทศไทย"

[OsirisEyeInSky]

ตามอ่านมาหลายวันแล้วครับ  ..ยาวจัด  บางตอนก็ย่อยง่าย บางตอนก็ยากเหลือเกินที่จะทำความเข้าใจ

ในความคิดของผม กระทู้นี้ เหมือนจะเป็นการจำลอง กลายๆ  ต่อสถานการณ์ไฟใต้ บางส่วนนะ

 

หากเปรียบ คุณเช เหมือนตัวแทนจากภาครัฐ ที่จะกำหนดนโยบาย เข้าไปดับไฟใต้ ฟื้นฟู บูรณาการ ฯลฯ

คุณมีความรู้ ความเข้าใจ ในที่มาที่ไปของปัญหา มองเห็นภาพโดยรวมของทั้งหมด  

 

เปรียบ สมพร เป็นมุสลิมส่วนใหญ่ในพื้นที่  พวกนี้ เขาจะไม่รับรู้ อะไรส่วนใหญ่ นอกเหนือไปกว่าองค์ความรู้

ที่ถูกถ่ายทอดออกมาในลักษณะเฉพาะ ในกลุ่มในพวกของเขากันเอง  และองค์ความรู้ที่ถ่ายทอดกันในระบบปิด

เช่นนี้แหละมันง่ายต่อการถูกบิดเบือน ปรุงแต่ง ตัดทอน แก้ไข ไปจนผิดเพี้ยนจากองค์ความรู้อันเป็นสากล  

พูดง่ายๆ คือโดนล้างสมองมาตั้งแต่อายุยังน้อยๆ แล้ว  จนบัดนี้ไฟใต้ลุกโชนมากี่ปีแล้ว

 

ลักษณะของสมพร ที่พล่าม (ขออภัย) อยู่ในกระทู้นี้  ดูไม่มีแก่นสาร พูดไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ เหมือนจะป่วนกระทู้

ราวกับเมาใบกระท่อม คุณลองเข้าไปคุย กับคนในพื้นที่สามชายแดนใต้ คุณจะมีโอกาสได้พบเจอกับคนแบบนี้ละครับ  

 

คิดจะดับไฟใต้  ผมว่านะ  อย่าละเลย หลงลืม มวลชนส่วนใหญ่ในพื้นที่  ว่าเขามีแนวคิดอย่างไร สั่งสอนรุ่นใหม่อย่างไร

องค์ความรู้ ที่ถ่ายทอดกัน มันบิดเบี้ยว ผิดเพี้ยนอย่างไร  การปราบปราม ป้องกันในระยะสั้นมันก็จำเป็นต้องมี

แต่หากละเลยในส่วนที่ผมว่า  จะกี่สิบปี  ก็ดับไฟใต้ไม่ได้หรอก เชื้อมันอยู่ตรงนั้น พร้อมที่จะปะทุอยู่ตลอดเวลา

และมีคนมาหมั่นเติมเชื้อให้คุอยู่เรื่อยๆ เสียด้วยสิ 

[Ricebeanoil]

"อดีตบีอาร์เอ็น" เล่าปัญหาในขบวนการป่วนใต้ กับทางสองสายเมื่อเกิดประชาคมอาเซียน

 

 

 

ปฏิเสธไม่ได้ว่าตลอดหลายปีของปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ เรามักมองปัญหาผ่านสายตาและข้อมูลของภาครัฐ โดยเฉพาะฝ่ายความมั่นคงเท่านั้น แต่แทบจะไม่เคยฟังข้อมูลจากฝ่ายผู้ก่อการที่อ้างอุดมการณ์แบ่งแยกดินแดนโดยตรงเลย

          ประกอบกับองค์กรของผู้ก่อความไม่สงบยังคงเป็น "องค์กรลับ" แม้จะปฏิบัติการก่อความรุนแรงในทางเปิดมากว่า 8 ปีแล้วแต่ก็ยังไม่ "เสียลับ" ทำให้สังคมไทยมีข้อมูลเกี่ยวกับผู้ก่อความไม่สงบน้อยมาก โดยเฉพาะในประเด็นที่ว่าพวกเขากำลังคิดอะไร มียุทธศาสตร์ในการก้าวไปข้างหน้าอย่างไร จะพาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ไปทางไหน และมีปัญหาภายในองค์กรของพวกเขาบ้างหรือเปล่า

          แม้ที่ผ่านมาจะมีการนำตัวผู้ก่อความไม่สงบที่ถูกจับกุมหรือกลับใจยอมเข้ามอบตัวมาบอกเล่าข้อมูลต่างๆ ผ่านสื่อมวลชนอยู่บ้าง แต่หลายๆ ครั้งก็เหมือนเป็นการ "จัดฉาก" ของฝ่ายรัฐ เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นมุมมองส่วนตัว เป็นเรื่องของความลำบากในการใช้ชีวิต และความรู้สึกของผู้ก่อความไม่สงบรายนั้นๆ ในแง่ของการ "หลงผิด" เท่านั้นเอง หาได้บอกเล่าถึงแนวคิด ยุทธศาสตร์ และทิศทางของกลุ่มก่อความไม่สงบแต่อย่างใดไม่ ซึ่งสาเหตุส่วนหนึ่งอาจมาจากบุคคลดังกล่าวเป็นเพียงแนวร่วมระดับล่าง หรือกลุ่มติดอาวุธระดับปฏิบัติการ

          แต่สำหรับอดีตคนในขบวนการ "บีอาร์เอ็น" ที่ยอมพูดคุยกับ "ทีมข่าวอิศรา" ในครั้งนี้ เป็นระดับแกนนำสายศาสนา ซึ่งเมื่อตรวจสอบข้อมูลจากหลายๆ แหล่งแล้ว ยืนยันตรงกันว่าอดีตคนในขบวนการรายนี้เป็น "ตัวจริง" และเป็นแกนนำในระดับพื้นที่ แต่สาเหตุที่หันหลังให้ขบวนการก็เพราะความขัดแย้งในเรื่องแนวทางการก้าวเดินต่อไป ทว่าเขาก็ไม่ได้หันหน้าไปอยู่กับฝ่ายรัฐ

          หลายคนอาจจะเข้าใจว่าคนที่เข้าเป็นสมาชิกขบวนการแล้ว หากถอยหลังออกมาย่อมหมายถึงความตาย แต่ในความเป็นจริงขบวนการแบ่งแยกดินแดนที่ชายแดนใต้ไม่ได้มีมาตรการถึงขั้นนั้น เพียงแต่เมื่อไม่ร่วมมือกับขบวนการแล้วก็อย่าขัดขวาง และห้ามไปให้ข้อมูลหรือเปลี่ยนข้างไปอยู่กับ "รัฐไทย" อย่างเด็ดขาด ฉะนั้นอดีตสมาชิกหลายระดับที่ถอนตัวออกมาและไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับรัฐ จึงยังคงอยู่ในพื้นที่ได้ตามปกติ แต่ก็จะถูกจับตาจากคนในขบวนการมากเป็นพิเศษ

          กรณีของแหล่งข่าวรายนี้ก็เช่นกัน เขาออกจากขบวนการและออกจากพื้นที่ไประยะหนึ่ง ก่อนจะกลับเข้ามาใช้ชีวิตตามเดิม เขาเล่าถึงปัญหาภายในขบวนการที่มีอยู่ไม่น้อย พร้อมแสดงทัศนะถึงการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ที่กำลังคืบคลานเข้ามาของ "ประชาคมอาเซียน" ซึ่งอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่แท้จริงของสถานการณ์ชายแดนใต้

 

รอยร้าวทางความคิด!

          อดีตสมาชิกระดับนำของขบวนการบีอาร์เอ็นวัย 48 ปีที่ขอเรียกตัวเองด้วยนามสมมติว่า "ยูโซะ" บอกว่า สาเหตุสำคัญที่เขาหันหลังให้ขบวนการก็เนื่องมาจากความแตกต่างทางความคิด ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่เขา แต่แกนนำในขบวนการมีความเห็นไปคนละทิศละทางอย่างหลากหลายจนกลายเป็นความแตกแยก

          "ภายในขบวนการแตกกัน เนื่องจากระยะหลังคนในระดับนำคิดไปคนละทาง เพราะเห็นแล้วว่าการต่อสู้ของขบวนการอย่างที่ทำอยู่ไม่มีทางชนะ เนื่องจากตอนนี้กลุ่มขบวนการเองก็ต้องพึ่งพาคนอื่นอยู่ แล้วเราจะมีโอกาสชนะเพื่อแบ่งแยกประเทศได้จริงหรือ จุดนี้ทำให้แกนนำแต่ละกลุ่มคิดกันไปต่างๆ นานาว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้ชัยชนะ หรือวางจังหวะทิศทางเพื่อก้าวเดินต่อไปอย่างไร ซึ่งแต่ละคนก็คิดไม่เหมือนกัน"

          ยูโซะ กล่าวต่อว่า นอกจากนั้นก็ยังมีเรื่องของผลประโยชน์ที่เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ขบวนการปฏิวัติรัฐปัตตานีเดินไปไม่ได้ แต่การที่ยังมีเหตุรุนแรงเกิดขึ้นอยู่ เพราะยังมีแนวร่วมคอยก่อเหตุ ซึ่งการจะยับยั้งแนวร่วมเหล่านี้ทำได้ยากมาก เพราะพวกเขาถูกใส่ความเชื่อเข้าไปแล้ว ก็จะไม่รับฟังคนอื่น นอกจากคนในขบวนการเท่านั้น 

          "ด้วยเหตุนี้การแก้ปัญหาความไม่สงบจึงต้องใช้ความละเอียดอ่อน ต้องใช้เวลา และใช้ความจริงใจเข้าหามวลชน แต่หากเจ้าหน้าที่ของรัฐใช้ไม้แข็ง ใช้ตาต่อตาฟันต่อฟัน ก็จะเหมือนเป็นการเติมเชื้อไฟ ปัญหาย่อมไม่มีวันจบ"

 

ทุนป่วนมาจากไหน?

          การดำรงอยู่ของขบวนการบีอาร์เอ็นนั้น เริ่มจากการหารายได้ขั้นพื้นฐาน ซึ่ง ยูโซะ แจกแจงให้ฟังอย่างละเอียด

          "สมัยก่อนเก็บเงินจากชาวบ้านคนละ 3 บาทหรือครอบครัวละ 3 บาทต่อวัน ซึ่งช่วงแรกๆ เรามีสมาชิกอยู่ทุกหมู่บ้านในพื้นที่สามจังหวัด สมมติว่าในหมู่บ้านหรือตำบลหนึ่งมี 300 ครอบครัว เรามี 230 ครอบครัวที่เป็นสมาชิกแนวร่วม คนที่เป็นสมาชิกทุกคนต้องส่งเงินให้กับขบวนการ โดยเงินที่เราเก็บได้จะนำไปเป็นค่าใช้จ่าย บาทแรกนำไปซื้อกระสุน บาทที่ 2 และ 3 นำไปบริหารเพื่อต่อยอดให้สมาชิก เช่น ให้กลุ่มสตรีนำเงินไปซื้อผ้าถุง หรือเสื้อกุโรง (เสื้อสตรีมุสลิม) แล้วนำมาขายให้กับสมาชิกแนวร่วมตามหมู่บ้านต่างๆ ในราคาที่แพงกว่าท้องตลาดเล็กน้อย เพื่อนำส่วนต่างไปใช้ในการทำงาน ซึ่งสมาชิกทุกคนก็เต็มใจซื้อ เพื่อช่วยกันสานฝันอุดมการณ์ให้ประสบความสำเร็จ"

          "ส่วนต่างที่เป็นกำไร เราก็ส่งเข้าขบวนการ ส่วนทุนก็นำไปซื้อของมาขายใหม่ เราทำอยู่อย่างนี้มาตั้งนานแล้วโดยที่เจ้าหน้าที่รัฐไม่รู้ หรือรู้แต่ก็ไม่ผิดกฎหมาย นอกจากนั้นเงินที่ได้ก็จะนำไปเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการส่งเด็กไปเรียนตามสถานที่ต่างๆ ที่อยู่ในเครือข่าย เพื่อกล่อมเกลาจิตใจและฝึกให้ออกมาเป็นนักรบ"

          ยูโซะ ให้ข้อมูลด้วยว่า การต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราชปัตตานีจากประเทศไทยครั้งนี้ถือเป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งเป็นครั้งที่ 10 แล้ว และขณะนี้อยู่ในช่วงกลางของการต่อสู้

 

นี่แหละ...สงครามความคิด

          อย่างไรก็ดี ตลอดหลายปีที่ผ่านมามีบรรดาแกนนำถูกเจ้าหน้าที่รัฐจับกุมไปเป็นจำนวนมาก แต่คำถามที่น่าสนใจก็คือ เหตุใดขบวนการจึงไม่อ่อนกำลังลงเลย ประเด็นนี้ ยูโซะ บอกว่า นี่แหละคือสิ่งที่เรียกว่า "สงครามความคิด"

          "เมื่อคนถูกใส่ความเชื่อเข้าไปแล้ว ก็ยากที่จะเปลี่ยน และยิ่งยากหากจะให้หยุดความคิดเหล่านั้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางออกเอาเสียเลย แต่มันต้องใช้เวลา สถานการณ์ขณะนี้ผ่านมาแค่เพียง 8 ปี จะให้มันสงบมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เนื่องจากทางกลุ่มขบวนการเขาปลูกฝังอุดมการณ์ ความคิด ความเชื่อมากว่า 20 ปี"

          ยูโซะ ชี้ว่า การจะทำให้แนวร่วมเปลี่ยนความคิด เงื่อนไขสำคัญที่สุดอยู่ที่ท่าทีของเจ้าหน้าที่รัฐ

          "ทุกวันนี้ปัญหาอยู่ที่เจ้าหน้าที่ของรัฐมากกว่า ชาวบ้านหรือกลุ่มขบวนการเองก็นั่งดูการทำงานของเจ้าหน้าที่ แม้แนวทางการแก้ปัญหาจะผิดบ้างถูกบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา สิ่งสำคัญที่สุดคือรัฐต้องรับฟังความคิดเห็นของคนทุกกลุ่ม แต่คำถามคือรัฐได้รับฟังจริงๆ แล้วหรือยัง ผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งแต่ไม่รู้ว่าวันไหน แกนนำขบวนการจะยอมออกมาพูดคุยด้วยแน่ แต่สาเหตุที่ยังไม่ออก เพราะยังไม่มั่นใจหน่วยงานของรัฐ เพราะรัฐเองก็ไม่เป็นเอกภาพเพียงพอ"

 

ย้อนรอยอดีต "กรือเซะ"

          เขายังยกตัวอย่างถึงกลวิธีการใส่ความคิดความเชื่อให้กับชาวบ้าน ซึ่งเห็นชัดเจนที่สุดในเหตุการณ์วันที่ 28 เม.ย.2547 หรือ "เหตุการณ์กรือเซะ"

          "ในช่วงนั้นมีแกนนำเป็นผู้นำศาสนาหลอกให้ชาวบ้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มเยาวชนออกมาเพื่อประกาศเอกราช โดยใช้วิธีการทางไสยศาสตร์ ให้ชาวบ้านถือลูกประคำติดตัวไว้โดยอ้างว่าเจ้าหน้าที่จะมองไม่เห็น โชคดีที่วันนั้นชาวบ้านส่วนหนึ่งไม่เอาด้วย เพราะคิดได้ว่ามือเปล่าจะสู้กับปืนได้อย่างไร"

          "จริงๆ แล้วแกนนำคนที่หลอกชาวบ้านพยายามจะทำให้เกิดเหตุการณ์ทั้ง 3 จังหวัด ซึ่งหากเป็นอย่างที่เขาวางแผนไว้วันนั้นจะมีคนตายอีกเยอะ เป้าหมายเพื่อให้ต่างชาติมองว่าที่ปัตตานีมีการต่อสู้ของชาวมลายูเพื่อแบ่งแยกดินแดน แม้สุดท้ายจะไปไม่ถึงเป้าหมายที่วางไว้ แต่เหตุการณ์นี้ก็กลายเป็นสัญลักษณ์ของความรุนแรงที่รัฐไทยกระทำต่อชาวมลายู"

          ยูโซะ ยังชี้ด้วยว่า เหตุการณ์วันที่ 28 เม.ย.2547 มีความซับซ้อนจากการวางแผนมาเป็นอย่างดี

          "จะเห็นได้ว่ามีการจัดวางคนไปก่อเหตุสลับพื้นที่กัน เช่น เอาคนปัตตานีไปก่อเหตุที่ จ.ยะลา แล้วนำคนจากอีกอำเภอหนึ่งไปก่อเหตุอีกอำเภอหนึ่ง เหตุผลก็เพื่อให้เกิดความยากที่คนเหล่านั้นจะหาทางกลับหรือหนีกลับเมื่อรู้ว่าถูกหลอก"

          "วันนั้นมีเด็กของผมตายไป 4 คน เราไม่รู้จริงๆ ว่าเด็กเหล่านี้ไปเชื่อคำพูดของคนที่มาหลอกได้อย่างไร และหลังจากเกิดเหตุการณ์ ผู้นำศาสนาคนนั้นก็หายตัวไป จากการที่ไปสำรวจคนเจ็บและตายไม่ปรากฏว่ามีเขาอยู่"

 

เมื่ออาร์เคเคสังกัด"มาเฟีย"

          ดังที่เกริ่นเอาไว้ตั้งแต่ตอนต้นว่า ปัญหาในขบวนการแบ่งแยกดินแดนเองก็มีไม่น้อยเหมือนกัน และไม่ได้มีปัญหาเฉพาะในกลุ่มแกนระดับนำ แต่ยังมีปัญหาใหม่ในระดับกลุ่มติดอาวุธ หรือ"อาร์เคเค" ด้วย 

          "ขณะนี้กลุ่มอิทธิพลในพื้นที่รู้ช่องทาง จึงสร้างฐานอำนาจโดยนำอาร์เคเคมาเลี้ยงไว้ แล้วต่างฝ่ายต่างก็พึ่งพากัน กลุ่มอิทธิพลได้ใช้อาร์เคเคเป็นกองกำลังส่วนตัว โจมตีเจ้าหน้าที่รัฐบ้าง โจมตีปรปักษ์ของตนเองบ้าง ขณะที่อาร์เคเคก็ได้เงิน ได้อาวุธ ได้กระสุน และมีคนคอยปกป้อง ที่แย่ก็คือเมื่อก่อนกลุ่มติดอาวุธมักอยู่ในป่า ปฏิบัติการในเขตป่า แต่วันนี้มาอยู่ในเมือง ซึ่งเป็นเรื่องน่าห่วง เพราะสามารถก่อเหตุก่อวินาศกรรมได้ทุกเวลา"

          แต่ถึงกระนั้น ปฏิบัติการเชิงรุกของรัฐก็ทำให้ "อาร์เคเค" ลดจำนวนลงมิใช่น้อย...

          "ตอนนี้ผมคิดว่าขบวนการเริ่มมีปัญหา จากการสังเกตจะเห็นได้ว่าอาร์เคเคต้องออกไปปฏิบัติการต่างพื้นที่ เช่น เด็กจากปะแต อ.ยะหา จ.ยะลา ไปตายที่ อ.กรงปีนัง จ.ยะลา เด็กจากบังนังสตา (จ.ยะลา) ไปตายที่ อ.รือเสาะ จ.นราธิวาส นี่คือตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนว่า อาร์เคเคมีน้อยลง ต้องไปปฏิบัติการนอกพื้นที่รับผิดชอบ แต่เมื่อไปปฏิบัติจริง กลับไม่ได้รับการสนับสนุนจากปีกแนวร่วมเพื่อรับประกันความปลอดภัย 100% เหมือนเมื่อก่อน ทำให้เริ่มมีความสูญเสีย และสะท้อนให้เห็นว่าขบวนการเองก็ไม่สามารถพูดคุยหรือขอความร่วมมือจากชาวบ้านได้มากเหมือนเดิม"

 

จุดเปลี่ยนที่ "ประชาคมอาเซียน"

          ถึงวันนี้ ยูโซะ มองว่า แม้จะมีปัญหาความขัดแย้งรุมเร้า และมีกลุ่มอิทธิพลเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากอาร์เคเค แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้จะเดินทางถึงจุดเปลี่ยน เพราะภาครัฐยังไม่สามารถเปลี่ยนจาก "ฝ่ายรับ" มาเป็น "ฝ่ายรุก" ได้อย่างมีนัยสำคัญ

          ยูโซะ จึงเห็นว่า การก้าวสู่ "ประชาคมอาเซียน" ต่างหากที่น่าจะส่งผลสะเทือนต่อสถานการณ์ที่ชายแดนใต้ค่อนข้างรุนแรง

          "ผมเชื่อว่าจะทำให้สถานการณ์เบาบางลง เนื่องจากเยาวชนจะเริ่มให้ความสนใจเรื่องการศึกษามากขึ้น การเกิดประชาคมอาเซียนจะเป็นเหมือนกับการแยกสายน้ำหรือเส้นทางออกเป็น 2 สาย จากเมื่อก่อนมีเพียงสายเดียว ทำอะไรก็ไปในแนวทางเดียวกัน แต่เมื่อแยกเป็นสองแล้วจะทำให้มีตัวเปรียบเทียบว่าฝ่ายไหนจะดำรงอยู่ได้ แม้ฝ่ายที่เลือกแนวทางก่อความไม่สงบจะยังก่อเหตุได้ แต่ก็เชื่อว่าจะค่อยๆ ลดจำนวนลง"

          ส่วนแนวทางที่บางฝ่ายพยายามรณรงค์ให้เกิดโมเดลปกครองตนเอง หรือ "เขตปกครองพิเศษ" นั้น ยูโซะ บอกว่า ส่วนตัวเห็นด้วยกับแนวคิด แต่ในทางปฏิบัติยังเร็วเกินไป ยังไม่ถึงเวลา เพราะชาวบ้านยังไม่มีความรู้พอ หากตั้งเขตปกครองพิเศษ ประโยชน์จะไปตกอยู่กับคนแค่บางกลุ่ม และชาวบ้านส่วนใหญ่ก็จะกลายเป็นเบี้ยล่างเหมือนเดิม

          "แต่ผมคิดว่าในอนาคต สังคมชายแดนใต้จะต้องหันมาพูดเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง โดยเฉพาะเมื่อกลุ่มขบวนการรู้ว่าสู้ไปอย่างไรก็ไม่มีทางชนะ ทางแกนนำก็คงจะหันมาเลือกแนวทางต่อรองให้ได้เขตปกครองพิเศษ แต่ขณะนี้ทางขบวนการยังถือว่าได้เปรียบรัฐไทยอยู่ จึงยังไม่มีการเปิดเจรจาต่อรอง" 

          ประโยคสุดท้ายของ ยูโซะ ดูจะอธิบายสถานการณ์ไฟใต้ ณ ปัจจุบันได้ดีที่สุด!

 

ที่มา : http://www.isranews....m/7329-qq-.html

Edited by Ricebeanoil, 19 February 2013 - 00:00.

[เช never die]

ถึงคุณเช และคุณแอ๊บกลาง (สงสัยคงไม่เข้ามาอ่านแล้วมั๊ง)

 

        ผมออกตัวก่อนเลยว่า เพิ่งเข้าเวปนี้ครั้งแรก และได้อ่านกระทู้นี้ตั้งแต่ต้น (ยาวมากช่วงหลังๆ ไม่ได้อ่าน)

..........................................................

 

ดังนั้น ถ้าจะให้สรุปเลยก็คือ ทักษิณไม่ได้ทำให้เกิดไฟใต้ ไฟใต้มีอยู่ก่อนแล้วแต่ถูกควบคุมไว้

แต่ทักษิณทำให้ไฟใต้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง โดยการยุบ ศอบต. (เปิดฝาเตา) แล้วแถมด้วยโจรกระจอก (สาดน้ำมันลงไปอีก)

 

เอวังด้วยประการฉะนี้

 

ปล.ผมคงไม่เข้ามาต่อความยาวสาวความยืดอีกแล้วนะครับ เบื่อ

 

ด้วยความนับถือ

"กลางไม่กลางไม่รู้ แต่กรูรักประเทศไทย"

 

ภายใต้การบริหารประเทศของทักษินที่ทำให้ไฟใต้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง

 

มันทำให้มีผู้เสียชีวิตไปแล้วกว่า 5,500 ศพ

 

บาดเจ็บ-พิการอีกนับหลายหมื่นคน ทั้งเจ้าหน้าที่ ทั้งประชาชน

 

ทั้งๆที่ก่อนที่ทักษินจะเข้ามาบริหารประเทศกว่า 20 ปี หลายรัฐบาล

 

แทบจะไม่มีคนต้องเสียชีวิตหรือบาดเจ็บจากเหตุความแตกแยกในพื้นที่นี้เลย

 

อย่าลืมตรงนี้ครับ !!!...

[Mootang]

ถามหน่อยนะครับว่าถ้าทักษิณยอมก้มหัวขอโทษแล้วความไม่สงบนี้้จะเบาบางลงได้จริงไหม ถ้าต้นตอคือทักษิณจริงๆ แล้วมันจะจบแค่ให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างไหมครับ? หรือว่าต่อให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างแล้วเรื่องก็ไม่มีวันจบ?

[ppneer]

ถามหน่อยนะครับว่าถ้าทักษิณยอมก้มหัวขอโทษแล้วความไม่สงบนี้้จะเบาบางลงได้จริงไหม ถ้าต้นตอคือทักษิณจริงๆ แล้วมันจะจบแค่ให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างไหมครับ? หรือว่าต่อให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างแล้วเรื่องก็ไม่มีวันจบ?

 

 

มันเกินเลยที่จะจบแบบหวานๆ

 

ตอนนี้ต่อให้ไอ้แม้วมันกราบเท้า

 

พวกเขาก็ไม่ยอม

 

จะต้องแก้ไขโดยนำหลักของคุณเช

 

ผสมผสานกันไป

[หนูอ้อย]

ถามหน่อยนะครับว่าถ้าทักษิณยอมก้มหัวขอโทษแล้วความไม่สงบนี้้จะเบาบางลงได้จริงไหม ถ้าต้นตอคือทักษิณจริงๆ แล้วมันจะจบแค่ให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างไหมครับ? หรือว่าต่อให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างแล้วเรื่องก็ไม่มีวันจบ?

 

เหมือนมีโทรจิตส่งถึงกัน

คุยกับเพื่อนรุ่นพี่คนนึงเรื่องนี้พอดี

แกใช้คำสั้นๆว่า "เพราะไอคำว่าโจรกระจอกของหน้าเหลี่ยมคำเดียวเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่างในวันนี้"

มันกินความหลายอย่างไม่ต้องอธิบายไรอีก

 

ที่สำคัญเราคุยต่อไปกันว่าหากไอเหลี่ยมกล่าวคำขอโทษมันจะจบไหม

พี่เค้าว่าระยะยาวน่าจบ เพราะคนที่นั่นเค้าแมนกันพอ สั้นๆแค่นี้อาจไม่มีคนเชื่อ

แต่พวกเรารู้จักคนใต้ดี ระยะแรกอาจโยเย เพราะคนหมู่มากที่ถูกกระทำอาจมีต่างจิตต่างใจ

สำคัญไอเหลี่ยมมันจะแมนพอหรือไม่ที่จะทำ แค่นั้น

 

แถมสำคัญที่พวกเสื้อแดงมันโง่งมงายออกมาปกป้องอีกตะหากว่าไม่เกี่ยวกะพ่อพวกมัน

เกลียดทหารจะตายโหงยังออกมาแก้ตัวให้พิศาลแบบน้ำขุ่นๆ

ทั้งๆที่ห้วงเวลามันก็ฟ้องเห็นจะจะว่าตากใบมันเกิดจากอำนาจรัฐทักษิณกระทำกับผู้บริสุทธิ์

[เช never die]

ถามหน่อยนะครับว่าถ้าทักษิณยอมก้มหัวขอโทษแล้วความไม่สงบนี้้จะเบาบางลงได้จริงไหม ถ้าต้นตอคือทักษิณจริงๆ แล้วมันจะจบแค่ให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างไหมครับ? หรือว่าต่อให้ทักษิณยอมรับผิดชอบทุกอย่างแล้วเรื่องก็ไม่มีวันจบ?

 

 

ขอให้ย้อนกลับไปดูแนวทาง 12 ข้อในการดับไฟใต้ครับ(ที่เขียนใว้ในหน้า 8 ถึงหน้า 10 ) กุญแจสำคัญในข้อที่ 1. ก็คือ ทักษินต้องออกแถลงการขอโทษ อย่างจริงใจ เช่าเวลาออกอากาศในรัฐต่างๆของมาเลย์เซียที่อยู่ติดกับไทย ต้องบรรยายคำขอโทษโดยระเอียด และต้องไม่ใช่เป็นการแถลงการณ์แก้ตัว และต้องไม่ใช่เป้นการแถลงการหาเสียงสร้างคะแนนนิยม นั่นก็คือต้องขอโทษอย่างเศร้าสลด อย่างจริงใจ ต้องแปลคำขอโทษเป็นภาษายาวี

 

ถ้าไม่ทำข้อที่ 1.. นี้ก่อน อีก 11. ข้อที่เหลือก็ไม่ต้องทำ(ไอ้เป็ดเหลิมแอบโขมยบางข้อไปทำแล้ว) เพราะมันไม่มีประโยชน์ เหมือนสงครามใจ ถ้าตีใจข้าศึกไม่แตก ก็ไม่ต้องเคลื่อนทัพใหญ่ เพราะรบไปก็มีแต่ความพ่ายแพ้เท่านั้น

 

และผมก็ไม่แน่ใจด้วยเช่นกันว่า พัลลภ - ชวลิต จะต้องทำแถลงการณ์ ขอโทษ-ขอขมา เป็นการเฉพาะของตัวเองแยกต่างหากด้วยหรือไม่ เท่าที่รู้สึกได้ อาจจะต้องมีครับ

Edited by เช neverdie, 19 February 2013 - 13:00.

[Mark Nazi]

ผมขอเห็นต่างนะ นโยบายทั้งสิบสองข้อของคุณ เช neverdie เป็นการเข้าข้างโจรและไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา หากไม่มีการกระทำที่สมควรให้ลหุโทษก็ไม่ควรยกโทษให้ การกระทำเช่นนี้คุณจะตอบญาติของเจ้าหน้าที่ซึ่งเสียชีวิตได้อย่างไร มันไม่ได้เป็นการประสานรอยร้าวในสังคม ลองคิดโจทย์ครอบคลุมโดยรวมพี่น้องทั่วประเทศดูสิ ผู้สูญเสียจากเหตุการณ์ไม่สงบมีอยู่ทั่วประเทศ มีผู้เป็นยายคนหนึ่งซึ่งผมได้คุยระหว่างเดินทางได้เสียหลานซึ่งเรียนจบไปเป็นจ่าที่พื้นที่นั้น คุณรับประกันได้หรือไม่ว่าจะทำให้โจรและครอบครัวไปกราบขอขมายายคนนั้นหรือญาติผู้เสียชีวิตของคนอื่น ๆ ได้ไหม เพราะพวกเขาเหล่านั้นก็ไม่สมควรที่จะได้รับความสูญเสียเช่นกัน

[เช never die]

ผมขอเห็นต่างนะ นโยบายทั้งสิบสองข้อของคุณ เช neverdie เป็นการเข้าข้างโจรและไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา หากไม่มีการกระทำที่สมควรให้ลหุโทษก็ไม่ควรยกโทษให้ การกระทำเช่นนี้คุณจะตอบญาติของเจ้าหน้าที่ซึ่งเสียชีวิตได้อย่างไร มันไม่ได้เป็นการประสานรอยร้าวในสังคม ลองคิดโจทย์ครอบคลุมโดยรวมพี่น้องทั่วประเทศดูสิ ผู้สูญเสียจากเหตุการณ์ไม่สงบมีอยู่ทั่วประเทศ มีผู้เป็นยายคนหนึ่งซึ่งผมได้คุยระหว่างเดินทางได้เสียหลานซึ่งเรียนจบไปเป็นจ่าที่พื้นที่นั้น คุณรับประกันได้หรือไม่ว่าจะทำให้โจรและครอบครัวไปกราบขอขมายายคนนั้นหรือญาติผู้เสียชีวิตของคนอื่น ๆ ได้ไหม เพราะพวกเขาเหล่านั้นก็ไม่สมควรที่จะได้รับความสูญเสียเช่นกัน

 

ถ้ามองอย่างนั้น ผมมองว่าเป็นการมองที่ปลายเหตุเกินไป ก็แล้วถ้าโจรมันถามยายกลับไปว่าว่า "แล้วยายออกเสียงเลือกตั้งให้ไอ้แม้วมาเป็นผู้นำประเทศเพื่อมาทำร้ายพวกผมทำไม ตอนที่ไอ้แม้วเป็นผู้นำประเทศ เห็นพวกยายเฮฮากันจัง แต่ตอนที่พวกผมโดนกระทืบ โดนพานท้ายปืน โดนฆ่าโดยเจ้าหน้าที่ โดยไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรง พวกยายเงียบกริบกันทั้งประเทศ ไม่มีหมาที่ไหนจะออกมาแสดงความเห็นใจพวกผมซักตัว" จะตอบโจรว่าอย่างไรครับ

 

ที่ถูก คนที่จะต้องไปขอโทษยายที่เสียหลานชายคนเดียวไปให้โจรใต้มันฆ่า ก็คือไอ้แม้วครับ เรื่องทุกอย่างมันมีจุดเริ่มมาจากตรงนั้น

 

และที่สำคัญ ถึงวันนี้ไอ้แม้วจะไม่ได้เป็นผู้นำ แต่ส่งน้องสาวมาเป็นแทน ก็ยังเห็นพวกยายมาเฮฮาดีอกดีใจที่น้องสาวไอ้แม้วเข้ามาดำเนินนโยบายฆ่าพวกผมต่อจากพี่มัน แล้วจะให้ผมหยุดฆ่าลูกหลานยายที่ถูกน้องสาวไอ้แม้วส่งมาฆ่าพวกผมก่อนหรือครับ เอาเปรียบกันเกินไป

Edited by เช neverdie, 19 February 2013 - 13:59.