gobura

ผมอะ เสียด๊าย เสียดาย

 

ผมเป็นคน ธาตุหยาง ก็เลย กินอะไร ทอด ๆ

 

ไม่ค่อยได้ แล้วอีกอย่าง ไข่เจียว

 

นี่ อมน้ำมัน โคตร ๆ

 

 

ไม่งั้นอะ มันอร่อยนะ

 

ผมชอบทาน ไข่เจียว ใส่หมูสับ ข้างใน

 

ใส่น้ำมันหอยด้วย แล้วก็ถ้าจะให้ดี พริกไทย นิดหน่อย

 

 

แต่ถ้าใส่ หัวหอม หรือ มะเขือเทศ ด้วย ก็ได้นะ

 

แม่ผมอะ เค้าทำอาหาร อร่อยไม่กี่อย่าง

 

แต่ ไข่เจียวหมูสับเค้า อะ โอเค

 

ผมการันตีเอง ฮะ ๆ

 

 

ช่วงหลังนี่ ไม่ค่อยได้กินละ

 

เพราะกินทีไร ร้อนในทุกที

 

ก็เลยเสียดาย นิด ๆ เนาะ

 

 

แต่จริง ๆ อุบ ๆ ไว้นะ

 

ไม่พูดถึงแม่ผมละ เพราะรายนั้นผมยกให้ ที่หนึ่ง

 

เอาอันดับสอง ละกัน ถ้าได้ คนนี้ทำให้นะ

 

เอาแค่ไม่ไหม้ ผมก็ยกให้ ว่าอร่อยละ

 

" มาดามแป้ง "

 

คนอะไร ลูกโตแล้ว ยังสวยเช้ง อิอิ

 

 

บอลหญิงไทย ฉู้ ๆ มาดาม ฉู้ ๆ

ข้าว - ไข่เจียว...

 

อาหารพื้น ๆ ง่าย ๆ ข้าวสวยร้อน ๆ โปะหน้าด้วยไข่เจียว...ควันฉุย...

อาจจะมีน้ำปลาพริก หรือ ซอสพริก หรือ ซอสมะเขือเทศ หรือ

บางท่านอาจจะไม่ต้องการเครื่องเคียง...แล้วแต่ความชอบ..

 

ไข่เจียว..อาหารพื้น ๆ ง่าย ๆ ใคร ๆ ก็ทำได้..

 

ขอให้มีเพียงแค่..ไข่สักฟอง น้ำมันอีกนิดหน่อย...เพียงเท่านี้

ก็สามารถทำได้แล้ว....

 

อร่อย หรือไม่...ก็อยู่ที่ว่า..น้ำมันร้อนได้ทีหรือไม่ เครื่องปรุง

ได้สัดสัวนพอดีหรือไม่..

 

แต่..ไข่เจียว ก็มีให้เลือกสรรอีกหลายรูปแบบ ขึ้นอยู่กับว่า

 

ท่านจะใส่อะไรลงไป..

 

บางครั้งท่านอาจจะไม่พอใจกับสิ่งที่ท่านได้ใส่ลงไปสักเท่าใดนัก

 

ถ้าใกล้ตัวท่านมีเพียง หอมแดง 2-3 หัว ท่านเติมหอมแดงใส่ลง

ไปในไข่เจียว ท่านอาจจะไม่ได้ Happy

 

แต่.ก็ดีกว่าที่ท่านจะให้คนในครอบครัวของท่าน ทานแต่ไข่เจียว

 

ในทางตรงข้าม

 

ถ้ามี หมูสับ มีมะเขีอเทศ ท่านก็อาจจะเลือกสิ่งที่จะเติมลงไปได้

ตามที่ท่านปรารถนา..

 

ขึ้นอยู่กับว่า...วัตถุดิบที่ท่านมีนั้น...มากหรือน้อย เพียงใด

ท่านจะต้องเสียเวลาเดินทางไปซื้อ

 

แล้วปล่อยให้ ไข่เจียวในกะทะไหม้ เกรียม จนทานไม่ได้

หรือ เททุกอย่างทิ้งลงถังขยะ..แล้วเริ่มคิดเมนูใหม่

 

บางท่านอาจจะบอกว่า...ก็อย่าเพิ่งนำไข่เจียว ขึ้นเตาไฟ

 

มาถึงเวลานี้..

 

ไข่ ถูกกระเทาะออกมาจากเปลือก เทลงใส่ชาม 

ตีจนขึ้นฟองนุ่ม ๆ เติมเครื่องปรุงรส จนได้รสที่น่าพอใจ

น้ำมันได้ถูกเทลงในกะทะ นำขึ้นวางบนเตาไฟ..

 

น้ำมันร้อนได้ที่...บรรจง เทไข่ลงไป..ฟูเต็มกะทะ..

 

ฉับพลัน...นึกได้ว่า...

 

คนในครอบครัว..ไม่ต้องการ เพียงไข่เจียวธรรมดา...

ทุกคนอยากได้...

 

ไข่เจียวพิเศษ...ตามความต้องการ...ที่แตกต่างกันไป

โดยไม่สนใจว่า...วัตถุดิบ มีหรือไม่..หาได้หรือไม่

 

เพียงแต่...ต้องการ ไข่เจียว พิเศษที่ตัวเองต้องการเท่านั้น

 

จะเป็นไปได้มั้ย..

 

ถ้าวันนี้ ทุกคนในครอบครัว หันหน้าเข้าหากัน..แล้ว

พยักหน้าร่วมกัน..

 

ทานเมนู พื้น ๆ ง่าย ๆ แบบ ...

 

ข้าว-ไข่เจียว ที่มีเครื่องเคียงส่วนผสม เท่าที่มีอยู่ในครัวไปก่อน

ความอร่อยอาจจะน้อยไปนิด...

 

แต่ก็ช่วยให้อิ่มท้อง ได้ทานไปพร้อม ๆ  กับสมาชิกในครอบครัว

 

รอเวลา..ค่อย ซื้อหา วัตถุดิบมาเพิ่ม มาเติมเข้าไป ทีละนิด ๆ

เพื่อเพิ่มรส...ข้าว-ไข่เจียว ให้หลากหลาย

 

แต่ก็ต้องพึงระวัง...อย่าใส่มากเกินไป...จนอาจจะทำให้

 

ข้าว-ไข่เจียว...เมนูง่าย ๆ อาหารพื้น ๆ ธรรมดา ๆ...ทานไม่ได้

 

สุดท้ายต้องเทลงถังขยะ....

 

 

 

เปลี่ยนเป็น ไข่ต้มยางมะตูม แทนได้ไหมครับ? ตะนิ่นตาญี ชอบมากครับ

ไข่ต้มพอไข่แดงเป็นยางมะตูมสักหนึ่ง หรือสองลูก แล้วแต่ความอยาก

แตงกวาสักสองลูก ตั้งไฉ่สักช้อนโต๊ะหนึ่ง ต้นหอม ผักชี น้ำซีอิ๊ว น้ำส้ม

น้ำตาล และพริกสด

ต้มไข่กะให้เป็นยางมะตูมแล้วเอาขึ้นแช่น้ำเย็นไว้ พอเย็นแล้วเอามาปอกหั่นเป็น ๘ ชิ้น

แตงกวาผ่าสองตามยาว แล้วหั่นตามขวางบางบาง ใส่จานจัดไข่ลงบนแตงกวาแล้วโรยตั้งไฉ่

ต้นหอม ผักชีหั่น พริกสดหั่น ผสมน้ำซีอิ้ว กับน้ำส้ม น้ำตาล ชิมรสตามชอบ

เอามารับประทานกับข้าวสุกร้อนร้อน ก็พอถูถูไถไถไปได้มื้อหนึ่ง ไม่ต้องโทร.สั่งพิซซ่ามากิน

ให้วุ่นวายขายปลาช่อน แถมยังอร่อยถูกปากเราเราท่านท่านกว่ากันเยอะเลย

ตะนิ่นตาญี

วันเสาร์ที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

เวลา ๑๐.๒๗ นาฬิกา


หมายเหตุ : like ของ ตะนิ่นตาญี หมด ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วครับ จึงไม่สามารถ กด like ให้แก่เพื่อนเพื่อนได้

ต้อง ขอประทานโทษ เพื่อนเพื่อน ทุกคนด้วยครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อวานนี้ ตะนิ่นตาญี ไปถึง สวนลุมพินี ตั้งแต่ยังไม่ เจ็ดโมงเช้า ดี ก่อนออกจากบ้าน ก็ ใจ ตุ๋มตุ๋ม-ต๋อมต๋อม 

 

คิดอยู่ว่าจะมีคนไปกันเยอะไหมหนอ? อยากให้มีคนไปกันเยอะเยอะ เพราะ ทราบดีว่าจำนวนคนยิ่งมากเท่าไหร่

 

นั่นยิ่งจะก่อให้เกิด พลังกดดันทางสังคม กับ รัฐบาล มากขึ้น เท่านั้น นอกจากนี้แล้ว ยังจะทำให้ คนเสื้อแดงมีอาการ "ปากกล้า-ขาสั่น" มากตามไปด้วย

 

ซึ่ง นั่นก็คือ การชุมนุม ของ คนเสื้อแดง ใน วันที่ ๕ เมษายน ที่จะถึงนี้ ไม่ได้รับผลสำเร็จได้เท่าที่ควร

 

แต่เมื่อไปถึง สถานนีรถไฟฟ้าใต้ดิน แล้ว รู้ได้ทันที เรา มี เพื่อนร่วมอุดมการณ์ มากเหลือเกิน ความกังวลที่มีอยู่จึงหายไปสิ้น

 

เสื้อแดง จะชุมนุมอย่างไร ก็ let it be...รัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์ฯ ใกล้จะถึงกาลอวสานแน่แล้ว

 

 

 

 

 

 

เมื่อไปถึง สวนลุมพินี แล้ว ตะนิ่นตาญี ก็เดินสำรวจไปรอบรอบเริ่มตั้งแต่ด้านหน้า สวนลุมพินี สิ่งที่เห็นอย่างชัดเจนก็คือ... 

 

คนที่มาเข้าร่วมในการชุมนุมนั้นมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ทุกคนมีความปลื้มปิติ ที่ ได้มาทำหน้าที่ของความเป็นไทยอย่างครบถ้วนสมบูรณ์

 

เห็นรถ TAXI คันหนึ่งติด sticker ดัง ปรากฏ ตามภาพที่แนบมาพร้อมนี้ แล้วก็ให้รู้สึกตื้นตัน ด้านหน้ารถติด sticker รูป ธงชาติไทย มีใจความปรากฏว่า

 

"รวมเลือดเนื้อ เป็น ชาติเชื้อไทย" ด้านหลัง ติด ภาพ ในหลวง และ ธงชาติไทย แล้ว น้ำตา มันพาลที่จะไหลเอาเสียดื้อดื้ออย่างนั้นแหละ

 

ตะนิ่นตาญี

 

วันอาทิตย์ที่ ๓๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

 

เวลา ๖.๑๙ นาฬิกา

 

 

หมายเหตุ ตะนิ่นตาญี ต้องขออนุญาต ไป ใส่ บาตรพระ ก่อน เดี๋ยวจะมาเล่าให้ เพื่อนเพื่อน ฟังต่อนะครับ

 

 

 

 

 

 

๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗ 

 

ตะนิ่นตาญี และ คุณภรรยา ได้ไปร่วม บอก รักประเทศไทย กันที่ เวทีปทุมวัน โดยเริ่มจาก Dinner กันที่ ร้าน Tokiya สาขา สยามสแควร์

 

หลังจาก Dinner เสร็จประมาณ เกือบเกือบ หกโมงครึ่ง เรา สองคน ตา-ยาย จึงเริ่มเดินสำรวจกันไปทั่วทั่ว 

 

ด้วยเหตุที่ปกติแล้ว คุณภรรยา มักจะไปที่ เวทีแยกลาดพร้าว แต่เพียงแห่งเดียว เมื่อมาที่ เวทีปทุมวัน เธอ จึงมีอาการ ตื่นตา-ตื่นใจ เป็นอย่างยิ่ง

 

ถ่ายรูป ตลอดทางที่เดินกัน จน ตะนิ่นตาญี อดขำเสียไม่ได้ และ เรียกเธอว่า "บ้านนอก" ให้เป็นที่ขำขำกันสองคน ตา-ยาย

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่เดินสำรวจเส้นทาง และ ถ่ายรูป กัน ตั้งแต่ สยามพารากอน จน มาถึง ด้านหน้า และ มาปักหลักกันที่ ด้านหลัง เวทีปทุมวัน

 

คุณภรรยา เธอ ได้ให้ความเห็นไว้ว่า นี่มัน งานเทศกาล หรือ การชุมนุมทางการเมือง กันแน่ มิน่า เพื่อนฟารั้ง จึงได้บอกไว้...

 

ถนนที่ นิ้วโยค (ฟารั้ง มันออกเสียง New York ว่า นิ้วโยค) ตรง จัตุรัส Time Square น่ากลัวกว่า การชุมนุมทางการเมือง ที่ เวทีปทุมวัน สยามสแควร์ เยอะ 555+  

 

 

 

 

 

 

ก่อนที่จะ ปักหลัก-ปักฐาน กันที่ หลัง เวทีปทุมวัน คุณภรรยา บริจาค เงินจำนวนหนึ่งใส่ ตู้รับบริจาค ของ ผู้ที่ไม่ประสงค์จะออกนาม แล้ว ชี้ ให้ ตะนิ่นตาญี ดู

 

เธอบอกว่า แปลกดีนะที่ในกล่องบริจาคนั้น ส่วนใหญ่ จะเป็น ธนบัตร ใบละพัน เสียมากกว่า ธนบัตร มูลค่าอื่นอื่น ซึ่งก็จริงของเธออยู่

 

ในขณะ ที่ ผู้มาบริจาค ประเภท ที่ ต้องการ ใบเสร็จรับเงิน นั้น ก็จะบริจาคกันด้วยเงินเป็น ปึก ปึกใหญ่ใหญ่ แล้วแต่จะจัดปึกธนบัตรให้เป็นรูปอะไร ดังปรากฏในภาพที่แนบมาพร้อมนี้

 

 

 

 

 

 

สุดท้ายเราสองคน สามี-ภรรยา ขอส่งความรักและความปราถนาดี มายังเพื่อนเพื่อนทุกคน ที่ เสรีไทย ชุมชนเล็กเล็ก ทึ่เต็มเปี่ยมไปด้วย

 

ความมุ่งมั่น ในอันที่ จะ ต่อสู้ กับ ความไม่ชอบธรรม ใน สังคม เพื่อชาติ-เพื่อศาสนา-เพื่อพระมหากษัตริย์ ขอให้เพื่อนเพื่อนทุกคนมีความสุขตลอดไป

 

ตะนิ่นตาญี และ คุณภรรยา

 

วันเสาร์ที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗

 

เวลา ๖.๒๘ นาฬิกา

พอได้ข่าว ก็รีบออกไปเรยตั้งแต่เช้า พอไปถึงที่เชิงสะพานมัฆวานก็เจออีแบบนี้

 

 

ป้าสองคนนี้ก็เข้าไปด่าตำกวด 

 

 

พี่คนนี้เธอสวดยอดจิง ๆ เธอนั่งสวดอิติปิโสเพียงคนเดรียว และเพื่อความปลอดภัยของเธอ เราก็จะไม่ถ่ายหน้าเธอ

 

 

ที่เห็นนี้คือ มีการจับสายสืบของตำกวดที่แฝงตัวเข้ามาได้ เป็นชาย 3 คน 2 คนใส่เสื้อลายสก็อต อีกคนเสื้อโปโลสีเขียวอ่อน พวกเราก็ไล่กวดมัน มันก็หนีไปทา่งวัดโสม แล้วข้ามไปฝั่งตรงข้ามหาพวกเดียวกันเอง ซึ่งตำกวดฝั่งตรงข้าม น้องมอ'ไซด์ตรงนั้น บ่องว่า เห็นมันขึ้นลำปืนลูกซองรอไว้แร้ว เชรี้ยจิง ๆ

 

 

มีคนตะโกนว่า "อย่าถ่าย ๆ" อ่ะ โอเค ไม่ถ่ายก็ไม่ถ่าย ก็เลยได้มาแค่นี้ แร้วก็เกิดเหตุชุลมุนขึ้นอีก เมื่อตำกวดรุกคืบเข้ามา อ้างว่าจะมาขนเอากระสอบทรายซึ่งเป็นบังเกอร์ไป แม้จะมีการห้ามกันแร้ว แต่มวลชนไม่ยอม ก็เรยมีการปะทะกันบ้างพอหอมปากหอมคอ มันก็ยิงตูม ระเบิดแก๊สน้ำตามาลูกนึง ฝ่ายเราก็เขวี้ยงกลับ

 

 

ฝ่ายเราเอาด้ามธงตี ๆ ตำกวดก็ใช้โล่กั้น ผลที่ได้ก็คือ อีแบบนี้ โล่แตก 

 

 

จากนั้นไม่นาน ตำกวดก็ถอยกลับไป ฝ่ายเราก็ดัน ๆ ทั้งที่มีการตะโกนบ่องกันแร้วว่า "อย่าเข้าไป ๆ ระวังจะเป็นแผนลวงของมัน" คือ ให้เราถลำเข้าไป แร้วจัดการ ก็ได้ผลเรย ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม คราวนี้ตูมหนักกว่าเดิม ไม่ใช่แก๊สน้ำตาแน่นอน เพราะเสียงดังกว่า แระเราจะเหมือนเป็นประกายไฟแว้บ ๆ ด้วย เสียงมาจากด้านขวาของสะพาน จากฝั่งตะกวด ผลที่ได้ก็คือ มีคนเจ็บทันที หามขึ้นรถโรงหมอ 

 

๑. ชาวนา น่าสงสาร..........จากบ้าน ที่อาศัย

...แรมลา มาห่างไกล........อาลัย ใจกังวล

 

๒. กายใจ ให้ทุกข์ท้อ.......โอ้หนอ รอเหตุผล

...อกตัว มัวมืดมน............. อับจน อนิจจา

 

๓. บ้านนี้ ก็เหน็บหนาว......ไร้ข้าว จะหุงหา

...ขนขาย ได้ราคา.............แต่ว่า ไม่ได้ตังค์

 

๔. ไหนเล่า ค่าข้าวฉัน?.....คอยวัน ก็สิ้นหวัง

...อดอยาก ลำบากจัง........นอนนั่ง น้ำตานอง

 

๕. จำใจ ไปถามข่าว..........เรื่องราว ซื้อข้าวของ

...ใยไม่ จ่ายเงินทอง..........ฤๅกอง ไว้โกงกัน

 

๖. น้ำตา ชาวนาไหล..........หัวใจ ให้โศกศัลย์

...ทนทุกข์ ทุกคืนวัน...........เงินฉัน มันไม่มี

 

๗. จากท้อง ทุ่งนาร้าง........มาค้าง กลางกรุงศรี

...ข่มตา ค่อนราตรี..............เหลือที่ จะหลับตา

 

๘. คิดถึง โอ้ลูกน้อย...........เศร้าสร้อย ระห้อยหา

...ได้ยาก จำจากมา............ลูกข้า ชะเง้อคอย

 

๙. รอค่า ที่ขายข้าว............ปวดร้าว แลเหงาหงอย

...คิดคิด จิตล่องลอย..........มากน้อย นับวันคืน

 

๑๐.เมื่อไร ยังไม่รู้...............ทนอยู่ อย่างสุดฝืน

...ข้าวน้ำ ทนกล้ำกลืน.......หยัดยืน ยิ่งยากเย็น

 

๑๑.นกน้อย จากท้องทุ่ง.....สู่กรุง เกินทุกข์เข็ญ

...ไม่ช้ำ ไม่จำเป็น..............ไม่เห็น จะน่ามา

 

๑๒.ทุ่งร้าง เหลือฟางข้าว....เหน็บหนาว อยู่นักหนา

...อนาถจิต อนิจจา..............น้ำตา ต้องตกใน...ฯะ

 

 

......... พระฤๅษี...๑๑/๑/๕๗...(ก.๕).....

 

ล้านชื่อต้านล้างผิด

Credit/ สุขใจ วิบูลย์

อย่างฮา 555

เรื่องเล่าบอกกันมา : สมัยหนึ่งนายกฯ ทักษิณ อยากเห็นรูปตัวเองบนแสตมป์ที่ชาวบ้านใช้

จึงสั่งการให้หน่วยงานที่รับผิดชอบไปจัดการ แต่ก็รอๆ เฝ้ารออยู่นานไม่เห็นรูปตัวเองสักที

 

ก็เลยเรียกเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานนั้นมาถามว่า " ยังทำไม่เสร็จอีกหรือ?" ....

เจ้าหน้าที่ตอบ "เสร็จนานแล้ว แต่แสตมป์ที่มีรูปของท่าน มันแปะไม่ติดครับ"
ทักษิณ หยิบแสตมป์ พร้อมป้ายน้ำลายแผลบๆ ตรงที่หลังแสตมป์

แล้วก็แปะให้ดู "นี่ไง ก็ติดดีนี่นา"

... เจ้าหน้าที่ตอบว่า "เอออ ...เอ้อ ท่านครับ...ประชาชน เค้าถุยน้ำลายอีกด้านหนึ่งครับ...มันก็เลยแปะไม่ติด"

 

 

 

 

 

 

 

แสตมป์ ชุดดังกล่าวที่พูดถึง มี จริง นะครับ

 

ตะนิ่นตาญี เคยไปเห็น ใน งานสัปดาห์หนังสือ ที่ ซุ้ม ของ ไปรษณีย์

 

เห็นแล้ว ก็ มองหน้า คนขาย นึกอยู่ในใจ พวกมึงช่างกล้าทำจริงจริง

 

โกรธ ครับ โกรธ กับ ความพยายาม ที่จะยกตัวขึ้น เสมอ เจ้าฟ้า-เจ้าแผ่นดิน

 

ตะนิ่นตาญี

 

วันเสาร์ที่ ๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๖

 

เวลา ๑๗.๒๖ นาฬิกา

ผมกำลังเคลียร์งานใกล้เสร็จแล้ว คิดถึงกลิ่นโคลนสาบควายที่นั่นเป็นอันมาก...

กะว่าคงวันนี้พรุ่งนี้จะเข้าไปหาความสำราญบานใจในปลักซักหน่อย 555++

แต่ที่ผมชอบราชดำเนินมีอยู่ 2 อย่าง คือ

1. ได้เอาความจริงไปแสดงให้คนกลางและแดงอ่อนๆ ได้รับรู้เรื่องราวนอกกะลาบ้าง

2. ได้ไปชี้หน้าด่าพวกสะตอบอแหล ว่า "เอ็งโกหก"

แหม่ !!! มันสะใจจ๊อด ดีจริงๆ โดยเฉพาะตัวดัง ตัวเด็ด ทั้งหลาย... 555++

ปล. คำที่ไพร่แดงด่า ไม่มีผลกับผม เพราะผมถอดประสาทรับรู้ ในเรื่องนี้ไว้
ใช้สมาธิกับประเด็นอย่างเดียว... 555++

ไปเจอมาแระ เห็นข่าวจากทางอุดรบอกว่าเส้นเลือดในสมองตีบ โรคเดียวกับเป็ดเหลิมเลย

 
แสดงว่า อาจจะแค่ชั่วคราวใช่ไหมครับ

ผึ้งไม่ใช่สัตวแพทย์ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ

 

เมื่อคืน ข้าวต้มปลาห้าแยกลาดพร้าวอร่อยมาก มีโจ๊กไก่จากบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งมาแจกด้วย คนถือป้ายน่ารักมาก

มีกระเพาะปลามุสลิมอีกเจ้ามาด้วยข้างๆกัน 

ไม่พูดถึงหนมจีนทูน่าเลย อร่อยโคด ๆ ด้วยความที่ไม่เคยเข้าแถวเลยยืน งง ตั้งนาน คนแถวนั้นคงขำ 

 

 

วันนี้มีแน่...น้องๆกำลังบดปลาหั่นผัก

2 นาทีครึ่ง   แชร์ได้ ช่วยแชร์ต่อ

ถ้าชอบพอ ช่วยตามไปให้กำลังใจคนทำด้วยคร๊าบบบ...  

 

The most friendly protesters in the world. Who cares rifle, M-16, RGD-5? We have only whistle, Thai flag, and clap handle that enough for civil disobedience.

Please share.

กลุ่มผู้ต่อต้านที่เป็นมิตรที่สุดในโลก ใครจะไปสนใจปืนไรเฟิล เอ็ม16 ระเบิดอาร์จีดี 5 เรามีเพียงแค่ นกหวีด, ธงไทย, และมือตบแค่นั้นก็เพียงพอสำรหรับอารยะขัดขืนแล้ว

https://www.facebook.com

 

ดูแล้ว ได้ใจ...  

นึกถึงตอนขี้ข้าทรราชของเผด็จการทหาร โยนระเบิดใส่ขบวนนักษึกษา-ประชาชน ในคราวตุลาวิปโยค 

 

มาถึงวันนี้ นักศัึกษาประชาชนก็ยังโดนระเบิดจากเด็จการเหมือนเดิม

 

แต่คราวนี้ระเบิดถูกโยนมาจาก "เผด็จการทุนนิยม"

 

อย่าพูดเลย เช

ภาพช่วงนั้นยังติดตา

วันนี้ไปธุระ เอาของที่ซ่อมไว้ เพิ่งกลับมารู้เรื่องพอดี

เศร้า โมโห พูดไม่ออก

ไม่ใช่ประทัดแล้ว จากรูปที่เห็นมันกระเดื่องชัด ๆ

ผมดูอยู่ช่วงเกิดเหตุพอดี  หากไม่มีรถกระบะบังไว้  น่าจะมีเจ็บมากกว่านี้อีกเยอะ  และอาจมีเสียชีวิต     ขอพระสยามเทวาธิราช  จงปกป้องคุ้มครองป้องพยันตราย ทั้งปวง   แด่มวลมหาประชาชน   ด้วยเทอญ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อวานนี้ ตะนิ่นตาญี ออกจากบ้าน ประมาณ สิบเอ็ดโมงกว่ากว่า ตั้งใจว่า จะไป แบบ สบายสบาย ไม่ต้องแย่ง-ไม่ต้องเบียด กับ ใคร

 

โดยใช้บริการ ของ รถไฟใต้ดิน ที่ ต้นสาย บางซื่อ แต่ที่ไหนได้ คนเยอะมาก ถึงขนาดต้องเข้าแถวกันซื้อตั๋วทีเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตะนิ่นตาญี มาถึง สถานีรถไฟใต้ดิน เที่ยงกว่ากว่า เห็นจะได้กระมัง โผล่ขึ้นมา จ๊ะเอ๋ กับ เวทีอโศก พอดี

 

ทีแรก คิดว่าจะเดินแวะไปทุกเวทีจนถึง เวทีปทุมวัน แต่ไม่ไหว เพราะ เวลานั้นหิวเหลือเกิน 

 

จึงใช้บริการ ของ bts ไปลง ที่ สยามสแคว์ร เดิมทีตั้งใจจะไปทาน ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อ ที่ ร้านรสดีเด็ด 

 

แต่เห็นคนยืนเข้าแถวรอกินแล้ว ไม่เอาดีกว่า จึงย้ายไปทาน ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ที่ S&P 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากทานข้าวเสร็จ ก็ เดินออกมาทางฝั่งตรงข้าม ศูนย์การค้ามาบุญครอง ตอนนี้เริ่มเดินยากแล้วครับ เพราะ ผู้ชุมนุม เพิ่ม มากขึ้น-มากขึ้น

 

ตะนิ่นตาญี จึง เดินตัดข้ามถนน มาฝั่ง สยามพารากอน เดินไปทาง วังสระปทุม พูดถึง วังสระปทุม แล้ว มี ดิรัจฉาน โหนเจ้า นินทา ผู้ชุมนุม

 

หาว่า อย่างนู้น-อย่างนี้...ก็เลยเอาภาพมาฝาก คนใจต่ำ-คนขี้อิจฉา คนนั้น    แหกตาดู ให้ชัดนะ ไอ้ด๊อก ขี้อิจฉา 555+  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อวานนี้ สิ้นสุดการเดินที่ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เพราะ หมดแรงแล้ว วันนี้ตั้งใจจะไปที่ เวทีแยกลาดพร้าว

 

อีกทั้งยังคิดอยู่ว่า น่าจะปักหลักพักค้างที่ เวทีแยกลาดพร้าว เนื่องจาก คิดว่า เป็นจุดที่อันตราย จุดหนึ่ง

 

เปลี่ยนแปลงอย่างไรแล้วจะเล่าให้เพื่อนเพื่อนฟังอีกครั้งหนึ่งครับ

 

ตะนิ่นตาญี

 

วันอังคารที่ ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗

 

เวลา ๗.๔๔ นาฬิกา