mebeam

1 ในการปฏิรูป คือแต่ละจังหวัดเลือกผู้ว่าเอง

เรารับได้ไหม ถ้าตำแหน่งผู้ว่าของสุพรรณผูกขาดกับตระกูลศิลปอาชา

บุรีรัมย์ ของชิดชอบ และเชียงใหม่ของชินวัตร สั่งได้ทุกตำแหน่งในจังหวัด

หลังคำสั่งของ กปปส. ที่2/2556  นายกและรัฐบาลรักษาการเป็นกบฎก็สิ้นสภาพไปแล้วครับ ไม่ต้องรอให้ลาออก

ผมว่าพรุ่งนี้ท่านเลขา สุเทพ ไปราชวังยื่นรายชื่อแต่งตั้งนายกเลยครับ

พอจะหาอ่านได้จากอีกกระทู้แล้วครับ

ผมว่าต่อให้ทูลเกล้าไป ก็เท่านั้น โดนดองแน่นอน เพราะคิดว่าทางสำนักพระราชวังคงต้องรอให้ศาลมีคำวินิจฉัยก่อนแน่นอน เพราะคิดว่าถ้าทางวังอนุมัติแล้ว แต่ศาลบอกขัด รธน.มันจะมีปัญหาแน่ ดังนั้นพอคาดการได้ว่า โดนสำนักพระราชวังดองจนกว่าศาล รธน.จะการวินิจฉัยออกมา หรือว่าไง

ถูกต้อง ทางสำนักพระราชวังดองได้ ขืนนายกปูดอง ก็ขัดรัฐธรรมนูนเห็นๆ

กระเพราไข่ดาว 50 บาท เป็นผมครั้งหน้าต้องเลี่ยงร้านนี้แล้ว

ผมโชคดี กินอยู่ 30-35 ตลอด หากินได้หลายร้านแถวบ้าน

วันนั้นไปโรงพยาบาลกรุงเทพ ซอยสวนวิจัย

ในฟู๊ดคอร์ดอย่างแพง แต่ข้างๆติดรั้ว ข้าวแกง ไข่ดาว ยัง25-30-35 อยู่เลย

พนักงานหมอพยาบาลแน่นร้าน

ไม่ทราบราคาครับ ถามเจ้าหน้าที่ เค้าตอบแค่ว่าแพงมาก 

และเป็นชนิดเดียว กับที่สภาใช้

แต่ราคาในเวปก้อ 490ปอนด์ หรือ 23,736 บาทแล้ว

ไหนจะตัวแม่อีก 

แต่บอกตามตรง หน้าตามันเหมือนนาฬิกาจีนตามตลาดนัด 299 บาท ที่บอกอุณหภูมิได้เท่านั้น

http://www.timingire...e_Clock_Systems

เป็นบทความที่อ่านได้ทั้งสองฟาก

_______________________________________________________________________________________________________

ประกัน VS จำนำ

แม้ว่าเป้าหมายดูเหมือนๆ กัน แต่วิธีการทั้งสองกลับบ่งชี้สิ่งๆหนึ่งที่ทำให้ทั้งสองพรรคแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ก่อนอื่นผมถามก่อนว่า เป้าหมายของธุรกิจคืออะไร?

คำถามนี้ตอบง่ายมาก เป้าหมายของธุรกิจคือขายของแล้วได้กำไร

แต่ถ้าเปลี่ยนคำถามใหม่ว่า ธุรกิจจะล้มเหลวเพราะอะไร?

ธุรกิจจะล้มเหลวเพราะขายของแล้วขาดทุนใช่หรือไม่?

ปรากฏว่าคำตอบคือไม่ใช่!!! เราเห็นหลายครั้งที่ธุรกิจยอมขายของขาดทุน ถามว่าธุรกิจที่ขายของขาดทุนคือธุรกิจที่ล้มเหลวใช่หรือไม่ คำตอบคือไม่ใช่ แต่ธุรกิจที่ล้มเหลวคือธุรกิจที่ขาดสิ่งที่เรียกว่า “เงินทุนหมุนเวียน”

ตอนผมได้ยินเรื่อง “เงินทุนหมุนเวียน” ผมถึงกับงง เขาบอกว่าธุรกิจถึงแม้จะกำไร แต่ถ้าขาดเงินทุนหมุนเวียนจะเจ๊งทันที ยกตัวอย่างเช่นถ้าคุณขายของที่มั่นใจได้แน่นอนว่าราคาขายสูง กำไรงาม แต่ลูกค้าไม่ได้ใช้เงินสดซื้อ แต่ “แปะ” หรือซื้อ “เงินเชื่อ” ไว้ว่าอีกเดือนหนึ่งค่อยมาจ่าย แล้วปรากฏว่าครึ่งเดือนนั้นเจ้าหนี้ทวงเงินพอดี คุณไม่มีเงินจ่าย เพราะของก็ให้ลูกค้าไปแล้ว เงินก็ยังไม่ได้จากลูกค้า ยืมใครก็ไม่ได้ บริษัทคุณจะเจ๊งทันที แม้ว่าคุณจะขายของ แล้วได้กำไรก็ตาม แม้ฟังดูเหลือเชื่อ แต่หลายบริษัทตอนวิกฤตการเงินปี ’40 ก็เจ๊งด้วยวิธี “ขาดเงินทุนหมุนเวียน” แม้ว่าจะยังกำไรอยู่ หลายคนที่เล่นเกมเศรษฐีหรือ Monopoly จะรู้เรื่องนี้ดี เพราะเกม Monopoly นี้ส่วนหนึ่งก็สร้างขึ้นมาเพื่อสอนเรื่อง “เงินทุนหมุนเวียน” นั่นเอง

สรุปโดยง่ายว่า “เป้าหมายของธุรกิจคือกำไร ลมหายใจของธุรกิจคือเงินทุนหมุนเวียน” นั่นเอง

แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับการจำนำหรือประกันราคาข้าวด้วยล่ะ

นั่นก็เพราะว่าประกันราคาข้าวนั้นส่งเสริมกำไร ส่วนจำนำข้าวนั้นส่งเสริมเงินทุนหมุนเวียนนั่นเอง

ประกันราคาข้าวนั้นการันตี “กำไร” ถ้าพูดง่ายๆ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่กำไรนัก เพราะมันเป็นราคาขายลบราคาตลาด ไม่ใช่ราคาขายลบทุน แต่ถ้าคุณปลูกข้าวแล้ว คุณได้ “ส่วนต่าง” นี้แน่ๆ แต่จำนำข้าวนั้นไม่เหมือนกัน เพราะคุณจะได้ “เงินก้อนใหญ่” มาผันก่อน ชาวนาจะสามารถเอาเงินมาหมุนได้อย่างรวดเร็วขึ้น เอามาใช้หนี้ หรือเอามาเพิ่มทุน เพราะทุนยิ่งมาก ก็จะได้กำไรมากไปด้วย

พูดง่ายๆ คือ ประกันเน้น “การการันตี” ส่วนจำนำเน้น “สภาพคล่อง”

ถ้าขยายแนวคิดนี้ออกไปยัง “แนวคิด” สำคัญของสองพรรคใหญ่ ถ้าหากเราลองดูนโยบายพรรคประชาธิปัตย์ที่จะ ตรึงราคาดีเซล ตรึงราคาก๊าซหุงต้ม เรียนฟรี 12 ปี ค่าแรงขั้นต่ำ 25% พูดง่ายๆ คือเน้นการ “การันตี” แต่ถ้าหากเราลองดูนโยบายพรรคเพื่อไทยที่จะ ลดภาษีนิติบุคคลเพื่อให้เอาไปเพิ่มเป็นค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท เงินเดือน 15,000 บาทสำหรับปริญญาตรี เอาบัตรเครดิตเกษตกรผันการันตีต้นทุนการทำนาในโครงการจำนำข้าว พูดง่ายๆ คือเน้นการ”หมุน” ของเงิน คล้ายๆ กับโฆษณาสมัยก่อน ที่มีเพลงประกอบว่า “เงินกำลังจะหมุนไป กำลังจะหมุนไป ให้ชุมชน…”

ถามว่า “ประกัน” กับ “จำนำ” อะไรดีกว่ากัน?

คำตอบง่ายๆ คือไม่มีอะไรดีกว่าอะไร ถ้ามองในแง่การบริหารจัดการ ดั่งที่กฎการอนุรักษ์สิ่งสกปรกของเอมเบซิสได้ กล่าวไว้ว่า “หากคุณจะทำความสะอาดที่หนึ่ง มันเลี่ยงไม่ได้เลยที่จะทำความสกปรกให้อีกที่หนึ่ง” ดังนั้นหากชาวนาได้กำไร รัฐบาลก็ต้องขาดทุนแทน หากชาวนาได้รับการประกัน รัฐบาลก็ต้องเสียประกันแทน กล่าวคือการันตีการสูญเสีย “ส่วนต่าง” นี้ตลอดเวลาที่ราคาข้าวต่ำกว่าราคาที่รัฐต้องการ แต่ถ้าชาวนาได้เพิ่มสภาพคล่อง รัฐบาลก็ต้องขาดสภาพคล่องแทน เพราะฉะนั้นรัฐบาลที่จำนำข้าวจะต้องบริหารสภาพคล่องให้ดีเป็นด้วย ถ้าใช้คำพูดในภาษาของผม นโยบายพรรคการเมืองนั้นบอก Metaphor ของพรรคการเมืองนั้น กล่าวคือพรรคการเมืองไหนถนัดคิดอย่างไรก็จะออกแบบนโยบายที่มีแนวคิดแบบนั้น หรือถ้าพูดง่ายๆ นโยบายพรรคการเมืองนั้นบอก “วิสัยทัศน์” ของพรรคการเมืองนั่นเอง และวิสัยทัศน์ของสองพรรคการเมืองใหญ่ก็ชัดเจนมากคือพรรคหนึ่งเน้นการันตี “เป้าหมาย” อีกพรรคหนึ่งเน้นการเพิ่ม “โอกาส” พูดในทางรัฐศาสตร์ พรรคหนึ่งเป็นอนุรักษ์นิยม (Conservative) ส่วนอีกพรรคหนึ่งเป็นเสรีนิยม (Liberal) นั่นเอง

ถามว่าอนุรักษ์นิยมกับเสรีนิยมอะไรดีกว่ากัน ก็ไม่มีอะไรดีกว่าอะไรเหมือนกัน ถ้า “การันตี” นานๆ คุณก็สูญเสีย”โอกาส” แต่ถ้ามัวแต่เพิ่ม “โอกาส” ความเสี่ยงก็จะเพิ่มขึ้น ก็ต้องผลัดมา “การันตี” กันบ้าง แล้วถามว่าเมื่อใดประเทศต้องการเพิ่ม “โอกาส” เมื่อใดประเทศต้องการเพิ่ม “ความแน่นอน” กันแน่ นั่นต้องให้ประชาชนตัดสินกันเอง อย่างตอนนี้เราต้องการเพิ่ม “ความแน่นอน” หรือความสงบในสังคม หรือต้องการเพิ่ม “โอกาส” หลังจากที่บ้านเมืองหยุดฉะงักไป นั่นไม่ใช่สิ่งที่คนใดคนหนึ่งจะตัดสินได้

สำหรับทั้งสองระบบ ถ้ามองในแง่การทุจริต ก็มองได้ว่าทั้งสองระบบเอื้อต่อการทุจริตที่ต่างกัน แบบ “การันตี” ก็จะทุจริตแบบ “การันตี” คือเงินกินเปล่า หักเปอร์เซนต์ รายได้จาก “การคอรัปชัน” จะแน่นอนมาก แต่แบบ “หมุนเวียน” ก็จะทุจริตแบบ “หมุนเวียน” คือใครเห็นโอกาสก็จะเข้ามากอบโกย เข้าทำนอง “มือใครยาว สาวได้สาวเอา” นั่นเอง

ถ้ามองในแง่ชาวนา “ประกัน” จะ “ลดความเสี่ยง” ไปได้มาก เพราะนโยบาย “ประกัน” นับกันที่ขนาดของนาข้า วหากเกิดภัยพิบัติที่ไม่มีข้าว ชาวนาก็ยังได้ “ส่วนต่าง” นั้นอยู่ การประกันจึงเหมาะสมสำหรับธุรกิจที่ต้องการ “เพิ่มความแน่นอน” ให้มากขึ้น ส่วน “จำนำ” นั้นจะ “เพิ่มโอกาส” ไปได้มาก เหมาะสมสำหรับชาวนาที่ต้องการแสวงหา โอกาสเพิ่มความมั่งคั่ง การประกันจึงเหมาะสมสำหรับธุรกิจที่ต้องการ “เพิ่มโอกาส” ส่วนธุรกิจการทำนานั้นจะเป็น
ธุรกิจที่ต้องการ “เพิ่มความแน่นอน” หรือ “เพิ่มโอกาส” นั้น ผมไม่ทราบ อันนี้ต้องถามชาวนาที่เชี่ยวชาญเรื่องการทำนามากกว่า แต่คาดว่าน่าจะแล้วแต่ราย ถ้ามองว่า “การทำนา” นั้นเป็นทักษะอาชีพก็คงอยากเพิ่มความแน่นอนเหมือนพนักงานกินเงินเดือน ถ้ามองว่า “การทำนา” นั้นเป็นธุรกิจก็คงอยากเพิ่มโอกาสเหมือนนักลงทุนในตลาดหุ้นทั่วไป สำหรับเรื่องการทำนานี้ต่างคนต่างใจ แต่บางเรื่องเช่นสุขภาพ พรรคการเมืองล้วนเห็นพ้องต้องกันว่าต้องประกันสถานเดียว เพราะเวลาเราเจ็บป่วย เราคงอยากเพิ่ม “ความแน่นอน” มากกว่า “โอกาส”ที่มาพร้อมกับความเสี่ยงแน่ๆ

แต่สำหรับในความคิดเห็นของผมเรื่องจำนำหรือประกัน ผมเห็นว่าไม่มีประเด็น มีคนบอกว่าเราควรตัดสินพรรคการเมืองกันที่ “นโยบาย” ผมเห็นว่าปัจจุบันก็ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะผลสำรวจมักบอกว่าคนตัดสินพรรคการเมืองที่ “ผลงานที่ผ่านมา” และผมก็ไม่เห็นด้วยว่าเราควรตัดสินพรรคการเมืองที่นโยบาย เพราะว่าสมมติคนที่ชอบพรรคประชาธิปัตย์แต่ชอบจำนำข้าว หรือคนที่ชอบพรรคเพื่อไทยแต่ชอบประกันข้าว เขาต้องเลือกที่จะทิ้งนโยบายที่เขาชอบเพื่อเลือกพรรคที่เขารักกระนั้นหรือ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เมื่อพรรคใดพรรคหนึ่งได้เป็นรัฐบาลแล้ว เขาไม่สามารถทำนโยบายของพรรคฝ่ายตรงข้ามแม้ว่านโยบายนั้นจะดีก็ตามกระนั้น หรือ ผมเห็นว่านโยบายไม่ควร “ผูกพัน” กับพรรคการเมือง

ในทางอุดมคติ ประชาชนควรจะเป็นฝ่ายเสนอนโยบายและบังคับให้ฝ่ายรัฐทำตามได้ ใครใคร่ “ประกัน” รัฐก็ต้องประกัน ใครใคร่ “จำนำ” รัฐก็ต้องจำนำ เราเลือกพรรคการเมืองไม่ใช่เพราะ “นโยบาย” และก็ไม่ใช่ “ผลงานที่ผ่านมา” ซะทีเดียว แต่เลือกจาก “วิสัยทัศน์” ซึ่งในทางปฏิบัติแล้วถึงแม้ “วิสัยทัศน์” อาจไม่ใช่สิ่งที่เห็นได้ด้วยตา แต่ประชาชนสามารถสัมผัสได้ด้วยใจ

http://tonwachara.wo...ประกันราคาข้าว/

บูดเร็วมาก อีก 1 เสียงครับ

ทุกทีหุงเช้า เย็นเข้าตู้เย็น กว่าจะหมดบางทีก็กิน 2-3 วัน



หลังๆ หุงเช้า เย็นเปียก แฉะ  เหม็นแล้ว

มีคนให้ผมลอง ให้ใช้หม้อหุงข้าวใส่แต่น้ำปิดฝา  ต้มเดือดนานๆ

ของผมเกือบครึ่งชั่วโมง

หายครับ

เกิดจากหม้อหุงข้าวมีเชื่้อบูด ทนหุงเช้าพอเย็นต้องทิ้งอยู่เป็นสามเดือน

พึ่งทำเมือเดือนที่แล้วเองหายจริงๆครับ

นายกอ่านถูก แล้ว

 

คนผิดคือคนที่ด่านายก

 

ด่าไม่ลืมหุลืมตา

เอาหลักฐานมาดิ ราชบัณฑิตยสถาน อะไรแบบนี้อะ มีมั้ย 

http://pantip.com/topic/30547711

โคตร ฮาเลยครับ

ไม่หยาบคายด้วย

 

เสียงส่วนใหญ่ก็ต้องอยู่ภายใต้กฏหมายของบ้านเมือง

ถ้าขึ้นศาลจะอ้างว่า  เสียงส่วนใหญ่คือความถูกต้อง ศาลจะรับฟังเหรอ

กฏหมายฉบับเดียวกัน

นั่งฟังเรื่องราวซื้อที่ดินข้างๆกันตลอด ทั้งเก้าท่าน

 ผลออกมาเสียงแตก 6:3

เค้ายังยึดเสียงข้างมาก เอาทักษิณติดคุกเลย

รู้ได้ยังไง เสียงข้างมากจะถูก

แล้วถ้าเทียบกับตอนคดีซุกหุ้นล่ะครับ?

ผมเคยให้ความเห็นไปแล้วว่า ตลก.เพียงหนึ่งคนเห็นว่าจำเลยทำได้ ไม่ผิด

ต้องยกผลประโยชน์ให้จำเลย  คนตัดสินยังว่าทำได้เลย  จะเอาผิดก็ต้องเอกฉันท์ทำผิดจริง

อันนี้เค้าแก้ไข อย่างไรหรือยัง

เอามาจากราชดำเนิน

หลังจากอ่าน แล้วทำให้รู้  ว่าที่รอดเพราะหลักฐานแน่น ไม่เปิดช่องโหว่ ให้ปปช.หรอก