gobura

เมื่อวานนี้ ตะนิ่นตาญี กลับเข้าไปที่แยก พล.๑ ประมาณเวลา สิบเอ็ดโมงกว่า แล้ว

เพราะ ต้อง เข้าไป สะสาง งานที่ค้างอยู่บนโต๊ะ ให้ เรียบร้อยเสียก่อน พร้อมทั้งเขียนหนังสือลาออกจากงานด้วย

ที่ต้องลาออกจากงานนั้นก็เพราะ คิดว่า ตัวเอง นั้น ได้ลงมาเดินบนถนนถึง สามวัน-สามคืน แล้ว

ไม่เหมาะที่จะนั่ง เก้าอี้ตัวนี้-ตำแหน่งนี้ ต่อไปอีก เนื่องจาก ไม่มีความเป็นกลางอีกแล้ว

เสร็จแล้วจึงขับรถออกมาจากที่ทำงาน สักพักเดียวมีผู้ใหญ่ ท่านหนึ่ง โทร. เข้ามา บอกว่า

ไม่ให้ออก แต่ให้ ลาบวช สามเดือน พร้อมทั้งได้ ตำหนิ ตะนิ่นตาญี อีกมากมาย พูดไม่ออกเหมือนกันครับ

เมื่อกลับเข้ามาถึง ที่ แยก พล.๑ ตอน สิบเอ็ดโมงกว่ากว่า เดินสวนเข้าไป พบ เห็น นักข่าวต่างประเทศ ได้รับบาดเจ็บ

จาก กระสุน ของ ตำรวจ ไม่แน่ใจว่า กระสุนยาง หรือ กระสุนจริง เกรงใจที่จะถาม เพราะ ทุกคนก็ยุ่งอยู่กับ ภาระ-หน้าที่ ของ ตัวเอง

จนช่วงบ่ายกว่าแล้ว มี รถดับเพลิง ของ กทม. กระมัง ที่ เข้ามา ใช้น้ำช่วยในการป้องกัน แก๊สน้ำตา โดยการฉีดน้ำ 

ต่อมามีการนำ กระสอบข้าว จำนวนมาก เข้ามาในที่ชุมนุม เพื่อใช้ในการ ลาก รั้วลวดหนาม เป็นการ เปิดทาง

ให้ รถ caterpillar จัดการกับ barrier ช่วงนี้ คิดว่า เริ่มจะมีการเจรจาต่อรองกัน เพราะ cat. เริ่มหยุดทำงาน

สักพักหนึ่งได้ยินเสียงแกนนำประกาศชัยชนะ และ บอกว่า ต้องเคลื่อนมวลชนไปช่วย คุณสุเทพฯ ที่ ศูนย์ราชการฯ

เพราะมีข่าวว่า จะมีการสลายการชุมนุมที่ และ จับกุมตัว คุณสุเทพฯ ที่ ศูนย์ราชการฯ ในช่วงเวลาก่อนสองทุ่มครึ่ง

เพื่อไม่ให้ คุณสุเทพฯ ทันได้อ่านแถลงการณ์...เจอ มุก นี้ เข้าไป เรียน ตรงตรง ว่า งง ครับ...

แต่ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน อยู่แล้ว ตะนิ่นตาญี ตัดสินใจ เดินไปแยกการเรือน เพราะทราบว่า ต้องการใช้คน

โดยเดินออกมาทาง แยกสะพานซังฮี้ และ เห็นว่า กำลัง ปิดการจราจร ที่แยกซังฮี้

เพราะ ตำรวจ เริ่มกระหนาบเข้ามาทั้งสองข้างถ้าเปิดต่อไป ผู้เข้าร่วมชุมนุมจะลำบาก

ภาพที่เห็นอยู่ด้านบนเป็นภาพที่ แยก โรงพยาบาลวชิระ กลุ่มคนเริ่มทะยอยเดินกันเข้ามา จำนวนหนึ่ง

ตะนิ่นตาญี เดินย้อนไปจนถึง โรงพักสามเสน นั่งพัก อยู่ด้านหน้า โรงพักฯ เพราะ เริ่มปวดขาแล้ว

คุณภรรยา โทร. เข้ามาบอกให้กลับบ้านมาทานข้าวและพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ ค่อยออกไปใหม่

เดี๋ยววันนี้ ขอทานข้าว-ทานปลา ให้เรียบร้อย เสร็จแล้ว จะออกไปอีกครับ เพื่อนเพื่อน...แล้วเจอกันครับ

อ้อ...เกือบลืม เรียน คุณ คนดื่มเบียร์ ครับ ตอนนี้อยู่ใน mode แปลงร่างครับ...แปลงร่างเป็น มาร แล้วครับ   

ใครทำร้าย เพื่อนพ้องน้องพี่ ที่ ร่วมชุมนุม เจอกันแน่ ขอทุเลาการ โกนหนวด-โกนเครา ก่อนนะครับ คุณคนดื่มเบียร์ ครับ

ตะนิ่นตาญี

วันอังคารที่ ๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

เวลา ๕.๒๘ นาฬิกา

วันนี้หลังเลิกงานไปแวะที่สำนักงานตะกวดมาครับ

แล้ววันนี้มีคำศัพท์ใหม่ "Every Door"

แปลเป็นไทยว่า Door ทุกอันนะค้าบ           

 

ข่าวลือเยอะจุงเบย

 

เรื่องแม้วอยากให้ปฏิวัตินี่ เราก็คิดนะ

 

มันกำลังจนตรอก

 

อ๋อ อันนี้ขิงก็คิดเหมือนกันค่ะพี่ แต่ช่วงนี้หัวปั่นไปหมดแล้ว ข่าวเยอะจริงๆ บางข่าวก็ทำให้กลุ้มอ่ะ   

ตะนิ่นตาญี ขอพักจากที่ ชุมนุม สักชั่วคราว เพราะ โดน แก๊สน้ำตา เข้าไป สามรอบ

จนตาบวมฉึ่ง วิ่ง สวนเข้าไป เจอ สวนออกมา เป็นอย่างนี้ สามครั้ง-สามครา 

รอบที่สาม เจอ เข้าไปเต็มเต็ม เดินย้อนออกมา หมอ จาก โรงพยาบาลวชิระ ต้อง เรียก ไป หยอดยา

แล้วบอกว่า พอได้แล้ว ตะนิ่นตาญี ได้แต่ หัวเราะ แหะแหะ เพราะตั้งใจอยู่ว่า เดี๋ยวจะเข้าไปใหม่

พอดี คุณภรรยา โทร. บอกให้กลับบ้านก่อน เดี๋ยวเย็นเย็นค่อยออกไปใหม่

นั่นแหละจึงตัดสินใจกลับบ้านก่อน เพื่อนเพื่อน อย่าดุ-อย่าว่า ตะนิ่นตาญี เอาเปรียบเลย

เดี๋ยวเย็นนี้จะใช้หนี้ให้เพื่อนทุกคน...

สองภาพที่เห็นข้างบนอย่านึกว่า แก็งค์ เด็กซิ่ง-เด็กแว้น เป็นอันขาด หากแต่เป็น ผู้ราก-มากดี ทั้งนั้น

ที่ออกมาร่วม ชุมนุม เขาทั้งหลายเหล่านั้น ล้วนแล้วแต่เป็น ผู้หยิ่งในเกียรติ ทั้งสิ้น

พวกเขาไม่ยอมที่ จะ จมปรัก ตกอยู่ใน สังคม ที่ เลวร้าย จึงแปลงร่าง เหมือน มดเขียว V.3 อย่างไร-อย่างนั้น

มี สุภาพสตรี ผู้หนึ่ง น่าประทับใจ เป็น อย่างยิ่ง กรุณา โชว์ นิ้ว ที่ เรียวงาม

อวด แหวนเพชร สิบกระรัต ให้แก่เหล่า ตำรวจ ที่ จ้องจะทำร้าย เหล่าผู้ที่เข้ามาร่วมชุมนุม

ตะนิ่นตาญี พูดไม่ออก นอกจาก อดเสียไม่ได้ที่ ทั้งขำ-ทั้งชื่นชม สุภาพสตรี ท่านนั้น

ภาพนี้เป็นภาพที่น่าเสียใจที่สุด เมื่อ ตำรวจ ได้ ระดม ยิง แก๊สน้ำตา ใส่ ผู้ชุมนุม ใน รอบแรก

ไม่น่าเชื่อว่านี่คือ "ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์" ไม่น่าเชื่อจริงจริงครับ...ตะนิ่นตาญี ได้เห็น "ความใจร้าย" ของ คนกลุ่มหนึ่ง

แต่ก็ได้เห็น ความ เป็น คนไทย ของ ธรรมดาสามัญ ที่ มีบ้านเรือน อยู่ แถวนั้น กุลี-กุจอ ต่อ สายยาง เพื่อ ให้ คนไทย ด้วยกัน

ได้ใช้ ล้างหน้า-ล้างตา จาก ผลแห่งการกระทำ ของ ตำรวจไทย...ตะนิ่นตาญี เห็นอย่างนั้น ตั้งแต่ หัวถนน ของ แยกพล ๑.

จนสุดถนนที่ สี่เสาเทเวศน์ ไม่ใช่เพียงแต่ เอา น้ำ มาให้ ล้างหน้า-ล้างตา เท่านั้น ยัง เอา เสื่อน้ำมัน มาปูให้ นั่งพัก อีกด้วย

ไม่รู้จะพูดอย่างไร จึงจะอธิบายถึง ความ เป็น คนไทย ที่ กำลัง จะถูก คุณทักษิณฯ และ พรรคพวก เหยียบย่ำทำลาย จนไม่เหลือทราก

ขอพักเท้าสักครู่นะครับ เพื่อนเพื่อน เดี๋ยว เย็นนี้จะออกไปอีก จะชั่ว-จะดี คืนนี้อยู่ได้ทั้งคืน

ผลเป็นอย่างไร แล้วจะเล่าให้ฟังอีกทีหนึ่งนะครับ เพื่อนเพื่อน ครับ

ตะนิ่นตาญี

วันอาทิตย์ที่ ๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๖

แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๒ เวลา ๑๕.๒๘ นาฬิกา

ตะนิ่นตาญี กลับมาถึงบ้าน เมื่อตอนตีสี่กว่ากว่า 

ทราบมาว่า ที่ กระทรวงการคลัง ต้องการ คน เพิ่ม เพราะ ตำรวจ อาจเข้าสลายการชุมนุม

เดี๋ยวขออนุญาตใส่บาตรเช้า กับ คุณภรรยา ก่อน แล้วจะไป กระทรวงการคลัง 

ไปนั่งหลับนกที่นู่นได้...เจอกันที่ ก.คลัง ครับ

อ้อ...ตะนิ่นตาญี ได้ บัตร vip. งาน motor expo มาสองใบ ใครสนใจบอกนะครับ จะส่ง บัตร ให้

สำหรับ ตะนิ่นตาญี ไม่ว่าง ต้องไป ชุมนุม ขับไล่ ทรราชย์ 

ตะนิ่นตาญี

วันเสาร์ที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๖

เวลา ๕.๕๗ นาฬิกา

ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ครับ

บ้านเรามีแบบนี้ก็สนุก วัดกึ๋นวัดไหวพริบดีนักแล

ห้องประชุมรัฐสภาอังกฤษก็ไม่ได้กว้างขวางอะไรมาก ดูคลาสสิก

สมาชิกก็นั่งแบบใกล้ชิดดีเนอะ 

ขอต่อยอดหน่อย

นี่เป็นบรรยากาศของห้องประชุมรัฐสภาไทยสมัยก่อน

สมัยที่ใช้พระที่นั่งอนันตสมาคมเป็นรัฐสภา ก่อนปี 2517

ตะนิ่นตาญี กลับมาถึงบ้านเมื่อประมาณเวลาเกือบเกือบ ตีหนึ่ง เห็นจะได้

อุปกรณ์ ที่ใช้ สื่อสาร ทั้ง ipad และ samsung บอดสนิท เพราะ แบต หมด ตั้งแต่ยังไม่ หกโมงเย็น

ตะนิ่นตาญี ออกจากบ้าน บ่ายโมงกว่ากว่า ครับ สภาพการจราจร ถนนสามเสน ขณะเวลานั้น ยังคล่องตัวอยู่

มาถึง วัดบวรฯ ด้วยความคิดว่า คนยังไม่น่าจะเยอะ เข้าไปไหว้ พระศพ สมเด็จพระสังฆราช ที่ ตำหนักเพชรฯ 

เสร็จแล้วเดินออกมาทางด้าน แยกคอกวัว คนเริ่มเยอะมากขึ้น จนถึงขนาดที่เรียกว่า เดินไม่ได้ ต้องใช้ วิธีไหลไป

จนถึง ร้าน mc เห็น คนมหาศาล มาก คิดอยู่ในใจ หมดสิทธิ ที่ จะ เจอใครแน่แน่แล้ว จึงเดินไปทางด้าน ถนนดินสอ หน้า โรงเรียนสตรีวิทย์

ยืน ดูนู่น-ดูนี่ สักพักหนึ่ง ก็เจอ สุภาพบุรุษวัยกลางคน หน้าตาหล่อเหลือเชื่อ สวม converse on star สีแดง   

ยิ้มให้ กันไป-กันมา สักพัก ตะนิ่นตาญี ก็ แอบถ่ายรูปเธอไว้หนึ่งรูป ด้วยความไม่แน่ใจ ว่า จะใช่บุคคลที่ต้องสงสัยหรือไม่จึงยังไม่กล้าทัก

มาทักกันก็อีกพักใหญ่ใหญ่ เมื่อ ตะนิ่นตาญี มั่นใจแล้วว่า ใช่เธอจริงจริง ยืนคุยหน้า รถส้วม กทม. กันนั่นแหละครับ   

จนถึงบ่ายสามโมงกว่ากว่า เธอ ก็ ขอแยกตัวไปหา คุณพ่อตา ส่วน ตะนิ่นตาญี ก็เดินย้อนกลับขึ้นมาที่ แยกสะพานวันชาติ 

ปักหลักอยู่ที่สะพานวันชาติ จน หลัง หกโมงเย็น ไปแล้ว หิว มาก จึงไปทาน เป็ดย่าง ที่ พูลสิน

ทานเสร็จ ก็เดินย้อนกลับไปทาง วัดตรีทศเทพฯ ผ่านวัด วัดบวรฯ ปักหลัก อยู่ที่ แยกคอกวัว จน เกือบเกือบ เที่ยงคืน นั่นแหละครับ

จึงกลับบ้าน เพราะ อยากพักผ่อนเก็บแรงไว้ ร่วมเดินไปกับเขาด้วย คิดอยู่ว่า อยากไปเดินเล่น ให้ถึง ช่อง ๓ แต่ไม่รู้ว่าจะไหวหรือไม่   

เจอกันที่ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย อีกครั้งหนึ่งเพื่อเป้าหมาย เดียวกัน เอา เมืองไทย ของ กู กลับคืนมา   

สำหรับภาพสุดท้าย เป็น ภาพ ของ สองหนุ่ม-สองมุม ลองพิจารณากันดูแล้วกันนะครับ

ตะนิ่นตาญี

วันจันทร์ที่ ๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๖

เวลา ๕.๓๓ นาฬิกา

มีแต่ขี้ยา คนว่างงาน

มาสุมกันในนี้เต็มไปหมด ชิ

 

 

 

มามุงอะไรกันเนี่ย....แบ่งๆไปมู้อื่นมั่ง     

 

 

 

 

อุ่นหนาฝาคั่งเจงๆ   

 

ประเพณีของสรท.ในการตามข่าวด้วยกัน เรียนรู้ เติบโตทางการเมือง + ความคิด   ไปด้วยกัน    

 

ไม่ออกเสียง มาดูเฉยๆ     

 

 

นมัสการ ครับ หลวงพี่ .....ไม่ทราบว่า ออกมาจาก ร่มกาสาวพัสตร์ หรือยังครับ...

 

คงไม่ออกแล้วนะ แต่ก็ไม่แน่ บอกว่าไม่แต่ออกไปก็เป็นมุสา บอกว่าออกแต่ยังอยู่ก็เป็นมุสา ปล่อยให้เป็นไปตามกาล ตามเวลาดีกว่า ตอนนี้ร่มเย็นดีแล้ว ตอนไปอยู่ป่ามีเวลาทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัว รู้สึกดีขึ้น เจริญพร

เมื่อคืน ไปเยี่ยมราชดำเนินมาครับ

ผมไป เพราะรู้สึกสะกิดใจบางอย่าง

หลายครั้งที่ภาพม็อบออกมา โดยมากมีแต่คนแก่

กระแสเรียกร้องหนุ่มสาวหลายต่อหลายครั้งที่ไม่เป็นผล

หนุ่มสาวหลายคน มองม็อบเป้นเรื่องไกลตัวและธุระไม่ใช่

ขณะที่ผมไปเยี่ยมลุกที่ขอนแก่น

ภาพม็อบสามเสน ที่มีเหล่าเพื่อนฝูงไปเข้าร่วมก็ปรากฏขึ้นในเฟสบุค

เพื่อนฝูงมากหน้า ไปร่วมกัน ทั้งไปร่วมเดิน ทั้งไปทำอาหารแจกจ่าย

เพื่อนบางคนยอมทิ้งงานส่วนตัว ไปทำผัดไทยเลี้ยงผู้ชุมนุม

ยิ่งเห็นการเดินไปยังสีลม เห็นคนทำงาน หนุ่มสาว และเพื่อนอีกจำนวนนึงออกมา

ผมรู้สึกกระวนกระวายอยากจะมาดู มาพิสูจน์ม็อบนี้ 

ว่ายังมีแต่คนแก่อย่างประสบการณ์เก่าๆ ของผมอยู่มั๊ย

วันจันทร์ ผมกลับจากขอนแก่น ระหว่างทางก็เช็คเฟสบุคตลอดเวลา

ตื่นตากับคนทำงาน คนหนุ่มสาว จนที่สุด ผมก็ตัดสินใจจะรีบขับกลับให้เร็ว

บอกแฟนว่าเดี๋ยวจะไปร่วมม็อบสักหน่อย เป็นตอนค่ำก็ยังดี

ขับมาถึงกรุงเทพเกือบ 2 ทุ่ม ก่อนหน้านั้น นัดเพื่อนเอาไว้เพื่อจะไปด้วยกัน

นัดเพื่อนอีกคน ให้เอากล้องที่เขายืมไปมาคืน เพื่อจะเอามาถ่ายรูป

แต่สุดท้าย รู้สึกเหนื่อย เลยต้องเลื่อนนัดเพื่อนทั้งคู่ไปเป็นวันหลัง

เย็นวันอังคาร โทรนัดเพื่อนคนเดิม เลิกงานก็ไปด้วยกัน

ผมไปถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ เกือบ 3 ทุ่ม

ผู้คนยังหนาแน่น ในกระเป๋ากล้องผมมีทั้งเลนส์ไวด์ เพื่อถ่ายภาพมุมกว้าง

และเลนส์เทเล เพื่อหวังจะซูมถ่ายผู้ปราศัยบนเวที

เดินผ่านรั้วกั้น มีเจ้าหน้าที่มาคอยดูแลคนเดินเข้า หากมีมอเตอร์ไซด์ผ่าน จะต้องเจอตรวจสอบ

ผมเดินเข้าไป เห็นจอภาพขนาดใหญ่ และลำโพง ตั้งเป็นระยะ ไม่ต้องเข้าไปไกล้เวทีก็ได้

แต่ด้วยเพราะหวังจะถ่ายรูป เลยชวนเพื่อนเดินเข้าไปเรื่อยๆ

ตอนนั้น ไม่คิดอยากใช้เลนส์ไวด์แล้ว

เพราะคิดว่าภาพมุมกว้าง คงมีถ่ายมาเยอะแล้ว รวมทั้งคิดว่าไม่จำเป็นต้องถ่ายคนเยอะๆ มาให้ดูกันอีก

แดงไหนจะมาบอกว่าม็อบคนน้อยก็แล้วแต่เขา เพราะผมเห็นมาแล้วด้วยตาตัวเอง

จำนวนผู้คนมหาศาล ที่คะเนด้วยสายตา ต้องเป็นหลักหมื่น จะหมื่นเท่าไหร่ หรือกี่หมื่น ผมบอกไม่ถูก

รู้แต่ว่า เมื่อเข้าไปในๆ ผมแทบจะต้องไหลผ่านผู้คนเข้าไป

รวมถึงไอ้เลนส์เทเลที่ผมใช้ เกะกะชาวบ้านเค้าน่าดูทีเดียวครับ แหะ แหะ

ภาพที่เห็น ยอมรับว่าตื่นเต้นพอสมควร

ผมเห็นคนหนุ่มสาว เด็กวัยรุ่น เด็กแนว คู่รัก เพื่อนฝูง แกงค์จักรยาน

จำนวนมากมาย เดิน นั่งฟัง ถ่ายรูป และพูดคุยกัน

วัยรุ่นหนุ่มสาวเหล่านี้ หลายคนยังแต่งตัวชุดนักศึกษา 

หลายคนแต่งชุดทำงาน เลิกเรียน เลิกกงานก็มาเข้าร่วม

ผมนึกไปถึงเวทีคอนเสิร์ตนักร้องเกาหลีก็ไม่ปานครับ

เห็นภาพ ผมนึกไปถึงคนแก่ๆ ที่เห็นในภาพม็อบเก่าๆ ซึ่งก็พอหาได้บ้าง

แต่ไม่มากเท่าคนหนุ่มสาว การมาร่วมม็อบของคนหนุ่มสาวใน พศ. นี้ 

กลายเป็นกระแสนิยมไปแล้ว แม้จะมีบางคน ไปเพื่อถ่ายรูปลงโซเชียล

ว่าฉันมาม็อบแล้ว ก็ยังเป็นกระแสที่ดีและน่าสนใจครับ

ผมว่า นี่คือสิ่งที่ม็อบนี้ทำได้ และทำได้ดี และเป็นสิ่งที่กระตุ้นการเรียนรู้ที่ดีให้กับสังคมได้

เด็กสมัยใหม่ แม้จะเริ่มต้นด้วยกระแส แต่มันจะทำให้พวกเขาหันมาสนใจ

การแพร่กระจายผ่านโซเชียล ก็จะยังทำให้ได้สร้างกระแสเป็นทวีคูณ